I was in my second year of college and my friends and I have this place where we would meet up. We loved hanging out at this arcade after class.
.
.
.
Mahilig kami maglaro ng games like pachinko, shooting games, racing games, Tekken pati yung hoop shooting. Karamihan sa min ay mga babae kaya hindi kami gaanong magaling sa mga laro and all we do is have fun, magkaroon man kami ng kasamang lalaki, it's either boyfriend sya ng isa sa amin or he's gay.
.
.
.
Minsan naman pag trip talaga naming mag-let loose, kumakanta kami sa videoke sa arcade na may stage at mapapanood ka ng ilang mga taong nasa arcade din na yun. Matagal din bago nila ako napilit na kumanta sa harap ng maraming tao, pero matapos ang mahabang pakiusapan, napilitan na din akong samahan si Claire sa stage at kumanta kasabay sya.
.
.
.
There's a danger in loving somebody too much and it's sad when you know it's your heart you can't trust ~
.
.
.
Feel na feel pa naming dalawa ang pagkanta ng Sometimes Love Just Ain't Enough nang may nakita akong lalaking nakatayo sa di kalayuan at ramdam kong nakatingin sya sa akin.
.
.
.
Hindi ko masyadong mabanaag kung ano ang itsura ng lalaking yun dahil nakatutok sa amin ang spot light sa stage pero I can say that from his silhouette, he's one hell of a hot guy.
.
.
.
Nang matapos ang kanta ay bumaba na kami ni Claire sa stage at umupo katabi ang mga kasama naming kaklase at mga kaibigan.
.
.
.
"Wow, Liana! Magaling ka palang kumanta? Takte ka. Pahiya-hiya ka pang nalalaman eh maganda pa boses mo sa min. Nakakainggit ka," sabi ng isa sa mga kasama namin. Hindi ko na matandaan kung sino sya dahil nakatuon ang pansin ko sa paghahanap sa lalaking nakita ko kanina.
.
.
.
Ilang minuto din akong nagpalinga-linga sa paligid pero I can't see a single sign that he's still around.
.
.
.
Umuwi na siguro. Pinanood lang siguro kami.
.
.
.
After ng turn sa pagkanta ng mga kasama namin ay nagkayayaan na kaming magsiuwi. Wala pa din sya.
.
.
.
Di ko alam kung bakit ako nakaramdam ng lungkot ng pagkakataon na yun pero pilit kong inalis sa isip ko yung kung ano mang bumabagabag sa amin.
.
.
.
Pababa na kami ng hagdan nang biglang . . .
"Miss, pwede ka bang makausap?" sabi ng lalaking lumapit sa akin. Tiningnan ko sya mula ulo hanggang paa. Gwapo sya, matangkad, moreno, wavy ang buhok at matangos ang ilong pero may pumasok sa isip ko. . . Hindi sya yun.
Pinauna ko na sina Claire at ang mga kasama namin.
"Uhm... Sure? Ano yun?"
"May nagpapatanong kasi kung may boyfriend ka na raw ba. Meron na ba?"
Heto na naman sila. Ang mga lalaking walang lakas ng loob magpakilala at pumorma sa isang babae kaya gumagamit ng kaibigan to do all their dirty work.
Anong sasabihin ko? I'm not interested in guys with no balls din naman kaya . . .
"Meron na. In fact, he's waiting for me donwstairs." Kahit wala naman talaga. "Anything more that I can help you with?" sabi ko sabay ngiti.
"Ay ganun ba? Sayang naman. Mukha kasing type ka ng tropa ko eh."
"Sabihin mo dyan sa tropa mo, magpatubo sya ng bayag kung gusto nyang pormahan ang isang babae. Hmp." Sabay walk out.
Yun pa naman any isa sa mga pinakaayaw ko sa mga lalaki. Ang pagiging mahina ang loob. Like, if you really think you like a girl, bakit di mo man lang sya i-approach yourself? After all, ikaw din naman any makikinabang at hindi ang friend mo.
.
.
.
After nung encounter na yun ay dumiretso kami sa paborito naming restaurant na malapit sa school. Yung, alam nyo na, pang-estudyanteng kainan pero hindi sobrang cheap, may WiFi at air-conditioned. Napansin kong wala na si Claire.
"Nasan na si Claire?"
"Ayung, nauna na. Tumawag bf nya date daw sila." -Jen
"So, Liana, what's the deal with that guy na lumapit sa 'yo kanina?" tanong ni Karen.
"Ah yun ba? Wala yun. Random guy na may friend na gustong pumorma sa kin or whatever" sagot ko.
"Anong sinabi mo?" -karen
"Nireject ko."
"Ano ka ba naman? Napaka-stiff mo talaga! Hindi mo man lang binigyan ng chance yung tao." -Jen
"Oo nga. Malapit ka na mag-18 wala ka pa din nagiging boyfriend... wala ka pa ding experience!" -Karen
"Palibhasa masaya kayo sa boyfriends nyo eh." -Ako
"Di lang masaya. Nasasarapan pa. Hahahaha" sabi ni Jen sabay apir kay Karen.
"Kadiri talaga kay---"
"Uhm, excuse me, Miss." Sabad ng isang boses ng lalaki.
Nilingon ko sya. SYA YUN! Same clothes, same height, same aura.
"Yes?" Tanong ni Karen na hindi mapigil ang pagngiti maybe because she realizes how gorg this guy is.
Lumingon yung lalaki sa kin. Bumilis ang tibok ng puso ko. Yung tipong maghahyperventilate na ako at ramdam kong umaakyat ang init sa mukha ko. Oh no! I'm probably blushing right now!
Tumingin sya sa kin for about a couple of seconds tapos ay iniwas nya na ang mata nya at nangamot ng ulo habang ngumingiti sa sarili nya at nagsalita. "Actually, Miss, I wanna apologize earlier for asking my friend to hit on you for me."
Shit. From gorgeous, he's now so effing cute! Gaaaaaawd! Wait! Did he just say na inutusan nya yung friend nya? Meaning, sya ang may gustong pumorma sa kin. Fvck!
"I'm sorry kung hindi naging maganda ang dating sayo ng ginawa ko." Naging seryoso ang mukha nya habang sinasabi nya yon.
Of course, I can feel Karen's and Jen's eyes shooting darts at the back of my head. Sila pa? Haha.
"Anyways, sorry ulit. Regards na lang aa boyfriend mo."
"BOYFRIEND?!!" Sabay na react nung dalawa. Mga gaga talaga. Di na nakapagpigil. Nagulat yung lalaki sa tinis ng sigaw nung dalawa. Sa ingay nila, pinagtinginan tuloy kami ng mga kumakain sa resto at sinabihan kami ng staff to keep the noise down. Grabe, nakakahiya. Namumula na siguro ako lalo ngayon.
Nang humupa na ang komosyon, nagsalita si Karen.
"Anong boyfriend, kuya? Single na single tong kaibigan namin."
"Single and ready to mingle. Di ba, Liana?" Sabi ni Jen sabay siko sa tagiliran ko.
Tumingin sa kin yung lalaki at naramdaman kong lalong umaakyat ang dugo sa mukha ko. Fuck. I'm blushing. Stop!
"Yeah, single," is all I was able to say because anything more eh baka mapasama pa ako. Ngumiti sya sa narinig nya.
"Oh, but then wh-? Never mind. It's nice to meet you. I'm Ethan," he said and extended his arms towards me and shook hands with me.
"Liana," sabay ngiti. "These are my friends. Jen and Karen."
Parang sira ulong sabik makipagkamay yung dalawang kaibigan ko.
"I know it's awkward but..." sabi nya na naman habang iniiiwas ang tingin nya sa akin.
"What?" -Karen
"Can I have your number, Liana?"
.
.
.
.
.
At yun na nga ang una naming pagtatagpo, medyo common kung tutuusin pero kung ganun ka-hot na lalaki ang poporma sa yo, common ba yun? Honestly, nung mga times na yun eh hindi ko alam kung pinagtitripan nya lang ako pero naisip ko, what's the harm in trying?
Little did I know...
__________________________________________________
Oh yeah, hahahaha guys. Sorry for the wait. I was having problems with my personal life kasi pero eto, natapos ko na din. Salamat sa 50 readers nung prologue ko. Hahahaha alam ko hindi ko pa kayo follower. Okay lang sa kin. Mahalaga, nababasa nyo to at sana mag-enjoy kayo. Thanks, guys. Have a nice weekend. :)