Bu bölüm oldukça uzun oldu bence.
Beni öpmesi bana nasıl hissettiğini farkına varamadım ama karşılık verdim.Sonuçta benim de hormonlarım var ve bu benim ilk öpüşmem.Kimse ilk öpüşmesinin kötü olmasını istemez.Bilmiyorum ama öpüşmekten dolayı heyecanlanmıştım.Cem'in bu heyecanla ilgisi yoktu.
Yumuşacıktı dudakları ve her halinden bu işi bildiği belliydi.Elini belime doladı ve beni biraz daha kendini çekti.Ben ise olduğum yer de donakalmıştım.Elinin sıcaklığını heyecandan buz kesmiş belimde hissedince kendime gelebildim.Sonra elimi saçlarını karıştırmak üzere kaldırdım.Tam bu sırada tenimin soğukluğu
boynuna değdi ve irkildi ama irkilmesi bir şey değiştirmemiş aksine daha hırsla öpmeye başlamıştı.Hem çok güzel hem de çok tuhaf bir his.Bir süre öpüştük ve daha sonrasında dudağımı dişleriyle tutup çekti.Bu hep hayalimdi okuduğum hikayelerde ve izlediğim romantik filmlerde hep görmüşümdür.Sonra öpüşmeyi bıraktık.Daha fazlasını istemem azgın olduğumumu gösteriyor yoksa ilk olduğu için mi böyle bilemiyorum.
Cem beni bıraktıktan sonra gülümsedi ve önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına doğru yavaşça düzeltti.
"Seni gerçekten seviyorum Mine.Bu duygular kafamı allak bullak ediyor ve ben ilk defa birine karşı böyle şeyler hissediyorum."
"Cem sen çok iyisin ama ben sana karşı ne hissettiğimden emin değilim.Seni seviyorum ama senin beni sevdiğin şekilde mi bilmiyorum.Gerçekten sana değer veriyorum."
"Tamam sen emin olana kadar beklerim.Bu sürede yanında olmama ve sana kendimi sevdirmeme izin ver."Ne kadar seviyor ki benim onu sevmediğimi bile bile yanımda olmaya hazır.Eğer bu çocuk ilkim olmayacaksa kim ilkim olacak.Denemekten ne zarar geliyorki.
"Tamam belki de bu ilişkiyi denemeliyiz."
"Bence de.Seni sıkmayacağıma söz veriyorum."
"Tamam o zaman içeriye girsem iyi olur."dedim ve kapıyı açtım.Eve girdim ve Cem'e gülümseyerek
"İyi akşamlar."dedim.
"Sana da iyi akşamlar sevgilim."dedi.
Hemen de alıştı sevgilim olmaya.Annemler evde yoktu,geç geleceklerdi.Laptopumda bir şeyler izledim.
...
Sabah biraz erken kalkıp beni bu kadar seven çocuk için hazırlanmaya karar verdim.Bir sürü kıyafet denedikten sonra pembe bir etek ve gri kazak giyinmeye karar verdim.Altına da çizmelerimi giyindim hafif topukluydu.Sabah beni evden almaya Cem geldi.Arabaya bindiğimde yanağıma ufak,masum bir öpücük kondurdu.
"Her zamanki gibi çok güzel görünüyorsun."dedi.
"Teşekkür ederim."dedim mahçup bir gülümsemeyle.
Okula gittiğimizde Barlas ve Eylül bizim olduğumuz yerin ilerisinde konuşup,gülüşüyorlardı.Ben bu kadar acı çekerken eğer Barlas da bana karşı bir şey hissediyorsa yani içinde bana karşı ufacık bir kıskançlık kırıntısı varsa alevlensin istedim ve Cem'in elini tuttum.Eylül ve Barlas şaşkın gözlerle bize bakıyordu.
"Vaaay.Sonunda."dedi Eylül."Hayırlı olsun"diye ekledi.
"Sağol"dedi Cem gülerek.
"Bak şimdi Eylül söylemeden söyleyeyim ben demiştim diyecek."dedim Cem'in kulağına.
"Ben demiştim sana Mine."dedi Eylül.Cemle gülmeye başladık.
"Ben tanıyorum arkadaşımı."dedim.Eylül boş gözlerle bize bakıyordu.Ben de onunla uğraşmak istemedim ve açıklama yapmadım.
"Şaşırttınız beni.Sizden böyle bir şey beklemiyordum.Bir şeylerin değişeceğini düşünmüştüm."dedi Barlas.
"Aşkım ne diyorsun?Anlamadık hiçbir şey."dedi Eylül meraklı meraklı.
"Anlaması gereken anladı."dedi Barlas.
Cem yandan güldü.Aralarında bir sıkıntı var sanırım.Keşke bir şeyler anlasak fena olmaz.
"Tamam bunun şerefine bugün derslere girmeyelim bir şeyler yapalım dördümüz."dedi Eylül.
Barlas öksürdü.Cem araya girerek konuşmaya başladı.
"Ben de ikimiz bir şeyler yapalım diyecektim sevgilim."dedi Cem.Sevgilisiydim.Şaka gibi yaşadıklarım.Sevgilim...Offf ya napacağım ben.
"Biz de gelelim.Daha yeni ilişkiniz baş başa kalırsınız korkma."dedi Barlas.Bizi başbaşa bırakmak istemiyor anlaşılan.Paçaların tutuştu Barlas efendi oh olsun sana.Şimdiden sonra gör sen Mine Atalay kimmiş.
"Gidelim yaaa."dedi Eylül.
"Mine sen ne diyorsun?"dedi Barlas.Benim tek fikrimi merak eden o sanırım.Böyle yapmasa beni düşünmese.Her şey onsuz daha kolay olacak gibi.Onu düşünmek istemiyorum.Aslında istiyorum ama düşünmemeliyim.
"Oluuur."dedim.
Okuldan çıktık.
"Tek arabayla gidelim."dedi Barlas.
"Benimkiyle gidelim."dedi Cem.
Cem'in arabasına bindik.Tabi Barlas benimkiyle gidelim dese de Cem daha baskın bu konularda.Eylülle Barlas arkaya bindi,biz de öne.
İlk önce kahvaltı etmek için Barlasların restorantına gittik.Masada bir sürü yiyecek şey vardı.Barlas garsona
"Biz kahvaltı ettikten sonra çilekli pastada getirirsin."dedi.Bana baktı ve birbirimize gülümsedik.Eylül bu duruma bozulmuştu.Cem ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
"Ohhh.Mis kahvaltı harika.Bir de çilekli pasta.Yaşasınnn.Sonra kilolar gelsin."dedim.Ses tonum gittikçe azalmıştı.
"Küçük çocuk gibisin diyorum kızıyorsun."dedi Barlas.Bu da taktı kafayı bana.O böyle yaptıkça kalbim daha çok acıyor ve o bitmeyen umudum çoğalıyor.
"Değilim Barlas."dedim pis pis gülerek.Bu sırada Cem ekmeğe bal ve kaymak sürmüş ağzıma doğru uzattı.Bir ısırık aldım.
"Ohhh.Löp löp et olsun."dedi Eylül.Dil çıkarttım Eylül'e.
"Sen kendine bak.Göbek yaptın resmen."dedim.
"Yaaa.Aşkım öyle mi?"dedi Eylül.
"Yani biraz."dedi Barlas.Eylül dışında hepimiz gülüyorduk.Barla Eylül'e aşıksa bende bu konulardan hiçbir şey anlamıyorum.
Kahvaltımızı ettik.Bu sırada Cem ve Barlas sürekli birbirlerine alttan alttan laf sokuyorlardı.Pastamızı yedik.
"Hadi film izlemeye gidelim."dedim.Hepsi kabul etti fikrimi.Eylül ne kadar romantik film izlemek istesede korku filmine girdik.Eylül en başa onun sağ tarafına Barlas Barlas'ın yanına ben benim yanıma da Cem oturmuştu.
"Aşkım korkarsan elimi tutabilirsin."dedi Cem.
"Benim fırsatçı kahramanım."dedim.
Film esnasında Barlas'ın bana baktığını farkediyordum.Cem sürekli elimi tutuyordu.Tabi ben de kendimi tutamayarak Barlas'a kaçamak bakışlar atıyordum.Ara olduğunda Cem atıştıracak bir şeyler almaya gitti.Eylül de lavaboya gitti.Tabi fırsat bu fırsat Barlas konuşmaya başladı.
"Sen onunla mutlu değilsin.Bak bunu beni kıskandırmak için yaptığını biliyorum.Ben Eylülle birlikteyim diye böyle yapıyorsun.Bunu kendine yapma.Benim yüzümden onunlasın."Nasıl da anladı.Acaba o da beni seviyor mu?Gerçi bunun bir önemi yok artık.Aptal ne kadar açık sözlü öyle bile olsa bir kıza böyle denir mi?
"Sen kendini ne zannediyorsun gerizekalı."dedim.Biraz ses tonumu yükselterek.
"Bak Mine böyle yapma."
"Ne yapayım?Sana aşık olduğumu söyleyeyim ki yalan olur bu.Sen kendini ne bok zannediyorsun Barlas?"Sana aşığım be çocuk anla artık.Tutsan elimden gidiyoruz desen,sana aşığım desen gıkım çıkmaz.Sen yeterki beni sev.Seninle her şeye varım.İçimden geçenlerle söylediklerim arasındaki fark dağlar kadardı.Öyle de olmalıydı zaten.
"Tamam bir şey söyleme Mine ama istediğin zaman yanındayım bunu unutma."Böyle yapma Barlas bana yanımda olduğunu hissettirme sonra sana güvenirim canım yanar.
"Bu ne şimdi?"dedim.
"Sadece beni sevdiğinden eminim ama biz...Yani bu ilişki....Mine böyle olmalı aslında."dedi.Hayvan karıştır aklımı.Allak bullak et beni.Hiç önemli değil canın sağolsun.
Bu arada Cem ve Eylül gelmişlerdi.Bir ton yiyecek vardı Cem'in elinde.Yiyecekleri bırakıp, Cem yine elime yapıştı.
Film bitti.Barlas bara gitmek istedi.Başta gitmek istemesekde kıramayıp yola koyulduk.Zaten ben sevmem içkiyi.Cem de sevmiyor sanırım.Barlas içip içip bir mallık yapmaz umarım.
Pahalı bir yer olduğu her halinden belli olan bir bara girdik.Herkes Barlas'ı tanıyordu.Barlas Bey hoşgeldiniz.Ooo Barlas gibisinden cümleleri tekrarlayıp duruyorlardı.
Ben alkollü içecek içmemiştim.Cem de viski almıştı.Eylül bira içiyordu.Barlas herkesin aksine çok hızlı gidiyordu.Adını bilmediğim ama sert olduğunu tahmin ettiğim içkiler içiyordu.Sert bir içki olduğunu içtikten sonraki yüz ifadesinden anlıyordum.
"Aşkım yeter.İçme şu kadar."dedi Eylül.
"Karışma bana."dedi Barlas.
"Salak bu çocuk."dedi kulağıma Cem.
"Şşşş."dedim."Duyacak şimdi."
"Barlas yavaş git istersen."dedim.
"Bunu bana yapma."dedi Barlas.
"Sen mal mısın?Ne yapıyorum sana?"dedim.
"Sen biliyorsun.Acı çekiyorum Mine."dedi.Benim yüzümden mi acı çekiyor?Bunu bize o yaptı.Aşığım sana aptal.
"Hayatım ne diyorsun sen?"dedi Eylül.
"Aşkım biz gidelim mi?"dedi Cem.
"Barlas'ı bu halde bırakamayız."dedim.
"Hayır gidin siz.Sevgilim ilgilenir benimle.Dimi aşk...aşkım"dedi Barlas.Sarhoşluğun vermiş olduğu etkiden kekeliyordu.
"Sen bilirsin.Peki."dedim."Çok içme Eylül taşıyamaz seni.Hayatın yolunda ama içine eden sensin."diye ekledim kızarak.
Çantamı alıp arabaya bindik.Cem beni eve bıraktı.Arabada kısa süre öpüştük.Her seferinde biraz daha uzun sürüyor ama ben doyamıyorum.
"Mine seni çok seviyorum.İyi ki benimlesin."dedi Cem.
"Sen de iyiki yanımdasın."dedim.
"Hadi canım annenler merak etmesin eve git."dedi.Bu çocuk neden bu kadar düşünceli.Bazen sevgilim değilmişde babammış gibi hissediyorum.
"Tamam canım."dedim.Canım dedim.Bildiğin canım inanamıyorum.
Eve gittim.Yatmak için hazırlandım.Bu sırada Cem aradı.
"Efendim."
"Sevgilim eve geldim haber vereyim dedim."
"İyi yaptın canım."dedim.
"Eee sen ne yapıyorsun hayatım?"
"Napayım uyuyacağım bende."dedim.
"Tamam o zaman hayatım iyi uykular sana.Seni seviyorum."
"İyi geceler canım.Öptüm."dedim.Seni seviyorum diyemem.Tamam seni seviyorum ama Barlas'ı sevdiğim gibi değil.
...
Yatağıma yatalı yaklaşık 3 saat olmuştu.Sağa sola dönüp duruyordum.Barlas'ın ne yaptığını merak ediyordum ama onu aramam doğru olmazdı.Ben de Eylül'ü aramaya karar verdim.
Bir aradım iki aradım yok açmıyor.Acaba başlarına bir iş mi geldi?Son bir kez daha şansımı denedim.Sonunda açtı.
"Hhh.Efendim."sesi çok boğuk ve nefes nefese geliyordu.
"Ne yaptınız?Barlas iyi mi?"dedim.
"Ben seni sonra arasam."
"Tamam."dedim.Telefonu tam kapatacaktım ki Eylül'ün sesini duydum.
"Aşkım sakin ol.Mine anlayacak diye ödüm koptu.Ahh Barlas.Ahhh sakin ol."
İnanamıyorum.Eylül ve Barlas sevişiyorlardı.Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü ama bunun aksine kalbim çok yavaş atıyordu.Allahımmmm.O an yaşadığım anlatılamaz.Sevdiğim adam başka birine dokunuyordu.Onunla sevgili olmasına bile katlanamıyorken şimdi bu durum.Bu durum onları birbirine daha çok bağlayacak.Benim Barlasla birlikte olabilmem daha da imkansız.Artık ikisi birbirine ait,artık ben yokum Barlas için.Belki de hiç olmadım.Şu an başka biriyle sevişiyor.Buna inanamıyorum,bu olamaz.Seviştiği kişi sıradan biri olsaydı bu kadar canım yanar mıydı?Yoksa en yakın arkadaşımla seviştiği için mi içim bu kadar acıyor?Bu duygu tarif edilemez.Herkes birine platonik olarak aşık olmuştur ama benim durumum bambaşka.Ona benim bu şekilde dokunmam imkansız ve şu an ona,Eylül benim dokunamadığım tene rahatlıkla dokunuyor.Eylül benim en yakın arkadaşım,kardeşim dediğim kız şu an aşık olduğum adamla sevişiyor.Nasıl hissedeceğimi şaşırdım.Artık dayanamıyorum bütün bu olanlar bana fazla.Bu şehir bana çok dar geliyor artık,hatta bu ülke.
Şu an Eylül'ün yerinde ben olmalıydım.Barlas'ın tenine değen eller benim ellerim olmalıydı.