Was it healing when love became just a piece of memory in the past? She used to adore him. Saw him as the only reason for her being. Her reason to smile.
Mahigpit na ikinuyom ni Roanne ang mga kamao habang hinahabol ng tingin si Rheeva. This is the first time she'd seen him again in person after her long years in jail. Pagdating sa lalaking ito tila ba laging hindi handa ang buong sistema niya. He has this some kind of atmosphere that can stop anything from moving.
Inipon niya ang lakas ng loob at tinawag ito, "Rheeva?"
He paused from walking. Lumingon ito sa gawi niya. His eyes somehow were calm seeing that it was just her. Humakbang siya papalapit.
"Myrre-"
"Roanne, I've dropped that showbiz name long ago."
"Roanne, alright." Tumango ito. "You look great."
"You as well." She smiled. It would be a lie to deny that she is missing this man all these years. It's not like she hated him when they separated their ways.
Kinapa niya ang puso. Naroon pa rin ba ang pamilyar na tibok? Kung may nararamdaman pa rin siya para kay Rheeva makangingiti ba siya ng ganito? Magiging magaan ba ang paghinga niya tulad ngayon? Payapa ba ang kanyang isip?
Hindi niya alam kung ano'ng tunay na mga palatandaan. Masaya siya na nagkaroon muli ng pagkakataong makita ang lalaki nang malaya na siya at wala sa likod ng mga rehas. She paid her crime, she redeemed herself, and now she is building a new life together with Javier and Aki.
"Can you wait for a while? I just want to introduce you to someone," she asked.
Tumango si Rheeva. "Go ahead, I'll stay here and wait."
Pumihit siya at tumakbo pabalik sa loob ng bar. Nagtatakang tumayo si Javier pati ang mga kasamahan nang mapansin ang pagmamadali niya.
"Javier! Come with me," she scooped Aki from the seat and grabbed Javier's arm. Dragged him outside.
"Hey, where are we going?" Natatawang nagpapatangay sa kanya ang binata.
"Rheeva is here!" nakangiting sagot niya.
His eyebrows knotted. Pero hindi naman ito umangal at hinayaan lang siya. Ibinaba niya si Aki at hinawakan sa kamay. Ipinulupot niya ang isang braso sa baywang ng nobyo habang tinutungo nila si Rheeva na naghihintay. Nagpalitan ng kaswal na tango ang dalawang lalaki nang makalapit sila.
"This is Aki, anak namin ni Javier," may pagmamalaki niyang pakilala sa bata.
"The resemblance is almost creepy, Javier. He has every inch of your face," komento ni Rheeva na hinaplos ang ulo ni Aki. "Hi, there!"
"Hello!" masiglang bati ni Aki na nakangiti ng malaki at tumingala sa mga magulang.
Natawa si Javier. "And more of this face is coming soon to say hello."
"I'm guessing so." Amused na tumingin sa kanya si Rheeva.
"Invited ka sa kasal namin, kayo ni Anne Marie," sabat niyang malambing na tumingin kay Javier.
"Expect us to be there, rain or shine."
Nagkamay sina Javier at Rheeva at tumuloy na sa elevator ang lalaki. Kinarga ng binata si Aki habang siya ay kumapit sa braso nito. Sinilip niya ang mukha ng nobyo.
"What?"
"Hindi ka nagseselos?"
"Gusto mong magselos ako? I'm not going to display that ugly part of me if not needed. It would be a major turn-off." Ngumisi ito ng pilyo. "But for a change, I can always cry like what you did at the shop the last time you got jealous with Anne. I think that is more effective than going wild like a madman."
"Hm, nagpapa-pogi points ka lang." Humagikgik siya at tumingkayad. Kinudlitan ito ng halik sa labi.
"You're happy to see him again?" tanong nito.
"I'm happy because I don't have to feel anything painful like before. My heart is beating a different name now. It says, Javier."
"Aki, I think Mama is asking for another set of babies. Papa is going to be very busy starting tonight."
"Papa? Babies?" namamanghang sagot ng bata.
Natatawang pinalo niya sa braso ang binata. "You're crazy! Kailan ka ba hindi naging busy? Kahit walang oras pumupuslit ka pa rin."
"Mamahalin mo ako lalo dahil diyan," pagyayabang nito.
Tawanan sila.
"Seriously, I can understand how he is affecting you perhaps until now. You don't have to force yourself to move on completely. As long as you chose to be with me, things will work out just fine." Kinindatan siya ni Javier. "Because I love you beyond that."
"I know, I love you too. Panindigan mo na iyong pagiging busy simula mamayang gabi. Mag-e-expect ako."
Humalakhak ang lalaki.
Hindi sila nainip ni Aki habang naghihintay na matapos ang meeting ni Javier. Naglalaro sila ng anak sa mini-arcade at pinagsisilbihan ng crew ng masasarap na snacks. Galing ng Hyatt Empire ay nag-lunch sila sa isang fine dining restaurant.
"Rheeva was there for the annual general meeting of the board. Saturn and Silver Records are joining forces with Hyatt Creatives for an international movie."
Tumango siya. "Sa Tauruz at LSA na ba ang sunod mong appointment?" tanong niya at isinubo kay Aki ang cherry mula sa fruit salad.
"I'll have the LSA tomorrow and Tauruz can be accommodated through video conference in my place."
Does it mean, they're going straight to his bachelor's pad? Nakatira si Javier sa Giga-penthouse na matatagpuan sa Bel Air. Sanctuary of some secret multi-billionaires in the country. Hindi siguro nakapagtataka dahil sa research niya, ang Sepulbidda ay isa sa mga lengend clans at si Javier ang tanging tagapagmana.
Tulog si Aki nang marating nila ang unit ng nobyo. Itinuloy nito ang sasakyan sa lift na derektang umakyat sa garahe ng penthouse sa top floor ng gusali. Hinagkan niya ang noo ang anak at inalis sa car seat. Ibinigay niya kay Javier ang bata at kinapa sa loob ang itim na handcarry bag.
"The card is in my pocket," sabi sa kanya ng lalaki.
Ipinasok niya sa bulsa nito ang kamay at nakapa ang keycard. Kasama niyang sinagi ang bumukol nitong pagkalalaki at pilyang ngumiti nang sipatin siya nito ng nagbabantang tingin.
"You're asking for a steamy bite, Mama Roanne," babala nito.
Kunyari ay wala siyang narinig. She swiped the card to its scanner and the sliding door separated away. Pumasok sila at binulaga ng babaeng nakahilata sa couch. All naked with a single throw pillow covering her sensitive flesh down at the bottoms. Pero ang dibdib nito ay nakabandera. Gulat nitong hinapit ang isa pang unan at niyakap.
Xiellou.
Hindi niya alam kung maiinis siya o mahihiya. Masyadong komportable na ang babaeng ito kay Javier. Hindi ma-reach ang kumpiyansa sa sarili. Naranasan din naman niyang magpa-sexy noon sa showbiz pero hindi siya umabot sa ganito at hindi niya kayang maging ganito kabulgar. Sabagay, walang ikinahihiya ang babaeng ito. Bawat hibla at pulgada ng katawan ay naghuhumiyaw sa kinis.
"Hindi ako manggugulo," sabi nitong tumayo, tangay ang mga unan na itinakip sa maseselang bahagi ng katawan at nagmartsa patungo sa isa sa mga kuwarto.
"Sorry, I forgot to inform you she has a spare key here," paliwanag ni Javier.
"Okay lang, hindi mo naman siya pwedeng itaboy. Baka kung mapaano pa, maraming ulol sa labas."
Umiling ito. "That girl really." Naglakad ito at tinunton ang silid sa opposite wing.
Bumuntot siya sa lalaki.
"Sabihin mo nga, hindi ka talaga natukso sa kanya kahit isang beses?" May pagdududang bato niya rito pagkapasok nila ng maluwang na bedroom.
Nilapag muna nito ang bata sa king sized bed at pumasada sa buong silid ang mga mata.
"I went to California a couple of years ago and dated her for few months. We kissed but we haven't had a sexual affair. Umiwas akong may mangyari dahil hindi ako sigurado sa nararamdaman ko sa kanya. I can't used her in bed and dump her later. Xiellou don't deserve that."
"Um, I understand."
Magkahawak-kamay silang lumabas ng silid at nadatnan si Xiellou sa sala na kumakain ng vegetable salad. Nakabihis na ito ng puting board shorts at black halter blouse.
"What do you want for dinner?" tanong nito kay Javier.
"Anything is fine."
Tumango ito at sumulyap sa kanya para lang umirap. Hindi siya nakaganti kaya ang nobyo ang kinurot niya sa tagiliran. Dinala siya ng lalaki sa work room. The whole unit is dark and classy with demanding style and grace. Organized but the masculinity is intact. Javier's creative skills is visible in each inclination of every furnishing.
"It's messy," he murmured when they went inside the work room.
May mga malalaking rolyo ng papel ang nagkalat sa sahig. Tumulong siyang pulutin ang mga iyon. Puno ang ibabaw ng working table pati na ang extention desk. The bookshelves at the right side are loaded with books. Sa may paanan ay may nakasalansan na blueprints. Sa kaliwang bahagi ng kuwarto ay ang hilera ng computer units, heavy duty printers at duplicators.
"I'll have my meeting at three later this afternoon. Should we start working now?" Bumaling ito sa kanya.
"Ha?" Kumurap-kurap siya.
"Designing the next baby? Your walls keep rejecting my ink. Baka maka-bullseye rito, mukhang malas ako roon sa bahay natin." Kindat nitong ngumisi.
Natatawang pinalo niya ito.