Zawgi
ခြန္သာဒီေန့ ေဆးရံုက ဆင္းရမဲ့ရက္ျဖစ္သည့္ အတြက္ ေပ်ာ္ေနသည္။
'ပါပါးရဲ့ ေပါက္စေလး ဒီေန့ ပါပါးတို႔Daddyဆီကို ျပန္ရေတာ့ မယ္ ပါပါးကေတာ့ေပ်ာ္တယ္ ကေလးေလးေရာေပ်ာ္လားဟင္'
ခြန္သာျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ဗိုက္ကေလးကို ကိုင္ပီး သူ႔ကေလးေလးနဲ႔စကားေတေျပာေနသည္။
"သားငယ္ေလး ဘာေတြသေဘာက်ေနတာလဲ ဒီကေလးေလး ၿပံဳးတာဒီေလာက္လွမွန္း တီေလး အခုမပဲသိေတာ့တယ္ ၾကည့္ပါအံုး"
"ဟီး😁 တီေလး သိလား သားအတြက္ ဒီဗိုက္ထဲက ေပါက္စေလးက အရာရာထက္အႀကီးတယ္ သားဒီေန့ အိမ္ျပန္ေရာကမရင္ ဉီးဈာန္ကမ႓ာကိုေျပာဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ ဒါေပမဲ့ ဟင့္ တီေလး ဟင့္ သူလက္ခံမွာပါေနာ္"
"လက္ခံမွာပါ သားငယ္ရယ္ သားကိုယ္တိုင္သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပြားေလးကို ေမြးေပးမွာဆိုေတာ့ သူလဲေပ်ာ္မွာပါ"
ေဒၚသီတာဈာန္ ငိုေနတဲ့သားငယ္ေလးကို ေပြ့ဖတ္ပီးေနသိမ့္ေပးေနသည္။
ဈာန္တစ္ေယာက္ ၂ရက္ရိွပီ ဘာလုပ္လုပ္အဆင္မေျပာ မနက္ဆိုလဲ ဘာျပင္ဆင္မႈမွမရိွ ေအာက္ဆင္းပီးမနက္စာ စားဖို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ဘာမွာမျပင္ဆင္ထား ဒီလိုနဲ႔ပဲတစ္ရက္ရက္ေဒါသေတြထြက္ေနသည္။သူသိပါသည္ ခြန္သာေဆးရံုတတ္ေနရတဲ့တယ္ဆိုတာ။ဒါေပမဲ့ဖ်ားတာေလာက္နဲ႔ဘာကိစၥ သံုးရက္ေတာင္ေဆးရံုတတ္ရတာလဲ။
"သားငယ္ ေအာက္ဆင္းရင္ ေျဖးေျဖးေလးေလ်ွာက္ေနာ္ သတိထားရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ တီေလးရဲ့ သားကအဆင္ေျပေနေသးပါတယ္"
ေဆးရံုဆင္းဖို႔ ပိုင္ေထြးကို ေခၚထားတာေၾကာင့္ေဆးရံုခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနျခင္း။
"ညီေလး ေဆးေတာ့မွာဆို"
"ဟာ အကိုတို႔ ဟုတ္ကဲ့ ဆင္းေတာ့မလို႔"
"ၾကည့္ပါအံုး အေသးေလး ေဆးရံုဆင္းရမယ္ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာေလးက လန္းေနတာပဲ ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ ဟုတ္လား"
မင္းခန္႔က ခြန္သာေလးရဲ့ ေခါင္းလံုးလံုးကဆံပင္ညိုညိုေလးေတြကိုဖြပီးေျပာေနသည္။
"ဟီး ဟုတ္တယ္ေလ အကိုမင္းခန္႔ကလဲ ခြန္သာမွ ေဆးရံုမွာမေနခ်င္တာ"
"ကဲ ဟုတ္ပါပီ အဲ့တာဆို အကိုတို႔လိုက္ပိုလမယ္ေလ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ အကိုပိုင္ေထြးကိုေခၚထားတယ္ တီေလးလိုက္ပို႔မယ္တဲ့ မနက္ျဖန္က်ရင္ အကိုလာေခၚေလ ေက်ာင္းသြားမယ္ ပီးရင္ အကို႔ဆိုင္လိုက္မယ္"
"ျဖစ္ပါ့မလား အခုမွဆင္းရံု ဆင္းတဲ့ဟာကို ပီးေတာ့ အကိုဆိုင္မွာရိွတာကေကာင္းတယ္ေလ အကိုတို႔မ်က္စိေရ႔ွမွာဆိုေတာ့ ေကာင္းတယ္ေလ ေက်ာင္းမွာက စိတ္မခ်ရဘူး"
"အြန္းးး အဲ့တာဆို ေက်ာင္းတစ္ရက္ႏွစ္ရက္မတတ္ေသးဘူး ဒါေပမဲ့ အကိုဆိုင္လိုက္မယ္ လာေခၚ"
"သေဘာအတိုင္းပါပဲဗ်ာ"
"ဟီးး ဟုတ္"
"သားတို႔ကို တီေလး သားငယ္ကို အပ္ပါတယ္ေနာ္ တီေလးက နဲနဲအလွမ္းေဝးေနတာဆိုေတာ့ စိတ္ပူတယ္ အိမ္ေခၚသြားမယ္ဆိုေတာ့လဲ သားငယ္က သူမရိွရင္တဲ့ ဈာန္အတြက္အလုပ္ေတြကိုလုပ္ေပးမဲ့သူမရိွလို႔တဲ့ အလုပ္သမားထားေပးမယ္ေျပာေတာ့လဲ သူကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးခ်င္လို႔တဲ့ေလ အဲ့တာေၾကာင့္ သားတို႔ကပဲဒီကေလးေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီေပါက္စကိုကြၽန္ေတာ္တို႔ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ့မယ္"
"ေက်းဇူးပါသားတို႔ရယ္ ကဲ့အဲ့ဒါဆို သြားၾကေတာ့မလား သားငယ္ ေအာက္မွာပိုင္ေထြးေစာင့္ေနတယ္"
"ကဲ အေသးေလး လာ အကိုခ်ီမယ္"
"အား အား ရတယ္အကိုမင္းခန္႔ လမ္းေလ်ွာက္မယ္လို႔ ခြန္သာလမ္းေလ်ွာက္ရမယ္ေလ ၂ရက္ရိွပီ ေဆးရံုခုတင္ေပၚမွာပဲေနေနရတာ ဗိုက္ထဲက ကေလးေလး က်န္မာဖို႔ လမ္းေလ်ွာက္မယ္ေလ"
"အဲ့ဒါဆို လာ အကိုတြဲေပးမယ္"
မင္းခန္႔က ေပြ့ခ်ီမယ္လုပ္ေတာ့ အတင္ေတြရုန္းကန္ပီး သူ႔ဗိုက္ေသးေသးေလးကိုလက္ကေလးနဲ႔ကိုင္ပီး Puppy eyesေလးေတြနဲ႔ေျပာလာတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္သည္။ေဒးဗစ္ကပဲ ခြန္သာ့ကိုယ္ေသးေသးေလးကို ဖတ္ပီးေဆးရံုးခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
ဈာန္ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငါးနာရီခြဲေနပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြန္ျပဴတာပိတ္ပီး ေဇာ္ထူးကိုေခၚပီး အိမ္ျပန္လာလိုက္သည္။
ဒီေန့ ေဇာ္ထူး သူကိုယ္တိုင္ေမာင္းေနတာဆိုေတာ့ သူ႔လင္ဘယ္ေရာက္သြားလို႔လဲဆိုပီးဈာန္ေတြးမိသည္။
"ေဇာ္ထူး ဒီေန့ မင္းကိုယ္တိုင္ေမာင္းေမတာ မင္းလင္က ဘယ္သြားေနလို႔လဲ"
"ဟာ Boss ကလဲဗ်ာ လင္မဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္သူပါဗ်"
"အတူတူပဲေလ မင္းတို႔ကယူေတာ့မွာပဲမလား"
"ဟဲ ဟုတ္တယ္ ဒီေန့ ေမာင္က ခြန္သာေလးကိုသြားႀကိဳတယ္ေလ ဒီေန့ေဆးရံုဆင္းပီ အြန္း ဒီခ်ိန္ဆိုညီေလးက အိမ္ေတာင္ေရာက္ေနေလာက္ပီ"
"omm ထားပါေတာ့"
ဈာန္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာေျခာက္နာရီပင္ေက်ာ္ေနပီျဖစ္သည္။ၿခံထဲကားဝင္တဲ့ အခ်ိန္ ၿခံထဲမွာကားတစ္စီးရိွတာေၾကာင့္ တီေလးကားမွန္း သူသိသည္။
အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ပီး စကားေျပာေနတာေၾကာင့္ ဈာန္လဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"သားျပန္လာပီလား တီေလးက အခုပဲ ျပန္ေတာ့မလို႔ သားလာေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ တီေလးေစာင့္ေနတာ"
"ဟုတ္ တီေလး သားကိုေျပာစရာရိွလို႔လား"
"ေျပာစရာေတာ့မရိွပါဘူး မွာစရာေတာ့ရိွတယ္ သားဒီေန့ ကစပီး သားငယ္ေလးကိုေသခ်ာ ဂရုစိုက္ေပးရမယ္"
တီေလးစကားေၾကာင့္ခြန္သာေၾကာက္လဲေၾကာက္သလို ရွက္လဲရွက္လာသည္။ဈာန္ကလဲခြန္သာကိုတစ္ခ်က္လမ္းၾကည့္ပီး
"တီေလး ေျပာစရာမရိွေတာ့ဘူးဆို သားအေပၚတတ္ေတာ့မယ္"
ဘာအေျဖမွာမေပးပဲေသြးေအးလြန္းတဲ့ သူ႔ေၾကာင့္ ေဘးကသားငယ္ေလးကိုၾကည့္မိေတာ့ ေခါင္းေလးကိုငုင္ထားတာၾကမ္းျပင္ထဲေတာင္ဝင္ေတာ့မယ္။ေဒၚသီတာဈာန္လဲ သက္ျပင္းခ်ရံုသာတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ညလဲမိုးခ်ဳပ္ေတာ့႔မွာေၾကာင့္သားငယ္ေလးကို ႏႈတ္ဆက္ပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။
_______________________________________3.8.2021
💚အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္❤️
Unicoad
ခွန်သာဒီနေ့ ဆေးရုံက ဆင်းရမဲ့ရက်ဖြစ်သည့် အတွက် ပျော်နေသည်။
'ပါပါးရဲ့ ပေါက်စလေး ဒီနေ့ ပါပါးတို့Daddyဆီကို ပြန်ရတော့ မယ် ပါပါးကတော့ပျော်တယ် ကလေးလေးရောပျော်လားဟင်'
ခွန်သာပြားချပ်ချပ် ဗိုက်ကလေးကို ကိုင်ပီး သူ့ကလေးလေးနဲ့စကားတေပြောနေသည်။
"သားငယ်လေး ဘာတွေသဘောကျနေတာလဲ ဒီကလေးလေး ပြုံးတာဒီလောက်လှမှန်း တီလေး အခုမပဲသိတော့တယ် ကြည့်ပါအုံး"
"ဟီး😁 တီလေး သိလား သားအတွက် ဒီဗိုက်ထဲက ပေါက်စလေးက အရာရာထက်အကြီးတယ် သားဒီနေ့ အိမ်ပြန်ရောကမရင် ဉီးဈာန်ကမ္ဘာကိုပြောဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ် ဒါပေမဲ့ ဟင့် တီလေး ဟင့် သူလက်ခံမှာပါနော်"
"လက်ခံမှာပါ သားငယ်ရယ် သားကိုယ်တိုင်သူ့ရဲ့ကိုယ်ပွားလေးကို မွေးပေးမှာဆိုတော့ သူလဲပျော်မှာပါ"
ဒေါ်သီတာဈာန် ငိုနေတဲ့သားငယ်လေးကို ပွေ့ဖတ်ပီးနေသိမ့်ပေးနေသည်။
ဈာန်တစ်ယောက် ၂ရက်ရှိပီ ဘာလုပ်လုပ်အဆင်မပြော မနက်ဆိုလဲ ဘာပြင်ဆင်မှုမှမရှိ အောက်ဆင်းပီးမနက်စာ စားဖို့ကြည့်လိုက်တော့လဲ ဘာမှာမပြင်ဆင်ထား ဒီလိုနဲ့ပဲတစ်ရက်ရက်ဒေါသတွေထွက်နေသည်။သူသိပါသည် ခွန်သာဆေးရုံတတ်နေရတဲ့တယ်ဆိုတာ။ဒါပေမဲ့ဖျားတာလောက်နဲ့ဘာကိစ္စ သုံးရက်တောင်ဆေးရုံတတ်ရတာလဲ။
"သားငယ်အောက်ဆင်းရင် ဖြေးဖြေးလေးလျှောက်နော် သတိထားရမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေးရဲ့ သားကအဆင်ပြေနေသေးပါတယ်"
ဆေးရုံဆင်းဖို့ ပိုင်ထွေးကို ခေါ်ထားတာကြောင့်ဆေးရုံခန်းထဲမှာ စောင့်နေခြင်း။
"ညီလေး ဆေးတော့မှာဆို"
"ဟာ အကိုတို့ ဟုတ်ကဲ့ ဆင်းတော့မလို့"
"ကြည့်ပါအုံး အသေးလေး ဆေးရုံဆင်းရမယ်ဆိုတော့ မျက်နှာလေးက လန်းနေတာပဲ ပျော်နေတာပေါ့ ဟုတ်လား"
မင်းခန့်က ခွန်သာလေးရဲ့ ခေါင်းလုံးလုံးကဆံပင်ညိုညိုလေးတွေကိုဖွပီးပြောနေသည်။
"ဟီး ဟုတ်တယ်လေ အကိုမင်းခန့်ကလဲ ခွန်သာမှ ဆေးရုံမှာမနေချင်တာ"
"ကဲ ဟုတ်ပါပီ အဲ့တာဆို အကိုတို့လိုက်ပိုလမယ်လေ"
"ရပါတယ်ဗျာ အကိုပိုင်ထွေးကိုခေါ်ထားတယ် တီလေးလိုက်ပို့မယ်တဲ့ မနက်ဖြန်ကျရင် အကိုလာခေါ်လေ ကျောင်းသွားမယ် ပီးရင် အကို့ဆိုင်လိုက်မယ်"
"ဖြစ်ပါ့မလား အခုမှဆင်းရုံ ဆင်းတဲ့ဟာကို ပီးတော့ အကိုဆိုင်မှာရှိတာကကောင်းတယ်လေ အကိုတို့မျက်စိရှေ့မှာဆိုတော့ ကောင်းတယ်လေ ကျောင်းမှာက စိတ်မချရဘူး"
"အွန်းးး အဲ့တာဆို ကျောင်းတစ်ရက်နှစ်ရက်မတတ်သေးဘူး ဒါပေမဲ့ အကိုဆိုင်လိုက်မယ် လာခေါ်"
"သဘောအတိုင်းပါပဲဗျာ"
"ဟီးး ဟုတ်"
"သားတို့ကို တီလေး သားငယ်ကို အပ်ပါတယ်နော် တီလေးက နဲနဲအလှမ်းဝေးနေတာဆိုတော့ စိတ်ပူတယ် အိမ်ခေါ်သွားမယ်ဆိုတော့လဲ သားငယ်က သူမရှိရင်တဲ့ ဈာန်အတွက်အလုပ်တွေကိုလုပ်ပေးမဲ့သူမရှိလို့တဲ့ အလုပ်သမားထားပေးမယ်ပြောတော့လဲ သူကိုယ်တိုင်လုပ်ပေးချင်လို့တဲ့လေ အဲ့တာကြောင့် သားတို့ကပဲဒီကလေးလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးပါနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်တို့ ဒီပေါက်စကိုကျွန်တော်တို့စောင့်ရှောက်ပေးပါ့မယ်"
"ကျေးဇူးပါသားတို့ရယ် ကဲ့အဲ့ဒါဆို သွားကြတော့မလား သားငယ် အောက်မှာပိုင်ထွေးစောင့်နေတယ်"
"ကဲ အသေးလေး လာ အကိုချီမယ်"
"အား အား ရတယ်အကိုမင်းခန့် လမ်းလျှောက်မယ်လို့ ခွန်သာလမ်းလျှောက်ရမယ်လေ ၂ရက်ရှိပီ ဆေးရုံခုတင်ပေါ်မှာပဲနေနေရတာ ဗိုက်ထဲက ကလေးလေး ကျန်မာဖို့ လမ်းလျှောက်မယ်လေ"
"အဲ့ဒါဆို လာ အကိုတွဲပေးမယ်"
မင်းခန့်က ပွေ့ချီမယ်လုပ်တော့ အတင်တွေရုန်းကန်ပီး သူ့ဗိုက်သေးသေးလေးကိုလက်ကလေးနဲ့ကိုင်ပီး Puppy eyesလေးတွေနဲ့ပြောလာတာကြောင့် မင်းခန့်စိတ်လျှော့လိုက်သည်။ဒေးဗစ်ကပဲ ခွန်သာ့ကိုယ်သေးသေးလေးကို ဖတ်ပီးဆေးရုံးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
ဈာန် နာရီကြည့်လိုက်တော့ ငါးနာရီခွဲနေပီဖြစ်တာကြောင့် ကွန်ပြူတာပိတ်ပီး ဇော်ထူးကိုခေါ်ပီး အိမ်ပြန်လာလိုက်သည်။
ဒီနေ့ ဇော်ထူး သူကိုယ်တိုင်မောင်းနေတာဆိုတော့ သူ့လင်ဘယ်ရောက်သွားလို့လဲဆိုပီးဈာန်တွေးမိသည်။
"ဇော်ထူး ဒီနေ့ မင်းကိုယ်တိုင်မောင်းမေတာ မင်းလင်က ဘယ်သွားနေလို့လဲ"
"ဟာ Boss ကလဲဗျာ လင်မဟုတ်ပါဘူး ချစ်သူပါဗျ"
"အတူတူပဲလေ မင်းတို့ကယူတော့မှာပဲမလား"
"ဟဲ ဟုတ်တယ် ဒီနေ့ မောင်က ခွန်သာလေးကိုသွားကြိုတယ်လေ ဒီနေ့ဆေးရုံဆင်းပီ အွန်း ဒီချိန်ဆိုညီလေးက အိမ်တောင်ရောက်နေလောက်ပီ"
"omm ထားပါတော့"
ဈာန်အိမ်ပြန်ရောက်တောခြောက်နာရီပင်ကျော်နေပီဖြစ်သည်။ခြံထဲကားဝင်တဲ့ အချိန် ခြံထဲမှာကားတစ်စီးရှိတာကြောင့် တီလေးကားမှန်း သူသိသည်။
အိမ်ထဲဝင်တော့ ဧည့်ခန်းမှာနှစ်ယောက်သားထိုင်ပီး စကားပြောနေတာကြောင့် ဈာန်လဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"သားပြန်လာပီလား တီလေးက အခုပဲ ပြန်တော့မလို့ သားလာတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ တီလေးစောင့်နေတာ"
"ဟုတ် တီလေး သားကိုပြောစရာရှိလို့လား"
"ပြောစရာတော့မရှိပါဘူး မှာစရာတော့ရှိတယ် သားဒီနေ့ ကစပီး သားငယ်လေးကိုသေချာ ဂရုစိုက်ပေးရမယ်"
တီလေးစကားကြောင့်ခွန်သာကြောက်လဲကြောက်သလို ရှက်လဲရှက်လာသည်။ဈာန်ကလဲခွန်သာကိုတစ်ချက်လမ်းကြည့်ပီး
"တီလေး ပြောစရာမရှိတော့ဘူးဆို သားအပေါ်တတ်တော့မယ်"
ဘာအဖြေမှာမပေးပဲသွေးအေးလွန်းတဲ့ သူ့ကြောင့် ဘေးကသားငယ်လေးကိုကြည့်မိတော့ ခေါင်းလေးကိုငုင်ထားတာကြမ်းပြင်ထဲတောင်ဝင်တော့မယ်။ဒေါ်သီတာဈာန်လဲ သက်ပြင်းချရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်။ညလဲမိုးချုပ်တော့မှာကြောင့်သားငယ်လေးကို နှုတ်ဆက်ပီး အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။
_______________________________________3.8.2021
💚အချစ်များစွာဖြင့်❤️