Wei Wuxian, Lan Wangji'nin kendisinden bir şey sakladığını hissediyordu. Bir şey söylemek istiyor ama söylemek üzereyken vazgeçiyor gibiydi. Oda da olan atmosfer garipti.
Daha fazla dayanamadı ve konuştu.
"Lan Zhan.. eh sorun ne?"
Lan Wangji ona bakmadı ve hatta gözlerini önünde olan kağıtlardan ayırmadı.
"Lan Zhan? Hanghunag-Jun? Lan er ge? Bana bakk~"
"Şunu söyleme... Wei Ying"
Wei Wuxian bir şey söylemedi.. suratını asıp önünde olan güzel adamı çizmeye devam etti.
"Güzel yüzünü asma. Yanıma gelir misin?"
Wei Wuxian, onaylar bir ses çıkarıp Lan Wangji'nin oturması için uzatığı mindere kısaca göz attı. Ayağı ile minderi ileri doğru tekmeledi ve Lan Wangji'nin kucağına yerleşti.
"Böyle daha iyi.."
Lan Wangji'nin kucağındaki adam keyiften gözlerine kadar gülümsüyordu.
Wangji yukarı doğru baktı. Wei Wuxian yine o güzel gülümseme ile kendisine bakıyordu. Göğüsünden aşağıya bir sıcaklık akmıştı.
"Wei Ying."
"Efendim?"
"Sana bir şey vermek istiyorum."
"Ne vermek istiyorsun?"
"Bu."
Lan Wangji kol yenlerinin içinden küçük mavi bir kutu çıkardı. Kutu'nun üzerinde işlemeleri vardı.
"Bu ne?"
"Aç"
Wei Wuxian küçük kutuyu açtı. İçinde yeşimden yapılmış iki yüzük vardı.
Şaşkınlıkla Lan Wangji'ye yüzünü döndü.
"Bunları bizi düşünerek yaptım.. içinde özel bir tılsım var. Eğer iki insanın ruhu biribirine gerçekten bağlıysa, bu tılsım gerçek gücünü gösterir. Benim ruhum çoktan sana tutuldu.. senin yaşadığın her duyguyu hissetmek istiyorum. Üzgün olduğunda yanında olup seni mutlu etmek istiyorum. Seni her an daha fazla hissetmek istiyorum.."
Wei Wuxian karşısında olan yüzü ciddi bir şekilde süzdü.
"Yani bu yüzük ile nasıl hissedeceğini anlayabilir miyim?"
"Mm.. eğer, eğer ruhun bana gerçekten bağlı ise hissedeceksin."
"Lan Zhan şaşkın mısın? Benim ruhum ve kalbim uzun zaman önce sana bağlandı."
"O zaman almayacak mısın?"
"Tabiki alacağım!! Bazen yüzünden bir şey anlamıyorum.. özellikle de seni baştan çıkartmaya çalıştığım zaman. Düm düz bir surat ifadesi takınıyorsun ve ben azıp- tamam tamam öyle bakma. Yani anlayamıyorum ama bu yüzük sayesinde avucuma düştün Lan Wangji."
Lan Wangji gülümseyip Wei Wuxian'ın alnından öptü.
"O zaman bana ellini uzat."
Wei Wuxian heyecanını beli etmemeye çalışarak sol elini uzattı. Lan Wangji güzel esmer ellere yeşimden yüzüğü taktı ve öptü.
Wei Wuxian hayranlıkla parmağında olan yüzüğe baktı. Biraz oynayıp inceledikten sonra, kutuda duran diğer yüzüğü parmaklarının arasına aldı.
"Sıra benim"
Lan Wangji'nin ellerini tutup kendi yüzüğüne oranla biraz daha büyük olan yüzüğü Lan Wangji'nin parmağına taktı. Ellerini biraraya getirip uzun bir süre inceledi.
"Wei Ying?"
"Hmm."
"Neden ağlıyorsun?"
Lan Wangji söylemeden ağladığını fark etmemişti.
Neden mi ağlıyorum? Çünkü.. çok fazla mutluyum.
"Lan Zhan.. ben.. ben çok mutluyum."
Lan Wangji'nin içi sıcacık olmuştu. Yumuşak yanakları tutu ve yarın kocası olacak adam ile göz göze gelmeye çalıştı.
"Daha da mutlu olacağız."
..................................................................
Lan Wangji önünde olan ahşap kapıyı açmak için sıkıca tutuğu beli serbest bıraktı.
"Burada bekle. Mumları yakıp geleceğim."
"Lan Zhan acele etme!"
"Mm."
........................................................................
Lan Wangji heyecanla altın işlemeli tülü kaldırdı
"Wei Ying sen artık gerçekten de benim eşimsin."
........................................................................
Yazdığım uzuuuuunnnn ve bol sumutlu bölümü kaydetmeyi unutum maalesef :( ama bugün atacağıma dair de söz vermiştim bu yüzden bir şeyler yazmaya çalıştım. Umarım okurken seversiniz.. bu arada hepinize çok teşekkür ederim. Gerçekten çok tatlı ve anlayışlı insanlarsınız. HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM 💜💜💜
Ahhh unutmadan gelecek bölüm düğünümüz var. Lütfen süslü kıyafetlerinizi giyip gelin. Wangji ve Wei Ying sizi bekliyor~~~
(Bu arada sonda fragman verdim ksksnnsmdmsmdndjdjkskdjdkdksk)
Biliyorum mükemmel bir random ✌️
Araya Yibo ve Zhan serpiştirdim bakın da Allah'ı hatırlayın diye👀