SCROLL DOWN FOR ZAWGYI
UNICODE
CH40- EVEN IF EVERYONE DISAGREES, I WILL STILL FORGE MY WAY
"ဖုန်းကော ၊ ကျွန်တော် ဒီလိုဝတ်စားထားတာနဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား ?
ရိတကျွမ့်ကား နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုန်းခိုစောင့်ဆိုင်းရသည့်အလုပ်ကိုလုပ်ကိုင်ခဲ့ရသူဖြစ်ရာ နေရောင်ခြည်များ၏ထိတွေ့လာခြင်းကို အတော်အတန်ခံရဖူး၏ ။ သူ၏အသားအရေများမှာ နေရောင်ကြောင့်ညိုခြောက်ကာ အရေပြားတွန့်ခြင်းအချို့ရှိနေရုံသာမက ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ပိန်ပါးသည့်အသွင်ဘက် ရောက်နေသောကြောင့် ရိတကျွမ့်ကား လက်ရှိအသက်ထက် ပိုကြီးနေသည့်ပုံပေါ်နေတော့သည် ။ ယခုလက်ရှိ နက်ပြာရောင်အလုပ်သမားဝတ်စုံနှင့် ဟောင်းနွမ်းနေသောဖိနပ်တို့ကိုဝတ်ဆင်လိုက်သောအခါ ရိတကျွမ့်တစ်ယောက် နေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင် အလုပ်လုပ်ရသော အလုပ်ကြမ်းသမားတစ်ယောက်နှင့် တူသွားချေပြီ ။
ရိတကျွမ့်၏အပေါ်ထပ်အင်္ကျီကို လုဖုန်း ကူဝတ်ပေးလိုက်ကာ ပုခုံးပေါ်လက်တင်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ခုံပေါ်အတူထိုင်လိုက်ကြသည် ။
"မင်း စကားပြောတဲ့အခါ ဝဲတဲတဲအသံလေးနည်းနည်းပါးပါးထည့်ပြောဖို့ သတိမမေ့စေနဲ့ "
အခန်းအတွင်းရှိထောင့်များနှင့် စားပွဲထက်ရှိ တစ်သျှူးဘူးကို လုဖုန်းညွှန်ပြလိုက်ကာ
"ဒီအခန်းထဲမှာ လျှို့ဝှက်ကင်မရာလေးလုံးရှိတယ် ၊ တစ်ခန်းလုံးအပြည့် ကြည့်လို့ရတယ် ၊ မျက်ကွယ်နေရာမရှိဘူး ၊ ငါ အိပ်ခန်းထဲကနေ စောင့်ကြည့်နေမယ် ၊ အဲ့ဒါကြောင့် ထိန်းချုပ်မထားဘဲနဲ့ မင်းရဲ့သရုပ်ဆောင်စကေးလ်ကို ပြလိုက်စမ်းပါ "
ရိတကျွမ့်ကား အတန်ငယ်စိုးရိမ်မှုနှင့်အတူ မျက်နှာကိုပွတ်သပ်နေတော့၏ ။
"ဒါကြီးက စိန်ခေါ်မှုအသစ် ၊ စတင်မှုအသစ်လိုပဲ... ပါပါရာဇီအလုပ်ကနေထွက်ပြီး ရုပ်ရှင်တွေဘာတွေနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအလုပ် လုပ်ချင်ရင်လုပ်လို့ရလောက်တယ်"
လုဖုန်း ရိတကျွမ့်ပုခုံးထက်ပုတ်လိုက်ကာ
"မင်း လုပ်နိုင်မှာပါ "
တံခါးဘဲလ်မြည်လာခြင်းနှင့်အတူ ရိတကျွမ့်နှင့် လုဖုန်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်မိသည် ။ ထို့နောက် လုဖုန်းက အိပ်ခန်းဆီအလျင်အမြန်လျှောက်သွားလျက် ရိတကျွမ့်ကမူ 'လာပြီ ၊ လာပြီ'ဟုအော်ကာ တံခါးဆီဦးတည်လျက် ။
မိမိနောက်ပါးဆီမှတံခါးကို အသာအယာစေ့ပိတ်လိုက်ချိန်တွင် အိမ်အဝင်ဝဆီမှ ရိတကျွမ့်၏အသံကလည်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီ ။
"မင်္ဂလာပါ ၊ မင်္ဂလာပါ ၊ ခင်ဗျားက အာမခံကုမ္ပဏီကလူပဲဖြစ်ရမယ် ၊ အထဲကိုကြွပါ "
လုဖုန်း ကုတင်ခြေရင်းတွင်ထိုင်ကာ နံရံထက် ကပ်ထားသောတီဗွီကိုကြည့်နေမိသည် ။ ၄၂လက်မရှိသောတီဗွီမျက်နှာပြင်ထက် အပိုင်းလေးပိုင်း,ပိုင်းခြားထားပြီး တစ်ပိုင်းစီတွင် သက်ဆိုင်ရာလျှို့ဝှက်ကင်မရာမှ ပုံရိပ်များကိုပြသထား၏ ။
အာမခံကုမ္ပဏီမှ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ပုံစံရှိသော ထိုလူက ရိတကျွမ့်နှင့်အတူ စားပွဲခုံတွင်ဝင်ထိုင်လျက် အိတ်ထဲမှ ထူထဲသောစာရွက်စာတမ်းများကို ထုတ်ယူဖို့ရန်ပြင်နေ၏ ။
"ဒါက ကျွန်တော်တို့ဖုန်းနဲ့ပြောခဲ့တဲ့ စီးပွားရေးအာမခံစာချုပ်ပါ ၊ အဆင်မပြေတာရှိမရှိ တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပေးပါ "
ထိုလူက ရိတကျွမ့်ဆီ စာရွက်စာတမ်းကို ကမ်းပေးကာ ဆက်ပြောလာခဲ့၏ ။
"စုစုပေါင်းဆိုရင်တော့..."
ထိုလူက ဂဏန်းပေါင်းစက်ထက်မှ နံပါတ်ပေါင်းများစွာနှိပ်ပြီးနောက် စုစုပေါင်းတန်ဖိုးကို ရိတကျွမ့်အားပြ၏ ။
ရိတကျွမ့်ကား စာချုပ်ကို အကြမ်းဖျင်းပုံစံကြည့်ဟန်ဆောင်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် နှာတံရိုးကိုလက်ဖြင့်ညှစ်ကာ
"ဘုရားရေ ၊ ကြည့်ရုံနဲ့တင် ခေါင်းမူးလာသလိုပဲ ၊ စာလုံးတွေက အရမ်းသေးနေေတာ့ ကြည့်ရတာအဆင်မပြေဘူး ၊ ကျွန်တော် ခင်ဗျားတို့ကိုယုံပါတယ် ၊ ခင်ဗျားတို့လို ကုမ္ပဏီကြီးတွေက ကျွန်တော်တို့လို သာမန်ပြည်သူတွေကို လိမ်မှာမဟုတ်လောက်ပါဘူး ၊ ခင်ဗျားပြောထားတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော်လက်မှတ်ထိုးမယ် "
အာမခံကုမ္ပဏီမှဝန်ထမ်းကား ဤမျှလောက်ထိ သဘောတူညီချက် မြန်မြန်ရသွားလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်ထားပုံမရ ။ လက်မှတ်ထိုးဖို့ရန် အလျင်အမြန်ပင် ဘောပင်ထုတ်ပေးလာခဲ့ပြီး မျက်ဝန်းများမှာ ပီတိဝမ်းသာမှုတို့ဖြင့် တလက်လက်တောက်ပနေခဲ့၏ ။
"ဒါပေါ့ သေချာတာပေါ့ ၊ ကျွန်တော်တို့ ကုမ္ပဏီက ဒီနယ်ပယ်ရဲ့ထိပ်ဆုံးဆယ်ခုစာရင်းဝင်တယ်လေ ၊ ကျွန်တော်တို့ဝန်ဆောင်မှုကိုလည်း ယုံကြည်လို့ရပါတယ် ၊ အဲ့ဒါကြောင့် စိတ်ချထားလိုက်ပါ ၊ ဒီကလူကြီးမင်းအနေနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ယာဥ်နဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ အချက်အလက်တွေ ဖြည့်ပေးရပါမယ် ၊ ပြီးတော့ သက်သေခံကတ်ပြားရယ် ကားလိုင်စင်လေးရယ် တစ်ချက်လောက်ပေးလို့ရမလား ..."
ရိတကျွမ့်က မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်များကို စမ်း၍ရှာဖွေတော့၏ ။ အတန်ကြာ ရှာပြီးပါသော်ငြား ဘာကိုမျှ ရှာမတွေ့ ။ ရိတကျွမ့်၏မျက်ခုံးအစုံမှာ ပို၍ပို၍ တွန့်ကွေးလာခဲ့ပြီး
"ထူးဆန်းလိုက်တာ ၊ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပျောက်သွားရတာလဲ ?"
ရိတကျွမ့်မှာ အပြင်ဝတ်အင်္ကျီများပါမကျန် နှံ့နှံ့စပ်စပ်ရှာဖွေပြီးသည့်တိုင် ဘာတစ်ခုမှ မတွေ့ရသေး ။
ရိတကျွမ့်တစ်ယောက် ဦးနှောက်ကိုအလျင်အမြန် အလုပ်ပေးလိုက်ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် တစ်ခုခုကို သတိရသွားဟန်ဖြင့် အာမခံကုမ္ပဏီမှလူကို မလုံမလဲ ပြုံးပြလိုက်လေသည် ။
"အာ...တောင်းပန်ပါတယ် ၊ မနေ့ညက ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ သွားသောက်တာ နည်းနည်းများသွားတယ် ၊ အဲ့အိမ်မှာ သက်သေခံကတ်တွေကျန်ခဲ့လောက်တယ် ထင်တာပဲ ၊ ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော်တို့လက်မှတ်မထိုးဖြစ်လောက်ဘူးထင်တယ် ၊ နောက်နေ့ ၊ နောက်နေ့မှ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ထပ်လာရှာလိုက်ပါ့မယ် ..."
အာမခံကုမ္ပဏီမှဝန်ထမ်းက တုံ့ပြန်ခြင်းမပြုနိုင်ခင်မှာပင် ရိတကျွမ့်က ထိုလူအား ထိုင်ခုံပေါ်မှဆွဲထူကာ တံတောင်ဆစ်နေရာမှဆုပ်ကိုင်ပြီးနောက် တံခါးရှိရာသို့ ဆွဲခေါ်သွားတော့သည် ။
"မစ္စတာရိ ၊ ကျွန်တော့်ကိုအရင်ဆုံး စာချုပ်လေးပြန်ပေး...ပြန်ပေးပါ"
တံခါးအပြင်ဘက်ဆီ တွန်းထုတ်ခြင်းခံလိုက်ရပြီးနောက် ထိုလူက စာချုပ်ပြန်တောင်းဖို့ သတိရပုံပေါ်သည် ။
ရိတကျွမ့်က ပျာပျာသလဲပင် စားပွဲဆီပြန်လာခဲ့၏ ။ စားပွဲထက်မှ စာချုပ်ကိုကောက်ယူနေစဥ်အတွင်းမှာပင် လျှို့ဝှက်ကင်မရာတပ်ထားသောဘက်ခြမ်းဆီ မျက်နှာမော့ကာ ပြီတီတီအပြုံးတစ်ပွင့် ဖန်တီးလိုက်လျက် ။
အာမခံကုမ္ပဏီမှလူကို အပြင်ဘက်ပြန်ပို့ပေးပြီးနောက် တံခါးပိတ်လိုက်ချိန်တွင် လုဖုန်းကလည်း အိပ်ခန်းထဲမှထွက်လာသကဲ့သို့ ရိတကျွမ့်ကလည်း အိမ်ဝင်ပေါက်လျှောက်လမ်းထက်တွင် ။
"ဘယ်လိုလဲ ၊ အဆင်ပြေရဲ့လား ?"
"အဆင်ပြေပါတယ် "
ရိတကျွမ့်ကား ခြေဆန့်လက်ဆန့်လုပ်ပြီးနောက် အပေါ်ထပ်အဝတ်အစားများကို ချွတ်ဖို့ပြင်နေလေ၏ ။ နောက်တစ်ကြိမ် စကားထပ်မပြောမီ နံရံထက်တပ်ဆင်ထားသောနာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ
"ဒါပေမဲ့ ပြည့်တော့မပြည့်စုံသေးဘူး"
ရိတကျွမ့်၏လှုပ်ရှားမှုများမှာ ရပ်တန့်သွားခဲ့ပြီး
"ဟမ် ??"
"မြွေတစ်ကောင်ကိုရိုက်မယ်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ ခုနစ်လက်မမြောက်ကို ရိုက်ရလိမ့်မယ် "
[T/N တရုတ်မှာ နာမည်ကြီးတဲ့စကားစုတစ်ခုပါ ၊ မြွေတစ်ကောင်ရဲ့နှလုံးက ခုနစ်လက်မမြောက်နေရာမှာရှိတာကြောင့် အဲ့နေရာကိုသာရိုက်ရင် သေစေနိုင်ပါတယ်]
"တစ်ကြိမ်မလုံလောက်ရင် နှစ်ကြိမ်ရိုက်ရမယ် ၊ နှစ်ကြိမ် မလုံလောက်သေးရင် သုံးလေးငါးခြောက်ခုနစ်ကြိမ် ရှစ်ကြိမ်ရိုက်နှက်မှရမယ် ၊ တကယ်လို့ မသေရင်တောင်မှ အဲ့မြွေက မသန်မစွမ်းတော့ ဖြစ်သွားမှာပဲ "
ရိတကျွမ့်က လုဖုန်း၏စကားအဓိပ္ပာယ်ကိုနားမလည် ။ ဇဝေဇဝါဖြစ်နေဟန် အမူအရာက မျက်နှာထက်တွင် အထင်းသား ။
လုဖုန်း ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ပြောမနေတော့ဘဲ တည့်တိုးဆန်ဆန်သာ ပြောလိုက်တော့သည် ။
"ဒီနေ့ အန်းချီက ဝန်ထမ်းငါးယောက်နဲ့တွေ့ဖို့ စီစဥ်ထားတယ် ၊ အချိန်မထပ်ရအောင်လို့ တစ်ယောက်ချင်းစီနဲ့ တစ်နာရီအတွင်း စကားပြောလို့ပြီးအောင် လုပ်ထား "
ရိတကျွမ့်ကား လက်ငါးချောင်းထောင်ကာ မျက်လုံးများပြူးကျယ်လာလျက်
"ငါး ၊ ငါးယောက်တောင် ? "
လုဖုန်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ ဆက်ပြောလိုက်သည် ။
"မနက်ဖြန်ကျရင် နောက်ထပ်ငါးယောက်ထပ်တွေ့ရမယ်"
ရိတကျွမ့်ကား ဆိုဖာပေါ်သို့ လဲကျသွားတော့၏ ။ ခြေလက်များဆန့်ထွက်လျက် ၊ မျက်ဖြူလန်လျက် ၊ ဆားနယ်ကာ အခြောက်လှန်းခံထားရသော ငါးတစ်ယောက်နှယ် ။
"ကျွန်တော့်ကို ခိုင်းလို့ရသမျှ ခိုင်းနေတော့တာပဲ ၊ ရပါတယ် ၊ ဂရုမစိုက်ဘူး ၊ ဒီကိစ္စတွေပြီးရင်တော့ ကျွန်တော့်ကို ကောင်းကောင်းဒကာခံရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော့်ရဲ့သွေးချွေးမျက်ရည်တွေကို ဆပ်လို့ကုန်မှာမဟုတ်တော့ဘူး "
ထိုနှစ်ရက်လုံး လုဖုန်းနှင့်ရိတကျွမ့်နှစ်ယောက်သား ငှားရမ်းထားသောအခန်းငယ်ထဲပုန်းအောင်းကာ အာမခံကုမ္ပဏီမှ ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံတော့၏ ။
၎င်းတို့အားလုံး တူညီသောတစ်နေရာတည်းတွင် ထိုင်ခဲ့ကြသော်ငြား အသက်အရွယ် ၊ ကျားမ ၊ ဝတ်ပုံစားပုံတို့ ကွာခြားကြပေသည် ။ အားလုံးသူများသည် ဤအာမခံလုပ်ငန်းနယ်ပယ်ထဲတွင် အတွေ့အကြုံငါးနှစ်ကျော်ရှိကြပြီး ၎င်းတို့အာမခံ၏အကြောင်းအရာများ စည်းမျဥ်းများနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးစင်မတတ်ပြောတတ်ကြပြီး တစ်ဖက်လူအား ပို၍ကြေးကြီးသောအာမခံထားရန် ကြိုးပမ်းကြလိမ့်မည် ။ သူတို့ပြောသမျှ အချက်အလက်များကြောင့် တစ်ဖက်လူ ခေါင်းချာချာလည်မတတ်ဖြစ်လာသောအခါ မေးစရာကျန်သေးသလားဟူ၍ မေးကြပေလိမ့်ဦးမည် ။
ရိတကျွမ့်က
"ဒီက...သူတစ်ပါးကို ထိခိုက်နစ်နာစေမှုအတွက် စာပိုဒ်အတိုင်းဆိုရင် ၊ ကျွန်တော်က တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ကားနဲ့တိုက်လိုက်မိရင် နစ်နာသူကို ကျွန်တော့်အစား ကုမ္ပဏီဘက်က လျော်ကြေးပေးမှာပေါ့ ? ဟုတ်တယ်မလား ?"
အသက်အရွယ် ၊ ကျားမစသည့် လိင်အမျိုးအစား ၊ ဝတ်ပုံစားပုံကွာခြားသော အာမခံကုမ္ပဏီမှ ဝန်ထမ်းဆယ်ယောက် ၊ တူညီသောနေရာတစ်ခုတည်းတွင် ထိုင်သွားကြသော ထိုဝန်ထမ်းဆယ်ယောက်မှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆန်ဆန် အပြုံးတစ်ခုပြုံးပြကာ ထပ်တူကျတူညီလှသည့် အဖြေတစ်ခုတည်းကိုသာ ပြန်ဖြေလာခဲ့ကြ၏ ။
"ဟုတ်ပါတယ်"
အာမခံကုမ္ပဏီမှလူက ရိတကျွမ့်အား စာချုပ်ကိုကမ်းပေးလာပြီးနောက် စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများကို ကြည့်ရှုစေကာ ပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာမရှိပါက လက်မှတ်ထိုးကာ အပြီးသတ်ဖို့ပြင်၏ ။ ရိတကျွမ့်ကား ဆယ်ကြိမ်စလုံး စာချုပ်ကိုသေသေချာချာမဖတ်ရှုနိုင်သည့်အကြောင်း တူညီသောအကြောင်းပြချက်ကိုသာ အသုံးပြု၍ စာရွက်အချို့လှန်ကြည့်ပြီးနောက် ပြန်ပေးလိုက်တော့သည် ။
ဝန်ထမ်းဆယ်ယောက်အနက်မှ နှစ်ယောက်သာလျှင် ကုမ္ပဏီဘက်မှ တာဝန်မယူနိုင်သောအချက်များရှိကြောင်း ပြောပြကြ၏ ။ သို့သော်ငြား ရိတကျွမ့်အား 'စာချုပ်ကိုကြည့်လိုက်ခြင်းက အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်'ဟု အကြံပေးကြခြင်းမျိုးသာ ။ ဥပဒေလိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာနိုင်ခြင်းမရှိကြသေး ။ စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများနှင့် ပတ်သက်၍ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ပြောဆိုရှင်းပြခြင်းမျိုးမရှိဘဲ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် ပြင်ဆင်ကြတော့၏ ။
ထိုဝန်ထမ်းအားလုံးကား သူမတူထူးကဲစွာ ပရိယာယ်ကြွယ်ကြသူများပင် ။ ကုန်ပိုတင်ဆောင်ခြင်းကဲ့သို့သော ကိစ္စမျိုးတွင် ကုမ္ပဏီဘက်မှ လျော်ကြေးမပေးဟူသောအချင်းအရာများကို အတိအလင်းပြောကြားလိုက်လျှင် အာမခံဝယ်ယူသူနှင့် သဘောတူညီထားမှု ပျက်စီးသွားလိမ့်မည်ကို သိထားကြ၏ ။ ထို့ကြောင့်လည်း ထိုအချက်ကို အကြမ်းဖျင်းသာရှင်းပြရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးပမ်းအားထုတ်ကြတော့၏ ။
တစ်နေ့ မတော်တဆမှုတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သော် အနက်ရောင်မင်ဖြင့်ရေးထိုးထားသော လက်မှတ်များက စာရွက်ဖြူဖြူထက် တည်ရှိနေခဲ့ပြီးချေပြီ ။ အရာရာတိုင်းကို စာချုပ်၏စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းအတိုင်းသာ လုပ်ဆောင်သွားမည်ဖြစ်ပြီး မှတ်တမ်းယူထားသောဗီဒီယို သို့မဟုတ် အသံဖိုင်ပင် မရှိလေသောအခါ မည်သူက ၎င်းတို့၏အမှားဟု လာရောက်အပြစ်တင်နိုင်လိမ့်မည်နည်း ?
လုဖုန်း ရိတကျွမ့်အား ဗီဒီယိုတည်းဖြတ်ရာ၌ ကူညီစေပြီး ထိုညတွင်ပင် စာလုံးပေါင်းရှစ်ထောင်ကျော်ပါဝင်သော စာအရှည်တစ်စောင်ရေးကာ မစ္စယန်၏ဒုတိယရုံးချိန်းမတိုင်မီ အချိန်မှီအောင် မြန်မြန်သွက်သွက် ပရင့်ပြေးထုတ်လိုက်၏ ။ ပြီးနောက် ထိုစာနှင့်အတူ ဗီဒီယိုပါဝင်သောUSBကိုယူကာ တရားရုံးဆီသို့ လုဖုန်း အလျင်အမြန် ဦးတည်ရတော့သည် ။
လုဖုန်း နောက်များကျလေမလားဟု စိုးရိမ်ကာ တရားရုံးဆီလာနေစဥ်လမ်းမှာပင် ရှန့်မင်အော်အား တရားရုံးသို့ရောက်နှင့်ပြီ မရောက်နှင့်သေး အကျိုးအကြောင်းကို ဖုန်းဆက်မေးရသေး၏ ။
ရှန့်မင်အော်ကား သူနှင့် ဖုန်းပြောနေသည့်အချိန်တွင် လမ်းလျှောက်နေဆဲဖြစ်ပုံရပြီး ရှန့်မင်အော်ဘက်ခြမ်းမှ လေတိုးသံသဲ့သဲ့ကို လုဖုန်း ကြားနေရသည် ။
"....ငါ အခုပဲရောက်တာ "
"တရားခံရှေ့နေရော ရောက်ပြီလား ?"
"သေချာမသိဘူး ၊ သူတို့ကို ငါမတွေ့ရသေးဘူး "
ထိုခဏချက်ချင်းမှာပင် လေတိုးသံသဲ့သဲ့ကား တမုဟုတ်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တော့၏ ။ ရှန့်မင်အော် အဆောက်အအုံအတွင်းသို့ ရောက်နှင့်ပြီထင်သည် ။
"မင်း အဲ့ဒါတွေ ဘာလို့မေးနေတာလဲ ?"
"ကျွန်တော် ငါးမိနစ်အတွင်း တရားရုံးကိုရောက်မယ် ၊ ကျွန်တော့်ကို ဝင်ပေါက်မှာစောင့်နေပေး ၊ အကို့ကို ကျွန်တော် ပေးစရာရှိလို့ "
သူပြောသည့်စကားကို ရှန့်မင်အော်တစ်ယောက် ဆန့်ကျင်မည်ကို လုဖုန်းစိုးရိမ်သည်ဖြစ်ရာ စကားလုံးများပေါ် အသံဖိ၍ အလေးအနက်ပုံစံမျိုးဖြင့် ပြောပြရတော့သည် ။
"အဲ့တာက အရမ်းအရေးကြီးတယ် ၊အကို ကျွန်တော့်ကို ဆက်ဆက်စောင့်နေပါ ၊ ဟုတ်ပြီလား ?"
လုဖုန်း၏စကားလုံးများအပေါ် တုံ့ပြန်မှုကား ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတစ်ခု အဆုံးသတ်သွားသောကြောင့် ထွက်ပေါ်လာသည့်အသံတစ်ခုသာ ။ ရှန့်မင်အော်ကား ယတိပြတ် ဖုန်းချသွားခဲ့လေပြီ ။
လုဖုန်း လက်ထဲရှိ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အံကြိတ်မိသည် ။ ထို့နောက် တက္ကစီသမားအား မိမိပါဝင်ဖို့လိုအပ်သော သေရေးရှင်ရေးတစ်မျှအရေးကြီးသည့် အမှုကိစ္စတစ်ခုရှိကြောင်း ၊ နောက်ကျပါက နောက်ဆက်တွဲရလဒ်မှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြကာ မြန်မြန်မောင်းပေးဖို့ရန် တောင်းဆိုရတော့၏ ။
တရားရုံးဆီ အသွားခရီးမှာ ငါးမိနစ်မျှကြာမည်ဖြစ်သော်ငြား ကားကိုအရှိန်တင်လိုက်သော တက္ကစီသမားကြောင့် လေးမိနစ်တည်းဖြင့် ရောက်သွားခဲ့၏ ။ လုဖုန်း အလင်း၏အလျင်မျိုးဖြင့် ငွေစက္ကူကိုထုတ်ပေးကာ တက္ကစီပေါ်မှ ခုန်ချမတတ် အမြန်ဆင်းပြီးနောက် တရားရုံးဆီ အမြန်ပြေးသွားတော့သည် ။ ရှန့်မင်အော်အနေဖြင့် သေချာပေါက် သူ့ကိုမစောင့်ဘဲထွက်သွားမည်ဖြစ်ရာ အစကနဦး လုဖုန်း၌ မျှော်လင့်ချက်ပင်ရှိမနေခဲ့ ။
သို့သော် တရားရုံးအပြင်ဘက်တွင် လက်ပတ်နာရီကို ငုံ့ကြည့်နေသော ဆင်တူတူလူပုံစံတစ်ခုကို မြင်လိုက်သည့်အခါမှ မျှော်လင့်ချက်တစ်မျှင် ဆွဲကိုင်ထားနိုင်သေးကြောင်း လုဖုန်းသိလာရတော့၏ ။ ယခုလက်ရှိ အမှုကဲ့သို့ အရေးကြီးသောကိစ္စမျိုးကို လုဖုန်းပေါ့ပြက်ပြက်လုပ်မည်မဟုတ်ကြောင်း ရှန့်မင်အော်ယုံကြည်ဖို့ သူမျှော်လင့်သည် ။
လုဖုန်း ရှန့်မင်အော်ထံ အမောတကောပြေးလျက် တွဲချုပ်ထားသော စာရွက်စာတမ်းများနှင့်အတူ USB တစ်ခုကို ကမ်းပေးလိုက်သည် ။
"ဒီမှာ!"
ရှန့်မင်အော်က သူ့ကိုစောင့်ဆိုင်းနေခြင်းကား လုံးဝထင်မှတ်မထားသည့်အရာပင်ဖြစ်ရာ နဂိုကပင် ကသုတ်ကရက်နိုင်သော နှလုံးခုန်သံများမှာ ပိုလိူ့ပင် မြန်ဆန်လာခဲ့လျက် ။ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ထားရုံကလွဲ၍ လုဖုန်း၌ရွေးချယ်စရာမရှိ ။ ထိုသို့ အုပ်ကိုင်ထားခြင်းကသာ နှလုံးခုန်မြန်ဆန်နေခြင်းအား တစ်ဖြည်းဖြည်းသက်သာလာစေခဲ့ပါ၏ ။
ရှန့်မင်အော်က လုဖုန်းကမ်းပေးသော စာရွက်စာတမ်းများကိုလက်ခံကာ အလျင်စလိုပင် ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများကို လှန်လှောကြည့်လျက် ။ ရှန့်မင်အော်ဘေးရပ်နေသော ရှေ့နေအမျိုးသမီးမှာ သိချင်စိတ်ကို မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ဘဲ ရှန့်မင်အော်လက်ထဲရှိ စာရွက်စာတမ်းများကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းစဥ်ကို အနည်းငယ်အသံထွက်ကာ ဖတ်လေတော့သည်။
"ချင်းဝမ်မြို့ အာမခံဋ္ဌာနမှ ကြီးကြပ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးများထံသို့ : အန်းချီအာမခံလုပ်ငန်း၏ ဥပဒေချိုးဖောက်ခြင်း ၊ စီမံခန့်ခွဲမှုညံ့ဖျင်းခြင်းတို့နှင့်စပ်လျဥ်း၍ တိုင်ကြားခြင်း ။ အန်းချီအာမခံသည် ဝန်ထမ်းများကို ကျေနပ်ဖွယ်ရာမရှိသော လေ့ကျင့်ရေးအစီအစဥ်များဖြင့် စီမံခန့်ခွဲခဲ့ရုံသာမက စာချုပ်ပါစည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ကြိုတင်ကြံစည်မှုဖြင့် ကျော်ချခြင်းမျိုးကိုလည်း ပြုလုပ်စေခဲ့ပါသည်....ဒါ တိုင်တန်းတဲ့စာလား ?"
မြွေတစ်ကောင်ကို တိုက်ခိုက်မည်ဆိုပါက ၎င်း၏ခုနစ်လက်မမြောက်နေရာကို တိုက်ခိုက်ရပေမည် ။ ကြီးကြပ်အုပ်ချုပ်ရေးရုံးကား အစိုးရလက်အောက်တွင် လည်ပတ်နေခြင်းဖြစ်ပြီး အာမခံနယ်ပယ်ထဲတွင်ပါရှိသော အာမခံလုပ်ငန်းတိုင်းကို ထိန်းသိမ်းကြပ်မတ်ရသည် ။ ဤကိစ္စက ထိုအုပ်ချုပ်ရေးရုံး၏အာရုံစိုက်မှုကို ရရှိခဲ့သော် ၊ နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့် ထိုထိုသော တရားမဝင်အပြုအမူများကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရန်အဖွဲ့များ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်ရှိသော် ၊ ဤကိစ္စတွင် အာမခံလုပ်ငန်းနယ်ပယ်တစ်ခုလုံး ပါဝင်လာနိုင်သည် ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဒဏ်ကြေးငွေပမာဏမှာ ယွမ်တစ်သန်းပေးရုံလောက်မျှ ရိုးရှင်းတော့မည်မဟုတ် ။
"ဒီထဲမှာ ဘာပါတာလဲ ?"
လုဖုန်း တစ်ညလုံး စာစီထားခဲ့ရသော တိုင်ကြားစာကို ရှန့်မင်အော်က နှစ်မိနစ်မပြည့်သေးခင်မှာပင် အကြမ်းဖျင်းဖတ်လို့ပြီးသွားခဲ့ချေပြီ ။ ရှန့်မင်အော်က USB ကို လက်ထဲကိုင်ကာ လုဖုန်းအားမေးလာခဲ့၏ ။
"သက်သေ "
လုဖုန်း မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်၏ ။ နှလုံးခုန်သံကလည်း သိသိသာသာပင် ပုံမှန်ဖြစ်သွားခဲ့လေပြီ ။ လုဖုန်း ရှန့်မင်အော်မြင်နိုင်ရန် ဖုန်းဖွင့်ပြလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော့်ဖုန်းထဲကဟာနဲ့ USB ထဲကဟာနဲ့ တူတူပဲ ၊ တစ်ခုပဲ ၊ ကျွန်တော့်ဖုန်းထဲမှာက တစ်ချို့အချက်အလက်တွေကို တည်းဖြတ်ထားတယ် ၊ USB ထဲကဟာက မတည်းဖြတ်ထားတဲ့ဟာ "
ရှန့်မင်အော်က ဖုန်းကိုယူကာ အလျင်အမြန်ပင် ကြည့်ရှုခြင်းကိုအပြီးသတ်လိုက်ပြီး အခုထိအခြေအနေကို လုံးစေ့ပတ်စေ့သဘောမပေါက်သေးသော ရှေ့နေအမျိုးသမီးအား တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင်လှမ်းခေါ်ကာ ကြားနာစစ်ဆေးခြင်းအတွက် ငါးမိနစ်ရွှေ့ဆိုင်းဖို့ရန် ခွင့်တောင်းစေသည် ။
ရှေ့နေအမျိုးသမီးက ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ချက်ချင်းပင် တရားရုံး သစ်သားတံခါးကြီးများကို တွန်းဖွင့်ကာဝင်သွားပြီးနောက် လုဖုန်းတို့၏မျက်စိရှေ့မှပျောက်ကွယ်သွားတော့သည် ။
"ဒါက မင်းစဥ်းစားထားတဲ့ အကြံဉာဏ်လား ?"
ရှန့်မင်အော်က လက်ထဲရှိ စာရွက်စာတမ်းများကို အသေအချာပြန်စီပြီးနောက် လုဖုန်းအား မေးလာခဲ့ခြင်း ။
"ကျွန်တော့်နည်းလမ်းတွေက ကြည့်မကောင်းဘူး ၊ အဓိပ္ပာယ်မရှိဘူးဆိုပြီး ဝေဖန်ဦးမလို့လား ?"
လုဖုန်းက ရှန့်မင်အော်၏ လက်ထဲရှိ တိုင်ကြားစာကို ဆတ်ခနဲကြည့်ကာ ရယ်မောလျက် ပြောမိတော့သည် ။
"ကျွန်တော်ပြောပြမယ် ၊ တစ်ချို့အရာတွေက 'လူတိုင်းကသဘောမတူရင်တောင် ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နဲ့ရှေ့ဆက်မယ်' ဆိုတဲ့စကားလိုပဲ ၊ အောင်မြင်တာ မအောင်မြင်တာ ၊ တစ်စုံတစ်ခုကိုကြိုးစားနေရင်း လမ်းတစ်ဝက်မှာသေသွားတာက တစ်ခုစီပဲ ၊ ကျွန်တော်ပျော်နေတာ မပျော်နေတာကသာ အဓိကကျတယ် "
အားလုံးသောသူများက မိမိအား တားဆီးနေလျှင်တောင် ၊ အားလုံးသောသူများက 'မလုပ်ရ'ဟုဆိုလျှင်တောင် ၊ အားလုံးသောသူများက သူ့လုပ်ရပ်များကို သဘောမတူလျှင်တောင် မည်သို့သောတားဆီးမှုမျိုးကမှ အရေးမပါလှ ။ မိမိလုပ်လိုသော တစ်ခုံတစ်ခုဖြစ်လျှင် မိမိတစ်ကိုယ်တည်းအားဖြင့် ပြီးဆုံးအောင် လုပ်ဆောင်မည်ပေ ။
ရှန့်မင်အော်က လုဖုန်းကို ခေတ္တမျှစိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် အကြည့်တို့ကိုအောက်စိုက်ကာ နှုတ်ဆိတ်နေသည် ။ လုဖုန်းကလည်း တစ်ခွန်းမျှမဟဘဲ ရှန့်မင်အော်ကို ဆက်ကြည့်မြဲကြည့်နေခဲ့၏ ။
ရုတ်ချည်းဆိုသလိုပင် ခပ်လှမ်းလှမ်းတစ်နေရာမှ ခြေသံများနှင့်အတူ စကားပြောသံများပါ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လုဖုန်းနှင့်ရှန့်မင်အော်နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်နက်တည်းလှည့်ကြည့်မိကြ၏ ။ သူတို့နှစ်ယောက်ဆီ ဦးတည်လျှောက်လာသည်မှာ အခြားသူများတော့မဟုတ် ။ အန်းချီအာမခံကုမ္ပဏီ၏ရှေ့နေနှင့် ကိုယ်စားလှယ်ပင် ။
"ငါ့ကို မင်းဖုန်း ခဏငှားလိုက် "
၎င်းတို့နှစ်ယောက်ထံ ရှန့်မင်အော်တစ်ယောက် ခြေလှမ်းကျယ်ကျယ်ဖြင့် ဦးတည်မသွားခင် လုဖုန်းအားပြောလာခဲ့ခြင်း ။
လုဖုန်း ရှန့်မင်အော် နား,နားကပ်ကာ တိုးတိုးသာသာ တုံ့ပြန်လိုက်၏ ။
"ကျွန်တော် ဒီကိစ္စကို အကို့လက်ထဲ အပ်ထားခဲ့လိုက်တော့မယ် "
လုဖုန်းကား ထိုလူနှစ်ယောက်၏အနားသို့တိုးကပ်မသွားဘဲ မူလနေရာ၌သာ ရပ်ကျန်နေခဲ့၏ ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းတစ်နေရာ၌မူ ရှန့်မင်အော်နှင့် တစ်ဖက်လူနှစ်ယောက်က ရင်းရင်းနှီးနှီးပုံစံမျိုးဖြင့် အပြန်အလှန်စကားပြောနေကြဆဲ ။ ထိုအချင်းအရာက သိပ်တော့မကြာလိုက် ။ မကြာမီအချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပင် ယုံရခက်သောမျက်နှာအမူအရာမျိုးဖြင့် လက်ထဲတွင်ဖုန်းကိုကိုင်ကာ ရှုံ့မဲ့နေသော အာမခံကုမ္ပဏီ၏ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သူကို တွေ့မြင်ရတော့သည် ။
ရှန့်မင်အော်က ထိုကိုယ်စားလှယ်ထံ တိုင်ကြားစာကိုလက်ကမ်းပေးလိုက်၏ ။ စာရွက်များကိုလှန်လှောကြည့်နေရင်းပင် အာမခံကုမ္ပဏီမှလူ၏မျက်နှာအမူအရာမှာ ပို၍ပို၍ဒေါသထွက်ဟန်ပေါ်လာပြီး စာရွက်အချို့တွန့်ကြေသည်အထိ လက်ဖြင့်ဆုပ်ထားတော့သည် ။
ရှေ့နေဖြစ်သူမှာ ရှန့်မင်အော်အား စိတ်ရှုပ်ထွေးသလိုကြည့်နေပြီး ဤကဲ့သို့မထင်မှတ်ထားသော ကိစ္စမျိုးအပေါ် မည်သို့တုံ့ပြန်ရမည်ကို အချိန်အတော်ကြာ စဥ်းစားနေရပုံပေါ်သည် ။
ရှန့်မင်အော်ကား အာမခံကုမ္ပဏီကိုယ်စားလှယ်၏အရပ်အမြင့်ကို ထောက်ထားညှာတာသောအားဖြင့် ကိုယ်ကိုကိုင်းညွတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာထက် လူကြီးလူကောင်းဆန်ဆန် အပြုံးတစ်ပွင့်ကိုဆင်မြန်းလျက်ပင် ထိုကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သူ၏နား,နားကပ်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကိုတီးတိုးပြောဆိုနေတော့သည် ။ ရှန့်မင်အော်ပြောသည်ကို နားထောင်နေသော ကုမ္ပဏီကိုယ်စားလှယ်ကလည်း ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်လျက် ။
USB ကိုလက်ထဲ ကိုင်လှည့်ကာ ထိုနေရာမှ လှည့်ထွက်လာသောရှန့်မင်အော် ။ ခြေလှမ်းနှစ်လှမ်းကိုပင် လှမ်းရသေးသည် ။ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရဟန်ဖြင့် ရှန့်မင်အော်က ပြန်လှည့်သွားခဲ့၏ ။ ရည်ရွယ်ချက်ကား အာမခံကုမ္ပဏီကိုယ်စားလှယ်၏လက်ထဲမှ လုဖုန်း၏ဖုန်းကို ပြန်ယူရန်ပင် ။ နောက်ဆုံးအကြိမ် ပြန်လှည့်ထွက်လာခဲ့သော ရှန့်မင်အော်၏မျက်နှာထက်ဝယ် ရည်မွန်သောအပြုံးတို့အစား ဝံ့ကြွားဟန် ၊ တစ်ပါးသူအားအထင်သေးဟန် ၊ ပမာမခန့်ပြုဟန်အပြုံးတို့ကသာ တစတစ အစားထိုးတင်ကျန်ခဲ့ချေပြီ ။
ရှန့်မင်အော်ကား အောင်မြင်မှုကြီးကြီးမားမားတစ်ခု ရရှိလာသော ဘုရင်တစ်ပါးနှယ် ။ ရင်ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့လျက် နေရောင်ခြည်တို့ပြည့်လျှမ်းဖြာကျနေသော လျှောက်လမ်းတစ်ယောက် ခြေလှမ်းကျယ်တို့ဖြင့် လျှောက်လှမ်းလာခဲ့၏ ။ ဦးခေါင်းထက်ဝယ် မမြင်နိုင်သော သရဖူက တည်ရှိနေခဲ့ပြီး အနီတောက်တောက်ဝတ်ရုံရှည်ကို ဆင်မြန်ထားကာ ခြေလှမ်းတစ်လှမ်းစီတိုင်းသည် ပြတ်သားတိကျလျက် ၊ ယုံကြည်မှုအပြည့်ဖြင့် ။
[T/N - ဒီမှာ သရဖူဆိုတာက တရုတ်နန်းတွင်းဇာတ်လမ်းတွေထဲက ဘုရင်တွေဝတ်ဆင်တဲ့ဟာမျိုးပါ ]
"ငါ မင်းကို ဒီဟာပြန်ပေးလိုက်မယ် "
ရှန့်မင်အော်က လုဖုန်းထံ ဖုန်းကိုပြန်ပေးရင်း ပြောလာခဲ့၏ ။
"အကို အားလုံးဖြေရှင်းပြီးခဲ့ပြီလား?"
ရှန့်မင်အော်က သူ့ကို မကြည်သလိုကြည့်လာခဲ့၏ ။ 'ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ်မရှိသော အကြောင်းအ ရာမျိုးကို အစချီနေသနည်း'ဟူ၍ ပြောချင်နေသကဲ့သို့ပင် ။
ရှန့်မင်အော်၏တုံ့ပြန်မှုကိုမြင်သွားသော လုဖုန်းမှာ နားလည်သွားရပြီး မိမိနှာခေါင်းကိုမိမိ လက်ဖြင့်တို့ထိဟန်ပြုကာ ရှန့်မင်အော်ပြောလာမည့်အရာကို စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်၏ ။
"အချိန်အကန့်အသတ်အတွင်းမှာ ပြန်ပြင်ဖို့ သဘောတူလိုက်ကြတယ် ၊ စာချုပ်အပြင်အဆင်တွေ ပြန်စစ်ဆေးပြီးတော့ လျော်ကြေးငွေပမာဏကိုပါ ထပ်တိုးပေးလိမ့်မယ် ၊ ဒါပေမဲ့ ဗီဒီယိုရယ် တိုင်ကြားစာရယ်ကိုတော့ လုံးဝ လူရှေ့ချပြလို့မရဘူး "
မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ လုဖုန်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကား ရှန့်မင်အော်၏အမှုကိစ္စ မြန်မြန်အပြီးသတ်ဖို့ရန်ပင်ဖြစ်လေရာ ၎င်းတို့တောင်းဆိုသည့်အချင်းအရာသည် ကိစ္စကြီးတော့မဟုတ် ။ ရိုးရိုးသားသားဝန်ခံရသော် လုဖုန်းလုပ်ဆောင်နိုင်သောအရာ ၊ အောင်မြင်နိုင်သောအရာ၌လည်း ကန့်သတ်ချက်ရှိသေးသည် ။ ကမ္ဘာကြီးပြောင်းလဲသွားဖို့ရန် ၊ စည်းမျဥ်းဥပဒေအသစ်များပြဋ္ဌာန်းရန် သည်အမှုကိစ္စလေးတစ်ခုပေါ်တွင် အမှီသဟဲပြု၍မရကြောင်း လုဖုန်း ကောင်းကောင်းသိထားခဲ့၏ ။
နောက်ဆုံးတွင်မူ အမှုကိစ္စကား တရားသူကြီး၏ညွှန်ကြားမှုအောက်ဝယ် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်ပြေလည်မှုရရှိသွားခဲ့လေပြီ ။ အန်းချီအာမခံကုမ္ပဏီအနေဖြင့် မူလလျော်ကြေးအပြင် အပိုထပ်ဆောင်း ယွမ်ခြောက်သိန်းပါ ထပ်ပေါင်းပေးခဲ့သည် ။
ဆွေးနွေးခန်းထဲ လုဖုန်းဝင်ရောက်ခွင့်မရှိသည့်တိုင် အပြင်ဘက်လျှောက်လမ်းထက်မှပင် မစ္စယန်၏ငိုကြွေးသံကို ကြားနိုင်ပါသေး၏ ။ ထိုစဥ်အချိန်အခါက မတရားခံရမှု၊ ခံပြင်းမှုတို့ပြည့်နှက်နေသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ငိုကြွေးသံနှင့်ခြားနားစွာ မစ္စယန်၏ငိုကြွေးသံ၌မူ ပျော်ရွှင်ခြင်းတစွန်းတစ ပါဝင်နေခဲ့ပါ၏ ။
ဤငိုကြွေးခြင်းကား နေ့စဥ်ရက်ဆက် ညစဥ်ညတိုင်း မိမိကိုယ်မိမိ မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ခြင်းများအတွက်ပင် ။ 'အဘယ်ကြောင့် မိမိထံ၌ ဤသို့သောကိစ္စရပ်များ လာဖြစ်ရသနည်း ?' 'အဘယ်ကြောင့် မိမိမဟုတ်ဘဲ အခြားတစ်ယောက်မဖြစ်ခဲ့ရသနည်း' ဟူသော မရေမတွက်နိုင်သော မေးခွန်းအဖုံဖုံ ။ ကောင်းကင်ဘုံသည် ထိုမေးခွန်းများအတွက် အဖြေတစ်ခုတစ်လေကိုတောင် မပြောနိုင်သကဲ့သို့ ဘဝတစ်ပါးကူးပြောင်းသွားသူသည်လည်း ပြန်မလာနိုင်တော့ ။ ဘဝ၏ စိတ်ဖိစီးမှုများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ မိမိ၏ကလေးငယ်ကို မြင်တွေ့ရသောအခါ စိတ်ပျက်အားငယ်မှုတို့သည် မျက်ရည်အသွင်ပေါင်းစု၏ ။ စိတ်ပျက်အားငယ်မှုတို့သည် နှလုံးသည်းပွတ်ညွတ်ကိုင်းသည်အထိ လေးလံလာစေ၏ ။
ထိုငွေပမာဏသည် လျော်ကြေးငွေသာဖြစ်သော်ငြား အနည်းဆုံး အရာအားလုံးအတွက် အဖြေတစ်ခုရှိနေခဲ့ချေပြီ ။ ဒဏ်ရာဟောင်း အမာရွတ်ဟောင်းကို တစ်ဖန်တို့ထိရန် ၊ သွေးစက်စက်ကျနေသော ဒဏ်ရာအနာတရကို တစ်ပါးသူအား ဖွင့်ထုတ်ပြဖို့ရန် ၊ တရားမျှတမှုအတွက် နေရာတကာလိုက်လံ အသနားခံရန် မလိုအပ်တော့ပေ ။ နောက်ဆုံး၌ အရာအားလုံးကို နောက်ချန်ထားခဲ့ကာ ဘဝသစ်တစ်ခု ပြန်လည်စတင်နိုင်လေပြီ ။
ကြားနာစစ်ဆေးမှုပြီးနောက် ရှေ့နေ့အမျိုးသမီးက မစ္စယန်ကို အမှုကိစ္စ၏နောက်ဆုံးရလဒ်အား ရှင်းပြကာ တရားရုံး၏မီခိုးရောင်လှေကားများထက် အတူလမ်းလျှောက်ဆင်းလာကြ၏ ။ နေရောင်ခြည်ဖြာကျမှုအောက်ဝယ် လုဖုန်း၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ နွေးထွေးကာ သက်တောင့်သက်သာဖြစ်နေခဲ့ပြီး ယခုလက်ရှိ သူအလုပ်ချင်ဆုံးအရာမှာ နေ့လည်နေ့ခင်းတစ်ရေးအိပ်လိုက်ဖို့ပင် ။
မျှော်လင့်ချက်များဖြင့် ပြည့်နှမ်းနေသည့်ခံစားချက်က အမှန်တကယ်ကောင်းလှ၏ ။
အမှုကိစ္စလည်း အပြီးသတ်ခဲ့ပြီဖြစ်ရာ လုဖုန်း ခြေဆန့်လက်ဆန့်တစ်ချက်လုပ်ပြီးနောက် အိမ်ပြန်ကာအိပ်ဖို့ရန် ပြင်လိုက်သည် ။
"အကို!"
လုဖုန်း ထွက်မသွားခင် ရှန့်မင်အော်အား အော်ခေါ်လိုက်၏ ။
လမ်းလျှောက်နေဆဲ ခြေလှမ်းတို့ကိုရပ်လိုက်သော ရှန့်မင်အော်က နောက်ပြန်လှည့်ကာ လုဖုန်းအားကြည့်လာခဲ့၏ ။
"ကျွန်တော် အကို့ကိုပြောစရာရှိတယ် "
ရှန့်မင်အော်က ယခင်နေရာမှာပင် ရပ်နေကာ လုဖုန်းကာ ဆက်ကြည့်နေဆဲ ။
"အဲ့ဒါဆို ကျွန်မတို့ ပြန်နှင့်ဦးမယ် "
ရှေ့နေအမျိုးသမီးကား အတော်ပင် အကင်းပါးလှသည်ဟု ဆိုရမည် ။ သူမနှင့်အတူ မစ္စယန်ကိုဆွဲခေါ်ကာ ထိုနေရာမှထွက်သွားတော့၏ ။
လုဖုန်း လှေကားထစ်အချို့ပေါ်မှ လျှောက်လှမ်းလာပြီးနောက် ရှန့်မင်အော်ကိုမျက်နှာမူလိုက်၏ ။ နောက်ဆုံး ဘဝတွင် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ ရှန့်မင်အော်အား အပေါ်စီးမှ ကြည့်ဖူးခဲ့လေပြီ ။
"ကျွန်တော့်ကို ကျေးဇူးပြန်ဆပ်ဦး"
"ဘာလဲ ?"
ရှန့်မင်အော်က ယတိပြတ်တုံ့ပြန်၏ ။ လုဖုန်းအပေါ် ကျေးဇူးကြွေးရှိသည်ဆိုသောအချက်ကိုတော့ လက်ခံသည့်ပုံပင် ။
"ရှန်းရှောင်ရှဲက ခုခံချေပပေးမဲ့ ရှေ့နေတစ်ယောက်လိုအပ်နေတယ် ၊ သူ့အမေဆီမှာအခု ...ကိစ္စတစ်ချို့ရှိနေလို့..."
"မနက်ဖြန်နေ့လည်တစ်နာရီ ငါ့ရုံးခန်းမှာလာတွေ့ဖို့ သူ့ကိုပြောလိုက် "
ရှန့်မင်အော်ကား ထိုစကားတစ်ခွန်းသာတုံ့ပြန်ပြီးနောက် လှည့်ထွက်သွားဖို့ ပြင်တော့သည် ။
လုဖုန်းနှင့် လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ စကားပြောချင်ဟန်မရှိသော ရှန့်မင်အော်၏အပြုအမူကိုကြည့်ကာ မကျေမနပ်ဖြစ်လျက် လုဖုန်း ခပ်ကြိတ်ကြိတ်သာဆဲရေးမိသည် ။
"သြော် , ဟုတ်သားပဲ "
လုဖုန်း ရှန့်မင်အော်၏နောက်ကျောကိုကြည့်ကာ အော်ပြောလိုက်ခြင်း ။
"အဖေဆုံးတဲ့နေ့က အကို့ကိုဘာပြောခဲ့လဲ ကျွန်တော် အမြဲတမ်းသိချင်နေခဲ့တာ "
ရှန့်မင်အော်က ခေါင်းကိုအနောက်ဘက်သို့ အနည်းငယ် လှည့်လာခဲ့သည် ။ မျက်နှာသွင်ပြင်ကိုတော့ လုဖုန်းမြင်နေရ၏ ။ အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ ရှန့်မင်အော်တစ်ယောက် စကားတစ်ခွန်းမဆိုဘဲ နှုတ်ဆိတ်နေလျက် ။ လုဖုန်း ဤမေးခွန်းအား ရုတ်တရက်ကြီးကောက်မေးလိုက်သည်ဖြစ်ရာ ရှန့်မင်အော်မဖြေချင်လျှင် မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ဖွင့်ဟပြောပြလာအောင် လုဖုန်းလုပ်နိုင်မည်မဟုတ် ။
"အိုခေ..."
မပြောလျှင်လည်း အဆင်ပြေကြောင်း ၊ သွားနိုင်ပြီဖြစ်ကြောင်း လုဖုန်းပြောဖို့ပြင်ကာရှိသေးသည် ။ ရှန့်မင်အော်က ရုတ်ချည်းပင် စကားတစ်ခွန်းဆိုလာခဲ့၏ ။
"မင်း လူကောင်းတစ်ယောက် မဖြစ်နိုင်ရင်လည်း အဆင်ပြေတယ် ၊ တစ်ခြားသူကို မထိခိုက်စေတဲ့လူ ၊ အခြားသူတွေဆီက တိုက်ခိုက်မခံရတဲ့သူပဲ ဖြစ်အောင်လုပ် ၊ အဲ့လို သာမန်လူတစ်ယောက်ဖြစ်ရင် လုံလောက်ပြီ "
လုဖုန်း ခေတ္တမျှ ကြက်သေသေသွားခဲ့ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူမဆုံးပါးခင်က ရှန့်မင်အော်ကိုပြောခဲ့သောစကားလုံးများကို ဆက်စပ်တွေးတောမိသည် ။
"မင်းက အရမ်းအရမ်းကိုတော်တဲ့ လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်လာမယ်လို့ အဖေယုံကြည်တယ် ...ဒါပေမဲ့ လူကောင်းတစ်ယောက် မဖြစ်နိုင်ရင်လည်း အဆင်ပြေတယ် ၊ တစ်ခြားသူကို မထိခိုက်စေတဲ့လူ ၊ အခြားသူတွေဆီက တိုက်ခိုက်မခံရတဲ့သူပဲ ဖြစ်အောင်လုပ် ၊ အဲ့လို သာမန်လူတစ်ယောက်ဖြစ်ရင် လုံလောက်ပြီ "
"အဖေက သိနေခဲ့တယ်ပေါ့..."
လုဖုန်း ရှန့်မင်အော်၏မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ ကွဲအက်သောအသံဖြင့် တိုးတိုးရေရွတ်မိသည် ။
ဖခင်ဖြစ်သူက ဤသို့သောစကားများကိုပြောခဲ့ခြင်း၏အဓိပ္ပာယ်ကား ရှန့်မင်အော်အကြောင်း သိနေခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါလား....
"ဟုတ်တယ် ၊ သူအားလုံးကို သိနေခဲ့တယ် "
ရှန့်မင်အော်က ခေါင်းကိုငုံ့ကာ တိုးတိမ်သောအသံဖြင့် ဆိုလာခဲ့၏ ။
"ငါက သာမန်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူသိနေခဲ့တယ် "
ထိုစကားကိုပြောပြီးပြီးချင်းပင် ရှန့်မင်အော်ကား လုဖုန်းဆီမှတုံ့ပြန်စကားကိုပင် မစောင့်ဆိုင်းတော့ပဲ ၊ နောက်ထပ်စကားတစ်လုံးပင် မဆိုတော့ဘဲ လှည့်ထွက်သွားခဲ့တော့သည် ။ လှေကားထက် ရပ်ကျန်နေခဲ့သောသူနှင့် ရှန့်မင်အော်အကြား အကွာအဝေးတို့ တစတစကြီးထွားလာလျက် ။
ထွက်ခွာသွားသော နောက်ကျောပုံရိပ်ကိုကြည့်ရင်း လုဖုန်းရင်ထဲ ခံစားချက်တို့ရှုပ်ထွေးကုန်သည် ။ ရုတ်ချည်းပင် ဆေးလိပ်သောက်ချင်စိတ်ပေါက်လာပြန်တော့၏ ။
T/N
ဒီအပိုင်း အတော်လေးကြာသွား
နိုယာနေမကောင်းဖြစ်နေတော့ မရေးနိုင်လို့ပါ TT
အားလုံးပဲ ဂရုစိုက်ကြနော် ကိုယ်ခံအားကောင်းအောင် ကောင်းကောင်းစားပြီး အိပ်ရေးဝဝအိပ်ကြပါ
ZAWGYI
CH40- EVEN IF EVERYONE DISAGREES, I WILL STILL FORGE MY WAY
"ဖုန္းေကာ ၊ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလိုဝတ္စားထားတာနဲ႕ အဆင္ေျပရဲ႕လား ?
ရိတကြၽမ့္ကား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပုန္းခိုေစာင့္ဆိုင္းရသည့္အလုပ္ကိုလုပ္ကိုင္ခဲ့ရသူျဖစ္ရာ ေနေရာင္ျခည္မ်ား၏ထိေတြ႕လာျခင္းကို အေတာ္အတန္ခံရဖူး၏ ။ သူ၏အသားအေရမ်ားမွာ ေနေရာင္ေၾကာင့္ညိုေျခာက္ကာ အေရျပားတြန့္ျခင္းအခ်ိဳ႕ရွိေန႐ုံသာမက ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ပိန္ပါးသည့္အသြင္ဘက္ ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ ရိတကြၽမ့္ကား လက္ရွိအသက္ထက္ ပိုႀကီးေနသည့္ပုံေပၚေနေတာ့သည္ ။ ယခုလက္ရွိ နက္ျပာေရာင္အလုပ္သမားဝတ္စုံႏွင့္ ေဟာင္းႏြမ္းေနေသာဖိနပ္တို႔ကိုဝတ္ဆင္လိုက္ေသာအခါ ရိတကြၽမ့္တစ္ေယာက္ ေနပူမေရွာင္မိုး႐ြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ရေသာ အလုပ္ၾကမ္းသမားတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူသြားေခ်ၿပီ ။
ရိတကြၽမ့္၏အေပၚထပ္အကၤ်ီကို လုဖုန္း ကူဝတ္ေပးလိုက္ကာ ပုခုံးေပၚလက္တင္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ခုံေပၚအတူထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။
"မင္း စကားေျပာတဲ့အခါ ဝဲတဲတဲအသံေလးနည္းနည္းပါးပါးထည့္ေျပာဖို႔ သတိမေမ့ေစနဲ႕ "
အခန္းအတြင္းရွိေထာင့္မ်ားႏွင့္ စားပြဲထက္ရွိ တစ္သ်ႉးဘူးကို လုဖုန္းၫႊန္ျပလိုက္ကာ
"ဒီအခန္းထဲမွာ လွ်ို႔ဝွက္ကင္မရာေလးလုံးရွိတယ္ ၊ တစ္ခန္းလုံးအျပည့္ ၾကည့္လို႔ရတယ္ ၊ မ်က္ကြယ္ေနရာမရွိဘူး ၊ ငါ အိပ္ခန္းထဲကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္ ၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မထားဘဲနဲ႕ မင္းရဲ႕သ႐ုပ္ေဆာင္စေကးလ္ကို ျပလိုက္စမ္းပါ "
ရိတကြၽမ့္ကား အတန္ငယ္စိုးရိမ္မႈႏွင့္အတူ မ်က္ႏွာကိုပြတ္သပ္ေနေတာ့၏ ။
"ဒါႀကီးက စိန္ေခၚမႈအသစ္ ၊ စတင္မႈအသစ္လိုပဲ... ပါပါရာဇီအလုပ္ကေနထြက္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ေတြဘာေတြနဲ႕ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအလုပ္ လုပ္ခ်င္ရင္လုပ္လို႔ရေလာက္တယ္"
လုဖုန္း ရိတကြၽမ့္ပုခုံးထက္ပုတ္လိုက္ကာ
"မင္း လုပ္နိုင္မွာပါ "
တံခါးဘဲလ္ျမည္လာျခင္းႏွင့္အတူ ရိတကြၽမ့္ႏွင့္ လုဖုန္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ ထို႔ေနာက္ လုဖုန္းက အိပ္ခန္းဆီအလ်င္အျမန္ေလွ်ာက္သြားလ်က္ ရိတကြၽမ့္ကမူ 'လာၿပီ ၊ လာၿပီ'ဟုေအာ္ကာ တံခါးဆီဦးတည္လ်က္ ။
မိမိေနာက္ပါးဆီမွတံခါးကို အသာအယာေစ့ပိတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အိမ္အဝင္ဝဆီမွ ရိတကြၽမ့္၏အသံကလည္း ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီ ။
"မဂၤလာပါ ၊ မဂၤလာပါ ၊ ခင္ဗ်ားက အာမခံကုမၸဏီကလူပဲျဖစ္ရမယ္ ၊ အထဲကိုႂကြပါ "
လုဖုန္း ကုတင္ေျခရင္းတြင္ထိုင္ကာ နံရံထက္ ကပ္ထားေသာတီဗြီကိုၾကည့္ေနမိသည္ ။ ၄၂လက္မရွိေသာတီဗြီမ်က္ႏွာျပင္ထက္ အပိုင္းေလးပိုင္း,ပိုင္းျခားထားၿပီး တစ္ပိုင္းစီတြင္ သက္ဆိုင္ရာလွ်ို႔ဝွက္ကင္မရာမွ ပုံရိပ္မ်ားကိုျပသထား၏ ။
အာမခံကုမၸဏီမွ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ပုံစံရွိေသာ ထိုလူက ရိတကြၽမ့္ႏွင့္အတူ စားပြဲခုံတြင္ဝင္ထိုင္လ်က္ အိတ္ထဲမွ ထူထဲေသာစာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ထုတ္ယူဖို႔ရန္ျပင္ေန၏ ။
"ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဖုန္းနဲ႕ေျပာခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးအာမခံစာခ်ဳပ္ပါ ၊ အဆင္မေျပတာရွိမရွိ တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ေပးပါ "
ထိုလူက ရိတကြၽမ့္ဆီ စာ႐ြက္စာတမ္းကို ကမ္းေပးကာ ဆက္ေျပာလာခဲ့၏ ။
"စုစုေပါင္းဆိုရင္ေတာ့..."
ထိုလူက ဂဏန္းေပါင္းစက္ထက္မွ နံပါတ္ေပါင္းမ်ားစြာႏွိပ္ၿပီးေနာက္ စုစုေပါင္းတန္ဖိုးကို ရိတကြၽမ့္အားျပ၏ ။
ရိတကြၽမ့္ကား စာခ်ဳပ္ကို အၾကမ္းဖ်င္းပုံစံၾကည့္ဟန္ေဆာင္ၿပီးေနာက္ ႐ုတ္တရက္ ႏွာတံရိုးကိုလက္ျဖင့္ညွစ္ကာ
"ဘုရားေရ ၊ ၾကည့္႐ုံနဲ႕တင္ ေခါင္းမူးလာသလိုပဲ ၊ စာလုံးေတြက အရမ္းေသးေနေတာ့ ၾကည့္ရတာအဆင္မေျပဘူး ၊ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယုံပါတယ္ ၊ ခင္ဗ်ားတို႔လို ကုမၸဏီႀကီးေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔လို သာမန္ျပည္သူေတြကို လိမ္မွာမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ၊ ခင္ဗ်ားေျပာထားတဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္လက္မွတ္ထိုးမယ္ "
အာမခံကုမၸဏီမွဝန္ထမ္းကား ဤမွ်ေလာက္ထိ သေဘာတူညီခ်က္ ျမန္ျမန္ရသြားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ထားပုံမရ ။ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ရန္ အလ်င္အျမန္ပင္ ေဘာပင္ထုတ္ေပးလာခဲ့ၿပီး မ်က္ဝန္းမ်ားမွာ ပီတိဝမ္းသာမႈတို႔ျဖင့္ တလက္လက္ေတာက္ပေနခဲ့၏ ။
"ဒါေပါ့ ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီက ဒီနယ္ပယ္ရဲ႕ထိပ္ဆုံးဆယ္ခုစာရင္းဝင္တယ္ေလ ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဝန္ေဆာင္မႈကိုလည္း ယုံၾကည္လို႔ရပါတယ္ ၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ စိတ္ခ်ထားလိုက္ပါ ၊ ဒီကလူႀကီးမင္းအေနနဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ယာဥ္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖည့္ေပးရပါမယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ သက္ေသခံကတ္ျပားရယ္ ကားလိုင္စင္ေလးရယ္ တစ္ခ်က္ေလာက္ေပးလို႔ရမလား ..."
ရိတကြၽမ့္က မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ကာ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္မ်ားကို စမ္း၍ရွာေဖြေတာ့၏ ။ အတန္ၾကာ ရွာၿပီးပါေသာ္ျငား ဘာကိုမွ် ရွာမေတြ႕ ။ ရိတကြၽမ့္၏မ်က္ခုံးအစုံမွာ ပို၍ပို၍ တြန့္ေကြးလာခဲ့ၿပီး
"ထူးဆန္းလိုက္တာ ၊ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေပ်ာက္သြားရတာလဲ ?"
ရိတကြၽမ့္မွာ အျပင္ဝတ္အကၤ်ီမ်ားပါမက်န္ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ရွာေဖြၿပီးသည့္တိုင္ ဘာတစ္ခုမွ မေတြ႕ရေသး ။
ရိတကြၽမ့္တစ္ေယာက္ ဦးေႏွာက္ကိုအလ်င္အျမန္ အလုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ တစ္ခုခုကို သတိရသြားဟန္ျဖင့္ အာမခံကုမၸဏီမွလူကို မလုံမလဲ ၿပဳံးျပလိုက္ေလသည္ ။
"အာ...ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊ မေန႕ညက ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ သြားေသာက္တာ နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္ ၊ အဲ့အိမ္မွာ သက္ေသခံကတ္ေတြက်န္ခဲ့ေလာက္တယ္ ထင္တာပဲ ၊ ဒီေန႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္မွတ္မထိုးျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ ၊ ေနာက္ေန႕ ၊ ေနာက္ေန႕မွ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ထပ္လာရွာလိုက္ပါ့မယ္ ..."
အာမခံကုမၸဏီမွဝန္ထမ္းက တုံ႕ျပန္ျခင္းမျပဳနိုင္ခင္မွာပင္ ရိတကြၽမ့္က ထိုလူအား ထိုင္ခုံေပၚမွဆြဲထူကာ တံေတာင္ဆစ္ေနရာမွဆုပ္ကိုင္ၿပီးေနာက္ တံခါးရွိရာသို႔ ဆြဲေခၚသြားေတာ့သည္ ။
"မစၥတာရိ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရင္ဆုံး စာခ်ဳပ္ေလးျပန္ေပး...ျပန္ေပးပါ"
တံခါးအျပင္ဘက္ဆီ တြန္းထုတ္ျခင္းခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ ထိုလူက စာခ်ဳပ္ျပန္ေတာင္းဖို႔ သတိရပုံေပၚသည္ ။
ရိတကြၽမ့္က ပ်ာပ်ာသလဲပင္ စားပြဲဆီျပန္လာခဲ့၏ ။ စားပြဲထက္မွ စာခ်ဳပ္ကိုေကာက္ယူေနစဥ္အတြင္းမွာပင္ လွ်ို႔ဝွက္ကင္မရာတပ္ထားေသာဘက္ျခမ္းဆီ မ်က္ႏွာေမာ့ကာ ၿပီတီတီအၿပဳံးတစ္ပြင့္ ဖန္တီးလိုက္လ်က္ ။
အာမခံကုမၸဏီမွလူကို အျပင္ဘက္ျပန္ပို႔ေပးၿပီးေနာက္ တံခါးပိတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ လုဖုန္းကလည္း အိပ္ခန္းထဲမွထြက္လာသကဲ့သို႔ ရိတကြၽမ့္ကလည္း အိမ္ဝင္ေပါက္ေလွ်ာက္လမ္းထက္တြင္ ။
"ဘယ္လိုလဲ ၊ အဆင္ေျပရဲ႕လား ?"
"အဆင္ေျပပါတယ္ "
ရိတကြၽမ့္ကား ေျခဆန့္လက္ဆန့္လုပ္ၿပီးေနာက္ အေပၚထပ္အဝတ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္ဖို႔ျပင္ေနေလ၏ ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စကားထပ္မေျပာမီ နံရံထက္တပ္ဆင္ထားေသာနာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ကာ
"ဒါေပမဲ့ ျပည့္ေတာ့မျပည့္စုံေသးဘူး"
ရိတကြၽမ့္၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ရပ္တန့္သြားခဲ့ၿပီး
"ဟမ္ ??"
"ေႁမြတစ္ေကာင္ကိုရိုက္မယ္ဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕ ခုနစ္လက္မေျမာက္ကို ရိုက္ရလိမ့္မယ္ "
[T/N တ႐ုတ္မွာ နာမည္ႀကီးတဲ့စကားစုတစ္ခုပါ ၊ ေႁမြတစ္ေကာင္ရဲ႕ႏွလုံးက ခုနစ္လက္မေျမာက္ေနရာမွာရွိတာေၾကာင့္ အဲ့ေနရာကိုသာရိုက္ရင္ ေသေစနိုင္ပါတယ္]
"တစ္ႀကိမ္မလုံေလာက္ရင္ ႏွစ္ႀကိမ္ရိုက္ရမယ္ ၊ ႏွစ္ႀကိမ္ မလုံေလာက္ေသးရင္ သုံးေလးငါးေျခာက္ခုနစ္ႀကိမ္ ရွစ္ႀကိမ္ရိုက္ႏွက္မွရမယ္ ၊ တကယ္လို႔ မေသရင္ေတာင္မွ အဲ့ေႁမြက မသန္မစြမ္းေတာ့ ျဖစ္သြားမွာပဲ "
ရိတကြၽမ့္က လုဖုန္း၏စကားအဓိပၸာယ္ကိုနားမလည္ ။ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနဟန္ အမူအရာက မ်က္ႏွာထက္တြင္ အထင္းသား ။
လုဖုန္း ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ တည့္တိုးဆန္ဆန္သာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္ ။
"ဒီေန႕ အန္းခ်ီက ဝန္ထမ္းငါးေယာက္နဲ႕ေတြ႕ဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္ ၊ အခ်ိန္မထပ္ရေအာင္လို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႕ တစ္နာရီအတြင္း စကားေျပာလို႔ၿပီးေအာင္ လုပ္ထား "
ရိတကြၽမ့္ကား လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ကာ မ်က္လုံးမ်ားျပဴးက်ယ္လာလ်က္
"ငါး ၊ ငါးေယာက္ေတာင္ ? "
လုဖုန္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္ ။
"မနက္ျဖန္က်ရင္ ေနာက္ထပ္ငါးေယာက္ထပ္ေတြ႕ရမယ္"
ရိတကြၽမ့္ကား ဆိုဖာေပၚသို႔ လဲက်သြားေတာ့၏ ။ ေျခလက္မ်ားဆန့္ထြက္လ်က္ ၊ မ်က္ျဖဴလန္လ်က္ ၊ ဆားနယ္ကာ အေျခာက္လွန္းခံထားရေသာ ငါးတစ္ေယာက္ႏွယ္ ။
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုင္းလို႔ရသမွ် ခိုင္းေနေတာ့တာပဲ ၊ ရပါတယ္ ၊ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ၊ ဒီကိစၥေတြၿပီးရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းေကာင္းဒကာခံရမယ္ ၊ မဟုတ္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေသြးေခြၽးမ်က္ရည္ေတြကို ဆပ္လို႔ကုန္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
ထိုႏွစ္ရက္လုံး လုဖုန္းႏွင့္ရိတကြၽမ့္ႏွစ္ေယာက္သား ငွားရမ္းထားေသာအခန္းငယ္ထဲပုန္းေအာင္းကာ အာမခံကုမၸဏီမွ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေတာ့၏ ။
၎တို႔အားလုံး တူညီေသာတစ္ေနရာတည္းတြင္ ထိုင္ခဲ့ၾကေသာ္ျငား အသက္အ႐ြယ္ ၊ က်ားမ ၊ ဝတ္ပုံစားပုံတို႔ ကြာျခားၾကေပသည္ ။ အားလုံးသူမ်ားသည္ ဤအာမခံလုပ္ငန္းနယ္ပယ္ထဲတြင္ အေတြ႕အႀကဳံငါးႏွစ္ေက်ာ္ရွိၾကၿပီး ၎တို႔အာမခံ၏အေၾကာင္းအရာမ်ား စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ စိတ္အားထက္သန္စြာ ပါးစပ္ထဲမွ တံေတြးစင္မတတ္ေျပာတတ္ၾကၿပီး တစ္ဖက္လူအား ပို၍ေၾကးႀကီးေသာအာမခံထားရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကလိမ့္မည္ ။ သူတို႔ေျပာသမွ် အခ်က္အလက္မ်ားေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူ ေခါင္းခ်ာခ်ာလည္မတတ္ျဖစ္လာေသာအခါ ေမးစရာက်န္ေသးသလားဟူ၍ ေမးၾကေပလိမ့္ဦးမည္ ။
ရိတကြၽမ့္က
"ဒီက...သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္နစ္နာေစမႈအတြက္ စာပိုဒ္အတိုင္းဆိုရင္ ၊ ကြၽန္ေတာ္က တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ကားနဲ႕တိုက္လိုက္မိရင္ နစ္နာသူကို ကြၽန္ေတာ့္အစား ကုမၸဏီဘက္က ေလ်ာ္ေၾကးေပးမွာေပါ့ ? ဟုတ္တယ္မလား ?"
အသက္အ႐ြယ္ ၊ က်ားမစသည့္ လိင္အမ်ိဳးအစား ၊ ဝတ္ပုံစားပုံကြာျခားေသာ အာမခံကုမၸဏီမွ ဝန္ထမ္းဆယ္ေယာက္ ၊ တူညီေသာေနရာတစ္ခုတည္းတြင္ ထိုင္သြားၾကေသာ ထိုဝန္ထမ္းဆယ္ေယာက္မွာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဆန္ဆန္ အၿပဳံးတစ္ခုၿပဳံးျပကာ ထပ္တူက်တဴညီလွသည့္ အေျဖတစ္ခုတည္းကိုသာ ျပန္ေျဖလာခဲ့ၾက၏ ။
"ဟုတ္ပါတယ္"
အာမခံကုမၸဏီမွလူက ရိတကြၽမ့္အား စာခ်ဳပ္ကိုကမ္းေပးလာၿပီးေနာက္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ၾကည့္ရႈေစကာ ျပႆနာတစ္စုံတစ္ရာမရွိပါက လက္မွတ္ထိုးကာ အၿပီးသတ္ဖို႔ျပင္၏ ။ ရိတကြၽမ့္ကား ဆယ္ႀကိမ္စလုံး စာခ်ဳပ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာမဖတ္ရႈနိုင္သည့္အေၾကာင္း တူညီေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ကိုသာ အသုံးျပဳ၍ စာ႐ြက္အခ်ိဳ႕လွန္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့သည္ ။
ဝန္ထမ္းဆယ္ေယာက္အနက္မွ ႏွစ္ေယာက္သာလွ်င္ ကုမၸဏီဘက္မွ တာဝန္မယူနိုင္ေသာအခ်က္မ်ားရွိေၾကာင္း ေျပာျပၾက၏ ။ သို႔ေသာ္ျငား ရိတကြၽမ့္အား 'စာခ်ဳပ္ကိုၾကည့္လိုက္ျခင္းက အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္'ဟု အႀကံေပးၾကျခင္းမ်ိဳးသာ ။ ဥပေဒလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာနိုင္ျခင္းမရွိၾကေသး ။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကို ေျပာဆိုရွင္းျပျခင္းမ်ိဳးမရွိဘဲ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့၏ ။
ထိုဝန္ထမ္းအားလုံးကား သူမတူထူးကဲစြာ ပရိယာယ္ႂကြယ္ၾကသူမ်ားပင္ ။ ကုန္ပိုတင္ေဆာင္ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥမ်ိဳးတြင္ ကုမၸဏီဘက္မွ ေလ်ာ္ေၾကးမေပးဟူေသာအခ်င္းအရာမ်ားကို အတိအလင္းေျပာၾကားလိုက္လွ်င္ အာမခံဝယ္ယူသူႏွင့္ သေဘာတူညီထားမႈ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္ကို သိထားၾက၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုအခ်က္ကို အၾကမ္းဖ်င္းသာရွင္းျပရန္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကေတာ့၏ ။
တစ္ေန႕ မေတာ္တဆမႈတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ေသာ္ အနက္ေရာင္မင္ျဖင့္ေရးထိုးထားေသာ လက္မွတ္မ်ားက စာ႐ြက္ျဖဴျဖဴထက္ တည္ရွိေနခဲ့ၿပီးေခ်ၿပီ ။ အရာရာတိုင္းကို စာခ်ဳပ္၏စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး မွတ္တမ္းယူထားေသာဗီဒီယို သို႔မဟုတ္ အသံဖိုင္ပင္ မရွိေလေသာအခါ မည္သူက ၎တို႔၏အမွားဟု လာေရာက္အျပစ္တင္နိုင္လိမ့္မည္နည္း ?
လုဖုန္း ရိတကြၽမ့္အား ဗီဒီယိုတည္းျဖတ္ရာ၌ ကူညီေစၿပီး ထိုညတြင္ပင္ စာလုံးေပါင္းရွစ္ေထာင္ေက်ာ္ပါဝင္ေသာ စာအရွည္တစ္ေစာင္ေရးကာ မစၥယန္၏ဒုတိယ႐ုံးခ်ိန္းမတိုင္မီ အခ်ိန္မွီေအာင္ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ ပရင့္ေျပးထုတ္လိုက္၏ ။ ၿပီးေနာက္ ထိုစာႏွင့္အတူ ဗီဒီယိုပါဝင္ေသာUSBကိုယူကာ တရား႐ုံးဆီသို႔ လုဖုန္း အလ်င္အျမန္ ဦးတည္ရေတာ့သည္ ။
လုဖုန္း ေနာက္မ်ားက်ေလမလားဟု စိုးရိမ္ကာ တရား႐ုံးဆီလာေနစဥ္လမ္းမွာပင္ ရွန့္မင္ေအာ္အား တရား႐ုံးသို႔ေရာက္ႏွင့္ၿပီ မေရာက္ႏွင့္ေသး အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ဖုန္းဆက္ေမးရေသး၏ ။
ရွန့္မင္ေအာ္ကား သူႏွင့္ ဖုန္းေျပာေနသည့္အခ်ိန္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ေနဆဲျဖစ္ပုံရၿပီး ရွန့္မင္ေအာ္ဘက္ျခမ္းမွ ေလတိုးသံသဲ့သဲ့ကို လုဖုန္း ၾကားေနရသည္ ။
"....ငါ အခုပဲေရာက္တာ "
"တရားခံေရွ႕ေနေရာ ေရာက္ၿပီလား ?"
"ေသခ်ာမသိဘူး ၊ သူတို႔ကို ငါမေတြ႕ရေသးဘူး "
ထိုခဏခ်က္ခ်င္းမွာပင္ ေလတိုးသံသဲ့သဲ့ကား တမုဟုတ္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ေတာ့၏ ။ ရွန့္မင္ေအာ္ အေဆာက္အအုံအတြင္းသို႔ ေရာက္ႏွင့္ၿပီထင္သည္ ။
"မင္း အဲ့ဒါေတြ ဘာလို႔ေမးေနတာလဲ ?"
"ကြၽန္ေတာ္ ငါးမိနစ္အတြင္း တရား႐ုံးကိုေရာက္မယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝင္ေပါက္မွာေစာင့္ေနေပး ၊ အကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေပးစရာရွိလို႔ "
သူေျပာသည့္စကားကို ရွန့္မင္ေအာ္တစ္ေယာက္ ဆန့္က်င္မည္ကို လုဖုန္းစိုးရိမ္သည္ျဖစ္ရာ စကားလုံးမ်ားေပၚ အသံဖိ၍ အေလးအနက္ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာျပရေတာ့သည္ ။
"အဲ့တာက အရမ္းအေရးႀကီးတယ္ ၊အကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆက္ဆက္ေစာင့္ေနပါ ၊ ဟုတ္ၿပီလား ?"
လုဖုန္း၏စကားလုံးမ်ားအေပၚ တုံ႕ျပန္မႈကား ဖုန္းေခၚဆိုမႈတစ္ခု အဆုံးသတ္သြားေသာေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံတစ္ခုသာ ။ ရွန့္မင္ေအာ္ကား ယတိျပတ္ ဖုန္းခ်သြားခဲ့ေလၿပီ ။
လုဖုန္း လက္ထဲရွိ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အံႀကိတ္မိသည္ ။ ထို႔ေနာက္ တကၠစီသမားအား မိမိပါဝင္ဖို႔လိုအပ္ေသာ ေသေရးရွင္ေရးတစ္မွ်အေရးႀကီးသည့္ အမႈကိစၥတစ္ခုရွိေၾကာင္း ၊ ေနာက္က်ပါက ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္မွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပကာ ျမန္ျမန္ေမာင္းေပးဖို႔ရန္ ေတာင္းဆိုရေတာ့၏ ။
တရား႐ုံးဆီ အသြားခရီးမွာ ငါးမိနစ္မွ်ၾကာမည္ျဖစ္ေသာ္ျငား ကားကိုအရွိန္တင္လိုက္ေသာ တကၠစီသမားေၾကာင့္ ေလးမိနစ္တည္းျဖင့္ ေရာက္သြားခဲ့၏ ။ လုဖုန္း အလင္း၏အလ်င္မ်ိဳးျဖင့္ ေငြစကၠဴကိုထုတ္ေပးကာ တကၠစီေပၚမွ ခုန္ခ်မတတ္ အျမန္ဆင္းၿပီးေနာက္ တရား႐ုံးဆီ အျမန္ေျပးသြားေတာ့သည္ ။ ရွန့္မင္ေအာ္အေနျဖင့္ ေသခ်ာေပါက္ သူ႕ကိုမေစာင့္ဘဲထြက္သြားမည္ျဖစ္ရာ အစကနဦး လုဖုန္း၌ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပင္ရွိမေနခဲ့ ။
သို႔ေသာ္ တရား႐ုံးအျပင္ဘက္တြင္ လက္ပတ္နာရီကို ငုံ႕ၾကည့္ေနေသာ ဆင္တူတူလူပုံစံတစ္ခုကို ျမင္လိုက္သည့္အခါမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္မွ်င္ ဆြဲကိုင္ထားနိုင္ေသးေၾကာင္း လုဖုန္းသိလာရေတာ့၏ ။ ယခုလက္ရွိ အမႈကဲ့သို႔ အေရးႀကီးေသာကိစၥမ်ိဳးကို လုဖုန္းေပါ့ျပက္ျပက္လုပ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ရွန့္မင္ေအာ္ယုံၾကည္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္သည္ ။
လုဖုန္း ရွန့္မင္ေအာ္ထံ အေမာတေကာေျပးလ်က္ တြဲခ်ဳပ္ထားေသာ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္အတူ USB တစ္ခုကို ကမ္းေပးလိုက္သည္ ။
"ဒီမွာ!"
ရွန့္မင္ေအာ္က သူ႕ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္းကား လုံးဝထင္မွတ္မထားသည့္အရာပင္ျဖစ္ရာ နဂိုကပင္ ကသုတ္ကရက္နိုင္ေသာ ႏွလုံးခုန္သံမ်ားမွာ ပိုလိူ႕ပင္ ျမန္ဆန္လာခဲ့လ်က္ ။ ရင္ဘတ္ေပၚ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ထား႐ုံကလြဲ၍ လုဖုန္း၌ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိ ။ ထိုသို႔ အုပ္ကိုင္ထားျခင္းကသာ ႏွလုံးခုန္ျမန္ဆန္ေနျခင္းအား တစ္ျဖည္းျဖည္းသက္သာလာေစခဲ့ပါ၏ ။
ရွန့္မင္ေအာ္က လုဖုန္းကမ္းေပးေသာ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကိုလက္ခံကာ အလ်င္စလိုပင္ ပါဝင္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို လွန္ေလွာၾကည့္လ်က္ ။ ရွန့္မင္ေအာ္ေဘးရပ္ေနေသာ ေရွ႕ေနအမ်ိဳးသမီးမွာ သိခ်င္စိတ္ကို မထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္ေတာ့ဘဲ ရွန့္မင္ေအာ္လက္ထဲရွိ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေခါင္းစဥ္ကို အနည္းငယ္အသံထြက္ကာ ဖတ္ေလေတာ့သည္။
"ခ်င္းဝမ္ၿမိဳ႕ အာမခံ႒ာနမွ ႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမ်ားထံသို႔ : အန္းခ်ီအာမခံလုပ္ငန္း၏ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း ၊ စီမံခန့္ခြဲမႈညံ့ဖ်င္းျခင္းတို႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တိုင္ၾကားျခင္း ။ အန္းခ်ီအာမခံသည္ ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေက်နပ္ဖြယ္ရာမရွိေသာ ေလ့က်င့္ေရးအစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ စီမံခန့္ခြဲခဲ့႐ုံသာမက စာခ်ဳပ္ပါစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ ႀကိဳတင္ႀကံစည္မႈျဖင့္ ေက်ာ္ခ်ျခင္းမ်ိဳးကိုလည္း ျပဳလုပ္ေစခဲ့ပါသည္....ဒါ တိုင္တန္းတဲ့စာလား ?"
ေႁမြတစ္ေကာင္ကို တိုက္ခိုက္မည္ဆိုပါက ၎၏ခုနစ္လက္မေျမာက္ေနရာကို တိုက္ခိုက္ရေပမည္ ။ ႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးကား အစိုးရလက္ေအာက္တြင္ လည္ပတ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး အာမခံနယ္ပယ္ထဲတြင္ပါရွိေသာ အာမခံလုပ္ငန္းတိုင္းကို ထိန္းသိမ္းၾကပ္မတ္ရသည္ ။ ဤကိစၥက ထိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံး၏အာ႐ုံစိုက္မႈကို ရရွိခဲ့ေသာ္ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ ထိုထိုေသာ တရားမဝင္အျပဳအမူမ်ားကို စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္အဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္ရွိေသာ္ ၊ ဤကိစၥတြင္ အာမခံလုပ္ငန္းနယ္ပယ္တစ္ခုလုံး ပါဝင္လာနိုင္သည္ ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ဒဏ္ေၾကးေငြပမာဏမွာ ယြမ္တစ္သန္းေပး႐ုံေလာက္မွ် ရိုးရွင္းေတာ့မည္မဟုတ္ ။
"ဒီထဲမွာ ဘာပါတာလဲ ?"
လုဖုန္း တစ္ညလုံး စာစီထားခဲ့ရေသာ တိုင္ၾကားစာကို ရွန့္မင္ေအာ္က ႏွစ္မိနစ္မျပည့္ေသးခင္မွာပင္ အၾကမ္းဖ်င္းဖတ္လို႔ၿပီးသြားခဲ့ေခ်ၿပီ ။ ရွန့္မင္ေအာ္က USB ကို လက္ထဲကိုင္ကာ လုဖုန္းအားေမးလာခဲ့၏ ။
"သက္ေသ "
လုဖုန္း မတ္မတ္ျပန္ရပ္လိုက္၏ ။ ႏွလုံးခုန္သံကလည္း သိသိသာသာပင္ ပုံမွန္ျဖစ္သြားခဲ့ေလၿပီ ။ လုဖုန္း ရွန့္မင္ေအာ္ျမင္နိုင္ရန္ ဖုန္းဖြင့္ျပလိုက္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းထဲကဟာနဲ႕ USB ထဲကဟာနဲ႕ တူတူပဲ ၊ တစ္ခုပဲ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းထဲမွာက တစ္ခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြကို တည္းျဖတ္ထားတယ္ ၊ USB ထဲကဟာက မတည္းျဖတ္ထားတဲ့ဟာ "
ရွန့္မင္ေအာ္က ဖုန္းကိုယူကာ အလ်င္အျမန္ပင္ ၾကည့္ရႈျခင္းကိုအၿပီးသတ္လိုက္ၿပီး အခုထိအေျခအေနကို လုံးေစ့ပတ္ေစ့သေဘာမေပါက္ေသးေသာ ေရွ႕ေနအမ်ိဳးသမီးအား တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္လွမ္းေခၚကာ ၾကားနာစစ္ေဆးျခင္းအတြက္ ငါးမိနစ္ေ႐ႊ႕ဆိုင္းဖို႔ရန္ ခြင့္ေတာင္းေစသည္ ။
ေရွ႕ေနအမ်ိဳးသမီးက ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ တရား႐ုံး သစ္သားတံခါးႀကီးမ်ားကို တြန္းဖြင့္ကာဝင္သြားၿပီးေနာက္ လုဖုန္းတို႔၏မ်က္စိေရွ႕မွေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္ ။
"ဒါက မင္းစဥ္းစားထားတဲ့ အႀကံဉာဏ္လား ?"
ရွန့္မင္ေအာ္က လက္ထဲရွိ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို အေသအခ်ာျပန္စီၿပီးေနာက္ လုဖုန္းအား ေမးလာခဲ့ျခင္း ။
"ကြၽန္ေတာ့္နည္းလမ္းေတြက ၾကည့္မေကာင္းဘူး ၊ အဓိပၸာယ္မရွိဘူးဆိုၿပီး ေဝဖန္ဦးမလို႔လား ?"
လုဖုန္းက ရွန့္မင္ေအာ္၏ လက္ထဲရွိ တိုင္ၾကားစာကို ဆတ္ခနဲၾကည့္ကာ ရယ္ေမာလ်က္ ေျပာမိေတာ့သည္ ။
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပမယ္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြက 'လူတိုင္းကသေဘာမတူရင္ေတာင္ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႕ေရွ႕ဆက္မယ္' ဆိုတဲ့စကားလိုပဲ ၊ ေအာင္ျမင္တာ မေအာင္ျမင္တာ ၊ တစ္စုံတစ္ခုကိုႀကိဳးစားေနရင္း လမ္းတစ္ဝက္မွာေသသြားတာက တစ္ခုစီပဲ ၊ ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတာ မေပ်ာ္ေနတာကသာ အဓိကက်တယ္ "
အားလုံးေသာသူမ်ားက မိမိအား တားဆီးေနလွ်င္ေတာင္ ၊ အားလုံးေသာသူမ်ားက 'မလုပ္ရ'ဟုဆိုလွ်င္ေတာင္ ၊ အားလုံးေသာသူမ်ားက သူ႕လုပ္ရပ္မ်ားကို သေဘာမတူလွ်င္ေတာင္ မည္သို႔ေသာတားဆီးမႈမ်ိဳးကမွ အေရးမပါလွ ။ မိမိလုပ္လိုေသာ တစ္ခုံတစ္ခုျဖစ္လွ်င္ မိမိတစ္ကိုယ္တည္းအားျဖင့္ ၿပီးဆုံးေအာင္ လုပ္ေဆာင္မည္ေပ ။
ရွန့္မင္ေအာ္က လုဖုန္းကို ေခတၱမွ်စိုက္ၾကည့္ေနၿပီးေနာက္ အၾကည့္တို႔ကိုေအာက္စိုက္ကာ ႏႈတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ လုဖုန္းကလည္း တစ္ခြန္းမွ်မဟဘဲ ရွန့္မင္ေအာ္ကို ဆက္ၾကည့္ၿမဲၾကည့္ေနခဲ့၏ ။
႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလိုပင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတစ္ေနရာမွ ေျခသံမ်ားႏွင့္အတူ စကားေျပာသံမ်ားပါ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီး လုဖုန္းႏွင့္ရွန့္မင္ေအာ္ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းလွည့္ၾကည့္မိၾက၏ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီ ဦးတည္ေလွ်ာက္လာသည္မွာ အျခားသူမ်ားေတာ့မဟုတ္ ။ အန္းခ်ီအာမခံကုမၸဏီ၏ေရွ႕ေနႏွင့္ ကိုယ္စားလွယ္ပင္ ။
"ငါ့ကို မင္းဖုန္း ခဏငွားလိုက္ "
၎တို႔ႏွစ္ေယာက္ထံ ရွန့္မင္ေအာ္တစ္ေယာက္ ေျခလွမ္းက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ဦးတည္မသြားခင္ လုဖုန္းအားေျပာလာခဲ့ျခင္း ။
လုဖုန္း ရွန့္မင္ေအာ္ နား,နားကပ္ကာ တိုးတိုးသာသာ တုံ႕ျပန္လိုက္၏ ။
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီကိစၥကို အကို႔လက္ထဲ အပ္ထားခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္ "
လုဖုန္းကား ထိုလူႏွစ္ေယာက္၏အနားသို႔တိုးကပ္မသြားဘဲ မူလေနရာ၌သာ ရပ္က်န္ေနခဲ့၏ ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းတစ္ေနရာ၌မူ ရွန့္မင္ေအာ္ႏွင့္ တစ္ဖက္လူႏွစ္ေယာက္က ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ အျပန္အလွန္စကားေျပာေနၾကဆဲ ။ ထိုအခ်င္းအရာက သိပ္ေတာ့မၾကာလိုက္ ။ မၾကာမီအခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာပင္ ယုံရခက္ေသာမ်က္ႏွာအမူအရာမ်ိဳးျဖင့္ လက္ထဲတြင္ဖုန္းကိုကိုင္ကာ ရႈံ႕မဲ့ေနေသာ အာမခံကုမၸဏီ၏ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူကို ေတြ႕ျမင္ရေတာ့သည္ ။
ရွန့္မင္ေအာ္က ထိုကိုယ္စားလွယ္ထံ တိုင္ၾကားစာကိုလက္ကမ္းေပးလိုက္၏ ။ စာ႐ြက္မ်ားကိုလွန္ေလွာၾကည့္ေနရင္းပင္ အာမခံကုမၸဏီမွလူ၏မ်က္ႏွာအမူအရာမွာ ပို၍ပို၍ေဒါသထြက္ဟန္ေပၚလာၿပီး စာ႐ြက္အခ်ိဳ႕တြန့္ေၾကသည္အထိ လက္ျဖင့္ဆုပ္ထားေတာ့သည္ ။
ေရွ႕ေနျဖစ္သူမွာ ရွန့္မင္ေအာ္အား စိတ္ရႈပ္ေထြးသလိုၾကည့္ေနၿပီး ဤကဲ့သို႔မထင္မွတ္ထားေသာ ကိစၥမ်ိဳးအေပၚ မည္သို႔တုံ႕ျပန္ရမည္ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ စဥ္းစားေနရပုံေပၚသည္ ။
ရွန့္မင္ေအာ္ကား အာမခံကုမၸဏီကိုယ္စားလွယ္၏အရပ္အျမင့္ကို ေထာက္ထားညွာတာေသာအားျဖင့္ ကိုယ္ကိုကိုင္းၫြတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာထက္ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ကိုဆင္ျမန္းလ်က္ပင္ ထိုကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ၏နား,နားကပ္ကာ တစ္စုံတစ္ခုကိုတီးတိုးေျပာဆိုေနေတာ့သည္ ။ ရွန့္မင္ေအာ္ေျပာသည္ကို နားေထာင္ေနေသာ ကုမၸဏီကိုယ္စားလွယ္ကလည္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္လ်က္ ။
USB ကိုလက္ထဲ ကိုင္လွည့္ကာ ထိုေနရာမွ လွည့္ထြက္လာေသာရွန့္မင္ေအာ္ ။ ေျခလွမ္းႏွစ္လွမ္းကိုပင္ လွမ္းရေသးသည္ ။႐ုတ္တရက္ တစ္စုံတစ္ခုကို သတိရဟန္ျဖင့္ ရွန့္မင္ေအာ္က ျပန္လွည့္သြားခဲ့၏ ။ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကား အာမခံကုမၸဏီကိုယ္စားလွယ္၏လက္ထဲမွ လုဖုန္း၏ဖုန္းကို ျပန္ယူရန္ပင္ ။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ျပန္လွည့္ထြက္လာခဲ့ေသာ ရွန့္မင္ေအာ္၏မ်က္ႏွာထက္ဝယ္ ရည္မြန္ေသာအၿပဳံးတို႔အစား ဝံ့ႂကြားဟန္ ၊ တစ္ပါးသူအားအထင္ေသးဟန္ ၊ ပမာမခန့္ျပဳဟန္အၿပဳံးတို႔ကသာ တစတစ အစားထိုးတင္က်န္ခဲ့ေခ်ၿပီ ။
ရွန့္မင္ေအာ္ကား ေအာင္ျမင္မႈႀကီးႀကီးမားမားတစ္ခု ရရွိလာေသာ ဘုရင္တစ္ပါးႏွယ္ ။ ရင္ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့လ်က္ ေနေရာင္ျခည္တို႔ျပည့္လွ်မ္းျဖာက်ေနေသာ ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ေယာက္ ေျခလွမ္းက်ယ္တို႔ျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့၏ ။ ဦးေခါင္းထက္ဝယ္ မျမင္နိုင္ေသာ သရဖူက တည္ရွိေနခဲ့ၿပီး အနီေတာက္ေတာက္ဝတ္႐ုံရွည္ကို ဆင္ျမန္ထားကာ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းစီတိုင္းသည္ ျပတ္သားတိက်လ်က္ ၊ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ။
[T/N - ဒီမွာ သရဖူဆိုတာက တ႐ုတ္နန္းတြင္းဇာတ္လမ္းေတြထဲက ဘုရင္ေတြဝတ္ဆင္တဲ့ဟာမ်ိဳးပါ ]
"ငါ မင္းကို ဒီဟာျပန္ေပးလိုက္မယ္ "
ရွန့္မင္ေအာ္က လုဖုန္းထံ ဖုန္းကိုျပန္ေပးရင္း ေျပာလာခဲ့၏ ။
"အကို အားလုံးေျဖရွင္းၿပီးခဲ့ၿပီလား?"
ရွန့္မင္ေအာ္က သူ႕ကို မၾကည္သလိုၾကည့္လာခဲ့၏ ။ 'ဘယ္လိုအဓိပၸာယ္မရွိေသာ အေၾကာင္းအ ရာမ်ိဳးကို အစခ်ီေနသနည္း'ဟူ၍ ေျပာခ်င္ေနသကဲ့သို႔ပင္ ။
ရွန့္မင္ေအာ္၏တုံ႕ျပန္မႈကိုျမင္သြားေသာ လုဖုန္းမွာ နားလည္သြားရၿပီး မိမိႏွာေခါင္းကိုမိမိ လက္ျဖင့္တို႔ထိဟန္ျပဳကာ ရွန့္မင္ေအာ္ေျပာလာမည့္အရာကို ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္၏ ။
"အခ်ိန္အကန့္အသတ္အတြင္းမွာ ျပန္ျပင္ဖို႔ သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္ ၊ စာခ်ဳပ္အျပင္အဆင္ေတြ ျပန္စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြပမာဏကိုပါ ထပ္တိုးေပးလိမ့္မယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ဗီဒီယိုရယ္ တိုင္ၾကားစာရယ္ကိုေတာ့ လုံးဝ လူေရွ႕ခ်ျပလို႔မရဘူး "
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လုဖုန္း၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကား ရွန့္မင္ေအာ္၏အမႈကိစၥ ျမန္ျမန္အၿပီးသတ္ဖို႔ရန္ပင္ျဖစ္ေလရာ ၎တို႔ေတာင္းဆိုသည့္အခ်င္းအရာသည္ ကိစၥႀကီးေတာ့မဟုတ္ ။ ရိုးရိုးသားသားဝန္ခံရေသာ္ လုဖုန္းလုပ္ေဆာင္နိုင္ေသာအရာ ၊ ေအာင္ျမင္နိုင္ေသာအရာ၌လည္း ကန့္သတ္ခ်က္ရွိေသးသည္ ။ ကမာၻႀကီးေျပာင္းလဲသြားဖို႔ရန္ ၊ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒအသစ္မ်ားျပ႒ာန္းရန္ သည္အမႈကိစၥေလးတစ္ခုေပၚတြင္ အမွီသဟဲျပဳ၍မရေၾကာင္း လုဖုန္း ေကာင္းေကာင္းသိထားခဲ့၏ ။
ေနာက္ဆုံးတြင္မူ အမႈကိစၥကား တရားသူႀကီး၏ၫႊန္ၾကားမႈေအာက္ဝယ္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေျပလည္မႈရရွိသြားခဲ့ေလၿပီ ။ အန္းခ်ီအာမခံကုမၸဏီအေနျဖင့္ မူလေလ်ာ္ေၾကးအျပင္ အပိုထပ္ေဆာင္း ယြမ္ေျခာက္သိန္းပါ ထပ္ေပါင္းေပးခဲ့သည္ ။
ေဆြးေႏြးခန္းထဲ လုဖုန္းဝင္ေရာက္ခြင့္မရွိသည့္တိုင္ အျပင္ဘက္ေလွ်ာက္လမ္းထက္မွပင္ မစၥယန္၏ငိုေႂကြးသံကို ၾကားနိုင္ပါေသး၏ ။ ထိုစဥ္အခ်ိန္အခါက မတရားခံရမႈ၊ ခံျပင္းမႈတို႔ျပည့္ႏွက္ေနေသာ မိခင္ျဖစ္သူ၏ငိုေႂကြးသံႏွင့္ျခားနားစြာ မစၥယန္၏ငိုေႂကြးသံ၌မူ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းတစြန္းတစ ပါဝင္ေနခဲ့ပါ၏ ။
ဤငိုေႂကြးျခင္းကား ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ညစဥ္ညတိုင္း မိမိကိုယ္မိမိ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ျခင္းမ်ားအတြက္ပင္ ။ 'အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိထံ၌ ဤသို႔ေသာကိစၥရပ္မ်ား လာျဖစ္ရသနည္း ?' 'အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိမဟုတ္ဘဲ အျခားတစ္ေယာက္မျဖစ္ခဲ့ရသနည္း' ဟူေသာ မေရမတြက္နိုင္ေသာ ေမးခြန္းအဖုံဖုံ ။ ေကာင္းကင္ဘုံသည္ ထိုေမးခြန္းမ်ားအတြက္ အေျဖတစ္ခုတစ္ေလကိုေတာင္ မေျပာနိုင္သကဲ့သို႔ ဘဝတစ္ပါးကူးေျပာင္းသြားသူသည္လည္း ျပန္မလာနိုင္ေတာ့ ။ ဘဝ၏ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ မိမိ၏ကေလးငယ္ကို ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈတို႔သည္ မ်က္ရည္အသြင္ေပါင္းစု၏ ။ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈတို႔သည္ ႏွလုံးသည္းပြတ္ၫြတ္ကိုင္းသည္အထိ ေလးလံလာေစ၏ ။
ထိုေငြပမာဏသည္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြသာျဖစ္ေသာ္ျငား အနည္းဆုံး အရာအားလုံးအတြက္ အေျဖတစ္ခုရွိေနခဲ့ေခ်ၿပီ ။ ဒဏ္ရာေဟာင္း အမာ႐ြတ္ေဟာင္းကို တစ္ဖန္တို႔ထိရန္ ၊ ေသြးစက္စက္က်ေနေသာ ဒဏ္ရာအနာတရကို တစ္ပါးသူအား ဖြင့္ထုတ္ျပဖို႔ရန္ ၊ တရားမွ်တမႈအတြက္ ေနရာတကာလိုက္လံ အသနားခံရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေပ ။ ေနာက္ဆုံး၌ အရာအားလုံးကို ေနာက္ခ်န္ထားခဲ့ကာ ဘဝသစ္တစ္ခု ျပန္လည္စတင္နိုင္ေလၿပီ ။
ၾကားနာစစ္ေဆးမႈၿပီးေနာက္ ေရွ႕ေန႕အမ်ိဳးသမီးက မစၥယန္ကို အမႈကိစၥ၏ေနာက္ဆုံးရလဒ္အား ရွင္းျပကာ တရား႐ုံး၏မီခိုးေရာင္ေလွကားမ်ားထက္ အတူလမ္းေလွ်ာက္ဆင္းလာၾက၏ ။ ေနေရာင္ျခည္ျဖာက်မႈေအာက္ဝယ္ လုဖုန္း၏ခႏၶာကိုယ္မွာ ေႏြးေထြးကာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး ယခုလက္ရွိ သူအလုပ္ခ်င္ဆုံးအရာမွာ ေန႕လည္ေန႕ခင္းတစ္ေရးအိပ္လိုက္ဖို႔ပင္ ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွမ္းေနသည့္ခံစားခ်က္က အမွန္တကယ္ေကာင္းလွ၏ ။
အမႈကိစၥလည္း အၿပီးသတ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ လုဖုန္း ေျခဆန့္လက္ဆန့္တစ္ခ်က္လုပ္ၿပီးေနာက္ အိမ္ျပန္ကာအိပ္ဖို႔ရန္ ျပင္လိုက္သည္ ။
"အကို!"
လုဖုန္း ထြက္မသြားခင္ ရွန့္မင္ေအာ္အား ေအာ္ေခၚလိုက္၏ ။
လမ္းေလွ်ာက္ေနဆဲ ေျခလွမ္းတို႔ကိုရပ္လိုက္ေသာ ရွန့္မင္ေအာ္က ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ လုဖုန္းအားၾကည့္လာခဲ့၏ ။
"ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကိုေျပာစရာရွိတယ္ "
ရွန့္မင္ေအာ္က ယခင္ေနရာမွာပင္ ရပ္ေနကာ လုဖုန္းကာ ဆက္ၾကည့္ေနဆဲ ။
"အဲ့ဒါဆို ကြၽန္မတို႔ ျပန္ႏွင့္ဦးမယ္ "
ေရွ႕ေနအမ်ိဳးသမီးကား အေတာ္ပင္ အကင္းပါးလွသည္ဟု ဆိုရမည္ ။ သူမႏွင့္အတူ မစၥယန္ကိုဆြဲေခၚကာ ထိုေနရာမွထြက္သြားေတာ့၏ ။
လုဖုန္း ေလွကားထစ္အခ်ိဳ႕ေပၚမွ ေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီးေနာက္ ရွန့္မင္ေအာ္ကိုမ်က္ႏွာမူလိုက္၏ ။ ေနာက္ဆုံး ဘဝတြင္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် ရွန့္မင္ေအာ္အား အေပၚစီးမွ ၾကည့္ဖူးခဲ့ေလၿပီ ။
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ဦး"
"ဘာလဲ ?"
ရွန့္မင္ေအာ္က ယတိျပတ္တုံ႕ျပန္၏ ။ လုဖုန္းအေပၚ ေက်းဇူးေႂကြးရွိသည္ဆိုေသာအခ်က္ကိုေတာ့ လက္ခံသည့္ပုံပင္ ။
"ရွန္းေရွာင္ရွဲက ခုခံေခ်ပေပးမဲ့ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္လိုအပ္ေနတယ္ ၊ သူ႕အေမဆီမွာအခု ...ကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနလို႔..."
"မနက္ျဖန္ေန႕လည္တစ္နာရီ ငါ့႐ုံးခန္းမွာလာေတြ႕ဖို႔ သူ႕ကိုေျပာလိုက္ "
ရွန့္မင္ေအာ္ကား ထိုစကားတစ္ခြန္းသာတုံ႕ျပန္ၿပီးေနာက္ လွည့္ထြက္သြားဖို႔ ျပင္ေတာ့သည္ ။
လုဖုန္းႏွင့္ လိုအပ္သည္ထက္ပို၍ စကားေျပာခ်င္ဟန္မရွိေသာ ရွန့္မင္ေအာ္၏အျပဳအမူကိုၾကည့္ကာ မေက်မနပ္ျဖစ္လ်က္ လုဖုန္း ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္သာဆဲေရးမိသည္ ။
"ေၾသာ္ , ဟုတ္သားပဲ "
လုဖုန္း ရွန့္မင္ေအာ္၏ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ကာ ေအာ္ေျပာလိုက္ျခင္း ။
"အေဖဆုံးတဲ့ေန႕က အကို႔ကိုဘာေျပာခဲ့လဲ ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲတမ္းသိခ်င္ေနခဲ့တာ "
ရွန့္မင္ေအာ္က ေခါင္းကိုအေနာက္ဘက္သို႔ အနည္းငယ္ လွည့္လာခဲ့သည္ ။ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကိုေတာ့ လုဖုန္းျမင္ေနရ၏ ။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ရွန့္မင္ေအာ္တစ္ေယာက္ စကားတစ္ခြန္းမဆိုဘဲ ႏႈတ္ဆိတ္ေနလ်က္ ။ လုဖုန္း ဤေမးခြန္းအား ႐ုတ္တရက္ႀကီးေကာက္ေမးလိုက္သည္ျဖစ္ရာ ရွန့္မင္ေအာ္မေျဖခ်င္လွ်င္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ဖြင့္ဟေျပာျပလာေအာင္ လုဖုန္းလုပ္နိုင္မည္မဟုတ္ ။
"အိုေခ..."
မေျပာလွ်င္လည္း အဆင္ေျပေၾကာင္း ၊ သြားနိုင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လုဖုန္းေျပာဖို႔ျပင္ကာရွိေသးသည္ ။ ရွန့္မင္ေအာ္က ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ စကားတစ္ခြန္းဆိုလာခဲ့၏ ။
"မင္း လူေကာင္းတစ္ေယာက္ မျဖစ္နိုင္ရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္ ၊ တစ္ျခားသူကို မထိခိုက္ေစတဲ့လူ ၊ အျခားသူေတြဆီက တိုက္ခိုက္မခံရတဲ့သူပဲ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ ၊ အဲ့လို သာမန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ လုံေလာက္ၿပီ "
လုဖုန္း ေခတၱမွ် ၾကက္ေသေသသြားခဲ့ၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူမဆုံးပါးခင္က ရွန့္မင္ေအာ္ကိုေျပာခဲ့ေသာစကားလုံးမ်ားကို ဆက္စပ္ေတြးေတာမိသည္ ။
"မင္းက အရမ္းအရမ္းကိုေတာ္တဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ္လို႔ အေဖယုံၾကည္တယ္ ...ဒါေပမဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ မျဖစ္နိုင္ရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္ ၊ တစ္ျခားသူကို မထိခိုက္ေစတဲ့လူ ၊ အျခားသူေတြဆီက တိုက္ခိုက္မခံရတဲ့သူပဲ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ ၊ အဲ့လို သာမန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရင္ လုံေလာက္ၿပီ "
"အေဖက သိေနခဲ့တယ္ေပါ့..."
လုဖုန္း ရွန့္မင္ေအာ္၏မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ကြဲအက္ေသာအသံျဖင့္ တိုးတိုးေရ႐ြတ္မိသည္ ။
ဖခင္ျဖစ္သူက ဤသို႔ေသာစကားမ်ားကိုေျပာခဲ့ျခင္း၏အဓိပၸာယ္ကား ရွန့္မင္ေအာ္အေၾကာင္း သိေနခဲ့သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါလား....
"ဟုတ္တယ္ ၊ သူအားလုံးကို သိေနခဲ့တယ္ "
ရွန့္မင္ေအာ္က ေခါင္းကိုငုံ႕ကာ တိုးတိမ္ေသာအသံျဖင့္ ဆိုလာခဲ့၏ ။
"ငါက သာမန္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူသိေနခဲ့တယ္ "
ထိုစကားကိုေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပင္ ရွန့္မင္ေအာ္ကား လုဖုန္းဆီမွတုံ႕ျပန္စကားကိုပင္ မေစာင့္ဆိုင္းေတာ့ပဲ ၊ ေနာက္ထပ္စကားတစ္လုံးပင္ မဆိုေတာ့ဘဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ေတာ့သည္ ။ ေလွကားထက္ ရပ္က်န္ေနခဲ့ေသာသူႏွင့္ ရွန့္မင္ေအာ္အၾကား အကြာအေဝးတို႔ တစတစႀကီးထြားလာလ်က္ ။
ထြက္ခြာသြားေသာ ေနာက္ေက်ာပုံရိပ္ကိုၾကည့္ရင္း လုဖုန္းရင္ထဲ ခံစားခ်က္တို႔ရႈပ္ေထြးကုန္သည္ ။ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာျပန္ေတာ့၏ ။
T/N
ဒီအပိုင္း အေတာ္ေလးၾကာသြား
နိုယာေနမေကာင္းျဖစ္ေနေတာ့ မေရးနိုင္လို႔ပါ TT
အားလုံးပဲ ဂ႐ုစိုက္ၾကေနာ္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းေအာင္ ေကာင္းေကာင္းစားၿပီး အိပ္ေရးဝဝအိပ္ၾကပါ