Medyadaki Merzat şekerlerim.
Ama siz istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz.
Uykumdan yüzüme vuran güneş ışığıyla uyanmıştım. Bir dakika güneş ışığı mı? Aniden gözlerimi açtığımda güzel siyah bir şekilde döşenmiş odada bulunan yatakta yattığımı farketmiştim.
En son Pusat denilen adamın arabasının önüne atlayıp yolunu kesmiştim. Sonrasını hatırlamıyordum. Belki de o değildi.
Ayağa kalktığımda kenardaki dün ayağımda olan botları giyinmiştim.
Üstümde zaten dünkü elbise vardı.
Kapıyı yavaşça açtığımda neredeyse korkudan ölüyordum. O kadar korkuyordum ki karşıma Gencer çıkacak diye. Kurtulmuşken bir daha yakalanmayı kaldıramazdım.
Gördüğüm merdivenlerden yavaş yavaş titremelerim el verdiğince indiğimde konuşma sesleri duyuyordum. Çok uzaktan gelmediği için olduğum yerden
dinlemeye başladım.
"Abi önüme atladı diyorsun. Ama aynı zamanda da bu kızın Gencer'in sevgilisi olduğunu söylüyorsun. Oturmayan şeyler var."
Bir adamın sesiydi bu. Olayı dinlemişti yorum yapıyordu o zaman Pusat olamazdı. Ardından kız sesi duymamla dikkat kesilmiştim.
"Bu işte bir şey var Merzat.
Pusat bize en son kurtar beni dediğini söylüyor. Ne yapacağız."
"Ne olduğunu uyandığında anlarız.
Önemli bir şey değilse teslim ederiz."
Başka bir adamın sesi duyulduğunda daha tanıdık gelmişti. Pusat'ın sesiydi bu. Beni vermekten bahsediyolardı.
Olmaz buna izin vermezdim.
İçeri girdiğimde yorgun bir şekilde konuşmaya başlamıştım.
"B-beni geri mi götüreceksiniz?"
Bakışların hepsi bana döndüğünde oturan 3 kişide ayağa kalkmıştı.
Konuşmalarına fırsat vermeden titreyen elimi saçıma götürerek ki aynı zamanda da ağlıyordum konuşmaya başladım.
"Gidiyorum ben."
Arkamı döndüğümde kalın sert bir ses ile sıçrayarak olduğum yerde kalmıştım. Korkmayan ben ufak şeyden korkuyordum artık.
"Hiç bir yere gitmiyorsun. Önce arabamın önüne neden atladığını, evden neden kaçtığını anlatacaksın."
"Beni geri vermeniz için mi?"
Pusat bir şey demeden yanındaki kızdan duyduğum adıyla Merzat yanıma gelmişti kolumu tutmaya çalıştığında anında kendimi geri çekmiştim. Bu hareketime şaşırdığında bir iki adım geri gidip konuşmaya başladı.
"Sorun yok. Oturman için yönlendirecektim."
Yanıma salondaki kız geldiğinde Pusat olduğu yerden beni izliyordu.
Kız benimle bir temasa geçmemişti.
"Gel canım otur şöyle konuşalım biraz. Hem iyi de gözükmüyorsun."
Suratına baktığımda tatlı bir kıza benziyordu. Başımı salladığımda tekli koltuğun birine geçip oturdum. Onlar sormadan konuşmaya başlamıştım.
"Adım Gazel Ay."
Pusat girmişti bu sefer söze. Diğerleri sanki onun konuşması gerekiyormuş gibi susuyorlardı.
"Evden neden kaçtın?"
"Konuşurum ama tek bir şartım var."
"Buradan şart koşacak bir halin varmış gibi gözükmüyor."
"Aslında ben bir insanlık bekliyorum."
"Neymiş o."
"Pusat Kurt, bu konuşmanın sonunda beni kimsenin bulamayacağı bir yere götürüp bırakmanı istiyorum. Daha sonra karşılaşmayız bile."
İstediğim şeyle kaşları çatılmıştı. Böyle bir şey beklemediği belliydi.
"Kabul , anlat."
Üçüne de baktığımda ağzımdan çıkacak bir çift söz bekliyorlardı.
"Bir belki 2 ay tam olarak bilemiyorum hangi gündeyiz ondan bile haberim yok. Evimden kaçırıldım."
Hepsi söylediğim şeyle şok olmuştu.
Pusat devam et anlamında elini salladığında gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile.
"Gözlerimi Gencer'in evinin bodrumunda bir odada açtım. Beni sevdiğini benim de onu sevene kadar o bodrumda kalacağımı söyledi."
Kız ellerini ağzına kapattığında bağırmıştı.
"Neğğ"
"Gencer çok saplantılı bir adam.
Vur desem kendini vuracak derecede takıntılı bana. Sadece kardeşi Server ve sağ kolu Baybars'ı gördüm ben. Biri daha vardı ama gördüğüm son kişiydi."
Merzat'ın sorusuyla kafamı ona çevirmiştim.
"Son kişi derken?"
Sorusunu es geçip ayağa kalkmıştım.
"Kaçtım bende. Yardım edecek misin?"
Sadece yüzüme bakıyordu. Belki de Gencer'in adamı olduğumu düşünüyordu. Beni ona verecek diye ödüm patlıyordu. Eğer Gencer'in eline düşersem yapmadığı kalmazdı bana.
Ellerim titreyerek ileri geri yürümeye başlamıştım.
"Vermeyin beni ona. Pusat ne istersen yaparım. Ne isterseniz yaparım vermeyin beni ona"
Yere diz çöktüğümde ellerim başımdaydı. Beni verecek diye o kadar korkuyordum ki.
Gidersem, gidersem bana dokunacaktı, bu sefer kaçtığım için bana yapmadığı kalmazdı. Asla kurtulamazdım elinden.
Kızın bana doğru yaklaşmasıyla geri geri gitmeye başlamıştım.
"Ben artık bana dokunmasını istemiyorum anladınız mı? Ben artık tecavüz girişimlerinden kurtulmak istiyorum , her gece, her gün tecavüze uğrayacağım için korkmak istemiyorum. Sırf öpmesine izin vermediğim için, bana dokunmasına izin vermediğim için dayak yemek istemiyorum. Saplantılı konuşmalarından kurtulmak istiyorum."
Yanıma yaklaşan birini hissettiğimde bağırmaya başlamıştım.
"YAKLAŞMAYIN , yaklaşmayın bana.
UZAK DURUN BENDEN. YAKLAŞMAYIN!!!"
Ellerim kulaklarımda sıkı bir şekilde kapalıydı ve ağlıyordum. Kız yanıma gelip diz çöktüğünde biraz geri gitmiştim. Oda ağlıyordu.
"Tamam Gazel yaklaşmayacağız tamam mı? Lütfen sakin ol."
Bir şey demedim. Pusat bana doğru adımlayıp önümde diz çöktüğünde konuşmaya başladı.
"Vermem seni o şerefsize. Yardım edeceğim sana söz."
Başımı kaldırıp ona baktığımda doğru söylediği anlaşılıyordu.
"Vermeyeceksin."
"Vermeyeceğim."
Elini kaldırmak için bana uzattığında tekrar geri çekilmiştim. Zorla ayağa kalktığımda Pusat sinirden dişlerini sıkıyordu. Merzat'ın konuşmasıyla ona dönmüştüm.
"Sen söylemiştin abi bu adamda bir şey var diye. Al işte kıza yapmadığı kalmamış."
"Merzat lütfen sus. Şimdi değil."
Kızın konuşmasından sonra koltuğa oturmuştu. Bende yavaşça gidip tekli koltuklardan birine oturduğumda Merzat tekrar söze girmişti. Birazda olsa kendime gelmiştim.
"Gazel sana bir şey sormak istiyorum."
Başımı olumlu anlamda salladığımda söze girmişti.
"Az önce cevap vermedin aklım takıldı. Son görmemdi dedin bir adam için ne demekti o. Seni görenleri vuruyor muydu?"
"Hayır Merzat son görmemdi çünkü ben vurdum o adamı."
Herkesin başı şokla bana döndüğünde kız konuşmaya başladı.
"Peki neden vurdun ?"
"Neden biliyor musun? Anlatayım.
Tecavüz edecekti bana ,saldırmıştı.
Pusat çağırmış herkesi toplantı için gitti odadan. Sen hiç yaşadın mı o hissi, o korkuyu. Kimse ya kimse yardım etmiyor. Tek başınasın. Kalktım ayağa ,gittim kapıdaki adamın silahını aldım.
Vurmadım ama kimseyi. Gencer'i bile vurmadım. Kendime tuttum silahı. Gencer saplantılının teki silahı ona doğrulttuğumda gülen adam kendime doğrulttuğumda ağlamaya başladı. Bir gün elimde o silahla bekledim. Tam bir gün. Anlasın istedim çünkü, ben her gün tecavüze uğrayacağım korkusu yaşarken oda benim her an öleceğim korkusu yaşasın istedim."
Derin bir nefes aldığımda ağlamamı durduramıyordum. Tekrar söze girmiştim.
"En sonunda bayıldım. Ayıldığımda cezanı çekmelisin dedi attı önüme bir adamı zorla elime tutuşturdu bir silahı öldür dedi. Öldüremezdim ki ilk defa gördüğüm bir adamı sebepsiz yere öldüremezdim. Tecavüz etmekle tehdit etti. Yarım kalan işimi tamamlarım dedi. Vurmak zorunda kaldım. Anlıyorsunuz değil mi zorundaydım. Eğer bana tecavüz etseydi kaçamazdım ben oradan.
Katilim belki ama zorundaydım."
Merzat ayağa kalkıp önümde diz çöktüğünde konuşmaya başlamıştı.
"Ben özür dilerim. Sorduğum için, sana buları yaşattığı için özür dilerim."
"Özür dilemeyin Merzat. Ben mutluyum buradan beni sevene kadar çıkışın yok başka çaren yok diyen birisinden kaçtım ben. Günlerce o günün planını kurdum. Başardım kurtuldum."
Kız ağlamaktan harap etmişti kendini.
Pusat'ın sorusuyla yönümü ona çevirmiştim.
"O günü bekledim derken neyi kastettin. Bir de adımı nerden biliyorsun."
"Server bana kaçırıldığım ilk zamanlarda seni abimden bir tek PUSAT KURT kurtarır demişti. Beni zorla yemek için yukarı çıkardığında konuşuyordunuz. O zaman bir ay sonra tekrar geleceğini söylemiştin."
Şaşırmıştı. Bunu beklemiyordu suratından belliydi. Kızın yanına gidip oturduğumda elim titresede elini tutmuştum.
"Ağlama artık."
"Nasıl ağlamayayım ya. Neler yaşamışsın. Belkide bize anlatmadığın daha neler yaşadın. Sana dokunamıyoruz bile bir adım dahi atsak geri gidiyorsun. Maalesef ben senin kadar güçlü değilim Gazel, bunları düşünmek bile beni mahvetti. Allah belasını versin onun."
"Sizden korktuğum için değil aslında ama günlerce, günlerce o korkuyla yaşayınca ve istemediğin halde sürekli tacize uğrayınca. Elimde değil."
Daha çok ağlamaya başlamasıyla bir şey demeden sakinleşmesini bekledim. Pusat'ın telefonu çaldığında herkes dikkatini ona vermişti. O ise sadece bana bakıyordu. Anlamıştım Gencer arıyordu. Korkuyla ayağa kalktığımda yanıma geldi. Anlayışla 4 adım mesafe bıraktığında konuşmaya başlamıştı.
"Korkma sakın. Senin burada olduğunu bilsede bir şey yapamaz. Server doğru söylemiş. Bir tek bana karşı çıkamaz."
Anlayışla baktığında başımı salladım. Telefonu açıp Merzat'ın isteği üzerine hoparlöre almıştı.
Gencer'in sesini duyduğumda o kadar kasılmıştım ki yanımdaki tatlı kız sakince korkutmadan elimi tutmuştu. Yanındayım der gibi.
Bebişlerim yeni bölümü nasıl buldunuz. Beklediğiniz an sonunda geldi. Bölüm hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum. Sizin düşünceleriniz benim için çok önemli.
Bölümü beğendiydeniz lütfen oylamayı,yorum yapmayı ve beni takip etmeyi unutmayın.
Seviliyorsunuz.❣️❣️❣️