Alışılırmış yalnızlığa
Alıştıgın onca şeyle beraber
Kopuyormuş
bir zaman ugruna can ı heba ettiğin umut dalları
Alışılırmış yalnızlıga
Yitip giden onca şeye ragmen
Nasıl duruyorsak ayakta
Nasıl kavruluyorsak
Nasıl tutuşuyorsa insanın bağrı
Nasıl bir dar ağacı oluyorsa kelimeler
yeri geldiğinde
Alışılırmış yalnızlıga
Bi kara sis gibi bogan
Nefesini kesen ugultularla beraber
Bir demir yumruk gibi
İniyormuş beynine
Anlıyormuş insan
Unutulmak var
Umutulmak!
her nefesle beraber...
Vuslat Tuna
26. Mayıs. 2021