*ლისასთან საუბრია შემდეგ თაე მალევე მოვიდა. ჩვენც წამოვედით და სახლს მივუახლოვდით*
თაე: "ეს გაიგე?"
ლიზი: "რა?"
თაე: "სახლში ვიღაცაა"
ლიზი: "ვინ შეიძლე... ჯენი?... შეიძლება ის იყოს? შეიძლება რაღაც ჩაიფიქრა..."
თაე: "არ ვიცი წავალ ვნახავ"
ლიზი: "მეც წამოვალ!"
*მე და თაემ სახლს ნელა მივუახლოვდით კარები შევაღეთ და....*
- lisa's pov -
*ლიზისთან საუბრის შემდეგ, მას შემდეგ რაც წარსული გავიხსენე, ჯენი მომენატრა, ის ძველი ჯენი მომენატრა რომელსაც ადრე ვიცნოვდი. წარსულზე ვფიქრობდი და თან პარკში დავხეტიალობდი. ნეტავ არსებობს იმედი იმისა რომ შევძლებ ძველი ჯენი დავიბრუნო? ან... ან... შევძლებ შემი ოჯახი დავიბრუნო? ამის გახსენებაზე თვალები ამიცრემლიანდა და ჯიბიდან ის ფოტო ამოვიღე რომელსაც მუდამ თან დავატარებ... მე და ჩემი ძმა... მხოლოდ ეს ფოტოღა შემომრჩა... სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით... რადგან მეხსიერებაც დავკარგე... მხოლოდ ის ვიცი რომ ძმა მყავს... დედა... მამა.... ნეტავ მყავს დედა ან მამა? ისინი მენატრებიან, მიუხედავად იმისა რომ ისინი არ მახსოვს... არ მახსოვს მათი სახელი... ისინი მაინც მენატრებიან... ცრემლი ჩამომივარდა და ისევ იმ ფოტოს დავხედე
*რაც არ უნდა იყოს ჩემი ძმა სიმპათიური გაიზრდებოდა. ვთქვი და ვეცადე გამეღიმა. ცრემლები მოვიწმინდე, ფოტო შევინახე და ისევ გზას გავუდექი. უეცრად ვიღაც ტიპს შევეჯახე*
*შეჯახებისას მე ძირს დავეცი და ტელეფონი გამიტყდა... რასაც ქვია დაიმსხვრა...*
ლისა: "ჩემი ტელეფონი!!"
***: "აჰჰ, მუხლიი!"
ლისა: "შენ ჩემი ტელეფონი დაამსხვიე! ახლა რას აპირებ!! ბოდოში მომიხადე და აანაზღაურე"
***: "შენ დამეჯახე და აქეთ მთხოვ ბოდიშს?! ბოდიში აქეთ უნდა მომიხადო პატარა ქალბატონო!"
ლისა: "პატარა ქალბატონო?!!... ჰაჰ... კარგი რააა! ასე აღარ დამიძახო... და საერთოდ მე არ დაგჯახებივარ! შენ დამეჯახე და ტელეფონოც გამიტეხე ვაჟბატონო!"
*ვთქვი და გავაანალიზე რომ ამ დროის განმავლობაში ისევ ძირში ვიყავი გაშხლართული და ავდექი. ის უტვინო კი რაღაცნაირი მზერიტ ჩემსკენ წამოვიდა*
***: "და რა იცი რომ ვაჟი ვარ... ჰმ?..." *და ჩემსკენ ღიმილით წამოვიდა, არა ჩვეულებრივი ღიმილით არამედ თითქოს ახლა რაღაცს დამიშავებსო*
ლისა: "შენ რა გარყვნილი ხარ?! ახლავე აანაზღაურე! ეს ტელეფონი ერთი თვეა რაც ვიყიდე!" *ვეცადე შიში დამემალა... და ისევ მისი გალანძღვა გადავწყვიტე მაგრამ ის მიახლოვდებოდა*
***: "გარყვნილი? არც კი მიცნობ და უკვე ასე მომმართავ პატარა ქალბატონო"
ლისა: "რ-რა... გითხარი ასე არ მომმართო!"
***: "თორემ რას იზამ?!"
ლისა: "მ-მე..."
***: "რაო მამიკოს დაურეკავ?"
*ეს უკვე ზღვარი იყო... ცრემლი ჩამომივარდა... მაგრამ მას ჩემს სისუსტეს არ დავანახებ ამიტომ პირდაპის სიამაყეს ამოვარტყი. ის კი ჩაიკეცა. მეც ცრემლი მოვიწმინდე. ახლა ძალიან გაბრაზებული ვიყავი... მინდოდა ეს დეგენერატი სიკვდილამდე მეცემა. მაგრამ ამის მაგივრად ჩავიმუხლე და ყურთან ვუჩურჩულე*
ლისა: "მისმინო პატარა გარყვნილო! თუ კოდევ ჩემს ოჯახს შეეხები ჩათვალე მკვდარი ხარ!"
*ეს იყო და ეს, წამოვედი და გზა გავაგრძელე. ბოლოს დაბნელდა და სახლში დავბრუნდი*
- lizi's pov -
*მე და თაემ სახლს ნელა მივუახლოვდით კარები შევაღეთ და სახლში შევედით, უეცრად რაღაც ხმა მოგვესმა მისაღებიდან, მისაღებში კი მდივანზე წამოსკუპებული აიუ და იუნგი დაგხვდნენ, ერთად ტელევიზორს უყურებდმენ"
თაე: "თქვენ აქ რას აკეთებთ?"
აიუ: "ლიზიი!"
*გამოიქცა და ჩამეხუტა მეც გაკვირვებულმა და გაურკვევლობაში მყოფმა ჩავეხუტე*
იუნგი: "ასე გვეგებებით?"
ლიზი: "როდის ჩამოხვედით? რატომ არ მითხარით?"
აიუ: "სიურპრიზი!"
იუნგი: "აიუმ აიჩემა ჯეჯუზე ჩემს გარეშე ვერ წავიდოდაო ხოდა წამოვედით"
თაე: "გასაგებია... კარგი... როგორ იმგზავრეთ"
*თაეს ეს ამბავი არ მოსწონებია... უნდოდა ერთად მარტო ვყოფილიყავით*
აიუ: "კარგად! ჯიმინმა ჩამოგვიყვანა"
თაე: "მოიცა ჯიმინიც აქააა?!"
იუნგი: "ხო. რა გაყვირებს"
ლიზი: "და სადა არის ჩემი ჩიმი?"
თაე: "რა?"
ლიზი: "არაფერი სატვარელო... ეს უბრალოდ ასე ვეძახით მოფერებით"
აიუ: "რავი გავიდა ძველ მეგობრრბს ვნახავო"
ჯიმინი: "დავბრუნდიი!"
*ჯიმინი შემოვიდა და თან ხელს პირადულ ადგილას იფარებდა*
იუნგი: "ასე მალე რატ... მოიცა რა გჭირს?"
*ჯიმინს არაფერი უთქვამს უბრალოდ სამზარეულოში შევიდა და იქედან ყინულებით დაბრუნდა, რომლებიც პირადულ ადგილას დაიდო და მდივანზე ძლივს-ძლიობით ჩამოჯდა. ჩვენ კი უსიტყვოდ ვადევნებდით თვალს მის ყოველ მოძრაობას, სანამ ისევ იუნგიმ არ დაილაპარაკა*
იუნგი: "რა იყო ჯიმშერ, უშვილოდ დაგტოვეს?!"
*თქვა და ყველამ სიცილი დავიწყეთ*
ჯიმინი: "აუ გაჩუმდით რა!"
ლიზი: "ჯიმინ არ ინერვიულო... სულ ასე გემართება შენ... არამგონია ამჯერადაც რამე სერიოზულად დაგიზიანდეს..."
აიუ: "ჩიმ ამჯერად ვის შეყვარებულს ეფლირტავებოდი?"
ჯიმინ: "არა_"
თაე: "აბა.... მოიცა თვითონ გოჰომ გააკეთა? მოიცა გამოვიცნობ! ალბათ მასთან მიდი და ნომერი თხოვე... ის კიდე ჭკვიანი გამოდგა და... და შეგილამაზა"
ჯიმინო: "არა! არა! ვიღაც გოგოს დავეჯახე და შემდეგ ბოდიშის მოხდა მომთხოვა... მეც გავეთამაშები მეთქი მან კიდე სერიოზულად მიიღო და... და შედეგს ხედავთ"
აიუ: "ვაიმე ვენაცვალე მაგ გოგოს"
ჯიმინ: "არ დაგავიწყდეს ვის სახლშიც რჩები!"
აიუ: "... ვუი... *აიუმ მისი სამსახიობო ნიჭი ჩართო და ჩიმისკენ გაექანა* ჩემო ჩიმ არ ინერვიულო... ყველა გოგოს კარგი გრმოვნება ვერ ექნრბა... მისი ბრალიცა... გინდა დაგეხმარები" *თქვა და ყინულები გამოართვა. ამაზე კი იუნგი აენთო"
იუნგი: "ჯი ეუნნ!!!!"
*ბოლო ხმაზე იყვირა და აიუსკენ გაექანა და ყინული გამოგლიჯა და პირდაპირ ჯიმინს ესროლა პირადულ ადგილას ისიც წამოხტა და ჩაიკეცა"
ჯიმინი: "ააა! ჰიონნ!!!"
იუნგი: "ნუ ჩხავი დამხრჩვალი კატასავით! შენკიდე ქალბატონო მერე მოგივლი"
თაე: "კარგი... და აბა კიდე აპირებს ვინმე მოსვლას"
*თაემ ცინიკურად ტქვა და თან თვალები აატრიალა. ეტყობოდა რომ ბრაზობდა*
ჯიმინი: "კი ჯისუსაც ვუთხარი!"
თაე: "მოიცადე რა ქენი?!!"
აიუ: "როგორც ჩანს თეჰიონს არ მოსწონს აქ რომ ჩამოვედით..."
ლიზი: "თაე..."
თაე: "არა... რაც უფრო მეტი ვიქნებიტ მით უკეთესი"
*თქვა და ყალბად გაიღიმა*
ჯიმინი: "ვიცოდი გაგიხარდებოდა და ამიტომ ჯისუ თან მისი ძმა მოყავს და ნამჯუნიც არ დავტოვე მარტო"
თაე: "რაააა?! ის ჯონგუკიი?!!!"
ჯიმინი: "რა რამე პრობლემაა?"
*დაბნეულად იკითხა ჯიმინმა*
თაე: "არა კაცო არაფერი, კარგად გავერთობით..."
აიუ: "კარგი აბა ჩვენი ოთახი სად არის?"
ჯიმინი: "სახლში ოთხი საძინებელია თავისუფლად დავეტევით"
იუნგი: "აიუ მიდი ჩვენი საძინებელი აირჩიე, მე მანქანიდან ბარგს ჩამივიტან"
ლიზი: "წამოდი მე გაჩვენებ ოთახებს"
აიუ: " წავედით!"
*თქვა და სიხარულით წინ გაიქცა*
*მე და აიუმ ოთახები დავათვალიერეთ თან მოვუყრვი ყველაფერი რასაც მე და თაე ვაკეთებდი... ისიც მიყვებოდა თუ ტოგორ შეიჭრა იუნგი მის სახლში*
აიუ: "ამ ოთახს ავირჩევ"
ლიზი: "კარგი წამოდი ბარგი ამოვიტანოთ"
- Jungkook's pov -
*ჯისუმ გადაწყვიტა ჯეჯუზე წასულიყო... და მეც მივყავარ... მისი ნება რომ იყოს არ წამიყვანდა... რათქმაუნდა მეც არ გავყვებოდო რადგან იქ ლიზის უნდა ვხედავდე... მაგრამ დედამ აიჩემა წაყევი, და-ძმა დაახლოვდებითო. ასე რომ ხვალ დილით ჯეჯუზე მოვდივართ*
ჯისუ: "ჯონგუკ, ბარგი ჩაალაგე?!"
ჯონგუკი: "ჯერ არა"
ჯისუ: "და რას უცდი? შვიდია საათი! ჩქარა ჩაალაგე! ხვალ დილით ხუთზე გავდივარათ"
ჯონგუკი: "აჰჰჰ! ძაან მომაბეზრებელი ხარ"
*ავდექი და ჩემოდანი ჩამოვიღე*
ჯისუ: "აი ჩემი ჭკვიანი ძამიკო!"
ჯონგუკი: "იაა! მაგდენ საუბარს დამეხმარე"
ჯისუ: "რაში დავეხმარო ჩემს საყვარელ ძამიკოს"
ჯონგუკი: "წებოვანი ლენტი მოძებნე"
ჯისუ: "ეგ რად გინდა?"
ჯონგუკი: "პირზე უნდა აგაკრა!"
ჯისუ: "რა სასაცილოა!... კარგი მართლა რაში გჭირდება დახმარება"
ჯონგუკი: "ბიჭებს დაურეკე და უთხარი ბარგი ჩაალაგონ"
ჯისუ: "ბიჭებს?"
ჯონგუკი: "ხო! ისინიც წამოვლენ. მარტო ჩვრნთვის უსაფრხო არ არის"
ჯისუ: "და ეგ მხოლოდ იმიტომ რომ დიდი კომპანიის მემკვიდრე ხარ?!"
ჯონგუკი: "ურეკავ თუ არა?!"
ჯისუ: "სამივეს ნომერი არ მაქვს"
ჯონგუკი: "რომლის არ გაქვს, მითხარი და მოგცემ"
ჯისუ: "...მხოლოდ ჯინის ნომერი მაქვს... ანუ ქაის და ჰოსოკის ნომერი არ მაქვს..."
ჯონგუკი: "და მოიცა ჯინის საიდან გააქვს?!"
ჯისუ: "გრძელი ამბავია...."
ჯონგუკი: "მეორეჯერ გაგიმეორო?! საიდან გაქვს ჯინის ნომერი?!
ჯისუ: "... ქუჩაში შევხდით ერთმანეთს... მან კი სჭმელზე დამპატიჟა... აი მაქედან მაქვს მისი ნომერი"
ჯონგუკო: "მოიცა, მოიცა ჯინი მოგწონს?"
ჯისუ: "რა? ეგ ნარცისი? ფჰ არა რა სისულელეა"
ჯონგუკი: "იცოდე არ გაბედო და არ შეიყვარო"
ჯისუ: "რა_"
ჯონგუკი: "ჩემი ტელეფონი აიღე და მათ დაურეკე"
ჯისუ: "კარგი! მაგრამ... უცნაური არ იქნება რომ ისინიც წამოვლენ? ჯიმინის სახლია და არა შენი..."
ჯონგუკი: "მაგას მოვაგვარებთ"
ჯისუ: "აჰჰ... კარგი ვრეკავ"
- Lizi's pov -
*მე და აიუმ ბარგი ოთახში ავიტანეთ, ახლა ის და იუნგი ბარგს ალაგებენ. მე კი ქცემოთ ჩავედი სადაც მხოლოდ ჯიმინი დამხვდა მდივანზე ჩასძინებოდა. საყვარელი, მგზავრობით ალბათ ძალიან გადაიღალა*
*ჯიმინთან მივედი და გავაღვიძე რადგან საწოლში ჩაწოლილიყო*
ლიზი: "ჩიმ! ჩიმ გაიღვიძე..."
ჯიმინი: "ლიზი?"
*მთქნარებით წამოყო თავი*
ლიზი: "ადექი და საწოლში ჩაწექი... ყველა დასაძინებლად წავიდა"
ჯიმინ: "ა... კარგი. ტკბილი ძილი"
ლიზი: "კარგი მაშინ მე ოთახში ავალ_"
ჯიმინი: "ამ ლიზი... რაღაც თემაზე მინდა შენთან საუბარი"
ლიზი: "გისმენ. დახმარება თუ გწირდება მე ყოველთვის აქ ვარ"
ჯიმინი: "დღევანდელი ინციდენტის შემდეგ, რაც იმ გოგომ... ამ.. მოკლედ რაც მან გააკეთა... ბევრი ვიფიქრე და მივხდჯ რომ ასე გაგრძელება აღარ შემიძლია.... მინდა შეყვარებული გავიჩინო, რომელიც ძალიან მეყვარება"
ლიზი: "ჯიმინ, შენ ყოველთვის გოგონების მოყვარული იყავი *ჩაცინება* ძალიან მიხარია რომ გაანალიზე, რომ დროა შენს ცხოვრებაში სიყვარული შემოუშვა. მე შევეცდები ყველანაირად დაგეხმარო, აბა მითხარი რაში დაგეხმარო"
ჯიმინი: "შენც კარგად იცი რომ ჯერ სერიოზული ურთიერთობა არავისთან მქონია... და მაინტერესებს როგორ მივხდე რომ ვიღაც მიყავრს... როგორ დავრწმუნდე იმაში რომ ის სწორედ ის ადამიანია რომელიც მეყვარება"
ლიზი: "ეს ყველაფერი თავისით ხდება... როდესაც მას დაინახავ, სუნთქვა შეგეკრება, გული აგიჩქარდება, მუცელში წვას იგრძნობ... და გაანალიზებ რომ რაღაც გრზნობა გეუფლება.."
ჯიმინი: "თეჰიონის შემთხვევაშიც ასე იყო?"
ლიზი: "დღემდე ასეა... მის დანახვაზე გული ისევ მიჩქარდება"
ჯიმინი: "მგონი ახლა აჯობებს მასთან მიხვიდე... ცოტათი ნაწყენი ჩანს"
ლიზი: "არ ინერვიულო.... ბავშვივითაა... გაიბუტება და მალე გადაუვლის"
ჯიმინი: "კარგი... მადლობა ლიზი... ახლა კი ღამე მშვიდობისა"
ლიზი: "შენც საყვარელო"
*ჯიმინს გადვეხვიე და მეც კიბეებზე ავედი და ოთახში შევედი*
ლიზი: "თაე გძინავს?"
*ვკითხე თაეს რომელიც ლოგინზე იყო წამოგორვებული და თვალრბი დაეხუჭა*
თაე: "არა... მოდი დაწექი"
ლიზი: "კარგი"
*მეც სირბილით გავიქეცი და ლოგინზე დავხტი. თაემ კი ჩემსკენ იცვალა გვერდი და ჩამეხუტა*
თაე: "ლიზი"
ლიზი: "ჰმ"
თაე: "შენი ტუჩების გემო მომენატრა"
*ამაზე გამეცინა, თავი ავწიე და თაეს მონატრებულ და ტკბილ ტუჩებს ვაკოცე, ეს კოცნა სიყვარულით სავსე იყო*
თაე: "ხვალ.... ხვალ ის ჯონგუქი ჩამოდის... არ მინდა მასთან დაგინახო... გენდობი, მაგრამ მას არ ვენდობი ლიზი. არ მინდა ეამის იმედი ჰქონდეს... ვხედავ როგორ გიყურებს"
ლიზი: "არ ინერვიულო თაე, ერთადერთი ვისი დანახვაც შემიძლია შენ ხარ"
*თაემ გამიღიმა და ისევ მაკოცა, მაგრამ ამჯერად ეს კოცნა უფრო ღრმა იყო, ის კოცნას აგრძელე და და შემდეგ ჩემი ტუჩებიდან ჩემს კისერზე გადავიდა, მალევე მივხდი საქმე სადამდეც მიდიოდა ამიტომ გავაჩერე*
ლიზი: "თაე, არამგონია ჯერ ამის დრო მოსულიყო..."
თაე: *მოიწია და მოწყცეტით მაკოცა შენდეგ კი ჩამიხუტა*
"არ ინერვიულო, ისეთს არაფერს გავაკეთებ რომ გაწყენინო"
*მეც ხელები წელზე მოვხვიე და ერთად დავიძინეთ*
*დილით მე და თაემ ერთად გავიღვიძეთ და ქვემოთ ჩავედით. არავის გაუღვიძია ჯერ*
თაე: "ლიზი წამოდი გარეთ გავუდეთ ისინი სანამ აგვეკიდნენ, გთხოვ რაა"
ლიზი: "კარფი კარგი, წამოდი გავიდეთ"
*მე და თაე ფეხით წავედი და სანაპირეზო დავსეირნობდით. ერტმანეთს ვესაუბრებოდით, წარსულზე, აწმყოზე და მომავალზე, მომავაკზე რომელშიც ჩვენ ერთად ვართ*
თაე: "ლიზი რამდენი შვილი გინდა გვყავდეს?"
ლიზი: "რა?!"
*თვალებგაფართოებულმა თაეს ავხედე რომელიც იკრიჭებოდა და მოსიყვარულე თვალებს მანათებდა*
თაე: "ლიზი... მე 5 შვილი მინდა"
ლიზი: "კარგი მაგრამ... ადერე ხომ არაა?"
თაე: "და რატომ? ადრე რატომაა? მალე სწავლას დავასრულებთ და შემდეგ გპირდები ჩემი გახდები"
ლიზი: "იცოდე პირობა უნდა შეასრულო!"
თაე: "გპირდები ეს პირობა დაურღვეველია! ვერავინ შეძლებს მის დარღვევას"
***: "ააააა"
*უეცრად ვიღაცის განწირული კივილი მოგვესმა*