İçeri girdiğimde hepsinin tek odağı ben olmuştum Adnan amcagilde buradaydı hepsi beni uzunca süzüp sonra ise anneme baktılar
"Karıcım inşallah kayra bu elbiseyle oraya gelmicektir"
"Tam olarak bu elbiseyle gelicek partiye benim kızım"
Annem babama cevap verip yanıma geldi ellerimden tutup o klasik döndürme haraketini yaptı bana sıcak bir şekilde gülümsedi
"Yenge kayra oraya böyle gelirse katliam çıkar benden söylemesi"
Adnan amcanın sesiyle annem ona dönmüştü ve gülümseyerek
"Adnancım canım benim bak bu sefer terlik yok topuklu ayakkabı var hatırlatayım dedim"
Adnan amcam hemen kafasını çevirmişti ona gülüp abi tayfasına döndüm en başta görevden yeni dönmüş olan rüzgar abime sarıldım
"Abimm hoş geldin nasılsın?"
"Valla doğruyu söylemek gerekirse seni gördüm ve kötü oldum bu güzellik bizi aşar be gülüm"
Ona gülümsedim ve hemen yanında duran yağmur abimede sarıldım beni içine sokarcasına sıkmış asrın abimde bıraksın diye vurmuştu ona
"Hadi çıkalım geç kalmayalım"
Annemin sesiyle çıkmıştık bir arabaya çocuklar olarak binerken diğer arabaya annemgil binmişti yanımda Araf abim oturuyordu bana baktığını hissedip ona döndüm hani en başta bu adam çok korkutucu demiştim ya çok yanılmışım bir insanın nasıl gözleri güler ya insanları dıştan yargılamanın kötü ve saçna olduğunu bir kere daha öğrenmiş oldum ona gülümsedim
"İçeri girerken yanımda ol evin en büyüğü olarak prensin benim"
Ona kafamı sallamıştım yer çok uzak değildi bir on dakikaya orada olmuştuk (Zenginler ya yürüyemiyorlar zaten o topuklularla yürümesinler canım)
Gerçekten güzel bir yerdi bahçesi olduköa geniş beyaz bir villaydı evin sahiplenir olarak düşündüğüm iki kişi kapının önünde bekliyorlardı ama kadın yoktu aralarında arabadan indik ve yavaş adımlarla eve doğru yürümeye başladık adam bizi gördükçe suratında ki gülümseme büyümüştü
"Oooo hoş geldin patron"
Babamla tokalaşmış sonra gözleri bana dönmüştü
"Yenge hık demiş burnundan düşmüş tanıştığıma memnun oldum küçük hanım ben Yusuf Yusuf ozansoy sen bana Yusuf amca desen yeterli olur"
"Bende tanıştıpıma memnun oldum Yusuf amca kayra ben"
Bana sıcak bir gülümseme yollamış ve abilerimle selamlaşmıştı en son oğlu buğrayla kalite kokan bir sohbet yapmıştık
"Buğra"
"Kayra"
Evet evet biliyorum çok kaliteli
Annemin peşimden içeri girmiştik abi tayfası dışarıda oturacağıbı söylemişti içeri girdiğimde suratıma çarpan kokoşluk ve varaoşluk görüntüsüyle suratımı buruşturmaamk için zor durmuştum hatta size şöyle söyleyeyim bir kadın avize olmuştu
Annem beni tüm varoş camiasıyla itinayla tanıştırmıştı saçma samimiyetlerden artık gına gelmiş ve kendimi dışarı atmıştım bir masada oturan abi tayfasının yanına doğru ilerlemeye başlamıştım topuklu yakkabılarımdan çıkan ses ile buğra kafasını kaldırmış ve bana bakmıştı gözlerimi ondan zorla çekip abilerime baktım Araf abim bana bakıyordu
"İçeride bir kadın avize olmuş dekarasyonun içindemiydi pek anlayamadım da"
Buğra kimden bahsettiğimi anlamış olacakki gülmüştü Yağız abim yanındaki boş sandalyeyi göstermiş oturacakken
"DUR!!"
Yiğit abimin bağırışıyka korkuyla ona bakmıştım ceketini çıkarıp yanıma geldi ceketi bacaklarımda tutup
"Şimdi otur"
Demişti derin bir nefes verip oturdum
Buğra hiç kobuşmamıştı sessiz bir tipti belli bir tek Yağız abimle konuşmuştu oda kısaydı ve ne konuştuklarını duyamadım bir anda herkesim arkama bakmasıyla bende arkamı döndüm yani giriş kapısına baktım SİZ ŞAKAMISINIZ!!?
AHAHAH mükemmel elif su ve dilan ne işleri var bunların burada Araf abim hiddetle ayağa kalkmıştı bende kalkıp ona bana bırak bakışı attım ve onlara doğru yürüdüm arkamdan geliyorlardı
"Oooo şıllıklar hoş geldiniz"
"Hoş bulduk canım amcam yokmu?"
"Ben ilgileneyim konu neydi"
"konu babam"
Gülmüştüm adi herif adını duymak bile kusmama sebep olurken 'babam' demesi çok kötü
"Üzgünüm kendisi meşkul"
Bana yaklaşmıştı su Allahım lütfen saçama bir haraket yapsın ve bende döveyim lütfen
"Çekil ayağımın altından kayra amcam nerede dedim sana ha söylemiceksen çekil"
Omuz silkip önünde beklemeye devam ettim bana biraz daha yaklaştı ve o beklenen haraket beni itekledi zaten bunu bekliyordum biri niye dövdüm diye sorarsan ilk o dokundu bana diyip yırtıcaktım (Bu taktiğim her zaman tutmuştu denetim derim)
Anında suya kafayı gömmüştüm ona bakıp psikopatca gülümsemiştim benim saçımdan tutan dilanın boşluğuna vurmuş ve elifin elini çevirmiştim dilan düştüğü yerden kalkmaya çalışırken ona tekme atmış ve kafasına ayağımla basmıştım abi tayfasına dönüp gülümsedim
"Nasıldı ama?"
"Harikasın güzelim"
Araf abimin konuşmasıyla Gülümsemiştim
"Dilan!"
Arkadan gelen Ilgaz abimin sesiyle oraya dönmüştüm yasim abim nefretle kızlara bakarken Ilgaz abim dilana gözleri dolu dolu bakıyordu
"Abi yarım et"
Dilanın konuşmasıyla yasin abim tam bir şey söyleyecekken Ilgaz abim onu durdurmuştu benmi ben hala aynı şekil kızları tutuyom
"Kayra bırak"
Ilgaz abimin yorulmuş sesi kulağıma gelince aniden gözlerim dolmuştu ikisinde bırakmış ve tüm dikkatimi ona vermiştim dilan yerden kalkıp Ilgaz abimin yanına gidicekken Ilgaz abim eliyle onu durdurmuştu
"Sakın! dilan defolun buradan"
Sona doğru sesi kısılmıştı gözlerini ondna çekip bana baktı baştan aşağı süzdü
"İyimisin sen?"
Kafamı sallamıştım dilan bir bana birde Ilgaz abime bakmış ve çekip gitmişti su yanıma gelip
"Bu burada bitmedi"
Demiş ve gitmişti Ilgaz abim gözlerini sıkıca yummuş ve kafasını hafif eğmişti yanına gidip sarıldım anında bana sarılıp kafasını boynuma gömdü ve ağlamaya başladı yasin abime ne yapıcam bakışları göndermiştim o ise bana boş gözlerle bakmıştı
"Ilgaz abicim hadi gel yukarı çıkalım"
Rüzgar abimin yatıştırıcı sesiyle Ilgaz abim kendini çekmiş ve elleriyle göz yaşlarını silmişti elini tutup ilerlemeye başladık merdivenlerin yukarıya çıktığı yerde iki tane koruma vardı buğra onlara babasını bile yukarı bırakmamalarını söyledi onu takip edip bir odaya girdik oyun konsollarıyla doluydu üç tane bilgisayar yana yana koyulmuş ve yerde duran beş tane monitör oyun oynamayı sevdiğini çokça belli ediyordu oda baya genişti odanın canlarla döşeli olan yerin hemen önünde iki tane büyük koltuk e iki koltuğun yanında havuç koltuklar vardı ılgaz abimle büyük olan koltuğa oturmuştuk herkes bir yere yerleşip sadece önümüzde duran siyah sehpayı incelenmiştik ılgaz abim kafasını omzuma yaslamıştı yasin abi önce ılgaz abime bakmış sonra derin bir nefes almıştı
"Abi Allah aşkına şu salak için üzme kendini ya o bizi bıraktı gitti onun yararıydı bizene bundan gitsin yeterli bize zarar vermesin yanımızda olsa bize daha çok zarar vericek farkında değilmisin"
Ilgaz abim sessizliğini korumuştu direklerini dizine koyup tuzunu sıvazladı abi tayfasından ses çıkmıyordu büyük ihtimal hak veriyorlardı ılgaz abime bende olsam abilerimden biri Allah korusun böyle bir şey yaparsa yıkılırdım ılgaz abim dizlerini sallamaya başlamıştı artık birinin modumuzu yükseltmesinin zamanı geldi
"Hadi oyun oynayalım"
Hepsi bana bakmıştı Araf abim gülümseyerek bakıyordu
"Evet pes atalım geçin ekranın önüne"
Buğranın ses tonu gerçekten güzeldi bu çocuk niye az konuşuyor ya bu sesi hep duymalıyız ne diyom ben ya (ne diyon sen ya jshsksj)
"Ilgaz abimle ben en başta oynayacağız"
"Kazanan ne alıyor güzelim"
Ilgaz abimin daha iyi çıkan sesiyle ona dönmüştüm ve düşünüyormuş gibi yaptım bir anda ılgaz abime atılan yastıklarla neye uğradığımı şaşırdım
"Lan köpek hiç bir bok almıyorsun"
"Aaa a ama Arafcım ödül olmalı değilmi?"
"Gerek yok"
"Var"
"Yok"
"Var"
"Eeee yeter artık var yok var yok başım ağrıdı eğer kazanırsan sana kocaman bir öpücük vericem"
"Kabul"
Ilgaz abim Araf abime bakıp pislikçe sırıttı
Diğer bölüme geç hemen
OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN