Altı yıl önce.....
Biri uyanmamı söylemiş gibi uykumun hepsi kaçmış gözlerimdeki uykulu gözlerden eser kalmamıştı asla kendi kendime uyanmam mutlaka sinirle kalkardım çalar saat veya annemin bağırışları ile uyanır ve sinirli çatık kaşlı olurdum. uyandığımda kimse yoktu kuzenim yanımda yatağımın içinde uyuyordu yatağım büyük olduğu için çok rahattı benden üç yaş büyük olan kuzenimi çok seviyordum hala uyuyordu açık olan odanın kapısına baktığımda gözlerim büyümüş ve kalbimi korku kaplamıştı karşımda kide neydi öyle rüya görüyor olmalıydım çünkü ak sakallı dedeler genellikle rüyalarda olurdu yine o tarafa baktığım da yine bana bakıyordu gözlerimi çıkaracak kadar sert bir şekilde bastırdım o tarafa bakıyordum ve hala bana bakıyordu gerçekten çok korkuyordum ama nedense bayılmadım yanda olan elif ablayı dürttüm kalkmadı yatağıma girip yorganı üstüme çektim " elif abla korkuyorum" dedim kısık titrek ve korkmuş bir ses tonuyla gözlerini açtıktan sonra beni kendine çekti ve uyumaya çalıştım fakat hala kalbim korkudan delice çarpıyordu...