To: Ezra
Ay may chika pala ako
From: Ezra
Makinig ka kaya sa preaching
To: Ezra
HAHAHAHA ok fine
To: Ezra
Pero may chika aq mamaya
From: Ezra
Shhhhhhh
From: Ezra
Pero tungkol san hehe
Lumingon ako kay Ezra sa kabilang dulo na binababa ang phone niya ngayon. Nagpigil ako ng tawa at binigay ang atensyon sa pastor na nagsasalita sa harap.
After the service, siniko agad ako ni Vale na nasa tabi ko. "It's nice to see Ezra here."
Tumango ako. "Ilang linggo na.."
"Have you spoken to him?"
"Ha? Bakit naman kami mag-uusap? Ano naman pag-uusapan namin? Okay naman na ako! Bakit naman kami lalapit sa isa't isa?"
Vale gave me a weird look. Mukhang naguguluhan sa bigla kong pag-depensa sa sarili. Umiwas na lang ako ng tingin at umasang hindi na niya 'yon pag-iisipan.
Of course, I haven't told Vale about Ezra and I's talk. Baka batukan pa ako, eh!
Hindi naman nasayang mga advice ni Vale sa akin, eh. Ever since Ezra and I had that talk, I had some peace of mind! Hindi ko na inisip si Ezra, o si Zach, o ang iba. I focused on my relationship with myself and my relationship with the Lord. I guess closure was I needed.
Nag-uusap pa rin naman kami ni Ezra, but we're still praying about it. Kung oo, edi oo. Kung hindi, edi hindi. Wala naman kaming pipilitin.
"Congratulations ulit sa inyo." I smiled at Natalia who was silently checking on her phone beside Vale. "Naks, official na! Hindi ako sanay na hindi niyo tinatago!"
Umangat ang tingin niya sa amin at agad siyang ngumiti.
"Thanks, Ena!" ani Natalia. "Ikaw, when are we going to congratulate you on your lovelife?"
"Nako, malayo layo pa." I scoffed.
"Uy!" Kumaway si Alon sa aming tatlo. "Vance and Na... talia? Right?"
Tumango ako. "Vale, Nat, si Alon pala."
"Oh, I watch your vlogs!" Ngumiti si Nat. "You go here rin pala."
"Hala, nahiya ako bigla!" Tumawa si Alon at kinamot ang kaniyang ulo. "Kayo nga sobrang sikat! Yung kapatid ko, fan na fan mo, Vance. Ayaw nga maniwala ni Summer nung sinabi ko na close ko yung babae sa music video ng bago mong kanta!"
Bahagyang tumawa si Vale habang nakapamulsa. Ngumiti ako at inakbayan si Alon.
"Ako lang 'to."
"Yabang mo naman." Humagalpak siya. "Parang hindi ka nakinig sa preaching kanina?"
"Hoy, nakinig kaya ako! Nasaan ba yung boyfriend mo at mag-isa ka?"
Luminga linga si Alon at tinuro ang dalawang lalaki na papalapit na sa aming apat.
"Ayun, kasama si Ez."
"Ez?" Tumaas ang kilay ni Natalia. "Ez as in.."
"Uy, Ezra!" Tinapik ni Vale ang likod ni Ezra.
Bumaling si Ezra sa akin na ngayon ay nasa tabi ko na, ngunit binalik niya rin agad ang tingin niya kay Vale at Natalia.
"Vale, Nat!" Tumawa siya. "Hello."
"Huy, dito ka rin pala?!" Bahagyang tinulak ni Natalia si Ezra. "Bakit ngayon lang kita nakita?"
"Babe, baka kasi gusto mong umaalis kaagad after Sunday service," mahinang salita ni Vale.
"Kasi ang dami mong ginagawa. You don't know how to handle your schedules." Inirapan niya si Vale, at binalik ang tingin kay Ezra. She immediately gave him a hug and smiled.
"So.. you're back in Church? I mean..."
"Yeah." Tumango si Ezra. "Gusto ko nga bumisita kina Kuya sa Baguio, eh."
"Since when?! I mean.. the last time we talked about faith and all..." Lumingon si Natalia sa amin, kaya naman hindi na niya tinuloy. "It's good to see you back."
"Magkakakilala pala kayo?" ani Alon. "Ang liit pala talaga ng Baguio!"
"Mismo, mismo." Tumawa si Chino. "Small world."
"Sa sobrang small, nagsama-sama mga ex ni Theo," I whispered to myself.
Siniko agad ako ni Ezra at nilagay ang kamay niya sa bulsa niya.
I bit my lip and looked away from him para hindi halatang natatawa kami sa isa't isa.
It's quite fun acting like this when we're actually really close again. It feels like our own little secret.
"Vale's having a house dedication today. You guys should come." Ngumiti si Natalia. "It's just a few people.."
"Ah, oo nga." Napakamot si Vale sa ulo niya. "Tara. Sa Alabang yung bagong bahay."
"Alabang!" Alon exclaimed. "Sakto, pupunta kami sa Town Center to check out some stuff."
"Ena, itext mo sa kanila yung address," ani Vale.
"Ayaw ko nga." Nilabas ko ang dila ko at tumawa.
Tumawa si Natalia at lumingon kay Ezra. "Ez.. punta ka, ha?"
Lumingon na rin ako kay Ezra na nakapamulsa ngayon. He inhaled sharply and looked at me.
"Yeah, sure." Tumango siya.
"Nice!" Ngumiti nang malaki si Natalia. "See you guys!"
Sabay sabay na rin kami na lumabas ng Church at pumunta sa sari-sariling mga sasakyan.
Hindi ko kasabay sina Zach ngayon dahil nag-7 AM service silang dalawa ni Papa. May kailangan pa daw kasi silang ayusin sa shop ngayon.
Mukhang tapos na rin naman sila pagka-uwi ko dahil naka-higa na si Zach sa sofa at si Papa naman ay nasa kwarto niya. Kitang kita kung gaano ka-pagod si Zach dahil siya na rin ang bumubuhat sa mga responsibilidad ni Papa sa shop. Papa's there to guide him, but he's getting older. Mukhang si mas anak pa nga niya si Zach kesa sa'kin!
"Hello!" Umupo ako sa tabi ni Zach at siniksik ang sarili ko sa sofa. "Bihis ka. Let's go."
"Yung kina Vale ba 'yan? Ang layo ng Alabang."
"Huh? Paano mo alam?!"
Tinapon niya ang cellphone niya sa akin. I opened his phone to find a text message from Vale regarding the house dedication, pero hindi lang 'yon! Nag-uusap rin pala sila minsan tungkol sa mga sasakyan.
Bakit hindi man lang ako i-topic?!
Humalukipkip ako at nilagay ang cellphone niya sa tiyan niya. "So best friends na kayo?!"
"Oo, papalitan na kita." Humikab siya. "At least siya, may bahay sa Alabang."
"Ang feeling mo!" I pinched his ear. "Get up! We're going to his house."
"Ouch!" He laughed.
I pinched his two cheeks and started to make weird facial expressions on his face. Nagpigil ako ng tawa dahil pwede na siyang pumasa na baboy kapag nakataas ang ilong niya na ganto!
Nagbuntong hininga siya at tumayo na nang maayos. "Papalit na nga."
"Yay!" I smiled. "Dalian mo. Five minutes. Go go go!"
Bumalik si Zach sa condo niya at ako naman ay nag-iwan ng pera sa la mesa para makapag-order ng lunch si Papa pagkagising niya.
Once we both got settled in the car, binuksan ko agad ang waze para alam namin ang dadaanan namin. As usual, Zach drove, which made me very comfortable in the passenger seat.
"Skyway nalang, mas mabilis," I told him. "Feeling ko mas magaling ako kay waze."
"The waze is literally pointing to the Skyway."
Ngumuso ako at umirap sa kawalan. "Whatever."
Bahagya siyang tumawa at tumingin sa akin. Inirapan ko ulit siya, pero ngumiti na rin ako. Pangit niya kasama!
Mabilis lang ang byahe namin ni Zach papuntang Alabang kahit na galing pa kami ng Quezon City. As we passed by the huge houses, hindi ko napigilan ang pag-awang ng labi ko.
"Ang laki naman ng mga bahay dito! Siguro mga drug dealer mga nakatira dito." Ngumuso ako.
Tumawa naman si Zach at umiling. "Drug dealer agad?"
"O kaya naman pulitiko. O sindikato. O artista." Humalukipkip ako. "Alin kaya si Vale doon? Siguro, hindi naman artista."
Zach laughed at my obvious joke as he parked outside a huge house. Marami nang mga sasakyan ang naka-park sa labas ng bahay na 'yon at mukhang mayroon na ring tao sa loob.
"Ay, oo nga pala," I started. "Inimbita rin nina Vale si Ezra. If you guys see each other, can you just be.. civil?"
Lumunok si Zach, ngunit tumango rin siya. "Who's Ezra again?"
"Ang feeling!" Tumawa ako. "Tara na nga."
Pumasok kami sa loob, at maraming pamilyar na mukha ang bumungad sa amin. Onti nga lang ang mga inimbita nina Vale, and most of them were our Churchmates and some known artists. Mga kaibigan siguro ni Vale sa trabaho.
"Ena!" tawag ni Natalia. "How was your trip? Hindi naman traffic, right?"
Umiling ako at ngumiti. "Nat, si Zach pala."
"Oh, yeah! I remember you. Alverez, right?" ani Natalia.
Tumango naman si Zach at ngumiti. "Hello. Ganda ng bahay!"
"Hindi akin!" Tumawa si Natalia.
Nagulat na lang ako nung may biglang umakbay kay Natalia na lalaki. Nang makilala ko ang mukha niya ay napangiti ako. The last time I saw him was on his birthday.
"Hello, Captain!" I smiled. "Walang lipad today?"
"Hala, hindi ako captain kapag hindi ako naka-uniporme!" Tumawa si Hanzo. "Uy, Zach!"
Tumaas ang kilay ko kay Zach na nakipag-handshake kay Hanzo. "Close kayo?"
"Ni-refer ni Vale yung shop niyo nung kailan! Nagpa-install ako ng turbo sa motor," Hanzo explained.
"Motor?!" Natalia exclaimed. "Hay nako, Hanzo, pag talaga isang araw maubos lahat ng pera mo, ewan ko nalang sa'yo. Kung ano ano mga pinamimili mo."
"It's called an investment."
"Investment mo mukha mo. Babaeng mahal mo nga hindi mo mainvest-an ng oras." Humalukipkip si Natalia.
"Huh?" Napakamot si Zach ng ulo niya. "Eh diba may kinikwento ka noon sa shop—"
"Zach, mukhang gutom ka! Gusto mo ng barbecue? Tara doon sa likod!" Tulak agad ni Hanzo kay Zach, kaya naman natawa ako.
Tumingin ako kay Natalia na nanliliit ang mga mata kay Hanzo. "I have no idea what's going on with him."
Tumawa ako at umupo sa tabi niya. "Wala pa ba siyang nagiging girlfriend ever since.."
Umiling siya at nagbuntong hininga. "Pero hindi naman alam ni ano, diba?"
Tumikhim ako. "Hindi ko na rin siya nakakausap masyado, eh. Pero hindi niya naman ata alam."
"Andito ka na pala." Biglang upo ni Vale sa tabi ko. "Kasama mo si Zach?"
Tumango ako. "Nandoon sila sa likod ni Hanzo."
Humikab si Vale at tumango. "Kararating lang nina Ezra. Kain na rin tayo. Gutom na 'ko."
Tumayo kaming tatlo at kinamusta ang byahe nina Alon. Mukhang nauna daw sina Alon papuntang Alabang kaya si Ezra ay mag-isa lang na bumyahe papunta dito.
Of course I acted surprised to know. Pero alam ko naman 'yon dahil tinext niya akong mag-isa siyang magmamaneho papunta kina Vale bago siya umalis.
Our pastor called everyone out to the big garden in the back, at handa na ang mga upuan at mesa doon. Parang maliit na restaurant! Pinag-handaan talaga nina Vale 'to, at kitang kita ko naman kung gaano rin siya tinulungan ni Natalia.
After praying for the house and everything else, we all went to our tables, at sakto ang mesa namin na kasama si Chino, Alon, Hanzo, Zach, at Ezra.
Naging awkward nga lang dahil ang natiranh upuan lang para kay Ezra ay ang upuan sa tabi ko. And on my other side was Zach.
As everyone else started eating, napansin kong nakapikit si Ezra sa tabi ko at mahinang nagsasalita. I didn't want to eavesdrop, pero malay ko ba kung nasisiraan na siya ng bait?!
"Amen."
I blinked a couple of times. Hindi ko maiwasang ikumpara siya sa dating Ezra. When we were in college, we would just directly eat. In fact.. this is the first time I've heard him pray.
I mean, alam kong nagsisimba na ulit siya. Alam kong nagdadasal siguro siya mag-isa. But seeing it upclose.. hearing it for myself.
It gave me some sort of happiness and peace.
"Kayo ba, Zach, Ez? Magkakilala kayo? Baguio's really small. You two must know each other." Tanong ni Alon bago uminom sa tubig niya.
Alam kong sila ang dapat ma-pressure sa tanong ng kaibigan ko, pero ako ang nabulunan.
Ezra immediately patted my back, at sabay silang dalawa ni Zach na naglahad ng baso ng tubig.
Kumunot ang noo ko at kinuha ko ang sarili kong baso na nasa kamay ni Ezra. Zach put down his glass and cleared his throat.
Si Hanzo, tahimik lang pero mukhang kanina pa natatawa. Sinamaan ko siya ng tingin, at nagtaas naman siya ng kilay na parang sinasabi na wala naman daw siyang komento.
"Ena, are you okay?" tanong ni Alon.
Chino was quiet beside her. Lumunok siya at tumingin kay Ezra na tahimik rin sa tabi ko.
Ano ba naman 'to!
"I'm fine." Ngumiti ako.
"You want more water?" mahinang tanong ni Ezra sa tabi ko.
Umiling ako. "Raia, I'm fine."
Tumango siya at bumalik sa pagkain niya. The rest of the meal was awkward for the three of us. Mabuti na lang at si Hanzo ay madali pakisamahan at nakikipagkwentuhan siya kina Chino at Alon.
Some of our Churchmates started to leave little by little, until it was only us left. Tinulungan na namin sina Vale na mag-ayos. The boys fixed the tables and chairs outside, while Alon and I helped Natalia fix the inside of the house. Panay disposable lang naman ang ginamit kaya nag-tapon lang kami ng mga basura ni Natalia at nag-ayos nung couch at ibang mga gamit.
"Uy, thank you." Napakamot si Vale sa batok niya. "Nakakahiya naman kay Alon at Chino."
"It's fine!" Tumawa si Alon. "We had so much fun."
Tumango si Chino. "Mismo, mismo. Sa susunod ulit! Baka sa house dedication naman ni Ena sa Baguio."
"Excited?!" I laughed and gave both of them a hug. "Ingat kayo sa byahe!"
They both waved goodbye, leaving me, Natalia, Vale, Hanzo, Ezra and Zach in the living room.
Tumikhim si Ezra at tumayo. "Una na rin ako, brad. Maaga pa ako bukas. Thanks for the invite."
"Kami rin! It's getting pretty late.." I stood up.
"Ako na rin. Ginawa niyo pa akong walang hiya." Tumawa si Hanzo at tumayo.
Natawa rin kami sa kaniya at naglakad patungo sa pintuan at diretso sa gate. Hinatid rin naman kami ni Vale at Natalia doon.
Lumingon ulit ako sa bahay nila bago tuluyan na mag-paalam. Sobrang laki ng bahay nila, hindi ko alam kung paano nila pupunuin! Parang pwede na ata pang-renta bilang airbnb!
"Ingat kayo!" Kaway ni Natalia. "Thanks for coming, guys!"
Bumusina si Hanzo bago tuluyan na umalis. Zach, Ezra, and I were still walking towards our parked cars. Medyo awkward nanaman dahil katabi ko nanaman ang dalawa.
Hindi ko naiwasang lumingon sa cellphone ni Zach na tumunog.
He opened his phone, and a picture immediately popped up. Kunot noo ko 'yon tinignan, at napatigil naman siya sa paglalakad, which made me stop, which made Ezra stop, too.
"Zach?"
Tumikhim siya. He tried to close his phone, but I immediately grabbed it.
Halos manginig ako nang makita ko ang imahe doon. It was his and Ezra's old car that crashed. Six years ago. Umuusok pa ang dalawang sasakyan doon sa picture na 'yon.
"Ano 'to?" malamig kong tanong.
Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko. Parang bumalik ang trauma galing sa gabing 'yon. The way blood was all over my body. The way I could barely even move. How I smelled the gas that was leaking. How I thought Ezra was dead.
I felt Ezra's gentle touch on the phone as well. Tumaas ang dalawang kilay niya nang makita iyon.
"The heck is this?"
"Hindi ko alam," sagot ni Zach.
"It's from your brother," malamig na salita ni Ezra sabay tapon kay Zach nung cellphone niya. "What kind of sick human would take that picture?"
"Hindi ka nakakaintindi? I just said—"
"I know what you said." Lumapit si Ezra sa kaniya at hinawakan ang damit niya. "But I swear, if you had anything to do with that night—"
"Eh sira ka pala eh!" Tulak sa kaniya ni Zach. "Tingin mo gagawin ko 'yon kay Selena?!"
"Tumigil na nga kayo!" malakas kong sigaw.
The tension between the two of them were evident. Mabigat ang paghinga ng dalawa, pero ang iniisip ko lang ay ang litrato na 'yon. Hindi sila nakakatulong.
Tumunog ulit ang cellphone ni Zach, at binuksan niya agad 'yon. Humalukipkip ako at tumingin na rin doon sa cellphone niya.
It was another picture. It was his brother's face and a thumb's up. Nakangiti pa habang nagseselfie. Mayroon pang message na sinend ang kapatid ni Zach.
Miss you, brother!
Zach scoffed as I held his phone. Nakita rin 'yon ni Ezra, at napasipa siya ng bato sa gilid niya. Napahilamos siya ng mukha, tila hindi alam kung ano ang gagawin.
"It was Chi all along." Mahinang salita ni Ezra. Tumingin siya kay Zach. "Did you know?"
"Chi?" Kumunot ang noo ko.
Chi? As in.. Alpha, Beta, Chi?
Tahimik lang si Zach. His silence already answered Ezra's question.
He knew.
"Alam mo?" The weakness was evident in my voice. Pakiramdam ko ay matutumba na ako.
"Ena.."
"Yun ba yung rason kung bakit mo tinulungan si Papa? Ano 'yun? Awa lang?!" Nagpigil ako ng iyak.
"No. I didn't know until after my dad cut me off." Umiling si Zach. "I swear, Sel. I wanted to tell you. I wanted justice for you, that's why I started digging into the situation."
Ezra scoffed and placed his two hands behind his head. Agad niyang binaba 'yon at tinignan si Zach. Umigting ang panga niya habang ang dalawang kamao niya ay handa nang sumuntok.
Ezra let out a sharp breath and shook his head.
"Nasaan siya?" tanong ni Ezra kay Zach.
Umiling si Zach at nagkibit balikat. "I don't know. Last I heard, nasa Baguio."
Huminga ulit nang malalim si Ezra at naglakad na patungo sa sasakyan niya.
I immediately ran after him as he opened his car door. I don't like where this is going..
"Ez.." mahina kong sabi. "Please don't do anything.."
Hindi pa siya nakakapasok pero malakas niyang sinara 'yon at tumingin sa akin.
"His brother killed our.." His voice broke. Umiwas siya ng tingin at huminga ulit nang malalim. "I can't not do anything, Ena."
It broke my heart just as much as it broke his. Even just being reminded of the fact that we were supposed to be a family already gives me so much pain.
"Then what are you gonna do? Saan ka pupunta?"
Tinignan niya ako. He blinked a couple of times and opened his door.
"I'm going back to Baguio."