CHAPTER 1
DALAWANG BOTE na ang na-ubos ni TEIN habang ang mga kaibigan ay isang bote pa lamang. It's been five years but nothing change, his fucking life is always fucked up!
Mom abandoned me huh? Inambona ako ng sarili kung Ina.
Mahigpit na humawak siya sa hawak na bote. Pumikit siya at inalis ang lahat ng nangyari sa buhay niya.
“You okay, Baste ?”
Tein shrug his shoulder. Hindi niya alam kung okay lang ba siya o nagpapanggap naman si Baste sa lahat.
“I'm always fuck up, Califf”
Nagkatinginan ang mga kaibigan niya at sabay rin tumigil.
“Tungkol naman ba ito sa pamilya mo?” Bungad ni Asten sa kaniya.
Yeah, sila lang naman ang dinurog ako ng ganito.
Tein blankly look up on his friends. Kung kailangan niyang itago kung sino talaga siya, gagawin niya. Kaya naman niyang ibaon ang sakit sa dibdib niya, kayang-kaya niya.
They both heave a deep sigh.
“Nakita mona si Tween, masaya na siya. Hindi paba sapat 'yon para patawarin ka nila?”
Napatiim-bagang siya. “Wala akong kasalanan, inambona lang naman ako ng Ina ko. It's not a big deal, she just slapped those words that her son is a fucking worthless. Nothing to worry. Wala lang 'yon sa akin” Sinabayan ni Tein ng mahinang tawa habang inangat ang whisky na nasa kamay.
“It's a big deal, Tein” Heiro interrupted.
Pagak na tumawa si Tein at umiiling sa mga kaibigan.
“Fucker, lets enjoy. Its our bonding together”
“Hindi ba big deal sayo na muntik mo nang patayin ang sarili mo dahil sa kanila? You want to kill yourself in that way they will stop blaming and abandoning you again and again. Gusto mo makuha ang atensiyon nila ng sa ganun makita rin nila na hindi lang sila nasasaktan at hindi lang sila nagdudusa. Tein, you did everything to save your mother from death. Lumuhod kana sa harapan nila para manatili lang buo ang pamilya niyo”
Walang kabuhay-buhay na tiningnan ni Baste ang kaibigan. “Enough, Heiro”
“Kahit paulit-ulit mung sabihin 'yan, hindi na maibabalik na inambona na nila ako.” Dugtong niya sabay lagok ng whisky.
Heiro frustratedly stroke his hair. Alam niyang nag-aalala lamang ito sa kaniya.
“What will you do huh? Pretending to be okay but deep inside you're not fucking okay?! Pretending to fuck those woman to make them hate you so much? Magpapanggap kang malakas ka, matigas ka pero alam mo sa sarili mo na kailangan mo ng may masasandalan, kailangan mo kami. Kaibigan mo kami, Baste. We're one here, it's free to unflead our hatred and pain. Kaibigan moko kaya nag-aalala ako sayo Hindi na dapat maulit ang nasaksihan namin lahat. You're lucky to have Lase in your side or else you're now in your fucking graveyard !”
Napatahimik siya at walang lakas na tumingin kay Heiro.
“Budd, hayaan mona si Baste”
“Hayaan? Baka nakalimutan mong tumalon ka sa dagat kahit hindi ka marunong lumangoy para lang masagip siya, Asten” Sinampal ni Heiro ang mga salita na 'yon kay Asten na ngayon ay pa-bagsak na umupo sa couch at hindi pina-kialaman si Heiro.
“And Lase performing mouth to mouth resuscitation in almost half of hours to save you !”
Sumandal si Lase sa inuupu-an at hindi nag-salita sa pagpaliwanag ng kaibigan.
“Baka nakalimutan niyong sinisid niyo ni Tymon ang buong isla para makita lang si Tein, Califf”
“At baka nakalimutan mo Deon na kahit anong pakiusap at gawin mo hindi naniniwala ang magulang ni Tein sayo. Kaya wag na wag niyo akong pipigilan dahil kapag galit ako, galit ako. Hindi ako nagpapanggap na okay lang sa akin lahat! Kaya kung halug-hugin kung saan ang kapatid mo pero ano ang sinabi mo? You always said, kaya ko to! Mahahanap ko siya. Kung hindi ka naging matigas hindi sana hindi mo naranasan lahat ng ito. Hindi lang ikaw inambona, Tein. Tandaan mo 'yan” Matigas na ani ni Heiro.
“We're one here, fucker. If i said unflead your hatred and pain, do it! Kapag ako gumalaw sa kasireblehan mo, aasahan mo lahat-lahat aalamin ko. Wag mo akong susubukan, Tein”
May nilapag itong larawan.
He stilled and almost took the picture to hide it from them!
dammit. Nakita nang kaibigan niya ang ginawa ni Baste. Parang binuhusan siya ng malamig na tubig ng makita ang larawan na 'yun.
He's fucking invading my privacy!
Sapalagay ni Tein lahat ng pinipigilan na emosyon gusto kumuwala, hindi niya alam bakit may kumikiliti sa buong katawan niya papunta sa mukha.
Napapikit na kinuha niya ang larawan at tinago 'yon sa pantalon.
He groan in annoyed as he heard Asten chuckled.
“Your face is priceless!”
“Shut up !”
Heiro lips raised a bit. “You know her ?”
Matigas na tumingin siya dito.
“Hindi ko 'yan kilala”
Heiro eyebrow lift.“Really? Mali lang pala ang nakita namin ?”
“Stop asking me about her”
“Kung ako sayo hanapin mona siya. Nanganganib ang buhay niya”
Lumalim ang gatla ng noo niya dito.
“Why would i?”
”It's up to you. You know Jero? He is obsse—”
Pinatong niya ang baso sa lamesa, nag-bigay ito ng ingay at lahat ng kaibigan niya tumigil. Pinipigilan na tumawa.
“Shut up, Heiro”
“Dahil sa ginawa mo, nagdusa at nag-hirap siya. Alam muna ang ibig kung sabihin, ang gagu mo Tein. Napaka-gagu mo. Don't pretend. Gusto mo sabihin kopa sa kanila ang ginawa mo ?”
Can she forgive him too? Ayaw na niyang makita ito ng sa ganun hindi na madagdagan ang kasalanan niya sa dalaga. Kapag makita niya ulit ito baka hindi niya mapigilan ang sarili.
Padabog na tumayo siya. “Don't you dare, stop invading my privacy!”
“Kapag hindi mo ginawa ang sasabihin ko alam kung pagsisihan mo ito. Yeah, she hurt you but can you listen to her before judging her? At kapag handa kana makinig sa kaniya alam ko at alam ko na pagsisihan mo 'yan. Nasa bahay lang ako, pwede mo ako dun puntahan” Hiero smirk.
Why does he have always a reason to say?
Wala akong laban sa gagu na ito.
Tein eyes shuts, a lowly groaned escaped in his mouth. Naiinis at ginugulo siya dahil sa ginawa ng kaibigan.
“Fuck you!”
“Dalawang araw lang hihintayin ko pupuntahan na niya ang dalaga” Pag-pigil sa kaniya ni Lase.
Asten chuckled a bit. “No, dude. Bukas na bukas magkikita na ang mga 'yan. Masyadong grumpy ang face eh, miss mo ba?”
Umiling si Califf.“Dalawang oras, magkikita na sila”
Heiro grin. “Sampung oras, budd. Baste is kinda frustrate but he can't change the fact that he's too obvious. Obvious to show his emotions when it comes to her”
Tein eyes sharply glaring. Hindi niya alam kung bakit naiinis at nagagalit siya.
“Fuck all of you!”
“We're one here, fucker”
NAPATAKIP si JOCELYN ng labi niya. Mahinang humikbi habang nakatingin sa kapatid. Jocelyn stop herself to cried so much, her both palm covering her mouth to stop making a sound. She can't let her painful sobbed escape, Darren might hear it. Baka tuluyan na itong sumuko, kahit hirap na hirap na siya at kahit ubos na ubos na ang pera nila kailangan gumising ang kapatid niya. Kailangan!
Bakit sunod-sunod ang kamalasan niya sa buhay?
Anong ginawa ko para parusahan ako ng ganito?
All she wanted is to escape in Jero's death threats and obsession. She won't let herself to fall again in his games. Hindi na niya hahayaan ang sarili nmna takot-takutin siya nito. He almost killed Darren! Dahil sa lalaki na 'yun nag-dusa at nag-hirap siya, dahil sa Jero na 'yun hindi na niya alam kung sino ang lalaking naka-talik niya limang taon na ang naka-lipas, hindi niya maalala!
Hinding-hindi niya mapapatawad kung sino iyon! Hindi!
Pero, bakit sinisisi niya ang iba sa nagawa niya? That man save her from Jero! Mas mabuti nang hindi niya kilala ang binata.
Sariwa na sariwa sa isip niya kung anong pina-inom ni Jero sa kaniya noon. Sa sobrang takot niya tumakbo siya at dahil sa kawalan sa sarili. Ang hindi niya maalalang lalaking ang hinayaan niyang lamunin siya ng init at kasabikan. That man took all of her. Why does her mind says she know that man? It's frustrate the hell out of her. Bakit sinasabi ng isip at puso niyang mas mabuti na ito ang kumuha ng pagka-birhen niya kaysa sa ibang lalaki?
Bakit ba 'yon palagi ang nasa isip ko? Kilala ko ba?
Kahit anong gawin ni Jero hindi siya nito makukuha!
Napayuko na niyakap niya ang kapatid.
“D-darren, g-gumising kana please. Nandito na si Ate, hindi na kita iiwan” Nanginginig ang labi niyang tiningnan ang namumutlang mukha ng kapatid.
“I-im sorry, p-patawarin mo ako, Darren. K-kasalanan ko ito. K-kasalanan ito ni Ate. I-im sorry. Sorry, Darren..”
Hindi ni Jocelyn mapigilan na humagulhul sa nangyari sa kapatid.
“K-kung s-sana naging malakas lang a-ako, kung hindi ko pinili na ma-patawad pa niya ako sana b-bumalik na lang tayo sa probinsya. S-sana ngayon, gising ka. S-sana hindi ito n-nangyari sa atin. I-im s-sorry, s-sorry, D-darren!”
Napapikit siyang sapo na sapo ang dibdib. The hospital bill is worth of half million, she can't afford it anymore. Saan siya kukuha ng pam-bayad sa susunod na buwan? Limang taon ng ganito ang kapatid, limang taon na pero hindi pa rin ito gumigising. Delekado na kunin ang bala sa ulo nito at wala siyang pera sa operasyon ng kapatid. Durog na durog at sobrang bigat ang naramdaman ni Jocelyn.
Hahanapin ko pa siya, hahanapin ko si Brace baka ikakamatay ko 'yon kung hindi ko siya mahanap!
Pinunasan niya ang luha sa pagpasok ng doktor.
“I-im sorry, Hija. He's not progressing. Limang taon na tayong nag-hihintay pero wala parin pagbabago. You should accept it, Hija. Masakit man pero kailangan natin siyang pakawalan”
Umiling siyang nagmamakaawa sa doktor. Tuloy-tuloy ang luha sa pisnge ni Jocelyn sa takot na baka mawala rin sa kaniya ang kapatid. Ito na lamang ang natitira sa dalaga.
“P-please, p-please. P-pwede po bang mag-hintay pa tayo? N-nagmamakaawa po ako. A-ayoko mawala ang kapatid ko. G-gagawa ako ng paraan para sa bill ng k-kapatid ko, Doc. Nakikiusap po ako, p-please po” Yumuko siya sa Doctor, humihingi ng tulong.
“I-im sorry, pero wala na kaming magagawa doon. Sumusunod lamang kami sa patakaran ng hospital na ito.” Kahit ang Doctor ay naaawa na sa kaniya.
Umiiling siya at halos lumuhod na siya sa doktor para bigyan lamang ang kapatid ng ilang buwan.
“N-nagmamakaawa p-po ako. M-maawa po kayo. P-please..”
Bumuntong hininga ang doktor.
“I help you to find the best surgeon for your brother Ito nalang ang maitutulong ko sayo, Hija. Sana pumayag si Doc Tein na makipag-usap sayo para sa pag-lipat ng kapatid mo sa hospital nila. Malaki ang maitutulong ni Doc. Tein sa kapatid mo. Siya ang may-ari ng kilalang hospital dito sa Pilipinas. If I can't talk to him personally, I'll call my compadre to ask a help to Doc. Gougard. Sana makatulong ito sayo at sa kapatid mo”
Nag-paalam ang doktor pero hindi niya yata ma-igalaw ang katawan sa narinig mula sa doktor.
Doc. Tein? Tein, siya ba 'yun?
Doctor na ito?
Napapako at nan-lamig ang buong katawan ni Jocelyn. Natatakot pero nagagalak siyang makita ulit ito.
Bumagsak siya at napa-takip ng mukha.
Why? Kailangan ko pa ba magmakaawa na patawarin niya ako? Na tanggapin niya ako ulit? Kahit lumuhod siya sa harapan nito magising lang ang kapatid ko gagawin ko.
Pinunasan ni Jocelyn ang luha ng marinig ang katok sa pinto. Baka ang kaibigan na niya 'yun. Ilang sandali lang ang hinintay niya at bumukas ang pinto Agad na bumungad sa kaniya ang nag-aalala na mga kaibigan.
“Joce !”
Mahigpit na niyakap siya ng dalawang kaibigan.
“Kamusta na si Darren? Saan ka kumuha ng pera para sa isang buwan na bill niya ?” Tanong ni Mafe na may dalang isang cellophane na may laman na pagkain galing sa Jian Restaurant.
Jocelyn stoop down her head. Wala na siyang pera, naubos na dahil palipat-lipat sila ng tirahan dahil sa mga humahabol sa kaniya. Pagod na pagod na siya at hindi na niya alam kung paano ayusin ang sarili dahil sa malaking problema hinaharap.
Mafe sit beside her and gently pinched her hands. “I'm sorry, Joce ngayon lang ako pumunta dito. Malaki kasi ang problema ko sa restaurant, hindi ko na alam kung bakit ang laki ng pera na nawala” Sinapo ni Mafe ang noo nito.
Kumunot ang noo ni Jocelyn. Paano nangyari 'yun?
“I saw carlos with Fia again. Masaya sila at pumasok sa hotel. Hindi kaba naawa sa sarili mo, Mafe? Break up with him, he's not good for you. Hindi ka naman yata minahal ng lalaki na 'yon, porket wala kang naalala sa lahat ?” Azia rolled her eyes.
Hindi nito gusto si Carlos para kay Mafe. Even her, she don't like that man for Mafe. Mula nung ma-aksidente si Mafe, si Carlos na palagi ang kasama nito at kahit minsan nagtatampo na si Azia sa kaibigan dahil palaging si Carlos na lamang ang atensiyon nito.
But Joce notice Mafe confusion about her feeling about Carlos. Mafe forcing herself that she love Carlos but Jocelyn can see how her eyes filled with confusion and inconvenience. Parang iba ang dinidikta ng puso ni Mafe pero pilit nitong pinapaniwalaan na Mahal nito ang lalaki na 'yun.
Mafe eyebrow knotted in confused.
“Yeah, sumasakit ang ulo ko minsan kapag hindi ako umiinom ng gamot ko. Para bang bumabalik ang alala ko, and then there's one man always hunting my dream. Naguguluhan ako at nagtataka minsan”
Napatingin siya kay Azia. Wala silang alam sa nakaraan ni Mafe, nang maging kaibigan niya ito wala na itong maalala.
“Paano kung ang lalaki na 'yon ang totoo mong kasintahan at hindi si Carlos ?” Biglang tanong niya.
Lumalim ang gatla ni Mafe sa kaniya.
“Mahal ko si Carlos at hindi ko siya hihiwalayan”
Malalim na bumuntong hininga si Azia.
“What about Doc. Lase huh? You said you like him ?” Suplada na inirapan ni Azia ang kaibigan.
Umiwas ng tingin si Mafe. Nakikita talaga ni Jocelyn na naguguluhan ang kaibigan.
“I don't like him. Ang sungit ng doktor na 'yun at walang modo”
Umiling-iling na tumawa si Azia at pinag-krus ang braso na humarap sa kaibigan nila.
“Kalimutan ko nalang ang paninigas at pamumula mo kapag nakita mo siya, ganurn? I like Doc. Lase for you. Masungit nga pero bakit nag-aalala sayo?”
Mafe leered. “May Carlos ako, hindi ako gagawa ng bagay na makakasakit at makakasira sa relasyon namin. Kahit kailan hindi ko ginawang mang-iwan dahil sa isang lalaki. Hindi ko gagawin 'yun”
Azia shrug her shoulder. Hindi ito titigil hangga't hindi hinihiwalayan ni Mafe ang lalaki na 'yun.
“Paano mo magagawa 'yon kung wala kang maalala. Ilang beses na ba kitang sinabihan? Hindi kona mabilang. I don't like that man for you, Mafe. Words can lie but your heart can help you to find yourself, Mafe. Don't believe at Carlos words and stories. Pwede 'yun gagawa lamang para makuha ang Mansion at Restaurant mo.”
Umiiling si Mafe at hindi pinakinggan si Azia. Kaya palagi na lamang nagtatampo si Azia dahil mas pinaniwalaan ni Mafe si Carlos kaysa sa kanila.
Sumimangot si Azia na pumunta sa kaniya. “Ang payat mona, Joce. Hindi kapa rin ba tinantanan ng lalaki na 'yun?!” Madilim ang mukha nitong tumingin sa paligid.
Nagbuntong hininga siya.
“Humingi ka nalang kaya ng tulong sa kaniya, Beb?”
Umiling siya sa kaibigan.
“Ayoko.”
Nag-alala ang dalawa na kinuha ang kamay niya. “Kailangan mo rin ng kasama, Beb. Siya nalang ang matatakbuhan mo. Kailangan mo siya”
Ayoko. Ayoko!
Ngumiti siya ng pilit sa mga kaibigan. Kahit gusto man niyang hanapin ito, pinipigilan ni Jocelyn ang sarili. Natatakot at kinakabahan siya.
“Girls, ayoko. Please, let's not talk about him again. Ayoko na maalala siya”
Niyakap siya patagilid ni Azia habang pinunasan ni Mafe ang luha sa pisnge niya.
“I'm sorry na Beb, ito naman. Wag ka nang umiyak, sige ka pupuntahin ko siya dito” Pagbibiro ni Azia sa kaniya.
Pinalakihan siya ng mata ni Mafe.
“Gagi ka, Beb .. Baka ngingiti 'yan, mag-isa”
Tumawa ang dalawa niyang kaibigan.
“Sino ba kasi 'yun, Beb? Naloloka ako sayo eh. Kinikilig ako sa inyo, tangina”
“Sabihin mo nga sa akin ang pangalan, Beb. Ako ang mag-hahanap?”
Umiiling-iling siya sa dalawa.
“Gabi na umuwi na kayo” Pagtataboy niya sa dalawa.
“Umalis na kayo—”
Napatigil silang tatlo dahil sa pagpasok ng tatlong doktor.
At halos nanlambot ang buong katawan ni Jocelyn sa nakikita niya. Nahigit rin niya ang hininga dahil sa pagtama ng mga mata nila sa isat-isa. Her heart bumped rapidly as if she's running a thousand miles. Pinapawisan siya at hindi siya mapakali! Parang may namumuong kiliti sa loob niya.
“Good evening ho, Doc” Magiliw na bati ni Azia.
Siniko siya ng kaibigan nang nakatulala parin siya.
“Gagi ka, magising ka nga diyan” Kinurot siya sa bewang ng kaibigan.
Ngumiwi siya at umiwas ng tingin. Ayaw niyang tumingin sa binata. Hindi na siya makahinga sa klase ng tingin nito.
“Doc. M-may m-mali p-po ba sa kapatid ko ?” Kinastigo niya ang sarili ng nauutal siya.
Ngumiti ang doktor sa kaniya. Ngunit dahil sa gulat at kaba bumaon ang kuku ni Jocelyn sa balikat ng kaibigan dahil lumapit sa kanila ang doctor.
Oh shit..
“I need to talk to her, alone” That voice, Jocelyn missed that voice.
Napalunok siya ng maramdaman ang tension sa buong silid ng kapatid. Ang boses nito, malamig at walang emosyon. Jocelyn thoughts fled away and her head stooping down while her eyes squeezing in shut. Lumalakas na lumalakas ang tibok ng puso ni Jocelyn na hindi niya naramdaman ang pag-alis ng mga tao sa paligid.
Napa-atras siya ng humakbang ang binata palapit sa katawan niya.. She can't look at him. Her fingers trembling, Jocelyn already felt his intoxicating perfume and her body heat up when their body touch. Parang napapaso si Jocelyn kapag dumikit ang mga katawan nila. She can't control herself when it comes to Baste.
Anong ginagawa nito?
Napapikit si Jocelyn at malakas na suminghap ng bumaba ang mukha ng Binata sa gilid ng mukha niya. She can't breath, her both palm was in his chest. Dumadagundong ang tibok ng puso niya at ang tanging nagawa lang ni Jocelyn ay ang pigilan ang hininga sa ginawa ng binata. He's too close!
“Jocelyn, breath” His voice is thin and husky.
Paano ko gagawin kung ang lapit-lapit nito?!
Ang lapit-lapit nang katawan nila na halos sakupin na siya ng binata. He never change, he's still clingy and territorial.
“L-lumayo k-ka, p-please”
Absentmindedly, Jocelyn grip his shoulder when she felt him showering her a feathery kiss in her cheeks down to her neck. Anong ginagawa ni Baste? Napa-kagat labi siya ng hindi man lang niya ito kayang itulak! Baste lips is soft and cold. Napapikit siya dahil naalala niya ang ginagawa noon sa kaniya ng binata.
“Lumayo ? You did more than for that, Mon coeur”
Napapikit at nahihirapan siyang huminga dahil sa magkadikit na mga katawan nila. Naka-inom ba ito? Amoy alak ito. Jocelyn felt Baste sniffing her like he used to do before.
She bit her lips as his thumb touch her lower lips, it's frustrate her for not pushing him away from what he did. Ang mapupungay na mata nito ang sumakop sa mga mata ni Jocelyn. Hinahaplos nito ang labi niya at dahil sakop nito ang katawan naramdaman niya ang mainit na katawan nilang dalawa. It's scorching and wanting attention.
“B-baste, p-please” Pagmamakaawa niya sa binata, hindi niya kaya ang nararamdaman niya. Para na siyang sasabog. But, Baste still teasing her by pointing their nose together and seducing her by giving her a feathery kiss in her neck up to her face. Mahigpit na hinawakan nito ang bewang niya, magkadikit ang dibdib nila sa isa't-isa at nararamdaman ni Jocelyn ang kasabikan nilang dalawa.
“Kahit paulit-ulit mo akong iiwan, sa akin ka parin babagsak. Tandaan mo 'yan, Mon couer”
Nagulat si Jocelyn dahil sa klase ng paghalik ni Baste sa leeg niya!
Iniwan siya ng binatang nakatanga at habol ang hininga.
A/N; Galawang hokage, Baste ha .. Dahan-dahan lang 🥴🙊🙈