Zawgyi Fonts
"သူက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ?".
"တန္ျပန္က်ိန္စာ ထိသြားတာပါ!မစၥတာ စနိပ္"
"ခင္ဗ်ားက ေသခ်ာမေစာင့္ၾကည့္ဘူးလား?ခင္ဗ်ားကို အလုပ္ခန္႔ထားတာ သူ႔ကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ေနာ္"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္!မစၥတာ စနိပ္!"
ၾကားေနရေသာ အသံမ်ားေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို ႐ုတ္တရက္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ သူ႔ေဘးနားတြင္ စကားေျပာေနေသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရသည္..။
"ေရ..ဆာ...တယ္"
အာေခါင္၏ ေျခာက္ေသြ႔ေနမႈေၾကာင့္ စကားပင္ ပီေအာင္မေျပာႏုိင္ေတာ့..။
သူ၏ အသံကို ၾကားသြားဟန္တူေသာထိုႏွစ္ေယာက္ကသူ႔အား လွည့္ၾကည့္ၾကသည္..။
"မစၥတာ မာလ္ဖြိဳင္း!သတိရလာၿပီလား?ဘယ္နားနာေနေသးလဲ?"
ို မိန္းကေလးက သူ႔အား ၾကည့္ကာ စိုးရိမ္ဖြယ္မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ကာ ေမးသည္...။
သို႔ေသာ္ သူ႔ဘဝတြင္ ထိုမိန္းကေလးကို တစ္ခါမ်ွ မျမင္ဘူးပါေခ်..။
"သူ႔ကို ေရအရင္တိုက္လိုက္ဦး..မစၥစ္ မီရာ!"
ေဘးနားက ေယာက်ၤား၏ တည္ၿငိမ္ေနေသာအသံကို ၾကားရေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကိုကား မျမင္ရေခ်..။
သူ၏ ဆံႏြယ္႐ွည္မ်ားက သူ၏မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေအာင္ ဖံုးအုပ္ထားသလို..။
ထိုေယာက်ၤား၏ ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ မစၥစ္ မီရာ ဆိုေသာ မိန္းကေလးသည္ ေရခြက္ကို ကိုင္ကာ သူ႔ေဘးနားသို႔ ေရာက္လာ၏
"ေသာက္လိုက္ပါ!မစၥတာ မာလ္ဖြိဳင္း!"
ကုတင္ဟု ထင္ရေသာ ေမြ႔ယာျပင္ႀကီး ေပၚ၌ လဲေလ်ာင္းေနရေသာ သူ႔ကို မစၥစ္မီရာ က ေရတိုက္ရန္ ဆြဲထူေလသည္...။
သူ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ယခင္ေန႔မ်ားႏွင့္မတူ ေလးလံေနသည္ကို သူသတိထားမိသည္..။
အနည္းငယ္ထလို႔ရသြား၍ ေရခြက္ကို ကိုင္ကာ ေမာ့ေသာက္လိုက္ေတာ့ ေရငတ္ေျပသလိုေတာ့ ျဖစ္သြားသည္..။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား?လူစီးရပ္စ္!မင္း သတိလစ္သြားတယ္ ဆိုလို႔ ငါလာၾကည့္တာ"
တည္ၿငိမ္ေသာအသံႏွင့္ ထိုလူသားသည္ သူ႔ဘက္ကို လွည့္၍ စကားေျပာလာေသာေၾကာင့္ ထိုလူသား၏ မ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာျမင္လိုက္ရသည္...။
သူ..သူက....
"မင္း..မင္းက.."
သူ၏ စကားကို ဟိုလူသားသည္ တည္ၿငိမ္စြာပင္ ျပန္ေျဖသည္..။
"ငါေလ... ေဆးဗားရပ္စ္စနိပ္ !မင္း က်ိန္စာထိၿပီး ငါ့ကို ေမ့သြားတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး"
ထိုလူသား၏ စကားေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္သမ်ွ အရာရာကို နားလည္ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိေတာ့ပါ..။
ဘာေတြ ျဖစ္ေနတာလဲဆုိတာ ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိေတာ့...။
"ငါ့....ငါ့ကို မွန္ေပး"
သူ၏ စကားေၾကာင့္ မစၥစ္မီရာ သည္ မွန္တစ္ခ်ပ္ကို ကမ္းေပးလာသည္..။
"အား...."
သူ ေအာ္လိုက္မိျခင္း..။
မွန္ထဲတြင္ ျမင္ရေသာ သူ႔မ်က္ႏွာသည္ အရင္က သူ႔မ်က္ႏွာမဟုတ္...။
သူသည္ စင္စစ္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။အခုေတာ့ မွန္ထဲတြင္ ျမင္ရေသာ သူ႔မ်က္ႏွာသည္ ခန္႔မွန္းေခ် အသက္ 40 ခန္႔ ႐ွိေလာက္ၿပီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္..။
ဘာ..ဘာေတြ ျဖစ္သြားတာလဲ?
ယခုအခ်ိန္ အေမနဲ႔အတူ ႐ွိေနရမည့္ သူသည္ အဘယ္ေၾကာင္႔ ဒီလိုအခန္းထဲတြင္ လွဲေနရပါသနည္း...။
သူ၏ မ်က္လံုးထဲတြင္ အရာအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အရင္က ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ ျပန္ေပၚလာခဲ့သည္...။
( Flash back.... )
ဒီေန႔ဟာ ႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္လို႔ အေမနဲ႔က်မတို႔ ေစ်းဝယ္ထြက္ရန္အၾကံနဲ႔ shopping mall သို႔ ကားနဲ႔ ထြက္လာၾကတယ္..။
"သမီး...ဟိုေရာက္ရင္ မာမီက ဟင္းခ်က္ပစၥည္းေတြ ဝယ္မယ္..သမီးက သစ္သီးေတြ ဝယ္လိုက္..သိလား?"
အေမက ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို က်မကို ေျပာျပတယ္..။
"ဟုတ္ကဲ့!"
အဲဒီအခ်ိန္ထိ အရာအားလံုး အဆင္ေျပေနခဲ့ပါေသးတယ္။
"ကဲ..ေရာက္ၿပီ!"
Shopping mall ကို ေရာက္ေတာ့ ကားကို parking ထိုးၿပီး က်မနဲ႔အေမတို႔ mall ထဲကို ဝင္သြားခဲ့ၾကတယ္..။
"ကဲ..သမီးေရ!ေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ..သမီးကသစ္သီးဆီသြား..မာမီက ဟင္းရြက္ဆီသြားမယ္!ၿပီးရင္ ဒီမွာ ျပန္ဆံုမယ္..oK!"
အဲဒီတုန္းက အေမ့ကို ၾကည့္ရင္း က်မျပံဳးမိခဲ့တယ္....။
အေမက ကုမၼဏီက မန္ေနဂ်ာျဖစ္တာေၾကာင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈက တိက်ၿပီးသား..။
"ဟုတ္ကဲ့ပါ..မာမီ!"
အဲဒီ Shopping mall တစ္ေနရာမွာ က်မနဲ႔ မာမီတို႔ လမ္းခြဲခဲ့ၾကသည္။
က်မသစ္သီးေတြဝယ္ဖို္႔ သစ္သီး စင္တာကို သြားတဲ့လမ္းမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ ဆိုင္တစ္ခုေတြ႔တာနဲ႔ အဲဒီ့ဆိုင္ထဲကို ဝင္သြားခဲ့တယ္..။
ဆိုင္ရဲ႕နာမည္က ' Bomber's Mistery ' တဲ့..။
ဆိုင္အထဲကိုေရာက္ေတာ့ က်မပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားရသည္..။
ဆိုင္၏ အခင္းအက်င္းႏွင့္ ေရာင္းခ်ရန္ျပသထားေသာ ပစၥည္းမ်ားက ဆိုင္နာမည္ႏွင့္လိုက္ဖက္ေအာင္ ေမွာ္ဆန္လြန္းေနသည္...။
ပစၥည္းမ်ားကို ၾကည့္ရသေလာက္ကေတာ့ ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ ျဖစ္မယ္ထင္သည္..။
ေသခ်ာသည္..။
ဤသည္မွာ ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းဆိုင္တစ္ဆိုင္
ျဖစ္သည္..။
"ဘာအလို႐ွိလို႔ပါလဲ..မိန္းကေလး?"
ဆိုင္ပတ္ပတ္လည္ကို သေဘာက်စြာ ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့ က်မကို လူတစ္ေယာက္က လာေမးတယ္။
ဆိုင္ရဲ႕ဝန္ထမ္းျဖစ္မယ္ထင္ရေသာ္လည္း တျခားဆိုင္ေတြလို အသက္ငယ္ငယ္ ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အသက္ႀကီးႀကီး မ်က္ႏွာၾကမ္း စတိုင္မ်ိဳး ျဖစ္သည္..။
အဲ႔လူကို ၾကည့္ၿပီး နည္းနည္းေတာင္ လန္႔သြားခဲ့မိတာ..။
"ဟို..ဆိုင္အျပင္အဆင္က စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းေနတာနဲ႔ ဝင္လာခဲ့တာပါ!"
က်မေျပာတဲ့ စကားကို ထိုလူႀကီးက သေဘာက်စြာ ရယ္တယ္..။
သူ႔ရယ္ပံုက လူငယ္တစ္ေယာက္ႏွယ္...။
"ဟုတ္ပါတယ္!မိန္းကေလး..က်ေတာ္တို႔ဆိုင္ကို အျပင္အဆင္နဲ႔တင္ ဝင္ဝင္လာၾကတဲ့ အမိလိုလူေတြ မ်ားတယ္ကြဲ႔..."
"ဟုတ္ကဲ့ ! ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ သေဘာက်တဲ့လူမို႔ ဝင္ၾကည့္မိတာပါ!"
"အဲဒါဆို လွည့္ပတ္ၾကည့္ဦးေလ..လိုက္ျပေပးႏိုင္ပါတယ္!"
ထိုလူႀကီးက လိုက္ျပမယ္ ေျပာတာေၾကာင့္ က်မလည္း အဲ့ဆိုင္မွာ အခ်ိန္ကုန္မိတယ္..။
ပစၥည္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ၿပီး က်မသိခ်င္တာေတြကိုလည္း ထိုလူႀကီးက ေျဖေပးပါတယ္..။
ဆိုင္ရဲ႕တစ္ေနရာမွာ က်မေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန္႔သြားတယ္..။
စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္း တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရတာမို႔..
"အဲဒါ..snake head Key charm ပါ!"
ထို Keycharm သည္ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ လွပလြန္းသည္။
ေႁမြတစ္ေကာင္၏ ပါးပ်င္းေထာင္ေနပံုကို ထြင္းထုထားၿပီး ေဘးနားကို ေက်ာက္မ်ားျဖင့္ စီျခယ္ထားသည္..။
ထြင္းထုထားေသာ ေအာက္ခံသစ္သားက ကြၽန္း ျဖစ္မည္ ထင္သည္..။
Keycharm ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခ်ိန္းကေလး ပါ႐ွိသည္။
က်မၾကည့္ေနတာကို ရိပ္မိတဲ့ ထိုလူႀကီးက တစ္ခုခ်င္း႐ွင္းျပေတာ့တယ္..။
"အဲ့ keycharm က ဒီကို ေရာက္တာ သိပ္မၾကာေသးဘူးဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ မသိဘူး..။
အဲဒါကို လူတစ္ေယာက္က အေရာင္းလာခ်သြားတာေလ!
သူေျပာတာေတာ့ တျခားကမၻာတစ္ခုနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္တဲ့.."
ထိုလူႀကီးရဲစကားအဆံုးမွာ အံျသမိတာအမွန္ပင္..။
ဒါေပမယ့္က်မက သဘာဝလြန္ဆိုရင္ေတာင္ Harry potter ေလာက္ဘဲ သိေသာသူ ။
ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒါကို က်မဝယ္လာခဲ့တယ္..။
"ကံေကာင္းပါေစ.. မိန္းကေလး!"
ထိုလူႀကီးရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္စကားက တစ္ခုခုကို ေဖာ္ၫြန္းေနသလို..။
ဒါေပမယ့္လည္း စိတ္ထဲမထားဘဲ ထြက္လာခဲ့တယ္..။
ထိုဆိုင္ထဲက ထြက္ေတာ့ သစ္သီးစင္တာကို တစ္ခါတည္း သြားဝယ္လိုက္တယ္..။
ၿပီးေတာ့မွ မာမီနဲ႔ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာဆီသို႔ က်မျပန္လာခဲ့တယ္...။
လိုအပ္တာေတြ ဝယ္လာၿပီးသည့္ေနာက္ က်မတို႔ ကားဆီကို ျပန္လာခဲ့တယ္..။
"သမီးရဲ႕ keycharm ေလးက လွလိုက္တာ"
မာမီက ကားေမာင္းေနရင္း လက္ထဲမွာ ကိုင္လာတဲ့ keycharm ေလးကို အမႊန္းတင္လိုက္တယ္..။
"ဟုတ္တယ္..မာမီ!အဲဒါက..."
ဝုန္း~
က်မစကား မဆံုးခင္မွာပဲ ဝုန္းဆိုတဲ့ အသံက နားထဲတြင္ အူထူသြားသည္..။
ကားမွန္ျပင္စေတြက က်မရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚကို က်ေရာက္လာၿပီး မေဖာ္ျပတတ္တဲ့ နာက်င္မႈေဝဒနာကိုလည္း ခံစားလိုက္ရတယ္...။
ၿပီးေတာ့ မ်က္လံုးဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ ဒီေနရာကို ေရာက္ေနခဲ့တာပဲ!
( Flash back end..)
အခုခ်ိန္ထိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြကို နားမလည္ႏိုင္ေသးပါ..။
ေဆးဗားရပ္စ္နဲ႔ မစၥစ္ မီရာတို႔ကေတာ့ အခန္းထဲမွာ မ႐ွိေတာ့ပါေခ်...။
စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္နဲ႔
ေဘးနားက စားပြဲေပၚက ေရခြက္ကို ယူလိုက္ခ်ိန္...
ဘုတ္~
ဘုတ္ ကနဲ ျပဳတ္က်သြားေသာ စားပြဲခံုေပၚက ပစၥည္းကို ျပန္ေကာက္ၾကည္မိေတာ့...
"မျဖစ္ႏိုင္တာ..!"
သူမ ထိုပစၥည္းကို အေဝးသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္မိသည္..။
ထိုသည္ကား ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းဆိုင္မွ သူမ ဝယ္ယူခဲ့ေသာ Keycharm ေလးျဖစ္ေနေလသည္...။
ဟိုလူႀကီးေျပာေသာ စကားသည္ အမွန္တကယ္မ်ားလား..။
ထိုသို႔ဆိုလ်ွင္ သူမသည္ အျခားကမၻာတစ္ခုသို႔ တကယ္ ေရာက္ေနသည္လား...။
( က်ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကမၻာေလးကေန ႀကိဳဆိုပါတယ္!Host)
ဖြီး....!!
ရုတ္တရက္ နားထဲတြင္ ၾကားလိုက္ရေသာ အသံေၾကာင့္ ေသာက္လက္စ ေရမ်ား သီးသြားရသည္..။
( ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ..Host!)
( မင္း..မင္း ဘယ္ကေျပာေနတာလဲ?)
(က်ေတာ့ကို Host က မျမင္ႏိုင္ပါဘူး..က်ေတာ္က Helping system ပါ..Host!)
(ဟဲဗင္း..ဘာႀကီး!)
( Host က က်ေတာ္တို္ ကမၻာကို ေရာက္လာတာျဖစ္လို႔ လိုအပ္တာ႐ွိရင္ ကူညီေပးရမယ့္ System ပါ..Host ရဲ႕ real name က...)
(အဲလစ္စ္!)
(ေအာ္...ဟုတ္ကဲ့ပါ!Host..)
ထို System ဆုိေသာ အေကာင္ကို သိခ်င္တာေတြ ေမးဖို႔အတြက္ အဲလစ္စ္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္...
အေရးႀကီးဆံုးေမးခြန္းကို ပထမဆံုးေမးရမည္..။
( ကဲ!အဲ့ေတာ့..System!)
(ေျပာပါ!Host...)
(ငါေရာက္ေနတာ ဘယ္ေနရာလဲ?)
(Host ေရာက္ေနတာက က်ေတာ္တို႔ရဲ႕ Hp universe ထဲမွာပါ..ဒီကမၻာနဲ႔ ဆက္စပ္မႈ႐ွိတဲ့လူေတြပဲ ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ေနရာပါ..)
(ဒါဆို ငါက..ဆက္စပ္မႈ႐ွိတာလား?)
(အယ္...Host က ဆက္စပ္မႈ႐ွိတယ္ဆိုတာ..ဟို Keycharm ေလးေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္)
System ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ Keycharm ကို သတိရမိသြားသည္..။
အိပ္ရာေပၚက ထၿပီး သူလႊတ္ပစ္မိတဲ့ charm ေလးကို သြားေကာက္လိုက္တယ္။
'မင္းက ငါ့အတြက္ ကံဆိုးျခင္းလား?ကံေကာင္းျခင္းလား?'
သူမရဲ႕စိတ္ထဲကေန charm ေလးကို ကိုင္ကာ ေမးလိုက္သည့္ ေမးခြန္းတစ္ခု...။
ဒါကိုေတာ့ သူေျဖႏိုင္လိမ့္မည္ မထင္ပါ...။
_________________________💚💚
To be continue 💚💚
Unicode Font
"သူက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ?".
"တန်ပြန်ကျိန်စာ ထိသြားတာပါ!မစ္စတာ စနိပ်"
"ခင်ဗျားက သေချာမစောင့်ကြည့်ဘူးလား?ခင်ဗျားကို အလုပ်ခန့်ထားတာ သူ့ကို စောင့်ရှောက်ဖို့နော်"
"တောင်းပန်ပါတယ်!မစ္စတာ စနိပ်!"
ကြားနေရသော အသံများကြောင့် မျက်လုံးကို ရုတ်တရက် ဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန် သူ့ဘေးနားတွင် စကားပြောနေသော ယောကျၤားတစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို တွေ့ရသည်..။
"ရေ..ဆာ...တယ်"
အာခေါင်၏ ခြောက်သွေ့နေမှုကြောင့် စကားပင် ပီအောင်မပြောနိုင်တော့..။
သူ၏ အသံကို ကြားသွားဟန်တူသောထိုနှစ်ယောက်ကသူ့အား လှည့်ကြည့်ကြသည်..။
"မစ္စတာ မာလ်ဖွိုင်း!သတိရလာပြီလား?ဘယ်နားနာနေသေးလဲ?"
ို မိန်းကလေးက သူ့အား ကြည့်ကာ စိုးရိမ်ဖွယ်မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်ကာ မေးသည်...။
သို့သော် သူ့ဘဝတွင် ထိုမိန်းကလေးကို တစ်ခါမျှ မမြင်ဘူးပါချေ..။
"သူ့ကို ရေအရင်တိုက်လိုက်ဦး..မစ္စစ် မီရာ!"
ဘေးနားက ယောကျၤား၏ တည်ငြိမ်နေသောအသံကို ကြားရသော်လည်း မျက်နှာကိုကား မမြင်ရချေ..။
သူ၏ ဆံနွယ်ရှည်များက သူ၏မျက်နှာကို မမြင်ရအောင် ဖုံးအုပ်ထားသလို..။
ထိုယောကျၤား၏ စေခိုင်းချက်ကြောင့် မစ္စစ် မီရာ ဆိုသော မိန်းကလေးသည် ရေခွက်ကို ကိုင်ကာ သူ့ဘေးနားသို့ ရောက်လာ၏
"သောက်လိုက်ပါ!မစ္စတာ မာလ်ဖွိုင်း!"
ကုတင်ဟု ထင်ရသော မွေ့ယာပြင်ကြီး ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေရသော သူ့ကို မစ္စစ်မီရာ က ရေတိုက်ရန် ဆွဲထူလေသည်...။
သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ယခင်နေ့များနှင့်မတူ လေးလံနေသည်ကို သူသတိထားမိသည်..။
အနည်းငယ်ထလို့ရသွား၍ ရေခွက်ကို ကိုင်ကာ မော့သောက်လိုက်တော့ ရေငတ်ပြေသလိုတော့ ဖြစ်သွားသည်..။
"အဆင်ပြေရဲ့လား?လူစီးရပ်စ်!မင်း သတိလစ်သွားတယ် ဆိုလို့ ငါလာကြည့်တာ"
တည်ငြိမ်သောအသံနှင့် ထိုလူသားသည် သူ့ဘက်ကို လှည့်၍ စကားပြောလာသောကြောင့် ထိုလူသား၏ မျက်နှာကို အသေအချာမြင်လိုက်ရသည်...။
သူ..သူက....
"မင်း..မင်းက.."
သူ၏ စကားကို ဟိုလူသားသည် တည်ငြိမ်စွာပင် ပြန်ဖြေသည်..။
"ငါလေ... ဆေးဗားရပ်စ်စနိပ် !မင်း ကျိန်စာထိပြီး ငါ့ကို မေ့သွားတာတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူး"
ထိုလူသား၏ စကားကြောင့် ဖြစ်ပျက်သမျှ အရာရာကို နားလည်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါ..။
ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲဆိုတာ ကိုယ်တိုင်ပင် မသိတော့...။
"ငါ့....ငါ့ကို မှန်ပေး"
သူ၏ စကားကြောင့် မစ္စစ်မီရာ သည် မွန္တစ္ခ်ပ္ကို ကမ်းပေးလာသည်..။
"အား...."
သူ အော်လိုက်မိခြင်း..။
မှန်ထဲတွင် မြင်ရသော သူ့မျက်နှာသည် အရင်က သူ့မျက်နှာမဟုတ်...။
သူသည် စင်စစ် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။အခုတော့ မှန်ထဲတွင် မြင်ရသော သူ့မျက်နှာသည် ခန့်မှန်းချေ အသက် 40 ခန့် ရှိလောက်ပြီး ဖြစ်သော ယောကျၤားတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်..။
ဘာ..ဘာတွေ ဖြစ်သွားတာလဲ?
ယခုအချိန် အမေနဲ့အတူ ရှိနေရမည့် သူသည် အဘယ်ကြောင့် ဒီလိုအခန်းထဲတွင် လှဲနေရပါသနည်း...။
သူ၏ မျက်လုံးထဲတွင် အရာအားလုံး ပျောက်ကွယ်ပြီး အရင်က ပုံရိပ်တစ်ချို့ ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်...။
( Flash back.... )
ဒီနေ့ဟာ ရုံးပိတ်ရက်ဖြစ်လို့ အမေနဲ့ကျမတို့ ဈေးဝယ်ထွက်ရန်အကြံနဲ့ shopping mall သို့ ကားနဲ့ ထွက်လာကြတယ်..။
"သမီး...ဟိုရောက်ရင် မာမီက ဟင်းချက်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်မယ်..သမီးက သစ်သီးတွေ ဝယ်လိုက်..သိလား?"
အေမက ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ အစီအစဉ်တွေကို က်မကို ပြောပြတယ်..။
"ဟုတ်ကဲ့!"
အဲဒီအချိန်ထိ အရာအားလုံး အဆင်ပြေနေခဲ့ပါသေးတယ်။
"ကဲ..ရောက်ပြီ!"
Shopping mall ကို ရောက်တော့ ကားကို parking ထိုးပြီး ကျမနဲ့အမေတို့ mall ထဲကို ဝင်သွားခဲ့ကြတယ်..။
"ကဲ..သမီးရေ!ပြောထားတဲ့အတိုင်းပဲ..သမီးကသစ္သီးဆီသြား..မာမီက ဟင်းရွက်ဆီသွားမယ်!ပြီးရင် ဒီမွာ ပြန်ဆုံမယ်..oK!"
အဲဒီတုန်းက အေမ့ကို ကြည့်ရင်း ကျမပြုံးမိခဲ့တယ်....။
အေမက ကုမ္မဏီက မန်နေဂျာဖြစ်တာကြောင့် စီမံခန့်ခွဲမှုက တိကျပြီးသား..။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ..မာမီ!"
အဲဒီ Shopping mall တစ်နေရာမှာ ကျမနဲ့ မာမီတို့ လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်။
ကျမသစ်သီးတွေဝယ်ဖို့် သစ္သီး စင်တာကို သွားတဲ့လမ်းမှာ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ ဆိုင်တစ်ခုတွေ့တာနဲ့ အဲဒီ့ဆိုင်ထဲကို ဝင်သွားခဲ့တယ်..။
ဆိုင်ရဲ့နာမည်က ' Bomber's Mistery ' တဲ့..။
ဆိုင်အထဲကိုရောက်တော့ ကျမပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရသည်..။
ဆိုင်၏ အခင်းအကျင်းနှင့် ရောင်းချရန်ပြသထားသော ပစ္စည်းများက ဆိုင်နာမည်နှင့်လိုက်ဖက်အောင် မှော်ဆန်လွန်းနေသည်...။
ပစ္စည်းများကို ကြည့်ရသလောက်ကတော့ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေ ဖြစ်မယ်ထင်သည်..။
သေချာသည်..။
ဤသည်မှာ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းဆိုင်တစ်ဆိုင်
ဖြစ်သည်..။
"ဘာအလိုရှိလို့ပါလဲ..မိန်းကလေး?"
ဆိုင်ပတ်ပတ်လည်ကို သေဘာက်စြာ ကြည့်နေခဲ့တဲ့ က်မကို လူတစ်ယောက်က လာမေးတယ်။
ဆိုင်ရဲ့ဝန်ထမ်းဖြစ်မယ်ထင်ရသော်လည်း တခြားဆိုင်တွေလို အသက်ငယ်ငယ် ခန့်ခန့်ချောချော ပုံစံမျိုး မဟုတ်ဘဲ အသက်ကြီးကြီး မျက်နှာကြမ်း စတိုင်မျိုး ဖြစ်သည်..။
အဲ့လူကို ကြည့်ပြီး နည်းနည်းတောင် လန့်သွားခဲ့မိတာ..။
"ဟို..ဆိုင်အပြင်အဆင်က စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းနေတာနဲ့ ဝင်လာခဲ့တာပါ!"
ကျမပြောတဲ့ စကားကို ထိုလူကြီးက သေဘာက်စြာ ရယ်တယ်..။
သူ့ရယ်ပုံက လူငယ်တစ်ယောက်နှယ်...။
"ဟုတ်ပါတယ်!မိန်းကလေး..ကျတော်တို့ဆိုင်ကို အပြင်အဆင်နဲ့တင် ဝင်ဝင်လာကြတဲ့ အမိလိုလူတွေ များတယ်ကွဲ့..."
"ဟုတ်ကဲ့ ! ကိုယ်တိုင်ကလည်း ရှေးဟောင်းပစ္စည်းတွေ သဘောကျတဲ့လူမို့ ဝင်ကြည့်မိတာပါ!"
"အဲဒါဆို လှည့်ပတ်ကြည့်ဦးလေ..လိုက်ပြပေးနိုင်ပါတယ်!"
ထိုလူကြီးက လိုက်ပြမယ် ပြောတာကြောင့် ကျမလည်း အဲ့ဆိုင်မှာ အချိန်ကုန်မိတယ်..။
ပစ္စည်းတွေကို လိုက်ကြည့်ပြီး ကျမသိချင်တာတွေကိုလည်း ထိုလူကြီးက ဖြေပေးပါတယ်..။
ဆိုင်ရဲ့တစ်နေရာမှာ ကျမခြေလှမ်းတွေ ရပ်တန့်သွားတယ်..။
စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတဲ့ ပစ္စည်း တစ္ခုကို တွေ့လိုက်ရတာမို့..
"အဲဒါ..snake head Key charm ပါ!"
ထို Keycharm သည် နာမည်နဲ့လိုက်အောင် လှပလွန်းသည်။
မြွေတစ်ကောင်၏ ပါးပျင်းထောင်နေပုံကို ထွင်းထုထားပြီး ဘေးနားကို ကျောက်များဖြင့် စီခြယ်ထားသည်..။
ထွင်းထုထားသော အောက်ခံသစ်သားက ကျွန်း ဖြစ်မည် ထင်သည်..။
Keycharm ဖြစ်သောကြောင့် ချိန်းကလေး ပါရှိသည်။
ကျမကြည့်နေတာကို ရိပ္မိတဲ့ ထိုလူကြီးက တစ်ခုချင်းရှင်းပြတော့တယ်..။
"အဲ့ keycharm က ဒီကို ရောက်တာ သိပ်မကြာသေးဘူးဆိုတော့ သိပ်တော့ မသိဘူး..။
အဲဒါကို လူတစ်ယောက်က အရောင်းလာချသွားတာလေ!
သူပြောတာတော့ တခြားကမ်ဘာတစ်ခုနဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်တဲ့.."
ထိုလူကြီးရဲစကားအဆုံးမှာ အံသြမိတာအမှန်ပင်..။
ဒါပေမယ့်ကျမက သဘာဝလွန်ဆိုရင်တောင် Harry potter လောက်ဘဲ သိသောသူ ။
ဒါကြောင့် အဲ့ဒါကို ကျမဝယ်လာခဲ့တယ်..။
"ကံကောင်းပါစေ.. မိန်းကလေး!"
ထိုလူကြီးရဲ့ နှုတ်ဆက်စကားက တစ္ခုခုကို ဖော်ညွန်းနေသလို..။
ဒါပေမယ့်လည်း စိတ်ထဲမထားဘဲ ထွက်လာခဲ့တယ်..။
ထိုဆိုင်ထဲက ထွက်တော့ သစ်သီးစင်တာကို တစ်ခါတည်း သွားဝယ်လိုက်တယ်..။
ပြီးတော့မှ မာမီနဲ့ချိန်းထားသည့်နေရာဆီသို့ ကျမပြန်လာခဲ့တယ်...။
လိုအပ်တာတွေ ဝယ်လာပြီးသည့်နောက် ကျမတို့ ကားဆီကို ပြန်လာခဲ့တယ်..။
"သမီးရဲ့ keycharm လေးက လွလိုက္တာ"
မာမီက ကားမောင်းနေရင်း လက်ထဲမှာ ကိုင်လာတဲ့ keycharm လေးကို အမွှန်းတင်လိုက်တယ်..။
"ဟုတ်တယ်..မာမီ!အဲဒါက..."
ဝုန်း~
က်မစကား မဆုံးခင်မှာပဲ ဝုန်းဆိုတဲ့ အသံက နားထဲတွင် အူထူသွားသည်..။
ကားမှန်ပြင်စတွေက ကျမရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို ကျရောက်လာပြီး မဖော်ပြတတ်တဲ့ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုလည်း ခံစားလိုက်ရတယ်...။
ပြီးတော့ မျက်လုံးဖွင့်တဲ့အချိန် ဒီနေရာကို ရောက်နေခဲ့တာပဲ!
( Flash back end..)
အခုချိန်ထိဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အရာတွေကို နားမလည်နိုင်သေးပါ..။
ဆေးဗားရပ်စ်နဲ့ မစ္စစ် မီရာတို့ကတော့ အခန်းထဲမှာ မရှိတော့ပါချေ...။
စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့
ဘေးနားက စားပွဲပေါ်က ရေခွက်ကို ယူလိုက်ချိန်...
ဘုတ်~
ဘုတ် ကနဲ ပြုတ်ကျသွားသော စားပွဲခုံပေါ်က ပစ္စည်းကို ပြန်ကောက်ကြည်မိတော့...
"မဖြစ်နိုင်တာ..!"
သူမ ထိုပစ္စည်းကို အဝေးသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်မိသည်..။
ထိုသည်ကား ရှေးဟောင်းပစ္စည်းဆိုင်မှ သူမ ဝယ်ယူခဲ့သော Keycharm လေးဖြစ်နေလေသည်...။
ဟိုလူကြီးပြောသော စကားသည် အမွန္တကယ္မ်ားလား..။
ထိုသို့ဆိုလျှင် သူမသည် အခြားကမ်ဘာတစ်ခုသို့ တကယ် ရောက်နေသည်လား...။
( ကျတော်တို့ရဲ့ ကမ်ဘာလေးကနေ ကြိုဆိုပါတယ်!Host)
ဖြီး....!!
ရုတ်တရက် နားထဲတွင် ကြားလိုက်ရသော အသံကြောင့် သောက်လက်စ ရေများ သီးသွားရသည်..။
( ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ..Host!)
( မင်း..မင်း ဘယ်ကပြောနေတာလဲ?)
(ကျတော့ကို Host က မမြင်နိုင်ပါဘူး..ကျတော်က Helping system ပါ..Host!)
(ဟဲဗင်း..ဘာကြီး!)
( Host က ကျတော်တို် ကမ်ဘာကို ရောက်လာတာဖြစ်လို့ လိုအပ်တာရှိရင် ကူညီပေးရမယ့် System ပါ..Host ရဲ့ real name က...)
(အဲလစ်စ်!)
(အော်...ဟုတ်ကဲ့ပါ!Host..)
ထို System ဆိုသော အကောင်ကို သိချင်တာတွေ မေးဖို့အတွက် အဲလစ်စ် ပြင်ဆင်လိုက်သည်...
အရေးကြီးဆုံးမေးခွန်းကို ပထမဆုံးမေးရမည်..။
( ကဲ!အဲ့တော့..System!)
(ပြောပါ!Host...)
(ငါရောက်နေတာ ဘယ်နေရာလဲ?)
(Host ရောက်နေတာက ကျတော်တို့ရဲ့ Hp universe ထဲမွာပါ..ဒီကမ်ဘာနဲ့ ဆက်စပ်မှုရှိတဲ့လူတွေပဲ ရောက်လာနိုင်တဲ့နေရာပါ..)
(ဒါဆို ငါက..ဆက်စပ်မှုရှိတာလား?)
(အယ်...Host က ဆက်စပ်မှုရှိတယ်ဆိုတာ..ဟို Keycharm လေးကြောင့် ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်)
System ပြောတဲ့စကားကြောင့် Keycharm ကို သတိရမိသွားသည်..။
အိပ်ရာပေါ်က ထပြီး သူလွှတ်ပစ်မိတဲ့ charm လေးကို သွားကောက်လိုက်တယ်။
'မင်းက ငါ့အတွက် ကံဆိုးခြင်းလား?ကံကောင်းခြင်းလား?'
သူမရဲ့စိတ်ထဲကနေ charm လေးကို ကိုင်ကာ မေးလိုက်သည့် မေးခွန်းတစ်ခု...။
ဒါကိုတော့ သူဖြေနိုင်လိမ့်မည် မထင်ပါ...။
_________________________💚💚
To be continue ...