Serkan'ın kucağında şaşkın bir şekilde Ege'ye bakmaya devam ederken bi melodi sesi duydum. Şaşkınca etrafıma baktım ama bu sesin nereden geldiğine bir anlam veremedim. Ege bize doğru yaklaşmaya başladı ve ben yine o melodiyi duydum. Sonra bu ses, Serkan'ın köpeğinin havlama sesleriyle karıştı. Neler oluyordu böyle ?! Ses daha şiddetli bir şekilde çalmaya devam etti ve birden gözlerimi açtım.
Alnımda boncuk boncuk terler birikmişti. Bir süre nerede olduğumu anlayamadım fakat gözüm duvarda asılı olan resimlere gidince her şeyi unuttum.
Bugün düğün günümdü ve ben gece boyunca belkide hiç unutamayacağım bir rüya görmüştüm.
Hiç tanımadığım insanlardan oluşan bir rüya sadece, diye düşündüm.
O sırada telefonun alarmı da durmuştu.
Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerlemeye başladım. Aklım hâlâ gördüğüm o uzun ve etkileyici rüyadaydı. Bir duş aldıktan sonra üstümü giyinip aşağı indim. Annemin sıcacık gülümsemesine karşılık vererek " Günaydın " dedim ve masaya oturdum.
" Günaydın, canım. Baban erkenden işleri halletmeye gitti. Bizde kahvaltı yaptıktan sonra bir an önce kuaföre gidelim "
Gözlerimi devirdim. Düğünü benden daha fazla önemsedikleri kesindi.
" Hey, hey, heey ! Gelinimiz de uyanmış "
Merve. Hızla gelip yanağıma sulu bir öpücük kondurdu.
Bir peçete alıp yanağımı sildim. İğrenç !
" Kes şunu , Merve "
Yüzünü buruşturup yanıma oturdu.
Dün kına gecemde bizde kaldığını hatırladım ve içimi bir huzursuzluk kapladı. Sanki hayatımın bundan öncesi rüyamda gördüğüm gibiymiş de, hâlâ Ege'yle tatilde olacakmışız gibi geliyordu.
Tamam, rüyamda tecavüze uğradığımı görmek çok kötü hatta berbat bir şey ama onun haricinde her şey çok güzeldi.
Sadece rüyamda görmeme rağmen aklımdan çıkmayan Ege de öyle...
Hiç tanımadığım birini böylesine düşünmem doğru değil. Hele üniversite ikinci sınıfa giden bir öğrenciysem hiç değil. Çocuk muyum ben !
Merve'nin kolumdan dürtmesiyle kendime geldim.
" Hiçbir şey yemiyorsun, Begüm. "
Dediğinde yüzüne baktım ve canım istemiyor diyerek geçiştirdim. Bugün düğün günüm olduğunu ve bunları düşünmemem gerektiğini kendime tekrar tekrar hatırlattım.
Kahvaltıdan sonra Merve'yle odama çıktık ve bana bir problem olup olmadığını sordu. Bende gülümseyerek her şeyin yolunda olduğunu söyledim. Saçma olan bu mutsuzluğu üzerimden atmalıydım.
Son gece gördüğüm uzun ve tamam kabul ediyorum fazla etkileyici bir rüya yüzünden çevremdekilerin üzgün olduğumu düşünmelerini istemiyordum.
Kuaföre gitmek için hazırlandıktan sonra odamda Merve'yi beklemeye başladım. "Gelinliğimi" getirecekti.
Odadaki sessizliğin içinden kapının açılma sesini duydum ama başımı kaldıramadım. Gelinliği görmek, gördüğüm rüyadan sonra ben üzecekti, saçma ama böyle olacağını biliyordum.
Merve'ye baktığımda gözleri ışıl ışıldı ve bana gülümsüyordu.
Göğüs kısmının hemen altından genişleyen kabarık, bembeyaz gelinlik.
Ayağa kalkıp Merve'nin elindeki gelinliğe doğru yürüdüm.
Elimi yavaşça o beyazlığa dokundurdum ve gözümden bir damla yaş düştü, nedensiz.
Ya da belkide bir nedeni vardı ve bunu sadece ben biliyordum. Evet, bu muhteşem gelinliği Kıvanç'la değil de Ege'yle evlenirken giymek isterdim.
Hadi ama, bir rüya bu kadar fazla etkileyebilir mi ?
Kuaföre geldiğimizde, annemin ordan oraya koşuşturduğunu farkettim ve istemsizce gülümsedim. Her şeyin en mükemmel olmasını istediği her halinden belliydi.
Kuaför saçımı nasıl istediğimi sordu ama faketmeyeceğini söyledim.
Kafamın etrafını saran güzel bir örgü yaptı ve orta kısmına spreyler sıkarak güzel bur şekil verdi.
Aynaya baktığımda gerçekten çok güzel olduğunu farkettim ve gülümsedim.
Merve'nin ve annemin saçları bitmişti.
Gelinliğimi giydikten sonra her şeyim tamamdı.
Annemin yanına gittim ve bana sıkı sıkı sarıldı.
Bende ona sarılırken gözüm Merve'ye takıldı. Usul usul ağlıyordu.
Annemden ayrılıp kollarımı beline doladım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
" Resmen harika olmuşsun " dedi ve ondan ayrılıp yanağını sıktım.
" Sende öyle "
O sırada arabanın korna sesini duyduk ve ardından dışarı çıktık.
Kıvanç arabadan indi. Üzerine tam oturan bir smokin giymişti. Yavaş yavaş karşıma geldi. Bana gülümsüyordu ama ikimizde bu evliliği sadece ailelerimiz istediği için yaptığımızı biliyorduk.
Bana doğru elini uzattı. Ne yapacağımı bilemedim. Sanki şimdi, burda bana uzatılan eli tutarsa Ege'yi tamamen kaybedecekmiş gibi hissediyordum
Ama ne önemi vardı ki, Ege diye birisi zaten yoktu. Kıvanç'ın gözlerine baktım, sonra da bana uzattığı eline...
Geri dönüşü olmayan bir yol muydu bu ?
Yavaşca elimi uzattım ve ellerimiz kenetlendi.
İçimi bir ürperti kapladı. Ne o bir şey söyledi, ne de ben. Arabaya bindikten sonra kulağıma " Çok güzel olmuşsun " diye fısıldadı.
Bende gülümsedim ve " Sende fena sayılmazsın " dedim. Güldü ve önüne döndü.
Düğünün yapılacağı mekana geldiğimizde artık o rüyayı kafamdan atmaya karar verdim.
Ben o salona adımımı attığımda ne Ege , ne de onunla yaşadıklarımız kalacaktı. Çünkü ben o salona adımımı attığım anda koluna girdiğim başka bir adam olacaktı.
Davetlilerin olduğu bölümden girmeyeceğimiz için gelin odasına doğru yürümeye başladım. Merve ilk önce davetlilerin yanına girip daha sonra yanıma gelecekti.
Topuklu ayakkabımın çıkardığı tıkırtıdan başka bir ses yoktu.
Odaya doğru ilerlerken çok lüks, üstü açık bir arabanın yaklaştığını gördüm ve umursamadım. Gelen zengin davetlilerden biriydi muhtemelen. Gözlerimi devirmeden edemedim.
O sırada bilekliğim yere düştü ve onu almak için yere eğildim.
Araba durdu ve inenlerin sesini duymaya başladım.
Bir kadının yanımdan geçip giderken arkasından gelecek olana bir şeyler söyledi fakat algılayabildiğım tek kelime "EGE" oldu.
Sadece bir kelime o an öylece donup kalmama sebep oldu.
Bilekliği alıp arabanın olduğu yöne baktım.
Kadın elinde bir paketle çoktan gitmişti.
Sonra gözüm arabadan inen takım elbiseli çocuğa takıldı.
O' ydu.
Eliyle takım elbisesini ve saçlarını düzeltti ve arabayı kilitledi. Yüzünün her milimini dikkatle inceliyorken , arabanın yanından benim olduğum tarafa doğru yürümeye başladı. Her adımında kalbim daha hızlı çarpıyordu. O , gerçekti.
Gözlerini etrafta gezdirmeye başladı ve gözlerimiz birbirine değdi. Sonra tekrar yola baktı.
Bir tepki vermemesi normal, geçer gider sanıyordum ama birden durdu tekrar bana baktı. Öylece birbirimize bakıyorduk.
Ne yapabilrdim ki şu an ? Gelinliğimle onun karşısında dururken imkansızlığımız ortadaydı. Peki o neden bana böyle derin bakıyordu ki? Aynı rüyayı görmüş olabilme ihtimalimiz yüzde kaç olabilir ?
Gözlerim doldu ama kendimi sıktım. Ağlayamazdım.
Bana doğru hızla yaklaştı ve ben daha ne olduğunu anlayamadan sımsıkı sarıldı. Bu his, Ege'ye dokunmak, rüyadakinden çok daha güzeldi.
" Sana dokunmak rüyadakinden daha güzel " dediğinde gözümden düşen bir damla yaşı engelleyemedim.
Benden ayrılıp gözyaşımı sildi ve rüyamdakiyle aynı mükemmellikte olan ses tonuyla konuştu.
" Birbirimizi tanıyoruz, Begüm "
O böyle söyleyince bir damla yaş daha süzüldü yanağımdan..
" İmkansız mıyız, Ege ? " diye fısıldadım.
Cevabı beni gülümsetmeye yetti.
" Hayır, sonsuza kadar birlikte olacağız "
Ama ben biliyordum ki bu imkansızdı.
" Sadece yarım saat sonra Kıvanç'la evli olacağım "
Yüzünü o çok tanıdığım sinirli ifade kapladı. Yüz hatları gerildi.
" Hayır , öyle olmayacak "
Dedi ve hiç beklemediğim bir hamle yaparak beni kucağına aldı.
" Nüfus Cüzdanın yanında mı ? "
Diye sordu.
Ne oldugunu anlayamadan " Evet, çantamda "
Diyerek omzum asılı duran ve içinde sadece telefonum, kredi kartım ve nüfus cüzdanım olan çantayı gösterdim.
Birden arabaya doğru yürümeye başladı. Tabii bende kucağında. .
Arabanın yanına gelince yere indirdi.
" Benimle hiç bilmediğimiz bir yere gidip, beraber bir hayat kurmaya var mısın ? "
Dediğinde içimde bir heyecan oluştu.
Hayatımda hiçbir zaman birine karşı böyle hissetmemiştim. Şimdi ona nasıl gelemem diyebilirdim ki.
O an hiçbir şeyi umursamadım. Sadece kalbimin sesini dinledim.
Annemi de daha sonra arayabilirdim.
" Seninle geliyorum "
Dedim ve arabaya bindik.
Ege arabayı çalıştırdı ve ve müzik açabilirsin dedi gülümseyerek.
Bende Sıla'nın " Kafa " şarkısını açtım.
Üstü açıp olan arabada ellerimi havaya kaldırdım ve " yol nereye biz orayaa " diyerek şarkıya eşlik ettim.
Sonra da Ege'ye bakıp güldüm. O da bana gülüyordu. Koltuğa oturup Ege'nin elini tuttum.
Ben yola dalmışken Ege eğilip yanağımdan öptü sonda ona doğru döndüm ve bu sefer diğer yanağımdan öptü.
Bende güldüm. Ben gülerken dudağımdan da öptü ve " Bu üç etti " diye fısıldadım.
Birlikte güldük. Sonra aklıma ormanda kaybolduğumuz sahne geldi. " Ormanda, nerede olduğumu bilmeden ve Ege'yle! "
Şimdi de aynı durumum farklı versiyonunu yaşamıyor muyduk ?
" Yolda, nerede olduğumu bilmeden ve Ege'yle! "
Ege'ye dönüp ona sevgiyle baktım.
İşte şu an olmam gereken yerde, olmam gereken kişiyle ve olması gerektiği gibi mutluyum.
EVET FİNAL BÖLÜMÜ DE BİTTİ ARKADAŞLAR.
ŞİMDİYE KADAR YANIMDA OLAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.
YORUMLARINIZI HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ MERAK EDİYORUM VE BELKİ BİR SÜRE SONRA ÖZEL BİR BÖLÜM OLABİLİR İSTERSENİZ.
KALIN SAĞLICAKLA !