Another Chapter is here and I hope this could make you smile and happy if you're having a bad day:)
A smile a day takes the negativities away!
Kaya ngumiti ka ngayon din!!
It doesn't matter if you're now smiling like an idiot...the thing is-----YOU SMILED 😊:)
So here's Chapter 52 y'all....Enjoy:)
©lavien_liu
*******************************************************
TAEHYUNG's POV
It was really a living hell in my family...Sila ang nasusunod sa lahat ng bagay at kahit anong tanggi ko I always end up without a choice and no matter how much I don't wanna do it,napipilitan ako dahil wala akong ibang gusto kundi ang maging masaya at proud sila sakin.
Kahit sino naman siguro yun lang ang tanging gusto,mga anak tayo kaya obligasyon natin yun,pero minsan sumusobra na sila.
Daine: Glad I could help.
She said with a smile and made her way out of the room.
Napatingin naman ako sa kamay ko na balot na nang benda.
Isang tao lang ang nagmalasakit sakin gaya nang ginagawa niya kapag nagiging pabaya ako sa sarili ako...Hindi ko din inaasahan na tatapatan niya ang mga ginagawa saakin ng taong yun.
I laid on the bed and took my phone.
Maya-maya pa bumalik na siya at pinatay ang ibang ilaw at umupo sa kama.
Daine: Ang Inosente mo pala pag umiiyak noh.
Sabi nito sabay higa at binalot ang sarili niya ng kumot saka tumalikod saakin.
I smirked and looked at her.
"Ang sama talaga nang ugali ko."
Sabi ko naman sakanya sabay ngisi.
Daine: Matagal na noh.
Sagot naman niya.
Napailing nalang ako at ngumiti sa sarili sabay lapag ng cellphone ko sa mesa at humiga na at tumingin sakanya.
Kung gaano kabait minsan tong babaeng toh,ganun din ang ikinasama at ikinataray.
Nakakagulat lang din minsan na may inilalabas siyang kabaitan kahit napaka MATALAK niya.
I smiled at myself and rested myself comfortably on the bed and slept.
Time Skip---NEXT MORNING
I woke up because of the pain I felt on my hand.
Bumangon na'ko at napahawak sa ulo...dumagdag pa tong hangover ko.
Bigla namang pumasok si Daine na bihis na.
Daine: Hi... goodmorning.
Bati nito sabay lakad palapit sa dereksiyon ko at umupo sa harap ko.
"Heyy...."
Sagot ko sabay napangiwi dahil sa sumasakit ang kamay ko.
Daine: Patingin nga nito.
Sabi niya sabay kuha sa kamay ko at tiningnan.
Tumingin naman ako sakanya habang paunti-unting tinatanggal ang benda na nakabalot sa kamay ko.
I'm not used to having feelings like this towards her when she's like this.
"Ahh-----!"
Daine: Naku sorry,....namamaga siya o
"Don't worry it's just minor bruises.... it'll be gone soon."
Sabi ko sabay alis nang kamay ko sa pagkakahawak niya saka tumayo na sa kama at naglakad papuntang banyo.
Habang naliligo naman ako sumasakit naman ang kamay dahil sariwa pa ang mga sugat dito dahil sa pag suntok ko sa salamin kahapon.
Time Skip
I went out of the walk in closet and took my school bag and phone and went out of the room heading to the kitchen.
Daine was sitting on the Dinning Table using her phone.
I purposely cleared my throat to get her attention and it worked.
Daine: Uhmm you're here.. Let's eat.
Sabi nito sabay lapag nang phone niya sa mesa.
I gave her a small smile and sat on the chair beside her to eat.
Daine: Teka.
Agad naman siyang tumayo at tumungo sa kitchen area.
Pagbalik nito dala niya na ang first aid kit at umupo naman sa upuan niya.
Daine: Kamay mo.
Sabi niya sabay lahad nang kamay niya asking for mine as she smiled.
I looked at her with my eyebrows raised.
Daine: Ang kapal ng kilay mo.
Asar nito sakin sabay hablot sa kamay ko.
"Ahhggg!"
Reklamo ko naman....eh binigla ehhhhh!
Daine: Ehehe....soriii.
Pa cute nitong sabi sabay sinimulan nang gamutin ang kamay ko.
***************
Daine: Okay na toh.
Sabi niya sabay ngiti.
Ngumiti naman ako sakanya.... medyo awkward nga lang.
"Thank you."
Daine: Sa susunod kasi mamili ka nang susuntukin,Manununtok ka lang rin naman piliin mo yung mas matigas pa sa salamin para mawalan ka na nang kamay tuluyan.
Asar niya naman sakin.
"How'd you even know that I punched a glass?"
Daine: Dzuhh may mga souvenir ka kaya sa salamin na sinuntok mo....Kumain na nga tayo.
Inis nitong saad sabay lagay sa Plato niya nang pagkain.
I just smirked to myself and started filling my plate.
End of TAEHYUNG's POV
Time Skip
DAINE's POV
Alam kong hindi parin talaga siya sanay sa mga bait-baitan ko,well okay naman talaga ako sakanya lalo pa't hindi din naman pala puro kademonyuhan meron siya....medyo mabait rin ang kaso lang mahilig talaga siyang mambwesit at ang sarcastic pa,yung tipong ayaw pang sagutin nang matino mga tanong mo.
I felt a little bit of pity for him....naka freeze ang credit cards niya at malamang wala din siyang cash at hindi pa sila okay nang parents niya kaya mabigat din sa pakiramdan ang dinadala niya ngayon.
Mga kaibigan niya lang sa ngayon ang meron siya at kahit papaano.....ako din.
I washed the dishes all by myself since Taehyung's hand is wounded at ayoko ko namang lumalala dahil kapag namaga nang tuluyan yun,matatagalan sa paggaling at baka solo ko na talaga lahat ng gawain dito since his wounded hand can be an excuse for him to not do any chores at all.
Good for him...Bad for me kaya hahayaan muna natin siyang mamahinga nang panandalian para gumaling na kamay niya.
I was done doing the dishes and went to the living room where he was sitting comfortably waiting for me.
Hinablot ko na ang bag ko at ang folder na may mga modalities niya.
"Let's go."
Sabi ko saka naman siya tumayo at sabay na kaming lumabas sa apartment.
Parking Area
He went to the drivers door to where I was also going.
"Ikaw magmamaneho?"
Tanong ko naman.
Taehyung: Yeah...
"Kaya mo ba?"
Taehyung: I can...I'm ambidextrous.
"Okay...sige."
Yun naman pala eh...so okay lang kahit maputulan toh nang isang kamay since he can do with both of his hands.
Pumunta na ako sa kabilang pinto at umupo sa passengers seat.
Sinusian niya na ang kotse at minaneho na Ito.
Time Skip-Konkuk University
As usual magkadikit kami na pumasok sa building.
Hinatid niya ako sa locker area at Andun na si Sang Won naghihintay.
Sang Won: Hello sainyong dalawa.
Bati nito sabay ngiti saamin.
I smiled back at her at bumitaw na si Taehyung saakin.
Taehyung: I'll just see you at class.
Sabi nito sabay lakad paalis.
Kinuha ko na ang textbooks ko sa locker at sinara Ito.
Sang Won: Anyari sa kamay nun?
Napabuntong hininga nalang ako saka nagsimula nang maglakad together with Sang Won.
"Ayun uminom kagabi kaya nagkalakas nang loob sugurin sina Tita at Tito tapos nag-away sila tungkol dun sa pag freeze nang credit cards niya at dahil gusto niyang mailabas galit niya.....Sinuntok ang salamin,kaya ayan."
Paliwanag ko sa pabirong paraan.
Natawa naman si Sang Won ng bahagya.
Sang Won: No wonder he seems depressed....ikaw ba naman pagkaitan ng datung ghorl...hayyy naku tiyak makakapatay ka talaga.
"Sakin Okay lang....since hindi naman sa pera tumatakbo buhay ko,wag lang nilang makukuha Motor ko,maghahalo talaga ang balat sa tinalupan."
Inis ko namang sabi.
Sang Won: Buhay mo talaga yung motor mo noh.
"Dzuhhh Ducati kaya yun atsaka kahit sino naman siguro yun ang dream vehicle noh kaya nung niregaluhan ako nun eh Hindi ko na pinakawalan pa noh."
Katwiran ko naman.
Sang Won: Maiba nga ako....ano nga pala gagawin mo sa 1week sem break natin? Kayo ni Taehyung,atsaka sa sitwasyon nun mukhang kailangan niya talaga nang peace of mind.
"Ikaw...ano bang plano mo?"
Sang Won: Maga-out of town siguro ako...kailangan nang kaluluwa ko nang general cleansing sa dami ng ganap sa kamunduhang Ito------that'a what I really need.
Sabi naman niya.
"Ako naman....bahala kung ano nalang."
Derestsong sagot ko.
Sang Won: Mag bonding naman kayo noh! Para naman magkabuuhan na.
Asar naman niya.
"Gaga! Pinagsasabi mo nanaman?."
Pagtataray kong tanong sakanya.
Sang Won: Baka lang naman,kasi baka eto na ang PERFECT time para magkaayos kayo....Diba.
Suhestiyon naman niya sabay ngiti saakin.
I rolled my eyes over her.
"ASA ka naman noh! Aso't pusa,Away bati lang kami niyan noh....atsaka ano pa bang closeness iniisip mo eh kung kelan lang naman kami tinotopak na maging mabait sa isa't-isa kaya kami nagkakasundo niyan eh."
Paliwanag at pangangatuwiran ko.
Sang Won: Oo nga naman....Yun din nakikita ko sa inyong dalawa eh.
Sandali naman kaming natahimik at nasa harap na kami ng classroom namin.
Sang Won: Pero sa tingin ko......PRIDE lang yan,Kung pag-uspan niyo ang mga bagay-bagay magkaka-ayos naman kayo niyan.
Pumasok na kami sa classroom.
"I hope it's as easy as you can say...pero wala kaming matinong usapan niyan."
Sabi ko naman sakanya sabay buntong hininga at napatingin sakanya in a hopeless expression... actually sa paasar na paraan.
Sang Won: Ewan ko sainyo.
Sabi niya sabay lakad papunta sa upuan niya.
I smiled at her and went to my seat beside Taehyung.
Time Skip---Lunch Time
Cafeteria
Sang Won: Asan na si Taehyung?
Tanong nito sabay gala nang paningin sa paligid.
"Sabi sakin pupunta daw munang locker area eh...susunod nalang daw siya."
Sagot ko sabay lingon din sa likuran ko trying to find Tae.
Sang Won: Bakit ang tagal?
Tanong ulit nito na naiinis na kakahintay.
"Darat------o ayun na."
Sabay turo ko.
Nakarating na rin siya sa wakas.
Sang Won: Goodness....kanina pa pinagpi-pyestahan ng mga alaga ko sa tiyan yung mga laman ko eh.
Reklamo nito na naiinis na.
Umupo na si Taehyung sa tabi ko.
"Let's go."
Pag-aaya ko sabay tayo at sinundan naman ako ni Sang Won.
Hindi naman nakaalis si Taehyung sa upuan niya.
Nagtinginan naman kami ni Sang Won.
"Tara na..."
Sabi ko kay Taehyung.
Taehyung Have you lost your senses or what?....My card isn't working.
Sabi nito saakin in suplado mode.
"Eh Di card ko gamitin mo.Problema ba yun."
Mataray ko namang sabi sakanya.
Tinitigan niya lang ako.
"O ano na...Tayo na diyan!"
Pagmamadali ko.
Taehyung: Ikaw pa eh napaka sigurista mo.
Antipatikong Sabi nito....Siya na nga tong e lilibre siya pa tong suplado.
"Ayaw mo?"
Tanong ko....Di ko siya pipilitin pag ayaw niya noh.
Hindi naman siya nakasagot at umiwas lang ng tingin.
Sang Won: Hayyyyy! Bahala nga kayo diyan mauuna na'ko.
Inis na saad ni Sang Won sabay naunang lumakad papuntang counter.
Gutom na gutom eh noh😌😆.
"O ano na? Kakain ka ba o hindi?"
Pag-uulit ko naman sakanya.
He looked at me with an irritated expression and stood up from the chair.
Ngumisi ako sakanya at ipinulupot ang kamay ko sa braso niya saka kinaladkad na siya papuntang counter.
Gusto talaga pumipikit eh....Hayyy.
Kanya-kanya na kami nang kuha ng pagkain at pansin ko naman kay Taehyung na titig na titig lang siya sa mga estante ng pagkain at isang bottled juice lang ang laman ng dish tray niya.
Lumapit naman ako sakanya
"O yan lang kukunin mo?"
Tanong ko sabay sulyap sa dish tray niya at tumingin sakanya.
Hindi naman siya at sumagot at nagbuntong hininga lang....mukha din siyang naiinis.
He gave me sharp glare.
Taehyung: Mahirap na baka magsingilan pa tayo sa huli eh.
Asar nito sabay smirk at naglakad, hinawakan ko naman siya sa braso para pigilan.
"Hindi...Kaya sige na kunin mo na lahat ng gusto mong kainin,sagot ko na muna expenses mo ngayon habang hindi pa binabalik ng parents mo ang access sa credit cards mo."
Seryosong saad ko.
"Antayin kita dun."
Sabi ko sabay lakad papunta sa tapat ng counter.
Tiningnan niya lang ako at tumango naman ako sakanya.
Kumuha na din siya nang ibang pagkain.
Alam ko namang nahihiya siya na ako na muna ang sasagot sa expenses niya at naiintindihan ko naman dahil sa pride niya at ayaw niyang magka-utang na loob sakin dahil kung tutuusin hindi naman talaga kami close...At alam kong hindi din ako ang tao na inaasahan at niya na tutulong sakanya.
Maya-maya pa pumunta na siya sa counter at nauna akong nagbayad ng lunch ko at saka ko naman ipinahiram sakanya ang Cafeteria Allowance Card ko.
After that we headed back to our table and the three of us ate our lunch together.
Time Skip---After Class
Kinuha ko na ang folder ng modalities ni Taehyung at ipinasa na kay Prof at lumabas na nang Classroom.
Taehyung: Punta muna ako sa Locker Area at hintayin mo'ko sa Locker Area mo.
"Okay sige."
Tumango ako at ngumiti sakanya at saka siya naglakad paalis.
Tumungo na rin ako sa locker area ko.
Habang papalapit ako sa Locker Area kumaway naman si Sang Won saakin at agad akong tumakbo palapit sakanya.
Sang Won: I'll miss you
Malungkot nitong saad.
"1 week lang tayong Di magkikita noh."
Sabi ko naman sakanya habang nilalagay ang mga libro ko sa locker.
Sang Won: Kaya nga.... that's why I'm sad,Hindi ko makikita yang maganda mung mukha in 1week.
Nakasimangot nitong saad.
"Thanks for the compliment pero hindi Kita mamimiss."
Asar ko sakanya at pinaikutan niya naman ako ng mga mata niya.
Sang Won: Ang sama ng ugali mo.
Inis nitong sabi saakin.
I Chuckled a bit at her.
Taehyung: I'm here.
Bigla namang dumating na si Taehyung.
"O pano una na kami."
Paalam ko kay Sang Won.
Sang Won: Labas muna tayo....hang out?
Pag-aaya naman niya.
"Ahh no thanks we have to leave now...I've already planned our 1week break so we need to go now."
I said as I smiled and winked at her.
Sang Won: Ohh Okay...tawagan nalang tayo.
"Sige."
Ngumiti ulit ako sakanya saka humawak sa braso ni Taehyung.
"Let's go."
Sabi ko kay Taehyung at naglakad na kami paalis.
OTW
Taehyung: What do you mean by what you said a while ago....while taking to Sang Won?
Biglang tanong nito.
"Alin dun?"
Taehyung: About the 1week sem break.
"Ahh okay,naisip ko kasi na stressed ka this past days so I thought of why not spent the break to you know.....loosen you up,bawas-bawasan ang stress....Diba."
Paliwanag ko sakanya.
Taehyung: In what way?
"Uhmmmm a trip to------jeju?"
Sabi ko sabay ngisi.
He smirked at me.
Taehyung: Wala ka talagang magawa noh.
Sabi naman niya na tipong nang-aasar.
"Well I just thought of it baka kasi makatulong sayo."
Taehyung: Do I really look depressed?
Napatingin naman ako sakanya sa tinanong niya na nakaangat ang kilay.
"Oo."
Tumahimik lang siya at di na sumagot pa.
••••••••••••••
Taehyung: When is our flight?
I looked at him with my eyes wide open....I wasn't expecting for him to say that baka kasi ayaw niyang sumama eh.
"Today at 6:00."
Taehyung: Ba't biglaan?
Medyo gulat nitong tanong.
"Naka promo kasi sa summer camp ang resort na pupuntahan natin atsaka naka pag book na'ko ng ticket noh."
Katwiran ko.
Taehyung: At kelan ka naman naka pag book ng ticket?
Kwestiyon nito saakin.
"Kaninang umaga lang."
Flashback Early this Morning
Pinag-isipan ko na talaga toh simula pa paggising ko kaninang umaga dahil baka masayang lang pag ayaw naman ni Taehyung....PERO wala namang masama kong susubukan diba,ano pa't may tinatawag na REFUND diba.
Habang inaantay siya sa dinning area para kumain agad kong kinuha ang cellphone ko at nagpunta sa online ticket booking site to get us a plane ticket to jeju...after booking a ticket for two nagre-search ako ng mga resorts sa Jeju na magandang pagbakasyunan.
There were lots of good resorts to stay in but I want something who's near the beach.
I scrolled down to look for more and found just the perfect resort to stay in.
It's the Sun and Moon resort in Seogwipo,the resort has high ratings and reviews...sa mga nababasa kong feedbacks maganda ang service at maintenance nito...maganda din ang surroundings nang resort at 2minute walk lang ang Sagye beach mula sa resort.
Ang maganda pa dito ay naka promo ang resort sa Summer Camp,which means free ang lahat ng services kapag napili ka na mapabilang sa summer camp promo...ang babayaran mo lang dito ay ang entrance fee.
Nag sign up na'ko sa promo at nag book sa resort.
Pag napili ako dito....MAS MAKAKATIPID KAMI😉.
Hindi naman sa Di ko kayang bayaran ang expenses pero kung makakatipid lang din naman.....Dun na tayo noh.
Maya-maya pa dumating na si Taehyung at agad kong inexit ang phone ko at nilapag sa mesa at kumain na kami.
End of Flashback
Taehyung: Okay....planado talaga eh noh.
Sabi nito.
"Well pinag-isipan ko tong mabuti dahil nga baka hindi ka naman sumama but then napag-isip isip ko na if ever nga na ayaw mung sumama maghahanap nalang ako ng ibang isasama."
Taehyung: At sino namang isasama mo pag ayaw ko?
Tanong niya habang nakataas ang kilay.
"Huwelllll....since hindi naman pwede si Sang dahil may plano din siya......Siguro mamimili ako sa mga Friends mo,Si Jimin....."
Sabi ko naman.
Nanlaki naman ang mga mata niya saakin sa sinabi ko...it's like I've said something bad.
"Bakit?"
Taehyung: Jimin?! Are you serious?.....Baka di mo Alan sinasabi mo.
Sabi nito na nakangisi at nag smirk pa saakin.
"Bakit? Okay naman si Jimin ah,Mabait siya."
Katwira ko naman.
Taehyung: Don't be fooled by the first interaction....you don't know him as much AS I DO.
Saad nito na para bang winawarningan ako.
"Baka nakakalimutan mo...I'm a woman and we have very strong instincts and thoughts about you guys and we can tell what attitudes, personality and characters you had by just one look and in a seconds of social interaction."
Pagmamalamaki ko naman.
Taehyung: I know....eh alam mo naman pala eh ba't siya pa tong isasama mo IF EVER?
Tanong ulit niya.......Do I really have to explain it to him....Talk show amp*ta Hah!
"Wala naman....gusto ko lang."
Simpleng sagot ko sabay cross arms.
Napailing nalang siya at nagpatuloy sa pagmamaneho.
Time Skip-Trimage Complex-Apartment
"It's already 5:11...mag impake ka na."
Sabi ko sakanya sabay kuha na sa luggage bag ko at started packing up my things.
Taehyung: I'm done packing.
Sabi nito habang nakasandal lang sa dingding at nakabantay sa galaw ko.
"Anong done packing ka diyan?!...."
Taehyung: I've already packed some stuff up just incase of emergency.
"Eh di good for you."
Sabi ko atsaka nagpatuloy na sa page-empake.
Maya-maya pa pumasok na din siya sa closet niya.
Sana all naman BOY SCOUT diba.
••••••••••••••••••
Tapos na akong mag impake at si Taehyung naman nakaligo na at nakapag ayos na,nailaba na rin niya ang mga gamit niya to bring.
Samantalang ako,naka uniform parin ultimo sapatos ko di ko pa nahuhubad.
Hinila ko na palabas ng kwarto papuntang living room ang bagahe ko.
Taehyung: Should I cook for us?
"Can u cook in that condition?"
Tanong ko habang nakaangat ang kilay.
Taehyung: Anong tingin mo sakin....baldado? Dalawa kaya kamay ko noh.
Pagsusungit nitong sumagot sabay lakad papuntang kusina.
Sinamaan ko naman siya nang tingin at nag smirk lang Ito saakin.
Bumalik na'ko sa kwarto para maligo na at ayusin ang sarili.
Mukhang pagsisisihan ko ang trip to Jeju na toh ah.
Time Skip
Pagkatapos kong mag-ayos lumabas na ako nang kwarto ko carrying my sling bag that has my phone,wallet and passport.
Dumeretso na'ko sa dinning area para tingnan ang mga nagawa ni Taehyung.
He made omelette and grilled some beef.
Taehyung: Kain na...
Sabi nito sabay lapag nang pitsel sa mesa at tinanggal ang apron nito.
Eto lang ba talaga alam nitong lutuin?....Hayyyyy mga lalaki talaga ang gagaling sa kama pero sa pagdating sa kusina wala talagang ibubuga.
Umupo na ako at nilapag ang sling bag ko sa mesa,ganun din si Taehyung at sabay na kaming kumain.
Time Skip
We cleaned up everything and we're ready to go.
I looked our room and Taehyung closed all the curtains and turned off all the electronics in the living area.
"Have you closed all the curtains and shut the electronics off?"
Tanong ko sakanya na hawak na ang maleta nito.
Taehyung: Yup.
"Great....let's go we only have less than 30 minutes to be at the airport our flight is at exactly 6:00pm."
Pagpapaalala ko sakanya.
Taehyung: I know....you don't have to say it over and over again.
Inis nitong saad sabay hila na sa bagahe niya at naglakad na papuntang pinto.
I just rolled my eyes in annoyance and pulled my luggage with me and headed to the door and we both went out of the Apartment.
Parking Area
Nilagay na namin ang kanya-kanya naming bagahe sa compartment ng kotse at pumasok na.
Taehyung: Did you get a shipping pass for the car?
"Yes of course...since you don't like commuting right so i took a shipping pass for your lambo."
Paliwanag ko sakanya.
Taehyung: Nice.....glad you thought about it.
Sabi Ito sabay tumango.
"Of course."
Incheon International Airport
We arrived just a minute before our flight...we too our tickets and fixed the requirements for the shipping of Taehyung's car and after a short while we're ready to leave.
We went to our station upon reading our flight number and finally got inside the plane.
We're on first class😁.
Mayaman po itong kasama ko kaya paka-bagayan na natin diba....kahit mahal.
We found out seat number.... finally.
Taehyung: Ilagay mo na sa taas ang bagahe.
Utos nito saakin.
"Ikaw maglagay nang sayo noh."
Mataray ko namang sabi sabay buhat sa bagahe ko at nilagay sa compartment sa itaas.
Dedma lang niya ako at umupo na Ito sa upuan malapit sa bintana....that's my spot!! You Alien!!
"Hoyyyy! At sino nagsabi sayong diyan ka maupo ha?"
Mataray kong tanong sakanya sabay pamewang ko.
Taehyung: Why? do we have a problem with that?
"Yes! A very very big problem....Una sa lahat spot ko yan at pangalawa,Hindi mo pa nga nalalagay toh sa taas eh."
Sabi ko sabay turo sa maleta niya.
Taehyung: I'll let you sit here if you put my luggage in the compartment.
Kondisyon naman niya sabay ngisi.
Sinamaan ko naman siya nang tingin at tinarayan siya.
"You've better keep it.Ihahambalos ko sayo tong maleta mo."
Pambabanta ko naman sakanya.
Taehyung: Yeah....I'm a man of my words.
Sabi nito sabay ngiti.
Binuhat ko na ang luggage niya------
"Tangina! Ba't ang bigat nito?"
Tanong ko sabay lapag ng maleta niya na hindi ko pa buong naaangat.
Taehyung: May laman eh.
Sarkastikong sagot nito.
I gave him a death glare and tried to lift his luggage again.
Fuck! Ang bigat talaga niya....!
FA: I'll give you a hand Ma'am.
Napatingin naman ako sa babaeng nagsalita at nakahawak na sa maleta.
It's one of the FA's
"Yes please..."
Sabi ko sabay ngiti at sinamaan naman ng tingin si Taehyung na balewala naman sakanya.
Sabay na naming binuhat ng FA ang maleta at nilagay sa Compartment.
"Thank You."
Pagpapasalamat ko sabay bow.
FA: Glad I could help Ma'am.
Sagot naman niya sabay bow at umalis na.
I turned to Taehyung who's sitting comfortably with an earpods on his ear.
"Hoyyy."
Tawag ko sakanya at agad itong napatingin saakin.
Taehyung: What?
"Alis na diyan.Nailagay ko na luggage mo sa taas."
Pagsusungit ko.
Taehyung: Ikaw ba o dalawa kayo ng FA?
Tanong naman nito na alam kong namubuwesit lang.
"Ganun na rin yun noh."
Inis kong sasd.
Taehyung: I changed my mind....maybe Nextime.
Sabi nito sabay sandal sa upuan at pumikit yung tipong nagre-relax.
Umupo ako at hinawakan ang may sugat niyang kamay saka pinisil.
Taehyung: Ahhhhhhh!!!!
Napasigaw naman siya at napabalikwas sa posisyon nitong relax na relax.
Pinagtinginan naman kami ng mga kasama naming pasahero sa loob......na ikinahiya ko naman.
"Sorry."
Sabi ko sabay bow at ibinaling kay Taehyung ang pansin ko.
Taehyung: Why'd you do that?
He whispered yell at me.
"Lilipat ka ba o hindi?"
Inis kong tanong.
Taehyung: ASA ka.
Pagmamatigas naman niya.
Hahawakan ko naman sana dapat ulit ang kamay niya nang biglang niya na itong inilayo saakin.
"Hindi kita lulubayan kapag hindi ka umalis diyan."
Banta ko sakanya.
He looked at me with an annoyed face.
"Lipat na."
Taehyung: Fine.
Inis nitong saad sabay tayo niya at nagpalit kami.
I smiled to myself now that I got what I want.
Taehyung: Masaya ka?
Sarkastikong tanong nito.
"Super."
Sagot ko sabay ngiti at pinaikutan ako nito ng mga mata niya sa inis.
I made myself comfortable and I guess he's just also doing fine in his position.
Nakalipad na ang eroplano at tahimik lang kami.
Deretso lang sa harap ang tingin ni Taehyung habang may earpods ang mga tenga nito.
Bumaba naman ang tingin ko sa kamay niyang pinisil ko kanina.
May mantsa na nang dugo ang benda na nakabalot dito....malamang dumugo nang pinisil ko.
"So-----sorry."
Sambit ko sabay umiwas ng tingin.
Taehyung: It's fine.
Simpleng sagot niya.
Hindi na'ko nagsalita pa at tumingin nalang sa bintana kung saan Kita ang buong paglubog nang araw.
It's ethereal.
To be continued...................
At dito nagtatapos ang chapter 52.....Sana nagustuhan niyo at wag kakalimutan ang mag Vote at Follow na rin for the updates....😘☺️😉.
Jeju scenes na po tayo pag balik ko and will include special chapters on it😊.
Baka isipin niyo magtatapso na......HINDI pa hah.
Eto na muna sa ngayon at pasensya na sa delay.... estudyante pa po itong otorr niyo at busy din minsa....Sorry talaga.
Thank You so much for reading.....Happy 2k reads☺️😊❤️❤️❤️.
©lavien_liu