Royalty's POV
I was having a breakfast when my phone suddenly beeped. Kuya Ishmael's name flashed on the screen so I opened his message on our group chat.
-----
Ishmael Fier: my house. 2pm.
Avianna: meeting nga pala ngayon.
Alera Siamer: looks like we're doing an alliance.
Haines: we are hahaha
Grey Eagan: tawa pa, Ramzeal.
Grey Eagan: nanganganib na buhay natin.
Haines: should I cry then?
Avianna: haines can protect himself.
Haines: dude, im not bulletproof hahaha
Haines: one bullet in my chest, hi heaven.
Alera Siamer: who's heaven???
Grey Eagan: royalty seener.
You: im eating.
Avianna: how about Caidence?
Killian Asher: she's suffering from a trauma
Ishmael Fier: let her rest.
-----
Nang mag-alas-dos ay kumpleto na kami sa bahay nila Tita Ice. Si Ate Caid lang talaga ang wala dahil kadi-discharge niya pa lang from the hospital.
"What are we going to do now?" I asked.
"I'm telling you guys, we should tell this to my Dad. He's a police officer, he can help us." Haines affirmed.
"This is not a simple case anymore. Sunod-sunod ang pagkamatay ng mga taong nakakasalamuha lang natin. May natanggap pa tayong threat at nanganib ang buhay ni Caidence." Ate Avia pointed out.
"What if may mamatay na naman?" Ate Siamer murmured.
"We should do something. Lalo na't nagmamatyag lang ang killer sa paligid." Kuya Eagan insisted.
"I don't understand the killer. Bakit tayo? Anong atraso natin sa kaniya?" Naguguluhan kong tanong.
"Because of our sixth senses." Kuya Ishmael answered staidly. "He wants us." He added that gave shivers down my spine.
"How can you be so sure about that?" Kuya Asher asked him.
Ilang segundo silang nagtitigan hanggang sa magkulay asul ang mga mata ni Kuya Ishmael at magkulay dilaw naman ang kay Kuya Asher. It really looks so cool pero nakakakilabot dahil mukhang magkaibang emosyon ang pinaghuhugutan nilang dalawa.
"I only did one mistake. I don't do anything in repeat." Seryosong saad ni Kuya Ishmael. Umiwas naman ng tingin si Kuya Asher. "Kapag sinabi natin 'to kay Tito Cassius, lalong gugulo ang lahat at mas lalong magtatago ang killer. Tutal nagmamatyag lang siya sa paligid, tayo na ang humuli sa kaniya." Walang halong biro niyang wika.
"Are you sure about this, Ishmael?" Ate Avia sounded so worried.
"Don't you trust yourselves?" He smirked.
Napabuntong hininga na lang ako. Bakit ba ang tapang ni Kuya Ishmael? Wala siyang kinatatakutan... kahit maging buhay pa namin ang kapalit.
***
Asher's POV
SUNDAY. 7:06 pm.
Wearing my blue hoodie and black pajama, I went to the nearest convenience store to buy an ice cream and a chuckie.
Humahampas sa mukha ko ang malamig na simoy ng hangin habang naglalakad. It is somehow calming and it gives sudden peace in my mind.
Pagkapasok ko sa convenience store ay saktong nag-ring ang phone ko. Sinagot ko rin naman nang makitang si Haines 'yon.
"Oh?" Bungad ko habang namimili ng ice cream sa fridge.
"Ano? Nahawa ka na kay Caidence? Ganiyan ba talaga kapag inlove?" Sunod-sunod niyang tanong sabay tawa.
"If you'll just say nonsense shits, go sleep and rest. I have no time with your babbles." Walang emosyon kong sambit.
Tumawa naman siya nang malakas, tila tuwang tuwa na napipikon ako ngayon.
"So where are you?" He suddenly asked after laughing his shit out.
"Convenience, why?"
"Eh? What are you doing there?"
"Of course, buying. This is a store, stupid."
Tumawa ulit siya. Dumiretso na ako sa counter atsaka inilapag ang tatlong chuckie at isang galong ice cream sa harap ng cashier.
"I mean, why?"
"Edi sana bakit tinanong mo."
"Oo na, pakshet. Badtrip ka ba?"
"Ashley's throwing a tantrum. Hindi ko raw kasi siya pinapansin, tss."
"Takteng 'yan! Ano ba kasing ginawa mo?"
"Look, sabi niya kahapon, hindi niya na raw ako babatiin ng good morning. Hindi niya ako pinansin pagkauwi ko kaya hindi na lang din ako nagsalita tapos kanina, biglang nagalit kasi hindi ko raw siya pinapansin. She's crazy."
"Mahirap talaga intindihin ang utak ng mga babae. Mabuti na lang talaga at lalaki ang kapatid ko."
"Share mo lang?"
"Anak ng!"
"Talk to Royalty if you're bored. Bye." Atsaka ko pinutol ang linya.
"205 pesos, sir." Sabi ng lalaking cashier. Binigyan ko naman siya ng limang daan. Nang maiabot niya na sa akin ang sukli ay lumabas na agad ako.
Streetlights na lang ang nagbibigay liwanag sa madilim na kalye, idagdag pa ang mga bukas na ilaw mula sa mga bahay sa tabi. Paliko na sana ako sa street namin nang may makita akong babae.
Alam kong babae siya kahit pa nakatalikod siya sa akin at naka-hoodie na pink. Naka-pajama siya tulad ko kaya naisip kong taga-rito rin siya sa village namin. Akala ko siya lang mag-isa, may sumusunod pala sa kaniyang tatlong lalaki mula sa malayo. Hindi sila mukhang tambay, they all look normal people in black jackets and basketball shorts.
Binagalan ko ang lakad ko atsaka sila tahimik na pinanood. Nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumakbo 'yong tatlong lalaki pasugod sa babae. Napalingon ako sa paligid, wala nang bahay sa tabi. Vacant lots na ang part na 'to.
Naglabas ng kutsilyo ang dalawang lalaki. Tinulak naman ng isang lalaki ang babae dahilan para mapaatras ito.
"What? You're going to kill me here? Are you three nuts or you're all just born to be brainless?" The girl snarled and smirked.
She sounds so fearless.
"Wala kaming pake! Basta ito na ang magiging huling gabi mo!" The guy in the right warned her. Ramdam ko ang galit sa boses niya.
"Oh, so goodnight to me?" She looked so relax!
"Wala talagang kasing kapal 'yang mukha mo, 'no? Matapos mong lumpuhin ang dalawa naming kagrupo? Alam mo bang doon nakasalalay ang scholarship naming lima?! Ngayon, hindi na kami makakapaglaro!" The guy in the left shouted.
I don't know what they're talking about so I stopped myself from intervening.
"Kasalanan ko bang pinalaking bastos at manyak ang dalawang 'yon?" She asked, putting her hands inside her pockets.
"Ano?! Ikaw nga ang nambastos sa kanila! 'Wag mong paikutin ang nangyari!" The guy in the center screamed.
"Immatures. No wonder kaya kayo naging scholar dahil sa basketball. Wala kasi kayong utak."
Kumunot ang noo ko. This girl is really something...
"Try me. Walang sisihan kapag nalumpo rin kayo." She smirked.
Nagulat ako nang sabay-sabay nilang sinugod ang babae. Mas lalo akong nagulat nang tumalsik palayo ang lalaking nasa gitna. Pati iyong dalawa ay lumipad palayo sa kaniya. Ni hindi niya man lang nga inilabas ang kamay niya sa bulsa ng hoodie. Paano niya nagawa 'yon?!
Nang magtama ang mga mata namin ay saka ko lang nakumpirma ang hinala ko. Bigla na lang siyang tumakbo paalis. Gusto ko pa sana siyang habulin pero napalayo na ako sa bahay. Kailangan ko nang umuwi.
Habang naglalakad pauwi ay bigla kong naalala ang mukha ng babae kanina. Tama nga ang hinala ko na kakaiba siya. There's something with her and that is her eyes.
Her violet eyes...
***
Siam's POV
"Shaw, where's Dad?" Tanong ko sa nakababatang kapatid ko.
"Mukha bang kasama ko?" Pabalang niyang sagot, ni hindi man lang ako tinapunan ng tingin.
"Gusto mo bang putulin ko 'yang ugat mo sa katawan? Sumagot ka nang matino 'pag tinatanong ka nang maayos!" Sermon ko.
"Ate naman! I'm watching! Ang ingay mo."
"Aba! Aba! Isusumbong kita kay Mommy, alas-nwebe na nanonood ka pa riyan."
"Ang epal mo! Aish!" Bigla niyang pinatay 'yong TV. "Hindi pa sila umuuwi, okay ka na?" And then he walked out.
"Alexander Shaw!" I called him pero pagbagsak na lang ng pinto ang narinig ko. Minsan talaga nakakabadtrip magkaroon ng lalaking kapatid. Tinatanong lang, e. Bwisit.
Aakyat na rin sana ako nang biglang mag-ring ang phone ko. Sinagot ko rin naman nang makita ang pangalan ni Chiro sa screen.
"Amihan o Habagat?" Bungad ko sa kaniya.
"Si Alera Siamer lang po ang nasa puso ko."
Napangiwi ako sa isinagot niya, "Kadiri ka. Goodnight!" Pinutol ko na agad ang linya bago pa ako tuluyang mandiri sa kaniya.
//.