For..

ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ ရှောင်းကျန့် ကော်ဖီဆိုင်ကနေ အချိန်ပိုင်း လူလဲလိုက်ပြီး ညပိုင်းမှ ဝင်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ထိုဆိုင်၏ မန်နေဂျာကလဲ ရှောင်းကျန့်ကို သဘောကျပြီး ခင်နေပြီဖြစ်၍ ရှောင်းကျန့်ကို လူလဲပေးလေသည်။

*ဒီည အိမ်ပြန်မှာပေါ့*

*တစ်ခါမှမခေါ်ဖူးတဲ့ ဝမ်လီယိက လှမ်းခေါ်နေတာ။ မသွားလဲ ရပေမယ့် တစ်ခါမှဒီလိုမခေါ်ဖူးတော့ ငါ သွားမှ ဖြစ်မှာ*

နှစ်ယောက်သား တစ်နေကုန် လျှောက်လည်ပြီးသည်နှင့် ရှောင်းကျန့်၏ အလုပ်ကို ရိပေါ်က လိုက်ပို့လေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ကားနဲ့မလာပဲ ခြေလျင်လျှောက်ကာ စကားတွေ အများကြီး ပြောဖြစ်နေကြသည်။

*မိဘနဲ့တည့်အောင်နေလို့ ကိုယ်မပြောချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အဆိုးလေး မိဘတွေနဲ့ အဆင်မပြေရင် ကိုယ့်ဆီလာပြီး ရင်ဖွင့်လို့ရတယ်။ တစ်ခုခုဆုံးဖြတ်မယ်ဆိုတိုင်း ကိုယ် ရှိသေးတယ်ဆိုတဲ့ အသိလေးကို သတိရပေးမလား*

ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရှောင်းကျန့် စိတ်တွေလေးနေမိသည်။ ၁နှစ်လောက်ကြာမှ ရိပေါ် အိမ်ပြန်မည်ကြောင့်လား။ ၁နှစ်လုံးလုံး ရိပေါ်သည် အိမ်ကို တစ်ခါတစ်ရံသာ ပြန်ပြီး ရှောင်းကျန့်နဲ့ အတူနေလေသည်။

အချိန် တစ်နှစ်သည် ခနလေးလိုပင်။ ကျောင်းတွေလဲ ပြီးကာ နှစ်ဦးစလုံး ဘွဲ့ပင် ယူတော့မည်။ ရှောင်းကျန့်နဲ့ ရိပေါ်တွဲနေသည်ကလဲ တစ်ကျောင်းလုံးအသိ။

အရင်က ၁ပတ်၂ပတ်သာ တွဲတတ်သည့် ရိပေါ်သည် ရှောင်းကျန့်နဲ့မှမြဲသွားတော့သည်။

*ငါ့အတွေးထဲမှာ မင်းပဲ ရှိတာလေ ငအူကောင်ရ*

ထိုအခါမှ ရိပေါ်လက်လေးကို ရှောင်းကျန့်ဆွဲယူကာ အသာနမ်းလိုက်သည်။ ဝမ်ရိပေါ်နှင့် နေလာတာ ကြာသည်နှင့် သူ့အကျင့်တွေကို အနည်းငယ် သိလာရသည်။

ရိပေါ်သည် ရှောင်းကျန့်အပေါ်ကို ဆိုးပေမယ့် အဖွားနဲ့ဆို လူလိမ်မာလေး ဖြစ်သည်။ အဖွားကလဲ ရိပေါ်မှ ရိပေါ် ဖြစ်နေလေပြီ။

ရှောင်းကျန့်သည် သူကိုယ်တိုင်သာ အစားဆင်းရဲခံပေမယ့် ရိပေါ်ကို အကောင်းဆုံးတွေသာ ကျွေးသည်။ အလုပ်က ရသမျှပိုက်ဆံကိုလဲ တတ်နိုင်သမျှ စုကာ ရိပေါ်နဲ့အတူနေနိုင်ရန် ကြိုးပမ်းနေပေမယ့် အဖွား၏ ကျန်းမာရေးကြောင့် ပိုက်ဆံက ထင်သလောက်မစုဖြစ်ခဲ့။

*ကဲ..ဆိုင်ရှေ့လဲ ရောက်ပြီ..ငါသွားပြီ*

*အင်း..ဂရုစိုက်သွားနော်*

ရိပေါ်၏ နဖူးလေးကို နမ်းကာ ရှောင်းကျန့် ပြုံးရင်း မှာလိုက်၏။ ရိပေါ်သည် ရှောင်းကျန့်ကို လက်ကာပြကာ ဆိုင်ရှေ့ထိုးရပ်လာသည့် ဟယ်ရီ့ကားလေးကြောင့် ရှောင်းကျန့်ကို လက်ကာပြပြီး ထွက်လာခဲ့၏။

ရိပေါ်တို့ကားလေး မြင်ကွင်းထဲက ပျောက်သည်အထိ ရှောင်းကျန့်အကြာကြီး ရပ်ကြည့်နေမိသည်။ အချိန်တွေသာ တစ်ဖြေးဖြေး ကုန်လာခဲ့သည် ရှောင်းကျန့်၏ ရိပေါ်၏ အပေါ်တွင်ထားသော အချစ်သည် တစ်ဆထက် တစ်ဆသာ ပိုတိုးလာခဲ့လေသည်။

သူ ဘယ်တော့မှဝမ်ရိပေါ်ကို ချစ်မဝ။

__________________________

*ငါခေါ်တာကို အရေးစိုက်သားပဲ*

*သူ့နာမည်နဲ့ခေါ်လို့ အရေးစိုက်တာပါ။ ခင်ဗျားသာ ခေါ်ရင် ဒီအိမ်ရှိတဲ့အရပ် ခြေဦးတောင် လှည့်မှာမဟုတ်ဘူး*

စာကြည့်ခန်းထဲတွင် ရိပေါ်နှင့် ဝမ်လီယိသည် အပြုံးကိုယ်စီခိုတွဲထားပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံး ခနဲ့တဲ့တဲ့ အပြုံးတွေသာ။

*ထိုင်ပါအုံး*

*ခင်ဗျား ခေါ်တဲ့ အကြောင်းအရင်းသာ ပြောစမ်းပါ*

ရိပေါ်မတ်တပ်ရပ် အနေအထားကနေ ဝမ်လီယိ၏ မျက်နှာအား စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေမိ၏။ ရိပေါ်ပြောတာကို စိတ်မဝင်စားသလို လက်ဖက်ရည်ရွှေပန်းကန်လေးကို အသာမကာ တစ်ရှိုက်သောက်လိုက်သေးသည်။

ရိပေါ်၏ စိတ်ရှည်မှုကို ဝမ်လီယိက စမ်းသပ်နေပုံရသည်။

*မင်းနဲ့ ရှောင်းကျန့် ဆိုတဲ့ကောင်လေးက ရည်းစားတွေမလား*

ရိပေါ် ရင်ထဲ အနည်းငယ်တော့ စိုးရိမ်မိ၏။ ဝမ်လီယိသည် သူ့အကြောင်း ဘယ်တုန်းက စိတ်ဝင်စားသွားတာလဲ။ အမှန်က ရိပေါ်စိုးရိမ်နေတာ ရှောင်းကျန့်အကြောင်းလေး ပြောပြချင်လို့ဆိုသည့် ဝမ်လီယိ၏ အမှာစကားကြောင့်။

*ဟုတ်တယ်*

*ဖြတ်လိုက်*

*ဘာလို့ ခင်ဗျားစကား နားထောင်ရမှာလဲ*

*နားထောင်ရမယ့် အကြောင်းအရင်းတွေ ငါ့ဆီမှာ ရှိနေလို့ပေါ့*

ရိပေါ် အံကိုကြိတ်ထားသည်မှာ တင်းနေသည်။ ဝမ်လီယိက ဘာမို့လို့ သူ့ကိစ္စတွေ ဝင်စွက်ဖက်နေရတာလဲ။ ရှောင်းကျန့်ကို စွန့်လွှတ်ရအောင် ရှောင်းကျန့်အပေါ်ထားသည့် ရိပေါ်၏ အချစ်တွေက ပေါ့ပေါ့တန်တန်မှ မဟုတ်ပဲ။

ဖွင့်မပြသေးတာပဲ ရှိသည်။ ရိပေါ်သည် ရှောင်းကျန့်ကို နည်းနည်းလေးပင် အထိခိုက်မခံနိုင်အောင် ချစ်သည်။

*ဘာအကြောင်းပြချက်ရှိရှိ ရှောင်းကျန့်ကို ဘယ်တော့မှ စွန့်လွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး ဝမ်လီယိ..ကျုပ်သေရင်တောင် စွန့်လွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး*

*ဟားဟား..*

ဝမ်လီယိသည် မတ်တပ်ရပ်ကာ ရိပေါ်၏ စကားကို ဟာသကြားလိုက်ရသလိုပင် ရယ်တော့သည်။ ပြီးလျှင် ရိပေါ်နား မတ်တပ်လာရပ်ကာ ပုခုံးအား အသာပုတ်လိုက်ပြီး

*သူသေရင်တော့ မစွန့်လွှတ်ချင်လဲ စွန့်လွှတ်ရမှာပဲမလား*

*ခင်ဗျား ဘာပြောတာလဲ*

ဝမ်လီယိသည် မျက်ခုံးအသာပင့်ကာ တစ်နေရာကို ဖုန်းဆက်လိုက်လေသည်။ ရိပေါ်သည် စိတ်ထဲကနေ တစ်စုံတစ်ခုကို ကြိုသိနေလေပြီ။

ကြောက်နေပေမယ့် မကြောက်ချင်အောင်ဆောင်ကာ ဝမ်လီယိနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။

*အခုပြမယ့် Video fileလေးကို မြန်မြန်ကြည့်ပြီး မြန်မြန်ဆုံးဖြတ်ကွာ ငါ့သား..ဒီပါးပါးက စိတ်မရှည်ဘူးဆိုတာ သိတယ်မလား။ ကြာရင် လက်လွန်ကုန်လိမ့်မယ်*

ဝမ်လီယိ ကမ်းပေးသည့် ဖုန်းကို အမြန်ဆွဲယူကာ ကြည့်လိုက်သည်။

*ရှောင်းကျန့်..!*

မြေပြင်တွင် လူးလိမ့်ကာ အထိုးခံအရိုက်ခံနေရသည့် ရှောင်းကျန့်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလဲ စုတ်ပြတ်ကာ သွေးတွေ ရဲနေလေပြီ။ ရိပေါ် ရင်ထဲနင့်သွားကာ ဖုန်းကို ကိုင်ထားသည့် လက်တွေပင် အကြောတွေထောင်လာလေသည်။

*ဝမ်လီယိ..!*

ရိပေါ် ဖုန်းကို လွှင့်ပစ်ကာ ဝမ်လီယိကို လူသတ်တော့မည့် အရိပ်အယောင်တွေအပြည့်နှင့် ကြည့်နေလေသည်။ နီရဲကာ အကြောတွေထောင်ထလာသည့် လည်ပင်းနှင့် လက်တွေကြောင့် ရိပေါ်၏ ဒေါသကို မှန်းဆ၍ပင်မရ။

*ပြော လက်ခံပြီလား ငါ့သား*

*သားလို့ လာမခေါ်နဲ့..ကျုပ်ကို သားလို့ လာမခေါ်နဲ့*

*ကျစ်..ပြော ငါပြောတာ လက်ခံပြီလား။ အေး ရှောင်းကျန့်အဖွားကလဲ ဆေးရုံမှာမလား*

*ဝမ်လီယိ..ခွမ်း*

ရိပေါ်ဘေးနားမှာ ရှိနေသည့် ဒေါ်လာသိန်းချီတန် အလှပန်းအိုးကြီးကို ဆောင့်ကန်ပစ်သည်။ ပန်းအိုးပြီးသည် အောက်က ကြွေပြားအခင်းအပေါ် ကျရောက်သွားသည်နှင့် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ။

*သိပ်မကြာနဲ့နော် ရှောင်းကျန့်က ဒီအချိန်ဆို သိပ်ခံနိုင်ရည် ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး*

ရိပေါ် နှုတ်ခမ်းတွေ တဆက်ဆက်တုန်လာကာ လက်တွေကလဲ ဆံပင်တွေကို ဆွဲဖွပစ်သည်။ ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းမသိ။ သူ ဘာကို ရွေးချယ်ချယ် နာကျင်ရမည့် လမ်းတွေ။

ရိပေါ် နာကျင်ရမှာထက် ‌ရှောင်းကျန့် ပိုထိခိုက်မှာ ရိပေါ် စိုးရိမ်သည်။ ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ကြောင့် အခုလို ဖြစ်ရတာ။

*ခင်ဗျား ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်စေရမယ်။ သူ့ကို လွှတ်ပေးပါ*

ဝမ်လီယိ သဘောတူသလို ဖုန်းကိုထုတ်ကာ တစ်နေရာသို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်လေသည်။ ဝမ်လီယိအနောက်က ရိပေါ်သည် လက်တွေ အေးစက်နေကာ ငိုချင်သည့် စိတ်ကို တင်းခံထားသည်။

လည်ချောင်းတစ်ခုလုံး တစ်ဆို့နေကာ သူ အကျယ်ကြီး အော်ဟစ်ပစ်ချင်သည်။

*ရှောင်းကျန့်က အလုပ်မှာကို ခင်ဗျား ဘယ်လို..ဟား..ဝမ်လီယိ*

ရိပေါ် ဝမ်လီယိ ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ရိပေါ်တို့ အကြောင်းသိသွားသလဲဆိုတာ ရိပေါ် နားလည်လိုက်လေပြီ။ ရှောင်းကျန့် အလုပ်လုပ်သည့်နေရာက ဝမ်လီယိ၏ ပိုင်နက်ထဲမှာပဲ။

*သူ့ကို ဒီညပဲ အလုပ်ထုတ်လိုက်ပြီ..အပြန်လမ်းမှာ နည်းနည်းလေး ကစားရုံပါ။ အေး ငါ့ကို ပေးပြီးသား ကတိဖျတ်ရင်တော့ ရိပေါ်..ငါ မင်းအဖေနော်။ ငါ ဘယ်လောက် ရက်စက်တတ်လဲ မင်းသိတယ်*

*ခင်ဗျားက အဖေမဟုတ်ဘူး..ခင်ဗျားက လူ တစ်ယောက်တောင် မဟုတ်ဘူး*

ဝမ်လီယိသည် ရိပေါ် ဘာပြောပြော စိတ်ဝင်စားပုံမရ။ စားပွဲပေါ် တင်ထားသည့် သူ့စာအုပ်ကို သွားယူကာ

*မင်း ကျောင်းသွားစရာ မလိုတော့ဘူး..နောက်လ ဘွဲ့လဲ သွားယူစရာမလိုဘူး။ ဘွဲ့လက်မှတ်က အိမ်ရောက်လာလိမ့်မယ်။ မနက်ဖြန် ဟိုကောင့်ကို ဖြတ်ပြီးတာနဲ့ မင်း အလုပ်အကြောင်းတွေ သင်ရမယ်*

ဖြစ်ချင်တာတွေကို ပြောသွားသည့် ဝမ်လီယိထွက်သွားသည်နှင့် ရိပေါ် ကြမ်းပြင်ပေါ် အရှုံးသမားတစ်ယောက်လို လဲကျသွားသည်။ ဘေးနား ကျနေသည့် ပန်းအိုးကြီးမှအကွဲစ အချို့သည် ရိပေါ်၏ လက်တွင် စိုက်နေလေ၏။

ရိပေါ် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ခေါင်းကို ထုရိုက်နေကာ ကလေးတစ်ယောက်လို အကျယ်ကြီး အော်ငိုနေမိလေသည်။ အဖေတစ်ယောက်ပေမယ့် ရိပေါ်ကို ပျော်အောင်လဲ မထားခဲ့သလို ပျော်အောင်ထားသည့် လူကိုလဲ ရိပေါ်အနားက ခွဲထုတ်သွားလေသည်။

*ဟားးးးး..!*

ရိပေါ် နာကျင်လွန်း၍ ဘာမှပင် မပြောနိုင်တော့။ သူ ရှောင်းကျန့်ကို ဘယ်လိုအင်အားနဲ့ ခွဲနိုင်မည်တဲ့လဲ။ ဘာအကြောင်းပြချက်နဲ့ လမ်းခွဲရမည်တဲ့လဲ။

သို့ပေမယ့် ရှောင်းကျန့် ထပ်မနာကျင်စေဖို့ ရိပေါ် ဆုံးဖြတ်ရပေလိမ့်မည်။ ဝမ်လီယိ၏ ရက်စက်မှုနှင့်၊ ယုတ်မာမှုက သားဖြစ်သည့် သူ့အပေါ်တောင် ညှာတာမှု မရှိလျှင် သူစိမ်းဖြစ်သည့် ရှောင်းကျန့်ကို ဘယ်လောက်ထိ ရက်စက်နိုင်မလဲဆိုတာ မည်သူမှ မသိနိုင်။

ရိပေါ် ပထမဆုံးအကြိမ် ဝမ်လီယိ၏ သားအဖြစ်မွေးလာရသည်ကို အခါခါ နောင်တရနေမိသည်။

____________ဆက်ရန်___________

ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ေရွာင္းက်န႔္ ေကာ္ဖီဆိုင္ကေန အခ်ိန္ပိုင္း လူလဲလိုက္ၿပီး ညပိုင္းမွ ဝင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားသည္။ ထိုဆိုင္၏ မန္ေနဂ်ာကလဲ ေရွာင္းက်န႔္ကို သေဘာက်ၿပီး ခင္ေနၿပီျဖစ္၍ ေရွာင္းက်န႔္ကို လူလဲေပးေလသည္။

*ဒီည အိမ္ျပန္မွာေပါ့*

*တစ္ခါမွမေခၚဖူးတဲ့ ဝမ္လီယိက လွမ္းေခၚေနတာ။ မသြားလဲ ရေပမယ့္ တစ္ခါမွဒီလိုမေခၚဖူးေတာ့ ငါ သြားမွ ျဖစ္မွာ*

ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေနကုန္ ေလၽွာက္လည္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေရွာင္းက်န႔္၏ အလုပ္ကို ရိေပၚက လိုက္ပို႔ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကားနဲ႔မလာပဲ ေျခလ်င္ေလၽွာက္ကာ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ေနၾကသည္။

*မိဘနဲ႔တည့္ေအာင္ေနလို႔ ကိုယ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဆိုးေလး မိဘေတြနဲ႔ အဆင္မေျပရင္ ကိုယ့္ဆီလာၿပီး ရင္ဖြင့္လို႔ရတယ္။ တစ္ခုခုဆုံးျဖတ္မယ္ဆိုတိုင္း ကိုယ္ ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးကို သတိရေပးမလား*

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ေရွာင္းက်န႔္ စိတ္ေတြေလးေနမိသည္။ ၁ႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ ရိေပၚ အိမ္ျပန္မည္ေၾကာင့္လား။ ၁ႏွစ္လုံးလုံး ရိေပၚသည္ အိမ္ကို တစ္ခါတစ္ရံသာ ျပန္ၿပီး ေရွာင္းက်န႔္နဲ႔ အတူေနေလသည္။

အခ်ိန္ တစ္ႏွစ္သည္ ခနေလးလိုပင္။ ေက်ာင္းေတြလဲ ၿပီးကာ ႏွစ္ဦးစလုံး ဘြဲ႕ပင္ ယူေတာ့မည္။ ေရွာင္းက်န႔္နဲ႔ ရိေပၚတြဲေနသည္ကလဲ တစ္ေက်ာင္းလုံးအသိ။

အရင္က ၁ပတ္၂ပတ္သာ တြဲတတ္သည့္ ရိေပၚသည္ ေရွာင္းက်န႔္နဲ႔မွျမဲသြားေတာ့သည္။

*ငါ့အေတြးထဲမွာ မင္းပဲ ရွိတာေလ ငအူေကာင္ရ*

ထိုအခါမွ ရိေပၚလက္ေလးကို ေရွာင္းက်န႔္ဆြဲယူကာ အသာနမ္းလိုက္သည္။ ဝမ္ရိေပၚႏွင့္ ေနလာတာ ၾကာသည္ႏွင့္ သူ႔အက်င့္ေတြကို အနည္းငယ္ သိလာရသည္။

ရိေပၚသည္ ေရွာင္းက်န႔္အေပၚကို ဆိုးေပမယ့္ အဖြားနဲ႔ဆို လူလိမ္မာေလး ျဖစ္သည္။ အဖြားကလဲ ရိေပၚမွ ရိေပၚ ျဖစ္ေနေလၿပီ။

ေရွာင္းက်န႔္သည္ သူကိုယ္တိုင္သာ အစားဆင္းရဲခံေပမယ့္ ရိေပၚကို အေကာင္းဆုံးေတြသာ ေကၽြးသည္။ အလုပ္က ရသမၽွပိုက္ဆံကိုလဲ တတ္နိုင္သမၽွ စုကာ ရိေပၚနဲ႔အတူေနနိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေပမယ့္ အဖြား၏ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပိုက္ဆံက ထင္သေလာက္မစုျဖစ္ခဲ့။

*ကဲ..ဆိုင္ေရွ႕လဲ ေရာက္ၿပီ..ငါသြားၿပီ*

*အင္း..ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္*

ရိေပၚ၏ နဖူးေလးကို နမ္းကာ ေရွာင္းက်န႔္ ျပဳံးရင္း မွာလိုက္၏။ ရိေပၚသည္ ေရွာင္းက်န႔္ကို လက္ကာျပကာ ဆိုင္ေရွ႕ထိုးရပ္လာသည့္ ဟယ္ရီ့ကားေလးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္ကို လက္ကာျပၿပီး ထြက္လာခဲ့၏။

ရိေပၚတို႔ကားေလး ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္သည္အထိ ေရွာင္းက်န႔္အၾကာႀကီး ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ အခ်ိန္ေတြသာ တစ္ေျဖးေျဖး ကုန္လာခဲ့သည္ ေရွာင္းက်န႔္၏ ရိေပၚ၏ အေပၚတြင္ထားေသာ အခ်စ္သည္ တစ္ဆထက္ တစ္ဆသာ ပိုတိုးလာခဲ့ေလသည္။

သူ ဘယ္ေတာ့မွဝမ္ရိေပၚကို ခ်စ္မဝ။

__________________________

*ငါေခၚတာကို အေရးစိုက္သားပဲ*

*သူ႔နာမည္နဲ႔ေခၚလို႔ အေရးစိုက္တာပါ။ ခင္ဗ်ားသာ ေခၚရင္ ဒီအိမ္ရွိတဲ့အရပ္ ေျခဦးေတာင္ လွည့္မွာမဟုတ္ဘူး*

စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ ရိေပၚႏွင့္ ဝမ္လီယိသည္ အျပဳံးကိုယ္စီခိုတြဲထားေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ခနဲ႔တဲ့တဲ့ အျပဳံးေတြသာ။

*ထိုင္ပါအုံး*

*ခင္ဗ်ား ေခၚတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းသာ ေျပာစမ္းပါ*

ရိေပၚမတ္တပ္ရပ္ အေနအထားကေန ဝမ္လီယိ၏ မ်က္ႏွာအား စူးစိုက္ကာ ၾကည့္ေနမိ၏။ ရိေပၚေျပာတာကို စိတ္မဝင္စားသလို လက္ဖက္ရည္ေရႊပန္းကန္ေလးကို အသာမကာ တစ္ရွိုက္ေသာက္လိုက္ေသးသည္။

ရိေပၚ၏ စိတ္ရွည္မွုကို ဝမ္လီယိက စမ္းသပ္ေနပုံရသည္။

*မင္းနဲ႔ ေရွာင္းက်န႔္ ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက ရည္းစားေတြမလား*

ရိေပၚ ရင္ထဲ အနည္းငယ္ေတာ့ စိုးရိမ္မိ၏။ ဝမ္လီယိသည္ သူ႔အေၾကာင္း ဘယ္တုန္းက စိတ္ဝင္စားသြားတာလဲ။ အမွန္က ရိေပၚစိုးရိမ္ေနတာ ေရွာင္းက်န႔္အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္လို႔ဆိုသည့္ ဝမ္လီယိ၏ အမွာစကားေၾကာင့္။

*ဟုတ္တယ္*

*ျဖတ္လိုက္*

*ဘာလို႔ ခင္ဗ်ားစကား နားေထာင္ရမွာလဲ*

*နားေထာင္ရမယ့္ အေၾကာင္းအရင္းေတြ ငါ့ဆီမွာ ရွိေနလို႔ေပါ့*

ရိေပၚ အံကိုႀကိတ္ထားသည္မွာ တင္းေနသည္။ ဝမ္လီယိက ဘာမို႔လို႔ သူ႔ကိစၥေတြ ဝင္စြက္ဖက္ေနရတာလဲ။ ေရွာင္းက်န႔္ကို စြန႔္လႊတ္ရေအာင္ ေရွာင္းက်န႔္အေပၚထားသည့္ ရိေပၚ၏ အခ်စ္ေတြက ေပါ့ေပါ့တန္တန္မွ မဟုတ္ပဲ။

ဖြင့္မျပေသးတာပဲ ရွိသည္။ ရိေပၚသည္ ေရွာင္းက်န႔္ကို နည္းနည္းေလးပင္ အထိခိုက္မခံနိုင္ေအာင္ ခ်စ္သည္။

*ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ရွိရွိ ေရွာင္းက်န႔္ကို ဘယ္ေတာ့မွ စြန႔္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဝမ္လီယိ..က်ဳပ္ေသရင္ေတာင္ စြန႔္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူး*

*ဟားဟား..*

ဝမ္လီယိသည္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ရိေပၚ၏ စကားကို ဟာသၾကားလိုက္ရသလိုပင္ ရယ္ေတာ့သည္။ ၿပီးလၽွင္ ရိေပၚနား မတ္တပ္လာရပ္ကာ ပုခုံးအား အသာပုတ္လိုက္ၿပီး

*သူေသရင္ေတာ့ မစြန႔္လႊတ္ခ်င္လဲ စြန႔္လႊတ္ရမွာပဲမလား*

*ခင္ဗ်ား ဘာေျပာတာလဲ*

ဝမ္လီယိသည္ မ်က္ခုံးအသာပင့္ကာ တစ္ေနရာကို ဖုန္းဆက္လိုက္ေလသည္။ ရိေပၚသည္ စိတ္ထဲကေန တစ္စုံတစ္ခုကို ႀကိဳသိေနေလၿပီ။

ေၾကာက္ေနေပမယ့္ မေၾကာက္ခ်င္ေအာင္ေဆာင္ကာ ဝမ္လီယိႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။

*အခုျပမယ့္ Video fileေလးကို ျမန္ျမန္ၾကည့္ၿပီး ျမန္ျမန္ဆုံးျဖတ္ကြာ ငါ့သား..ဒီပါးပါးက စိတ္မရွည္ဘူးဆိုတာ သိတယ္မလား။ ၾကာရင္ လက္လြန္ကုန္လိမ့္မယ္*

ဝမ္လီယိ ကမ္းေပးသည့္ ဖုန္းကို အျမန္ဆြဲယူကာ ၾကည့္လိုက္သည္။

*ေရွာင္းက်န႔္..!*

ေျမျပင္တြင္ လူးလိမ့္ကာ အထိုးခံအရိုက္ခံေနရသည့္ ေရွာင္းက်န႔္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလဲ စုတ္ျပတ္ကာ ေသြးေတြ ရဲေနေလၿပီ။ ရိေပၚ ရင္ထဲနင့္သြားကာ ဖုန္းကို ကိုင္ထားသည့္ လက္ေတြပင္ အေၾကာေတြေထာင္လာေလသည္။

*ဝမ္လီယိ..!*

ရိေပၚ ဖုန္းကို လႊင့္ပစ္ကာ ဝမ္လီယိကို လူသတ္ေတာ့မည့္ အရိပ္အေယာင္ေတြအျပည့္ႏွင့္ ၾကည့္ေနေလသည္။ နီရဲကာ အေၾကာေတြေထာင္ထလာသည့္ လည္ပင္းႏွင့္ လက္ေတြေၾကာင့္ ရိေပၚ၏ ေဒါသကို မွန္းဆ၍ပင္မရ။

*ေျပာ လက္ခံၿပီလား ငါ့သား*

*သားလို႔ လာမေခၚနဲ႔..က်ဳပ္ကို သားလို႔ လာမေခၚနဲ႔*

*က်စ္..ေျပာ ငါေျပာတာ လက္ခံၿပီလား။ ေအး ေရွာင္းက်န႔္အဖြားကလဲ ေဆး႐ုံမွာမလား*

*ဝမ္လီယိ..ခြမ္း*

ရိေပၚေဘးနားမွာ ရွိေနသည့္ ေဒၚလာသိန္းခ်ီတန္ အလွပန္းအိုးႀကီးကို ေဆာင့္ကန္ပစ္သည္။ ပန္းအိုးၿပီးသည္ ေအာက္က ေႂကြျပားအခင္းအေပၚ က်ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ။

*သိပ္မၾကာနဲ႔ေနာ္ ေရွာင္းက်န႔္က ဒီအခ်ိန္ဆို သိပ္ခံနိုင္ရည္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး*

ရိေပၚ ႏွုတ္ခမ္းေတြ တဆက္ဆက္တုန္လာကာ လက္ေတြကလဲ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဖြပစ္သည္။ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိ။ သူ ဘာကို ေရြးခ်ယ္ခ်ယ္ နာက်င္ရမည့္ လမ္းေတြ။

ရိေပၚ နာက်င္ရမွာထက္ ‌ေရွာင္းက်န႔္ ပိုထိခိုက္မွာ ရိေပၚ စိုးရိမ္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္က ရိေပၚေၾကာင့္ အခုလို ျဖစ္ရတာ။

*ခင္ဗ်ား ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ေစရမယ္။ သူ႔ကို လႊတ္ေပးပါ*

ဝမ္လီယိ သေဘာတူသလို ဖုန္းကိုထုတ္ကာ တစ္ေနရာသို႔ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေလသည္။ ဝမ္လီယိအေနာက္က ရိေပၚသည္ လက္ေတြ ေအးစက္ေနကာ ငိုခ်င္သည့္ စိတ္ကို တင္းခံထားသည္။

လည္ေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး တစ္ဆို႔ေနကာ သူ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဟစ္ပစ္ခ်င္သည္။

*ေရွာင္းက်န႔္က အလုပ္မွာကို ခင္ဗ်ား ဘယ္လို..ဟား..ဝမ္လီယိ*

ရိေပၚ ဝမ္လီယိ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို ရိေပၚတို႔ အေၾကာင္းသိသြားသလဲဆိုတာ ရိေပၚ နားလည္လိုက္ေလၿပီ။ ေရွာင္းက်န႔္ အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာက ဝမ္လီယိ၏ ပိုင္နက္ထဲမွာပဲ။

*သူ႔ကို ဒီညပဲ အလုပ္ထုတ္လိုက္ၿပီ..အျပန္လမ္းမွာ နည္းနည္းေလး ကစား႐ုံပါ။ ေအး ငါ့ကို ေပးၿပီးသား ကတိဖ်တ္ရင္ေတာ့ ရိေပၚ..ငါ မင္းအေဖေနာ္။ ငါ ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္တတ္လဲ မင္းသိတယ္*

*ခင္ဗ်ားက အေဖမဟုတ္ဘူး..ခင္ဗ်ားက လူ တစ္ေယာက္ေတာင္ မဟုတ္ဘူး*

ဝမ္လီယိသည္ ရိေပၚ ဘာေျပာေျပာ စိတ္ဝင္စားပုံမရ။ စားပြဲေပၚ တင္ထားသည့္ သူ႔စာအုပ္ကို သြားယူကာ

*မင္း ေက်ာင္းသြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး..ေနာက္လ ဘြဲ႕လဲ သြားယူစရာမလိုဘူး။ ဘြဲ႕လက္မွတ္က အိမ္ေရာက္လာလိမ့္မယ္။ မနက္ျဖန္ ဟိုေကာင့္ကို ျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ မင္း အလုပ္အေၾကာင္းေတြ သင္ရမယ္*

ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ေျပာသြားသည့္ ဝမ္လီယိထြက္သြားသည္ႏွင့္ ရိေပၚ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အရွုံးသမားတစ္ေယာက္လို လဲက်သြားသည္။ ေဘးနား က်ေနသည့္ ပန္းအိုးႀကီးမွအကြဲစ အခ်ိဳ႕သည္ ရိေပၚ၏ လက္တြင္ စိုက္ေနေလ၏။

ရိေပၚ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႔ေခါင္းကို ထုရိုက္ေနကာ ကေလးတစ္ေယာက္လို အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ငိုေနမိေလသည္။ အေဖတစ္ေယာက္ေပမယ့္ ရိေပၚကို ေပ်ာ္ေအာင္လဲ မထားခဲ့သလို ေပ်ာ္ေအာင္ထားသည့္ လူကိုလဲ ရိေပၚအနားက ခြဲထုတ္သြားေလသည္။

*ဟားးးးး..!*

ရိေပၚ နာက်င္လြန္း၍ ဘာမွပင္ မေျပာနိုင္ေတာ့။ သူ ေရွာင္းက်န႔္ကို ဘယ္လိုအင္အားနဲ႔ ခြဲနိုင္မည္တဲ့လဲ။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လမ္းခြဲရမည္တဲ့လဲ။

သို႔ေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္ ထပ္မနာက်င္ေစဖို႔ ရိေပၚ ဆုံးျဖတ္ရေပလိမ့္မည္။ ဝမ္လီယိ၏ ရက္စက္မွုႏွင့္၊ ယုတ္မာမွုက သားျဖစ္သည့္ သူ႔အေပၚေတာင္ ညႇာတာမွု မရွိလၽွင္ သူစိမ္းျဖစ္သည့္ ေရွာင္းက်န႔္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ရက္စက္နိုင္မလဲဆိုတာ မည္သူမွ မသိနိုင္။

ရိေပၚ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဝမ္လီယိ၏ သားအျဖစ္ေမြးလာရသည္ကို အခါခါ ေနာင္တရေနမိသည္။

____________ဆက္ရန္___________