İmkansız Aşk

Şok

Bu bölüm oldukça uzun oldu bence.

Beni öpmesi bana nasıl hissettiğini farkına varamadım ama karşılık verdim.Sonuçta benim de hormonlarım var ve bu benim ilk öpüşmem.Kimse ilk öpüşmesinin kötü olmasını istemez.Bilmiyorum ama öpüşmekten dolayı heyecanlanmıştım.Cem'in bu heyecanla ilgisi yoktu.

Yumuşacıktı dudakları ve her halinden bu işi bildiği belliydi.Elini belime doladı ve beni biraz daha kendini çekti.Ben ise olduğum yer de donakalmıştım.Elinin sıcaklığını heyecandan buz kesmiş belimde hissedince kendime gelebildim.Sonra elimi saçlarını karıştırmak üzere kaldırdım.Tam bu sırada tenimin soğukluğu
boynuna değdi ve irkildi ama irkilmesi bir şey değiştirmemiş aksine daha hırsla öpmeye başlamıştı.Hem çok güzel hem de çok tuhaf bir his.Bir süre öpüştük ve daha sonrasında dudağımı dişleriyle tutup çekti.Bu hep hayalimdi okuduğum hikayelerde ve izlediğim romantik filmlerde hep görmüşümdür.Sonra öpüşmeyi bıraktık.Daha fazlasını istemem azgın olduğumumu gösteriyor yoksa ilk olduğu için mi böyle bilemiyorum.

Cem beni bıraktıktan sonra gülümsedi ve önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına doğru yavaşça düzeltti.

"Seni gerçekten seviyorum Mine.Bu duygular kafamı allak bullak ediyor ve ben ilk defa birine karşı böyle şeyler hissediyorum."

"Cem sen çok iyisin ama ben sana karşı ne hissettiğimden emin değilim.Seni seviyorum ama senin beni sevdiğin şekilde mi bilmiyorum.Gerçekten sana değer veriyorum."

"Tamam sen emin olana kadar beklerim.Bu sürede yanında olmama ve sana kendimi sevdirmeme izin ver."Ne kadar seviyor ki benim onu sevmediğimi bile bile yanımda olmaya hazır.Eğer bu çocuk ilkim olmayacaksa kim ilkim olacak.Denemekten ne zarar geliyorki.

"Tamam belki de bu ilişkiyi denemeliyiz."

"Bence de.Seni sıkmayacağıma söz veriyorum."

"Tamam o zaman içeriye girsem iyi olur."dedim ve kapıyı açtım.Eve girdim ve Cem'e gülümseyerek

"İyi akşamlar."dedim.

"Sana da iyi akşamlar sevgilim."dedi.

Hemen de alıştı sevgilim olmaya.Annemler evde yoktu,geç geleceklerdi.Laptopumda bir şeyler izledim.

...

Sabah biraz erken kalkıp beni bu kadar seven çocuk için hazırlanmaya karar verdim.Bir sürü kıyafet denedikten sonra pembe bir etek ve gri kazak giyinmeye karar verdim.Altına da çizmelerimi giyindim hafif topukluydu.Sabah beni evden almaya Cem geldi.Arabaya bindiğimde yanağıma ufak,masum bir öpücük kondurdu.

"Her zamanki gibi çok güzel görünüyorsun."dedi.

"Teşekkür ederim."dedim mahçup bir gülümsemeyle.

Okula gittiğimizde Barlas ve Eylül bizim olduğumuz yerin ilerisinde konuşup,gülüşüyorlardı.Ben bu kadar acı çekerken eğer Barlas da bana karşı bir şey hissediyorsa yani içinde bana karşı ufacık bir kıskançlık kırıntısı varsa alevlensin istedim ve Cem'in elini tuttum.Eylül ve Barlas şaşkın gözlerle bize bakıyordu.

"Vaaay.Sonunda."dedi Eylül."Hayırlı olsun"diye ekledi.

"Sağol"dedi Cem gülerek.

"Bak şimdi Eylül söylemeden söyleyeyim ben demiştim diyecek."dedim Cem'in kulağına.

"Ben demiştim sana Mine."dedi Eylül.Cemle gülmeye başladık.

"Ben tanıyorum arkadaşımı."dedim.Eylül boş gözlerle bize bakıyordu.Ben de onunla uğraşmak istemedim ve açıklama yapmadım.