Ολο μου το σώμα αρχίζει να τρέμει και το ημερολόγιο σχεδόν πέφτει από τα χέρια μου.
Οχι, αυτό είναι απίστευτο, δεν μπορεί να είναι αληθινό.Είναι άλλος ένας εφιάλτης έτσι;;
''Τι είναι;'' ρωτάει η Elizabeth.
Δεν μπορώ να μιλήσω.Εδώ, στα χέρια μου βρίσκονται όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματα του Harry.Είναι το ίδιο ημερολόγιο που με έπιασε να κοιτάω.
Οσο το κοιτάω, αναρωτιέμαι κάτι άλλο.
Ποιος το έστειλε;;
Η Gemma;; Ισως. Δεν της έχω μιλήσει από το πάρτυ αλλά αν όχι αυτή ποιος άλλος;;
Γυρίζω από την άλλη το πακέτο για να δω την διεύθυνση.
Eίναι σβησμένη.
Σκέφτομαι ότι ο Harry άνοιξε, έκλεισε, άγγιξε αυτό το ημερολόγιο εκατοντάδες φορές με κάνει να τρέμω όσο προσπαθώ να μην κλάψω.
Είναι πολύ νωρίς.Μπορεί να πέρασαν 5 μήνες αλλά είναι πολύ νωρίς να διαβάσω τις σκέψεις του όταν δεν ξέρω καν αν είναι ακόμα ζωντανός.
Το αφήνω στο τραπέζι και κάνω λίγα βήματα πίσω.
''Χρειάζομαι..αέρα'' λέω και βγαίνω γρήγορα έξω.Η καρδιά μου χτυπάει δυνατα.
Κατεβαίνω τις σκάλες και παίρνω βαθιές ανάσες.Ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι, τουλάχιστον όχι από την ημέρα του πάρτυ και είναι το χειρότερο συναίσθημα που υπάρχει.
Ξεκλειδώνω το αμάξι μου.Χρειάζομαι μόνο να οδηγήσω.Να καθαρίσει το μυαλό μου.Το έκανα πολλές φορές αυτό τον τελευταίο καιρό και μπορώ να πω ότι με βοήθησε κάπως.
''Rose περίμενε''
Γυρίζω και βλέπω την Elizabeth να βγαίνει τρέχοντας από το κτίριο.Με πλησιάζει κρατώντας το ημερολόγιο.
''Κοίτα, δεν ξέρω τι είναι αυτό ή από ποιον αλλά νομίζω πως πρέπει να το πάρεις''
Αφού το κοιτάω λίγο, το παίρνω και το πετάω στην θέση του συνοδηγού.
Οδηγώ στους δρόμους της Νέας Υόρκης και επικεντρώνω τις σκέψεις μου στην κίνηση.
Ενα κομμάτι μου θέλει να το διαβάσει.Να θυμηθεί κάθε γεγονός και κάθε λέξη.Αλλά ξέρω ότι θα πονέσω.
Βγαίνω έξω από την πόλη, οδηγάω στην εθνική οδό.Μου θυμίζει που εγώ και ο Harry οδηγούσαμε στην εθνική οδό του Πόρτλαντ.Ο Harry καθόταν στην θέση του συνοδηγού και σχολίαζε τα τραγούδια που έπαιζαν στο ράδιο.
''Ηλίθια'' φωνάζω δυνατά στον εαυτό μου ''Ολοι οι δρόμοι φαίνονται ίδιοι''
Τέλεια.Τώρα μιλάω μόνη μου.
''Rosalie, φαίνεσαι λυπημένη''
Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Harry να κάθεται στην θέση του συνοδηγού.Τα πόδια του είναι στο ταμπλό.Φοράει μαύρο t-shirt και μαύρο τζιν.Τα γνωστά μποτάκια στα πόδια του.Μασάει μαστίχα και χαμογελάει με αυτό το χαμόγελο που μου έλειψε τόσο πολύ.
''Φυσικά και είμαι λυπημένη.Με εγκατέλειψες.''
''Δεν σε εγκατέλειψα Rosie, ήμουν μαζί σου όλη την ώρα''
Kουνάω το κεφάλι μου και σταματάω το αμάξι στον βοηθητικό δρόμο της εθνικής οδού.
Τώρα βλέπω εφιάλτες όσο είμαι ξύπνια.Πώς το λένε;; Ημεροβατώ;;
Χάνω το μυαλό μου.
Προσπαθώ να επαναφέρω την αναπνοή μου ενώ κοιτάζω τον σκοτεινό δρόμο.
Το βλέμα μου πέφτει πάνω στο καφέ ημερολόγιο δίπλα μου.
Οσο και να το σκέφτομαι υπερβολικά, το ημερολόγιο στάλθηκε σε μένα.Δεν ήταν τυχαίο.
Προσεκτικά, το σηκώνω και το φέρνω μπροστά μου.Τα δάχτυλα μου πάνε πάνω στο δέρμα.Μικρά ζωγραφισμένα αστέρια και ένα ''αν χαθεί σας παρακαλώ επιστρέψτε το στον Harry Styles'' υπάρχει στο εξώφυλλο.
Εχω τόσες ερωτήσεις και ακόμα δεν το έχω ανοίξει.
Αν ο Harry παλιά δεν με άφηνε να διαβάσω το ημερολόγιο του γιατί να μου το στείλει;; Είναι στα αλήθεια νεκρός και κάποιος άλλος μου το έστειλε;; Το βρήκε η Violet ή η Gemma και ήθελαν να το έχω;;
Το ανοίγω.Το πρώτο γράμμα το έχω ήδη διαβάσει.Νιώθω ενοχές που ήμουν τόσο κουτσομπόλα.
Γυρνάω τις σελίδες και τα χρόνια περνάνε.
Σταματάω όταν βλέπω ένα συγκεκριμένο γράμμα.
8 Σεπτεμβρίου 2013.
--Μαμά
Σήμερα κάποιος μετακόμισε στο διαμέρισμα της Violet.Είναι ένα κορίτσι και από όσο ξέρω μένει μόνη.Την είδα πριν λίγο που τακτοποιούσε τις κούτες της με τον ανιψιό του Alec.Νομίζω πως είναι μαζί αλλά πρέπει να είναι τρελή για να τα έχει με αυτόν τον μαλάκα.Πήγα από εκεί πριν περίπου μια ώρα για να δω και μόνος μου ότι κάποιος ζει εκεί.Ισως να της φέρθηκα σκατά αλλά δεν με νοιάζει.Αν έχει θυμώσει μαζί μου που της μίλησα έτσι μπορεί να φύγει από το διαμέρισμα.
Τουλάχιστον έχει ωραίο όνομα.Rose.To όνομα της είναι Rose.
Σταματάω να διαβάζω.
Αυτό είναι από την μέρα που γνωριστήκαμε.Ακόμα και αν ήξερα ότι στην αρχή ο Harry δεν με συμπαθούσε, είναι λίγο περίεργο που γράφει αυτά για μένα.
Γυρνάω σελίδα.
10 Σεπτεμβρίου 2013.
--Μαμά
Η Rose δουλεύει μαζί μου.Και όχι μόνο μαζί μου αλλά και σχεδόν στο διπλάνο γραφείο από εμένα.Κάθε φορά που την κοιτάω, βλέπω την Violet.Οχι ότι μοιάζουν, αλλά συμβολικά.Εννοώ, μένει στο διαμέρισμα της.Αν ήσουν εδώ θα μου έλεγες να προσπαθήσω να είμαι ευγενικός αλλά δεν μπορώ.Δεν μπορώ να βρω ένα πράγμα πάνω της που να μην μου θυμίζει κάτι σκοτείνο από την ζωή μου και το μισώ αυτό.
15 Σεπτεμβρίου 2013
--Μαμά
Κάτι έχω πάθει.
Ο Aaron δεν ήρθε να πάρει την Rose σήμερα από την δουλειά και προσφέρθηκα να την πάω.Δεν ξέρω, φαινόταν τόσο αναστατωμένη και παίξαμε > όπως παίζαμε και μαζί.Εχει ωραίο χαμόγελο πρέπει να παραδεχτώ.Είναι από αυτά τα χαμόγελα που δεν θες ποτέ να σταματήσουν να υπάρχουν, καταλαβαίνεις;;Θεέ μου κάνω σαν ηλίθιος.
Μεγάλη ιστορία, περιμέναμε να σταματήσει η βροχή και ήταν ακριβώς εκεί και σχεδόν την φίλησα.Δεν είναι ότι φιληθήκαμε ή κάτι τέτοιο.Φρίκαρε και βγήκε έξω από το αμάξι.Είμαι σίγουρη ότι έγινε μούσκεμα από τη βροχή.
Εγώ είμαι ακόμα εδώ.Περιμένω την βροχή να σταματήσει.Δεν θέλω να βγω έξω και να βραχώ.
18 Σεπτεβρίου 2013
--Μαμά
Κλείστηκα σε ένα ασανσέρ σήμερα.Με την Rose.Κλείστηκα σε ένα ασανσέρ με την Rose.
Αν έκανα μια λίστα με τα πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, το χειρότερο θα ήταν να κλειστώ σε ένα ασανσέρ μαζί της.Θεέ μου είναι σπαστικιά.Αλλά δεν ξέρω, φαίνεται να δινει σημασία σε αυτά που λέω.Και δεν ξέρω, ίσως κάνω και εγώ το ίδιο για αυτήν.
Με ακολούθησε χθες που πήγα να δω τον Alec.Ο Louis και ο Niall μου το είπαν.Την σταμάτησαν στον δρόμο σήμερα, πριν λίγο, νομίζοντας ότι ξέρει κάτι για την Wolfe.
Την έχω βάλει σε κίνδυνο.Εδειχνε πολύ φοβισμένη όταν την πήγαινα σπίτι.Γαμώτο, δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζει το μυαλό μου αλλά δεν μπορώ να αφήσω τίποτα να της συμβεί.Δενθα αφήσω τίποτα να της συμβεί.
19 Σεπτεμβρίου 2013
--Μαμά
Τα πράγματα αλλάζουν.Η Rose κοιμήθηκε στον καναπέ μου χθες γιατί φοβόταν ακόμα από την επίθεση της από τον Louis και τον Niall.Ηταν νομίζω 3 το πρωί και της έφτιαξα το τσάι που εσύ μου έφτιαχνες παλιά.Δεν ξέρω, κάτι άλλαξε όταν την είδα να κοιμάται τόσο ήρεμα στον καναπέ το πρωί.
Δυστυχώς, το αγόρι της, αυτός ο μαλάκας ο Aaron ήρθε το πρωί και την έψαχνε.Είναι δύσκολο να κρατήσω μυστικό ότι ξέρω ακριβώς ποιος είναι, ίσως να τον ξέρω καλύτερα από όσο εκείνη.Νιώθω σχεδόν ένοχος που δεν της το λέω.Τέλος πάντων την είδε στον καναπέ και νευρίασε αλλά αυτή το γύρισε και του φώναζε ότι πάντα την ξεχνάει.Είναι τόσο νευρική όταν θέλει.Αυτός έφυγε μετά από λίγο και φαινόταν πολύ αναστατωμένη.Δεν ήξερα τι να κάνω, πραγματικά, ποτέ δεν ήμουν καλός με το να συμπαραστέκομαι στους ανθρώπους.
''Για να είμαι ειλικρινής, έχεις γράψει και κάτι καλό εδώ μέσα'' Ποιος το είπε αυτό;; Εγώ, ποιος άλλος.
Πες μου μαμά πως είναι να έχεις έναν ηλίθιο για παιδί;;
Είναι τόσο περίεργο για μένα να διαβάζω τις σκέψεις του Harry.Οσο συνεχίζω να διαβάζω, χαμογελάω σε κάποια γεγονότα που είχα ξεχάσει ή κάποια λόγια που ένας από τους δύο είχε πει.
23 Σεπτεμβρίου 2013.
--Μαμά
Γαμώτο, έκανα ένα λάθος.
Πήγα να παίξω πόκερ σήμερα, αλλά πήρα μαζί μου και την Rose.To μπάσταρδο αγόρι της την ξέχασε ξανά και η μαλακία είναι ότι ήξερα ακριβώς που ήταν-σε meeting στην Wolfe.Mαλάκα.
Της τηλεφώνησε στη μέση του παιχνιδιού και βγήκε έξω να μιλήσει.Τον κρατάει ακόμα και δεν ξέρω γιατί.Της φέρεται σκατά και θα μπορούσε να είναι με κάποιον πολύ καλύτερο.
Καθόμασταν έξω για λίγο και το επόμενο πράγμα που ήξερα ήταν ότι την φιλούσα.Το δέρμα της ήταν τόσο απαλό και τα μαλλιά της μύριζαν φράουλα..Δεν ξέρω τι με έπιασε.
Απομακρύνθηκε μετά από λίγο προφανώς λόγω του Aaron ''Δεν μπορώ να το κάνω αυτο'' είπε.Τι να κάνει;;Δεν σήμαινε τίποτα για κανέναν από εμάς.Οι άνθρωποι φιλιούνται συνέχεια, και;;
Ξέρω πως αν ήσουν εδώ θα μου έλεγες να σταματήσω να αρνούμαι πράγματα.Ευχομαι να ήσουν εδώ μαμά.
27 Σεπτεμβρίου 2013
--Μαμά
Με ακολούθησε.
Με ακολούθησε σε ένα meeting στην Wolfe.
Είμαι τόσο θυμωμένος αλλά για κάποιο λόγο κατέληξα να της λέω για την Wolfe.Μπορεί να έκανα ένα τεράστιο λάθος, γαμώτο το ξέρω ότι μόλις έκανα ένα τεράστιο λάθος.
Πρέπει να είμαι πολύ πειστικός στον Alec για να το αφήσει έτσι.Νομίζω πως είναι σε κίνδυνο τώρα, και θα με σκότωνε που ξέρω ότι είναι εξαιτίας μου.Είναι έξυπνη όμως.Και ξέρω ότι μετά από αυτό δεν θα με ακολουθήσει ξανά.Εμαθε το μάθημα της.
Οσο περισσότερα γνωρίζει τόσο πιο ένοχος γίνομαι που δεν της λέω για τον Aaron.Επρεπε να της το έλεγα όταν της είπα και τα υπόλοιπα για την Wolfe αλλά το ξέχασα εντελώς.Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν μπορεί να είναι μαζί του για πολύ καιρό ακόμη γιατί αλλιώς θα εκραγώ.
1 Οκτωβρίου 2013.
--Μαμά
Αυτό ήταν.H Rose και ο Aaron χώρισαν.Θα στα πω με λεπτομέρειες γιατί δυστυχώς ήμουν εκεί.Ο Aaron κατέληξε να την χτυπάει στο πρόσωπο μπροστά μου και έχασα την ψυχραιμία μου.Είναι ένας μαλάκας και ήταν αρκετά τυχερός για να είναι καλός για την Rose.Οποιοσδήποτε θα ήταν τυχερός αν είχε την Rose.
Εχει αυτόν τον φόβο ότι είναι μόνη της.Νομίζω πως το κατάλαβε σήμερα και είναι πολύ αναστατωμένη για αυτό.Φαινόταν λυπημένη όταν της έκανα τσάι όταν ο Aaron έφυγε.
Μου πήρε λίγο χρόνο αλλά οι αναμνήσεις της Violet απομακρύνονται από αυτήν.Είναι κάτι καινούργιο στη ζωή μου.Κάτι που με μπερδεύει αλλά δεν με νευριάζει πια.Δεν μου θυμίζει την Violet πια όταν βρίσκομαι κοντα της και είμαι τόσο χαρούμενος για αυτό.
17 Οκτωβρίου 2013.
--Μαμά
H Rose γύρισε στη Nέα Υόρκη για το σ/κ.Εχει περίεργο παρελθόν με την αδερφή της και ανησυχούσε που θα την δει ξανά.Ελπίζω όλα να πάνε καλά μεταξύ τους.
Πρέπει να συζητήσω με τον Alec και να σιγουρέψω ότι θα την αφήσει ήσυχη.Δεν θέλω να βρίσκεται σε κίνδυνο.
Γαμώτο χτυπάει το τηλέφωνο μου.Ποιος να παίρνει τέτοια ακατάλληλη ώρα;;
Σταματάω να διαβάζω.Ενα χαμόγελο δημιουργείται στο πρόσωπο μου.Εγώ του τηλφωνούσα όταν έμαθα ότι οι γονείς μου παίρνουν διαζύγιο.
Συνεχίζω να διαβάζω, βλέπωντας την γνώμη του Harry να αλλάζει για μένα.Είναι τέλειο πραγματικά.Από το να με μισεί, με περιγράφει σαν φίλη του.
28 Νοεμβρίου 2013.
--Μαμά
Η Gemma μου τηλεφώνησε σήμερα.Ημουν τόσο σοκαρισμένος, δεν θα μπορούσες να το πιστέψεις.
Βρήκα το εαυτό μου να παίρνει τηλέφωνο την Rose.Δεν μιλούσαμε ακριβώς αφότου μου είπε ότι έχει αισθήματα για μένα και την άφησα να φύγει.
Το σήκωσε όμως.Πίστευα πως δεν θα το κάνει.Είναι και η μέρα των Ευχαριστιών στην τελική.Αλλά το σήκωσε, και με συνάντησε στο ποτάμι γεμάτη ανησυχία.
Της τα είπα όλα.Για σένα, για τον μπαμπά, για την Gemma, για μένα.Τα πάντα.
Ενιωσα ότι έπρεπε να ξέρει, επειδή με ακούει.Θα μπορούσα να αρχίσω όλόκληρη συζήτηση γιατί τα πράσινα ζαχαρωτά αρκουδάκια είναι καλύτερα από τα πορτοκαλί και ακόμα θα άκουγε.
Ξέρει ότι δεν πιστεύω στην αγάπη.Της το έχω πει.Αλλά μπορείς να την νιώσεις ακόμα και αν δεν την πιστεύεις έτσι;;
6 Δεκεμβρίου 2013.
--Μαμά
Εκανα ένα τεράστιο λάθος.
Η Rose σήμερα μου είπε ότι μάγαπάει μαμά.Μάγαπάει αντιθέτως από την Violet.Και ξέρεις τί της είπα;;Τίποτα.Αλήθεια, το μόνο που έκανα ήταν να γελάσω.Οπως η Violet έκανε σε μένα, γέλασα.Τι στο διάολο έχω πάθει;;
Κατέτρεψα την μοναδική ευκαιρία να είμαι χαρούμενος.Επρεπε να την ακολουθούσα, να έλεγα κάτι.Είμαι τόσο δειλός και πολύ υπερήφανος για να της πω τι πραγματικά νιώθω.
Λογικά δεν θα μου μιλήσει ξανα.Και δεν την κατηγορώ, είμαι ένας μαλάκας.
12 Δεκεμβρίου 2013.
--Μαμά
Σήμερα είναι τα γενέθλια της Rose.Eγινε 24.Δεν νομίζω να το θυμόταν καν επειδή όταν της ευχήθηκα χρόνια πολλά το πρωί με κοιτούσε σχεδόν έκπληκτη.Χαμογέλασε όμως, οπότε πιστεύω πως αυτό είναι καλό σημάδι.
Της έκανα ένα Red Velvet με την παλιά σου συνταγή.Είναι η αγαπημένη της τούρτα επίσης.
Νιώθω σαν να κατέστρεψα τα γενέθλια της όμως.Γύρισα από το διαμέρισμα της πριν περίπου 1 ώρα.Της πήρα ένα κουτί με στυλό γαμώτο.Γιατί να της πάρω κάτι τέτοιο;Επρεπε να της πάρω κάτι πιο ωραίο όπως σκουλαρίκια ή κάτι τέτοιο.Στα κορίτσια αρέσουν τα σκουλαρίκια σωστά;;
Την ρώτησα αν με ήθελε να μείνω αλλά είπε όχι.Επρεπε να το ξέρω.Της φέρθηκα σαν μαλάκας όταν μου είπε ότι μαγαπάει και δεν θα έπρεπε να είμαι έκπληκτος αν δεν θέλει να βρίσκεται γύρω μου πια.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μιλήσαμε περίπου 2 βδομάδες.Μου έλειψε η παρουσία της.Ηταν πολύ καλή φίλη.Ισως η καλύτερη που είχα ποτέ.Είναι λογικό αυτό που είπα;Καλύτερη φίλη;;
Πιστεύω ότι
Σηκώνω το φρύδι μου όταν τελειώνει στην μεση της πρότασης.Μετά θυμάμαι ότι είχα πάει στο διαμέρισμα του και έγραφε στο ημερολόγιο του όταν μπήκα μέσα.Πόσο εύχομαι να μπορούσα να του πω ότι δεν κατέστρεψε τα γενέθλια μου, ούτε λίγο.Ευχομαι να μπορούσα να του πω πολλά πράγματα.
14 Δεκεμβρίου 2013.
--Μαμά
Σήμερα έγιναν πολλά.
Σου είχα αναφέρει πριν ότι εγώ και τα παιδιά σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι σαν αντίσταση.Δεν το κάνω για μένα πλέον αλλά για την Rose.
Και αυτό με φέρνει πίσω στα γεγονότα που έγιναν σήμερα.
Ο Alec μας έστειλε ένα απειλητικό μήνυμα και η Rose στα αλήθεια φοβήθηκε.Αρχισε να μαζεύει τα πράγματα της για να γυρίσει πίσω στην Νέα Υόρκη.Για τα καλά.
Φρίκαρα.Είχα όσα ήθελα να της πω στην άκρη του στόματος μου αλλά κινούνταν τόσο γρήγορα γύρω από το διαμέρισμα που δεν είχα καταλάβει καν τι γινόταν.
Της είπα ότι δεν μπορούσε να φύγει γιατί η ζωή μου θα γινόταν βαρετή ξανά και χρησιμοποίησε τα λόγια μου εναντίον μου ''Πως μπορείς να τα λές όλα αυτά και να μου λές ότι δεν σημαίνω τίποτα;;'' είπε.
Είχα πανικοβληθεί σε εκείνο το σημείο.Ηξερα ότι ο μόνος τρόπος για να την κάνω να μείνει ήταν να της το πω.
Την είπα ότι την αγαπάω μαμά και για λίγο ήταν σιωπηλή.Νόμιζα πως άλλαξε γνώμη.Αλλά έκανα λάθος.Με αγαπάει μαμά και την αγαπάω και εγώ.
Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο χαρούμενος, θα στα πω.Αλλά όχι, όχι αφού δεν είσαι ζωντανή.Μακάρι να μπορούσες να την γνωρίσεις, έχετε τόσα κοινά.
Ελπίζω τίποτα να μην πάει στραβά.
Βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου.Αυτά είναι τα συναισθήματα του που ήθελα να μάθω από την μέρα που τον γνώρισα.Η καρδιά μου πονάει από τις λέξεις του.Πονάει που δεν θα του μιλήσω ποτέ για αυτό.Που δεν θα του πω πόσο όμορφα είναι τα γράμματα στο ημερολόγιο του.
Γυρνάω τη σελίδα.
Τα μάτια μου γουρλώνουν με αυτά που διαβάζω.
19 Δεκεμρίου 2013.
--Rose
Είναι περίεργο για μένα που γράφω σε κάποιον άλλον εκτός από την μαμά μου.Δεν ξέρω, ίσως επειδή αύριο είναι το μεγάλο πάρτυ ή επειδή αυτή είναι η τελευταία νύχτα που περνάμε μαζί.
Είναι 2 το πρωί και κοιμάσαι.Φαίνεσαι τόσο ήρεμη, τόσο όμορφη.
Η αλήθεια είναι πως ξέρω ακριβώς τι θα γίνει αύριο.Ξέρω ότι δεν θα τα καταφέρουμε αλλά εσύ θα τα καταφέρεις.Θα πας πίσω στη Νέα Υόρκη και θα είσαι οκευ.Ισως εγώ να μην είμαι αλλά δεν με νοιάζει για μένα πλέον.
Ξέρω ότι αν το βρεις ποτέ αυτό θα με μισήσεις.Ηθελες να είμαστε ή κανείς ή και οι δύο και πίστεψε με και εγώ ήθελα το ίδιο.Αλλά σου υποσχέθηκα ότι θα σε κρατήσω ασφαλή και με το να σε αφήνω να φύγεις, αυτό ακριβώς κάνω.
Θέλω να ξέρεις ότι με έκανες χαρούμενο.Τόσο χαρούμενο.Αλλαξες κάποιον που δεν πίστευε στην αγάπη τόσο πολύ που με το ζόρι καταλαβαίνω τον εαυτό μου.Ποτέ δεν γέλασα τόσο όσο όταν ήμουν μαζί σου Rose.
Σάγαπάω Rosie.Σάγαπάω τόσο πολύ.Πάντα να το θυμάσαι αυτό γιατί πάντα θα είναι αλήθεια.
Δικός σου για πάντα,
Ηarry--
Πετάω το βιβλίο στην διπλανή θέση και βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα χερια μου.Δεν το πιστεύω, αρνούμαι να το πιστέψω.
Ο Harry ήξερε.Ηξερε ότι θα διαλυθούμε και δεν μου το είπε ποτέ.
''Γαμώτο'' φωνάζω και χτυπάω δυνατά το τιμώνι με το χέρι μου. ''Είσαι ένας ηλίθιος Harry''
Κουνάω το κεφάλι μου και κλείνω τα μάτια μου για να σταματήσω τα δάκρυα να τρέχουν.Είναι πολύ για μένα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Harry είναι στα αλήθεια νεκρός.Η σκέψη και μόνο με κάνει να ζαλίζομαι και ακουμπάω το κεφάλι μου πίσω στην θέση.Αναστενάζω.
''Ηarry δεν μπορεί να είσαι νεκρός.'' λέω δυνατά. ''Δεν μπορείς να είσαι νεκρός, απλά δεν μπορείς.''
Αμάξια περνάνε στην εθνική οδό δίπλα μου.
Εχουν περάσει 5 μήνες.Αν ήταν ζωντανός δεν θα είχε επικοινωνήσει μαζί μου;;;
''Δώσε μου ένα σημάδι τουλάχιστον'' ψιθυρίζω ''Δώσε μου ένα σημάδι ότι είσαι νεκρός ή ζωντανός.''
Ξαφνικά το τηλέφωνο μου χτυπάει και με κάνει να πεταχτώ.Το σηκώνω γρήγορα.
''Παρακαλώ;;''
''Rose κάτι έπεσε από το ημερολόγιο''
''Τι;;''
''Είναι ένα χαρτί ή κάτι τέτοιο.Κάτσε τελικά είναι 3 σελίδες, όχι.Είναι ολόκληρο κείμενο.''
''Ερχομαι'' λέω και βάζω μπρος τη μηχανή ''Περίμενε εντάξει;;''
''Φυσικά''
Κλείνω και μπαίνω στην εθνική οδό.Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.