NAGISING ako dahil sa pakiramdam na parang may nakatingin sa akin. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at agad na bumungad sa akin si Sig na titig na titig sa akin. He smiled when he saw me already awake.
"Hmm?" I asked him but he just gave me a sweet smile.
"Morning," he huskily said and kissed my forehead.
"Maganda pa ako sa umaga." He chuckled and enveloped me with his arms. "Anong oras na ba? Wala ka bang gagawin ngayong araw?" Tanong ko dito.
"I told you, I'll make time for you." Napa-ngisi ako sa sinabi niya.
"Gusto mo lang talaga ako makasama araw-araw." Bawi ko dito pero tinawanan niya lang ako.
"Anong gusto mo gawin ngayong araw?" Bigla akong napaisip sa sinabi niya.
"Movie marathon?" Agad kong na-realize kung anong sinabi ko. "'Wag na lang pala. Nagbago na isip ko." Mas lalo siyang tumawa dahil doon.
"How 'bout beach? Let's have a vacation kahit isang araw lang." Bigla naman akong napaisip sa sinabi niya. "I know that you feel stress this past few days. So do I." Aniya at marahang hinaplos ang buhok ko.
"Sige, gawin na 'tin 'yon. Sa susunod na linggo na din naman ang examination na 'tin, malapit na tayong mag-tapos ng college." Naka-ngiti kong sabi sa kanya.
"Hmm, let's reach our dreams together." Biglang nawala ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. "I want to be with you while reaching my dreams." He whispered.
Bigla akong nakaramdam ng kirot sa dibdib ko. Hindi ko alam ang pwedeng mangyari sa susunod. Oo nga't maayos pa kami ngayon, pero paano bukas? Sa susunod na araw? Buwan?
Alam ko na kahit hindi niya sa 'kin sabihin kung anong ginagawa niya ay meron itong kinalaman sa pagkawala ng pera sa kumpanya nila.
"Baby?" Hindi ako sumagot at isinubsob lang ang mukha ko sa kanyang dibdib. I can't answer you right now, Sig. Alam ko na kapag lumabas na lahat ng katotohanan ay baka ikaw pa mismo ang lumayo sa akin.
He sighed and hugged me tightly. Ramdam ko pa ang paghalik niya sa tuktok ng ulo ko hanggang sa muli akong dinalaw ng antok at nakatulog ulit.
Muli akong nagising at nakitang wala na sa kwarto si Sig. Tumingin ako sa orasan at halos limang oras pala akong natulog. Hapon na din ako nagising.
Pupungas-pungas akong tumayo sa higaan at lumabas ng kwarto para hanapin si Sig kung nasaan ito. Nang makita ko siya ay agad akong napangiti. Pero hindi lang siya ang nandoon. His family are with him.
"Alessio, anak... Pag-isipan mo itong mabuti." Mabilis akong nagtago sa gilid at hindi na magawa pang i-hakbang ang paa ko ng marinig ang boses ni Tita Anna.
"Mom, I know what I'm doing. Ako ang hahawak ng kumpanya na 'tin kaya alam ko ang dapat gawin." Are they talking about their company? Alam na ba nila kung anong ginawa ng mga magulang ko?
Hindi na ako nakinig pa at mabilis na bumalik sa kwarto. Hindi dapat ako makinig sa usapan nila. Nagpalipas pa ako ng ilang minuto bago muling lumabas.
Sumalubong sa akin si Sig at mukhang wala siyang kausap kanina sa ayos niya. Parang wala siyang pinoproblema pero ang totoo ay alam kong sobrang laki na nito.
"Good afternoon, do you want to eat?" Tinitigan ko ang mukha niyang masayang nakangiti sa akin.
"Yup! I'm sorry if nakatulog ulit ako." He smiled and reached my hands.
"Syempre ikaw pa ba? Malakas ka ata sa 'kin." Ngumuso ako dahil doon.
Inakbayan niya ako hanggang sa makarating kami sa dining area ng kanyang condo. Wala na din ang magulang niya kaya siguro pinuntahan niya na ako sa kwarto.
"Sana ginising mo na lang ako. 'Di ba dapat aalis tayo? Sorry about that." Mahinang sabi ko habang pinapanood siyang naglalagay ng pagkain sa plato ko.
"Wala namang kaso 'yon, Haya. We still have time. Saturday naman ngayon at meron pa tayong linggo para mag-libang." Aniya at nagsalin ng tubig sa baso ko. I mouthed 'thank you' to him.
"Pero... Busy ka." Mahina siyang tumawa sa sinabi ko at umiling.
"Hindi ako magiging busy pagdating sa 'yo, Haya. Alam mo 'yan kahit nung una pa lang." Matipid akong tumango sa kanya.
"What if ngayon na lang tayo umalis? I mean we still have time, right?" Mabilis na sumilay ang ngiti sa labi niya.
"Hmm, I like the idea of yours, Baby. Kaya nga na ready ko na ang mga gamit na 'tin paalis, e." Bumilog ang labi ko dahil sa sinabi niya.
"So, may balak ka pala talaga na aalis tayo ngayon, gano'n ba?" Nagpakawala siya ng isang malakas na halakhak. "Para kang tanga! Bakit ka ba tumatawa diyan?" Inis na sabi ko dito.
"I'm sorry about that. Its just that... You're so adorable." Inismiran ko siya at nagpatuloy sa pagkain.
"Kumain ka na nga. Ang daldal-daldal mo talaga kahit kailan." Inabot niya ang tuktok ng ulo ko at marahan iyong hinimas.
"'Di na po ako magkukulet, Baby ko." Malambing na sabi niya.
Alam kong namumula na ang mukha ko ngayon dahil sa sinabi niya. Itong lalaki na 'to talaga ay mahilig mambola.
"Alam mo, ang landi-landi mo ngayon. May kasalanan ka ba?" Nakita ko kung paano siya natigilan at nawala ang nakakaloko niyang ngiti. Sana pala hindi ko nalang sinabi 'yon.
Bumuntong-hininga ako. "Kain na lang tayo." Pag-iiba ko ng usapan at simpleng tango lang naman ang sinagot niya sa 'kin.
Akala ko hanggang sa umalis kami ay magiging gano'n ang mood niya, pero nung nakalabas na kami sa condo building niya ay muli siyang sumigla.
"Sa'n ang punta na 'tin? Sa beach ba? Saang beach?" Kanina ko pa siya kinukulit kung saan kami pupunta pero wala naman itong sinasabi kaya ilang irap na din ang ginawa ko sa kanya. Tatawanan niya lang ako at hahalikan ang likod ng kamay ko kaya mawawala naman agad ang inis ko.
"Just wait, Haya." Ngumuso ako at pinanood na lang ang daan na dinadaanan namin.
"Sure ka bang hindi 'to magiging sagabal sa schedules mo sa kumpanya niyo? Kahit hindi mo sa 'kin sabihin ay alam kong busy ka." Sabi ko dito ng hindi tumitingin dito.
"Its fine, don't worry about it." Bumuntong-hininga ako.
Imbis na ang oras niya ay nandoon sa kumpanya nila ay ngayon nandito sa akin. Kami na nga ang dahilan kung bakit nagkakaroon ng problema doon tapos kinuha ko pa ang oras niya.
"Ano bang iniisip mo? Mas mahalaga ka sa 'kin kesa sa kumpanya namin. Don't think too much." Mapait akong ngumiti sa kanya at tumango.
Nang makarating kami sa destinasyon namin ay hindi ko alam pero parang biglang na relax ang sarili kom sobrang ganda ng tanawin plus meron pang dagat doon.
"Madalas ako dito... If I want to be alone." Napangiti ako ng malaki habang dinadama ang malakas at malamig na simoy ng hangin.
"Sa 'yo itong lugar? O sa pamilya mo?" Tanong ko dito.
Pinaghugpong niya ang mga kamay namin kaya mabilis akong napatingin doon.
"Both. I'm the one who really owns this place. Kapag gusto nila Mom at Dad na pumunta dito ay ayos lang naman. You know... Quality time." Bigla akong pinamulahan dahil sa sinabi niya.
"Ano ka ba! Hindi mo na kailangan sabihin 'yon. Siraulong 'to." Humalakhak siya ng malakas dahil sa rekasiyon ko.
"Wala naman akong sinabing iba, ah? I just said the 'quality time'" inirapan ko siya.
"Gusto mo din ng quality time dito?" Tanong ko at natigilan ito sa tanong ko.
"Gusto mo ba? Pwede naman, hindi naman ako tatanggi basta ikaw." Isang irap ang ginawa ko.
"Diyan ka talaga magaling na lalaki ka!" Malakas na hinampas ko ang dibdib niya pero ang lokong ito ay tinatawanan lang ako.
Pinaikot niya ako paharap kaya ang tingin ko ay nasa may karagatan na. Ipinatong niya ang kanyang baba sa balikat ko habang ipinaikot nito ang kanyang mga braso sa aking bewang.
"Sig..." Biglang tawag ko sa kanya.
"Hmm?" Mas idinikit niya ako sa katawan niya habang mahigpit ang pagkakayakap sa bewang ko.
"If something happens... Please always remember that I love you." Naramdaman ko ang kirot sa dibdib ko habang sinasabi 'yon.
Maybe just this night, I want to feel him. Because after this, I will continue my plan. Para rin ito sa lahat dahil kung hindi ko ito gagawin ay mas lalo lang magiging mahirap ang sitwasyon.
"Of course, Baby. I'll always remember that. I can feel it, Haya. Why are you suddenly said that?" Hinawakan ko ang braso niyang nakayakap sa bewang ko.
"Wala lang, gusto ko lang naman sabihin sa 'yo kung gaano kita kamahal, Sig." Bahagya ko siyang nilingon at tumama ang ilong ko sa kanyang pisngi.
"Pinapakilig mo ba 'ko?" Mahina akong tumawa dahil sa sinabi niya.
"Hindi, ah! I'm just stating the fact, 'no." Napatili ako ng bigla niya akong kiniliti.
"Marunong ka ng magpakita ng emosyon, ha." Nakangisi niyang sabi sa 'kin na ikinasimangot ko.
"Of course! Nagpapakita naman talaga ako ng emosyon." Inirapan ko siya at umayos ng upo habang nakasandal sa kanyang malapad na dibdib.
"Nope. Whenever you look in my eyes I can't see any emotions. Kahit sa iba, Haya... I can't see anything." Ngumuso ako.
"Talaga ba? But that's really I am." Giit ko pa at tuluyan na siyang hinarap.
"Why are you stopping yourself? Ako naman 'to... Your boyfriend also your friend. You can be who you are whenever you're with me." Doon na tuluyang kumawala ang ngiti sa labi ko.
"Alam ko naman 'yon, Sig. And this... This is me. Kung anong nakikita mo sa 'kin, ito ako. A dog? Sad? Happy? I don't know how I should describe myself. Basta ang alam ko lang ay hindi ako kuntento. I want to be happy, gusto ko lang maging isang anak na mamahalin ng magulang niya." Mahabang sabi ko.
Hindi mapigilang tumingala para tignan ang buwan na malayang magbibigay ng liwanag sa madilim na kalangitan.
I always imagine myself as a moon. Does moon also crying?
Moon gives light in the dark. Ganun din ba ako? Nagbibigay din ba akong liwanag sa madilim nilang buhay? Sabagay, sa mga magulang ko ay siguro oo. Dahil sa tuwing sinusunod ko ang gusto nila ay natutuwa sila.
Bumuntong hininga ako at iniwas ang tingin sa buwan. Kapag ba ginawa ko na ang plano ay matatanggap pa din ba ako ng mga magulang ko? Ituturing pa din ba nila akong anak? Pamilya?
"You're spacing out." Doon lang ako nabalik sa isip ng magsalita si Sig sa likod ko at ipinatanong ang baba niya sa balikat ko.
"Wala, may naisip lang ako." Simpleng sagot ko dito.
"I'm tired," mabilis ko siyang nilingon mula sa aking gilid. Naka-pikit ito ng sabihin niya 'yon.
"Then let's go inside. Magpahinga na tayo." Malambing na sagot ko dito at hinimas ang ibabaw ng kanyang ulo.
"I want a kiss." Dumilat siya at agad na nagtama ang mga nata namin.
"Kiss? Okey." Binigyan ko siya ng isang mabilis na halik sa kanyang labi na ikinatulis ng kanyang nguso.
"I want a long and passionate kiss, Baby." Umirap ako dahil ang arte ng pagkakasabi niya no'n.
"Ang arte-arte mo naman. Buti nga binigyan pa kita ng kiss, e." Reklamo ko at inirapan siya.
"Oh? Galit na galit? Nanghihingi lang akong kiss, e." Mabilis ko siyang hinampas sa braso niya.
Ginamitan ba naman ako ng pambabaeng boses at nag-iinarte pa habang naka-usli ang kanyang nguso sa 'kin.
"Ang pabebe mo naman." I cupped his cheeks and immediately leaned to give a kiss he wants.
Its passionate and sweet. This is what I always feel whenever we're kissing. Walang nagbago. Mabilis siyang gumalaw at ngayon ay ito na ang gumagabay sa aming mga halik.
Siya na ngayon ang may hawak sa aking pisngi. Gumalaw ang kanyang kamay papunta sa likod ng ulo ko at halos mapasinghap ako ng maramdaman ko ang dila niyang gustong pumasok sa aking bibig.
I gave him access and allow him what he wants to do with me. Namalayan ko na lang na nasa loob na kami ng kwarto at muling nagsalo ang aming mga katawan na parang walang problema kaming kakaharapin pagdating ng kinabukasan.
NAKARINIG ako ng katok mula sa pinto ng aking condo. Pumunta kasi ako dito para kunin ang iba kong gamit at dalhin sa condo ni Sig. Dahil napag-usapan na din naman namin na sasamahan niya ako sa kanyang condo. Kaya sure akong kinuha niya na din ang ibang gamit sa kanilang bahay.
I opened it and Kaelene face showed to me with tears running down to her cheeks.
"Kaelene?" Mabilis siyang yumakap sa 'kin at doon umiyak ng umiyak.
Naguguluhan ako. Hindi ba't mas pinili niyang manatili sa bahay kasama ang mga magulang namin? Bakit nandito siya ngayon ay iyak ng iyak.
"I'm sorry, Haya... Sana pala sumama na ako sa 'yo nung una pa lang." Halos hindi ko na maintindihan ang sinasabi niya dahil patuloy itong humahagulgol habang naka-yakap sa akin.
"T-Teka, ano bang nangyari? Care to explain?" She dried her tears and look at me directly in my eyes.
"They are planning new, Haya... But this one is big. Handa silang manakit... P-Para sa pera. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Akala ko kasi kapag nanatili ako do'n ay mapipigilan ko sila sa mga ginagawa nila. Pero, Haya... They are now obsessed in money. Hindi ko na sila kilala. Ibang-iba na." Bumuntong hininga ako at hinawakan siya sa kanyang kamay.
"Do you still remember the plan I said to you?" Tipid siyang tumango kaya maliit akong ngumiti.
"We will do it. Let's start today, okey? Don't be scared, Kaelene. Dahil tayong dalawa lang ang magtutulungan dito. You understand? I'll try to talk to our parents... Again. So stop crying, okey? I'll do my best for this." Pag-aalo ko sa kanya dahil hindi pa din ito tumitigil sa pag-iyak.
"W-Warren and I are already broke up. He knows what's happening. Ayaw niya akong paniwalaan na hindi ako kasali sa ginawa nila Daddy." Bigla akong nakaramdam ng kaba.
Its not imposible that Sig's knows it too. Warren and him are close at each other. Maaaring magkwento ang isa tungkol sa nangyayaring nakawan sa kumpanya nila.
Based on what Kaelene situation, I know that she's really hurt because the man he loves left him. If it happens to me, I don't know if I can take the pain. Mas lalo akong naging pursigido na tapusin ang mga balak ng magulang namin. I'll do this not for me, but for everyone.
To be continued...
:)