𝚄𝚗𝚒𝚌𝚘𝚍𝚎
(⚠️Warning ⚠️ - ရိုင်းစိုင်းသော အသုံးအနှုန်းများပါတဲ့အတွက်အဆင်ပြေမှဖတ်ပါ။)
In the 𝕄𝕠𝕣𝕟𝕚𝕟𝕘 ☼☼🌄🌅
မနက်ရောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာနေသော ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ နှိုးလာရသည်။ အနာဆုံးကတော့ ဖင်ပေါ့။ သူဘယ်လောက်တောင်အလုပ်ခံခဲ့ရသလဲ။ မနေ့ကအကြောင်းတွေပြန်တွေးကြည့်လိုက်တော့ ဒီနှလုံးသားက တကယ်ခံစားရသည်။
သူဒီလူကို အများကြီး ယုံကြည်ခဲ့တာ။ ဒီလူက အမြဲတမ်းသူ့ရဲ့ စံပြပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ခဲ့တာ။ အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ အောင်မြင်ပြီး အလုပ်ကြိုးစားလို့ အမြဲတမ်း အားကျနေခဲ့ရတာ။ အမြဲသူ့အပေါ်ကောင်းခဲ့လို့ တကယ်ကျေးဇူးတင်ခဲ့ရတာ။ သူ့အပေါ်ထားတဲ့ လေးစားမှုတွေကို ဒီလို ဒီညတည်းနဲ့ ပယ်ဖျက်
လိုက်မယ်လို့ မထင်ထားဘူး။ ခဗျားသိပ်ရက်စက်တယ်။ ကျတော်က ခဗျားအတွက်
လိင်ကစားစရာအရုပ်သပ်သပ်ပဲလား။
ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ သူ့ကိုစောင်းကြည့်မိတယ်။
နှစ်နှစ်ခြိုင်ခြိုက်အိပ်နေပုံက မသိရင်သူပဲ ဘားမှမလုပ်ထားသလို။ လက်တွေကလည်း ကျတော့ခါးမှာ ရစ်ပတ်ထားသည်။ နိုးသွားမည်စိုး၍ သူ့လက်တွေကို အသာအရာဖယ်လိုက်သည်။ သူမနိုးသွားပါ။ အခုသူဘာလုပ်သင့်လဲ။ ထွက်ပြေးရမလား။ ဟုတ်တယ် ထွက်ပြေးရမယ်။
အတွေးနဲ့အတူ ထရပ်လိုက်သည်။ သို့သော် အလျှင် အမြန်ပင်ပြန်ထိုင်လိုက်မိသည်။ တကယ်နာတယ်။ လမ်းလျှောက်ဖို့မပြောနဲ့ မတ်တပ်ရပ်ရင်တောင် သေမတတ်နာသည်။ ဒီလူဘယ်လိုတောင်ကြမ်းရတာလဲ။ ဒါမဲ့သူထွက်ပြေးရမည်မလား။ လွှတ်
မြောက်ဖို့အတွက်တော့ သူစွန့်စားရမည်။ ခနပဲ။ ခနပဲတောင့်ခံလိုက်ရအောင်။
စိတ်ကိုတင်းကာ ဖြည့်ဖြည်းချင်းထရပ်လိုက်သည်။ အောက်မှာကျနေတဲ့ အဝတ်တွေကို ဖြည်းဖြည်း
ချင်းဝတ်လိုက်ပြီး တံခါးဆီလျှောက်သွားလိုက်
သည်။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် အိပ်နေတဲ့သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုဖျက်ဆီးခဲ့တဲ့သူဆီကနေ ထွက်ပြေးချင်တာ ကျတော့အပြစ်မဟုတ်ဘူးမလား။ ခဗျားကို မမုန်းပါဘူး။ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တာပဲရှိတာ။
တံခါးကို အသံမထွက်အောင် သေချာဖွင့်လိုက်ပြီး အပြင်ရောက်တော့ သေချာပြန်ပိတ်ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းကနေ နည်းနည်းထပ်လျှောက်
လိုက်တော့ လှေကားကိုတွေ့သည်။ လှေကားအ
တိုင်းဆင်းသွားလိုက်ပြီး အောက်ထပ်ရောက်တော့ လှည့်ပတ်ကြည့်မိတယ်။ အိပ်အပြင်အဆင်တွေက ခမ်းနားသလို ရှေးဟောင်းဆန်သည်။
လျှောက်လမ်းတစ်ခုကိုတွေ့တာမို့ အဲ့အတိုင်းသွား
လိုက် တော့ တံခါးမကြီးကိုတွေ့သည်။ ဒါမဲ့သော့
ခတ်ထားသည်။ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့။ လျှောက်လမ်းအတိုင်းပြန်လာလိုက်ပြီး အခန်းတစ်ခုကိုတွေ့တာမို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။ တွေ့လိုက်ရတာက သူ့ပုံတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့အခန်းကြီး။ ဒါတွေကဘာတွေလဲ။
ထို့နောက်စားပွဲခုံပေါ်တွင် စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုတွေ့ရသည်။ သိလိုစိတ်ကြောင့် စာအုက်ကိုဖွင့်ကြည့်
လိုက်တော့ boss ရဲ့ diaryစာအုပ်။ သူများရဲ့ အတွင်းရေးကို မစပ်စုသင့်တာသိပေမယ့် သူဖတ်ကြည့်ချင် သည်။ အနည်းဆုံးတော့ boss သူ့ကိုဘာကြောင့်ဖမ်းထားလဲ သိရနိုင်သည်မလား။
ပထမတစ်ရွက် မိသားစုပုံတစ်ပုံကိုတွေ့ရသည်။ ကလေးလေးက boss ဖြစ်မည်ထင် ရုပ်တော်တော် ဆင်သည်။ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ မိသားစုလေးပဲ။ ရေးထားတာတွေကို ဖတ်ကြည့်မိတယ်။ အစပိုင်းတော့ ဘားမှသိပ်ထွေထွေထူးထူးမဟုတ်ပင်မဲ့ ဖတ်ရင်း
ဖတ်ရင်း boss ရဲ့ ဘဝကြီး တစ်စတစ်စစီ ပျက်စီးလာတာကို သတိပြုမိလာတယ်။ အမေ့ကို သတ်တဲ့အဖေနဲ့ အဖေ့ဖက်က အမျိုးတွေရဲ့ ကောက်ကျစ်မှုတွေ။ ဒါတွေက boss ကလေးအရွယ်ကဖြစ်ခဲ့တာမို့ ကလေးတစ်ယောက်အတွက် အလွန်များလွန်း
သည်မလား။
နောက်ပြီး ကျတော့ကို ဘယ်လိုတွေ့ခဲ့တယ်။ သူကျတော့ပေါ်မှာ ထားတဲ့ ခံစားချက်တွေကိုသိလာရ
သည်။ ကျတော့လို ဘွဲ့ရခါစကောင်လေးတစ်
ယောက်ကို ကုမ္ပဏီအကြီးကြီးက အလုပ်ဝင်ဖို့ ကမ်းလှမ်းတာတွေ ရာထူးကလည်း အတွင်းရေးမှူးတဲ့။ ကျတော်စဉ်းစားခဲ့ရမှာ သာမန်ကိစ္စလိုမျိုးတွေးမနေခဲ့သင့်ဘူး။
ဒါတင်မကသေးဘူး အလုပ်ရှင်ကပါ ရုံးဆင်းရင်အမြဲအိမ်အရောက်ပို့ပေးသည်။ မိတ်ဆုံစားပွဲဆိုပြီး ခေါ်သွားတဲ့ dinner တိုင်းမှာ ဧည့်သည်တွေက အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး ပြန်သွားကြပြီး သူနဲ့ ကျတော် နှစ်ယောက်ထဲစားခဲ့တဲ့ ညစာတွေ။ ကျတော် ဘာမဟုတ်တဲ့သေးသေးမွှားမွှားလေးပဲ
လုပ်ရသေးပေမယ့် bonus ဆိုပြီးလက်ဆောင်ပေးခဲ့တာတွေ။ ကျတော်ခဗျားရဲ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကို
မမြင်ခဲ့တာပဲ။ ကျတော် နာကျင်စွာငိုမိသည်။
- " ခဗျားဘာလို့ ဒီလိုရူးမိုက်ရတာလဲဗျာ။ ခဗျားကို ဂရုမစိုက်တဲ့ ကျတော့ကိုမှဘာလို့ ချစ်နေရတာလဲ။ ကျတော်က ခဗျားပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"
- ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ထယ်။ မင်းကအမြဲတမ်း ကိုယ့်ကိုပျော်ရွှင်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့တာပါ။
နားနားအပ်ကာပြောနေသော စကားသံတိုးတိုးနဲ့ အတူ ကျတော့ခါးမှာရစ်ပတ်လာသော သူ့လက်တွေ။ သူဘယ်အချိန်ကတဲကရောက်နေတာလဲ။
——————————————————-
Jungkook's POV
ကျတော်နိုးလာတော့ ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ထယ်ကမရှိတော့ဘူး။ ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ။ ထယ် မင်းကိုယ့်စီကနေတော့ထွက်မသွားပါဘူးနော်။ ဟုတ်တယ်။ ထယ်ကအောက်မှာနေမှာ။
သူတံခါးကိုလည်းသော့ခတ်ထားတာပဲ ထယ်ဘယ်လိုမှထွက်ပြေးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။
ချက်ချင်းပင် အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားလိုက်သည်။ အခန်းတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖွင့်ပြီးရှာသော်လည်း မတွေ့ရ။ ထယ် မင်းကိုယ့်ကိုရူးအောင်လုပ်နေတာပဲ။ ကိုယ့်ကို သွက်သွက်ခါအောင်မရူးသွားစေချင်ရင်
ထွက်လာပါတော့ ကိုယ့်အချစ်ရယ်။ ပုန်းနေရာကနေအမြန်ထွက်လာပါတော့။ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်။ မင်းကိုကိုယ့်အနားမှာပဲ ရှိနေစေချင်တာပါကွာ။ မင်းမရှိရင် ကိုယ်သေသွားမယ်စိုတာ အချစ်မသိလေရောလား။
နောက်ဆုံး သူ့ရဲ့ စိတ်ကူးရင်အခန်းရှေ့ရောက်သွားသည်။ တံခါးကဟနေတာမို့ အထဲကိုကြည့်လိုက် တော့ သူ့အချစ်ကိုတွေ့ရသည်။ ထွက်မပြေးသွားဘူးပဲ။ ကိုယ့်အချစ်က ထွက်မသွားဘူးပဲ။ အချစ်ရဲ့ ကိုယ်လေးက တုန်ရီနေတာမို့ အသံကိုနားစွင့်လိုက် တော့ စကားတွေ ပလုံးပထွေးပြောကာအော်ငိုနေ
သည်။ ဘာလို့ငိုနေရတာလဲကွာ။
အခန်းထဲကို အသာလေးဝင်သွားလိုက်ပြီး အချစ်
နောက်မှာရက်ပြီး အချစ်ပြောတာတွေ နားထောင်
နေမိတယ်။ အချစ်က သူ့ diaryကိုဖတ်ပြီးငိုနေတာပဲ။ ပြောနေတာတွေကလည်း သူနောင်တရတဲ့ အကြောင်းတွေ။ ဘာလို့ အချစ်က ကိုယ့်ကိုပျော်အောင်မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလို့ ထင်နေရတာလဲကွာ။ ကိုယ်က အချစ်အပြုံးလေးတွေမြင်တာနဲ့ ကို
ကိုယ်ပျော်နေမိတာကို မင်းမသိပါဘူး။
အချစ်ခါးလေးကို အနောက်မှဖက်ကာ နားနား
ကပ်ပြီးပြောမိသည်။ လန့်သွားသည်ထင် ကိုယ် လေးက တုန်တက်သွားသည်။
- ဟင့် ခဗျား ဘယ်တောကတည်းက အင့်
ရောက်နေတာလဲ။
- အငိုသန်လေး ငိုနေခတဲက ရောက်နေတာပါဗျ။
- ခဗျားနော် ဘယ်မှာငိုလို့လဲ။ ဟင့်
ငိုနေရင်းတန်းလန်းကို မငိုဘူးဟု အတင်းငြင်းနေသော အချစ်။ ဘယ်လိုတောင်ချစ်ဖို့ကောင်းရတာလဲကွာ။
- လူလိမ်လေး။ သူများ diary ကိုလည်းခိုးဖတ်သေးတယ်။ ငိုပြီးမငိုဘူးလို့လည်း လိမ်ပြောသေးတယ်။ baby မင်းကအစိုးလေးပဲ။
- အင့် ဖယ်။ ဖက်ထားတာလွှတ်လို့။
ရှက်ရမ်းရမ်းကာ အတင်းတွေရုန်းနေသော baby။ သူကလည်းအလွှတ်မပေး အတင်းဖက်ထားသည်။
- baby ကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါလား ဟင်။ ကိုယ်က မင်းကိုပိုင်ဆိုင်ချင်လို့ လုပ်လိုက်တာပါကွာ။
ကိုယ်မင်းကို တကယ်ချစ်တာကို ယုံပေးပါကွာ။
သူပြောလာသော စကားတွေကြောင့် ကျတောရုန်းတာကိုရပ်တန့်လိုက်သည်။ ကျတော် သူ့ကို ခွင့်
လွှတ်သင့်လား။ ကျတော်ခွင့်လွှတ်လိုက်ရင်ရော သူက ပြုပြင်လာမှာလား။ ကျတော်သူ့ ကိုယုံ
ကြည်သင့်လား။ ဒီအချိန်မှာ အကောင်းဆုံ စုံး
ဖြတ်ချကိုချရမည်။ ဟုတ်တယ်။ သူ့ကို တစ်ခါလောက်ပဲ ယုံကြည်ပေးလိုက်ရမလား။ သူ ကျတော့ကိုချစ်သည်မလား ဖြစ်ခဲ့တာတွေမေ့ပြီး တစ်ခါလောက်ပဲ အခွင့်အရေးပေးလိုက်ရင်တော့ ကျတော် မမှားဘူးမလား။
- ကောင်းပြီလေ။ ကျတော် ခဗျားကို ဒီတစ်ခါ အခွင့်အရေးပေးမယ်။
- ထ ထယ် တကယ်ပြောတာလား။ တကယ် ကိုယ့်ကို အခွင့်အရေးပေးတာလား။
- အင်း တကယ်ပြောတာ။ ဒါမဲ့ ကျနော် ခဗျားကို တစ်လတိတိ စောင့်ကြည့်မှာ။ အဲ့တစ်လပြီးရင် ကျတော် ခဗျားကို အဖြေပေးမယ်။ ကျတော် ချစ်တာမချစ်တာကတော့ ခဗျားပေါ်ပဲ မူတည်တယ်။
- စိတ်ချ baby ။ ကိုယ်မင်းအချစ်ကို ရဖို့အစွမ်းကုန် ကြိုးစားမှာ။
Taehyung ကို သူ့ဖက်လှည့်ကာ စွဲဖက်လိုက်သော jungkook ။
- အားးးးးး
- ဘာဖြစ်လို့လဲ baby ။
- ခဗျား ဘယ်လိုတောင် အရှက်မရှိတဲ့ လူလဲ။ ဘာလို့ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးလဲ။ အဝတ်လေးဘာလေး ဝတ်ခဲ့ပါလား။
မျက်နှာကို လက်နဲ့ အုပ်ကာ အော်ပြောနေသော taehyung ။
- ဝွန်း baby ကလည်း မမြင်ဖူးတာကျလို့။ ညတောကတောင် __
- ခဗျားတော်လိုက်တော့။ အရှက်မရှိပြောမနေနဲ့။
- ကိုယ်က baby နဲ့ တွေ့ပြီး ကတဲက အရှက်မရှိတော့ဘူး။
လက်ကိုလာဖယ်သော သူ့ကြောင့် တွန်းဖယ်ရင်း အော်နေရသည်။
- ဖယ် ခဗျား အင်္ကျီသွားဝတ်လို့။
- ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ မစတော့ပါဘူး။ မျက်နာကို
မအုပ်နဲ့တော့
- အာ့စိုသွားဝတ်လေလို့။
- သခင်လေး သဘောအတိုင်းပါပဲဗျာ။
Jungkook လည်း အင်္ကျီသွားဝတ်ပေးပြီးပြန်ဆင်းလာတော့ ခုနကနေရာကနေ မရွေ့သေးတဲ့ သူ့အ
ချစ်လေး။ မျက်နာကလည်း အုပ်ထားသေးသည်။
- အချစ် ကိုယ်ဝတ်ပြီးသွားပြီ။ မျက်နှာကိုအုပ်ထားတာဖယ်လိုက်တော့လေကွာ။
အဲ့တာမှ မျက်နှာကို အုပ်ထားတာဖယ်လိုက်သည်။
- ကိုယ့်ဆီလာပါဦးအချစ်ရဲ့။
အခန်းဝမှာမတ်တပ်ရပ်ရင်းခေါ်နေသော jungkook ။
- အီးဟီးး Jeon jungkook မကောင်းတဲ့လူကြီး ဟင့်
နေရာကနေမရွေ့ပဲအော်ငိုနေသော အချစ်။ အငိုသန်လေးက ဘာဖြစ်ပြန်ရတာလဲကွာ။
- ဘာလို့ငိုနေပြန်တာလဲ အချစ်ရာ။
မျက်ရည်တွေကို ဖွဖွသုတ်ပေးရင်း မေးမိသည်။
- အင့် ခဗျားလုပ်လို့ ဟင့် ကျတော့ ဖင်ထဲက သွေးတွေထွက်နေပြီ အီးဟီးး လူယုတ်မာကြီးရဲ့ ဟင့်
Baby အပြောကြောင့် ဘောင်းဘီကိုကြည့်လိုက် တော့ ဖင်နားတစ်ဝိုက်မှာ သွေးတွေစွန်းနေသည်။
- ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် အချစ်ရာ။ တကယ်စို အချစ်က အိပ်ယာထဲမှာ နားနေရမှာလေ။ အချစ်က လမ်းလျှောက်လိုက်တော့ အခုလိုဖြစ်သွားတာပေါ့။
- အဲ့တာ ဘယ်သူ့ကြောင့်လဲ။ ခဗျားကြီးကြောင့်လေလို့။ အလကားနေရင်း သူများကို လာဆူနေတယ်။
- ဟုတ်ပါတယ် ကိုယ့်ကြောင့်ပါ။ လာအချစ်ကို ချီခေါ်သွားမယ်။
သူချီလိုက်တော့ အငိုသန်လေးက အသာအယာပါလာသည်။ baby ရဲ့ပုံလေးက တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးနဲ့ မျက်နာလေးကလည်း နီနေသေးသည်။ အခုပုံလေးက ရုံးမှာတွေ့နေကျပုံနဲ့ အရမ်းကွာခြားလှသည်။ ရုံးမှာဆိုမှာဆိုအလုပ်ကိုသာ သေချာကြိုးစားလုပ်ပြီး serious ဖြစ်တဲ့ပုံလေးပေါက်သည်။
အခုကတော့ ၅နှစ်သားလေးကျနေတာပဲ။ အော်ငိုနေလိုက်တာများ ရုံးက Kim taehyung ရဲ့ ပုံစံနဲ့ အလွန် ကွာခြားလှသည်။ ဘယ်လိုနေနေပါ ကိုယ်ကမင်းကို ချစ်နေရသူမို့ မင်းဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ရဲ့နှလုံးသားက မင်းစိုတဲ့အသိနဲ့တင် တုန်ခါနေပြီးသားပါ ထယ်။
အပေါ်က ကျတော့အခန်းထဲကိုသာချီခေါ်သွား
လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်အသာအယာချပေးလိုက် တော့ သူ့ကိုပြူးကြောင်ကြောင်လေးကြည့်နေသည်။
- ဘာတွေကြည့်နေတာတုန်း ကိုယ့်အချစ်လေးရဲ့။
- ခဗျားဘာလို့ ကျတော့ကို ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ။
အဖြေကိုသိပြီးသားပေမယ့် သူ့ဆီက စိတ်အေးအေးနဲ့ ပြောပြမဲ့ အဖြေကိုကြားချင်သည်။
- ကိုယ်ငယ်ငယ်ကတည်းက ကိုယ်ချစ်တဲ့သူတွေကို ဆုံးရုံးခဲ့ရတယ်။ အဖေအမေ၊ မိသားစုဆိုတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေက ကိုယ့်ဆီကနေထွက်သွားကြ
တယ်။ ကိုယ့်မှာ ပိုက်ဆံကလွဲပြီးကျန်တာမရှိဘူး။ ဒါမဲ့ မင်းကိုတွေ့တဲ့နေ့မှာ ကိုယ့်နှလုံးသားက
အချက်ပြလာသလို ပျော်ရွှင်မှုတွေလည်းအစပျိုးလာတယ် ထယ်။ မင်းအပြုံးတွေမြင်ရင်ကိုယ်အလိုလိုပျော်လာတယ်။ ဒါမဲ့မနေ့ကမင်းမှာ ချစ်သူရှိ
တယ်လို့ပြောတော့ ကိုယ်တကယ်မထိန်းချုပ်နိုင်ဘူး။ မင်းလည်းကိုယ့်diaryဖတ်ပြီးလို့သိမှာပါ ကိုယ့်မှာ psychoရောဂါရှိတယ်စိုတာ။ ကိုယ်မင်းကို တစ်ခြားသူစီလုံးဝအပါမခံနိုင်တာမို့ အခုလိုလုပ်မိသွားတာပါ။ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်။ ဒါမဲ့
ကိုယ်လုံးဝနောင်တမရဘူး။ အနည်းဆုံးတော့ မင်းပြန်မချစ်ရင်တောင် ကိုယ်ကြိုးစားခွင့်ရခဲ့တယ်မလား။
- တကယ်လို့ ကျတော်ခဗျားကိုပြန်မချစ်နိုင်ဘူးစို
ရင်ကော။
- ဟင့်အင်း။ အဲ့လိုမပြောနဲ့ မင်းကိုယ့်ကို ပြန်ချစ်လာအောင်ကိုယ်ကြိုးစားမှာ။
- အင်းပါ။
- ခနနော် ကိုယ်ဆေးသွားယူလိုက်ဦးမယ်။
- ဆေးကဘာလုပ်ဖို့လဲ။
- baby မင်းဖင်ကိုလိမ်းပေးမလို့လေ။
- အာ မရပါဘူး ကျတော့ဘာသီလိမ်းမှာ။
- no ပါ။ ကိုယ်လိမ်းပေးမှာ။
ပြောပြောပြီးချင်း ထွက်သွားသောထိုလူ။ ဒီလူဘယ်လိုလူလဲ ဟ။
ဆေးဘူးယူပြီးပြန်ရောက်လာတဲ့ jungkook ။
- အချစ်လေး မှောက်လိုက်။ ကိုယ်ဆေးလိမ်းပေး
မယ်။
- ကိုယ့်ပါသီလိမ်းပါမယ်ဆို။
- မရပါဘူး။ ကိုယ်လုပ်ထားတာပဲ ကိုယ်လိမ်းပေးရမှာပေါ့။
- ထယ်ရှက်တယ်။
- မရှက်ပါနဲ့ကွာ မမြင်ဖူးတာလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့။ နော်
- ပြီးရော။
ချော့ပြောမှ အဆိုးလေးကမှောက်ပေးသည်။
ဘောင်းဘီလေးကို ဖင်တုံးလေးတွေပေါ်တယ်စိုရုံလောက်လေးဆွဲချလိုက်သည်။ မြင်နေရတဲ့ ဖင်တုံးလေးနှစ်ခုက ခပ်စပ်စပ်ရိုက်ပြစ်ချင်စရာ။ စိတ်ထိန်း jungkook စိတ်ထိန်း။ ပေနေတဲ့ သွေးတွေကို wet tissue လေးနဲ့ အသာအယာသုပ်ပေးနေသည်။ tissue ခြားပြီး ခံစားနေရတဲ့ ဖင်တုံးလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့က နူးညံ့နေသည်။ သူ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ။
- အချစ်ကိုယ် ဆေးမလိမ်းခင် အနာသပ်သာ
အောင်လုပ်ပေးမယ်နော်။ ညိမ်ညိမ်နေပေး။
- ဟုတ်။
အချစ်ရဲ့သွေးစို့နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့
လျက်ပေးလိုက်တော့ ကိုယ်လေးကတုန်သွားသည်။
- ဟ့ ဘာလုပ်တာလဲ။ ဖယ်
သူ့ကိုလည်ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်။
- ညိမ်ညိမ်နေဆိုကွာ အချစ်ရာ။
- ခဗျားကြီးက အဲ့လိုလုပ်နေမှတော့ ဘယ်လိုနေ
နိုင်မှာလဲ။
- ကိုယ်ကအချစ်သက်သာအောင်လုပ်ပေးနေတာလေကွာ။ လိမ္မာတယ် ညိမ်ညိမ်နေပေးပါနော်။
- ဟင့် ခဗျားကြီးက ပြောမနိုင်ဆိုမနိုင်ကြီး။
ပြောပြီးပြန်လှည့်သွားသည်။ အဲ့တော့jungkook က taehyung ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို ဆက်ပြီးလျက်ပေးနေသည်။ အပေါက်လေးကို အာငွေ့လေးနဲ့မှုတ်ပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့လည်း ဖင်ပေါက်လေးကို ဖွဖွလေးနမ်းသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ သွေးစလေးတွေ
ပြန်ထွက်လာပြီစိုရင်လည်း သေချာလေး လျက်ပေး
စုပ်ပေးနေတာကြောင့် taehyung ဖင်ပေါက်လေးမှာ သက်သာလာသည်။
- အင်းမ်~ boss~ တော်တော့လေ အားး~
ပြွတ် စွပ် အင်းး ရွှတ် ပြွတ် ပြတ် စွပ်
- boss လို့မခေါ်နဲ့စိုကွာ။ daddy လို့ခေါ်လို့။
- မခေါ်ချင်ပါဘူး။
ကြည့်ကြည့် ရုပ်ကိုကပေစောင်းစောင်းနဲ့ လှည့်
ကြည့်လာသည်။ ဒါသက်သက်မက် သူဖွင့်ပြောထားလို့စိုးနေတာ။
- မရဘူးခေါ်ကွာ။ မခေါ်မချင်းမရပ်ဘူး။
ပြောပြီး ဖင်ကို ဆက်လျက်နေသည်။
- အာ့ ခဗျားကြီး မယုတ်မာနဲ့ ဟ့ မခေါ်ဘူး ဟင့်
ရပ်လို့
မရပ်တဲ့အပြင် ဖင်ကိုပါ ရိုက်ခံလိုက်ရသေးတယ်။
- အားးဟ့ daddy ရေ~ ရပ်ပါတော့လို့ ဟင့် daddy ~ daddy Jeon ရေလို့
သူ့အလိုကျခေါ်ပေးလိုက်တော့မှ ရပ်သွားပြီး
ပြီတည်တည်ရုပ်နဲ့ကြည့်လာသည်။
- ခဗျားတော်တော့နော်။ ကျတော်ခဗျားကို တစ်လစောင့်ကြည့်ဦးမှာလို့ပြောပြီးသား။ အဲ့တစ်လ
အတွင်းမှာ ကျတော်ပြောတာ နားထောင်ရမယ်။ ကျတော်ခိုင်းတာလုပ်ရမယ်။ ကျတော မကြိုက်တာတွေမလုပ်ရဘူး။ အစိုးဆုံးကတော့ ကျတော့ကို အသားမယူရဘူး။ ok?
- ကောင်းပြီလေ။ အသားမယူရပေမယ့် ကိုယ့်ဖက် ကတော့ တစ်ခြားနည်းတွေနဲ့ ကြိုးစားခွင့်ရှိတယ်မလား။
- အင်းး
ထိုနေ့မှ စ၍ပြန်အဆင်ပြေလာသည်။ jungkook ကအလုပ်မဆင်းစေချင်ပေမယ့် taehyung ကမရ။ဖွင့်ပြောတာကို အခွင့်ကောင်းမယူချင်ဘူးတဲ့လေ။ ဘယ်လိုချော့ပြောပြောမရသောကြောင့် နောက်ဆုံးတော့ခွင့်ပြုလိုက်ရသည်။ jungkook ကလည်း
အလုပ်တွေရှိတာတောင်မှ အားရင်အမြဲtaehyung နားကပ်နေသည်။
jungkook စိတ်ထဲမှာ ဒီတစ်လအတွင်း taehyung ပြန်ချစ်လာရမည်ဟု ခံယူထားတာကြောင့် အစွမ်းကုန် ခြည်နောင်ရန်ကြိုးစားနေသည်။ ငွေကြေးပကာသနတွေနဲ့လား။ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့အချစ်တွေ၊
ဂရုစိုက်မှုတွေနဲ့ ခြည်နောင်ခဲ့တာပါ။
————————————————————-
1 month later ⏰⏰⏰
ဒီနေ့ taehyung က သူ့ကို ပန်းခြံတစ်ခုမှာ ချိန်းထားသည်။ ဒီနေ့ အဖြေပေးမှာမို့ သူအတိုင်းမသိ
ရင်ခုန်နေမိသည်။ အရင်လကတည်းက အခြေအနေက အဆင်ပြေလာခဲ့ပေမယ့် taehyung ကသူ့ကို အလုပ်ရှင်လိုမျိုးပဲ ဆက်စံသည်။ သူ့ဘက်ကသာ အမြဲကြိုးစားနေပေမယ့် taehyung ကမငြင်းသလို၊ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး လက်ခံသည်လည်းမဟုတ်။
သူ့ဘက်က အစွမ်းကုန် ကြိုးစားခဲ့ပြီးပြီမို့
အကောင်းဆုံးကိုသာ သူမျှော်လင့်သည်။ တကယ်လို့ ငြင်းခဲ့ရင်ကော? သူတို့ကတိပေးပြီးသားပါ ငြင်းခဲ့ရင်လည်း အလုပ်မထွက်ရဘူးလို့။ အဲ့တော့ ငြင်းခဒ့ရင်တောင်မှ သူထပ်ကြိုးစားဦးမှာ။ သူ့အချစ်ကို မရမချင်းကြိုးစားနေမှာ။
အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ အိမ်ကနေပဲ ရေမိုးချိုး၊ အဝတ်လဲကာ နည်းနည်းသန့်ပြန့်အောင်လုပ်ပြီး ကားသော့ဆွဲကာ ထွက်လာလိုက်သည်။ ပန်းခြံနားမှာ ကားရပ်
လိုက်ပြီး ထယ့်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
📞 baby ကိုယ်ရောက်ပြီ။ ဘယ်ကိုလာခဲ့ရမလဲ။
📞 ကလေးကစားကွင်းနားကနေ နည်နည်လှမ်း
ကြည့်လိုက်ရင် လူရှင်းတဲ့ နေရာတစ်ခုရှိတယ်။
ခုံတမ်းလေးတွေနဲ့။ အဲ့ဖက်လာခဲ့လိုက်။
📞 အိုကေ။ ကိုယ်လာခဲ့မယ်။
ကျတော်လည်း ထယ်ပြောတဲ့အတိုင်း လာလိုက်
တယ်။ ကလေးကစားကွင်းနားကနေလှည့်ပတ်
ကြည့်လိုက်တော့ နည်းနည်းဝေးဝေးက ခုံတန်းလေးမှာထိုင်နေသော သူ့အချစ်ကိုလှမ်းမြင်နေရသည်။
သူလည်း ထယ့်ဆီသွားလိုက်ပြီး ဘေးမှာထိုင်
လိုက်သည်။
- ရောက်နေတာကြာပြီလား ထယ်။
- မကြာသေးပါဘူး။ ကျတော်လည်း ခုနလေးတင်မှရောက်တာ။
- ကိုယ့်ကိုအဖြေပေးမလို့ ခေါ်လိုက်တာမလား။
- ဟုတ်တယ်လေ။ ဘာလဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီလား။
- အင်း ဟုတ်တယ်။ ကိုယ်အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားနေ
တယ်။
- ကျတော့ကို ခဗျားအပိုင်သိမ်းတောကလေ ကျတော်ခဗျားကို မမုန်းမိဘူး။ ဒါမဲ့ ချစ်ဖို့ကျခတ်ခဲမယ်စိုတာ ခဗျားသိတယ်မလား။
- ကိုယ်သိပါတယ်။ ဒါမဲ့ ဒီတစ်လအတွင်း
ကိုယ်ကြိုးစားခဲ့တယ်လေ။ ကိုယ့်အမှားကို ကိုယ်သိတယ်အာ့ကြောင့် ကိုယ့်အမှားကိုပြင်ဆင်ဖို့ အများကြီးကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ အဲ့တာတွေကို ထယ်တစ်
ချက်လောက် ငဲ့ကြည့်လို့မရဘူးလား။
- ခဗျားကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ အများကြီးကြိုးစားခဲ့
တယ်။ ငွေတွေအာဏာတွေ မသုံးပဲ ခဗျားရဲ့ ဂရု
စိုက်မှုတွေနဲ့ ပဲ ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒါမဲ့ အဲ့တာတွေက အလုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ ခဗျားထင်လား။
- ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ထယ်။ ကိုယ့်ဂရုစိုက်မှုတွေက အလုပ်မဖြစ်ခဲ့ဘူးလား။
- မဟုတ်ဘူး။ အလုပ်ဖြစ်တာထက်ကိုပိုခဲ့တာ။ ခဗျားသိလား။ ကျတော်ခဗျားကို ချစ်နေမိပြီ။
မဟုတ်ဘူး အရင်ကတည်းက ချစ်နေခဲ့တာ။ ခဗျားကို အလုပ်ရှင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ မြင်ခဲ့လို့ မရိပ်မိခဲ့တာပဲရှိတာ။ ပြီးတော့ ကိုကိုကလည်း ဖွင့်ပြောလာတာမို့ ခဗျားကို မစဉ်းစားပဲလက်ခံလိုက်မိတာ။ အခုတော့ကျတော်သိပြီ။ ကျတော် ခဗျားကို ချစ်တယ်။
- တကယ်ပြောတာလား ထယ်။
- ခဗျားက လိမ်နေတယ်ထင်တာလား။
- ကိုယ်မယုံနိုင်သေးလို့ပါ။
Taehyung လည်း jungkook ကိုကော်လံကနေဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ အငမ်းမရစွာ တုန့်
ပြန်လာတဲ့ သူ။ လက်တွေက ကျတော့ခါးကို ဖက်ထားရာမှ နယ်ကျွံကာ င်္အကျီထဲဝင်လာပြီး ရင်ဘတ်ထိတက်လာတာမို့ အနမ်းကိုအမြန်ရပ်
လိုက်ရသည်။
- ခဗျား ဘာလုပ်တာလဲ။ ဖယ်လေ။
အင်္ကျီပေါ်ကနေ သူ့လက်တွေကို ဆွဲချပေမယ့်
မထွက်လာသည့်အပြင် ကျတော့နို့သီးတွေကို
သူ့လက်နဲ့ ပွတ်မိတာပဲ အဖတ်တင်သည်။
- ခဗျား ဖယ်လို့။ အခုပန်းခြံမှာလေ။ တခြားသူတွေမြင်သွားလိမ့်မယ်။
- အာ့စို daddy လို့ခေါ်လေကွာ။ baby ကိုကိုယ်ဘယ်နခါပြောရမလဲ။
- daddy ဖယ်လို့။
အဲ့တာမှ မဖယ်ချင် ဖယ်ချင်နဲ့ဖယ်သွားသည်။
- တွေ့လား ခဗျားက အခုမှအဖြေပေးရသေးတယ်။ အသားယူနေပြီ။
- ဘယ်သူအရင်စတာလဲပြောလေ baby။
- ခဗျားနော်။ ကျနော့ကို အပြစ်တင်နေတာလား။ အ့
ဒါမဲ့ ဖင်ကိုအရိုက်ခံလိုက်ရသည်။
- ခဗျားကြီးဘာလုပ်တာလဲ။
- ဖင်ကိုရိုက်တာလေ။ daddyလို့ခေါ်လို့ မပြောထားဘူးလား။ babyအဆိုးလေးက ကိုယ်အပြစ်မပေးသေးလို့ မမှတ်မိတာလား။
- မဟုတ်ပါဘူး daddy ကလဲ။
မျက်လုံးလေး ပေကလပ်ပေကလပ်နဲ့ ချစ်စရာ
ကောင်းအောင်လုပ်ပြလာပြန်သည်။
- baby မင်းကချစ်စရာကောင်းလိုက်တာကွာ။
- ဘယ်သူ့ baby မို့လဲ။ daddy baby မို့ ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာလေ။
ကျတော့ရင်ဘတ်ပေါ် မေးလေးတင်ပြီးပြောနေပုံက ခုနက စွာစိလန်လေးမဟုတ်တဲ့အတိုင်း အခုတော့ ကပ်ချွဲနေတဲ့ ကြောင်ပေါက်လေးနဲ့ တူနေပြန်သည်။
- baby ဒီနေ့ကိုယ်တို့ date ကြမလား။
- အင်း date မယ်လေ။ baby သွားချင်တဲ့နေရာတွေကို daddy လိုက်ပို့ပေးရမှာနော်။
- ပို့ပေးမှာပေါ့ကွာ။
ဒီလိုနဲ့ သူတို့ date ခဲ့ကြသည်ပေါ့။ ကစားကွင်း၊
ရုပ်ရှင်ရုံ၊ shopping mall စသည်ဖြင့် နေရာအစုံလျှောက်လည်ခဲ့ကြသည်။
———————————————————-
ဖွတ် ဇွတ် ဖက် ဖောင်း ဖောင်း ဖက် ဘက်
- အာ့ ဟား အ့ daddy ဖြေးဖြေး ိုးပါ ဟင့်
ဟုတ်ပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အခု hotel အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်နေကုန်လုံး လျှောက်လည်ခဲ့ကြပြီး hotel တစ်ခုမှာ daddy အလုပ်ဝင်စရာရှိတယ်စိုလို့ လိုက်လာတာ အလုပ်လည်းပြီးရော တစ်ခါတည်း hotel မှာတင်ညစာစားခဲ့ကြသည်။ ညစာစားရင်းနဲ့ daddyကိုမချစ် ဘူးဘာညာစလိုက်တော့ နောက်တော့ daddy ကို အစလွန် သွားပြီး အခုလိုအ ိုးခံနေရခြင်းဖြစ်သည်။
သူကအခု daddy ပေါင်ပေါ်မှာတင်ပြီး အ ိုးခံနေရသည်။ အိပ်ပြီးစိုရင်တောင် ကြီးပြီးရှည်တဲ့ daddy ီးကြောင့် ခံရသူမှာ မသက်သာသည်ကို အခုတော့ ထိုင်ပြီး အ ိုးခံနေရတာမို့ daddy ီးကသူ့
ဖင်ပေါက်က်ထဲ ပိုဝင်ကာ အတွင်းသားတွေကို
ပိုတိုက်စားနေသည်။ ဒါကိုတောင် daddy ကမညှာမတာ ဆောင့်သွင်းပြီး သူ့ကိုပါ ခါးမှကိုင်ကာ ဆောင့်ချနေသည်။
- အင့်ဟင့် daddy လို့ဟင့် အရမ်းမ ိုးပါနဲ့စိုကွာ အ့ဟ့
- baby မင်းအပေါက်လေးကကွာ ဟ့ ိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ။ ပြောစမ်း baby မင်းက ဘယ်သူ့အပိုင်လဲ
- ဟင့် daddy အပိုင် daddy အင့် တစ်ယောက်ထဲရဲ့အပိုင် အ့ဟ့
- မှတ်ထား ကိုယ့်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့တွဲပြီးမှတ်ထား အ့ မင်းကကိုယ်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ချစ်ရမှာ ဟ့ မင်းကကိုယ့်ဆီမှာပဲ ဖင်ခံရမှာ အင့် baby မင်းက daddy အပိုင်
- အင့် ဟုတ်တယ် အ့ဟ့ baby က daddy
တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ချစ်မှာ ဟင့် daddy ိုးတာပဲခံမှာ ဟင့်အ့ baby က daddy အပိုင် အင့်ဟင့်
- ဟားး ကိုယ့် baby လေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ။ ဟ့ ကိုယ့်အချစ်လေး ကိုယ့်အသဲလေး ကိုယ့်အ ိုးခံလေး အ့
- ဟင့် daddy ကိုချစ်လိုက်တာ အ့ဟ့
- ကိုယ်ကပိုချစ်တာပါကွာ ဟ့
သူတို့ နှစ်ယောက်အသေအကြေကို ိုးနေကြသည်။ ကုတင်ကြီးကလည်းလှုပ်လို့။
- အင်းမ်းး daddy baby ပြီးတော့မယ်
- အား ကိုယ်လည်းပြီးတော့မှာ
ဆောင့်ချက်တွေပိုမြန်လာသလို အသားချင်းရိုက်သံတွေလည်းပိုကျယ်လာသည်။ နောက်တော့
နှစ်ယောက်လုံးပြီးသွားကြသည်။ jungkook က taehyung ကိုမလွှတ်သေးပဲ ဖက်ထားသည်။
- daddy လွှတ်တော့လေ။ baby အိပ်ချင်နေပြီ။
- ခနလေးပါကွာ။ ကိုယ်ဒီတိုင်းလေးနေချင်လို့ပါ။ အား နေလို့ကောင်းလိုက်တာ။ baby ဖင်ပေါက်လေးထဲ ီးစိမ်ထားရတာလောက် ကောင်းတာကို မရှိတော့ဘူး။
- ဟင့် စိမ်ချင်ရင်လည်း လှဲပြီးစိမ်လေကွာ။ baby ပင်ပန်းလို့ အိပ်ချင်နေပြီ။
- ဟုတ်ပါပြီကွာ။
အိပ်ယာအဲ့အတိုင်းသာပေါ်လှဲလိုက်ပြီး တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူ့အချစ်လေးကတော့ မျက်လုံးလေးမှေးကာ အိပ်နေပြီဖြစ်သည်။
ကောင်းကောင်းအိပ်နော် ကိုယ့်အချစ်လေး။
ကိုယ့်ကို ပြန်ချစ်ပေးလို့ တကယ်ကျေးဇူးတင်တယ်။ မင်းသာရှိရင်လေ ကိုယ်ကျန်တာတွေ မလိုပါဘူး။ အဲ့ကြောင့် ကိုယ့်အချစ်လေးက ကိုယ့်နားမှာ ထာဝရရှိနေမယ်မလားဟင်။ မင်းလည်း တစ်ခြားသူတွေလို ကိုယ့်ဆီကထွက်မသွားဘူးမလား။ တကယ်လို့ မင်းထွက်ပြေးချင်ရင်တောင် ထွက်မပြေးနိုင်အောင် ကိုယ်က ဒီလိုမျိုးတင်းနေအောင်
ဖက်ထားမှာ။ မင်းကသာ ကိုယ့်အရာရာကို
ပိုင်ဆိုင်သူမို့ ကိုယ့်အနားက ထွက်သွားဖို့မစဉ်းစား ပါနဲ့ကွာ။ ကိုယ်မင်းကို အရမ်းချစ်နေလို့ပါ။
ထိုအခန်းထဲတွင် ရင်တွင်းစကားများပြောပြီး နဖူးလေးကို မြတ်နှိုးစွာနမ်းနေသော ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့သလို၊ ဘားမှမသိပဲ ချစ်သူ့ရင်ခွင်မှာ အေးချမ်းစွာ မှေးစက်နေသော ကောင်လေးလည်းရှိခဲ့သည်။
Word - 4719
------------------------------------------------------
𝚉𝚊𝚠𝚐𝚢𝚒
In the 𝕄𝕠𝕣𝕟𝕚𝕟𝕘 ☼☼🌄🌅
မနက္ေရာက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး ကိုင္ရိုက္ထားသလို နာေနေသာ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ႏွိုးလာရသည္။ အနာဆုံးကေတာ့ ဖင္ေပါ့။ သူဘယ္ေလာက္ေတာင္အလုပ္ခံခဲ့ရသလဲ။ မေန႔ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီႏွလုံးသားက တကယ္ခံစားရသည္။
သူဒီလူကို အမ်ားႀကီး ယုံၾကည္ခဲ့တာ။ ဒီလူက အျမဲတမ္းသူ႔ရဲ့ စံျပပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့တာ။ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္ၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစားလို႔ အျမဲတမ္း အားက်ေနခဲ့ရတာ။ အျမဲသူ႔အေပၚေကာင္းခဲ့လို႔ တကယ္ေက်းဇူးတင္ခဲ့ရတာ။ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ေလးစားမွုေတြကို ဒီလို ဒီညတည္းနဲ႔ ပယ္ဖ်က္
လိုက္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး။ ခဗ်ားသိပ္ရက္စက္တယ္။ က်ေတာ္က ခဗ်ားအတြက္
လိင္ကစားစရာအ႐ုပ္သပ္သပ္ပဲလား။
ေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုေစာင္းၾကည့္မိတယ္။
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳင္ၿခိဳက္အိပ္ေနပုံက မသိရင္သူပဲ ဘားမွမလုပ္ထားသလို။ လက္ေတြကလည္း က်ေတာ့ခါးမွာ ရစ္ပတ္ထားသည္။ နိုးသြားမည္စိုး၍ သူ႔လက္ေတြကို အသာအရာဖယ္လိုက္သည္။ သူမနိုးသြားပါ။ အခုသူဘာလုပ္သင့္လဲ။ ထြက္ေျပးရမလား။ ဟုတ္တယ္ ထြက္ေျပးရမယ္။
အေတြးနဲ႔အတူ ထရပ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ အလၽွင္ အျမန္ပင္ျပန္ထိုင္လိုက္မိသည္။ တကယ္နာတယ္။ လမ္းေလၽွာက္ဖို႔မေျပာနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ရင္ေတာင္ ေသမတတ္နာသည္။ ဒီလူဘယ္လိုေတာင္ၾကမ္းရတာလဲ။ ဒါမဲ့သူထြက္ေျပးရမည္မလား။ လႊတ္
ေျမာက္ဖို႔အတြက္ေတာ့ သူစြန့္စားရမည္။ ခနပဲ။ ခနပဲေတာင့္ခံလိုက္ရေအာင္။
စိတ္ကိုတင္းကာ ျဖည့္ျဖည္းခ်င္းထရပ္လိုက္သည္။ ေအာက္မွာက်ေနတဲ့ အဝတ္ေတြကို ျဖည္းျဖည္း
ခ်င္းဝတ္လိုက္ၿပီး တံခါးဆီေလၽွာက္သြားလိုက္
သည္။ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ အိပ္ေနတဲ့သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုယ့္ကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့သူဆီကေန ထြက္ေျပးခ်င္တာ က်ေတာ့အျပစ္မဟုတ္ဘူးမလား။ ခဗ်ားကို မမုန္းပါဘူး။ ခြင့္မလႊတ္နိုင္တာပဲရွိတာ။
တံခါးကို အသံမထြက္ေအာင္ ေသခ်ာဖြင့္လိုက္ၿပီး အျပင္ေရာက္ေတာ့ ေသခ်ာျပန္ပိတ္ထားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းကေန နည္းနည္းထပ္ေလၽွာက္
လိုက္ေတာ့ ေလွကားကိုေတြ႕သည္။ ေလွကားအ
တိုင္းဆင္းသြားလိုက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ လွည့္ပတ္ၾကည့္မိတယ္။ အိပ္အျပင္အဆင္ေတြက ခမ္းနားသလို ေရွးေဟာင္းဆန္သည္။
ေလၽွာက္လမ္းတစ္ခုကိုေတြ႕တာမို႔ အဲ့အတိုင္းသြား
လိုက္ ေတာ့ တံခါးမႀကီးကိုေတြ႕သည္။ ဒါမဲ့ေသာ့
ခတ္ထားသည္။ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ ေလၽွာက္လမ္းအတိုင္းျပန္လာလိုက္ၿပီး အခန္းတစ္ခုကိုေတြ႕တာမို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ေတြ႕လိုက္ရတာက သူ႔ပုံေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့အခန္းႀကီး။ ဒါေတြကဘာေတြလဲ။
ထို႔ေနာက္စားပြဲခုံေပၚတြင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေတြ႕ရသည္။ သိလိုစိတ္ေၾကာင့္ စာအုက္ကိုဖြင့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ boss ရဲ့ diaryစာအုပ္။ သူမ်ားရဲ့ အတြင္းေရးကို မစပ္စုသင့္တာသိေပမယ့္ သူဖတ္ၾကည့္ခ်င္ သည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ boss သူ႔ကိုဘာေၾကာင့္ဖမ္းထားလဲ သိရနိုင္သည္မလား။
ပထမတစ္ရြက္ မိသားစုပုံတစ္ပုံကိုေတြ႕ရသည္။ ကေလးေလးက boss ျဖစ္မည္ထင္ ႐ုပ္ေတာ္ေတာ္ ဆင္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ မိသားစုေလးပဲ။ ေရးထားတာေတြကို ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ အစပိုင္းေတာ့ ဘားမွသိပ္ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပင္မဲ့ ဖတ္ရင္း
ဖတ္ရင္း boss ရဲ့ ဘဝႀကီး တစ္စတစ္စစီ ပ်က္စီးလာတာကို သတိျပဳမိလာတယ္။ အေမ့ကို သတ္တဲ့အေဖနဲ႔ အေဖ့ဖက္က အမ်ိဳးေတြရဲ့ ေကာက္က်စ္မွုေတြ။ ဒါေတြက boss ကေလးအရြယ္ကျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အလြန္မ်ားလြန္း
သည္မလား။
ေနာက္ၿပီး က်ေတာ့ကို ဘယ္လိုေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူက်ေတာ့ေပၚမွာ ထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုသိလာရ
သည္။ က်ေတာ့လို ဘြဲ႕ရခါစေကာင္ေလးတစ္
ေယာက္ကို ကုမၸဏီအႀကီးႀကီးက အလုပ္ဝင္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းတာေတြ ရာထူးကလည္း အတြင္းေရးမွူးတဲ့။ က်ေတာ္စဥ္းစားခဲ့ရမွာ သာမန္ကိစၥလိုမ်ိဳးေတြးမေနခဲ့သင့္ဘူး။
ဒါတင္မကေသးဘူး အလုပ္ရွင္ကပါ ႐ုံးဆင္းရင္အျမဲအိမ္အေရာက္ပို႔ေပးသည္။ မိတ္ဆုံစားပြဲဆိုၿပီး ေခၚသြားတဲ့ dinner တိုင္းမွာ ဧည့္သည္ေတြက အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ျပန္သြားၾကၿပီး သူနဲ႔ က်ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲစားခဲ့တဲ့ ညစာေတြ။ က်ေတာ္ ဘာမဟုတ္တဲ့ေသးေသးမႊားမႊားေလးပဲ
လုပ္ရေသးေပမယ့္ bonus ဆိုၿပီးလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာေတြ။ က်ေတာ္ခဗ်ားရဲ့ ဂ႐ုစိုက္မွုေတြကို
မျမင္ခဲ့တာပဲ။ က်ေတာ္ နာက်င္စြာငိုမိသည္။
- " ခဗ်ားဘာလို႔ ဒီလို႐ူးမိုက္ရတာလဲဗ်ာ။ ခဗ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ က်ေတာ့ကိုမွဘာလို႔ ခ်စ္ေနရတာလဲ။ က်ေတာ္က ခဗ်ားေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။"
- ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ထယ္။ မင္းကအျမဲတမ္း ကိုယ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးနိုင္ခဲ့တာပါ။
နားနားအပ္ကာေျပာေနေသာ စကားသံတိုးတိုးနဲ႔ အတူ က်ေတာ့ခါးမွာရစ္ပတ္လာေသာ သူ႔လက္ေတြ။ သူဘယ္အခ်ိန္ကတဲကေရာက္ေနတာလဲ။
——————————————————-
Jungkook's POV
က်ေတာ္နိုးလာေတာ့ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထယ္ကမရွိေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။ ထယ္ မင္းကိုယ့္စီကေနေတာ့ထြက္မသြားပါဘူးေနာ္။ ဟုတ္တယ္။ ထယ္ကေအာက္မွာေနမွာ။
သူတံခါးကိုလည္းေသာ့ခတ္ထားတာပဲ ထယ္ဘယ္လိုမွထြက္ေျပးလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားလိုက္သည္။ အခန္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဖြင့္ၿပီးရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ရ။ ထယ္ မင္းကိုယ့္ကို႐ူးေအာင္လုပ္ေနတာပဲ။ ကိုယ့္ကို သြက္သြက္ခါေအာင္မ႐ူးသြားေစခ်င္ရင္
ထြက္လာပါေတာ့ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္။ ပုန္းေနရာကေနအျမန္ထြက္လာပါေတာ့။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မင္းကိုကိုယ့္အနားမွာပဲ ရွိေနေစခ်င္တာပါကြာ။ မင္းမရွိရင္ ကိုယ္ေသသြားမယ္စိုတာ အခ်စ္မသိေလေရာလား။
ေနာက္ဆုံး သူ႔ရဲ့ စိတ္ကူးရင္အခန္းေရွ႕ေရာက္သြားသည္။ တံခါးကဟေနတာမို႔ အထဲကိုၾကည့္လိုက္ ေတာ့ သူ႔အခ်စ္ကိုေတြ႕ရသည္။ ထြက္မေျပးသြားဘူးပဲ။ ကိုယ့္အခ်စ္က ထြက္မသြားဘူးပဲ။ အခ်စ္ရဲ့ ကိုယ္ေလးက တုန္ရီေနတာမို႔ အသံကိုနားစြင့္လိုက္ ေတာ့ စကားေတြ ပလုံးပေထြးေျပာကာေအာ္ငိုေန
သည္။ ဘာလို႔ငိုေနရတာလဲကြာ။
အခန္းထဲကို အသာေလးဝင္သြားလိုက္ၿပီး အခ်စ္
ေနာက္မွာရက္ၿပီး အခ်စ္ေျပာတာေတြ နားေထာင္
ေနမိတယ္။ အခ်စ္က သူ႔ diaryကိုဖတ္ၿပီးငိုေနတာပဲ။ ေျပာေနတာေတြကလည္း သူေနာင္တရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ။ ဘာလို႔ အခ်စ္က ကိုယ့္ကိုေပ်ာ္ေအာင္မလုပ္ေပးနိုင္ဘူးလို႔ ထင္ေနရတာလဲကြာ။ ကိုယ္က အခ်စ္အျပဳံးေလးေတြျမင္တာနဲ႔ ကို
ကိုယ္ေပ်ာ္ေနမိတာကို မင္းမသိပါဘူး။
အခ်စ္ခါးေလးကို အေနာက္မွဖက္ကာ နားနား
ကပ္ၿပီးေျပာမိသည္။ လန့္သြားသည္ထင္ ကိုယ္ ေလးက တုန္တက္သြားသည္။
- ဟင့္ ခဗ်ား ဘယ္ေတာကတည္းက အင့္
ေရာက္ေနတာလဲ။
- အငိုသန္ေလး ငိုေနခတဲက ေရာက္ေနတာပါဗ်။
- ခဗ်ားေနာ္ ဘယ္မွာငိုလို႔လဲ။ ဟင့္
ငိုေနရင္းတန္းလန္းကို မငိုဘူးဟု အတင္းျငင္းေနေသာ အခ်စ္။ ဘယ္လိုေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းရတာလဲကြာ။
- လူလိမ္ေလး။ သူမ်ား diary ကိုလည္းခိုးဖတ္ေသးတယ္။ ငိုၿပီးမငိုဘူးလို႔လည္း လိမ္ေျပာေသးတယ္။ baby မင္းကအစိုးေလးပဲ။
- အင့္ ဖယ္။ ဖက္ထားတာလႊတ္လို႔။
ရွက္ရမ္းရမ္းကာ အတင္းေတြ႐ုန္းေနေသာ baby။ သူကလည္းအလႊတ္မေပး အတင္းဖက္ထားသည္။
- baby ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါလား ဟင္။ ကိုယ္က မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္လို႔ လုပ္လိုက္တာပါကြာ။
ကိုယ္မင္းကို တကယ္ခ်စ္တာကို ယုံေပးပါကြာ။
သူေျပာလာေသာ စကားေတြေၾကာင့္ က်ေတာ႐ုန္းတာကိုရပ္တန့္လိုက္သည္။ က်ေတာ္ သူ႔ကို ခြင့္
လႊတ္သင့္လား။ က်ေတာ္ခြင့္လႊတ္လိုက္ရင္ေရာ သူက ျပဳျပင္လာမွာလား။ က်ေတာ္သူ႔ ကိုယုံ
ၾကည္သင့္လား။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆုံ စုံး
ျဖတ္ခ်ကိုခ်ရမည္။ ဟုတ္တယ္။ သူ႔ကို တစ္ခါေလာက္ပဲ ယုံၾကည္ေပးလိုက္ရမလား။ သူ က်ေတာ့ကိုခ်စ္သည္မလား ျဖစ္ခဲ့တာေတြေမ့ၿပီး တစ္ခါေလာက္ပဲ အခြင့္အေရးေပးလိုက္ရင္ေတာ့ က်ေတာ္ မမွားဘူးမလား။
- ေကာင္းၿပီေလ။ က်ေတာ္ ခဗ်ားကို ဒီတစ္ခါ အခြင့္အေရးေပးမယ္။
- ထ ထယ္ တကယ္ေျပာတာလား။ တကယ္ ကိုယ့္ကို အခြင့္အေရးေပးတာလား။
- အင္း တကယ္ေျပာတာ။ ဒါမဲ့ က်ေနာ္ ခဗ်ားကို တစ္လတိတိ ေစာင့္ၾကည့္မွာ။ အဲ့တစ္လၿပီးရင္ က်ေတာ္ ခဗ်ားကို အေျဖေပးမယ္။ က်ေတာ္ ခ်စ္တာမခ်စ္တာကေတာ့ ခဗ်ားေပၚပဲ မူတည္တယ္။
- စိတ္ခ် baby ။ ကိုယ္မင္းအခ်စ္ကို ရဖို႔အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားမွာ။
Taehyung ကို သူ႔ဖက္လွည့္ကာ စြဲဖက္လိုက္ေသာ jungkook ။
- အားးးးးး
- ဘာျဖစ္လို႔လဲ baby ။
- ခဗ်ား ဘယ္လိုေတာင္ အရွက္မရွိတဲ့ လူလဲ။ ဘာလို႔ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးလဲ။ အဝတ္ေလးဘာေလး ဝတ္ခဲ့ပါလား။
မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔ အုပ္ကာ ေအာ္ေျပာေနေသာ taehyung ။
- ဝြန္း baby ကလည္း မျမင္ဖူးတာက်လို႔။ ညေတာကေတာင္ __
- ခဗ်ားေတာ္လိုက္ေတာ့။ အရွက္မရွိေျပာမေနနဲ႔။
- ကိုယ္က baby နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ကတဲက အရွက္မရွိေတာ့ဘူး။
လက္ကိုလာဖယ္ေသာ သူ႔ေၾကာင့္ တြန္းဖယ္ရင္း ေအာ္ေနရသည္။
- ဖယ္ ခဗ်ား အကၤ်ီသြားဝတ္လို႔။
- ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ မစေတာ့ပါဘူး။ မ်က္နာကို
မအုပ္နဲ႔ေတာ့
- အာ့စိုသြားဝတ္ေလလို႔။
- သခင္ေလး သေဘာအတိုင္းပါပဲဗ်ာ။
Jungkook လည္း အကၤ်ီသြားဝတ္ေပးၿပီးျပန္ဆင္းလာေတာ့ ခုနကေနရာကေန မေရြ႕ေသးတဲ့ သူ႔အ
ခ်စ္ေလး။ မ်က္နာကလည္း အုပ္ထားေသးသည္။
- အခ်စ္ ကိုယ္ဝတ္ၿပီးသြားၿပီ။ မ်က္ႏွာကိုအုပ္ထားတာဖယ္လိုက္ေတာ့ေလကြာ။
အဲ့တာမွ မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားတာဖယ္လိုက္သည္။
- ကိုယ့္ဆီလာပါဦးအခ်စ္ရဲ့။
အခန္းဝမွာမတ္တပ္ရပ္ရင္းေခၚေနေသာ jungkook ။
- အီးဟီးး Jeon jungkook မေကာင္းတဲ့လူႀကီး ဟင့္
ေနရာကေနမေရြ႕ပဲေအာ္ငိုေနေသာ အခ်စ္။ အငိုသန္ေလးက ဘာျဖစ္ျပန္ရတာလဲကြာ။
- ဘာလို႔ငိုေနျပန္တာလဲ အခ်စ္ရာ။
မ်က္ရည္ေတြကို ဖြဖြသုတ္ေပးရင္း ေမးမိသည္။
- အင့္ ခဗ်ားလုပ္လို႔ ဟင့္ က်ေတာ့ ဖင္ထဲက ေသြးေတြထြက္ေနၿပီ အီးဟီးး လူယုတ္မာႀကီးရဲ့ ဟင့္
Baby အေျပာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီကိုၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ဖင္နားတစ္ဝိုက္မွာ ေသြးေတြစြန္းေနသည္။
- ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရာ။ တကယ္စို အခ်စ္က အိပ္ယာထဲမွာ နားေနရမွာေလ။ အခ်စ္က လမ္းေလၽွာက္လိုက္ေတာ့ အခုလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။
- အဲ့တာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲ။ ခဗ်ားႀကီးေၾကာင့္ေလလို႔။ အလကားေနရင္း သူမ်ားကို လာဆူေနတယ္။
- ဟုတ္ပါတယ္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ပါ။ လာအခ်စ္ကို ခ်ီေခၚသြားမယ္။
သူခ်ီလိုက္ေတာ့ အငိုသန္ေလးက အသာအယာပါလာသည္။ baby ရဲ့ပုံေလးက တကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ျဖဴျဖဴလုံးလုံးေလးနဲ႔ မ်က္နာေလးကလည္း နီေနေသးသည္။ အခုပုံေလးက ႐ုံးမွာေတြ႕ေနက်ပုံနဲ႔ အရမ္းကြာျခားလွသည္။ ႐ုံးမွာဆိုမွာဆိုအလုပ္ကိုသာ ေသခ်ာႀကိဳးစားလုပ္ၿပီး serious ျဖစ္တဲ့ပုံေလးေပါက္သည္။
အခုကေတာ့ ၅ႏွစ္သားေလးက်ေနတာပဲ။ ေအာ္ငိုေနလိုက္တာမ်ား ႐ုံးက Kim taehyung ရဲ့ ပုံစံနဲ႔ အလြန္ ကြာျခားလွသည္။ ဘယ္လိုေနေနပါ ကိုယ္ကမင္းကို ခ်စ္ေနရသူမို႔ မင္းဘယ္လိုပုံစံ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ရဲ့ႏွလုံးသားက မင္းစိုတဲ့အသိနဲ႔တင္ တုန္ခါေနၿပီးသားပါ ထယ္။
အေပၚက က်ေတာ့အခန္းထဲကိုသာခ်ီေခၚသြား
လိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚအသာအယာခ်ေပးလိုက္ ေတာ့ သူ႔ကိုျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးၾကည့္ေနသည္။
- ဘာေတြၾကည့္ေနတာတုန္း ကိုယ့္အခ်စ္ေလးရဲ့။
- ခဗ်ားဘာလို႔ က်ေတာ့ကို ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ။
အေျဖကိုသိၿပီးသားေပမယ့္ သူ႔ဆီက စိတ္ေအးေအးနဲ႔ ေျပာျပမဲ့ အေျဖကိုၾကားခ်င္သည္။
- ကိုယ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ဆုံး႐ုံးခဲ့ရတယ္။ အေဖအေမ၊ မိသားစုဆိုတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြက ကိုယ့္ဆီကေနထြက္သြားၾက
တယ္။ ကိုယ့္မွာ ပိုက္ဆံကလြဲၿပီးက်န္တာမရွိဘူး။ ဒါမဲ့ မင္းကိုေတြ႕တဲ့ေန႔မွာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားက
အခ်က္ျပလာသလို ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြလည္းအစပ်ိဳးလာတယ္ ထယ္။ မင္းအျပဳံးေတြျမင္ရင္ကိုယ္အလိုလိုေပ်ာ္လာတယ္။ ဒါမဲ့မေန႔ကမင္းမွာ ခ်စ္သူရွိ
တယ္လို႔ေျပာေတာ့ ကိုယ္တကယ္မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဘူး။ မင္းလည္းကိုယ့္diaryဖတ္ၿပီးလို႔သိမွာပါ ကိုယ့္မွာ psychoေရာဂါရွိတယ္စိုတာ။ ကိုယ္မင္းကို တစ္ျခားသူစီလုံးဝအပါမခံနိုင္တာမို႔ အခုလိုလုပ္မိသြားတာပါ။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါမဲ့
ကိုယ္လုံးဝေနာင္တမရဘူး။ အနည္းဆုံးေတာ့ မင္းျပန္မခ်စ္ရင္ေတာင္ ကိုယ္ႀကိဳးစားခြင့္ရခဲ့တယ္မလား။
- တကယ္လို႔ က်ေတာ္ခဗ်ားကိုျပန္မခ်စ္နိုင္ဘူးစို
ရင္ေကာ။
- ဟင့္အင္း။ အဲ့လိုမေျပာနဲ႔ မင္းကိုယ့္ကို ျပန္ခ်စ္လာေအာင္ကိုယ္ႀကိဳးစားမွာ။
- အင္းပါ။
- ခနေနာ္ ကိုယ္ေဆးသြားယူလိုက္ဦးမယ္။
- ေဆးကဘာလုပ္ဖို႔လဲ။
- baby မင္းဖင္ကိုလိမ္းေပးမလို႔ေလ။
- အာ မရပါဘူး က်ေတာ့ဘာသီလိမ္းမွာ။
- no ပါ။ ကိုယ္လိမ္းေပးမွာ။
ေျပာေျပာၿပီးခ်င္း ထြက္သြားေသာထိုလူ။ ဒီလူဘယ္လိုလူလဲ ဟ။
ေဆးဘူးယူၿပီးျပန္ေရာက္လာတဲ့ jungkook ။
- အခ်စ္ေလး ေမွာက္လိုက္။ ကိုယ္ေဆးလိမ္းေပး
မယ္။
- ကိုယ့္ပါသီလိမ္းပါမယ္ဆို။
- မရပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ထားတာပဲ ကိုယ္လိမ္းေပးရမွာေပါ့။
- ထယ္ရွက္တယ္။
- မရွက္ပါနဲ႔ကြာ မျမင္ဖူးတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔။ ေနာ္
- ၿပီးေရာ။
ေခ်ာ့ေျပာမွ အဆိုးေလးကေမွာက္ေပးသည္။
ေဘာင္းဘီေလးကို ဖင္တုံးေလးေတြေပၚတယ္စို႐ုံေလာက္ေလးဆြဲခ်လိုက္သည္။ ျမင္ေနရတဲ့ ဖင္တုံးေလးႏွစ္ခုက ခပ္စပ္စပ္ရိုက္ျပစ္ခ်င္စရာ။ စိတ္ထိန္း jungkook စိတ္ထိန္း။ ေပေနတဲ့ ေသြးေတြကို wet tissue ေလးနဲ႔ အသာအယာသုပ္ေပးေနသည္။ tissue ျခားၿပီး ခံစားေနရတဲ့ ဖင္တုံးေလးေတြရဲ့ အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့ေနသည္။ သူ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ။
- အခ်စ္ကိုယ္ ေဆးမလိမ္းခင္ အနာသပ္သာ
ေအာင္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္။ ညိမ္ညိမ္ေနေပး။
- ဟုတ္။
အခ်စ္ရဲ့ေသြးစို႔ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကို လၽွာနဲ႔
လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေလးကတုန္သြားသည္။
- ဟ့ ဘာလုပ္တာလဲ။ ဖယ္
သူ႔ကိုလည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္။
- ညိမ္ညိမ္ေနဆိုကြာ အခ်စ္ရာ။
- ခဗ်ားႀကီးက အဲ့လိုလုပ္ေနမွေတာ့ ဘယ္လိုေန
နိုင္မွာလဲ။
- ကိုယ္ကအခ်စ္သက္သာေအာင္လုပ္ေပးေနတာေလကြာ။ လိမၼာတယ္ ညိမ္ညိမ္ေနေပးပါေနာ္။
- ဟင့္ ခဗ်ားႀကီးက ေျပာမနိုင္ဆိုမနိုင္ႀကီး။
ေျပာၿပီးျပန္လွည့္သြားသည္။ အဲ့ေတာ့jungkook က taehyung ရဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကို ဆက္ၿပီးလ်က္ေပးေနသည္။ အေပါက္ေလးကို အာေငြ႕ေလးနဲ႔မွုတ္ေပးသည္။ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔လည္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေသြးစေလးေတြ
ျပန္ထြက္လာၿပီစိုရင္လည္း ေသခ်ာေလး လ်က္ေပး
စုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ taehyung ဖင္ေပါက္ေလးမွာ သက္သာလာသည္။
- အင္းမ္~ boss~ ေတာ္ေတာ့ေလ အားး~
ႁပြတ္ စြပ္ အင္းး ရႊတ္ ႁပြတ္ ျပတ္ စြပ္
- boss လို႔မေခၚနဲ႔စိုကြာ။ daddy လို႔ေခၚလို႔။
- မေခၚခ်င္ပါဘူး။
ၾကည့္ၾကည့္ ႐ုပ္ကိုကေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ လွည့္
ၾကည့္လာသည္။ ဒါသက္သက္မက္ သူဖြင့္ေျပာထားလို႔စိုးေနတာ။
- မရဘူးေခၚကြာ။ မေခၚမခ်င္းမရပ္ဘူး။
ေျပာၿပီး ဖင္ကို ဆက္လ်က္ေနသည္။
- အာ့ ခဗ်ားႀကီး မယုတ္မာနဲ႔ ဟ့ မေခၚဘူး ဟင့္
ရပ္လို႔
မရပ္တဲ့အျပင္ ဖင္ကိုပါ ရိုက္ခံလိုက္ရေသးတယ္။
- အားးဟ့ daddy ေရ~ ရပ္ပါေတာ့လို႔ ဟင့္ daddy ~ daddy Jeon ေရလို႔
သူ႔အလိုက်ေခၚေပးလိုက္ေတာ့မွ ရပ္သြားၿပီး
ၿပီတည္တည္႐ုပ္နဲ႔ၾကည့္လာသည္။
- ခဗ်ားေတာ္ေတာ့ေနာ္။ က်ေတာ္ခဗ်ားကို တစ္လေစာင့္ၾကည့္ဦးမွာလို႔ေျပာၿပီးသား။ အဲ့တစ္လ
အတြင္းမွာ က်ေတာ္ေျပာတာ နားေထာင္ရမယ္။ က်ေတာ္ခိုင္းတာလုပ္ရမယ္။ က်ေတာ မႀကိဳက္တာေတြမလုပ္ရဘူး။ အစိုးဆုံးကေတာ့ က်ေတာ့ကို အသားမယူရဘူး။ ok?
- ေကာင္းၿပီေလ။ အသားမယူရေပမယ့္ ကိုယ့္ဖက္ ကေတာ့ တစ္ျခားနည္းေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားခြင့္ရွိတယ္မလား။
- အင္းး
ထိုေန႔မွ စ၍ျပန္အဆင္ေျပလာသည္။ jungkook ကအလုပ္မဆင္းေစခ်င္ေပမယ့္ taehyung ကမရ။ဖြင့္ေျပာတာကို အခြင့္ေကာင္းမယူခ်င္ဘူးတဲ့ေလ။ ဘယ္လိုေခ်ာ့ေျပာေျပာမရေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ခြင့္ျပဳလိုက္ရသည္။ jungkook ကလည္း
အလုပ္ေတြရွိတာေတာင္မွ အားရင္အျမဲtaehyung နားကပ္ေနသည္။
jungkook စိတ္ထဲမွာ ဒီတစ္လအတြင္း taehyung ျပန္ခ်စ္လာရမည္ဟု ခံယူထားတာေၾကာင့္ အစြမ္းကုန္ ျခည္ေနာင္ရန္ႀကိဳးစားေနသည္။ ေငြေၾကးပကာသနေတြနဲ႔လား။ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အခ်စ္ေတြ၊
ဂ႐ုစိုက္မွုေတြနဲ႔ ျခည္ေနာင္ခဲ့တာပါ။
————————————————————-
1 month later ⏰⏰⏰
ဒီေန႔ taehyung က သူ႔ကို ပန္းၿခံတစ္ခုမွာ ခ်ိန္းထားသည္။ ဒီေန႔ အေျဖေပးမွာမို႔ သူအတိုင္းမသိ
ရင္ခုန္ေနမိသည္။ အရင္လကတည္းက အေျခအေနက အဆင္ေျပလာခဲ့ေပမယ့္ taehyung ကသူ႔ကို အလုပ္ရွင္လိုမ်ိဳးပဲ ဆက္စံသည္။ သူ႔ဘက္ကသာ အျမဲႀကိဳးစားေနေပမယ့္ taehyung ကမျငင္းသလို၊ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လက္ခံသည္လည္းမဟုတ္။
သူ႔ဘက္က အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးၿပီမို႔
အေကာင္းဆုံးကိုသာ သူေမၽွာ္လင့္သည္။ တကယ္လို႔ ျငင္းခဲ့ရင္ေကာ? သူတို႔ကတိေပးၿပီးသားပါ ျငင္းခဲ့ရင္လည္း အလုပ္မထြက္ရဘူးလို႔။ အဲ့ေတာ့ ျငင္းခဒ့ရင္ေတာင္မွ သူထပ္ႀကိဳးစားဦးမွာ။ သူ႔အခ်စ္ကို မရမခ်င္းႀကိဳးစားေနမွာ။
အလုပ္ပိတ္ရက္မို႔ အိမ္ကေနပဲ ေရမိုးခ်ိဳး၊ အဝတ္လဲကာ နည္းနည္းသန့္ျပန့္ေအာင္လုပ္ၿပီး ကားေသာ့ဆြဲကာ ထြက္လာလိုက္သည္။ ပန္းၿခံနားမွာ ကားရပ္
လိုက္ၿပီး ထယ့္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
📞 baby ကိုယ္ေရာက္ၿပီ။ ဘယ္ကိုလာခဲ့ရမလဲ။
📞 ကေလးကစားကြင္းနားကေန နည္နည္လွမ္း
ၾကည့္လိုက္ရင္ လူရွင္းတဲ့ ေနရာတစ္ခုရွိတယ္။
ခုံတမ္းေလးေတြနဲ႔။ အဲ့ဖက္လာခဲ့လိုက္။
📞 အိုေက။ ကိုယ္လာခဲ့မယ္။
က်ေတာ္လည္း ထယ္ေျပာတဲ့အတိုင္း လာလိုက္
တယ္။ ကေလးကစားကြင္းနားကေနလွည့္ပတ္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နည္းနည္းေဝးေဝးက ခုံတန္းေလးမွာထိုင္ေနေသာ သူ႔အခ်စ္ကိုလွမ္းျမင္ေနရသည္။
သူလည္း ထယ့္ဆီသြားလိုက္ၿပီး ေဘးမွာထိုင္
လိုက္သည္။
- ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား ထယ္။
- မၾကာေသးပါဘူး။ က်ေတာ္လည္း ခုနေလးတင္မွေရာက္တာ။
- ကိုယ့္ကိုအေျဖေပးမလို႔ ေခၚလိုက္တာမလား။
- ဟုတ္တယ္ေလ။ ဘာလဲ စိတ္လွုပ္ရွားေနၿပီလား။
- အင္း ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္အရမ္း စိတ္လွုပ္ရွားေန
တယ္။
- က်ေတာ့ကို ခဗ်ားအပိုင္သိမ္းေတာကေလ က်ေတာ္ခဗ်ားကို မမုန္းမိဘူး။ ဒါမဲ့ ခ်စ္ဖို႔က်ခတ္ခဲမယ္စိုတာ ခဗ်ားသိတယ္မလား။
- ကိုယ္သိပါတယ္။ ဒါမဲ့ ဒီတစ္လအတြင္း
ကိုယ္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ေလ။ ကိုယ့္အမွားကို ကိုယ္သိတယ္အာ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္အမွားကိုျပင္ဆင္ဖို႔ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့တာေတြကို ထယ္တစ္
ခ်က္ေလာက္ ငဲ့ၾကည့္လို႔မရဘူးလား။
- ခဗ်ားႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားခဲ့
တယ္။ ေငြေတြအာဏာေတြ မသုံးပဲ ခဗ်ားရဲ့ ဂ႐ု
စိုက္မွုေတြနဲ႔ ပဲ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါမဲ့ အဲ့တာေတြက အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ခဗ်ားထင္လား။
- ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ထယ္။ ကိုယ့္ဂ႐ုစိုက္မွုေတြက အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ဘူးလား။
- မဟုတ္ဘူး။ အလုပ္ျဖစ္တာထက္ကိုပိုခဲ့တာ။ ခဗ်ားသိလား။ က်ေတာ္ခဗ်ားကို ခ်စ္ေနမိၿပီ။
မဟုတ္ဘူး အရင္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့တာ။ ခဗ်ားကို အလုပ္ရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ ျမင္ခဲ့လို႔ မရိပ္မိခဲ့တာပဲရွိတာ။ ၿပီးေတာ့ ကိုကိုကလည္း ဖြင့္ေျပာလာတာမို႔ ခဗ်ားကို မစဥ္းစားပဲလက္ခံလိုက္မိတာ။ အခုေတာ့က်ေတာ္သိၿပီ။ က်ေတာ္ ခဗ်ားကို ခ်စ္တယ္။
- တကယ္ေျပာတာလား ထယ္။
- ခဗ်ားက လိမ္ေနတယ္ထင္တာလား။
- ကိုယ္မယုံနိုင္ေသးလို႔ပါ။
Taehyung လည္း jungkook ကိုေကာ္လံကေနဆြဲကာ ႏွုတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္သည္။ အငမ္းမရစြာ တုန့္
ျပန္လာတဲ့ သူ။ လက္ေတြက က်ေတာ့ခါးကို ဖက္ထားရာမွ နယ္ကၽြံကာ အၤက်ီထဲဝင္လာၿပီး ရင္ဘတ္ထိတက္လာတာမို႔ အနမ္းကိုအျမန္ရပ္
လိုက္ရသည္။
- ခဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ။ ဖယ္ေလ။
အကၤ်ီေပၚကေန သူ႔လက္ေတြကို ဆြဲခ်ေပမယ့္
မထြက္လာသည့္အျပင္ က်ေတာ့နို႔သီးေတြကို
သူ႔လက္နဲ႔ ပြတ္မိတာပဲ အဖတ္တင္သည္။
- ခဗ်ား ဖယ္လို႔။ အခုပန္းၿခံမွာေလ။ တျခားသူေတြျမင္သြားလိမ့္မယ္။
- အာ့စို daddy လို႔ေခၚေလကြာ။ baby ကိုကိုယ္ဘယ္နခါေျပာရမလဲ။
- daddy ဖယ္လို႔။
အဲ့တာမွ မဖယ္ခ်င္ ဖယ္ခ်င္နဲ႔ဖယ္သြားသည္။
- ေတြ႕လား ခဗ်ားက အခုမွအေျဖေပးရေသးတယ္။ အသားယူေနၿပီ။
- ဘယ္သူအရင္စတာလဲေျပာေလ baby။
- ခဗ်ားေနာ္။ က်ေနာ့ကို အျပစ္တင္ေနတာလား။ အ့
ဒါမဲ့ ဖင္ကိုအရိုက္ခံလိုက္ရသည္။
- ခဗ်ားႀကီးဘာလုပ္တာလဲ။
- ဖင္ကိုရိုက္တာေလ။ daddyလို႔ေခၚလို႔ မေျပာထားဘူးလား။ babyအဆိုးေလးက ကိုယ္အျပစ္မေပးေသးလို႔ မမွတ္မိတာလား။
- မဟုတ္ပါဘူး daddy ကလဲ။
မ်က္လုံးေလး ေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႔ ခ်စ္စရာ
ေကာင္းေအာင္လုပ္ျပလာျပန္သည္။
- baby မင္းကခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ။
- ဘယ္သူ႔ baby မို႔လဲ။ daddy baby မို႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာေလ။
က်ေတာ့ရင္ဘတ္ေပၚ ေမးေလးတင္ၿပီးေျပာေနပုံက ခုနက စြာစိလန္ေလးမဟုတ္တဲ့အတိုင္း အခုေတာ့ ကပ္ခၽြဲေနတဲ့ ေၾကာင္ေပါက္ေလးနဲ႔ တူေနျပန္သည္။
- baby ဒီေန႔ကိုယ္တို႔ date ၾကမလား။
- အင္း date မယ္ေလ။ baby သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကို daddy လိုက္ပို႔ေပးရမွာေနာ္။
- ပို႔ေပးမွာေပါ့ကြာ။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ date ခဲ့ၾကသည္ေပါ့။ ကစားကြင္း၊
႐ုပ္ရွင္႐ုံ၊ shopping mall စသည္ျဖင့္ ေနရာအစုံေလၽွာက္လည္ခဲ့ၾကသည္။
———————————————————-
ဖြတ္ ဇြတ္ ဖက္ ေဖာင္း ေဖာင္း ဖက္ ဘက္
- အာ့ ဟား အ့ daddy ေျဖးေျဖး ိုးပါ ဟင့္
ဟုတ္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခု hotel အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ိုးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ေနကုန္လုံး ေလၽွာက္လည္ခဲ့ၾကၿပီး hotel တစ္ခုမွာ daddy အလုပ္ဝင္စရာရွိတယ္စိုလို႔ လိုက္လာတာ အလုပ္လည္းၿပီးေရာ တစ္ခါတည္း hotel မွာတင္ညစာစားခဲ့ၾကသည္။ ညစာစားရင္းနဲ႔ daddyကိုမခ်စ္ ဘူးဘာညာစလိုက္ေတာ့ ေနာက္ေတာ့ daddy ကို အစလြန္ သြားၿပီး အခုလိုအ ိုးခံေနရျခင္းျဖစ္သည္။
သူကအခု daddy ေပါင္ေပၚမွာတင္ၿပီး အ ိုးခံေနရသည္။ အိပ္ၿပီးစိုရင္ေတာင္ ႀကီးၿပီးရွည္တဲ့ daddy ီးေၾကာင့္ ခံရသူမွာ မသက္သာသည္ကို အခုေတာ့ ထိုင္ၿပီး အ ိုးခံေနရတာမို႔ daddy ီးကသူ႔
ဖင္ေပါက္က္ထဲ ပိုဝင္ကာ အတြင္းသားေတြကို
ပိုတိုက္စားေနသည္။ ဒါကိုေတာင္ daddy ကမညႇာမတာ ေဆာင့္သြင္းၿပီး သူ႔ကိုပါ ခါးမွကိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်ေနသည္။
- အင့္ဟင့္ daddy လို႔ဟင့္ အရမ္းမ ိုးပါနဲ႔စိုကြာ အ့ဟ့
- baby မင္းအေပါက္ေလးကကြာ ဟ့ ိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ေျပာစမ္း baby မင္းက ဘယ္သူ႔အပိုင္လဲ
- ဟင့္ daddy အပိုင္ daddy အင့္ တစ္ေယာက္ထဲရဲ့အပိုင္ အ့ဟ့
- မွတ္ထား ကိုယ့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔တြဲၿပီးမွတ္ထား အ့ မင္းကကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္ရမွာ ဟ့ မင္းကကိုယ့္ဆီမွာပဲ ဖင္ခံရမွာ အင့္ baby မင္းက daddy အပိုင္
- အင့္ ဟုတ္တယ္ အ့ဟ့ baby က daddy
တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္မွာ ဟင့္ daddy ိုးတာပဲခံမွာ ဟင့္အ့ baby က daddy အပိုင္ အင့္ဟင့္
- ဟားး ကိုယ့္ baby ေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ။ ဟ့ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး ကိုယ့္အသဲေလး ကိုယ့္အ ိုးခံေလး အ့
- ဟင့္ daddy ကိုခ်စ္လိုက္တာ အ့ဟ့
- ကိုယ္ကပိုခ်စ္တာပါကြာ ဟ့
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္အေသအေၾကကို ိုးေနၾကသည္။ ကုတင္ႀကီးကလည္းလွုပ္လို႔။
- အင္းမ္းး daddy baby ၿပီးေတာ့မယ္
- အား ကိုယ္လည္းၿပီးေတာ့မွာ
ေဆာင့္ခ်က္ေတြပိုျမန္လာသလို အသားခ်င္းရိုက္သံေတြလည္းပိုက်ယ္လာသည္။ ေနာက္ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပီးသြားၾကသည္။ jungkook က taehyung ကိုမလႊတ္ေသးပဲ ဖက္ထားသည္။
- daddy လႊတ္ေတာ့ေလ။ baby အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။
- ခနေလးပါကြာ။ ကိုယ္ဒီတိုင္းေလးေနခ်င္လို႔ပါ။ အား ေနလို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ baby ဖင္ေပါက္ေလးထဲ ီးစိမ္ထားရတာေလာက္ ေကာင္းတာကို မရွိေတာ့ဘူး။
- ဟင့္ စိမ္ခ်င္ရင္လည္း လွဲၿပီးစိမ္ေလကြာ။ baby ပင္ပန္းလို႔ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။
- ဟုတ္ပါၿပီကြာ။
အိပ္ယာအဲ့အတိုင္းသာေပၚလွဲလိုက္ၿပီး တင္းေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။ သူ႔အခ်စ္ေလးကေတာ့ မ်က္လုံးေလးေမွးကာ အိပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေနာ္ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး။
ကိုယ့္ကို ျပန္ခ်စ္ေပးလို႔ တကယ္ေက်းဇူးတင္တယ္။ မင္းသာရွိရင္ေလ ကိုယ္က်န္တာေတြ မလိုပါဘူး။ အဲ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္အခ်စ္ေလးက ကိုယ့္နားမွာ ထာဝရရွိေနမယ္မလားဟင္။ မင္းလည္း တစ္ျခားသူေတြလို ကိုယ့္ဆီကထြက္မသြားဘူးမလား။ တကယ္လို႔ မင္းထြက္ေျပးခ်င္ရင္ေတာင္ ထြက္မေျပးနိုင္ေအာင္ ကိုယ္က ဒီလိုမ်ိဳးတင္းေနေအာင္
ဖက္ထားမွာ။ မင္းကသာ ကိုယ့္အရာရာကို
ပိုင္ဆိုင္သူမို႔ ကိုယ့္အနားက ထြက္သြားဖို႔မစဥ္းစား ပါနဲ႔ကြာ။ ကိုယ္မင္းကို အရမ္းခ်စ္ေနလို႔ပါ။
ထိုအခန္းထဲတြင္ ရင္တြင္းစကားမ်ားေျပာၿပီး နဖူးေလးကို ျမတ္ႏွိုးစြာနမ္းေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သလို၊ ဘားမွမသိပဲ ခ်စ္သူ႔ရင္ခြင္မွာ ေအးခ်မ္းစြာ ေမွးစက္ေနေသာ ေကာင္ေလးလည္းရွိခဲ့သည္။
Word - 4719