CHAPTER 2
“BASTE, Ahmm someone asked me about his patient. Tinamaan sa ulo ang bata at limang taon nang na-komatose hanggang ngayon wala pang progreso. What do you think? If you were his doctor, what should you do ?” Seryuso na tanong ni Lase sa kaniya.
Tumigil si BASTE at humarap sa doktor na kaibigan. Nahihilo at tinatamaan na siya ng alak pero naririnig at naintindihan parin niya ang bawat salita na lumabas sa bibig ng kaibigan.
“Lase, doktor kaba o hindi ?” Sarkastikong tanong niya sa kaibigan.
Umiling ang kaibigan ni Baste at kinuha ang susi sa kamay niya. “I am but i have limitation when we're performing a serious operation. Kaya nga tinatanong kita, diba ?”
“Tinawagan ako ni Ninong kanina at gusto ka niya maka-usap” Dugtong pa nito.
Nag-buga siya ng marahas na hininga.
“Giving up is not my cup of tea even if he's now in the hovered of death, Lase. At least, ginawa ko ang trabaho ko para iligtas ang pasyente ko. If he's not progressing, wait and check his condition again and again. Delekado kunin ang bala sa ulo niya pero pinagtataka ko bakit siya na-komatose ng ganitong katagal ?” Nagtataka na tanong niya sa kaibigan.
Napatingin si Lase sa kaniya at sa paraan ng titig nito, alam niyang wala itong alam.
“Before someone shot him, natamaan na ang ulo niya sa matigas na bagay kaya siya naka-tulog ng ganun katagal.” Baste eyebrows knotted in confused. He's just a kid, paano nangyari ito sa bata?
“Anong pangalan ng bata ?”
“Darren, darren ang pangalan niya”
Nabitawan ni Baste ang hawak na cellphone. Nanigas siya at nanlamig ang buong katawan niya sa narinig sa kaibigan niya . Darren ? No.. No. Darren is innocent and good boy . Hindi ito lumalabas ng bahay at palagi itong pumupunta sa—..
Napatigil siya at tumingin sa kaibigan niya .
“Call him, now .”
“Baste, lasing ka at delekado—”
Mariin na pumikit siya, nawala ang kalasingan niya dahil sa bata . Dammit, hindi niya gusto ang kaba na naka-baon sa dibdib niya .
“Dammit, nasaan nagtratrabaho ang ninong mo ?”
Pinigilan siya ng kaibigan niya. “Baste, lasing ka. Let me drive you .” Seryusong gagad ng kaibigan niya.
Hindi siya mapakali at nararamdaman niya ang kasabikan na makita ang dalaga, dammit! Napamura siya ng maramdaman ang panginginig niya at ang hindi mawari na pakiramdam na gumagalaw sa tiyan niya. He fucking need to calm down and to ease his heart from pounding darn fast and loud . Baste didn't expect to be like this, after five years that they've never seen in each other. Kailangan kung kumalma! It's not good for fuck sake !
Hanggang sa nakarating na sila sa harap ng San Diego Hospital, wala parin siya sa sarili niya . Bakit binabaliw naman siya ng dalaga ? Baste look at the entrance of the hospital and heave a deep sigh. Dammit, dammit, fuck ! Five years, it's been five years but darn the pain is still there coincided with his stupid heart . Huminahon siya at binalot siya ng hindi maipaliwanag na emotion.
“Papasok ba tayo ?”
Nandito ako para kay Darren .. Para kay Darren .
Tumango siya sa kaibigan niya .
“Im sorry”
Bumaling siya sa kaibigan niya . Binabalik naman nito ang nakaraan at hindi niya gusto iyon .
“For what ?” Walang boses na tanong niya .
“Kasi hindi kita sinupot nung araw na
kailangan na kailangan mo ako”
Madilim na tumingin siya sa paligid at hindi sumagot sa kaibigan niya. Kinaya naman niya ng mga araw na hindi sang-ayon sa kaniya ang mundo, kinaya niya kahit alam niyang kailangan na kailangan niya ng tulong sa mga kaibigan niya.
Tumawa siya ng mapakla. “Nakakatawa lang dahil sabay tayong iniwan ng babaeng mahal natin at pinagpalit sa ibang lalaki. What do you think, Lase hmm ?” Tinapik niya ang balikat ng kaibigan niya.“Wag kang humingi ng sorry dahil alam kung nasasaktan at nagdudusa karin sa mga araw na iyon . I mean, in just one snap, nawala na sayo ang fiance mo at nasa iba na .”
Tumingala si Lase at tumawa katulad niya. “Its okay, parang kagat lang nang langgam ang sakit.”
Binatukan niya ito . Alam niyang dinadaan sa biro ni Lase ang lahat at hindi niya alam kung nawala naba sa isip nito ang dalaga o tinatago lang nito ang lahat sa kaniya lalo na sa mga magulang niya. Before Lase left everything here in Philippines, ilang beses niyang kinuha ang pagmamay-ari nito pero kahit anong gawin niya, ayaw na sa kaniya ng dalaga .
“Pumasok na tayo sa loob”
Napailing-iling siya sa kaibigan niya at sinundan ito.
“Lase ?”
Napatigil sila ng kaibigan niya ng may tumawag sa kanila hindi kalayuan sa Chapel ng hospital . Hindi katandaan na lalaki ang huminto sa harapan nila.
“Ninong, kamusta po kayo ?”
Ngumiti ang matanda at nilahad ang kamay niya. “Im Calvin Gonzales”
Siniko siya ni Lase. Ngumiwi siya sa matanda at kinuha ang kamay nito at nakipag-shake hands. This hospital is quite different but lack of equipment and facilities. Nakikita niya agad iyon ng unang tapak palang sa hospital na ito .
“Tein Freimn”
“Yes, it's my pleasure to meet you Doc. Freimn. It's my first time to talk to you, honestly. Salamat at natanggap mo ang mensahe na pinadala ko sa sekretarya mo .”
Tumingin siya sa kaibigan . Tumango siya sa Doktor kahit binalewala niya ang lahat ng mensahi ng sekretarya niya . Alam na ng sekretarya niya ang gagawin nito. He's too busy to read all of his messages.
“Lahat gagawin ko para sayo, Ninong.” Pag-sulpot ni Lase sa usapan .
Mahinang tumawa ang Doktor. “Kung hindi lang sa bata na iyon, hindi ako hihingi ng pabor sa ama mo,hijo.”
“Its nothing, Ninong. Ano ba ang kondisyon ng pasyente mo ?” Tumingin sa kaniya si Lase .
Mabigat na bumuntong hininga ang matandang Doktor .“Delekado na makuha ang bala sa ulo nito. He needs to wake up as soon as possible. Five years in coma isn't good. Lumalala ang sugat niya sa ulo at maari niya itong ikakamatay. Hindi rin kaya ng pera ng dalaga ang gastusin ng hospital, isa akong ama at nasasaktan ako sa nakikita ko, hijo . She remind me from my poor Gigi.”
Tinapik ni Lase ang balikat ng matanda.
Tumikhim si Baste. “I want to transfer the kids in my hospital as soon as possible . Ako na ang bahala sa bill at mga kagamitan na kailangan sa pag-lipat nito sa hospital ko. I'll settle the payment and other equipment soon after this conversation end . Update me on time, Doc.”
Tumango-tango ang matandang doktor, hindi makapaniwala sa narinig sa kaniya. Lase lips raised a bit, he playfully look at him as if there's something wrong with what he said a while ago. Chismuso pa naman ito, alam niyang ipagkakalat nito ang narinig niya.
“Ahmm, are you sure about this Doc. ? I mean, the one month bill is worth of half millions . Magdadalawang buwan na ang bill—”
“Im sure with this . Now, lets visit the kid ?”
Dammit! Dammit! Half million, baste ! Malaking pera iyon pero wala lang sayo ?! Gusto niya batukan ang sarili niya pero nasasabik ang buong katawan niya makita ang dalaga. Limang taon, Baste ! Limang taon mo siyang gusto kalimutan pero isang sambit lang ng pangalan niya, bibigay ka agad ! It's frustrate the hell out of him but darn, his body and heart betrayed him . Hindi niya maintindihan ang katawan niya lalo na ang dinidikta ng puso niya. Para na siyang ma-ulol sa pagtitimpi na buksan ang pinto at dambahan ng yakap ang dalaga .
Fuck, I'm fucking fuckep up right now!
Pagbukas palang ng pinto, agad na sumalubong ang mga mata nila sa isat-isa. Baste darkly stare at her, his jaw clench when his eyes drop in her lips . Dammit! Fucking inviting !Nakita niya ang gulat sa mukha ng dalaga .Galit siya sa dalaga ! Galit siya dapat sa dalaga! Fuck ! Fuck!
Matiim niyang tiningnan ang dalaga, kinakabahan parin ba ito kapag malapit lang siya ?
“I want to talk to her, alone”
Mali yatang nag-kita pa tayo, Mon Coeur...
PAPALABAS pa lang si JOCELYN ng may taong humila sa kaniya at malakas na tinulak siya sa pader. Malakas siyang humiyaw sa sakit! Nagpumiligpas siya ng maramdaman ang pag-higpit ng hawak nito sa leeg niya. She cough as she can't breath, his fingers pressing her middle neck that made Jocelyn gasping in breath! Nagbabaga sa galit ang mukha nito habang nakatingin sa kaniya, hindi niya gusto ang bawat tingin nito sa kaniya.
Nagpumiligpas siya pero ang lakas nito, halos hindi na siya maka-hinga. Paano siya nito natuntun?!
Sinuntok-suntok niya ito ng umangat sa ere ang katawan niya. “B-bitawan mo ako! J-jero! B-bitawan mo ako!”Nanunubig ang mata niya ng maramdaman niya ang sakit sa likod at ulo. Ang lakas ng impact ng pag-tulak nito sa kaniya. Dinadasal niya na dumating si Baste, dinadasal niyang bumalik ito.
Jero laugh sarcastically. Lumalaki ang mata nitong tumawa sa kaniya. She's fucking scared! Takot na takot siya!
“Hindi kana makakawala sa akin, Jocelyn! Limang taon na kitang hinahanap, limang taon”
Pl-ease, help me ..
Bumagsak siyang hinahabol ang pag-hinga ng may sumuntok kay Jero. Her eyes shuts painfully while holding her neck. Natatakot siya at nahihilo, hindi niya ma-igalaw ang katawan niya dahil sa panginginig. Halos hindi siya maka-tayo dahil sa panginginig at hilo.
Unti-unti minulat niya ang mata at nakita niyang walang-awang sinuntok ng doktor si Jero halos bugbug sarado na ito. Kahit hindi ito maka-tayo ay wala sa sarili itong tumawa, pinahiran nito ang dugo sa labi at tumingin ito sa kaniya .
Nalaglagan ang luha niya sa takot at sapalagay niya nagtataasan ang lahat ng balahibo sa buong katawan niya sa tingin nito.
Tumawa ito ulit .“H-hindi ako titigil hanggat hindi kita nakukuha, Jocelyn!”
Pinatayo ito ng doktor at malakas na sinuntok .
“B-bakit, b-baste? N-naiingit ka bang naging akin si Jocelyn ha ?”
Nanigas siya.
Sinapo niya ang dibdib sa lalaking tumulong sa kaniya. Baste? Baste? Bumalik ito?
Baste eyes was sharp and dark while looking at Jero, his eyes squeezed shuts as if Jero trigger him, his veins bulging in his neck and his hands. Walang buhay na mas mahigpit na kinuyom nito ang kamay. Oh my god! An-ong gagawin ko?
She stilled as Tein lips deviously raised a bit .“S-sayo? I-inagaw mo siya sa akin. Agawin mo man 'yan ng ilang ulit sa akin parin siya babagsak! Tandaan mo 'yan, putanginang gagu ka !”
Mas lalo yata siyang nahihilo sa narinig. Her cheeks crept to blush as her heart started to flick crazily. Unti-unti siyang tumayo at kahit mahina ang katawan niya ay nakayanan niyang lumapit sa binata ng lumapit sa kaniya si Jero.
Sarimot-saring emosyon ang lumukob sa kaniya ng makita niya sa malapitan ang binata, may dugo ang labi nito. What would i feel to kiss and hugged baste again? Napapikit siya ng maalala ang mga araw na 'yun.
Hindi lang halik ang ginawa niyo, remember?
Umiling siya sa sarili.
“B-baste”
Nahihilo na hindi sinasadya na bumagsak siya sa binata. As their body touched again, she can't restrain herself to hugged him and sobbed like she always did to him. Umiiyak siya habang niyayakap niya ang binata. Alam k-ung galit ito. Nararamdaman ko 'yon.
Jocelyn absentmindedly groan in pain. Kumirot ang likod niya at ang hapdi-hapdi nun. Bumaon ang kamay niya sa likod ng binata ng mas lalong lumalala ang hilo niya.
“T-tein” Her vision become blurry as her hands slowly loosen at Tein back. Mabuti nalang at mabilis ang binata na sinalo at binuhat siya.
Bago siya nawalan ng malay narinig niya ang malutong na mura nito.
NAGHIHINTAY SIYA sa dalaga sa labas ng arts designer room habang binibilang ang rosas na binili niya sa labas. He smiled and waved at her as Baste saw her heading at him. Natapos na ang klase nito?
“B-baste”
Niyakap niya ang dalaga at binigyan ng halik sa noo nito bago binigay ang rosas sa kaniya. Tein saw her cheeks redden and she shyly staring at him.
“A-akin to ?”
Napakurap-kurap pa ito, inosente na tumitig sa kaniya. Dammit! I just controlling myself to kiss her! Pumikit siyang sinapo ang mukha ng dalaga at gigil na pinisil iyon.
Jocelyn eyes sharply glaring at him.
“B-baste! a-ano ba”
Natatawa na inakbayan niya ito at hinila ito sa likod ng field, doon sila minsan tumatambay kapag sabay ang vacant nila.
“Papayagan mona ba ako ?” Lumapit ang mukha niya sa mukha ng dalaga.
Malakas itong napasinghap.
“B-bakit ang lapit mo?”Kinakabahan na tanong ng dalaga.
Bumaba ang tingin ni Baste sa labi nito at mahinang siyang dumaing ng makita ang pag-kagat nito sa labi. Lumayo siya dito ng kunti at baka hindi niya mapigilan ang sarili niya.
Baste chuckled and pinch her nose.
“You accept my flower, it mean it's a yes ?”
Umiwas ng tingin ang dalaga at yumuko.
“Y-yes”
Nabingi siya yata? Mabilis na bumaling siya dito at sinapo ang mukha.
“A-ano? Ulitin mo nga?” Reklamo niya sa dalaga.
“Y-yes, oo pinapayagan na kita”
He couldn't help it but to reach her nape and kiss her.
Naramdaman niya ang paninigas nito ng lumapat ang labi nila sa isat-isa. Hindi niya maipaliwanag ang saya na naramdam ni Tein. Sapalagay niya babagsak siya sa sinabi nito.
“Pwede na kitang liligawan ?”
Nahihiya na tumango si Jocelyn dito.
Mahinang dumaing siya at sinakop ang labi ng dalaga ng hindi na niya mapigilan. Akala niya magagalit ang dalaga pero naramdaman niya ang pag-hawak nito sa balikat niya at tinugon ang halik niya. Tein smiled between their kisses. It's the most memorable day in his life.
“B-baste, baka nakalimutan mong nanliligaw ka palang ?”
Baste gave her a peck in lips ..
“B-baste !”
Ngumuso siya sa dalaga, nag-lalambing. Hinawakan ng dalaga ang kamay niya at nahihiya sa mga estudyante na naiinggit sa kaniya. Mas lalong hinigpitan ni Tein ang kamay niya sa dalaga at hinila ito palapit sa kaniya.
“I l-ike you, mon coeur” Tein lowly whispered to her.
Umiiling si BASTE ng maalala niya ang araw na iyon, dapat kinalimutan na niya 'yun.
Tumingin siya sa dalaga at pinatakilid ito. He can't contain his anger toward Jero, everything he said. He wanted to throttle his neck too, pareho sa ginawa nito sa dalaga. Lalo niya ng makita niya ang ginawa nito sa dalaga parang may halimaw na bumangon sa loob niya at hindi niya 'yon mapigilan na lumabas. It's frustrate the hell out of him, when it comes to her everything he said before, disappeared effortlessly just in one hugged?! Umiyak lang ito sa harap niya at ngayon inaalagan pa niya ito. .
Galit ka, Tein! Galit ka sa kaniya!
Marahas na pumikit siya at kinalas ang tali ng bra nito. Tangina, Tein! Kinuyom niya ang kamay niya at kinuha ang ointment. Nasa loob sila ng opisina niya ngayon at mayroon siyang maliit na kwarto na halos gabi-gabi dito na siya nag-papahinga.
Maingat na pinahiran niya ng ointment ang namamaga na likod ng dalaga. Ang pula-pula nito at sapalagay niya malakas ang pag-tulak ng gagu na 'yon! Tein gently stroking her back, his eyes shut and stood up. Pinipigilan ang sarili niya. Kumuha siya ng damit at pina-suot dito, halos ipikit na niya ang mata pero hindi niya mapigilan na titigan ito. Her eyes seems tired and lack of sleep, her lips is pale unlike before it's pinkish and it's good to feel in his lips. Malaki rin ang pinayat nito, kumakain paba ito?
Tein heave a deep sigh as she saw a small wound in her neck.
Kinuha niya ang gamit at ginamot ang leeg nito. Tein gently put his band-aid in her neck, sa ilalim man ng panga nito at sa kilid. May araw rin ang lalaki na iyon sa akin! Hinawi ni Tein ang buhok nito sa mukha at inipit niya 'yon sa likod ng tenga ng binata.
His senses back as he heard his cellphone rang. Napapaso na lumayo siya sa dalaga at sinagot ang tawag ng kapatid niya.
“K-kuya?! Sabi mo pupunta ka dito? Miss ka na ng kambal” Alam na alam niyang hindi na maipinta ang mukha ng kapatid.
Tein chuckled a bit.
“Admit it, you missed me Tween. I miss you too”
Tween chuckled in other line.
“You promise, Kuya”
“Atat na atat kana makita ako, kanina lang tayo nag-kita. Pati ang kambal ayaw na akong pakawalan, diyan nalang kaya ako matulog ?” Sinabayan niya ng mahinang tawa, gusto niyang mainis ang kapatid niya.
“Never mind !”
“Bye, baby. Good night”
“Shut up, Kuya !”
Napatawa siya ng binabaan agad siya ng kapatid niya. Ganun ba talaga kapag buntis?
NAGISING SI JOCELYN sa pamilyar na tawa. Unti-unti niya minulat ang mata niya at nakita niya si Tein. Ito ang kauna-unahang nakita niya itong masaya na ganito. Sino kaya ang kausap niya? Bumabalik parin sa isip niya ang ginawa nito kagabi, ang pag-halik nito sa kaniya at ang huling sinabi nito.
Napakurap-kurap siya at lumaki ang mata ng makita ang damit niya. Ito ang nag-bihis sa kaniya? Her cheeks heat up as she felt something tickles in her heart up to her cheeks.
“Admit it, you missed me tween. I miss you too” Napatanga siya sa narinig niya sa Binata. He have woman already? Why does her heart twinged in pain?
Umiling siya. Hindi ko dapat maramdaman ito pero bakit sumisikip ang dibdib ko?
“Atat na atat kana makita ako, kanina lang tayo nag-kita. Pati ang kambal ayaw na akong pakawalan, diyan nalang kaya ako matulog ?”
Pumikit siya ng mas lalong bumaon ang hindi maipaliwanag na pakiramdam sa kaniya lalo na't narinig niya ang mahinang tawa ng binata. An-o ba ang nararamdaman niya? May anak na ito? May asawa na ito?
Sinapo niya ang puso dahil kumidlit ang sakit dun. She shouldn't feel this but heck she can't accept it. Hindi niya naiwasan na kumawala ang luha sa kabilang pisnge niya.
Hindi siya maka-hinga.
“Bye, baby. Good night”
Her eyes shut in pain and her heart stang quietly as she heard those words at Tein. Kinuyom niya ang kamay at pinipigilan ang sarili. Kasalanan ko naman ito, kasalanan ko ang lahat.
Wala palang kwenta ang pag-hihintay niya.
Maingat na tumayo siya kailangan niyang umalis.
Napatigil siya ng makita ang madilim na mukha ni Tein Bakit pagdating sa kaniya galit ito pero kanina ang saya-saya nito?
Lalapitan niya sana ito ng humakbang ito palayo. “Don't..”
Bakit iba ang pinakita nito kagabi sa kaniya?
Yumuko siya.
“G-gamutin natin ang labi mo”
“Hindi naman masakit hindi katulad ng ginawa mo” Matigas na ani nito.
Napapikit siya at pinigilan na umiyak ulit sa harapan nito. Kung alam lang nito ang dahilan, kung alam lang nito.
“S-salamat sa pag-ligtas sa akin. A-aalis na ako”
Kinuha niya ang damit niya at nag-bihis. Kailangan pa niyang mag-hanap ng trabaho para sa bill ng kapatid niya. Mahinang siyang dumaing ng dumikit ang sugat niya sa damit.
Huminga siya ng malalim at ngumiti na tumingin dito.
“A-aalis n-na ako”
Nagmamadali na binuksan niya ang pinto at umalis. Mayroon sa kaniya na umaasa na baka susundan siya nito at pipigilan pero sinasaktan lang niya ang sarili dahil naka-labas na siya ng hospital walang Baste ang pumigil sa kaniya.
Jocelyn covered her lips and she did everything to control her tears but she can't. Habang naglalakad siya papunta sa terminal ng mga jeep walang laman ang isip niya kundi ang tawa at mga salita na 'yon ni Tein sa asawa nito siguro. Huli na ba? Hindi na ba siya mapapatawad ng binata?
“B-brace nasaan ka naba? Ikaw nalang ang kaligayan ko bakit pati ikaw kinuha sa akin ?” Napapikit na huminga siya ng malalim.
Jocelyn panicked as she felt someone following her, her both hands shaking as well as her lips. Nanginginig ang buong katawan niya at natatakot siya na baka si Jero 'yon o hindi kaya ay mga tauhan ng binata para makuha siya. Sarimot-saring emosyon ang bumalot sa kaniya at hindi niya na matiis kundi tumakbo. Oh my g-d! Oh my- tatlong lalaki na humahabol sa akin.
Mabilis na tumakbo siya, hindi na niya alam kung nasaan na siya. Ang gusto lang niya ay tumakas! Nagsisisi siyang umalis, nagsisisi siyang pinangunahan ang emosyon na bumalot sa kaniya.
Sa sobrang lingon na lingon niya sa likuran. Hindi niya inaasahan na may malaking bato sa harapan niya at bumagsak siya. Hindi niya mapigilan na umiyak sa kaserablihan niya, lalo nang lumakas ang iyak niya ng maramdaman ang sakit sa tuhod at kamay. Why does her life is always a fuck up? All she wanted is to have a peaceful life. Hindi nagtatago at walang kinatatakutan. Pinilit niyang tumayo at tumakbo ulit, walang siyang ginawa kundi tumakbo at tumakbo kahit pagod na siya kahit ilang beses na siyang nadapa at ramdam na ramdam niya ang pag-daloy ng dugo niya sa tuhod.
“Oh m-my g-d ! N-nandiyan na sila! N-no! n—”
Malakas na sumigaw si Jocelyn ng may humila sa kaniya. Nanginginig ang katawan niya sa takot!
“B-bitiwan mo ako! P-please, ayoko sumama! Bitawan m-mo ako. N-nagmamakaawa ako, bitawan mo ako” Nakikita na bulong niya.
“It's me, Tein” Tinakpan nito ang bibig niya at hinila siya sa madilim na puno.
Napatigil siya at napahawak sa Binata.
Sinundan niya ako?
Tuloy-tuloy ang luha na lumabas sa mata niya at walang boses na umiyak siya. Hindi niya alam kung sa takot ba o dahil sinundan siya ng binata at niligtas siya ulit nito.
Mahigpit na humawak si Jocelyn sa binata, nag-alala na baka mapahamak ito dahil sa kaniya.
“N-nasaan na ang babae na 'yon ?!”
Pumisik siya ng sumigaw ang lalaking humahabol sa kaniya. Binaon ni Tein ang ulo niya sa dibdib nito at hinawakan siya nito sa bewang, sinusuportahan ang katawan niya. It's feel so good to hugged him again.
“H-hanapin niyo! M-malilintikan tayo kay J-jero kapag nakawala 'yon. Alam niyo naman na gusto na gusto niya ang dalaga !”
Naramdaman niya ang pag-higpit ng hawak sa kaniya ni Tein.
“Limang taon na tayong nag-hahanap sa babae na 'yon” Sigaw ng lalaki.
“Hanap-in niyo! Kapag nakita niyo painumin niyo ng alak na may druga katulad ng ginawa ni Boss nun, tingnan lang natin kung makakawala pa siya”
Nanginginig ang katawan niya ng kumalas si Tein at susugurin na sana ang mga lalaki na 'yon ngunit mahigpit na niyakap niya ito.
“W-wag Tein, please” Pagmamakaawa niya dito. Namumungay ang mata niya na tumingin sa binata.
Marahas na bumuntong hininga ito at binuhat siya.
“B-baste”
“Shut up” Nagtatagis ang bagang nitong tumingin sa paligid.
Unti-unti lumakad ito ng makitang wala na ang mga lalaki. Kumapit siya sa leeg ng binata at malaya na tiningnan niya ang mukha nito. Bakit yata mas guma-gwapo ito?
Jocelyn bit her lips as her side breast pressing at Tein chest.
She shook her head. Ano ba itong iniisip ko? Hindi niya dapat maramdaman ito, diba? Hindi siya dapat lumapit sa binata, hindi pwede..Magagalit si Brace.
Yumuko siya at hindi tumingin sa binata ng pumasok ang katawan nila sa kotse nito. Hindi siya makahinga habang magka-dikit ang katawan nila. Sapalagay niya tinatangay lahat ng lakas niya.
“B-baste” Kinakapos siya ng hininga ng tumigil ang binata at matiim na tumingin sa kaniya.
Ang lapit-lapit ng mukha nila na halos sakupin na nito ang labi niya. Jocelyn press her lips together and look away. She can't stand their closeness, naiinitan siya.
“Tingnan mo ako”
“B-balik n-na ako sa hospital—”
Jocelyn gasp as Baste grip her chin to make her look at him. Napalunok at nahigit niya ang hininga dahil bumaba ang madilim na mata nito sa mga labi niya. Dahil sa taranta ay wala sa sarili na kinagat niya ang labi niya.
“Keep biting it and you'll see” It's look like a bluff for her. Ang mapanganib na pag-tagis ng bagang nito ang kinakabahala niya at hindi siya mapakali.
Ano ba ang gagawin niya? Natataranta at nawawala siya sa huwisyo kapag malapit lang ito!
“B-baste, please. D-dont—”
Bumaba ang daliri ng binata sa labi niya at napapikit siya dahil sa hindi mawari na nararamdaman. Her heart never stop beating and because of his touch, her mind fled away. Nagwawala ang cells sa buong katawan niya ng kumiliti ang kaibutiran niya dahil sa hawak lang?!
“Don't, What hmm ?”
Napapikit siya ulit, hindi niya talaga alam bakit ganito ang binata sa kaniya.“B-baste, p-please. L-lumayo k-ka, please”
“Paano kung ayoko? Paano kung gusto ko halikan ka? Anong gagawin mo, Jocelyn ?”
Kahit nanghihina siya ay tinulak niya ito pero sadyang malakas ang binata.
“B-baste—”
“Ano kaya ang gagawin ko para hindi kana umalis? Hmm, Jocelyn. Markahan kaya kita ?”
Anong ibig nitong sabihin? Hindi siya makapag-isip ng maayos ng bumaba ang labi ng binata sa leeg niya. Her eyes widen as well as her lips parted open.
“B-baste !” Mahina siyang dumaing ng maramdaman ang hapdi sa leeg niya dahil sa ginawa ng binata. Hindi niya ito maitulak, hindi niya ito mapigilan, nanghihina siya sa ginawa nito. She bit her lips and contain herself from moaning. Ano ba ang ginagawa ng binata sa kaniya? Bakit hinahayaan niya ito?
Bumaon ang kuku niya sa balat ng binata ng bumaba ang labi nito sa damit niya papunta sa dibdib niya. Oh g-d! But before Baste's lips touch the valley of her breast, he suddenly stop and cursed sharply.
Shit! Nawala siya sa sarili niya .. Oh g-d .
Namumula ang pisnge niya at nahiya siya. They almost did it like before.
Bakit hindi ko parin makalimutan 'yon?!
A/N: Baste, rupok mo🥺🥴Paalala, chapter 2 palang. Ang landi-landi🙈