Aida's POV
Nasa park kami ngayon nila Terizla at Anatacia. Kasama rin namin si tito Theodore na bumili ng cotton candy saglit kasama si Anatacia. Isang linggo narin ang lumipas simula no'ng malaman ng lahat ang tungkol sa'kin at kay Anatacia. Habang nakaupo sa bench ay biglang tumabi sa'kin si Terizla at inihilig ang ulo niya sa balikat ko. Hinawakan niya din ang kamay ko at hinaplos haplos 'yon.
"Honey, what's wrong?" Tanong ko sakaniya. Hindi siya sumagot bagkus ay isinuksik niya ang ulo niya sa leeg ko. Hinaplos ko gamit ang isa kong kamay ang pisnge niya.
"Wanna eat something? You tired? Tell me, honey." I said while still caresses his cheeks.
"Nah. I just can't imagine that I will be having my own family now. Hindi parin ako makapaniwala na okay na ang lahat. Pati kami ni daddy ay okay narin. Malapit na ang kasal natin, soon we will gonna live in our very own castle." Umalis siya sa pagkakahiga sa balikat ko at hinarap ako.
Hinawakan niya ang magkabilang pisnge ko at pinisil 'yon. Binigyan ko siya ng masamang tingin kaya bahagya siyang tumawa.
"You're so beautiful, honey." He said and kiss my forehead. Bahagya kong hinampas ng mahina ang dibdib niya at umiling iling.
"Bolero ka." Saad ko. Nagpout siya sa'kin kaya ako naman ang natawa.
"I love you, Aida Cassey Fernandez-Ferrer."
"I love you too—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng marinig ko ang boses ni tito Theodore.
"Aida! Terizla!" Sigaw nito habang bahagyang tumatakbo papunta sa gawi namin. Tinignan ko ang sa likuran niya para hanapin si Anatacia ngunit walang nakasunod sakaniya at wala rin siyang hawak na bata maliban sa dalawang cotton candy.
Bahagya akong kinabahan sa paraan ng pagtawag niya sa'min ni Terizla. Hingal na hingal siya No'ng makalapit sa'min kaya agad kaming tumayo. Hinawakan siya ni Terizla at hinagod ang kaniyang likod.
"Dad, what happened? Why are you running?" Nag-aalalang tanong ni Terizla sa ama.
"Tito...." Tanging sambit ko lang habang siya ay hinahabol parin ang paghinga. Nang makabawi ay agad siyang umayos ng tayo at hinawakan sa balikat si Terizla.
"Son, Aida...."
"What dad? Tell me what happened?" Tanong parin ni Terizla. Agad akong kinabahan at luminga linga. Wala si Anatacia. Anong nangyayari? Nasaan ang anak ko?
"Tito... N-nasaan si A-anatacia? Bakit p-po hindi n-niyo siya kasama?" Nakaramdam na ako ng takot ng tinignan ako ni tito at umiling iling siya.
"I was busy buying c-cotton candy for her, madaming bumibili k-aya sabi ko sa d-damit ko siya muna h-humawak para makabili kami agad at m-maiabot ko ang b-bayad. Nang makabili a-ako ay agad akong humarap sa g-gawi niya pero w-wala na siya doon. I tried t-to look for her and s-shout her name. Nagtanong a-ako sa mga t-taong nando'n pero h-hindi daw nila napansin si A-anatacia."
"What?!?!" Gulat na tanong ni Terizla. Para naman akong nanghina dahil sa narinig kaya agad akong napakapit kay Terizla.
"Shit, honey are you okay?!" Nag-aalalang tanong nito.
"T-terizla.... Si Anatacia... Ang a-anak ko..." humawak ako sa dibdib ko ng bahagya 'yon sumikip.
"Shit, Aida! Aida!" Rinig kong sambit ni Terizla at inalalayan ako.
"I'll call the ambulance!" Sigaw ni tito. Tumingin pa ako kay Terizla saglit bago ako tuluyan nawalan ng malay.
Anatacia, sweetie....
Terizla's POV
Shit! Shit! This is not happening! Fvck! My baby! Hindi ko na alam ang una kong gagawin. Nawawala ang anak ko at nawalan ng malay ang mapapangasawa ko. Fvck! Anatacia, sweetie, nasaan kana? Please huwag kang lalayo.
"The ambulance is on there way here. We can't call the police yet to help us find Anatacia. Hindi pa umaabot ng 24 hours ang pagkawala niya. Maaaring nandito parin siya sa park. I'll call our bodyguard to help us find her." Saad ni daddy.
"Please call my friends too, daddy." Saad ko. Tumango lang si daddy at agad tumalikod saglit.
Maya maya pa ay dumating na din ang ambulansya. Binuhat ko si Aida at isinakay roon. Sila daddy naman ay maiiwan sa park para hanapin si Anatacia. Nando'n narin ang mga tauhan namin pati ang nga kaibigan ko. Tutulong daw sila sa paghahanap kaya samahan ko daw muna si Aida. Nang makarating sa Medal Chest hospital ay agad dinala ng mga nurse si Aida. Nasa labas lang ako ng emergency room at nakatulog habang nagdadasal.
Oh, lord, please help us find Anatacia and please Sana magising na si Aida. Sana walang nangyaring masama sa anak ko, lord. Please, I beg you.
Habang nakayuko ay biglang nagring ang phone ko. Kinuha ko 'yon agad at sinagot ang tawag. Hindi ko na natignan kung sino ang tumawag.
"Hello? Kamusta? Nahanap niyo na ba si Anatacia? Kamusta ang anak ko?" Sunod sunod kong tanong at napatayo pa.
(Oh, easy Tezzy babe. Just calm down, masiyado kang stress.)
"Farrah?" Biglang sabat ko. Halata na kasi sa boses at sa paraan ng pagtawag niya sa'kin.
(Yups, it's me. HAHAHAHA.) Hindi ko alam pero para akong kinilabutan sa tawa niyang 'yon. Iba ang dating no'n sa'kin.
"Look, Farrah, kung wala kang magandang sabihin pwede ba huwag ka muna manggulo? Nawawala ang anak ko at nag-aalala na Kaming lahat. Kaya kung pwede lang, huwag muna Ngayon." Akma ko na sanang ibababa ang tawag ng magsalita siya ulit.
(I know, at alam ko rin kung saan ang anak mo Ngayon. HAHAHAHHA)
Wait, what? Alam niya? Woooah! Buti nalang nakita niya ang anak ko. Gosh, I'm so thankful.
"Really? Oh, gosh! Thank you! Where are you? Ill pick her up." Nakahinga ako ng maluwag. Hays, buti nalang.
(HAHAHAH, you think I'll give her back to you? No! Be mine and I'll let your daughter go.)
"What?!" Saad ko. Fvck, don't tell me she kidnapped my daughter. Hell no!
(Try me, Tezzy babe. I'll send to you the address. Sumama kana sa'kin. If not, I'll bury your daughter alive! HAHAHHA at huwag na huwag kang magdadala ng police o kasamahan. Kung ayaw mong sumabog 'tong anak mo.)
And with that, the call has ended.
Dali dali kong tinawagan sila daddy at mga kaibigan ko para Sabihin sakanila ang naging usapan namin ni Farrah. I can't imagine that she can do this. I know she has a bad attitude but I didn't expect her to be too much. She's an evil.
Wait for me, sweetie. Daddy is coming.
A/N: owemjiii! Medyo lutang ako Ngayon. But I hope you guys like it, love yah!