'ေဆာင္း'နဲ႕'ထိပ္ထားစံေဝ'တို႔ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိၾကရင္း-
'ေဆာင္း' အခုမွျမင္ဖူးေသာ သူမရဲ႕အိမ္ေထာင္ဖက္ေလာင္းေလးရဲ႕႐ုပ္ကို တစ္ခုမက်န္လိုက္ၾကည့္သြားမိသည္။ဂ်င္းၿပဲေဘာင္းဘီရွည္ကိုမွ ေကာ္လံပါတဲ့အျပာႏုေရာင္လက္ရွည္အကၤ်ီေလးနဲ႕တြဲဝတ္ထားၿပီး('ထိပ္ထားစံေဝ'က အၿမဲတမ္းပဲ အကၤ်ီလက္ရွည္နဲ႕ေဘာင္းဘီရွည္ကိုတြဲဝတ္ေလ့ရွိပါတယ္)၊ဆံပင္ကေတာ့ ေက်ာလယ္ေလာက္အထိရွည္ကာအညိုေရာင္ဆိုးထားပါသည္။နဖူးကိုေဖာ္ထားၿပီးအေနာက္ကိုလွန္ထားတဲ့ဆံပင္စတိုင္ေလးနဲ႕ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကိုၾကည့္ရတာ ေက်ာ့ရွင္းေခ်ာေမာလို႔ေနပါေတာ့သည္။သူမရဲ႕မ်က္ႏွာေပါက္ေလးဟာဆိုရင္လည္း မ်က္ခုံးေမႊးေကာင္းေကာင္း၊မ်က္လုံးေလးက မ်က္ရစ္ေလးႏွစ္ထပ္နဲ႕ ႏွာတံေလးကေတာ့လုံးလုံးေလးျဖစ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကမထူမပါး၊အေပၚကိုေကြးၫြတ္မလိုျဖစ္ေနၿပီး ၿပဳံးေယာင္သမ္းေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႕ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ဟာ ျမင္သူတိုင္းေႂကြဆင္းသြားေစမယ့္႐ုပ္ဆင္းအဂၤါရွိသူေလးျဖစ္ေနကာ 'ေဆာင္း'ကဒီေလာက္ထိမထင္ထားေတာ့ ခဏေငးၾကည့္သြားမိသည္။🙂
ဒီလိုမေပၚလာခင္က 'ေဆာင္း'.'ထိပ္ထားစံေဝ'ကို အျမင္ကပ္ၿပီးစိတ္ဆိုးမလိုျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္ သူမကိုၾကည့္ေနတဲ့ၾကင္နာတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြေၾကာင့္ အျမင္ကပ္ေနတာေတြကဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ပါ။ဘယ္လိုမွန္းမသိ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကိုေတြ႕မိမိခ်င္း ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုစရာေကာင္းေနေလေတာ့ 'ေဆာင္း' ကိုယ့္ရဲ႕ညီမေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ခင္စိတ္ျဖစ္ေပၚသြားသည္။
'ထိပ္ထားစံေဝ'အဖို႔လည္း မ်က္ဝန္းလွလွပိုင္ရွင္ေလးကို တစ္ခ်က္ကေလးမွမ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲမွင္သက္စြာၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။အသားေလးကျဖဴေဖြးႏုအုၿပီး ျမန္မာဝတ္စုံအနက္ေရာင္ဇာဝမ္းဆက္ေလးနဲ႕ဆိုေတာ့ ထင္းလင္းၿပီး 'ေဆာင္း'ဟာအရမ္းလွပလြန္းေနတာေပါ့။နက္ေမွာင္သန္စြမ္းေနတဲ့ 'ေဆာင္း'ရဲ႕ပိတုန္းေရာင္ဆံေကသာေလးဟာ ခါးအထိေတာင္ရွည္ေနေလေတာ့ က်က္သေရရွိၿပီးကို ေခ်ာေမာလွပေနေတာ့တာပါ။'ေဆာင္း'ကအၿမဲတမ္း ေရွ႕ဆံပင္ၿမိတ္ကိုနဖူးေပၚမွာအုပ္ခ်ထားေလ့ရွိပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး 'ေဆာင္း'ရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြဟာ သာမန္ထက္အနည္းငယ္ဝိုင္းစက္ၿပီး မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြကလဲ အေဝးကၾကည့္ရင္ေတာင္ ေကာ့ၫႊတ္ၿပီးအရမ္းလွပပါတယ္။'ေဆာင္း'ရဲ႕ႏွာေခါင္းေလးကေတာ့ ခြၽန္ခြၽန္ေလးနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ့ပါးပါးေလးပါ။အခုေခတ္မိန္းကေလးေတြလို ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းမေနေပမယ့္ ျမင္ရသူတိုင္းစြဲလမ္းခ်စ္ခင္သြားရေအာင္ကို 'ေဆာင္း'ဟာနတ္သမီးေလးတစ္ပါးလိုလွပတဲ့သူရယ္ပါ။အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး အၾကည့္မလႊဲခ်င္ေလာက္ေအာင္ညွို႔ယူထားတဲ့ သူမရဲ႕သတို႔သမီးေလာင္းေလးကိုၾကည့္ကာ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုျဖစ္ေနခဲ့ကာ_
'မမ....မမ ပါလား'
အေပါက္ဝနားမွာပဲစုံရပ္ေနခဲ့ကာ ႏႈတ္မွလည္းအသံမထြက္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးလႈပ္ၿပီး 'မမ'လို႔ေရ႐ြတ္ေနမိသည္။အဲ့ဒီလိုေရ႐ြတ္မိတိုင္း 'ထိပ္ထားစံေဝ'ရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြဟာ တစ္ဆၿပီးတစ္ဆျမန္ဆန္လာရသည္။
"ဟဲ့...ေဝေလး...သမီး...ဘာလို႔ မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေနတာတုန္း...လာထိုင္ေလ ေမ့သမီးရဲ႕"
သူမအေမေခၚမွ ျပန္လည္သတိဝင္လာကာ အေမ့ရဲ႕ေဘးနားမွာ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကပ္ထိုင္လိုက္သည္။သူမထိုင္တာက 'ေဆာင္း'နဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေပါ့။စားပြဲရဲ႕ဟိုဘက္ျခမ္းနဲ႕ဒီဘက္ျခမ္းမွာ တစ္မိသားစုဆီမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကတာပါ။
"တီခင္...မေတြ႕တာၾကာၿပီ..ေနေကာင္းတယ္မလားရွင့္"
'ထိပ္ထားစံေဝ'က 'ေဒၚခင္သႏၱာ'ကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"ေနေကာင္းပါ့ သမီးေလးရယ္...ေဝေလးကေတာ့ မေတြ႕တဲ့အေတာအတြင္းမွာ ပိုပိုေခ်ာပိုပိုလွလာပါလားေနာ္"
"ဟီး...ေက်းဇူးပါ တီခင္...တီခင္တို႔ကို သမီးေစာင့္ခိုင္းရသလိုျဖစ္သြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
"အေမလး...ရပါတယ္ ေဝေလးရဲ႕...စကားေျပာခ်ိန္ေတာင္ ရသြားတာေပါ့...တီခင္နဲ႕ ပပကေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတာေလ"
"ဟုတ္"
"ဒါနဲ႕ ေဝေလးကဘယ္သြားရတာတုန္း...သူငယ္ခ်င္းကို ကူညီဖို႔သြားတာဆို...ေဝေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက ဆိုးဆိုးဝါးဝါးမ်ားျဖစ္လို႔လား"
"ဆိုးဆိုးဝါးဝါးရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး တီခင္...သမီးသူငယ္ခ်င္းက နယ္ကေနမႏၱေလးကိုသင္တန္းလာတက္တာဆိုေတာ့ေလ...အဲ့ဒါ ေလွ်ာက္သြားရင္းလမ္းေပ်ာက္ေနလို႔တဲ့..သမီးကို လွမ္းအကူအညီေတာင္းတာ...သမီးက မအားဘူး.ေဘးကလူေတြကို အကူအညီေတာင္းၿပီးလမ္းေမးလိုက္ဆိုတာကို..မေမးရဲဘူးတဲ့ေလ...အဲ့ဒါနဲ႕ ကိုယ္တိုင္သြားၿပီးအေဆာင္ထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ရလို႔ပါ"
သူမအေမနဲ႕စကားေျပာေနတဲ့ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ကာ 'ေဆာင္း'.'ထိပ္ထားစံေဝ'ကို လူႀကီးေတြနဲ႕စကားေျပာတာယဥ္ေက်းသားပဲဟု မွတ္ခ်က္ခ်ေနမိသည္။
"တီခင့္ေဝေလးကေတာ့ အၿမဲတမ္းကယ္တင္ရွင္မေလးပဲ"
"အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ကုမၸဏီေထာင္ေပးရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္မွာေသခ်ာတယ္"
'ထိပ္ထားစံေဝ'ေအမက သမီးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာ ဝင္ေျပာလိုက္သည္။
"ေမေမကလဲ..."
အေမစိတ္ဆိုးေနေတာ့ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကကပ္ဖက္ၿပီးခြၽဲလိုက္သည္။
"ဖယ္စမ္းပါ...အခုမြ လာခြၽဲမေနနဲ႕...ေမေမ့ကို ကေလးလိုလာလုပ္မေနနဲ႕...ေတာ္ၾကာ မမက သမီးကိုကေလးရွိေသးတယ္ဆိုၿပီး လက္မထပ္ခ်င္ေတာ့ဘဲျဖစ္ေနလိမ့္မယ္...ရင့္က်က္ေအာင္ေနစမ္းပါ"
ေယာကၡမေလာင္းက သူမကိုရည္႐ြယ္ၿပီးေျပာေနတာဆိုေတာ့ 'ေဆာင္း'ၿပဳံးျပလိုက္ရသည္။
"ေဝေလး...ေမ့သမီး...မမက သမီးလက္ထပ္ရမယ့္သူေလ"
"ဟုတ္ကဲ့...ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ မမ"
အေမကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ 'ထိပ္ထားစံေဝ'က 'ေဆာင္း'ကိုလွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။'ေဆာင္း'ေကတာ့ ႏႈတ္ဆက္တာကိုအသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပၿပီးပဲၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"ပေပရ...ပပပဲ ကေလးေတြသေဘာမတူမွာစိုးရိမ္ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူး...ခင္လဲ ေဝေလးကလက္ခံပါ့မလားဆိုၿပီး ေတြးေနတာ...ေတာ္ေသးတာေပါ့.ကေလးေတြက ခင္တို႔ရဲ႕ဆႏၵကိုျဖည့္ဆည္းေပးၾကလို႔"
"ဟုတ္တယ္ ခင္"
"ဒါနဲ႕...ေဝေလးကို တီခင္ကကိုယ္တိုင္ေမးခ်င္ေသးတယ္...ေဝေလးက လက္ထပ္ေပးမယ့္ကိစၥကိုလက္ခံတယ္မလားဟင္"
'ေဆာင္း'ရဲ႕အေမက 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကိုေမးလိုက္ေသာအခါ 'ေဆာင္း'ကအေျဖကိုေသခ်ာေလးနားစိုက္ေထာင္ေနမိသည္။'ေဆာင္း'က လက္မခံပါေစနဲ႕ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပည့္နဲ႕ မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားျဖင့္ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကိုလွမ္းၾကည့္ေနေလသည္။
'ထိပ္ထားစံေဝ'ကလည္း အဲ့ဒီမ်က္ဝန္းေလးေတြကေျပာခ်င္တာေတြရိပ္မိေနေတာ့ ခဏသာ'ေဆာင္း'ကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး၊သူမရဲ႕သတို႔သမီးေလာင္းေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာလႊဲကာ လူႀကီးေတြဘက္သို႔ လွည့္ေျဖလိုက္သည္။
"လက္ခံပါတယ္ တီခင္...သမီး လက္ခံပါတယ္...လူႀကီးေတြကေကာင္းမယ္ထင္လို႔စီစဥ္ၾကတာ သမီးမွာကန႔္ကြက္စရာမရွိပါဘူး"
"ေဝေလးက လိမၼာလိုက္တာ"
'ေဆာင္း'ရဲ႕အေမကေတာ့ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာလိုက္ေပမယ့္၊'ေဆာင္း'ခမ်ာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပ်က္သြားရလို႔ သက္ျပင္းေလးသာခိုးခ်လိဳက္ရသည္။😌😌
"ခင္ရယ္...ကေလး၂ေယာက္လုံးကလက္ခံတယ္ဆိုေတာ့ ပပတို႔အခ်ိန္ဆြဲစရာလဲ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး...အ်မႏ္ဆဳံး ေန႕ေကာင္းရက္သာေ႐ြးၿပီး ဒီလထဲမွာပဲလက္ထပ္ေပးလိုက္ၾကရေအာင္ေလ...ဘယႅိုလဲ...ပပက အလ်င္အရမ္းလိုေနၿပီ...ေတာ္ၾကာ အခ်ိန္ၾကာသြားလို႔ သမီးေဆာင္းေလးကလက္မထပ္ခ်င္ေတာ့မွာကို စိတ္ပူလို႔...အျမန္ဆုံးလက္ထပ္ေပးထားမွ ပပစိတၡ္မြာ"
"အေမလး...ဟုတ္ပါၿပီ ပပရယ္...ခင့္မွာ အသိေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ရွိတယ္...သူ႕ဆီသြားၿပီး ဒီလထဲကအေကာင္းဆုံးရက္တစ္ရက္ကို ေ႐ြးခိုင္းၾကတာေပါ့"
"အင္း.ေကာင္းတယ္ ခင္...ဒါေပမယ့္ သမီးေလးေဆာင္းကေကာ အဆင္ေျပပါ့မလား...သမီးရဲ႕လုပ္ငန္းက ရက္ရမရမသိဘဲနဲ႕ လူႀကီးေတြစိတ္တိုင္းက်လဳပ္သလိုမ်ားျဖစ္ေနမလား"
"ေဆာင္းအဆင္ေျပပါတယ္ အႏၱီ"
ေယာကၡမေလာင္းျဖစ္သူ'ေဒၚပပၿဖိဳး'က သူမကိုစိတ္ပူေပးေနေတာ့ 'ေဆာင္း'ကသေဘာမတူေပမယ့္လည္း ေကာင္းေအာင္ေျဖလိုက္ရေတာ့တာေပါ့။သူမရဲ႕အေမေၾကာင့္ 'ေဆာင္း'ကအရာအားလုံးကို အေလွ်ာ့ေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီေလ။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့...ၿပီးေတာ့...ဘယ့္ႏွယ့္ အႏၱီလဲ သမီးေလးရဲ႕...မၾကာခင္ပဲ လက္ထပ္ၿပီးတစ္မိသားစုထဲျဖစ္ၾကေတာ့မယ့္ဟာ...အန္တီလို႔ မေခၚပါနဲ႕ေတာ့..ေမေမလို႔ ေခၚပါ.ေနာ္...အခုကတည္းက ႏႈတ္က်ိဳးသြားေအာင္ ေမေမလို႔ေခၚၾကည့္ပါလား သမီးေဆာင္းေလး"
"ဟုတ္ကဲ့...ေမ...ေမ.ေမ"
"အိုး...နားေထာင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာေနာ္...မွတ္ထားေနာ္...ေမေမတို႔ကို ေဖေဖနဲ႕ေမေမလို႔ပဲ ေခၚရမယ္"
'ေဆာင္း'က မေခၚတတ္ေခၚတတ္ေခၚလိုက္ေတာ့ 'ေဒၚပပၿဖိဳး'အရမ္းေပ်ာ္သြားပါသည္။
"ကဲ...ဒါဆိုလဲ ေဝေလးကလဲ တီခင္တို႔ကို သူစိမ္းေတြလိုမ်ိဳးမေခၚနဲ႕ေတာ့...ဒီေန႕ကစၿပီး ေဖေဖေမေမလို႔ေျပာင္းေခၚေတာ့..ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ ေမေမ"
"သူ႕က်ေတာ့ လြယ္လိုက္တာေနာ္...ဘယ္လိုသႏၶေနဲ႕ေမြးလာမွန္းကိုမသိပါဘူး...ဒီလိုေကလးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခဲ့မိတာရွက္မိပါတယ္ ခင္ရယ္"
'ေဒၚပပၿဖိဳး'က သမီးျဖစ္သူကိုစေနေတာ့ အားလုံးဝိုင္းရယ္ၿပီးသေဘာက်ေနၾကရသည္။😀😀
"ခင္ေရ..ကေလးေတြကို လက္ထပ္ၿပီးရင္ေတာ့ အိမ္ခြဲေနခိုင္းရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္ ပပ...အိမ္ခြဲေနခိုင္းတာ ေကာင္းတယ္...အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုမွာ သူစိမ္းေတြရွိရင္မေကာင္းဘူးေလ...မိေဘၾတဆိုတာလဲ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးရင္သူစိမ္းလိုပဲမဟုတ္လား...ၿပီးက်ေတာ့ ခင္တို႔ကေလးေတြကရင္းႏွီးမႈလဲမရွိေသးဘဲနဲ႕ လက္ထပ္လိုက္ရတာဆိုေတာ့...၂ေယာက္ထဲအိမ္ခြဲေနရင္ ပိုရင္းႏွီးၿပီးျမန္ျမန္သံေယာဇဥ္တိုးတာေပါ့"
"ဒါဆိုရင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာကြၽန္ေတာ္ေဆာက္ထားတဲ့တိုက္တစ္တိုက္ရွိတယ္...အဲ့ဒီတိုကၠ ဘယ္သဴမြလဲေမနေရသးဘူး...ေဆာက္ၿပီး အသစ္စက္စက္ႀကီးရွိေသးတယ္...အဲ့ဒီတိုကၠို ကေလးေတြအတြက္လက္ဖြဲ႕လိုက္မယ္ဗ်ာ"
"ဟာ...ကိုထြန္း..ခင္ဗ်ား ဒီလိုေတာ့မလုပ္နဲ႕ေလဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေလးေတြအတြက္ ကြၽန္ေတာ္လဲလက္ဖြဲ႕ခ်င္တာေပါ့...ကြၽန္ေတာ္လဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာဝယ္ထားတဲ့တိုက္ရွိတယ္ဗ်...ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ကိုသာ လက္ဖြဲ႕အျဖစ္ယူခိုင္းလိုက္ပါ"
အစက ႏွစ္ကိုယ္တည္းစကားေျပာေနၾကတဲ့အေဖႏွစ္ေယာက္က လက္ဖြဲ႕ကိစၥက်မွဝင္ပါလာၿပီး ေနရာလုေနၾကပါသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္လက္ဖြဲ႕ကိုပဲယူခိုင္းလိုက္ပါ ကိုေက်ာ္ေဇာရာ...ဒီမွာလာၿပီးေတာ့ မကပ္ပါနဲ႕"
"ဘယၠ ကပ္ရမွာလဲဗ်...ကြၽန္ေတာ္လဲ တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ေသးတယ္ေလဗ်ာ...ကိုထြန္းက တိုက္ကိုလက္ဖြဲ႕ေပးလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကဘာေပးရေတာ့မွာလဲ...ကြၽန္ေတာ့္သမီးေလး မ်က္ႏွာငယ္မွာေပါ့"
"အဲ့ဒီလို မေတြးနဲ႕ေလဗ်ာ...ဘယ္သူေပးေပး ကြၽန္ေတာ္တို႔က တစ္မိသားစုထဲျဖစ္သြားၿပီေလ"
"မရဘူးဗ္ာ"
"ဒါနဲ႕ ကိုေက်ာ္ေဇာရဲ႕တိုက္က လူေနၿပီးသားလား..ေျမကြက္ဝယ္ၿပီးကိုယ့္ဟာကိုယ္ေဆာက္ထားတာလား...ေျပာပါဦး"
"အဲ...လူေနၿပီးသားတိုက္ေပါ့...ဘာလို႔လဲဗ်"
"အဲ့ဒီမြာ ေတြ႕တာပဲ...ဘယ္သဴက လက္ဖြဲ႕ေပးသင့္သလဲဆိုတာ ရွင္းသြားၿပီေပါ့ဗ်ာ...ကိုေက်ာ္ေဇာပဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေလးေတြက အခုမွလက္ထပ္ၾကမယ့္ၾကင္စဦးေလးေတြ...သူတို႔ရဲ႕အမွတ္တရေလးေတြကို တိုက္အသစ္ကေလးထဲမွာပဲ ဖန္တီးသင့္တာမဟုတ္လား...သူမ်ားေနၿပီးသားတိုက္ႀကီးမွာ သူမ်ားေတြရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ ဘယ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းေတာ့မလဲလို႔...ေနာ္..အဲ့ဒီေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ကိုပဲ ယူခိုင္းမယ္"
"ဒါ ကိုထြန္း.သပ္သပ္ညစ္ၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာတာပဲဗ်"
"ကဲပါ...ေယာက်ာ္းႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး စကားနိုင္လုေနလိုက္ၾကတာ...ကြၽန္မအထင္ေတာ့ ကေလးေတြကိုတိုက္အသစ္မွာပဲ ေနခိုင္းတာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ကိုေက်ာ္ေဇာေမာင္...ဒီတိုကၱစၡဳထဲ လက္ဖြဲ႕စရာရွိတာမဟုတ္ပါဘူး ကိုေက်ာ္ေဇာေမာင္ရဲ႕...ကြၽန္မ အႀကံေပးမယ္ေနာ္...ကြၽန္မတို႔တိုက္ကေလ ေဆာက္ပဲေဆာက္ရေသးတာ.အထဲမြာ ဘာပရိေဘာဂမွလဲမထည့္ရေသးဘူး..ဘာမြကို မ႐ြိတာ...တိုက္အခြံသက္သက္ႀကီးပဲေပါ့ေနာ္...အဲ့ဒီေတာ့ ကိုေက်ာ္ေဇာေမာင္က တိုက္မွာထားမယ့္ပစၥည္းေတြ.အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြကို ကေလးေတြစိတ္တိုင္းက်ဝယ္ေပးၿပီး လက္ဖြဲ႕ေပးလိုက္ေပါ့...မေကာင္းဘူးလား"
'ေဒၚပပၿဖိဳး'က ဝင္အႀကံေပးလိုက္ေတာ့ 'ဦးေက်ာ္ေဇာေမာင္'ကခဏစဥ္းစားၿပီး-
"ဒါေပမယ့္ ပမာဏအရမ္းနည္းေနမွာေပါ့...ကြၽန္ေတာ့္သမီးကို အမ်ားႀကီးေပးခ်င္တာေလ"
သူ႕သမီးေလး'ေဆာင္း'ကို မ်က္ႏွာငယ္မွာအရမ္းစိုးရိမ္ေနရွာတာ။
"ေဖေဖရယ္...ေတြးရင္သာ နည္းေနတာပါ...တကယ္ဝယ္လိုက္ရင္ အမ်ားႀကီးပါေဖေဖရဲ႕...ေမေမတို႔က ကေလးေတြအတြက္ brandေတြပဲဝယ္ေပးၾကမယ္ေလ...ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေဖေဖေပးခ်င္တဲ့အမ်ားႀကီးျဖစ္သြားပါၿပီ...တကယ္လို႔ ေဖေဖကဒီ့ထက္မ်ားခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မဂၤလာပြဲကုန္က်စရိတ္ေတြအကုန္လုံးကို တာဝန္ယူလိုက္...ဒါဆိုရင္ ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္သားပဲ...ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေျပာသလိုပဲ အဲ့ဒီကုန္က်စရိတ္ေတြအကုန္လုံးကို ကြၽန္ေတာ္ကလက္ဖြဲ႕အျဖစ္ေပးမယ္ဗ်ာ"
မိန္းမဝင္ေျပာေပးေတာ့မွ 'ဦးေက်ာ္ေဇာေမာင္'စိတ္တိုင္းက်သြားေတာ့သည္။
"ကြၽန္မတို႔လဲ သမီးရဲ႕မဂၤလာပြဲအတြက္ပါခ်င္ေသးတာ...ဒါေပမယ့္လဲ ကိုေက်ာ္ေဇာေမာင္စိတ္ေက်နပ္ေအာင္လို႔ လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္ေလ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"
အခုေတာ့ လူႀကီးေတြရဲ႕ညွိႏွိုင္းမႈက အဆင္ေျပသြားခဲ့ပါၿပီ။
ထို႔ေနာက္ လူႀကီးေတြကေရာက္တတ္ရာရာေတြ စကားေကာင္းေနၾကတုန္း 'ေဆာင္း'နဲ႕'ထိပ္ထားစံေဝ'ေကတာ့ ေဘးနားေလးမွာကိုယ္စီ, ကုပ္ကုပ္ကေလးထိုင္ေနၾကရွာသည္။တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၾကမ္းျပင္ကိုမလႈပ္မယွက္ငုံ႕ၾကည့္ၿပီးေငးေနတဲ့'ေဆာင္း'ကို 'ထိပ္ထားစံေဝ'ကလွမ္းၿပီးခိုးၾကည့္ကာ သူမရဲ႕ဟိုးငယ္ငယ္ကအတိတ္ေတြဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားပါေတာ့သည္။
**************************************
{{{
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေတြဆီက 'ထိပ္ထားစံေဝ' ၇တနျးအရှယျတုနျးကပေါ့။သူမတကျနတေဲ့အခွခေံပညာအထကျတန်းကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာ 'ေဆာင္း'ကလဲတက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။အဲ့ဒီတုန္းက 'ေဆာင္း'ကဆယ္တန္းေတာင္ေရာက္ေနခဲ့ပါၿပီ။'ေဆာင္း'က သာမန္ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊စာမွာလဲ နံပါတၱစၳိပ္ဆဳံးက၊အလြမြာလဲ နံပါတ္တစ္ထိပ္ဆုံးက၊သေဘာေကာင္းတဲ့ေနရာမွာလဲ နံပါတၱစၳိပ္ဆဳံးက၊အဲ့ဒီလို အရာရာမွာထိပ္ဆုံးေက်ာင္းသူေလးပါ။တစ္ေက်ာင္းလုံးက'ေဆာင္း'ကို ေငးေမာအားက်ကာသေဘာက်ရတဲ့အထဲမွာ 'ထိပ္ထားစံေဝ'လည္းပါခဲ့ပါသည္။
"အဲ...မမေဆာင္းသခင္ေတာ့...လြလိုကၱာ"
"ခ်စ္စရာေလးဟာ"
"မမလို လွခ်င္လိုက္တာ"
"ဘယ္လိုကုသိုလ္ေတြမ်ား လုပ္ခဲ့လဲမသိဘူး"
'ေဆာင္း'ေက်ာင္းေရာက္လို႔ ေက်ာင္းဝင္းထဲဝင္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ေက်ာင္းဝင္းထဲကေရာ၊ေက်ာင္းခန္းထဲကေရာ ရွိရွိသမွ်ေက်ာင္းသားေတြအကုန္လုံးက ကိုယ့္Idolေရာက္လာသလိုမ်ိဳး အလုအယက္ဝိုင္းၾကည့္ၾကပါေတာ့သည္။
"ဟဲ့..ဟဲ့ ထိပၳား...မမေဆာင္းသခင္ လာၿပီဟ...နင္ လာမၾကည့္ေတာ့ဘူးလား"
"ျမန္ျမန္လာၾကည့္ဟ...သူ႕အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့မယ္"
"လာၿပီ.လာၿပီ...ဖယ္ေပးစမ္း"
'ေဆာင္း'ေက်ာင္းထဲဝင္ခိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲေခၚရေသး၊ဇြတ္အတင္းဆြဲဖယ္ကာ 'ထိပ္ထားစံေဝ' အတန္းျပတင္းေပါက္ေလးကေန ေခါင္းျပဴကာလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ မသာမရဲ႕...သူ႕ကိုလဲ ေခၚျပရေသး...နင္တြန္းတာ လဲေတာ့မလို႔ဟဲ့"
"ေဆာရီးပါဟာ...ငါ.မမကို မျမင္လိုက္ရမွာစိုးလို႔ပါ...မမက အတန္းထဲဝင္သြားရင္ ငါမေတြ႕ရေတာ့ဘူးေလဟာ"
"ဟြန္း.."
"ဟဲ့...မမေဆာင္းသခင္ရဲ႕အေနာက္မွာက queenပဲဟ...ငါတို႔ေက်ာင္းရဲ႕အလွေလး၂ေယာက္ကို တစ္ခါတည္းၾကည့္ရတာမိုက္လိုက္တာ"
"ေအးဟ...ဒါေပမယ့္ ငါေျပာဦးမယ္.သိလား...မမတို႔၂ေယာက္လုံးက လွတာသိပါတယ္...ဒါေပမယ့္ queenထက္ မမေဆာင္းသခင္ကပိုလွတာေလ...အဲ့ဒီေတာ့ မမေဆာင္းသခင္ကqueenျဖစ္သင့္တာကိုဟာ...အဲ့ဒါေလးေတာ့ ငါသေဘာမက်ဘဴးဟ"
"ဟုတ္တယ္..ငါေကာပဲ...queenက အလွျပင္လို႔သာလွတာ.ဒီအတိုင္းဆို သိပ္မလွဘူးရယ္...ငါတို႔ မမနတ္သမီးေလးကေတာ့ ဘယ္လိုေနေနလွၿပီးသား...အဲ့ဒါကို...queenမဟုတ္ဘူးေနာ္...ဘာလို႔လဲ"
"ေအးေလ...ငါလဲ အဲ့ဒါနားမလည္တာ...မမေဆာင္းသခင္ဆို နတ္သမီးေလးအတိုင္းပဲအရမ္းလွတာ..သေဘာကလဲေကာင္းေသး...ငါတို႔အငယ္ေတြအေပၚဆို အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္...ၿပီးေတာ့ စာကလဲေတာ္တယ္.အၿမဲတမ္း အဆင့္တစ္ပဲ...queenကက္ လွတာေလးတစ္ခုပဲ..သေဘာလုံးဝမေကာင္းဘူး...ဆရာေမၾတကိုဆို ေအသဖားတာ..အငယ္ေတြဆို ဟိုလိုခိုင္း.ဒီလိုခိုင္းနဲ႕..အနိုင္က်င့္တယ္...သူ႕ေရွ႕ဆို ဘယ္သူမွျဖတ္မသြားရဲဘူး...ေခၚခိုင္းတတ္လို႔ေလ...တကယ္ေတာ့ အကုန္လုံးေကာင္းတဲ့ ငါတို႔မမနတ္သမီးေလးက queenျဖစ္ရမွာ"
('ေဆာင္း'က အငယ္ေလးေတြၾကားမွာ မမနတ္သမီးဆိုၿပီးအမည္တြင္တယ္ေလ။ဘာလို႔ဆို 'ေဆာင္း'ကမူလတန္းအ႐ြယ္ကေလးေတြေတြ႕ရင္ ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးေတြထုတ္ေပးတတ္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ,သြားေနတဲ့လမ္းမွာ အငယ္ေလးေတြကႏႈတ္ဆက္ရင္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ၿပီးၿပဳံးျပတတ္ပါသည္။ကေတာက္ကဆျဖစ္တတ္ေလ့ရွိတဲ့အလယ္တန္းေလးေတြကိုေတြ႕ရင္လဲ နားလည္ေအာင္ဝင္ဆုံးမကာ ေျပလည္ေအာင္လုပ္ေပးတတ္ပါသည္။အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ တစ္ေက်ာင္းလုံးကဝိုင္းခ်စ္ၾကရၿပီး နတ္သမီးေလးလို႔အေခၚခံရတာပါ။😍😍)
သူမရဲ႕သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္က တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္စီေျပာေနတုန္း 'ထိပ္ထားစံေဝ'က သူမရဲ႕မမကိုေငးေနရတာနဲ႕ ဝင္မေျပာအားပါဘူး။သူမရဲ႕မမ အတန္းထဲဝင္သြားၿပီးမွပဲ-
"ဟာ...နင္တို႔ မသိဘူးလား...ဆရာေမၾတကလဲ မမကိုqueenအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးမလို႔ေလ...မမက အဲ့ဒါေတြကေခါင္းရႈပ္လို႔.စာကိုပဲ အဓိကထားလုပ္ခ်င္လို႔ပါဆိုၿပီး ေတာင္းပန္လို႔ ဆရာေမၾတကဒုတိယလြတဲ့ မမqueenကိုပဲ queenအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးလိုက္တာေလ"
"ဟုတႅား...နင္က သိလွခ်ည္လားထိပ္ထား"
"ဒီလိုပဲေလ"
"သူသိတာမ္ား ဆန္းသလားဟဲ့...မမေဆာင္းသခင္အေၾကာင္း သူ.မသိတာဘာရွိလို႔လဲ"
"နင္ ဘေယၠနဘယႅိုသိလာတာလဲ...မွန္မွန္ေျပာ"
"ဟာ...ငါက ဒီအတိုင္းပဲဆရာမေတြဆီက ၾကားတာပါ...ဘာပဲေျပာေျပာ ငါေျပာခ်င္တာက..ဘယ္လိုေတြပဲ queenကိုသတ္မွတ္မွတ္..ငါတို႔အတြက္ေတာ့ မမေဆာင္းသခင္ကqueenပဲ..ဟုတၱယၼလား"
"ဟုတ္တယ္"
"မွန္တယ္"
'ေဆာင္း'အေၾကာင္းေျပာလိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ အကုန္လုံးကစိတ္ခ်င္းတူသူေတြျဖစ္သြားၾကေရာ။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
တစ္ရက္တြင္ မုန႔္စားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္၌ မုန႔္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ 'ထိပ္ထားစံေဝ'ဘာဝယ္စားရမလဲၾကည့္ေနသည္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ တစ္ဗူးထဲသာက်န္ေတာ့တဲ့ ေပါက္ေပါက္ဗူးေလးကိုသာ ဝယ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး လွမ္းအယူ၊သူမနဲ႕အတူတူ ေပါက္ေပါက္ဗူးကိုတစ္ၿပိဳင္ထဲလွမ္းယူလိုက္တဲ့ သြယ္လ်ေနတဲ့လက္ေလးတစ္ဖက္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္ ဘယ္သူလဲဆိုၿပီးသိခ်င္စိတ္နဲ႕မ်က္ႏွာကို 'ထိပၳား'ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕မမျဖစ္ေနပါေရာ။😉😉
"မ.မ.ေဆာင္း.သ.ခင္"
သူမ,အံ့ဩၾသား၍ နာမည္ကိုေတာင္တစ္လုံးခ်င္းစီပဲေခၚနိုင္ေတာ့သည္။သူမတို႔အၿမဲလွမ္းၾကည့္ေနရတဲ့ မမလြေလြလးဟာ သူမနဲ႕အနီးကပ္ရပ္ေနေတာ့ ရင္ေတြေတာင္တုန္ေနသည္။
"ညီေမလး ဝယ္စားမလို႔လား...ဒါဆို ညီမေလးယူလိုက္ေနာ္...အႏၱီ...ေပါက္ေပါက္က ေနာက္၁ဗူးေလာက္ မရွိေတာ့ဘူးလား"
"မရွိေတာ့ဘူး ေဆာင္းေရ...ဒါ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ေလးပဲ"
'ေဆာင္း'ကနာမည္ႀကီးဆိုေတာ့ ေဈးသည္ေတြကအစသိတယ္ေလ။
"ကဲ...ဒါ ေနာက္ဆုံးဗူးတဲ့...ညီေမလးပဲ ယူလိုက္ေတာ့ေနာ္"
"ဟင့္အင္း...မမ ယူပါ...ညီေမလး မယူေတာ့ဘူး"
"ဟင္...ဘာလို႔လဲ...ညီမေလးစားခ်င္လို႔ ဝယၱာမဟုတႅား"
"စားေတာ့စားခ်င္ေပမယ့္...မမပဲ ယူပါ...မမကိုပဲ ေပးခ်င္လို႔"
"အ.ဟင္း"
သူမထက္ငယ္တဲ့အငယ္ေလးက သူမကိုအေလွ်ာ့ေပးေနေတာ့ 'ေဆာင္း'ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕ရယ္လိုက္သည္။
"မမကို မေပးပါနဲ႕...ညီမေလးစားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ညီမေလးယူလိုက္ေနာ္...မမက ကိစၥမရွိဘူး..တျခားဟာေတြ စားလိုက္မယ္ေလ...ဟုတ္ၿပီလား"
"ဒါေပမယ့္..."
"မမကို စိတ္မပူပါနဲ႕ညီမေလးရဲ႕...ေနာ္...မမက ရတယ္ရယ္...အဲ...ညီေမလး ၾကားဖူးတယ္မလား...အႀကီးဆိုတာ အငယ္ကိုအေလွ်ာ့ေပးရမယ္လို႔ေလ...မမကအႀကီးဆိုေတာ့ ညီမေလးကအငယ္မို႔လို႔ အေလွ်ာ့ေပးတာ...မမက ကိုယ့္ညီမေလးကိုဦးစားေပးတာမို႔လို႔ ယူလိုက္ေနာ္...မမစကားကို နားေထာင္မယ္မဟုတ္လား...အငယ္ဆိုတာ အႀကီးစကားကိုနားေထာင္ရတယ္ေလ"
"ဟုတ္...ဒါဆို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္"
"ရပါတယ္ရွင့္"
အငယ္ေလးကိုစခ်င္စိတ္နဲ႕ ကာရန္ညီေအာင္ 'ေဆာင္း'လိုက္ေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးကရွက္သြားတာေပါ့။😉
"တီတီ..ဘယ္ေလာက္လဲရွင့္"
"ငါးရာ ေကလး"
ေဈးသည္ကေငြamountေျပာလိုက္ေတာ့ 'ထိပၳား'လက္ထဲကပိုက္ဆံကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။မျပည့္၊သုံးရာပဲ ရွိေလသည္။သူမရဲ႕ထူပူသြားတဲ့ပုံစံေလးေၾကာင့္ 'ေဆာင္း'ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသြားတာေပါ့။
"ငါးရာမျပည့္လို႔လား ညီေမလး"
"ဟုတ္"
"ဘယ္ေလာက္ရွိတာလဲဟင္..ညီေမလးမြာ"
"သုံးရာထဲ မမ"
"အင္း...ဒါဆို မမက၂ရာစိုက္ေပးလိုက္မယ္ေနာ္"
"ဒါေပမယ့္ ေမေမကမွာထားတယ္...သူမ်ားေတြဆီက ဘာမြမယူရဘူးတဲ့"
လိမၼာတဲ့အငယ္ေလးကိုေတြ႕ေနရတာမို႔ 'ေဆာင္း'ၿပဳံးမိရသည္။
"မမက သူမ္ားမြမဟုတၱာပဲ...မမက ညီမေလးရဲ႕မမမို႔လို႔ ယူလို႔ရတယ္..ဟုတ္ၿပီလား...မယူဘူးဆို မမကိုညီေမလးက အစ္မမေတာ္ခ်င္လို႔လို႔မွတ္လိုက္ရမွာပဲ...ဒါဆို မမေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမွာ...မမကို အစ္မမေတာ္ခ်င္ဘူးေပါ့"
"ေတာ္ခ်င္တယ္"
"ဒါဆို မမစိုက္ေပးမယ္...ယူလိုက္..အိုေကလား"
"ဟုတ္"
"လိမၼာလိုက္တာ"
'ေဆာင္း'အမ်ားႀကီးေခ်ာ့ေျပာမွပဲ ေပါက္ေပါက္ဗူးေလးတစ္ဗူးကိုဝယ္ေပးလို႔ရေတာ့သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္ မမ"
မုန႔္ေလး,လက္ထဲေရာက္ေတာ့ 'ထိပၳား'က ထပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္စကားဆိုျပန္သည္။
"ရပါတယ္ ညီမေလးရဲ႕...ဒါနဲ႕..ညီေမလးက တစ္ေယာက္ထဲမုန႔္ထြက္ဝယ္တာလား...သူငယ္ခ်င္းေတြကေရာ..."
"ဟိုးမြာ...လာေနၾကၿပီ မမ"
"ေအာ္..အင္း.အင္း...ဒါဆို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူတူသြားေတာ့ေနာ္...မုန႔္စားတက္ခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္..အတန္းထဲ ျမန္ျမန္သြားၾကေနာ္...ေတာ္ၾကာ ေနာက္က်လိဳ႕ ဆရာမကဆူေနလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ မမ"
"စာႀကိဳးစားေနာ္"
"ဟုတ္"
သူမရဲ႕မမထြက္သြားတာကို မ်က္စိတစ္ဆုံးေငးၾကည့္ကာ 'ထိပၳား'က်န္ရစ္ခဲ့သည္။စကားမေျပာဖူးခင္၊အနီးကပ္လူခ်င္းမေတြ႕ခင္ကတည္းက အရမ္းသေဘာက်ပါတယ္ဆိုေနမွ အခုေတာ့ သူမ,မမရဲ႕ၾကင္နာတတ္မႈေလးေတြေၾကာင့္ 'ထိပၳား'စိတ္အာ႐ုံေတြထဲမွာ မမကအၿမဲတမ္းစိုးမိုးထားခဲ့ပါေတာ့သည္။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"မမေဆာင္းသခင္ကို အကဆရာမကေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ပါရွင့္"
'ထိပၳား'တို႔၇တန္းသင္တဲ့ဆရာမေတြထဲက အကဆရာမကအတန္းဝင္တုန္း ၁၀တန္းက'ေဆာင္း'ကိုသြားေခၚခိုင္းတာေၾကာင့္ 'ထိပၳား'လာေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ 'ေဆာင္း'ကအတန္းထဲကဆရာမကိုခြင့္ေတာင္းကာ 'ထိပၳား'နဲ႕အတူတူ၇တန္းေဆာင္သို႔လိုက္လာခဲ့သည္။အစက မမနဲ႕ေတြ႕ရမွာမို႔'ထိပၳား'အရမ္းေပ်ာ္ေနခဲ့ေပမယ့္ ေတြ႕လိုက္ေတာ့က်ေတာ့ 'ေဆာင္း'ကသူမကိုမမွတ္မိဘူးေလ။အဲ့ဒီေတာ့ 'ထိပၳား'ေလးဝမ္းနည္းအားငယ္ေနခဲ့တာေပါ့။'ေဆာင္း'အေနနဲ႕ကလည္း အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးသူမ,မုန႔္ဝယ္ေကြၽးဖူးတဲ့အငယ္ေတြကအမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပားမမွတ္မိခဲ့တာပါ။
"အတူတူ ေလွ်ာက္ၾကမယ္ေလ...ေအနာကၠ မလိုက္ပါနဲ႕ညီမေလးရဲ႕"
"ဟုတ္"
'ထိပၳား'က 'ေဆာင္း'ရဲ႕အေနာက္ေလးကေနပဲ လိုက္လာေနေတာ့ 'ေဆာင္း'ကအတူတူယွဥ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ေျပာလိုက္ရသည္။တကယ္ေတာ့ အတူတူမေလွ်ာက္ရဲလို႔မဟုတ္ပါဘူး။လြန္ခဲ့တဲ့ရက္တုန္းက queenကိုဒီလိုပဲ အကဆရာမကေခၚခိုင္းလို႔ 'ထိပၳား'လာေခၚခဲ့ရေသးသည္။အဲ့ဒီတုန္းက 'ထိပၳား'ကအတူတူယွဥ္ေလွ်ာက္မိေတာ့-
"ဟဲ့...ကေလးျဖစ္ၿပီး အႀကီးနဲ႕အတူတူလမ္းေလွ်ာက္စရာလား..ေအနာေကၠနပဲ လိုက္ခဲ့...ငါ့ရဲ႕အလွေတြ မေပၚဘဲေနမယ္...ၾသား..ၾသား"
အဲ့လိုမ်ိဳးအေျပာခံခဲ့ရလို႔ သူမရဲ႕မမလဲမႀကိဳက္ဘူးထင္ၿပီး ေအနာေကၠနလိုကႅာခဲ့တာပါ။
"အခုက အကဆရာမရဲ႕အခ်ိန္လား"
"ဟုတ္"
"ေအာ္...မၾကာခင္ စုံညီပြဲေတာ္လုပ္ေတာ့မွာမို႔လို႔ ပါခ်င္လားေမးမလို႔ထင္တယ္...မပါခ်င္ေပမယ့္ ဇြတ္ပါခိုင္းမွာပဲ...ညီမေလးေကာ...စုံညီမြာ ပါမြာလား"
"ဟုတ္..ပါမြာ"
"ဟုတႅား...ညီမေလးတို႔က ဘာအကလဲ"
"ညီမေလးတို႔က ရွမ္းအက,ကရမြာ မမ"
"ေတာ္ေတာ္လွမွာပဲ...အခု အကေတြစသင္ေနၿပီလား"
"ဟုတ္"
ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕ ၇တနျးဆောငျရှေ့ရောကျပွီဆိုတော့ သူမတို႔ေတြ စကားစ,ျပတ္သြားၾကသည္။
"စာႀကိဳးစားေနာ္"
အတန္းထဲမဝင္ေသးခင္ သူမရဲ႕မမကအဲ့ဒီစကားေလးမျဖစ္မေနေျပာခဲ့ပါေသးသည္။
('ေဆာင္း'ရဲ႕သာမန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေလးဟာ 'ထိပၳား'အတြက္ေတာ့အားေဆးႀကီးျဖစ္ကာ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါသည္။'ေဆာင္း'စိတ္နဲ႕ သူမ,စာႀကိဳးစားခဲ့တာ ဆယ္တန္းအထိေတာ့ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။တကၠသိုလ္ေရာက္မွသာ ေက်ာင္းေပ်ာ္ႀကီးျဖစ္ကာ ႏွစ္ႏွစ္တစ္တန္းတက္ၿပီး ၈ႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ တက္ခဲ့ေသာ'ထိပၳား'ပါ။)
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ကြန္ပ်ဴတာခ်ိန္တြင္ 'ထိပၳား'တို႔၇တန္းေတြ ကြန္ပ်ဴတာခန္းသို႔ေရာက္ေနၾကသည္။ဒီေန႕ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာခ်ိန္မွာဂိုက္လုပ္ေပးကာ ကူညီေပးမယ့္သူကေတာ့ 'ေဆာင္း'ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။တာဝန္ႀကီးရယ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊'ေဆာင္း'ကကြန္ပ်ဴတာသုံးစရာရွိတာနဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာခန္းထဲေရာက္ေနတုန္း အငယ္ေတြရဲ႕အတန္းခ်ိန္နဲ႕သြားတိုက္ေနတာမို႔ ဆရာမ,နားရေအာင္လို႔ သူမကလိုက္ကူညီေပးေနတာပါ။
'ေဆာင္း'ကတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လိုက္ျပေပးရင္း 'ထိပၳား'ဆီသို႔ေရာက္လာပါသည္။
"သူျပထားတဲ့အတိုင္း အသားေလးေတြကိုလွီး..ၿပီးက်ရင္ အ႐ြက္ေလးေတြဆိုရင္ ေဘးဘက္ကိုဒီလိုဆြဲခြာရတယ္...ေနာ္ ညီေမလး"
mouseကိုင္ကြၽမ္းေအာင္လို႔ ဟင္းလွီးတဲ့ဂိမ္းကို ကေလးေတြအား 'ေဆာင္း'ကေဆာ့ခိုင္းေနသည္။နမူနာျပတဲ့အေနနဲ႕ 'ေဆာင္း'က 'ထိပၳား'ရဲ႕mouseကိုင္ထားတဲ့လက္ကေလးအေပၚအုပ္မိုးၿပီး သူမရဲ႕လက္ကိုတင္ကာေဆာ့ျပေနသည္။
(အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ 'ထိပၳား'ရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြဟာ က်ယ္ေလာင္ျမည္ဟီးသြားရၿပီး ဘာမွန္းမသိတဲ့အမ်ိဳးအမည္တစ္ခု ရင္ဘတ္ထဲမွာခံစားသြားရပါသည္။ေနာက္ပိုင္းမွာ 'ေဆာင္း'ကိုအေဝးကျမင္လိုက္႐ုံနဲ႕တင္၊ဒါမွမဟုတ္ ဓာတ္ပုံေလးျမင္လိုက္႐ုံနဲ႕တင္ 'ထိပၳား'ရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြသာ ဒုန္းစိုင္းခုန္ၿပီးက်ယ္ေလာင္ျမည္ဟီးတတ္ေလ့ရွိပါသည္။က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဘယ္သူေတြနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕ ႏွလုံးခုန္သံဟာပုံမွန္ေပမယ့္ သူမရဲ႕မမကိုေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ကဆုန္ေပါက္ခုန္တတ္တာ သူမႏွလုံးသားရဲ႕အက်င့္တစ္ခုလိုျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။'ထိပၳား'ရဲ႕ႏွလုံးသားက မမတစ္ေယာက္ထဲအတြက္သီးသန႔္ျဖစ္တည္ေနတာေပါ့။😍😍)
"အဲ့လိုေလး လုပ္ေနာ္...မမ တျခားသူေတြကိုလိုက္ျပလိုက္ဦးမယ္...မသိတာရွိရင္ မမကိုေခၚလိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္"
တျခားသူေတြကို လိုက္လံသင္ျပေပးေနတဲ့မမကိုလွမ္းၾကည့္ကာ 'ထိပၳား'မွာဂိမ္းထဲအာ႐ုံမေရာက္နိုင္။အဲ့ဒီကြန္ပ်ဴတာခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လုံး သူမရဲ႕မမကိုသာၿပဳံးၿပီးေငးၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။😍
}}}
**************************************
အတိတ္အေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးရင္း 'ထိပၳား' ကိုယ္ငယ္ငယ္တုန္းကအျဖစ္ကေလးေတြကိုသတိရကာ ၿပဳံးမိသည္။သူမကသာ မမနဲ႕ပတ္သက္ရင္တစ္ခုမက်န္အကုန္လုံးမွတ္မိေနေပမယ့္ မမကေတာ့သူမကိုမွတ္မိဟန္မတူ။ေက်ာင္းအတူတူတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေတာင္ သူမကိုမမွတ္မိတာ၊ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာႀကီးေနမွျပန္ေတြ႕ရေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့လို႔ 'ထိပၳား'ေတြးမိသည္။
ငယ္ငယ္တုန္းကလိုဆို သူမကိုမမွတ္မိလို႔ဝမ္းနည္းမိမွာေပမယ့္၊အခုေတာ့ အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
'ကူညီခံရဖူးတဲ့လူအၾတကၠ ကိုယ့္ကိုကူညီေပးလိုက္တဲ့လူတစ္ေယာက္ထဲကိုမွတ္မိနိုင္ေပမယ့္..လူတိုင္းကိုအၿမဲတမ္းကူညီေပးေနတဲ့လူအတြက္ကက်ေတာ့ လူေတြကမ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္မွတ္မိနိုင္ပါ့မလဲေလ...ငါ့အတြက္ မမဆီကအကူအညီရဖူးလို႔ မမကိုထူးျခားတဲ့သူအေနနဲ႕ထူးၿပီးမွတ္မိေနေပမယ့္...မမအၾတေကၠတာ့ ငါက သာမန္သမားရိုးက်လဴတစ္ေယာက္ပဲမဟုတ္လား...မမကူညီေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ညီမေလးေတြထဲကညီမေလးတစ္ေယာက္ပဲကိုး'
အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး 'ထိပၳား'အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ နားလည္ေပးတတ္လာခဲ့ၿပီေလ။'ထိပၳား'၈တန္းေရာက္ေတာ့ 'ေဆာင္း'ကဆယ္တန္းေအာင္သြားၿပီမို႔လို႔ မရွိေတာ့ဘူးေလ။ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕မမကိုမျမင္ရလို႔ဆိုၿပီး ေမ့သြားမယ္မထင္ပါနဲ႕၊အဲ့ဒီကတည္းကေနအခုအခ်ိန္အထိ တစ္ရက္ကေလးမွေမ့တဲ့ရက္မရွိခဲ့ပါဘူး။
ေက်ာင္းတက္တဲ့အ႐ြယ္တုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို 'ထိပၳား'မသိခဲ့ေပမယ့္ တကၠသိုလ္လဲေရာက္လာေရာ သူမရဲ႕ႏွလုံးသားကိုသတိထားမိသြားခဲ့ပါၿပီ။သူမဟာ မမကိုခ်စ္ေနမိခဲ့တာ၊သူမရဲ႕ႏွလုံးသားဟာ မမအတြက္ပဲဆိုတာကိုေပါ့။ဒါေပမယ့္ အတင္းႀကီးလုပ္ႀကံၿပီးေတာ့ မမအနားမကပ္ခ်င္တာနဲ႕ အေဝးကေနပဲသတင္းေလးနားစြင့္ၿပီး 'ထိပၳား'အၿမဲေနေနခဲ့ပါတယ္။သူမရဲ႕အခ်စ္စစ္ရင္မမနဲ႕ ကံၾကမၼာကေတြ႕ခြင့္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုၿပီးမွတ္ယူကာ ကံကိုပုံအပ္ကာအၿမဲတမ္းေစာင့္ေနခဲ့သည္။ဒီလိုနဲ႕ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ေကာင္းမႈေၾကာင့္နဲ႕ မမနဲ႕လက္ထပ္ဖို႔ျဖစ္လာေတာ့ သူမသိပ္ခ်စ္ၿပီးေစာင့္ေနရတဲ့မမမို႔လို႔ 'ထိပၳား'ေပ်ာ္လို႔မဆုံး။
အခုေတာ့ ငိုင္ငိုင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့သူမရဲ႕မမကိုခိုးၾကည့္ၿပီး တစ္ခုေတြးမိသြားသည္။အခ်စ္နဲ႕စတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမဟုတ္ေတာ့ မမေပ်ာ္ပါ့မလားလို႔ေလ။'ေဆာင္း'မေပ်ာ္မ႐ႊင္ျဖစ္ေနတာျမင္ရေတာ့ 'ထိပၳား'စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ဒါေပမယ့္လည္း မတတ္နိုင္ဘူး။ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မမကိုေတြ႕ၿပီးမွေတာ့ ဘယ္သူကလႊတ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးရွိနိုင္ပါ့မလဲ။သူမရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႕ အတတ္နိုင္ဆုံးေပ်ာ္ေအာင္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားရန္သာ 'ထိပၳား'စိတ္ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါသည္။
"စကားေကတာ့ ေျပာလို႔ေကာင္းတယ္ခင္ေရ..လူႀကီးေတြေလေပါေနတာနဲ႕ ကေလးေတြေတာ့ပ်င္းေနေတာ့မယ္ထင္တယ္"
"ဟုတ္ပါ့...ဒါဆို ခင္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္ ပပ"
"ဘာလို႔လဲ...ညစာအတူတူစားၿပီးမွ ျပန္တာမဟုတ္ဘူး"
"ခင္ မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ပန္းခ်ီသြားဆြဲစရာေလးရွိလို႔ပါ ပပရယ္...ေနာက္တစ္ခုမွေပါ့..ေနာ္"
"ခင္ ပန္းခ်ီဆြဲေနတာလား...ဒီတစ္ခါ ဘာပုံေလးလဲ"
"ခင္ ေနဝင္ဆည္းဆာပုံေလး ဆြဲေနတယ္...ဦးပိန္ရဲ႕ေနဝင္ဆည္းဆာေလ...အဲ့ဒါ ေနမဝင္ခင္ အ်မႏ္ၾသားမြ...ေတာ္ၾကာ လြတ္သြားမွာစိုးလို႔"
"အင္း.ဟုတ္ပါတယ္...ခင့္ရဲ႕အႏုပညာကို ႏွောင့္ယွက္သလိုျဖစ္ေနလိမ့္မယ္..သြားေတာ့ေနာ္...ေနာက္တစ္ခါေတာ့ ကိစၥေတြအကုန္ျဖတ္ၿပီးလာေနာ္"
"အင္းပါ ပပရယ္...ခင္ ကတိေပးပါတယ္"
ထို႔ေနာက္ 'ေဆာင္း'တို႔မိသားစုကို 'ထိပၳား'တို႔မိသားစုေတြက ကားအထိလိုက္ပို႔ႏႈတ္ဆက္ေနၾကသည္။
"ခင္ေရ...ဘယ္ေန႕ ေဗဒင္ဆရာဆီသြားမွာလဲ...သြားမယ့္ရက္ကိုလဲ ေျပာဦးေနာ္...ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္သြားၾကမယ္...ပပက အျမန္လက္ထပ္ေပးခ်င္လွၿပီ"
"စိတၡ္ပါ ပပရယ္"
"ကိုေက်ာ္ေဇာ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ရက္ေလာက္golfသြားရိုက္ရေအာင္ေလ...ခင္ဗ်ားမေဆာ့တာၾကာေနၿပီေနာ္"
အထဲမွာလဲဒီေလာက္ေျပာထားတာကို အျပန္က်ေတာ့လဲ လူႀကီးေတြကစကားေတြေျပာလို႔မၿပီးနိုင္ေသး။'ေဆာင္း'နဲ႕'ထိပၳား'ေကတာ့ ကားေဘးနားမွာ အတူတူမတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ေနၾကရသည္။
"ေအဝ"
"အ..အ.ေဝ?.."
ထိုစဥ္ 'ေဆာင္း'က အေဝဆိုၿပီးေခၚလိုက္ေတာ့ 'ထိပၳား'မ်က္လုံးေလးျပဴးသြားရသည္။
"အဲ...ေအဝ..ေအဝက အဲ့ဒီလိုေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးလား...ဒီအတိုင္းပဲ မမက...ေအဝက မမထက္ငယ္တာမို႔လို႔ အဖ်ားဆြတ္ေခၚလိုက္တာပါ...လူႀကီးေတြက ေဝေလးလို႔ေခၚေနၾကေတာ့ေလ...အဲ့ဒီလိုေခၚဖို႔က်ေတာ့လဲ ေဖေဖေမေမတို႔အ႐ြယ္ေတြမွ ေခၚတာေကာင္းတယ္ထင္လို႔...အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဝေလးလို႔ေခၚရင္က်ေတာ့လဲ အရမ္းအသက္ႀကီးသြားသလိုပဲ..ေဝလို႔၁လုံးထဲေခၚျပန္ရင္လဲ အရမ္းႏုေနတယ္မဟုတ္လား...အေဝလို႔ေခၚတာက် ငယ္တဲ့သူကိုေခၚတဲ့နာမည္ေလးပဲဆိုေတာ့ေလ...အ.ထည့္ၿပီးေခၚလို႔ ႏွိမ္ၿပီးေခၚတယ္လို႔ေတာ့ မထင္နဲ႕ေနာ္...အေဝလို႔ေခၚတာမႀကိဳက္ဘူးဆို မမ.မေခၚေတာ့ပါဘူး"
"ႀကိဳက္တယ္!...ေဝ ႀကိဳက္ပါတယ္...အဲ့ဒီလိုေလးပဲ ေခၚပါ"
မေခၚေတာ့မွာစိုးလို႔ျပန္ေျပာလိုက္တာ အသံေတာင္နည္းနည္းက်ယ္သြားလို႔ 'ေဆာင္း'မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားရသည္။😄😄
"ေအာ္...အင္း..အင္းပါ"
"ေဝက အဲ့ဒီလိုေခၚတာတစ္ခါမွမၾကားဖူးေတာ့ ႐ုတ္တရက္မို႔ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားလို႔ပါ"
"ဟုတႅား...ဘယ္သဴကမြ အဲ့ဒီလိုမေခၚဖူးဘူးလား...ဒါဆို..ဆို.."
"ရတယ္!...ကိစၥမရွိပါဘူး မမရဲ႕...ဘယ္သူမွမေခၚဖူးဘူးဆိုေပမယ့္ ေဝအရမ္းႀကိဳက္တယ္...နာမည္ေလးက ခ်စ္စရာေလးေလ...မမက အေဝလို႔ပဲေခၚပါ"
'ထိပၳား'က သူမရဲ႕မမတစ္ေယာက္ထဲသီးသန႔္ေခၚတဲ့နာမည္ေလးရေတာ့ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာၿပဳံးစပ္စပ္နဲ႕လုပ္ေနေတာ့ 'ေဆာင္း'အနည္းငယ္လန႔္လာရၿပီး ေခါင္းေလးသာအသာအယာညိတ္ျပလိုက္သည္။
"ေအဝ..အေဝ့ကိုေလ...မမ ေမးခ်င္တာေလးရွိလို႔...အဲ့ဒါ.."
"ဟုတ္...ေမးေလ"
"ဟို...ေအဝက ဒီလက္ထပ္ရမယ့္ကိစၥကို ဘာလို႔လက္ခံလိုက္ရတာလဲဟင္"
"ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..ေဝ ခုနတုန္းကေျပာခဲ့သလိုပဲေလ...လူႀကီးေတြက ကေလးေတြကိုဒုကၡေရာက္ေအာင္မလုပ္ဘူးမလား...သူတို႔ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့...ေဝ့မွာ ျငင္းစရာလဲမရွိဘူး.ကန႔္ကြက္စရာလဲမရွိဘူးေလ...ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေဝ့မွာနစ္နာစရာဘာတစ္ခုမွမရွိဘူးမလား"
"ဒါေပမယ့္လဲ...."
လိုခ်င္တဲ့အေျဖမရလို႔စိတ္ဓာတ္က်သြားတဲ့မမကိုၾကည့္ကာ 'ထိပၳား'ႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ေပမယ့္လဲမတတ္နိုင္။
"ဒါ့ထက္...ေအဝ့မြာ...ေအဝ့မြာ ခ်စ္သူေတြဘာေတြမရွိဘူးလားဟင္"
'ေဆာင္း'ကအဲ့ဒီလိုေမးလိုက္ေတာ့ 'ထိပၳား'ကၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႕ သူမရဲ႕မမကိုၾကည့္ေနခဲ့သည္။'ေဆာင္း'ေကတာ့ ထပ္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပည့္နဲ႕ 'ထိပၳား'ႏႈတ္ကထြက္လာမယ့္အေျဖကိုေစာင့္စားရင္း မ်က္လုံးခ်င္းဆိုင္ၿပီးၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။🙁🙁
##################################
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္ 🙏🙏
👋👋