Chapter 9: Coldness
______________________
"Yeah, Haha kase sa Roleplay account ko siya na add then hindi ko pa siya nakita but the way he can say those words to me I can feel that his the one."
Kwento sakin ni Sabrina na tinutukoy yung ka chat niya araw araw na hindi pa niya nakikita. Kase tinanong ko kung bakit hindi niya kilala yung ka chat niya, eh sabi niya roleplay daw.
"Anong roleplay bah kase yan? May kanya kanya kayong role ganon?" I asked confusely while she look at me in disbelief na parang nagsasabing bat hindi mo alam shunga ka bah?
Tumawa siyaand rolled her eyes, "Haha antagal mo na sa mundo Jasmine 16 ka na! Haha! bat di mo alam yon ha? Nasa generation Z ka na dae jusko..." She laughed again, yung putol putol na tawa na nang aasar habang nakaturo sakin.
May sayad?O Nakshabu?
"Ano bah kase..." Tinawanan lang niya ako habang pinapaikot yung spaghetti sa plato niya.
"Alam mo?Kumain ka nalang tas I google mo HAHA!napaka LT mo!" Sabi niya na nang aasar. Tas sinubo na yung pagkain.
LT? Ano naman yun? Love tell? Laugh too? Lola to?
"LT ano naman yan?" Tanong ko na nakakunot ang noo.
"Ay jusko wag mokong kausapin! Lutang kaba?" She asked me while her mouth was full.
"Lutang?As in yung lumutang sa taas?" I asked again.
"Hay nako! Ayaw kitang kausap tse!" Sagot niya na parang napikon na.
Ano bah naman yang uso ngayon? Dapat ko na bang pag aralan talaga? Hays makakain nalang!
Kumain lang kami ng tahimik hanggang inilabas ni Jochill yung cellphone niya habang kumakain. When the notification bell rang she smiled and dali daling nagtype.
Sus lovelife bah naman.
Isa rin sa ayaw ko sa ngayon, yung mga tao nagtitiwala sa mga taong hindi pa nila nakikita at kilala. Acquired bang may ka chat palagi? Parang ayaw ko nun lalo na pag hindi ko kilala. We don't know kung ano yung totoong kailangan nila. We can't trust people in social media. It is all fake, hindi lahat totoo.
Kahit mga kilala mo nga may Hidden Agenda. Tss.
"Jas nga pala? Sino yung sinabi mong ex at bestfriend mo na mahal mo? Yeiii! Kwento mo na please!" She even pouted her lips as she signed a prayer on her hands.
Ew disgusting.
"His name was Justin-"
Tumili siya.
"Waaa!!Justin? You mean Justin Forcé?! OMG!—" Tinakpan ko yung baba niya ng kamay ko.
"Alam mo ang ingay mo! Ayaw ko na magkwento bwúiset ka!"I told her while looking at her flashly.
Tinanggal niya yung kamay ko sa baba niya."Oo na! parang tanga kailangan talagang takpan yung baba ko ng kamay mo? Malay ko bang nahugasan yan?-"
"Hoy! Nahugasan to Dae! Wag kang ano! Ang ingay mo kase hindi mo bah nakikita nasa canteen tayo?" I asked her stupidly.
"Ay! Nako dae alam ko na nasa canteen tayo! Kita ko nga oh?" She sarcastically answered.
Umirap nalang ako at hindi na sumagot samantalang siya ay ngumuya muna bago magsalita.
"So, Si Justin nga?" Mahina na yung boses niya, tumango ako.
"Oh sh!t! kaya palaa! Nung last week magpakilala siya ay hindi niya magawang i waksi yung mata niya sayo! Ayeiii gandang view bah mare!?" She asked me with her playful smile and confused eyes.
Pansin ko kanina parang ang happy niya. Para siyang girl version ni Ice. Parang gusto kong bawiin na magkaibigan kami. Speaking of Ice, ayaw ko munang makipagkita sa kaniya dahil nambubuwiset ako sa sarili ko kahit hindi ko naman dapat maramdaman to!
"Ano? Saya lang?"I asked her instead of answering the question.
"Yeiii nililihis niya yung usapan! Ayaw pag usapan aminin may feelings ka rin!" Inambaan ko siya ng suntok sa braso pero nakailag siya at tinaas yung kamay niya. "Chill, Haha! Pero you know anggwapo nun! I like him...." Parang nang aasar na sabi niya.
Pake ko naman.
"Oh edi sayo na." Sagot ko.
She looked at me playfully after eating the fried chicken on her plate, "You're just indenial."
"What?" I asked her, Indenial mukha niya. Alam ko sa sarili ko na hindi ko na siya maha –"
"Hmmm talaga bah? Eh bat nung sinabi kong may gusto ako sa kaniya bumusangot yang mukha mo?" She asked playfully again.
Abat malay ko—
"Hatdog." I answered cheerfully.
"Anong hatdog? Halaa...ibang hatdog bah yang nasa isip mo—"
"What? No! Kase yan yung uso ngayon dibaa?" Sagot ko kase nakita ko yang word na yan sa newsfeed ko. Mga kabataan nga naman.
Crab Mentality.
"Oo nga—pero yang hatdog ginagamit yan pag may nagsabi ng ha?" Batid kong nagtatanong siya.
"Anong ha?"Tanong ko naman pabalik.
"Hatdog."She answered .
"Ewan ko sa inyo, mga tanga."
"Ipakikilala kita sa kaibigan ko Jasmine si Chucks or known as Viela Chucks Quira!" She excitingly said na may pa taas taas pa sa kamay na may fried chicken.
"Babae? Sige!" I answered cheerfully.
"HAHA! hindi hoy lalake. Hindi mo alam na Chucks nga diba?" She suddenly asked while inubos yung fried chicken sa plato niya.
"Ay wag na." Sagot ko.
"Edi wag—gwapo pa naman yun—"
"Paki ko sa gwapo, dun nalang ako sa hindi cheater—"
"—Pero gwapo?" She finished my sentence enough for me to sigh and roll my eyes.
"Tss, Oh diba? Kahit hindi ka magsalita kitang kita na mahal mo pa yun—ah at meron pa pala mahal mo din yung bestfriend mo haha! dami mo namang kabit mare!" She sarcastically added.
Hindi nalang ako nagsalita at inubos na yung Ice cream ko, tunaw na tunaw na eh. Parang ayaw ipakain sakin ng katabi ko.
"Jas?" She called me. I Hummed.
"May...."She was hesitant to continue.
"May?" Umayos ako ng upo at tinignan siya, hinihibtay yung sagot niya.
"May...."
Tinaasan ko siya ng kilay, "Ano?"
Sumeryoso siya at ininom yung tubig sa baso niya, "Ah, may mas makakapantay pa ba sa kacute—an ko?—"
Naibuga ko yung pizza na kinakain ko at nanlaki yung mata— I just throw it up to someone at kay Ice yun.
"—Uy, sorry Ice sorry talaga I'll wash it nalang."
"Nice Jas!HAHA!" Si Sabrina na nang-aasar. Gusto sigurong masapak ko ng walang dahilan.
Nananampal ako.
"Hey. It's okay Jas."Ice answered with his sweetest smile.
"Huh?"
"I said it's okay."Pinitik niya yung noo ko.
"A-Aray bat ka bah namimitik—?" I asked, nangigigil dahil sa kaputang ina niya.
"Bat ka bah tumitingin sakin ng ganyan? Kulang nalang tumulo yung laway mo." He answered, amusement dancing on his lips.
"Aba't! Anong laway?" I was just looking at him kase parang ang cool lang niya kahit may nagawa ako sakanya.
"Wala—sige ayusin ko muna to," Then he smiled. "Ha?"
"Ah samahan na kita Ice."Sabi ko na nagpatili kay Sabrina.
Sasamahan lang naman.
"Okay ikaw. Pero— kumakain kapa." He answered looking at my plate.
"Ah, tapos na yan." I answered incorrectly, enough for Jochill to scoff.
"Naku! Hindi pa yan tapos pero sige kung mapilit ka dalhin mo na sa CR yan HAHA!"kinurot ko yung tagiliran niya para umaray siya. Sinamaan niya ako ng tingin pero pinaikotan ko lang siya ng mata.
"Haha, yeah pansin ko nga." Sagot naman ni Ice na namumula ang tenga at pisngi.
Sasagot pa sana si Sabrina pero hinila ko na si Ice patungong Washroom.
Nagpapakabait lang naman ako.
"Jasmine—sorry ah?"
"Bat ka naman nagsosorry?" I confusely asked.
"Kung may kasalanan ako sayo, please forgive me." He answered na parang nahihiya.
Sus, kung alam mo lang kung ano yung kasalanan mo saaking puso pinatibok mo lang naman to ng malakas at pinaasa na naman.
'Naks, Jasmine ang corny mo!' Sigaw ng utak ko.
'Hindi kaya she's just being reasonable, and it's the truth tanga.' sagot naman ng heart ko.
Pati kalulwatihan ko nag away away na. Baka gamot lang kailanagan ko para gumaling ako. Oh kaya mental? Chos.
"Jasmine?"
Bakit kaya naiinlove ulit yung mga taong sinasabing takot sa pag–ibig na yan?
"Jasmine."
Parang ayaw ko ng mainlove ulit kase parang pag lumabo at masaktan na naman ako hindi ko na kaya at ang sarili ko naman yung saktan ko. Gaya ng sabi ni kuya.
"Jas."I sighed and looked at him.He was looking at me confused.
"Oh?"
"Bat hindi ka sumasagot pag tinatawag kita?" Sagot niya na nakipagsabay na sakin sa paglalakad.
Hindi ko na namalayan na nasa washroom na pala kami at maraming tao. Kailangan pa namin mag linya.
"Jasmine!"Sasagot sana ako kay Ice ng tinawag ako ni Angela.
"Hi!" Masigla kong bati rito. Pansin ko rin na ang lalim ng eyebags niya.
Ano kaya yung ginagawa niya pag gabi? Hmmm.
"Asan ka na? Magsa start na yung klase beyb." She asked me, while her eyes was looking at us, exchangely.
"Ah, yeah I'll be there na. Tutulongan ko lang si Ice kase natapunan ko ng pagkain." I smiled awkwardly, while she was using her twisted eyebrows to frustrate me more.
"Ah okay, kita nalang tayo sa room may sasabihin kase di ako sayo, or should I say kami. But if you'll go to Autumn's mom Birthday dun nalang natin pag usapan. I can wait." She politely said.
She knew Autumn?Sounds interesting. Gosh.
I better be handy right now.
"Sure!" I answered, with a small smile in my lips.
"Ahòy! Please be. Bye." Nag iwan muna siya ng makahulugang tingin smain ni Ice bago umalis.
We both, Ice and me looked at each other and laughed. Baka pagchismisan nila kami na magboyfriend. Hanggang nabubuhay ako walang makakapagpigil sakin. Mom, can hate me. But not myself.
"So let's wash it na? Kase magsa start na yong klase—"
"You go." He answered happily.
"What?"Sagot ko na mas nakapagpasaya sa mata niya.
"You can go. First."He said with a matter of fact tone.
"No. Kasalanan ko yan eh. I should be the one washing that right? And yeah may damit kaba or something? Kase hindi naman malilinis yan right now diba—"
"Ice!?" He look pale, his face was white and he began to cup his stomach like his enduring something.
Hell!
What should I do?
"Ice...wag ka nga magbiro ng ganyan susuntokin kita promise." Banta ko na kahit sumakit man yung kahit saan sa parte ng katawa niya nakatawa parin siya.
"Wag mo nga akong nilalaro Ice." He was still enduring the same pain, his face and the nerves on his hands was telling it all.
I can't say it's a joke.
An ambulance! Putek Jasmine ngayon ka lang nakaisip?
Sino naman kaya yung tatawagin ko. I was wondering if....
Justin! He's taking med next year.
"W—wait ka lang jan Jus–ay este Ice, I'll call someone wait lang." I tapped his face with my palm and quickly ran away.
Tumakbo ako sa pagitan ng washroom patungo sa classroom namin ang ending hingal na hingal akong umabot sa Mars.
"Oh? Jasmine? Bat hingal na hingal ka?" Tanong sakin ni Xizi na parang nag aalala. Kumakain siya ng Chubbby.
"Ah, nakita mo ba si Justin?" Tanong ko na nagpalukot sa mukha niya.
"Ahm...baka nasa loob? Just check it nandyan lang yan sige byeee babe." She answered at lumakad na.
Ako naman ay pumunta sa loob ng classroom at hinanap si Justin.
At nakita ko siya sa loob kasama si Autumn. He was smiling brightly na hindi ko naranasan nung kami pa.
I wonder pano nakapasok si Autumn dito? She's In college.
If only ako yung nasa—
'No Jasmine ano ka ba? those people are not worthy of your love.' Sabi ng utak ko.
'Yes Jasmine, if nagtanong ka kay Justin noon hindi ka sana nasaktan ng ganiyan.' Sagot ng damdamin ko.
'Ang bobo mo naman, conclusion nga diba? nakita nga ni Jasmine nga naghahalikan sila, takte.'
'Well, oo nga pero—' Bakit ba pati kayo nag aaway huhuhuhu.
Dinamba ko kung nasan yung puso ko. I can't just take away my eyes from them. Justin was caressing Autumn's face while autumn was yawning as she laid her head on his shoulder.
As expected he never failed to disappoint me.
Peste!—
Si Ice oo nga pala shet!
Parang ang bobo ko naman if I'll go to him. Kase diba magte take pa siya, eh hindi naman doctor yan putang ina.
Na realize ko din na bobo pala ako pagdating sa pag-ibig — ay este sa pag dodoctor.
Sakit lang.
Pero shemay hindi ko parin mapigilan na kutitin yung sarili ko kasi nakita ko yung sarili ko na naglalakad patungo sa kanila.
'Wag Jasmine. Sasabihin nila na nagseselos ka or panira ka ng moment.' Opinyon ng utak ko.
'Nobody's watching darling. Go on, fight it. Marupok ka naman eh.' Tumawa yung puso ko kaya napasimangot ako.
May sayad na siguro ako kagaya ng Author neto. Chos.
Sabi nga nila,"Sundin mo ang iyong puso." Takteng suhisteyon yan.
Pero si Ice pupuntahan ko.
I was going to back out and turn around but his gaze silently interrupted me by my plan of moving this freaking feet of mine. He was looking at me coldly while I was here gulping and nervously taking my step back.
May black eye pa yun.
Baka masuntukan ako.
Then he turned his gaze back to Autumn and caressed her hair like a barbie doll. Wow, I feel that his not even bothered now by me being with them.
It was 3 years back then but I still can't remember how he instantly crushed my feelings by not looking at me the same way before. He killed me by the matter of time passage and the wind of coldness in his eyes.
"I will not fail you."
—Luke 1:37