Eyyyy!! Back again with another chapter (◕દ◕)....
Do vote,follow and share (｡♡‿♡｡)
Yieeee Add nyu ko sa FB nasa bio ko yung link( ◜‿◝ )♡.....
Follow nyu din sa IG nasa bio ko din yung linkෆ╹ .̮ ╹ෆ.....
Dami kong pluggggggg hehe....
So here's Chapter 56 y'all I hope you'll enjoy!
©lavien_liu
************************************
TAEHYUNG's POV
I rarely compliment her.....I've never imagined myself being nice to her neither giving her compliments after how she was all acting towards me,I NEVER THOUGHT OF IT.
Alam kong naninibago siya sa mga inaasal ko ay maging ako ay naninibago din sa sarili ko.
May mga bagay na hindi ko inaakalang gagawin ko sakanya o nagagawa ko at sa kung paano kami dati sa isa't-isa.
May mga pagkakataon na nararamdaman ko ulit ang isang bagay na matagal nang wala saakin at kinakatakot ko na bumalik at maramdaman pang muli.
Naipost ko na ang picture niyang iyon for our publicity.....kasi yun naman dapat.
Daine: Tae....
Napalingon naman ako sa tagiliran ko, sakanya.
"Yeah?"
Daine: Yung-------
Sambit niya ngunit umuurong ang dila nito.
"Yung?...."
Saad ko sabay tingin sakanya.
Daine: I hope you don't mind me asking.
Sabi Naman Niya.
"I won't....what is it?"
Daine: Okay ka lang?
Napangisi naman ako sa tinanong Niya....Akala ko kasi kung ano na eh.
"Oo Naman....ba't mo naman naitanong?"
Sagot ko naman sabay tanong na rin sakanya.
Umiwas naman siya ng tingin sa itinanong ko.
I feel her awkwardness towards me at this moment.
Daine: Lately kasi.........na...naninibago ako ako sa'yo.
Sabi nito sabay sabit ng buhok niya sa tenga at yumuko.
Normally happens when your feeling unsure of something or shy.
A smile escaped my face and looked straight in front.
"Was it bad if I'm trying to be nice at you?"
Saad ko sabay tingin sakanya.
Daine: It's not that easy Tae...we both know we can't stay nice to each other.
Seryosong saad naman niya.
Alam ko namang hindi namin kayang panatilihin ang kabaitan sa isa't-isa dahil aaminin kong may sarili din akong topak at ganun din naman siya.
"Yeah I know,I know...but there's no such thing as a PERFECT RELATIONSHIP.....ipinagkasundo tayo sa isa't-isa natural lang naman siguro na hindi talaga tayo magkasundo-----sa ngayon."
Paliwanag ko naman sakanya.
Daine: You're right..... pagod na rin naman akong makipagtalo sayo."
Sabi niya sabay buntong hininga at tumingin saakin.
"Okay..... friends?"
Saad ko sabay taas ng kamao ko for a fist bump.
Daine: Friends.
Sagot naman niya as she lift her hand and showed me THE FINGER.
(☉｡☉)!
WELL......I WASN'T EXPECTING THAT.
She then smirked at me and walked out leaving me SHOOKETHHHHH
Napatingin ako sa direksyon niya at nilingon niya naman ako sabay ngumisi at nagpatuloy sa paglakad.
THIS GIRL....Lagi nalang akong ginugulat sa mga pinaggagawa niya.
I poked my tongue inside my mouth and smirked still can't believe she literally did that!
Sumunod na'ko sakanya pabalik sa taas.
Pumasok na ulit kami sa kotse.
"San mo gustong pumunta?"
Tanong ko naman sakanya.
Diane: Ikaw....bahala ka.
Simpleng sagot niya lang.
Hindi ko din alam kong san kami pupunta ngayon.
"Do you wanna eat something?"
Tanong ko naman sakanya, She's now busy on her phone.
Daine: Sure....I'm thirsty.
Sagot naman niya.
"Okay.... starbucks will do?"
Daine: Yeah... anything.
Saad nito sabay ngiti saakin at ibinalik ang atensyon sa cellphone niya.
I started the engine and turned the GPS for the nearest Drive Thru Starbucks.
Habang nagmamaneho napapasulyap naman ako sakanya sa front view mirror ng kotse.
She was leaning towards the window looking outside.
Heto nanaman ako't hindi maiwasang tititigan siya.
She turned into the front which made me looked away and pretended to be focusing on driving.
Time Skip......
DRIVE THRU STARBUCKS
Lumabas na kaming dalawa sa kotse at pumasok sa store.
Pumunta kami sa counter at nag order na siya.
SL: Good day Ma'am,Sir....What would you like to have?
Tanong naman ng Sales Lady.
"I wanna have her....."
Sabi ko naman sabay ngiti kay Daine na nanlalaki naman ang mga mata saakin.
Masasabi kong kinilig sa binanat ko ang sales lady dahil abot tenga ang ngiti nito't namumula pa.
Daine: Uhmm I wanna have something else....
Saad naman na parang hindi ako gusto.
Daine: One caffè mocha please...
"That's too much calories."
Reklamo ko naman.
Diet nga kami diba.
Daine: That's my favorite.....just this time,no diet....please.
Pakiusap naman niya sabay hawak sa braso ko.
SL: We can use low fat milk Sir to lessen the fat.
Suhestiyon naman ng Sales lady.
"Fine....Mine's Mocha Frappuccino."
Pagbigyan na natin dahil parang mamatay naman siya pag di nakuha ang gusto...but only for now.
Low Blood Sugar siya kaya ko siya pinagbigyan.
Daine: Yeyyyy....thank you Taehyung.
Sabi naman niya sabay ngiti saakin,na sa tono ng pagsalita niya ay parang inaasar ako.
Ayoko ng tinatawag sa full name ko.
Inudjust ko na nga sa "V" eh.
"Pasalamat ka dahil low blood sugar ka.....hindi ka naman makakalsot sakin eh."
Katwiran ko naman.
Daine: But you let me pass....so thank you for that.
Dagdag naman niya sabay ngiti saakin na parang limang taong gulang na bata.
Heto nanaman siya sa childish niyang side🤦🏻♀️.
SARAP niyang ISAKO EH.
I just smirked at her.
SL: Here's your Caffè Mocha Ma'am and your Mocha Frappuccino Sir.
Inabot na ng Sales Lady saamin ang kanya-kanya naming order.
Kanya-kanya na rin kami ng kuha.
Dinukot niya na ang credit card niya sa bag at inabot sa Sales Lady para magbayad.
SL: Thanks For Coming Ma'am,Sir.
Sabi naman ng Sales Lady sabay abot pabalik kay Daine ng Credit niya.
Daine: Thank You....
Saad nito sabay ngiti.
Inakbayan ko na siya at naglakad na kami palabas ng store.
We we're about to enter the car when I felt my head hurt.
I stopped and held onto it for a while.
Paunti-unti itong sumasakit hanggang sa pakiramdam ko'y binabarena ang bungo ko.
And I can't help but to groan in pain.
End of TAEHYUNG's POV
DAINE's POV
Lumabas na kami ng Store at dumeretso sa parking area sa kung saan nakapark ang kotse ni Taehyung.
Papasok na kami ng kotse ng bigla naman siyang napahinto at napahawak sa kotse.
Nabitiwan niya rin ang hawak nitong inumin.
Agad kong inilagay sa loob ng kotse ang kape ko at agad nilapitan si Taehyung.
Nakahawak siya sa ulo niya't napapangiwi ito't napapaungol sa sakit.
"Oyy Taehyung...Okay ka lang?"
Tanong ko naman sakanya habang hawak siya sa balikat.
Taehyung: Ahghhh!....hssshhh..
"What's wrong with you?"
Tanong ko ulit habang tinatapik ang likod niya.
Hindi naman siya sumagot at pumasok sa kotse.
Agad naman din akong pumasok sa kotse.
Nakasandal siya sa upuan at nakatingala habang hawak ang ulo niya't nakapikit.
Kinabahan na ako nang makita siyang nagkakaganun at dahil na rin sa hindi ko alam ang nangyayari sakanya.
He was breathing intensely and was also sweating a lot.
"Tae....what's wrong?"
Pang-uusisa ko ulit.
Taehyung: Nothing..... it's just a common Migraine.
Sagot naman niya sabay dilat.
Hindi ko naman maiwasang mag-alala sakanya.
"Can I do something to help you out?"
Taehyung: Hand me over the bottled water in the glove compartment.
Saad nito at agad kong binuksan ang glove compartment at kinuha ang isang bote ng tubig at inabot sakanya.
He drank it all sipping the last drop and let out a deep and heavy breath.
"Ano ba talagang nangyayari sayo?"
Tanong ko naman sakanya.
Taehyung: I'm Okay.... let's go.
Bigla namang nagseryoso ang mukha niya sabay paandar ng kotse at minaneho na paalis.
OTW
Tahimik lang kami pareho at gustuhin ko mang tanungin siya sa nararamdaman niya,wag na muna dahil baka makadagdag lang ako.
I know he's not feeling well and his mood changed because of it at ayaw ko naman ng dagdagan pa iyon dahil sa pagtatanong ko na alam ko namang hindi naman niya sasagutin ng matino.
Time Skip--Sun and Moon Resort
Nakabalik na kami sa Resort at hindi parin siya kumikibo...Ayoko namang mauna.
Taehyung: Mauna ka na sa taas...I'll stay here for a while.
Sabi naman nito saakin.
"Okay...Sige."
Simpleng sagot ko sa pag-aagree sakanya at paunti-unting naglakad papasok habang sinusulyapan siya.
He didn't moved from where he was standing untill I completely got upstairs and lost him out of my sight.
Pumasok ako sa kwarto namin at agad nilapag ang bag ko sa mesa at naglakad tungo sa balkonahe ng kwarto namin.
Tumingin tingin ako sa labas at natuon naman ang pansin ko sa isang bench kung saan naman naroon si Taehyung at may kausap ito sa phone niya,meron din isang canned drink sa mesa ng bench.
Seeing him from a far he looks so worried and hopeless as the call ended.
He took a sip on his drink and looked at my direction were i quickly hide myself behind the curtains.
I wonder what's wrong with him.
Hindi na'ko nagdalawang isip at agad akong lumabas ng kwarto para kitain siya sa labas.
Dumeretso ako sa canteen pag baba ko.
Staff: Hello Ma'am....how may I help you?
"Do you serve green tea's here?"
Tanong ko.
Staff: Yes Ma'am....We do.
"Okay Uhmm...I wanna have 1cup of it?"
Staff: Just a moment Ma'am.
Sabi nito sabay bow at umalis.
Moments Later.....
Staff: Here's your cup of green tea Ma'am.
Inabot na nito saakin ang cup na nakapatong sa platito.
"Thank You.."
Saad ko sabay ngiti at naglakad patungo sa bench sa kinauupuan ni Taehyung.
I was facing his back and he was taking small sip of the canned beer.
I cleared my throat to get his attention and sat on one of the chairs on the same table as him.
Nilapag ko ang tea sa mesa at inurong sa harap niya sabay kuha ng beer.
Tiningnan niya ako ng seryoso at tinaas ang kilay niya.
"Green Tea's are good for migraine."
Sabi ko naman sabay ngiti at inihulog ang canned beer sa trash can sa tapat ng bench na kinauupuan namin.
He just smirked at me and looked away.
"Okay ka lang?"
Tanong ko naman.
Taehyung: Yeah...it's just a random migraine.
Sagot niya naman as he took the cup of green tea and took a sip.
"Kala ko kasi kung napano ka na."
Katwiran ko naman.
Huwellll! Kinabahan kaya ako kanina nung bigla siyang nahilo at biglang sumakit ulo niya.
Taehyung: Did I make you worry that much?
Asar naman niya sabay ngisi.
I roller my eyes at him in annoyance...what kind of questions was that?!... Obvious ba.
"What do you think?"
I said as I raised my eyebrows at him in annoyance.
Taehyung: Well...you don't seem you care.
Sabi naman niya sabay inom ng tea.
Sinamaan ko naman siya tingin.
"Alien!"
Sigaw ko sabay tayo at akmang tatayo pero hinatak ako ni Taehyung pabalik at lumapag ako sa kandungan niya.
"The heck!"
Pagmumura ko naman sabay tinarayan siya ng tingin.
Taehyung: Dito ka lang....
Sabi nito sabay pulupot ng braso niya sa bewang ko.
"Bitiwan mo'ko kundi sasapakin Kita."
Pambabanta ko naman sakanya.
Taehyung: O teka lang,diba magkaibigan na tayo?
Saad nito sabay pout.
"Tumigil ka nga! Para kang Pato diyan."
Taehyung: Makapato naman toh!
I rolled my eyes at him in annoyance.
Taehyung: Ikaw nga parang BIBE eh.....BIBE KO.
Napatingin naman ako sakanya sa sinabi niya...Well hindi tatalab sakin yung bulok niyang mga banat.
Nakangisi naman siya sakin.
"Kinilig ka dun?"
Mapang-asar ko namang tanong.
Taehyung: Hindi.
"Ewan ko sayo."
Mataray ko namang saad.
Taehyung: I thought we're going to be nice at each other...?
"Sino ba nagsimula."
Pagtataray ko ulit.
Taehyung: Eh sorry na.
Pagpapacute naman niya...kasama na pout.
Napangiwi naman ako sakanya.
"Pato."
Taehyung: Bibe....ko.
Saad nito sabay ngiti saakin.
"Childish yata natin ngayon."
Asar ko naman sakanya.
Taehyung: This is just my way of being nice...trying hard ba?.
"Super....mahirap kayang maging mabait pag nasa dugo mo pagiging demonyo."
Biro ko naman na pwede na ring katotohanan😅.
Naging seryoso naman ang mukha niya at sinamaan ako ng tingin..... affected ehhhhh.
Taehyung: Just leave..
Inis nitong saad sabay tulak saakin paalis sa lap niya.
Humagikhik lang ako habang nakatingin sakanya.
"Pikon ka."
Taehyung: Buti alam mo.
Saad nito sabay pinaikutan ako ng mata niya.
"I was just kidding."
Sabi ko naman sabay ngisi.
Taehyung: Not funny.
Samantalang siya makaasar sakin wagas ah!
"Bahala ka sa buhay mo."
Saad ko sabay akmang tatayo pero hinila niya ulit ako pabalik.
Yan lang talaga silbi ko sakanya....ang hilahilahin niya.
Garter eh noh!
Taehyung: Sabing Dito ka lang eh.
He again said as he was reminding me to not go anywhere.
I was now lying sideways and he was locking me in his embrace not giving me any ways to get out.
He leaned close to me and looked straight to my eyes.
Remember when I said I will never ever gonna be WEAK again....Well.....I LIED.
His STARES always gets me down on my knees.
It was something you can't avoid and resist.
Taehyung: Kiss mo'ko.
Sabi nito sabay ngiti na paramg bata.
Nagising naman ako sa pantasya ko sa sinabi Niya.
"Hah?"
Taehyung: Bingi lang?
"Ahh----Okay....Hah!! I mean HINDI! NO WAY!"
Pagtatanggi ko naman sabay cross arms.
Ano siya SINESWERTE?!
Taehyung: Hinalikan mo nga ako nun diba.
"Sa pisnge yun! Ulol!"
Taehyung: Sinabi ko bang sa labi mo'ko hahalikan?...unless gusto mung makaisa.... pagbibigyan naman Kita.
He said teasingly.....he poked his tounge inside his mouth as he licked his lips.
"Baka ikaw diyan....kung ano-anong hinihingi mo sakin eh."
Asar ko naman sakanya habang sinusubukang hindi magpa-apekto sa panse-seduce niya.
Taehyung: Yeah,would you let me score? Hmmm...
He teased me again by leaning closer to me with a smirk.
"Manigas ka noh! Boyfriend ko lang ang deserving na makakakuha nang first kiss ko."
Pataray ko namang sabi.
Bigla niya naman akong iniliyad at may balak talagang bitawan o ihulog ako sa pagkakaupo't pagkakasandal sakanya.
Ipinulupot ko naman ang braso ko sa leeg niya for support.
Ngumisi naman siyang parang demonyo.
Taehyung: Bakit....di mo ba'ko boyfriend? Hmmm...
"Hindi noh!"
Taehyung: Ahh talaga...
Binanta niya muling iliyad ako at napakapit naman ako sa leeg niya.
"Taeh!!!...."
I said in a warning tone.
Taehyung: Boyfriend mo kaya ako,not just your boyfriend but YOUR FIANCE and soon to be YOUR HUSBAND.
Paliwanag naman niya na pinag-gigiitan talaga ang bawat salita.
I rolled my eyes at him.
"And who said that?"
Tanong ko sabay taas ng kilay.
Taehyung: Ako lang.
"Ulol."
Taehyung: So ano....
"Anong ano?"
Nginuso nito ang labi niya....sa madaling salita gusto niyang halikan ko siya.
"Ang kulit mo noh.Ayoko nga."
Pagtatanggi ko ulit.
Ipinagpatuloy lang nito ang pag nguso niya as he was slowly leaning towards me.
Hangkyuttttt Niya( ◜‿◝ )......
Napangiti nalang ako sa katimangan niya sabay dikit ng noo ko sa labi niya then he pecked it.
Ramdam ko ang ngiti niya habang nakahalik siya sa noo ko.
I once again felt that weird thing inside me.
He smiled at me after it and so I did to him.
Taehyung: Clingy ko ba.
"Sobra."
Sagot ko sabay ngisi.
Taehyung: I just want attention when I'm like this.
"KSP?..."
Biro ko naman at sinamaan ako nito ng tingin.
Nginitian ko lang siya at di kalaunan ay ngumiti din ito.
Taehyung: Yahh!
"O bakit ?"
Taehyung: Wag kang ngumiti nang ganyan dahil baka mahulog na talaga ako sayo.
Asuussssss bumanat nanaman siya.
"Pfft...ulol."
Di po ako nagbu-blush....FYI
Tumawa kaming dalawa.
Taehyung: But seriously....you look better when you smile.Not that I don't like you with your previous expressions......You just look better and NICER when you smile.
Paliwanag at pagkaklaro naman niya.
"Really....don't worry I can stay like this only if you stop doing stupid shits around me."
Sabi ko naman sabay duro sakanya.
Taehyung: I'll try...but I can't promise.
"Eh di hindi tayo magkakasundo kapag ganyan ka."
Saad ko as I was disappointed.
Taehyung: Susubukan ko nga eh.
"Okay."
Taehyung: Tara....let's have dinner coz will be going on another trip tomorrow.
Sabi nito na siya namang umexcite saakin.
"San?"
Tanong ko sabay ngiti.
Taehyung: You'll see.
Sagot naman niyang pamisterious saka ngumiti.
"Okay."
Bumitaw na ako't umalis sa pagkakaupo sakanya at tumayo naman siya.
Inakbayan niya naman ako at dumeretso na kami sa restaurant.
Time Skip
Nasa banyo ako at naglalagay ng cream sa mukha ko habang si Taehyung naman nakahiga na siguro.
Lumabas na ako ng banyo pagkatapos nang night routine ko at dumeretso sa kama.
Taehyung was already lying on the bed while busy scrolling through his phone.
Hindi ko na siya pinansin at naglakad na papunta sa kama ko at humiga na.
I cover myself with a blanket and turned away from Taehyung.
Ang awkward talaga kapag tahimik ang atmosphere naming dalawa.
Nagdadalawang isip pa'ko kung kikibuin ko ba siya o mananahimik nalang.
I let a deep breath before anything else.
"Tae....?"
Taehyung: Yeah?
"Go-----goodnight."
Nag-aalangang saad ko.
Taehyung: Good night.
I put my lips together and smiled.
I closed my eyes and slept.
To be continued............
Yeahhhh!! So here it ends...chapter 56 y'all!
Nagbunga din po ang inactive days ko dito sa wattpad at nakaisip po ako ng mas maganda at nakakaexcite na concept sa mga susunod na chapters.
So see y'all sa next chapter!!!
(◍•ᴗ•◍)❤
Do Vote,Follow,Share and Comment ( ◜‿◝ )♡
©lavien_liu