*დილით რაღაც ხმაური მაღვიძებს ქვევით ჩავედი და თაე დავინახე რომელისაც სამზარეულოში არეულობა შეექმნა. სამი თეფში დაამტვრია, ფრქვილი იატაკზე მოფინა, ნამცხვარი(რომელიც ნახშირს უფრო წააგავდა) ხელში ეჭირა და დაჭყანული სახით უყურებდა. მაგრამ მე ვერ მამჩნევდა რადგან არც დავუნახივარ, იქვე კარს ამივეფარე და სანახაობით ვერთობოდი. მან მაშინვე აიღო ნამსხვრევები. შემდეგ როდესაც წყალი ადუღდა ჩაი გააკეთა და დააგემოვნა კიდეც მაგრამ როგორც ჩანს არ მოეწონა😂*
*ბოლოს მის საცოდაობას ვეღარ გავუძელუ და შევედი*
ლიზი: "თაე აქ რა ხდება? სამზარეულოში მესამე მსოფლიო ომი წამოიწყე?"
თაე: "ხო ლიზი ასეა, ახლა გაიქეცი სანამ ნამცხვრები ზარბაზნებს დაგვიშინებენ"
ლიზი: "ჰაჰა როგორი სასაცილოა" *ვუთხარი ცინიკურად*
თაე: "შენთვის საუზმის მომზადება გადავწყვიტე... ისე როგორც ფილმებშია მაგრამ..."
ლიზი: "მაგრამ საჭმელმა ომი გამოგიცხადა ხომ"
*ვთქვი და გავიცინე*
თაე: "...კარგი გეყო სიცილი დღევანდელი დღის გეგმა შევადგინე"
*თქვა და ლოყაზე მიჩქმიტა*
ლიზი: "კარგი სად მივდივართ, მითხარი და შესაფერისად გამოვეწყობი"
თაე: "უნდა გავცუროთ!"
ლიზი: "ჰმ?!"
თაე: "საცურაო კოსტუმი ჩაიცვი! აქ დაგელოდები"
ლიზი: "მაგარია... ახლავე ჩამოვალ"
*სიხარულით ავირბინე მეორე სართულზე და ჩანთაში ძებნა დავიწყე. საბედნიეროდ თურმე საცურაო კოსტუმიც ჩაუდიათ ჩანთაში*
*მწვანე თაეს საყვარელი ფერია... გარედან კი შორტები და ტოპი მოვირგე*
ლიზი: "თაე მზად ვარ!"
თაე: "კარგი წავედით"
*მე და თაე მანქანაში ჩავსხედით*
ლიზი: "თაე სანაპირო ამ მხარეს არ არის"
თაე: "ვიცი.. სანაპიროზე არც მივდიოდით"
ლიზი: "მაშინ სად მივდივართ?
თაე: "რომ მივალთ ნახავ"
*თაე ნელ-ნელა უფრი მაღლა ადიოდა. დიდი გზის გავლა მოგვიწია. გზაში სადღაც ნახევარი საათი ვიყავით*
თაე: "მოვედით"
*მიმოვიხედე და ირგვლივ მხოლოდ მდელო იყო მხოლოდ მარჯვნივ იყო ხეები, რომლის იქეთაც რამე არ ჩანდა*
ლიზი: "შენ ხომ თქვი უნდა ვუცუროთო?*
*ვთქვი და მოწყებილად ქვევითა ტუჩი გამოვბერე*
თაე: "ნუ მოიწყენ, არ მომიტყუებიხარ! უბრალოდ ხელი მომკიდე და წამომყევი"
*მეც თავი დავუქნიე და ხელი ჩავკიდე. მან ხეებისკენ დაიწყო სვლა და მეც მას გავყევი. ასე სადღაც ხუთი წუთი დავყვებოდი სანამ ულამაზეს ადგილს არ მივედით*
ლიზი: "თაე... ეს... ძალიან ლამაზია..."
*თაემაც გამიღიმა მე კი სირბილით ჩანჩქერს მივუახლოვდი და წყალთან შევჩერდი და თაეს გავხედე რომელიც უკვე აქეთ გამიქანდა! აქეთ მორბოდა მე მაშინვე მოვასწარი გაწევა მან ისკუპა და წყალში გადახტა*
*მე მაშინვე სიცილი მოვრთე. თაემ კი უკმაყოფილოდ ამოყვინთა*
თაე: "ჰეე! რატომ გაიწიე?!!"
ლიზი: "ბოდიში! მაგრამ ტანსაცმელსაც ვერ დავასველებ, ახლავე გავიხდი ტანსაცმელს და ისე ჩამოვალ"
*მეც ტანსაცმელი გავიხადე და საცურაო კოსტუმით ჩავედი წყალში. ნელა შევდიოდი რადგან წყალი ცივი იყო. მაგრამ უეცრად თაემ წყალი შემასხა მეც უეცრად ფეხი დამისხტა და წყალში ჩავვარდი. წყლიდან თავი ამოვყავი და კანკალი დავიწყე. შემცივდა*
თაე: "ლიზი მოდი აქ"
*თაე წამოვიდა და ჩამეხუტა, ჩემს გათბობას ცდილობდა*
ლიზი: "მადლობა"
*ვუთხარი და თავი მის მხერდზე დავდე, მან კი კისერში ნაზად მაკოცა*
ლიზი: "მოდი გავცუროთ, უკვე შევეჩვიე წყალს!"
თაე: "კარგი წამოდი"
*მე და თაე დროს კარგად ვატარებდით, იქედან წამოსვლა არ მინდოდა მაგრამ უკვე სამი საათია აქ ვართ*
*უკან ვბრუნდებოდით როდესაც გზაში კაფე შევნიშნეთ და შევედით*
თაე: "ლიზი რამეს დალევ?"
ლიზი: "კი რამე ცივი სასმელი აიღე ჩემთვის, მნიშვნელობა არ აქვს უბრალოდ ნებისმიერი"
თაე: "კარგი"
*თაემ სასმელებ იშეუკვეთა და მაგიდასთან დაბრუნდა*
თაე: "შეკვეთას მალე მოიტანენ"
ლიზი: "კარგი. თაე რაღაც მინდა გკითხო... ჯენიზე..."
თაე: "მასზე საუბარი რატომ გინდა" *უცებ ხასიათი შეეცვალა*
ლიზი: "რატომ დაშორდით?"
თაე: "ლიზი ეს..."
ლიზი: "თაე გთხოვ, მინდა ვიცოდე"
თაე: "კარგი მოგიყვები...
როდესაც სეულიდან წამოვედით, მაშინ როდესაც 15ის ვიყავი სხვა სკოლაში შევედი...მალევე გავიჩინე მეგობრები... მაშინ როდესაც დამამრთავებელ კლასში ვიყავი ჯენის შევხდი... ის ჩემზე სამი წლით უმცროსია, მაშინ მხოლოდ 16 წლის იყო... მაგრამ შემიყვარდა... ის იმ დროს ძალიან საყვარელი და თბილი იყო, რათქმაუმდა ლისაც სულ მას ახლდა. ის ორი განუყრელები იყვნენ... ყველას საუკეთესო მეგობრები ეგონათ... ვინ წარმოიდგენდა ის საწყალი გოგო თუ ასეთ ცუდ დღეში იყო... ჯენისთან ერთად კარგად ვიყავი... მაგრამ შემდეგ... ფოტო ვნახე... ვიღაცამ ფოტო გამომიგზავნა სადაც ის ვიღაც ბიჭს ეხუტებოდა, სახე არც უჩანდა... მე მაშინვე მასთან მივედი და ჩხუბი დავუწყე... ვუთხარი რომ ვიცოდი იმაზე რომ ის მღალატობდა... ფოტო არ მიჩვენებია მაშინ თან არ წამიღია... მას არაფერი უთქმია... უბრალოდ დუმდა და შემდეგ მითხრა რომ სიმართლე იყო... უნივერსიტეტში რომ მოვეწყე თვალით არც მინახავს, მაგრამ აქ რომ დავბრუნდი... ის შენთან მოვიდა... ამას ვერ ავიტან..."
ლიზი: "თაე... ის მართლა ცუდად მოიქცა... მე... გპირდები არასდროს მიგატოვებ"
თაე: "მიყვარხარ ლიზი"
ლიზი: "მეც"
*ჩვენ ხელები ჩავკიდეთ ერთმანეთს და ერთმანეთს ვუღიმოდით. რა დროსაც მიმტანმა შეკვეთა მოიტანა*
ლიზი: "თაე რაღაც კითხვა მაქვს. იმ ფოტოზე ეს ბიჭი ხომ არ იყო?"
*თაეს ის ფიტო ვაჩვენე რომელიც მაშინ ჯენის ინსტაგრამზე ვნახე*
თაე: "არა.. სახე დაფარული ქონდა... ესე რომც არ იყოს ნახე კიდევ სხვაც ყოლია..."
ლიზი: "თაე... ლისას ნახვა მინდა~ მაშინ შევპირდი რომ შევხდებოდო"
თაე: "კი მაგრამ დღეს ხომ მარტო ჩვენ ორი ვაპირებდით გართობას"
ლიზი: "ხო მხოლოდ ერთი საათით გავესაუბრები... გთხოოვ~"
თაე: "კარგი მაშინ შენ და ლისამ გაისაუვრეთ მე კი გავივლი და აქაურობას შეცათვალიერებ და ერთ საათში გამოგივლი"
ლიზი: "კარგი. მე ლისას მივწერ"
თაე: "კარგი. სად შეხცდები ლისას?"
ლიზი: "ამ კაფეში
თაე: "კარგი"
*ლისა 10 წუთში მოვიდა და თაეც წავიდა. ჩვენ ორნი დავრჩით*
ლისა: "ონნი როგორ ხარ?"
ლიზი: "მადლობა კარგად... ლისა აქ რაღაც თემაზე მინდა გესაუბრო...ლისა შეგიძლია მითხრა... ამ... ჯენის თეჰიონი მართლა უყვარდა...?"
ლისა: "ონნი გინდ დაიჯერე გინდ არა მაგრამ... მას თეჰიონი მართლა ძალიან უყვარდა... და არის კიდევ რაღაც.."
ლიზი: "რა...? ლისა მინდა ყველაფერი გავიგო ჯენიზე და თაეზე... გთხოვ დამეხმარე"
ლისა: "კარგი ყველაფერს მოგიყვები...
ჯენი არ იყო ადრე ისეთი როგორიც ახლაა... ის ადრე სულ სხვანაირი იყო... ის მხიარული, კეთილი, გულუბრყვილო იყო... ყველაფერი მაშინ შეიცვალა როდესაც ორი დღით გაუჩინარდა... ეს მაშინ იყო სანამ თეჰიონი და ის დაშორდებოდნენ... ჯენი ჩემდამი უხეში ადრე არასდროს ყოფილა... ის ჩვეულებრივი გოგო იყო... მაგრამ შემდეგ ორი დრით სადღაც გაქრა... მისგან შორს ალბათ ერთი დღეც არ ვყოფილვარ... მასთან ვცხოვრობ... სადაც მიდის სულ მასთან ვარ.. მაგრამ ისე გაქრა ეს ორი დღე... არც არაფერი უთქვამს..."
*Flashback*
- Lisa's pov -
(2017წელი. 20 მარტი)
ლისა: "ჯენი მოიცადე ნუ გარბიხარ!"
*მე ჯენის დავედევნე*
ჯენი: "ლისა ვერ დამიჭერ!"
ლისა: "ააჰ! იცოდე თუ დაგიჭერ_"
*უცებ წავიქეცი და მუხლი ვიტკინე*
ჯენი: "ლისა? *შემობრუნდა* ლისააა!" *ჩემსკენ ანერვიულებული გამოიქცა*
ლისა: "აჰჰ" *ტკივილისგან წამოვიკნესე*
ჯენი: "კარგად ხარ? ძაან გტკივა"
ლისა: "კიკი კარგად ვარ"
ჯენი: "არა... სისხლი მოგდის... მუხლი დაიზიანე! ჩემი ბრალია!"
ლისა: "არა, არ არის შენი ბრალი, შემთხვევით დავეცი"
ჯენი: "მე რომ არ მომეპარა შენი ეს ფოტო არ დაშავდებოდი.... მაპატიე... უბრალოდ ისე მოწყენილი დაჰყურებდი ამ ფოტოს... ვერ გავუძელი და გავიფიქრე გაგეთამაშებოდი... მაპატიე"
*თქვა და თავი ჩახარ*
ლისა: "აჰჰ, ჩემი სულელი გოგო, ძალიან მიყვარხარ... როგორ უნდა გაგიბრაზდე..."
*გავიღიმე და გადავეხვიე*
(2017 წლის 25 მარტი)
ლისა: "ჯენი?! ჯენი?!...ჯენი?!!... სადაააა... მალე გაკვეთილი დაიწყება, ჯენ?? ჯენ სად ხარ გაკვეთილი მალე დაიწყება!!!"
*ბოლო ხმაზე ვყვიროდი და სკოლის ეზოში ჯენის ვეძებდი... შემდეგ უკანა ეზოში გადავედი"
ლისა: "ჯენი?! სად ხარ?!"
ჯენი: "ლისა!"
ლისა: "ჯენი? სად ხარ? ვერ გხედავ"
ჯენი: "ზევით"
ლისა: "რ-ა? მან რა გინდა?!"
*ლისა ხეზე ასულა და ახლა ვეღარ ჩამოდიოდა... როგორც მითხრა იქ კატის ჩამოსაყვანად ავიდა*
ჯენი: "აუ ვინმეს თხოვე დახმარება ლის!"
ლისა: "კი მაგრამ ვის?"
ჯენი: "აუ მეშინია ლის! გთხოვ ჩქარა"
ლისა: "კარგი წავალ და ვინმეს მოვზებ_"
***: "შენ ლისა ხარ? მასწავლებელმა დამაბარა შენთვის მეთქვა რომ ჯენის კაბინეტში იბარებს... და მოიცა შენ რატო გეუბნება ამას... კაი მოიცა ეს არაა მნიშვნელოვანი... მოკლედ ჯენის მასწავლებელი ელოდება..."
ლისა: "ვაიმე შენ გეძებდი!"
*მაშინვე მივვარდი ბიჭს, მკლაშვი ჩავაფრინდი და ხისკენ მივათრევდი*
***: "ჰეი რას აკეთებ? სულ გააფრინე? ჯერ ერთ იშენზე დიდი ვარ! ამ ბავშვებმა სულ ჩაბერეთ?"
ლისა: "ჯენი ხეზეა და ვერ ჩამოდის! დაეხმარე რა!"
***: "რა? შენ ხარ ჯენი? მანდ რა გინდა?"
ჯენი: " ... "
***: "არაა... მართლა ბავშვები ხართ? ხეზე თუ ახვედი როგორ ვერ ჩამოდიხარ... ან თუ ადიხარ არ უნდა იფიქრო რომ უკან ჩამოსვლა არ იცი?!"
ჯენი: "ლისა ამის მეტი ვერავინ ნახე?! ენას ვერ აჩერებს"
***: "მოიცადე რა?!"
ჯენი: "რაც გაიგე!"
***: "კარგი თუ ასეა მე წავედი და შენ ალბათ შენით ჩამოვარდები ოდესმე..."
ლისა: "არა! არ მოუსმინო... გთხოვ ჩამოიყავნე რაა~"
***: "არა!"
ლისა: "გთხოვ ჩამოიყვანე და ნებისმიერ სურვილს შეგისრულებ!"
***: "ჰმმ... კარგი! მაშინ ახლა მაგ შენ ჯენის ჩამოვიყვან... და შენ კიდე ერთი სურვილი გმართებს და ერთ დღეს გამოვიყენებ!*
ლისა: "შევთანხმდით!!"
ჯენი: "არ მინდს მაგ ბიჭის დახმარება"
***: "შენთვის არავის უკითხია"
*ბიჭი ხეზე აცოცდა და ჯენი ზურგზე მოისვა და ჩამოვიდნენ*
ლისა: "მადლობა"
ჯენი: "ჩემითაც შევძლებდი..."
***: "ხო კი შეძლებდი... მაგრამ მერე რამეს უეჭველი მოიტეხდი, ან კიდე მაგ ლამაზ სახეს დაიზიანებდი"
ჯენი: "რა?!" *ჯენი გაწითლდა* "ეს ბიჭი მართლა რამდენს ლაპარაკობს! ამის მეტი რამეს არ აკეთებ?! "
***: "ჯერ ერთი სახელი მაქვს! თეჰიონი, მერე მეორე უფროსკლასელი ვარ!"
ჯენი: "ვითომ მაინტერესებს კიმ თეჰიონ!"
თეჰიონი: "მე ჩემი გვარი არ მითქვამს..."
ჯენი: "მე... უბრალოდ.... გამოვიცანი!"
*მე კიდე ჩუმად ვუსმენდი ამ ორის კინკლაობას... ჯენის თეჰიონი არ მოსწონს მას შემდეგ რაც აქ გადმოვიდა... მართალია მან მისი სახელი გვარი იცის უბრალოდ არ სურს მასთან საუბარი...*
თეჰიონი: "კარგი დავიჯერე... აბა შევხდებით ლამაზო"
*თქვა და ჯენის თვალი ჩაუკრა ჯენი კი კიდევ უფრო გაწითლდა და წავიდა. მეც უნდა გავყოლოდი მაგრამ თეჰიონმა შემაჩერა*
თეჰიონი: "არ დაგავიწყდეს ჩემი სურვილი გმართებს!"
(2017წლის 15ივნისი)
ჯენის მამა: "სად გაქრა ეს გოგო..."
ლისა: "მაპატიეთ ბატონო კიმ, ის სკოლაში იყო მაგრამ შემდეგ სადრაც გაქრა..."
*შემდეგ ბატონ კიმს დაურეკეს. ჯენის სახელი ახსენა... ნუთუ გაიგო ჯენი სად არის? ჩემი მეგობარი მენატრება... ერთი დღეა არ მინახავს...*
ლისა: "ბატონო კიმ გაარკვიეთ სად არის ჯენი?"
ბატონი კიმი: "ჩემი შვილი ახლა წასულია... ხვალ დაბრუნდება... შენ კიდე წადი აქ ნუ მეჩხირები თვალში"
ლისა: "დიახ ბატონო"
*ნეტა ჯენის რა მოუვიდა? ის არ არის ისეთი ადამიანი რომ გაუფრთხილებლად წასულიყო...*
*დილით*
*დილით ადრე გავიღვიძე და სკოლაში წავედი*
მასწავლებელი: "ლისა ჯენი დღესაც არ არის?"
ლისა: "არა..."
*სევდიანად ვუპასუხე და ადგილზე დავჯექი. ზარის დარეკვის შემდეგ გარეთ გავედი და დერეფანში ჯენი შევნიშნე*
ლისა: "ჯენი?"
*ჩუმად ჩავიბუტბუტე... და როდესაც გავაანალიზე რომ ეს მართლა ჯენი იყო მისკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე*
ლისა: "ჯენ სად იყავი? იცი როგორ ვინერვიულე?!!"
*მე ვეხუტებოდი მაგრამ ის არ ჩამხუტებია... მან ხელი უხეშად მბიძგა და მეც დავეცი*
ჯენი: "ვინ გითხრა რომ ჩახუტების უფლება გაქვს? აქედან დამეკარგე"
ლისა: "ჯენ...? კარგად ხარ?"
*ჯენიმ თვალები აატრიალა და ზურგი მაქცია*
*მეც წამოვდექი. შევამჩნიე რომ ხელზე სისხლი მქონდა... დაცემისას ვიტკინე. ყურადღება არ მივაქციე და ჯენის ავედევნე*
ლისა: "კიმ ჯენი, რა დაგემართა?!"
*ჯენი გაჩერდა, უხეშად შემოატრიალა თავი... მის თვალებში სიძულვილს ვხედავდი და კიდევ რაღაცაას ვხედავდი... მაგრამ რას?... ეს წარმოუდგენელია... ჯენიმ ჩემს ხელს დახედა... ხელი წამოიღო რომ ჩემი ხელი მოეშორებინა მაგრამ გაშეშდა... მან თვალები ჩემს სისხლიან ხელს მიაპყრო და აკანკალდა, აკანკალდა და ხელები მუცელზე შემოიწყო და ჩაიკეცა"
ლისა: "ჯენ?"
ჯენი: "არა... ამას ვერ შევძლებ... ამის გაკეთება არ შემიძლია... ის ვერ გავხდები... არააა...."
*წამოდგა და გაიქცა... მე კი შოკში ვიყავი... რა მოუვიდა ჩემს მეგობარს?... ეს...*
*End of Flashback*
- lizis's pov -
ლიზი: "ჯენი შეცვლილა... ის.... მართლაც სწრაფად შეიცვალა... ორ დღეში რა უნდა მომხდარიყო...?"
ლისა: "არ ვიცი... მე მეგობარი დავკარგე... იმ დღის შემდეგ ასე იქცევა... ახლა სხვა ჯენია... ის სულ სხვაა..."
ლიზი: "ძალიან უცნაურია..."
ლისა: "მას შემდეგ რაც თეჰიონი და ჯენი ერთმანეთს ხესთან შეხვდნენ ორი კვირის შემდეგ შეყვარებულები გახდნენ... და იმ შემთხვევის შემდეგ რაც ჯენი შეიცვალა 1კვირაში ისინი დაშორდნენ. ისინი 3თვე იყვნენ ერთად... და დამიჯერე ერთმანეთი ძალიან უყვარდათ... მაგრამ ყველაფერი შეიცვალა..."
ლიზი: "ძალიან მაინტერესებს რა მოხდა იმ ორ დღეში... იქნებ ვიღაცამ დაემუქრა..."
ლისა: "...ჯენის თაეს შემდეგ არავინ ყოლია..."
ლიზი: "რა? მაგრამ თაემ მითხრა რომ მან მისი და ვირაღაც ბიჭის ფოტო ნახა სადა_"
ლისა: "კი ეს სიმართლეა... მან ჩემთანაც აღიარა... მაგრამ ეს მხოლოდ სიტყვები იყო... ის არავის ხვდებოდა... თაეს შემდეგ არავისკენ გაუხედია"
ლიზი: "ის... ის ბიჭი ვინ არის ინსტაზე ფოტო რო აქვს?"
ლისა: "რა?"
*მე ინსტა გავხსენი და ფოტო ვაჩვენე*
ლისა: "ეს ფოტო დიდი ხნის წინ დადო... მეც ვნახე, მაგრამ არ ვიცი ვინაა, ან საერთოდ რა საერთო აქვს მას ჯენისთან"
ლიზი: "მართლაც ჩახლართული ამბვია... კარგი ამაზე საუბარი არ გვინდა. შენ როგორ ხარ? გუშინ ჯენის რამე ხომ არ უთქვამს ცუდი?"
ლისა: "მე კარგად ვარ რადგან გაგიკვირდება და ჯენიმ ბოდიში მომიხადა... ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში პირველად"
ლიზი: "შეიძლება ნელ-ნელა შეიცვალოს?"
ლისა: "მაგის დიდი იმედი მაქვს"