ლიზი: *შემდეგ დღეს სკოლაში ჩვენს მიერ ჩაწერილი ინტერვიუ უნდა წარგვედგინა. ამ ინტერვიუს წარდგენა ის ადამიანი უნდა დასწრებოდა ვინც ჩავწერეთ ამიტო თაეს ვთხოვე რომ ნამჯუნისთვის ეთხოვა მოსულიყო და ისიც დათანხმდა*
ლექტორი: "კარგით მოდით დავიწყოთ, პირველი არის ლიზი. გთხოვ გამოდი და წარადგინე შენი პრეზენტაცია."
*მე გამოვედი ჩემი კამერით რომელიც შემდეგ გადავეცი ადამიანს რომელსაც ის მონიტორზე უნდა გაეშვა და შემდეგ ნამჯუნდს შევხედე რომლებიც სხვებთან ერთად იჯდა და მიღიმოდა*
ლიზი: *ინტერვიუს წარდგენამ კარგად ჩაიარა და მაღალი შეფასება მივიღე. კლასის დასრულების შემდეგ კლასიდან გავედი და ვცდილობდი რატომღაც ნამჯუნისთვის თავი ამერიდებინა, გარეთ გავედი მაგრამ უეცრად ვიღაცამ მხარზე ხელი დამადო*
ნამჯუნი: "ლიზი!"
*როდესაც შემოტრიალება დავაპირე ვიღაც ბიჭი დამეჯახა როდესაც ვიღაცას გაუბირდა და წავიქეცი მაგრამ უცებ ნამჯუნმა დამიჭირა. და ორივენი დავეცით. ნამჯუნი ჩემს სხეულზე ზევიდან იწვა და ხელით თავს მიჭერდა რომ თავი არ დამერტყა*
ნამჯუნი : "კარგად ხარ?"
ლიზი: * მე ვიგრძენი რომ ლოყები გამიწითლდა და ვეცადე გავქცეულიყავი. ფეხზე წამოვდექით და გაქცევა დავაპირე მაგრამ უეცრად ვიდრძენი ირი ძლიერი მკლავი წელზე*
ნამჯუნი: "გთხოვ არ წახვიდე... მე-მე ვერ შევძლებ შენს გაშვებას"
ლიზი: "......" * არ ვიცოდი რა მეთქვა უბრალოდ შოკში ვიყავი... ეს სიტყვები ნუთუ მართლა მესმის... დაუჯერებელია.... არა ამას ვერ დავიჯერებ, ნუთუ ჩემი პირველი სიყვარული ცალმხრივი არ ყოფილა*
ლიზი: *მან ნელნელა მისი ხელები ჩემს მხრებზე მოათავსა და შემომატრიალა, მე მის პირისპირ ვიდექი, მის სუნთქვას ვგრძნობდი. მისი ტუჩები მხოლოდ მილიმეტრებით იყო დაშორებული. ჩემს მიცელში უცნაური გრძნობა დამეუფლა, ხელები გამიოფლიანდა, გავწითლდი, ნამჯუნი კიდევ უფრო მომიახლოვდა და თვალები დახუჭა*
ნამჯუნი: "ლიზი... მე შენ მიყვარხარ"
ლიზი: * ჩემი თვალები გაფართოვდა, უცებ ვიგრძენი ნამჯუნისის თბილი და რბილი ტუჩები როგორ შეეხო ჩემსას... შემდეგ მან ნაბიჯით უკან დაიხია და თვალი თვალში გამიყარა*
ნამჯუნი: "ლიზი...მე გამოგიტყდი ჩემს გრძნობებში და მინდა გკითხო თუ რას გრძნონ შენ ჩემს მიმართ"
ლიზი: "ნამჯუნ, მე...მე..სიმართლე გითხრა ... შ-ენ ჩემი პირველი სიყვარული ხარ... 10 წლის ასაკიდან მიყვარხარ, ამ 7 წლის განმავლობაში ეს გრძნობა არ შეცვლილა, მაგრამ არ ვიცი რატომ მაგრამ აღარ შემიძლია გითხრა რომ მეც მიყვარხარ..."
*ამ სიტყვების თქმის შემდეგ მაშინვე სახლში წავედი*
*ორი დღის შემდეგ*
ლიზი: *დღეს აიუ ჩემთან რჩება, სახლში მხოლოდ აიუ, მე და იუნგი ვიქნებით. ვაპირებთ ძალიან კარგი დრო გავატაროთ მე და აიუმ. იმედია ჩემი ძმა არ ჩაგვაშხამებს. კარზე ზარი გავიგე უცებ ქვევით ჩავირბინე.*
აიუ : პრივეტ, ძაან მიხარია 5 დღე ერთად ვიქნებით! რა გავაკეთოთ პირველი?
ლიზი : "მოდი შემოდი და მაგას მოვიფიქრებთ"
აიუ: "კარგი და იუნგი სახლშია?"
ლიზი: " კი მის ოთახშია... გინდა დავუძახო?" *ვუთხარი და თვალი ჩავუკარი*
აიუ : "yaaaa მინ ლიზი!"
ლიზი: "ხოხო კარგი წამოდი ავიდეთ და ჩანთა ამოალაგე"
აიუ : "კარგი, ჰეი წამოდი საყიდლებზე წავიდეთ!"
ლიზი : "კარგი იდეააა! მაგრამ იუნგიც უნდა წამოვიდეს. დედამ მითხრა მის გარეშე არსად წახვიდეო"
აიუ : "რაააა?! კარგი რა ხო იცი რო მის წინაშე ძალიან მორცხვი ვაარ"
ლიზი: "სხვა გაზა არაა... ასე რომ იუნგისაც ვეტყვი, მაგრამ იქამდე ნამჯუნზე მინდა დაგელაპარაკო"
აიუ : "რამე მოხდა?"
ლიზი : "ნამჯუნი სიყვარულში გამომიტყდა და..."
აიუ : რა ეს სრული სიგიჟეა! გილოცავ გოგონი😀 და..?
ლიზი : "და... მან მაკოცა..."
აიუ : "რააააააა! შენ და ნამჯუნმა ერთმანეთს აკოცეთ?!!!" *ეს ყველაფერი ძალიან ხმამაღლა თქვა*
ლიი : "ჰეი მან მაკოცა და არა მე! და იქნებ ხმას დაუწიო!"
იუნგი: "yaa რახდება მგონი რაღაც მომესმა"
აიუ&ლიზი: "huh? არა არაფერი."
ლიზი: "უბრალოდ აიუმ შემომთავაზა საყიდლებზე წავსულიყავით მაგრამ როგორც იცი დედამ თქვა რომ შენს გაეეშე არსად წავსულიყავი"
იუნგი: "ჰეი... ამით რისი თქმა გინდა?"
ლიზი: "იმის რომ ... შენც უნდა წამოგვყვე"
იუნგი:"კაი არაა პრობლემა!"
*მე და აიუს ძაან გაგვიკვირდა რადგან იუნგი არის პიროვნება რომესაც შოპინგი ყველაზე მეტად ძულს*
აიუ: " რაა? შენ მართლაც ის იუნგი ხარ რომელიც შოპინგზე ნახევარი საათი კი არა 5წუთიც კი ვერ ძლებს?!"
იუნგი: "აჰჰ კარგი მაშინ არ არის პრობლემა, არ წამოვალ და თქვენც ვერ წახ_"
*დასრულება ვერ მოასწრო რომ მე შევსძახე*
ლიზი: "არა არა, წადი ჩაიცვი და წავიდეთ"
*სახლიდან გავედით და იუნგის ავტომობილით წავედით. გზაში 10წუთი ვიყავით. მთელი ამ დროის განმავლობაში მე და აიუ გაუჩერებლად ვსაუბრობდით უკანა სავარძელზე.*
იუნგი: "ამდენუ სალაპარაკო რა გააქვთ რო სულ საუბრობთ და არ ჩერდები"
ლიზი: "აუ საჭეს მიხედე რა"
*იუნგიმ თვალები გადაატრიალა და გზა განაგრძო. მალევე მივედით. ნამჯუნთან მომხდარი სულ გადამავიწყდა და აიუსთან ერთად მაღაზიებში შევედით, იუნგი კი უკან მოზოზინობდა და როდესაც შევხედავდით მატყუარა ღიმილს გვაჩუქებდა*
ლიზი: "ჩემი ძმა მეცოდება, მაგარი უხალისო ტიპია, ნეტა სულ ასე როგორ არის, ბოლოს ბედნიერი მაშინ ვნახე როდესაც მისმა სიმღერამ გაიმარჯვა 4წლის წინ შეჯიბრზე"
იუნგი: "შენი ძმა სიმღერებს ისევ წერს? მეგონა ამას თავი დაანება"
ლიზი: "სიმართლე გითხრა არ ვიცი, მის ოთახში არ მიშვებს და არც ამასთან დაკავშირებით მესაუბრება"
*შემდეგ მაღაზიებიდან ორივემ ლამაზი კაბები ვიყიდეთ აიუს ორი კაბა მოიწონა მაგრამ უკვე იმდენი კაბა ვიყიდეთ რომ ამ ორიდან მხოლოდ ერთს გაწვდებოდა"
აიუ: "ლიზ აქედან რომელი ავირჩიო?"
ლიზი: "ამმმმ.... აიი ეს"
აიუ: "მეც მაგაზე ვიფიქრე, კარგად იცი რაც მომეონს"
ლიზი: " კიკი ისიც ვიცი ვინ მოგწონს" *შემდეგ იუნგისკენ გავიხედე*
*უცებ აიუმ წამოიკივლა*
აიუ: "კარგიი! მოდით სალაროსკენ წავიდეთ"
*იუნგიმ ჩუმად ჩაიცინა*
*საყიდლების შემდეგ გადავწყვიტეთ უბრალოდ სხვა ადგილებიც დაგვეთვალიერებინა*
იუნგი: " თქვენ აქ იყავით და 10წუთში დავბრუნდები, რაღაც საქმე მაქვს"
ლიზი: "კარგი"
*15წუთი ვუცდიდით იუნგის, მე კი ამისთ დრო ვიხელთე და აიუს ნამჯუნთან მომხდარი ვუამბე, აიუ გაოცებული იყო, არცკი იცოდა რა ეთქვა*
აიუ: "ამით იმის თქმა გინდა რომ თეჰიონის მიმართ გრძნიბრბი გაგიჩნდა,"
ლიზი: "არა, ასე არაა... ეს საერთოდ რაშუაშია... არ ვიცი... უბრალოდ მგონი ნამჯუნი ისე აღარ მიყვარს როგორც ადრე"
აიუ: "ხოდა ეს სწორედ იმას ნიშნავს რომ სხვის მიმართ გაგიჩნდა გრძნობები, ეს სხვა კი თაე არის"
ლიზი: "არა... არ_"
*სიტვა ვერ დავსრულე როდესაც იუნგი მოვიდა გაღიმებული და მისი მოსვლა გვახარა*
იუნგი: "დავბრუნდი, ახლა კი წავიდეთ ნაყინებზე დაგპატიჟებთ"
აიუ: "შენ აპირებ ჩვენს დაპატიჟებას ნაყინებზე? სერიოზულად დღეს ხომ კარგად ხარ?"
იუნგი: "კაი არაა პრობლემა მაშინ თქვენ დამპატიჟებთ მე"
ლიზი: "არა რას ამბობ, კარგი იუნგი შენ გვპატიჟებ"
*შემდეგ იუნგუ ყალბად გაგვიღიმა და სანაყინესთან მივედით. მე პატარა ნაყინი ავიღე ხოლო შუგამ და აიუმ ორივემ დიდი ნაყინები აიღეს. 5წუთში მე ჩემი უკვე შევჭამე და აიუს და შუგას ველოდებოდი. მაგრამ უეცრად აიუს ნაყინი დაუვარდა. აიუმ მოწყენილი სახე მიიღო. შუგამ თავისი ნაყინი გაუწოდა მაგრამ აიუმ არ გამოართვა, იუნგი არ მოეშვა*
იუნგი: "გომართვი"
აიუ: "არაა იყოს არ მინდა, ეგ შენია და მე რატო მაძლებ"
იუნგი : "კითხვებს ნუღარ მისვამ და გამომართვი, უკან ახლის საყიდლად ვეღარ დავბრუნდები იმ ადგილს დიდი ხანია რას დავშორდით"
ლიზი: "გოგო გამოართვი, მართალს გეუბნება, დღეს ჩემი ძმა ძალიან კეთილია, გამიართვი არამგონია მისმა სიკეთემ დიდხანს გაძლოს"
აიუ: "არ მინდა, ვერ შევჭა როდესაც მეცოდინება რომ შენ ვეღარ შეჭამ"
იუნგი: " კარგი მაშინ ერთად შევჭამოთ"
აიუ: "რაა?"
იუნგი: "ხო რა ვერ გაიგე? გაუგრბრად ვსაუბრობ?"
აიუ: "არა გავიგე, უბრალოდ... ასე ხომ შეყვარებულები ჭამენ... და ცოტათი უხერხუ_"
*აიუმ დასრულება ვერ მოასწრო როდესაც შუგამ მისკენ ნაბიჯი გადადგა, მეკიდე ამ სცენით ვერთობოდი, რადგან ნელ-ნელა ვწმუნდდებიდი რომ აიუს გრძნობა ცალმხრივი არ იყო*
იუნგი: "ანუ გინდა ჩემი შეყვარებული იყო?"
აიუ: "რაა რას ბოდიალობ მე უბრალოდ ვთქვი რო_"
*აიუმ თქმა ვერ დაასრულა როდესაც შუგამ თავისი ნაყინი კოვზით აიუს პირიში მოათავსა*
აიუ: "yaaaaa! რას აკეთებ?! ხომ გუთხარი რომ არ მინდოდა!"
იუნგი: "გემრიელია ხომ😁"
აიუ: "სულ გააფრინე ხომ? რატომ არ შეიძლება რომ ისე მოიქცე როგორც ნორმალურმა!"
*აიუს ლოყები აუწითლდა და ამ სიტყვების შემდეგ ჩუმად სიხარულისგან ჩაეცინა, მაგრამ სურდა ეს არ გამოეხატა. მაგრამ ჩემმა ძმამ ეს მაინც შეამჩნია და მანაც გაუღიმა*
იუნგი: "აი გამომართვი არ მინდა შენი იყოს!"
აიუ: "...კარგი"
ლიზი: "წამოდით სათამაშოდ ჩავიდეთ ქვევუთა სართულზე"
იუნგი: "რა? რამდენი წლის ხარ! წამოდი სახლში წავიდეთ, უკვე 4საათია უკან დაგყვებით!"
აიუ: "კაი რა... გართობა საერთოდ არ იცი რას ნიშნავს!"
*თვალები გადააბრიალა&
იუნგი: "...რაა ამით იმის თქმა გინდა რომ მოსაწტენი ვარ?"
აიუ: "დიახაც! კატადავით მთელი დღე გძინავს!"
იუნგი: "yaaaa! კატას რატო მადარებ!?"
ლიზი: "გვრიტები გეყოთ! ანუ მივდივართ გასართობათ თუ არა?"
იუნგი&აიუ: "გვრიტებო!!??"
ლიზი: "კაი ხო ვიხუმრე😂 ანუ მივდივართ?"
იუნგი: "კაი ხო ოღნონდ ცოტახნით!"
ლიზი: "კაიკაი"
*აიუს ხელი ჩავჭიდე და პატარა ბავშვებივით გავიქეცით. მაგრამ უეცრად ვიღაცის ზურგს შევეჯახე.*
აიუ: "ლიზ? კარგად ხაარ?"
ლიზი: "კი კარგად ვარ. მაპატიეთ"
***: "ასეთი მოუხერხებელი რატო ხარ!?"