"Erkek Lisesi derken?"
İlk konuşan Sevda hanım olmuştu.
"Aynı Anadolu liselerini kazanamayınca bizde adrese dayalı liseye gitmek istedik. Adres olarak da bir tek Erkek Lisesi vardı , bizde oraya gittik el mecbur."
"Artık gitmek zorunda değilsiniz. Bizim okula gelin kızlarla beraber işte."
Buğra'ya bakıp "Kızlarla konuşmalıyım" dedim.
Bunun üzerine kimse daha fazla konuşmadı bende yemek yemeye kaldığım yerden devam ettim.
Allah'ım bir mantı anca bu kadar güzel olabilirdi.
"Beğendin mi kızım mantıyı?"
Sevda hanıma gülümseyip "Çok güzel olmuş yediğim en güzel mantı olabilir." dedim.
Gözlerimin içinin parladığına yemin edebilirdim.
Mantı önemli ama şimdi
Tabi.
"Annen senin için yaptı" Hakan beyin dediği şeyle şaşırmıştım.
Evde çalışanların yaptığını düşünmüştüm.
"Ellerinize sağlık " dedim Sevda hanıma bakıp.
Utanmıştım.
Utanma gız anan o senin!
"Afiyet olsun kızım, beğendiysen hep yaparım sana "
"Bize bir gün mantı yaptığını hatırlamıyorum anne"
Meriç'in isyankar sesiyle masadaki herkes tebessüm etmişti.
...
Yemek faslından sonra salonda ailecek oturmuş film izliyorduk.
Arada yapıyorlarmış bunu.
Ben Sevda hanım ve Hakan beyin arasına oturmuştum.
Uykumun gelmesiyle başım Hakan beyin omzuna düştü.
O kadar mayışmıştım ki başımı bile kaldıramıyordum.
Daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım.
...
2 Gün Sonra
Bugün günlerden pazartesiydi ve eski okuluma gidecektim.
Babamın omzunda uyumamın üzerinden 2 gün geçmişti.
Buraya gelmenin üzerinden de neredeyse 1 hafta
Artık içimde onlara anne , baba diye seslenecektim.
Bu 2 gün de babam şirkete gitmemiş benimle ilgilenmişti.
Aynı şekilde annemde .
Bu 2 gün boyunca onlarla iyi anlaşmıştım daha çok birbirimizi tanımaya çalışmıştık.
En çok neleri seviyorsun, nelerden nefret edersin , ne yemek yemeyi seversin gibi sorular sormuşlardı.
Hatta annemle beraber yemek bile yapmıştık.
İlk defa kendimi bu kadar mutlu hissetmiştim.
Anne baba sevgisi böyle bir şeymiş demek ki.
Onlara hala hanım ve bey diye hitap etmeme üzülüyorlardı ama hemen anne ve baba diyemezdim onlara.
Şu anlık içimden anne ve baba diyecektim onlara.
Bunu bilmeseler de olurdu.
Melih ve Meriç'le de yakınlaşmıştık.
Belki de üçüzlerim oldukları için onlara tolerans sağlayabilirdim.
Kızlara da yaşadığım her şeyi anlatmıştım.
Benim adıma mutlu olduklarını ve böyle devam etmemi söylemişlerdi.
Erkek Lisesine gitmeden yetimhaneye gidip kızları alacaktım.
Onları çok özlemiştim.
Çıkışta da annem kızları bizim eve davet etmemi söylemişti.
Kızlara ne kadar değer verdiğimi görmüşlerdi ve onlarla tanışmak istediklerini söylemişlerdi.
Bugün kızlara geçen konuştuğumuz okul konusunu da söyleyecektim.
Telefonda söylememiştim yüz yüze söylemek istemiştim.
Beni okula Murat götürecekti .
Poyraz'ın da ehliyeti varmış o yüzden Melih ve Meriç onun arabasıyla gidiyordu.
Eski lisemde kıyafet serbesti o yüzden açık mavi kotumu ve beyaz tişörtümü giydim.
Odamdan çıkıp asansöre bindim.
Murat benim gelmemi bekliyordu.
Benim geldiğimi görünce yanıma gelip yanağımdan öpüp
"Hazır mısın bebeğim?" dedi.
Bana hep bebeğim , güzelim, fıstığım gibi hitap ediyorlardı ve bana her seslendiklerinde kalbim çok hızlı atıyordu.
"Evet çıkalım" dedim.
Poyrazlarda bizle beraber kalmıştı.
Annem kapıda hepimizi tek tek öpüp yolcu etti.
"Kızları çağırmayı unutma" kafamı tamam anlamında salladım.
Sürücü koltuğunun yanına oturmamla yolculuk başladı.
...
Yetimhaneye 15 dakika sonra gelmiştik.
Kızlar kapıda bizi bekliyorlardı.
Bizi fark etmemişlerdi.
Penceremi indirip kolumu dışarı atıp onlara seslendim.
"Şşş güzeller bakın buraya" dedim .
Hepsi beni görünce gülerek arabaya yaklaştılar daha fazla dayanamadan arabadan inip onlara sarıldım.
"Çok özledim sizi"
"Bizde " aynı anda konuştuklarında gülmüştüm.
"Hadi binin de gidelim" deyip arabanın kapısını açtım .
"Yakın zaten gerek yok" Rüya'nın konuşmasıyla ona göz devirdim tam konuşacaktım ki Murat açtığım kapıdan başını çıkarıp kızlara selam verip konuştu.
"Hadi kızlar hem tanışmış oluruz" dediler.
Kızlara Murat'tan bahsetmiştim.
Başta hepsi hadi canım, yok artık, ciddi misin deyip ne kadar şaşırdıklarını belli etmişlerdi.
"Kızlar bu Murat , bunlarda benim kardeşlerim "
Kızlar şoktan çıkıp "Memnun olduk" dediler.
Murat sadece kafa sallamakla yetinmişti.
Kızlara dönüp kafamla arabayı gösterip "Hadi "dedim ve arabaya bindim.
Kızlar da arkaya geçmişlerdi biraz sıkışmışlardı .
Lisenin yerini Murat' tarif ettiğimde 5 dakikada gelmiştik.
Zaten yetimhaneye yakındı okul .
Kızlar arabadan inince bende iniyordum ki Murat'ın kolumu tutmasıyla dönüp ona baktım alnımı öpüp "İyi dersler abicim" dedi.
Abicim...
Bu kelime içimi pambık gibi yapmıştı.
Torpidodan 200 tl çıkarıp bana verdi.
"Bu da yanında bulunsun "
"Hiç gerek yok Hakan bey vermişti bana " dedim.
Evet babam dün kimliğimi bana vermişti artık bir Akan'dım.
Olması gerektiği gibi.
Kimliğimi verirken bir kredi kartı ve bir miktar nakit para vermişti.
Ne kadar kabul etmesem de çok ısrar edip hakkım olduğunu söylemişti.
Bende daha fazla bir şey demeyip almıştım.
Artık bizde zenginiz!
"Biliyorum bebeğim ama yine de al abin veriyor sana yabancı değil"
Daha fazla bir şey demeden arabadan indim.
Kalbim çok hızlı atıyordu heyecanlanmış mıydım acaba ?
Yok yok o mutluluktan öyle olmuştur.
Kızların yanına gittiğimde kızlar bana "Ağaç olduk Sena " deyip göz devirdiler.
Okuldan içeri girmemle bismillah çektim hadi bakalım Allah sonumuzu hayır etsin.
...
"Kızlar size bir şey söylemem lazım" dedim.
Şu an öğle arasındaydık ve son 2 dersimiz vardı.
Bizi görenler başta çok şaşırmış sonra da gelip bize sarılmışlardı.
Burada da baya arkadaşımız vardı.
Emre , Mert , Arda, Yunus , Fırat , Hatice ve Yıldız.
Öğle arasına kadar onlarla dışarıda oturmuş neler yaşadığımızı anlatmıştık.
Emre önce Eyüp'e sinirlenip saydırmıştı sonra da benim ailemi bulmama sevinmişti.
Hepsi benim adıma mutlu olduklarını söylemişlerdi.
Yunus "Kızım artık can sağlığım için seninle takılmayacam abi dayağı yemek istemiyorum" demişti ve hepimiz kahkaha atmıştık.
Ailemin mafya olduklarını söylememiştim sadece aşiret olduklarını söylemiştim ve hepsi artık zenginsin bize bir şeyler ısmarlarsın demişlerdi.
Gülerek onaylamıştım onları.
Şimdi de kızlarla arka bahçede oturmuştuk onlarla bir şey konuşacağımı söylemiştim ve arka bahçeye geçmiştik.
"Dinliyoruz"
"Şey benim ailemin bir koleji varmış bana seni koleje alalım dedi ben başta kabul etmedim, sonra ısrar ettiler hatta sizi de koleje almak istediklerini söylediler"
"Sena yani olmaz kabul edemeyiz böyle bir şeyi" tam da tahmin ettiğim gibi Rüya demişti bunu .
"Ya kızım burslu olarak görüneceksiniz hem benim yüzümden zaten kolejden çıktınız. Notlarınız daha yüksek olacaktı."
"Sena bu konuyu konuşmuştuk biz kendi isteğimizle kolejden ayrıldık" Afra'ya bakıp gülümsedim.
"Lütfen lütfen lütfen" dedim ve sevimli olduğunu düşündüğüm yavru köpek bakışlarımı attım.
"İyi ama buradakiler tekrar mı ayrılacaz onlardan. Onlar da bizim arkadaşlarımız ve onların da hayalleri var"
Ah temiz kalpli Kiraz'ım . Haklıydı buradaki arkadaşlarımız ne olacaktı.
"Ben Hakan beyden rica ederim kabul eder "
"Emin misin?"
Damla'ya bakıp kafamı salladım.
"Hakan bey çok iyi biri yani sorun etmez" dedim.
"Bir şey daha var" dedim.
Susup söyleyeceğim şeyi merak etmişlerdi.
"Bugün çıkışta bize davetlisiniz ailem sizinle tanışmak istiyor" dedim .
Kızlar kabul ettiklerinde sınıfa çıkmıştık.
Öğle arasının bitmesine 5 dakika kalmıştı zaten.
...
Çıkışta bizi Buğra almaya gelmişti.
Kızlarla Buğra'yı tanıştırmıştım.
Okulda diğerlerine de söylemiştik kolej konusunu başta kabul etmemişlerdi ama çok ısrar edince kabul etmişlerdi.
Eve gelince kızlar karşılarındaki villayı beğeniyle süzmüşlerdi.
Annem kapıyı açmıştı ve önce beni öpmüş sonra sırayla kızlara sarılmıştı.
Salona geçtiğimizde.
Kızlarla annemler sohbet etmişti.
Kızların bugün bizde kalmasını istemiştim.
Babam Ayşe ablaya haber vermişti ve sorun çıkmamıştı.
Kapının çalmasıyla Meriç "Misafir mi gelecekti?" dedi.
Annem " Yok " dedi.
Salona giren yüzlerle şaşırmıştım.
Selammm ben geldim.
Bölümü nasıl buldunuz?
Sena?
Kızlar?
Ailesi?
Anne ve baba demesi doğru mu sizce ?
Eyüp'ü özleyenler?
Sizce kim geldi?
Oy ve yorumllarr:)
(Düzenlendi)
19.06.2022