Ανοίγω τρομαγμένη τα μάτια μου γιατί είχα ανατριχιάσει.
Βλαμμένη σκέφτομαι ξεχασες το air codision όλη νύχτα ανοιχτό.
Γυρνάω πλευρό και βλέπω το κρεββάτι της Χαράς άδειο.
Λες να κοιμήθηκαν μαζί ; σκέφτομαι και χαμογελάω.
Παίρνω το κινητό στα χέρια μου, ήταν όντως μεσημέρι.
Η ώρα κόντευε δυο.
Χάζεψα λίγη ώρα στο Facebook και στο instagram ώστε να ξυπνήσω εντελώς και σηκώθηκα με δυσκολία απ το κρεββάτι.
Ευτυχώς δουλευάμε απόγευμα σήμερα αλλιώς δεν θα την πάλευα πρωινή.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο είχα πολύ άσχημη διάθεση.
Λίγο ο δυνατός πονοκέφαλος απ τα πολλά σφηνάκια.
Λίγο το ότι είχα εφιάλτες όλη νύχτα.Λίγο το άγχος της πρώτης μέρας λογικό το βρίσκω.
Έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα για ένα κρύο ντους να συνέλθω.
Άρχισα ήδη να νιώθω καλύτερα μετά από λίγα λεπτά.Τύλιξα μια μεγάλη άσπρη πετσέτα στο σώμα μου και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.Αυτά παθαίνεις όταν ξενυχτάς λέω στον εαυτό μου.
Με γρήγορες κινήσεις έπλυνα τα δόντια μου ενώ άπλωσα μια ενυδατική κρέμα στο πρόσωπο μου.
Φόρεσα τα εσώρουχα μου κ ένα αθλητικό σορτσάκι κ ένα τιράντε μπλουζάκι και βγήκα απ το μπάνιο.
Κατεβαίνω στην κουζίνα και βάζω καφέ.
Ακούω φωνές απ την βεράντα και προχωράω προς τα κει.
Ώστε εδώ είναι τα πιτσουνακια μου σκέφτομαι και χαμογελάω.
"Καλή μέραααα" Λέω δυνατά ενώ τρομάζουν και οι δύο και εγώ γελάω.
"Καλησπέρα θες να πεις,μεσημεριασε μικρό" λέει ο Ανδρέας ενώ κάθομαι δίπλα του.
"Τι ώρα ξυπνήσατε εσείς παιδάκια; "Λέω ενώ κοιτάω την Χαρά.
Χαμογελούσε ως τα αφτιά.
"Εγώ κατά της 12 και λίγο αργότερα και ο Ανδρέας."λέει και τον κοιτάει.
Την κοιτάζω όλο νόημα.Έχει πολλά να μου πει.
"Εγώ πρέπει να φύγω.Αλλιώς η Ελευθερία θα αρχίσει πάλι."
"Εντάξει τα λέμε σε λίγο.Και εμείς πάμε να ετοιμαστούμε."
"Έδωσα πριν στην Χαρά τα ρούχα σας."λέει και μπαίνει μέσα.
"Και τώρα οι δυο μας"λεω και χαμογελάω.