Zawgi
ဈာန္ခြန္သာရဲ့ကားေနာကိုထပ္ၾကပ္မခြလိုက္ခဲ့သည္။ပီးေတာ့ ခြန္သာေလးရဲ့တိုက္ခန္းကိုသိသြားတာေၾကာင့္ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။တီေလးကိုအသိေပးရအံုးမယ္မလား။
ဈာန္ကားၿခံထဲေရာက္တာနဲ႔ ကားေပၚကေနေျပးဆင္းသြားသည္။ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ေနတာက ေဇာ္ထူးသူတို႔Bossဒီေလာက္ထိေပ်ာ္ပီး အခုေလာက္ထိၿပံဳးေနတာတစ္ခါမွမေတြ့ဘူးလို႔လိုက္ၾကည့္ေနျခင္းသာ။Centreထဲမွာေတြ့တဲ့ပိစိေလးကလဲသူ႔တူေလးတဲ့ေလ။မေပ်ာ္ဘူးလားဆို ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲေပ်ာ္တာေပါ့။ပိစိေလးကတအားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ။
"တီေလး!!!"
ေဒၚသီတာဈာန္ေအာက္ကသားရဲ့အသံေၾကာင့္အျပင္ဆင္းလာေတာ့သည္။
"တီေလး!"
"ေနပါအံုး ငါ့တူေလးဒီေလာက္ေပ်ာ္ေနတာတစ္ခါမွမေတြ့ဖူးေသးပါဘူး ဘာေတြေပ်ာ္ေနတာလဲေျပာပါအံုး"
"သားေလ သား Babyကိုျပန္ေတြ့ပီ သားရဲ့ ပိစိေလးကိုေရာ"
"ဟမ္ တကယ္လား ေျပာျပပါအံုး ေျမးေလးကိုလဲေတြ့ခဲ့တယ္ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ Babyက သားကို ပိစိကသားကေလးမဟုတ္ပါဘူးလို႔ေျပာေပမဲ့သားသိေနတယ္ အဲ့ဒါသားရဲ့ပိစိေလးဆိုတာ Babyကသားကိုအရမ္းနာက်ည္းေနတယ္"
"သားငယ္ေလးနာက်ည္းသင့္ပါတယ္ တီေလးအခုသြားမယ္ သားအိမ္သိလား"
"ျဖစ္ပါ့မလား တီေလးရယ္"
"ျဖစ္ပါတယ္ သားငယ္ေရာ ေျမးကိုေရာ တီေလးအရမ္းေတြ့ခ်င္လို႔ပါ"
"အဲ့ဒါဆို တီေလးေဇာ္ထူးနဲ႔သြားလိုက္ပါ သားနဲ႔ဆို Babyကအေတြ့ခံမွာမဟုတ္ဘူး"
"အင္းပါ အင္းပါ"
"Boss ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္"
"ဘယ္သူလဲ"
"ဟိုေလ ေဒးဗစ္နဲ႔မင္းခန္႔ပါ"
"Aww ဝင္ခိုင္းလိုက္ပါအံုး ကေလးေတြအားနာစရာႀကီး"
"ဟုတ္"
ခဏေနေတာ့ေဒးဗစ္နဲ႔မင္းခန္႔တို႔ဝင္လာၾကသည္။
"အန္တီေနေကာင္းတယ္ေနာ္"
"ေကာင္းပါတယ္ရွင့္"
"ဟုတ္ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခုလာတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ခြန္သာေလးနဲ႔ကမ႓ာေလးေၾကာင့္ပါ"
"ဟမ္ ကမ႓ာက ဘယ္သူလဲ"
"Hkခဗ်ားကေလ ကိုယ့္သားနာမည္ေတာင္ေသခ်ာမသိဘူးလား ကဲပါထားပါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပဲအစအဆံုးေျပာျပပါ့မယ္"
"ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ခဗ်ားတို႔ကိုတစ္ကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"
"လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္အရင္က ခြန္သာေလးထြက္သြားတာခဗ်ားသိပါတယ္ေနာ္"
"သိပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပါ"
"ခြန္သာေလးက ခဗ်ားရွာမေတြ့ေအာင္လဲအကြက္ခ်ပီးထြက္သြားတယ္ဆိုတာေရာသိလား"
"ဟမ္!"
"ဟုတ္တယ္ သူထြက္မသြားခင္ခဗ်ားရဲ့ရိုက္ႏွက္ထားတဲ့ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ မဟန္နီထိာင္တဲ့ေဆးရံုမွာေဆးကုခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့အခီန္ခဏေလးအတြင္း သတိျပန္ရလာတယ္ ပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအကူအညီေတာင္းတယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ဒီကေလးကိုခဗ်ားနဲ႔အေဝးဆံုးပို႔ေပးခ်င္တာေၾကာင့္လက္ခံခဲ့တယ္ အဲ့ေန့ညမွာပဲ ခြန္သာေလးကသူ႔အေဖမထြက္သြားခင္ကေပးခဲ့တဲ့ဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္ပီးသူ႔အေဖဆီသူလာေတာ့မဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ခြန္သာေလးရဲ့အေဖက သူရဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုအကူအညီေတာင္းပီး ေလယဉႅက္မွတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ခြန္သာေလးကိုသူ႔အေဖဆီပို႔ေပးခဲ့တယ္ ခြန္သာေလးရဲ့အေဖက ဘယ္မွာေနလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဲ့ညကမသိခဲ့လိုက္ဘူး"
"အဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမွရွာမေတြ့တာကို"
"ခြန္သာေလး ထြက္သြားပီးတစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဆက္သြယ္တယ္ ဘယ္မွာလဲလို႔ေမးေတာ့ သူ႔ပါပါးရိွိတဲ့U.Kမွာတဲ့ သူ႔ပါပါးကလဲ U.Kမွာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဖြင့္ထားတာတဲ့ ဒါေပမဲ့ ခြန္သာေလးရဲ့ပါပါးက ခြန္သာေလးကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ႏွလံုးေရာဂါရသြားခဲ့တယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ခြန္သာေလးက ကိုယ္ဝန္တစ္ဖတ္နဲ႔အဲ့ဆိုင္ေလးကို တာဝန္ယူခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ ခြန္သာေလးေရာက္ပီး ၃လၾကာမွာေတာ့ သူ႔ပါပါးဆံုးသြားခဲ့တယ္"
"ဟယ္ ဉီးခြန္းေနလူဆံုးသြားပီဟုတ္လား စိတ္မေကာင္းလိုက္တာကြယ္"
"ခြန္သာေလးက အဲ့ခ်ိန္ကစပီးကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဆက္အသြယ္လဲမလုပ္ေတာ့ပဲနဲ႔အဲ့ဆိုင္ေလးနဲ႔ကိုတိုးတတ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္ ကမ႓ာေလးေမြးပီးေတာ့လဲအဲ့ဆိုင္ေလးက အရမ္းတိုးတတ္လာတယ္ ကမ႓ာေလးတစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္မွာ U.Kမွာရိွတဲ့ အိမ္ေတြဆိုင္ေတြအကုန္ေရာင္းပီး ဒီကိုျပန္လာခဲ့တယ္ ဘာလို႔လဲလို႔ေမးေတာ့ သူ႔ပါပါးရဲ့ေနာက္ဆံုးဆႏၵကသူ႔ကိုဒီကိုျပန္လာဖို႔ပဲတဲ့ ဒီကိုေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ဆက္သြယ္ပီး တိုက္ခန္းတစ္ခန္းဝယ္တယ္ ပီးေတာ့ ေကာ္ဖီBar အႀကီးတစ္ခုဖြင့္တယ္ ပီးေတာ့ဘယ္သြားသြားအဆင္ေျပေအာင္ဆိုပီး ကားတစ္စီးလဲဝယ္ပီး ကမ႓ာေလးတစ္ဖတ္နဲ႔မင္းခန္႔ဆီမွာကားေမာင္းသင္ခဲ့တယ္ ကေလးေလးက အခုမွအသက္၁၉ပဲရိွေသးေပမဲ့ သူအရမ္းႀကိဳးစားခဲ့တာ"
"ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့အျပစ္ေတြေၾကာင့္ Babyပင္ပန္းခဲ့ရတာ"
"အဲ့တင္မဟုတ္ေသးဘူး သူခဗ်ားကိုစိတ္နာေနေပမဲ့သူ႔ႏွလံုးသားမွာခဗ်ားရိွေသးတယ္ဆိုတဲ့သက္ေသက သူ႔အသက္ေလာက္ခ်စ္ရတဲ့သားေလးရဲ့နာမည္ကို ကမ႓ာေစလတဲ့ ခဗ်ားနမည္ကိုအေရ႔ွဆံုးကပါေအာင္ေပးခဲ့တာ"
"တီေလး အခု သားငယ္ဆီသြားမလို႔"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အခုလိုလာေျပာတယ္ဆိုတာကလဲ ခြန္သာေလးကိုထပ္ပီးပင္ပန္းေနတာကိုမျမင္ႏိုင္လို႔ပီးေတာ့ ကမ႓ာေလးကို မိဘစံုလင္ေအာင္ေနေစခ်င္လို႔ ခဗ်ားကံေကာင္းတယ္ ကမ႓ာေလးက သူစိမ္းေတြဆိုအရမ္းေၾကာ၇္တာ ခဗ်ားကိုျမငျမင္ခ်င္းအတင္းဖတ္တြဲထားတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔အေဖမွန္းသိလို႔ေနမွာ ကဲကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ခြင့္ျပဳပါအံုး"
"ဟုတ္ကဲ့ Babyနဲ႔ သားေလးအေၾကာင္းကို အခာလိုလာေျပာျပေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ပီးေတာ့အရင္ကကိၥၥေတြအတြက္လဲေတာင္းပန္ကါတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေတာင္းပန္စရာမလိုကါဘူးဗ်ာ ခြန္သာေလးကို သူေက်နပ္တဲ့အထိေတာင္းပန္လိုက္ပါ"
"ေတာင္းပန္မွာပါ Baby ေပးတဲ့အျပစ္ေတြကိုလဲခံယူမွာပါ"
"Good Luck ပါဗ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ"
"ကဲသားတီေလးသြားလိုက္မယ္"
"ဟုတ္တီေလး သားကေတာ့မနက္ျဖန္မွပဲသြားေတာ့မယ္"
ေဒၚသီတာဈာန္လဲ ေဇာ္ထူးနဲ႔ သားငယ္ဆီထြက္လာသည္။
ခြန္သာမီးဖိုခန္းမွာအလုပ္လုပ္ေနတုန္း
"အင့္ အင့္"
"သားေလး ႏိုးပီလား ပါပါးအသဲေလး"
ခြန္သာလဲလက္ေဆးပီးသားငယ္ေလးကိုေကာက္ခ်ီလိုက္သည္။
"အသက္ကေလး မြ အာ အသဲေလး မြ ေပါက္စေလး မြ"
"ခစ္ခစ္ ခစ္ခစ္ ခစ္ခစ္ ခစ္ခစ္"
ခြန္သာက သားေလးကို အာဘြားေတြေပးေတာ့ လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ခြန္သာရဲ့ပါးကိုကိုင္ပီးတစ္ခစ္ခစ္နဲ႔ရီေနတဲ့သားသားရယ္"
"သားသားဗိုက္ဆာပီလား အသဲေလး"
"ဒီမွာခဏထိုင္ ေရာ့ သားသားရဲ့အရုပ္"
ခြန္သာကို ထမင္းစား စားပြဲမွာေမွာက္ရက္ေလးတင္ထားသည္။ ထိုင္ရက္ဆို သားျပဳတ္က်မည္ေလ။
ခြန္သာ သားသားအတြက္ဆန္မႈန္႔ေဖ်ာ္ပီးအိမ္ေရ႔ွမွာထားပီးသားသားကိုခ်ီလာသည္။
"အာ ဟပါအံုး သားသားရယ္"
သားသားက ခြန္သာဘာေျပာေျပာသေဘာက်သည္။ထမင္းကုလဲခြန္သာေျပာတာေတြနားေထာင္ပီးစားတတ္သည္။
Tin Tong
ခြန္သာသားကိုထမင္းေကြၽးပီးသားနဲဘေဆာ့ေနတုန္းBellတီးသံေၾကာင့္ သားငယ္ကို ခဏခ်ပီးတံခါးလာဖြင့္သည္။နာရီၾကည့္မိေတာ့ ညေနငါးနာရီပင္။
ခြန္သာတံခါးလဲဖြင့္လိုက္ေရာ ေတြ့လိုက္ရတဲ့သူက
"တီေလး!"
"သားငယ္"
"အင့္ ဟင့္ တီေလး သားကလြမ္းေနတာ အီးး ဟီးး"
ခြန္သာေဒၚသီတာဈာန္ကိုေတြ့တာနဲ႔ရင္ခြင္ထဲကိုအင့္ကနဲဝင္ပီး တအီအီငိုေတာ့သည္။
"မငိုပါနဲ႔သားငယ္ရယ္ တီေလးလဲလြမ္းပါတယ္ တီေလးကိုအိမ္ထဲေပးဝင္ခိုင္းေတာ့ဘူးလား"
"ဟင့္ ရႊတ္ ဟုတ္သားပဲ တီေလးဝင္အံုး"
ေဒၚသီတာဈာန္ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ကေမြ့ယာေပၚကေနေမွာက္ရပ္ကေလးနဲ႔ ျပဴးၾကည့္ေနတဲ့ကေလးေလးေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်ပီး ခြန္သာကိုလွည့္ၾကည့္ပီးဖတ္ထားလိုက္သည္။
"ေျမးေလးကၾကည့္ပါအံုး သားငယ္နဲ႔တူလိုက္တာ"
"ဟင့္ ဟုတ္တယ္ သားရဲ့အသက္ကေလး"
"လာပါအံုး ေျမးေလးရယ္"
"ခစ္ခစ္"
"သားသားကအမ်ိဳးသိတာပဲ သူစိမ္းဆိုအရမ္းေၾကာက္တတ္တာ အခ်ီခံဖို႔ဆိုအေဝးႀကီး"
"ေျမးေလးက သားငယ္နဲ႔တအားတူတာပဲကြယ္ ၾကဟ့္ပါအံုး အသားအေရေလးေတြကႏုႏုအိအိျဖဴဉေနတာပဲ ဆံပင္ေလးကလဲ သားငယ္လိုအညိုေရာင္အိအိေလးဒီမ်က္လံုးေလးက ဖန္ညိုေရာင္ေလးလိုပဲကြယ္ ဒီလက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကလဲ သားငယ္နဲ႔တာတာ ဒီႏႈတ္ခမ္းကလဲသားငယ္လိုပဲႏွင္းဆီဖူးေလးက်လို႔ သားငယ္က သားကို တစ္ေထရာတည္းတူေအာင္ေမြးေပးထားတာပဲ"
"ဟားဟား"
ခြန္သာနဲ႔ေဒၚသီတာဈာန္ စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
_______________________________________
7.8.2021
သာသာမေန့က ေနမေကာင္ျဖစ္သြားလို႔မေရးျဖစ္လိုက္ဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္🥺🙏
ခြန္သာေလးကနဲနဲေတာ့ေခါင္းမာေနအံုးမွာပါေနာ္😁
💚အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္❤️
Unicoad
ဈာန်ခွန်သာရဲ့ကားနောကိုထပ်ကြပ်မခွလိုက်ခဲ့သည်။ပီးတော့ ခွန်သာလေးရဲ့တိုက်ခန်းကိုသိသွားတာကြောင့် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။တီလေးကိုအသိပေးရအုံးမယ်မလား။
ဈာန်ကားခြံထဲရောက်တာနဲ့ ကားပေါ်ကနေပြေးဆင်းသွားသည်။ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်နေတာက ဇော်ထူးသူတို့Bossဒီလောက်ထိပျော်ပီး အခုလောက်ထိပြုံးနေတာတစ်ခါမှမတွေ့ဘူးလို့လိုက်ကြည့်နေခြင်းသာ။Centreထဲမှာတွေ့တဲ့ပိစိလေးကလဲသူ့တူလေးတဲ့လေ။မပျော်ဘူးလားဆို ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲပျော်တာပေါ့။ပိစိလေးကတအားချစ်ဖို့ကောင်းတာ။
"တီလေး!!!"
ဒေါ်သီတာဈာန်အောက်ကသားရဲ့အသံကြောင့်အပြင်ဆင်းလာတော့သည်။
"တီလေး!"
"နေပါအုံး ငါ့တူလေးဒီလောက်ပျော်နေတာတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေးပါဘူး ဘာတွေပျော်နေတာလဲပြောပါအုံး"
"သားလေ သား Babyကိုပြန်တွေ့ပီ သားရဲ့ ပိစိလေးကိုရော"
"ဟမ် တကယ်လား ပြောပြပါအုံး မြေးလေးကိုလဲတွေ့ခဲ့တယ်ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ် Babyက သားကို ပိစိကသားကလေးမဟုတ်ပါဘူးလို့ပြောပေမဲ့သားသိနေတယ် အဲ့ဒါသားရဲ့ပိစိလေးဆိုတာ Babyကသားကိုအရမ်းနာကျည်းနေတယ်"
"သားငယ်လေးနာကျည်းသင့်ပါတယ် တီလေးအခုသွားမယ် သားအိမ်သိလား"
"ဖြစ်ပါ့မလား တီလေးရယ်"
"ဖြစ်ပါတယ် သားငယ်ရော မြေးကိုရော တီလေးအရမ်းတွေ့ချင်လို့ပါ"
"အဲ့ဒါဆို တီလေးဇော်ထူးနဲ့သွားလိုက်ပါ သားနဲ့ဆို Babyကအတွေ့ခံမှာမဟုတ်ဘူး"
"အင်းပါ အင်းပါ"
"Boss ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်"
"ဘယ်သူလဲ"
"ဟိုလေ ဒေးဗစ်နဲ့မင်းခန့်ပါ"
"Aww ဝင်ခိုင်းလိုက်ပါအုံး ကလေးတွေအားနာစရာကြီး"
"ဟုတ်"
ခဏနေတော့ဒေးဗစ်နဲ့မင်းခန့်တို့ဝင်လာကြသည်။
"အန်တီနေကောင်းတယ်နော်"
"ကောင်းပါတယ်ရှင့်"
"ဟုတ်ကျွန်တော်တို့ အခုလာတဲ့အကြောင်းအရင်းက ခွန်သာလေးနဲ့ကမ္ဘာလေးကြောင့်ပါ"
"ဟမ် ကမ္ဘာက ဘယ်သူလဲ"
"Hkခဗျားကလေ ကိုယ့်သားနာမည်တောင်သေချာမသိဘူးလား ကဲပါထားပါတော့ ကျွန်တော်တို့ပဲအစအဆုံးပြောပြပါ့မယ်"
"ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်ခဗျားတို့ကိုတစ်ကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"
"လွန်ခဲ့တဲ့၂နှစ်အရင်က ခွန်သာလေးထွက်သွားတာခဗျားသိပါတယ်နော်"
"သိပါတယ် ကျွန်တော့်ကြောင့်ပါ"
"ခွန်သာလေးက ခဗျားရှာမတွေ့အောင်လဲအကွက်ချပီးထွက်သွားတယ်ဆိုတာရောသိလား"
"ဟမ်!"
"ဟုတ်တယ် သူထွက်မသွားခင်ခဗျားရဲ့ရိုက်နှက်ထားတဲ့ဒဏ်ရာတွေကြောင့် မဟန်နီထိာင်တဲ့ဆေးရုံမှာဆေးကုခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့အခီန်ခဏလေးအတွင်း သတိပြန်ရလာတယ် ပီးတော့ကျွန်တော်တို့ကိုအကူအညီတောင်းတယ် ကျွန်တော်တို့လဲ ဒီကလေးကိုခဗျားနဲ့အဝေးဆုံးပို့ပေးချင်တာကြောင့်လက်ခံခဲ့တယ် အဲ့နေ့ညမှာပဲ ခွန်သာလေးကသူ့အဖေမထွက်သွားခင်ကပေးခဲ့တဲ့ဖုန်းနံပါတ်ကိုဆက်ပီးသူ့အဖေဆီသူလာတော့မဲ့အကြောင်းကိုပြောတယ် အဲ့ဒါနဲ့ခွန်သာလေးရဲ့အဖေက သူရဲ့သူငယ်ချင်းကိုအကူအညီတောင်းပီး လေယဉ္လက်မှတ်တစ်ခုထဲနဲ့ခွန်သာလေးကိုသူ့အဖေဆီပို့ပေးခဲ့တယ် ခွန်သာလေးရဲ့အဖေက ဘယ်မှာနေလဲဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ အဲ့ညကမသိခဲ့လိုက်ဘူး"
"အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှရှာမတွေ့တာကို"
"ခွန်သာလေး ထွက်သွားပီးတစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့ကိုဆက်သွယ်တယ် ဘယ်မှာလဲလို့မေးတော့ သူ့ပါပါးရှိတဲ့U.Kမှာတဲ့ သူ့ပါပါးကလဲ U.Kမှာ ကော်ဖီဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတာတဲ့ ဒါပေမဲ့ ခွန်သာလေးရဲ့ပါပါးက ခွန်သာလေးကို လွမ်းတဲ့စိတ်ကြောင့် နှလုံးရောဂါရသွားခဲ့တယ် အဲ့ဒါကြောင့် ခွန်သာလေးက ကိုယ်ဝန်တစ်ဖတ်နဲ့အဲ့ဆိုင်လေးကို တာဝန်ယူခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ ခွန်သာလေးရောက်ပီး ၃လကြာမှာတော့ သူ့ပါပါးဆုံးသွားခဲ့တယ်"
"ဟယ် ဉီးခွန်းနေလူဆုံးသွားပီဟုတ်လား စိတ်မကောင်းလိုက်တာကွယ်"
"ခွန်သာလေးက အဲ့ချိန်ကစပီးကျွန်တော်တို့ကို အဆက်အသွယ်လဲမလုပ်တော့ပဲနဲ့အဲ့ဆိုင်လေးနဲ့ကိုတိုးတတ်အောင်လုပ်ခဲ့တယ် ကမ္ဘာလေးမွေးပီးတော့လဲအဲ့ဆိုင်လေးက အရမ်းတိုးတတ်လာတယ် ကမ္ဘာလေးတစ်နှစ်ခွဲလောက်မှာ U.Kမှာရှိတဲ့ အိမ်တွေဆိုင်တွေအကုန်ရောင်းပီး ဒီကိုပြန်လာခဲ့တယ် ဘာလို့လဲလို့မေးတော့ သူ့ပါပါးရဲ့နောက်ဆုံးဆန္ဒကသူ့ကိုဒီကိုပြန်လာဖို့ပဲတဲ့ ဒီကိုရောက်တော့ ကျွန်တော်တို့နဲ့ဆက်သွယ်ပီး တိုက်ခန်းတစ်ခန်းဝယ်တယ် ပီးတော့ ကော်ဖီBar အကြီးတစ်ခုဖွင့်တယ် ပီးတော့ဘယ်သွားသွားအဆင်ပြေအောင်ဆိုပီး ကားတစ်စီးလဲဝယ်ပီး ကမ္ဘာလေးတစ်ဖတ်နဲ့မင်းခန့်ဆီမှာကားမောင်းသင်ခဲ့တယ် ကလေးလေးက အခုမှအသက်၁၉ပဲရှိသေးပေမဲ့ သူအရမ်းကြိုးစားခဲ့တာ"
"ကျွန်တော့်ကြောင့် ကျွန်တော့အပြစ်တွေကြောင့် Babyပင်ပန်းခဲ့ရတာ"
"အဲ့တင်မဟုတ်သေးဘူး သူခဗျားကိုစိတ်နာနေပေမဲ့သူ့နှလုံးသားမှာခဗျားရှိသေးတယ်ဆိုတဲ့သက်သေက သူ့အသက်လောက်ချစ်ရတဲ့သားလေးရဲ့နာမည်ကို ကမ္ဘာစေလတဲ့ ခဗျားနမည်ကိုအရှေ့ဆုံးကပါအောင်ပေးခဲ့တာ"
"တီလေး အခု သားငယ်ဆီသွားမလို့"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်တို့အခုလိုလာပြောတယ်ဆိုတာကလဲ ခွန်သာလေးကိုထပ်ပီးပင်ပန်းနေတာကိုမမြင်နိုင်လို့ပီးတော့ ကမ္ဘာလေးကို မိဘစုံလင်အောင်နေစေချင်လို့ ခဗျားကံကောင်းတယ် ကမ္ဘာလေးက သူစိမ်းတွေဆိုအရမ်းကြော၇်တာ ခဗျားကိုမြငမြင်ချင်းအတင်းဖတ်တွဲထားတယ်ဆိုတော့ သူ့အဖေမှန်းသိလို့နေမှာ ကဲကျွန်တော်တို့ကို ခွင့်ပြုပါအုံး"
"ဟုတ်ကဲ့ Babyနဲ့ သားလေးအကြောင်းကို အခာလိုလာပြောပြပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ပီးတော့အရင်ကက္စိ္စတွေအတွက်လဲတောင်းပန်ကါတယ်"
"ကျွန်တော်တို့ကို တောင်းပန်စရာမလိုကါဘူးဗျာ ခွန်သာလေးကို သူကျေနပ်တဲ့အထိတောင်းပန်လိုက်ပါ"
"တောင်းပန်မှာပါ Baby ပေးတဲ့အပြစ်တွေကိုလဲခံယူမှာပါ"
"Good Luck ပါဗျာ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"
"ကဲသားတီလေးသွားလိုက်မယ်"
"ဟုတ်တီလေး သားကတော့မနက်ဖြန်မှပဲသွားတော့မယ်"
ဒေါ်သီတာဈာန်လဲ ဇော်ထူးနဲ့ သားငယ်ဆီထွက်လာသည်။
ခွန်သာမီးဖိုခန်းမှာအလုပ်လုပ်နေတုန်း
"အင့် အင့်"
"သားလေး နိုးပီလား ပါပါးအသဲလေး"
ခွန်သာလဲလက်ဆေးပီးသားငယ်လေးကိုကောက်ချီလိုက်သည်။
"အသက်ကလေး မွ အာ အသဲလေး မွ ပေါက်စလေး မွ"
"ခစ်ခစ် ခစ်ခစ် ခစ်ခစ် ခစ်ခစ်"
ခွန်သာက သားလေးကို အာဘွားတွေပေးတော့ လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ခွန်သာရဲ့ပါးကိုကိုင်ပီးတစ်ခစ်ခစ်နဲ့ရီနေတဲ့သားသားရယ်"
"သားသားဗိုက်ဆာပီလား အသဲလေး"
"ဒီမှာခဏထိုင် ရော့ သားသားရဲ့အရုပ်"
ခွန်သာကို ထမင်းစား စားပွဲမှာမှောက်ရက်လေးတင်ထားသည်။ ထိုင်ရက်ဆို သားပြုတ်ကျမည်လေ။
ခွန်သာ သားသားအတွက်ဆန်မှုန့်ဖျော်ပီးအိမ်ရှေ့မှာထားပီးသားသားကိုချီလာသည်။
"အာ ဟပါအုံး သားသားရယ်"
သားသားက ခွန်သာဘာပြောပြောသဘောကျသည်။ထမင်းကုလဲခွန်သာပြောတာတွေနားထောင်ပီးစားတတ်သည်။
Tin Tong
ခွန်သာသားကိုထမင်းကျွေးပီးသားနဲဘဆော့နေတုန်းBellတီးသံကြောင့် သားငယ်ကို ခဏချပီးတံခါးလာဖွင့်သည်။နာရီကြည့်မိတော့ ညနေငါးနာရီပင်။
ခွန်သာတံခါးလဲဖွင့်လိုက်ရော တွေ့လိုက်ရတဲ့သူက
"တီလေး!"
"သားငယ်"
"အင့် ဟင့် တီလေး သားကလွမ်းနေတာ အီးး ဟီးး"
ခွန်သာဒေါ်သီတာဈာန်ကိုတွေ့တာနဲ့ရင်ခွင်ထဲကိုအင့်ကနဲဝင်ပီး တအီအီငိုတော့သည်။
"မငိုပါနဲ့သားငယ်ရယ် တီလေးလဲလွမ်းပါတယ် တီလေးကိုအိမ်ထဲပေးဝင်ခိုင်းတော့ဘူးလား"
"ဟင့် ရွှတ် ဟုတ်သားပဲ တီလေးဝင်အုံး"
ဒေါ်သီတာဈာန် အိမ်ထဲရောက်တော့ ကြမ်းပြင်ကမွေ့ယာပေါ်ကနေမှောက်ရပ်ကလေးနဲ့ ပြူးကြည့်နေတဲ့ကလေးလေးကြောင့် မျက်ရည်ကျပီး ခွန်သာကိုလှည့်ကြည့်ပီးဖတ်ထားလိုက်သည်။
"မြေးလေးကကြည့်ပါအုံး သားငယ်နဲ့တူလိုက်တာ"
"ဟင့် ဟုတ်တယ် သားရဲ့အသက်ကလေး"
"လာပါအုံး မြေးလေးရယ်"
"ခစ်ခစ်"
"သားသားကအမျိုးသိတာပဲ သူစိမ်းဆိုအရမ်းကြောက်တတ်တာ အချီခံဖို့ဆိုအဝေးကြီး"
"မြေးလေးက သားငယ်နဲ့တအားတူတာပဲကွယ် ကြဟ့်ပါအုံး အသားအရေလေးတွေကနုနုအိအိဖြူဉနေတာပဲ ဆံပင်လေးကလဲ သားငယ်လိုအညိုရောင်အိအိလေးဒီမျက်လုံးလေးက ဖန်ညိုရောင်လေးလိုပဲကွယ် ဒီလက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကလဲ သားငယ်နဲ့တာတာ ဒီနှုတ်ခမ်းကလဲသားငယ်လိုပဲနှင်းဆီဖူးလေးကျလို့ သားငယ်က သားကို တစ်ထေရာတည်းတူအောင်မွေးပေးထားတာပဲ"
"ဟားဟား"
ခွန်သာနဲ့ဒေါ်သီတာဈာန် စကားတွေအများကြီးပြောဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
_______________________________________
7.8.2021
သာသာမနေ့က နေမကောင်ဖြစ်သွားလို့မရေးဖြစ်လိုက်ဘူး တောင်းပန်ပါတယ်နော်🥺🙏
ခွန်သာလေးကနဲနဲတော့ခေါင်းမာနေအုံးမှာပါနော်😁
💚အချစ်များစွာဖြင့်❤️