Matinis at malakas na sigaw ang umalingawngaw sa kwarto ko umaga ng Linggo. May mga kamay na pumipigil sa akin upang mas lalong mag histerya sa harap ng salamin. Hindi ko talaga matanggap na ganito na ang buhok ko ngayon! I looked so bad. It felt like I went back to square one. After ilang months na pagpapa-tubo roon ay ganun ganun na lang mapuputol. Walang hiyang Prof iyon! Walang hiyang program! Walang hiya na lahat! Ugh!
"Bakla ka, tumigil ka nga riyan." Pagod na sita ni Kobi habang naka-tanaw sa akin mula sa likod. Naka-upo siya sa kama ko habang si Jade naman ay nakatayo at nakapameywang.
They eventually got tired calming me down. Mula pa kasi sa salon hanggang nakauwi kami sa bahay ay inis kong pinag-sasabunot ang maiksi ko ng buhok. Parang baliw lang.
"Maganda nga kasi! Kaya nga dun ka namin sa Tito ko dinala para mas ma execute iyong gusto nating hairstyle para sayo! Kung sa barber shop ka naku baka two by three ka na ngayon!" Sabi ni Kobi. Humalakhak si Jade kaya mas lalo akong nag tantrum.
"Sabi niyo nakaka-liit ng mukha ito! Tang ina niyo para nga akong si Kimmy Dora nito. Ang lapad lapad ng mukha ko mga hayop kayo!" I swear this is really stressing me out so much. I don't know if this is just annoyance about the damn protocol or I am slowly developing anxiety attack.
Paano na ito? Ang yabang yabang ko pa naman sa school. Ang lakas kong mang-irap ng mga boys tapos ngayon eto na? Paano kapag nakita nila ako? They will take revenge! Gosh! I don't think I can handle bullying anymore. I've had it worse back then.
"Gaga, hindi kaya! Lakas maka Thailander ng buhok mo. Yoshi Rinrada lang oh." Si Jade naman at sabay tapik ng palad niya sa ilalim ng baba ko. Napa-tingin ulit ako sa salamin.
"Walang bakas hayop ka! Yoshi Rinrada rehab version." Eksaherada akong umiyak. Kahit wala namang luha.
"Alam mo ewan ko sa'yo, Apple! Napaka nega mo. Pareha parehas lang tayong mapang-lait dito noh! If you really looked so bad right now we will tell it straight to your face!" Si Kobi at pinagkaabalahan na ang mga nabili niya sa Watsons.
"I'm not saying I look ugly now, duh? What I am saying is I don't look feminine anymore." Ginalaw galaw ko ang mukha ko sa iba't ibang angle para makita ko ang impact ng haircut na ito sa kagandahan ko.
"Praning ka lang, bakla! Iba ang awra ng baklang nagho-hormones sa baklang hindi. Kaya kahit short hair ka pa, lilitaw at lilitaw pa rin ang glow at femininity mo."
"Hala at yarukin mo na ang isang pad niyang estrogen at male blocker mo! Oa nito." Ani Jade at umalis na sa likuran ko. Pinagkaabalahan na nila iyong mga pinamili nila kanina.
I stared at my reflection. Well, it's really not that bad. The cut was not so short. And Kobi's Tito really did a good job though. He made sure it will suit the shape of my face. Nag-iinarte lang ako para kunyari si Marga ang drama ko.
But on the serious note, this is really not helping me with my gender dysphoria. Ang daming pinagdadaanan ng isang trans para lang maging komportable kami sa sarili naming katawan at sa mga tao sa paligid namin. Malas pa at nasa Pinas ako. Malas pa at hindi lahat ng paaralan nagpa-participate para maging transgender friendly ang kanilang institution. Haay.
Napa-tulala na lang ako bigla sa harapan ng vanity ko. Labis ang pagkabog ng dibdib ko nang sumagi na naman ang pakikipag-kita ko kay Tyson. I was very sure and decided days ago. Pero ngayon na naputol na ang buhok ko ay parang binawian ako ng kumpyansa. Sino ba naman ang magkaka-confidence sa lagay na ito?
Not to mention that he's consistently going thru my DMs every day. Hindi naman kami oras oras nag-uusap pero sa isang araw may chat talaga ang lolo niyo!
Napa-sulyap ako kina Kobi at Jade. Hindi ko pa sinasabi sakanila ang tungkol kay Tyson. Wala akong lakas ng loob na e-welcome ang mga magiging opinyon nila roon. I mean, they have witnessed how I miserably failed with the last guy I met through this dating app. At ngayong broken na iyong confidence kong makipag-kita kay Tyson dahil sa buhok ko ay baka tuluyang gumuho iyon kapag narinig ko ang sasabihin nila.
I have seen the guys they met in the app and they were all not in the calibre of Tyson. Ang layo layo ng mga lalaki nila sa lalaki ko. And I'm afraid they will find me too ambitious for this. Though it's not my fault. It's the guy that wants me. Charot!
I took my phone from my vanity and opened the app. Tyson's last message yesterday is still sending me chills. I can't believe he's really here. Talking to me like he didn't just grab the ass of his girlfriend in front of me!
Ty: Aryt, babe.
Matapos iyon nang magpaalam akong kakain muna at aasikasuhin ang assignment ko sa last subject ko kahapon. He seemed to be so active yesterday. It was the day after he asked me to meet him that he started with the call signs. Minsan sexy, babe or chic. Ang fuckboy fuckboy lang ng dating. Naririnig ko iyong tono niya kahit na hindi ko naman talaga narinig ng matagal ang boses niya. It's just weird that I seem to know how he utters those and how his deep baritone feels. Sign na ba ito na papasok na nga ako sa buhay niya? O ako ang papasukin niya? Ahehehe.
The two ugly ass went home around 5 pm. Naabutan pa nila si Kuya na galing nag-laro ng basketball at naka-hubad barong umiinom ng tubig sa sala. Kobi has a huge crush on my Kuya ever since. Ang landi lang rin ni Apollo dahil kapag alam niyang may nagnananasa sakaniya ay nagpapa-sikat naman lalo. Yucks!
Days passed by and I got busy with school stuffs. Dwayne still has hang over with their fifth anniversary. Sinurpresa pala siya ni Rocco imbes na siya. I am genuinely happy for Dwayne but I still cannot help but feel envious. Lagi niyang sinasabi na hintay lang at darating lang din iyon. Dumating naman na. Pero hindi ko naman alam at sigurado kung siya na nga ba. Nilandi-back naman na ako pero hindi ko alam kung may isusunod pa iyon or iyon na iyon? Tyson's playfulness is slowly giving me anxiety. Na oo nga at ako panigurado ang target niya ngayon pero hanggan kailan ang itatagal ko? Swerte na nga raw iyong one and a half week. Baka one hour lang akes! Jusko. Dinaig pa ako ng SOGO.
"Ang gwapo mo, Sandova!" Tumili ang babae kong blockmate nang pumasok ako sa History of Architecture class ko. Kanina lang ay pumasok rin ako sa klase ni Prof Arthura. She was very satisfied with my hair. Hindi ko napigilang irapan siya kanina.
Naririndi ay inirapan ko rin ang babae. She was giggling with her two friends. Namumula pa. Yucks! Paka landi nito.
"Tumahimik ka!" Bulyaw ko. Tila mas lalo pa itong kinilig sa upuan niya.
"Oh shit! Ang gwapo mo talaga. Ganiyan na lang palagi, please." Patuloy niya. I can't help but feel even more bad about myself. Cutting my hair and having to face people is one thing. But having a straight female ogling me is another thing!
"Tang ina mo, isa pa at sasabunutan kita riyan." Bad trip ko na talagang sabi. Natahimik naman siya at pabulong ng kinikilig kasama ang dalawa pa. Umirap ako at naabutan ang atensyon naman ng mga lalaki sa akin.
Naka-ngisi sila at mapang-asar na naka-titig sa akin. There were about five of them. They already saw my new look two days ago but never got the chance to mock me. At ngayong may malanding panget na naglulupasay ay nakita nila iyong pagkakataon para kutyain ako.
"Tang ina mo, Apple, ah. Ano ka ngayon? Lakas mong tawagin kaming panget. Ngayon boy cut ka na rin!"
At nag-tawanan sila na sobrang nakakaasar pakinggan. See? This is what the heterosexuals never understand. The bullying and discrimination we get to face on a daily basis just because of our sexual orientation. Mapa maganda o panget ka mang bakla wala kang kawala. Pantay ang tingin nila sa lahat ng mga nasa ikatlong kasarian. Kaya kadalasan ay nagiging defense mechanism nalang ng mga bakla ang maging mapang-lait at balahura rin sakanila. Minsan pa ay sinasakyan at nilalait na lang rin ang sarili para mas hindi kahiya-hiya. Naiiyak ako habang iniisip kung kelan pa kaya darating ang panahong wala ng ganito.
Hindi ko na lang sila pinatulan pa. Imbes ay binigyan ko sila ng seryosong mukha na makakapag intimidate sakanila. It was effective since I saw how their expressions changed. Tila napahiya. Now that's how we should react to it.
It was the second subject of the day. After this will be our lunch break. Tahimik akong nakikinig sa Prof kahit sobrang boring na nang biglang nag vibrate ang phone ko. I secretly opened it and saw a notification from Tyson. My heart jumped at that and just like the usual, my hands are now sweating ang shaking. All the time, Tyson!
Ty: hey.
Nanginig agad ang labi ko. I typed in immediately.
Me: hey.
Ang bilis ng reply niya kaya tila nabingi na ako at hindi na naririnig ang discussion.
Ty: Let's meet. Now.
What? Namilog ang mga mata ko. We haven't set up a date yet. I mean, gugustuhin ko talagang agad agad? Eh na boy cut si mamang ng malala. Kung hindi pa sana ay matagal ko nang kinita itong bortang ito.
Me: As in now?
Ty: Yeah. I'm at a condo near a mall. Lunch?
Nalula ako. Seryoso na ba talaga ito? At anong ginagawa niya sa condo? Dun ba siya nakatira? Saang mall?
Me: Hmm. Pwede.
Tang ina! Hindi ko pa talaga kaya. What if he'll get disappointed? I looked nothing like my pictures in the app! I had a shoulder length hair there. Now it's all gone!
Ty: G? All on me, babe.
Tumaas lahat ng balahibo ko. Wala namang kung ano sa sinabi niya pero parang may pahiwatig na may kantotang magaganap. Jusko!
I want to decline so much but I'm also thinking about this very chance. Not everyone gets this for sure! And a lot are waiting out there! This is Tyson freaking Echiverri!
Should I waste this chance? What if he'll be turned off? And not ever talk to me again. Nalilibogan siya panigurado ngayon at kung hihindi ako, edi wala! Hanap ng iba. And would never even think of paying attention to me anymore. Namutla ako sa naiisip.
Me: Okay. Sure. Which mall?
Pikit mata ko iyong sinend. At ang bigat ng hininga ko habang palabas ng building nang matapos ang klase. Sinabi niya sa akin ang mall. Hindi kalayuan.
Ty: I'm on a red tee shirt. You know my tats already, right?
Napakagat labi ako. Yes, babe. I know every inch of you. Sheet.
Me: Yup. I'm on a white polo shirt and black jeans.
Ty: Noted. Let's meet at the arcade, then.
Nagwawala na ang puso ko habang tinatawagan si Dwayne. Nasa klase pa siya at nagte-take notes pa raw. Hindi ko maipagkakailang nae-excite rin ako ng sobra. Bahala na ito! Come what may. It's now or never, Apple!
"Sige na, bakla. Hindi naman tayo mag-tatagal, eh. May titingnan lang ako."
Isasama ko na lang si Dwayne para may moral support ako. Hindi ko na sasabihin kung anong pakay ko. Doon ko na sasabihin. Kasi kapag sinabi ko ay baka isipin niyang manla-lalaki ako at baka hindi pa sumama.
"Naku, iyan naman lagi ang sinasabi mo, eh! Apple, may babalikan pa akong klase after lunch!" Aniya. Naririndi na talaga ito sa akin dahil parati kong inaaya kung saan saan.
"Gaga, alam ko! Ako rin naman, eh. As in may titingnan lang talaga ako!" Pangungumbinsi ko. Please, Dwayne, sumama ka. Maawa ka. Makakantot na ako finally. Please, please.
"O sige, sige. Basta sandali lang tayo, ah?" Napa-ngisi ako. Yes!
"Yes! At dun na rin tayo maglu-lunch. Treat kita."
At ayon nga, ang lapad na ng ngisi ko habang papunta na kami ni Dwayne sa mall. Inosente lang siyang naka-sunod sa akin. Ako naman ay labis labis na ang kaba habang paulit-ulit na tinitingnan ang huling mensahe ni Tyson.
Ty: On the way now.
Sheeet.
Nag-lunch muna kami ni bakla at syempre sagot ko. Sumabay na lang ako ng lunch kahit na magla-lunch din naman kami ni Tyson. Nung nakaraan binilhan ko rin siya ng liptint. Kung ano ano lang binibigay ko sakaniya. Dwayne is not taking hormones yet, actually. May hesitations pa siya at medyo natatakot. Kaloka naman kasi sino pa magho-hormones kung ganiyan genes niya? Baliw na baliw na nga iyong jowa paano pa kaya kung naka-laklak na ito. Ayoko na mag think.
Matapos naming kumain ay nag-libot libot muna kami sa mga boutique. Hindi pa naman naga-update si Tyson na nakarating na siya at pinapakalma ko rin muna ang sarili ko. Para akong lumulutang habang naglalakad.
My phone beeped and I already knew what's up.
Ty: I'm here now. Arcade.
Tinapik ko si Dwayne na tingin ng tingin sa loob ng mga boutique.
"Bakla, akyat tayo. Sa third floor." Aya ko. Labis na ang dagundong ng lintek kong dibdib.
Nang nasa ikatlong palapag na ng mall at nakarating sa arcade ay hinila ko siya. I saw her confused face.
"Anong ginagawa natin dito?" Tanong niya. I pouted to make it seem like I'm not fidgeting about the situation.
"May kikitain ako ngayon! Dito kami mag-kikita." Sabi ko at inilibot ang mga mata.
"Huh? Sino, babae?" Napa-irap ako sa ka bobahan ni Dwayne. Laro si bakla!
"Huwag kang ano, bakla! Syempre, lalaki!" Sabi ko.
"Saan mo naman iyan nakilala?" Tanong niya at mas lalo akong na conscious dahil parang huhusgahan niya ako. Sana all lang talaga Dwayne at nasa mansion lang ang sayo! Ako kailangan pang hanapin. Uminit ang pisngi ko.
"Sa isang dating app.."
Nanlaki ang mga mata niya. I know right. This isn't for you, honey.
"Tulungan mo na lang akong mag-hanap. Nandito na raw siya, eh." Umiwas na lang ako ng tingin at hinanap si Tyson. Hindi na ako nakapag-reply sakaniya sa sobrang kaba.
"Ano ba kasing suot niya?" Tanong ni Dwayne. My heart jumped at that. She just reminded me to actually do that and find him.
"Naka-pulang t-shirt daw siya! Tapos may tattoo sa braso."
Naglakbay ang tingin namin pareho sa buong arcade. And when my eyes darted at the bumper cars area. Naroon siya at dominanteng nakatayo. With both hands in his pocket. His big tattooed arm is on full show and is slightly flexed. Wearing a simple red tee shirt and a fitted maong pants.
"Apple! Nandito-"
"Oh my god! Dwayne, nandito siya." Sabay naming sabi ni Dwayne.
Humarap ako sakaniya at inayos ang mukha. Tapos ay huminga ako ng malalim at mariing pumikit.
"Okay. Okay. Bakla, dito ka lang. Huwag kang aalis dito!" Patalon-patalon kong sabi. Napa-nganga siya.
"T-teka, Apple-"
"Sssh! Huwag ka nang mag-reklamo. Dito ka lang!" Sa sobrang excitement at kaba ko ay iniwan ko na siya roon at tumakbo patungo kay Tyson.
Magka-salikop ang dalawa kong kamay nang unti-unting nakalapit sakaniya. His jaw was clenching as he looked at the cars bumping with each other. One movement from me and I caught his attention.
His dead serious eyes are now directed to my hopeful, assuming eyes. The coldness of his stare is very contradicting to what he was saying in his messages. His stance is screaming of dominance and his 6 foot something height only added more arrogance in his aura.
This is it. Oh my...
"H-hi!" I cheerfully greeted. His brows slightly creased. He's looking down at me. Oh my fucking...
"I'm Apple." I tried to sound confident but his aura is enough to make me feel insecure and unworthy of him. He's such a God.
His jaw clenched and he faced me now. Ang kumpyansa sa sarili ay unti-unting nawala dahil sa kawalan niya ng reaksyon. And when I was about to utter another word. The side of his mouth rose and an insulting and ridiculed smirk formed. He shook his head and turned his back on me and dialed someone on his phone.
With a shocked face and a slightly opened mouth, that caused my first ever heart break.