❤Meet you my husban❤
គ្រាំង⚡💧
តំណក់ភ្លៀងដែលធ្លាក់មកជាច្រើននៅលើដងផ្លូវបង្កើតបានជាទឹកជាច្រើនដូចជាទឹកជំនន់។ក្មេងប្រុសតូចម្នាក់បានដើរកាត់ភ្លៀងជាច្រើននោះព្រមទាំងខ្លួនប្រាណរបស់គេញាក់ញ័រដោយសារឥទិ្ធពលទឹកភ្លៀងនោះ។
Park jimin<ជាក្មេងកំព្រារាល់ថ្ងៃគេធ្វើការងារជានាក់រត់តុក្នុងហាងអាហារមួយកន្លែងតែពេលយប់គេក្លាយទៅជាពួកបង្រ្គាបបិសាច។គេរស់នៅក្នុងអង្គការអាទ៍កំបាំងមួយដែលសុីឈ្នួលសម្លាប់ពួកបិសាចដែលមានមុខមាត់ក្នុងសង្គម។
🏰ក្រាក⛪
មកមើលវិមានពណ៍ក្រហមដែលឈរតាំងនៅកណ្ដាលព្រៃព្រឹក្សាដ៏។សភាភាពវិមាននោះមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់និងគួរអោយខ្លាចបំជុត។មិនមានមនុស្សណាម្នាក់ហ៊ានឆ្លងកាត់ទីនោះឡើយ។មើលពីខាងក្រៅវិមានមួយនេះមានសភាពគួរអោយខ្លាចពិតមែនតែនៅខាងក្នុងវិមានវិញគឺមានពន្លឺភ្លើងទានក្រហមជាច្រើនព្រមជាមួយនិងគ្រឿងសង្ហារឹមល្អៗអាហារពោពាសពេញតុនាកលបម្រើក៏មានមិនតិចដែរ។តែហេតុអ្វីបានជាវិមានមួយនេះមកតាំងនៅក្នុងព្រៃជ្រៅបែបនេះទៅវិញនោះក៏មកពីវាជាកម្មសិទ្ធរបស់មហាសេដ្ឋីម្នាក់ដែលជាពពួកបិសាចជញ្ជក់ឈាមនោះ។អោយតែថ្ងៃព្រះចន្ទពណ៌ក្រហមពួកបីសាចទាំងអស់និងត្រូវជ្រើសរើសដង្វាយសាច់ស្រស់មកអោយស្ដេចបិសាចរបស់គេហើយ។
Man<លោកម្ចាស់...ព្រះចន្ទក្រហមហើយ..ត្រូវការអ្វីដែលប្រាប់មកខ្ញុំមកចុះ..ខ្ញុំនិងចាត់ការជូន..>នាយដែលមានមុខមាត់មាំដើរចូលទៅសួរនាក់ដែលគេងលើគ្រេនោះ។
Hoseok<ហឹម..ទៅចុះអោយទាន់ពេល..យើងមិនចេះចាំយូរនោះទេ..>ភ្នែកពណ៍ក្រហមបានបើកមកជាមួយនិងស្នាមញញឹមនោះគេនិយាយទាំងភ្នែកសម្លឹងទៅមើលព្រះចន្ទដែលមានពណ៍ធម្មតាមិនទាន់ក្រហមនោះទេដែលចាំងតាមដំបូលកញ្ចក់សុទ្ធនោះ។
Jung hoseok<ជាទាយាទនៃអំបូរបិសាចជញ្ជក់ឈាមគេមានអាយុរាប់រយឆ្នាំទៅហើយ។ជាមហាសេដ្ឋីលំដាប់វ៉ុលលានលុយកាក់មានមិនខ្វះគេតែងតែមកវិមានក្រហមនៅថ្ងៃចន្ទមានពណ៍ក្រហមដើម្បីជញ្ជក់ឈាមស្រស់ដើម្បីបង្កើនកម្លាំងរបស់គេ។
Man<បាទខ្ញុំនិងទៅរៀបចំជូន..ពួកឯង..>នាយក៏យល់សាច់ការហើយក៏ចេញទៅធ្វើការងាររបស់ខ្លួនទៅ។
ងាកមកមើលក្មេងប្រុសតូចដែលដើរកាត់ភ្លៀងដែលភ្លៀងនោះបានរាំងរួចហើយនោះ។គេក៏ដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះមួយកន្លែងដែលមានសភាពចាស់ទ្រុធទ្រោមបន្តិចនោះ។
Jimin<ហើយ..អ្វីចេះ..លិខឹតនេះ..>នាយដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះនោះក្រឡេកឃើញសំបុត្រមួយច្បាប់ដែលដាក់នៅលើតុរបស់ខ្លួននោះ។នាយលើកឡើងអានយ៉ាងយកចិត្ដទុកដាក់បំផុត។
Namjoon<អង្គការអោយឯងទៅណា..>នាយជាមិត្ដរួមការងារក៏ដើរចេញមកពីបន្ទប់របស់គេ។ពួកគេគឺជាក្រុមកម្ចាត់បិសាចសង្ងាត់ដែលគេតែងខ្លួននិងធ្វើការជាមនុស្សធម្មតាតែយប់ឡើងគេចេញប្រតិបត្តការណ៍អោយអង្គការសង្ងាត់របស់ពួកគេ។បើពួកគេធ្លោះធ្លូយនោះនិងស្លាប់តែម្ដងមិនអាចរួចខ្លួននោះទេ។
Jimin<ម្នាក់នេះ..គេជាបីសាចដែលលាក់ប្រវិត្ដយើងត្រូវចាត់គេ..>នាយបោះសំបុត្រនោះទៅលើតុហើយដើរទៅយកដាវរបស់ខ្លួននិងសម្ភារះមួយចំនួួន។
Namjoon<ថ្ងៃនេះតើមែនទេ..គេមិនមែនជាបិសាចដែលងាយចាត់ការស្រួលនោះទេ..គេជាស្ដេចនៃពពួកបិសាចណា..ឯងអាចធ្វើបានដែរហី..)នាយនិយាយប្រាប់ទៅមិត្ដរបស់ខ្លួនព្រោះនាក់ខាងនោះមិនងាយចាត់ការបាននោះទេបើនាយផ្លាត់ស្នៀតគេនិងស្លាប់មិនខាន។
Jimin<បានមិនបានមានតែចាំមើល..យើងទៅហើយបើមិនឃើញយើងមកវិញទេឯងចាកចេញទៅ>នាយចេញទៅទាំងបោះពាក្យជំនឿជាក់ទៅមិត្ដរបស់ខ្លួននិងផ្ដែផ្ដាំទៅគេផងមុននិងគេចេញទៅ។នាយបានដើរចេញពីផ្ទះសង្ងាត់នោះហើយចូលទៅកន្លែងដែលមានមនុស្សកំពុងនាំមនុស្សទៅវិមានក្រហមនៅយប់នេះដើម្បីជ្រើសរើសធ្វើជានាក់បម្រើនោះ។តែការជ្រើសរើសនោះវាគ្រាន់តែជាការបាំងមុខពីការយកដង្វាយដែលស្ដេចបិសាចត្រូវការនរណាម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះ។
Man<លោកម្ចាស់..ធ្វើយ៉ាងមិចចំពោះគេទៅ..>នាយដែលឈរនៅពីក្រោយរាងតូចនោះសួរទៅរាងតូចដែលកំពុងមើលទៅរាងក្រាសតាមកញ្ចាក់វេទមន្ដនោះ។
Hoseok<ហឹម..អោយគេធ្វើអ្វីតាមតែគេទៅ..ចំណីចូលមាត់ហើយកុំធ្វើអោយវាផ្អើលអី..)រាងតូចតបទៅកូនចៅវិញតែភ្នែកវិញសម្លឹងទៅមើលរាងក្រាសទាំងកែវភ្នែកស្រេកឃ្លាន។
Man<បាទ..)នាយក៏យល់នូវសម្ដីរាងតូចហើយក៏ចេញទៅធ្វើការខ្លួនវិញ។
Hoseok<សង្ហាមែន..បើបានសុីមិនដឹងឆ្ងាញ់ប៉ុណ្ណានោះទេ..)រាងតូចសម្លឹងទៅរាងក្រាសទាំងគ្រឺតខ្នាញ់និងកាយក្រាសដែលមានមុខមាត់ទាក់ទាញចិត្ដរបស់គេបាន។
Man<នាក់ទាំងអស់គ្នាដែលបានមកទីនេះសូមទៅបន្ទប់រងចាំយើងនិងធ្វើការជ្រើសរើសដោយលោកម្ចាស់យើងដោយផ្ទាល់..យប់នេះនាក់ណាម្នាក់ដែលលោកម្ចាស់របស់យើងជ្រើសរើសម្នាក់នោះនិងមានសិទ្ធទៅលើត្បូងវេទមន្ដមួយនេះព្រមទាំងទទួលបានការងារទៀតផង..ចឹងនាក់ទាំងអស់គ្នាត្រៀមខ្លួនចុះ..>បុរសម្នាក់ដែលស្លៀកពាក់ដូចជាព្រឹទ្ធាចារនោះបាននិយាយពីរានហាននៃវិមានមកកាន់មនុស្សដែលឈរនៅខាងក្រោមអោយគេបានដឹងសេចក្ដី។
Girl<អេ..តើលោកម្ចាស់គាត់ជាមនុស្សបែបណាទៅ..យើងចង់ដឹងដល់ហើយ..>នាងក្រមុំម្នាក់បាននិយាយឡើងទាំងធ្វើមុខមានចម្ងល់ឡើង។
Girl2<យើងក៏មិនដែរ..តែយើងបានលឺមកថាគាត់មានរូបសម្បត្ដិល្អណាស់..យើងចង់ឃើញថាល្អដូចពាក្យគេនិយាយអត់..>នារីម្នាក់ទៀតក៏ឆ្ងល់តាមនាងដែរ។
Man<ពួកនាងស្ងាត់ខ្លះទៅបានទេ..មកកន្លែងគេហើយនៅមាត់ច្រើនគួអោយធុញ..ចាំមើលទៅលោកម្ចាស់គាត់និងមិនជ្រើសយកពួកនាងឡើយ>នាតម្នាក់ដែលឈរកៀកនិងរាងក្រាសនោះបានបោះពាក្យសម្ដីទៅកាន់នាងទាំងពីរនាក់នោះ។
Girl<នែ..ឯងមិនមែនគាត់មេចក៏ចេះដឹងសម្បើមម្ល៉េះ..ចាំមើលទៅយើងនិងធ្វើអោយគាត់ជ្រើសយកយើង..>នាងក្រមុំគ្រាន់តែបានលឺពាក្យនាយម្នាក់នោះនិយាយមកកាន់នាងក៏ក្តៅស្លឹកត្រចៀកតែម្ដង។
Man<បានយើងចាំតែមើលទេថាលោកម្ចាស់យកពួកនាងឬក៏ខ្ញុំទៅ..ឆើស..)នាយម្នាក់នោះក៏ឱបដៃហើយឌឺដងនិងនាងវិញ។នាយក្រាសឈរជិតនោះក៏មិននិយាយអ្វីបានត្រឹមតែឈរស្ដាប់ទាំងទឹកមុខធុញទ្រាន់តែប៉ុណ្ណោះ។
វេលាយប់ពេញវង់បានចូលមកដល់ព្រះចន្ទនៅលើមេឃពណ៌ក្រហមដូចឈាមនោះបានចាំងពន្លឺមកលើវិមានមួយនោះបង្កើនសម្រស់វិមានមើលទៅកាន់តែស្រស់ស្អាតបន្ថែមទៀត។ខ្យល់ប៉ះមកជួយក្លិនផ្កាចម្រុះសាយភាយពាសពេញផ្ទៃវិមានទាំងមូល។មនុស្សជាច្រើនបានឈរចាំវត្តមានរបស់រាងតូច។ភ្លាមនោះកាយតូចដែលគ្រងនូវសម្លៀកបំពាក់ពណ៍ក្រហមឆ្អៅអាវដៃវែងពណ៍ខ្មៅគ្រងលើឈុតក្រហមសុទ្ធកាយតូចស្ដើងបបូរមាត់ក្រហមដូចជាស្រទាប់ផ្កាថ្ពាល់ពណ៍សុីជម្ពូកែវភ្នែកពណ៍ខ្មៅក្រិបដើរចុះពីរខាងលើវិមានទាំងស្នាមញញឹមរាយមន្ដស្នេហ៍ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលនៅទីនោះ។ចំណែកកាយក្រាសវិញសម្លឹងទៅមើលកាយតូចទាំងក្នុងដៃមានកូនកាំបិទស្នៀតដែលដាក់អាគមនោះបំរុងដើរទៅរកកាយតូចទៅហើយតែក៏មាននរណាម្នាក់មកចាំស្មារបស់គេមុនទៅហើយ។
Man<លោកត្រូវលោកម្ចាស់ជ្រើសរើសហើយ..>នាយម្នាក់ដែលជាជំនិតរាងតូចបានមកកៀកស្មានាយហើយអូសនាយចេញពីទីនោះ
Jimin<ខ្ញុំ..ទេ..គឺ..>នាយក្រាសភាំងនិងសកម្មភាពទាំងនោះហើយប្រឹងរើបម្រាស់ចេញពីការក្រៀកនោះ
Man<មកតាមខ្ញុំមក..>នាយមិនចង់អោយរាងក្រាសនៅទីនោះខ្លាចបំផ្លាញពិធីក៏អូសរាងក្រាសចេញទៅជាមួយមនុស្សមាឌធំពីរនាក់ទៀត។
Hoseok<នាក់ទាំងអស់គ្នានេះគឺប្រាក់រង្វាន់ដែលនាក់ទាំងអស់គ្នាបានចូលរួម..ថ្ងៃនេះប៉ុណ្នឹងសិនចុះ.>រាងតូចសម្លឹអទៅមើលសកម្មភាពនិងហើយក៏ងាកមកនិយាយប្រាប់នាក់ដែលនៅក្នុងពិធីនោះវិញ។
Man<លោកនៅទីនេះហើយ..បន្តិចទៀតលោកម្ចាស់គាត់មកដល់ហើយ..>នាយអូសកាយក្រាសចូលទៅក្នុងបន្ទប់ដែលដំបូលគឺមានកញ្ចក់សុទ្ធនោះ។
Jimin<ចេញទៅវិញមេចនិងបានទៅ..តើគេស្គាល់យើងតើមែនទេ..ទេមិនអាចទេ..យើងខំលាក់ប្រវិត្ដណាស់..)រាងក្រាសឈរនៅទីនោះហើយនិយាយទាំងក្រឡេកមើលជុំវិញទីនោះទាំងរកផ្លូវរត់តែមិនឃើញមានផ្លូវណារត់រួចសោះ។
Hoseok<មិនទាន់គេងទេ..ឬក៏ចាំខ្ញុំតើមែនទេ..>ភ្លាមនោះទ្វាបើកឡើងដោយដៃតូចស្រឡូនដើរចូលមកទាំងកែវភ្នែកសម្លឹងទៅកាយក្រាសមិនដាក់សោះ។
Jimin<ស្លាប់ទៅ..អា៎៎..លែងយើង..>រាងក្រាសមិនតបនិងរាងតូចឡើងតែបែរជាដកដាវរត់ទៅចាក់រាងតូចវិញ។តែក៏ត្រូវរាងតូចប្រើវេទមន្ដអោយគេជាប់នៅស្ងៀមទៅវិញ។
Hoseok<អួយ..សុំទោសគ្មានចេតនាទេ..អេ..ដាវប៉ុន្នឹងធ្វើអ្វីយើងបានទៅ..លោកនាក់កម្ចាត់បិសាចសង្ហារ..>រាងតូចក៏ដើរទៅស្ទៀបអង្អែលមុខរបស់រាងក្រាសទាំងទឹកមុខច្រលឺមដាក់រាងក្រាសហើយគេក៏ដើរទៅកន្លែងតុបតែងខ្លួនវិញ។
Jimin<កុំនិយាយច្រើន..ទទួលទៅ..វីប..វីប>រាងក្រាសប្រឹងប្រើមន្ដអាគមដោះខ្សែរបានហើយក៏លើកដាវទៅប្រហារលើរាងតូចម្ដងទៀត។
Hoseok<អា៎៎..ថ្វៃដៃល្អណាស់..លោកប្ដី..ដាច់ចិត្ដធ្វើបាបអូនដែរមែន..>រាងតូចងាកមកវិញក៏ជួបជាមួយដាវរាងក្រាសដែលចង់ប្រហារលើខ្លួននោះរាងតូចក៏គេចចេញផុតតែក៏ត្រូវរាងក្រាសប្រើស្នៀតក្រវៀសដាវប៉ះនិងដៃរាងតូចបន្ដិច។រាងតូចក៏សម្លឹងទៅមើលកាយក្រាសទាំងដែលពេលនេះភ្នែករាងតូចក៏ឡើងពណ៍ក្រហមឆ្អៅធ្មេញក៏មានចង្កូមវែងពីរចេញមកសម្លឹងទៅកាយក្រាសទាំងទឹកមុខស្រេកឃ្លាន។
Jimin<អា៎៎..លែងយើង..កុំអោយយើងរួចខ្លួនអោយសោះ..>ភ្លាមនោះរាងតូចក៏ហោះមកសង្គោប់លើរាងក្រាសជាប់។ឯរាងក្រាសរើមិនរួចឡើយព្រោះរាងតូចបានដាក់វេទមន្ដលើគេទៅហើយ។
Hoseok<តើបងចង់ធ្វើអ្វីអូនទៅ..មើលចុះគួអោយស្រលាញ់ណាស់..ឈាមបងប្រហែលជាផ្អែមខ្លាំង..>រាងតូចនិយាយទាំងអង្អែលកញ្ចឹងករាងក្រាសព្រមទាំងមាត់វិញលិចចុះឡើងដូចឃ្លានចំណីយ៉ាងចឹង
Jimin<អា៎៎..អា..លែង..>រាងក្រាសស្រែកឡើងដោយការឈឺចាប់ព្រោះរាងតូចបានមកខាំករបស់គេទៅហើយ។
Hoseok<អឹម..ផ្អែមពិតមែន..បងមើលភ្នែកអូនមក..និយាយតាមអូន..បងជារបស់អូនតែម្នាក់គត់..)រាងតូចងើបពីការខាំរាងក្រាសហើយក៏ជូតមាត់ខ្លួនរួចក៏ឱនទៅទាញមុខរបស់រាងក្រាសដែលដូចជាមនុស្សបាត់បង់សតិនោះ។
Jimin<ជារបស់អូនតែម្នាក់គត់..របស់អូន..តែម្នាក់គត់..>រាងក្រាសពេលត្រូវវេទមន្ដសន្ដំរបស់រាងតូចហើយពេលនេះក្នុងកែវភ្នែករបស់គេមានតែរូបរាងរបស់រាងតូចតែប៉ុណ្ណោះ។
Hoseok<ល្អណាស់ប្ដីសម្លាញ់....អឹម.>រាងតូចឱនទៅថើបមាត់កាយក្រាសយ៉ាងតក់ក្រហល់នោះ។
Jimin<ហ្អឹម..បងស្រលាញ់អូន..របស់បង..អឹម..ជុប)រាងក្រាសគេលែងដឹងអ្វីហើយខួរក្បាលគេពេលនេះមានតែរាងតូចម្នាក់គត់។រាងក្រាសក៏ចាប់បង្វិលកាយតូចអោយនៅខាងក្រោមខ្លួនវិញព្រមទាំងដកអាវស្ដើងរាងតូចចោលទៅម្ខាងរាងក្រាសថើបបឺតជញ្ជក់មិនថាមុខមាត់កអូសមកដល់ចុងឈើរីក្រហមនោះរាងក្រាសក៏ខាំបឺតជញ្ជក់វាស្ទើតែស្លេកទៅហើយ។
Hoseok<ហ្អាស..ស្រៀវណាស់..minកុំខាំ..វាឈឺ..ហ្អឹស..>កាយតូចដែលនៅក្រោមបានត្រឹមតែបិទភ្នែកឃាត់បបូរមាត់សុីជម្ពូនោះព្រោះតែអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលដែលទទួលបានពីកាយក្រាសផ្ដល់អោយខ្លួន។
Jimin<ក្រអូបណាស់..អឹម..ជុប..)រាងក្រាសថើបពេញរាងកាយតូចហើយថ្លូយមាត់សរសើពីក្លិនខ្លួនដែលជាប់និងរាងតូចដែលកំពុងពង្វក់ចិត្ដគេមួយកម្រិតទៀតនោះ។រាងក្រាសក៏ថើបបង្អូសរហូតដល់កន្លែងសំខាន់របស់រាងតូចរាងក្រាសបានស្រាយខោរាងតូចចេញលេចនូវរូបរាងដ៏ទាក់ភ្នែករាងក្រាសមិនបង្អង់យូរក៏ឱនទៅត្របាក់mangតូចនោះហើយធ្វើចលនាលើវាចុះឡើង។
Hoseok<ហ្អាស..min..អូនពិបាកទ្រាំណាស់..ហ្អាស..អាស..អឹស...>កាយតូចវិញរមួលខ្លួនចុះឡើងព្រោះកំពុងតែស្រើបស្រាលនិងសកម្មភាពរបស់រាងក្រាសធ្វើមកលើខ្លួនហើយនិយាយប្រាប់ទៅរាងក្រាសថាគេពិបាកក្នុងខ្លួន។មិនយូររាងតូចក៏បញ្ចេញរបស់អ្វីម្យ៉ាងពីក្នុងខ្លួនចូលទៅក្នុងមាត់កាយក្រាសគ្មានសល់។
Jimin<អូនធ្វើម្ដងទៅ..អឹមល្អណាស់..លឿនជាងនិងទៀត..អាស..អឹម..>រាងក្រាសងើបពីរាងតូចហើយប្រាប់អោយរាងតូចមកធ្វើវាលើខ្លួនម្ដង។
Hoseok<អឹម..ៗ.ៗ..ខក..អឹម..>រាងតូចក៏មិនបដិសេដនិងរាងក្រាសឡើយគេក៏កាន់cimmyតូចនោះចូលទៅក្នុងមាត់ធ្វើចលនានៅក្នុងមាត់ខ្លួនចុះឡើង។
Jimin<អាស..អា៎៎..ៗៗ..ល្អណាស់..ដល់ពេលហើយ)រាងក្រាសវិញងើយក្បាលឡើងលើព្រោះអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលដែលរាងតូចបានផ្តល់អោយទៅខ្លួន។មិនបង្អង់យូររាងក្រាសក៏បញ្ចេញសារធាតុសនោះចេញមករួចក៏ទៅទាញកាយតូចអោយមកនៅក្រោមខ្លួនហើយចាប់ផ្ដើមលើកជើងស្រលូនរបស់កាយតូចមកពាក់លើស្នាហើយចាប់ផ្ដើមសា*លើកូននាគរបស់ខ្លួនឡើងបែកសរសៃហើយរុញចូលទៅល្អាងស្នេហ៍របស់រាងតូចទាំងអារម្មណ៍ឥណ្ឌាពេញខ្លួននោះ។
Hoseok<មួយៗណា..អាស..អា៎៎ឈឺ..>រាងតូចទោះមើលទៅគេរាងរលៀមពិតមែនតែគេមិនដែរអោយនរណាម្នាក់មកប៉ះពាល់ខ្លួនប្រាណគេឡើយ។រាងតូចដោយអត់ទ្រាំឈឺពុំបានក៏ហក់ទៅខាំករាងក្រាសម្ដងទៀត
Jimin<អូយ..ខាំបងធ្វើអី..អួយ..អឹស..ចាំមើលណា>រាងក្រាសភ្ញាក់ខ្លួនក្រញាងពេលរាងតូចមកខាំខ្លួនបែបនេះរាងក្រាសខឹងរាងតូចដែលខាំខ្លួនក៏ប្រឹងបន្ថែមល្បឿនចង្កេះនោះឡើងរាងតូចអួលស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ។
Hoseok<អាស..អា៎៎..ឈឺ..មិនចេះស្ដាប់..ទេហី..អឹស..អាស>រាងតូចបានត្រឹមតែវ៉ៃទ្រូវរាងក្រាសទាំងខ្លួនប្រាណរលាកតាមចង្វាក់ចង្កេះរបស់កាយក្រាសនោះទៅមក។
Jimin<..ស្រួលណាស់..អឹស..អាស..>រាងក្រាសវិញមិនខ្វល់អ្វីឡើយគិតតែពីសម្រុកយកៗមិនខ្វល់ពីរាងតូចដែលវាយមកលើខ្លួនបន្ដិចសោះ។
Hoseok<អាស..អឹស..លឿនជាងនិង..អាស..>រាងយូរបន្ដិចរាងតូចក៏សមក៏សុំរាងក្រាសអោយបន្ថែមល្បឿនទៀត។
Jimin<បាន..អឹស..ហ្អាស..អាស..តឹងល្អម្ល៉េះ...)រាងក្រាសញញឹមសមនិងចិត្ដពេលដែរឮពាក្យសុំពីរាងតូច។
Hoseok<ខ្ញុំ..ចឹង..ហើយ..អាស..ហ្អាស..អា៎៎>រាងតូចឆ្លៀតតវ៉ាច្រើនទៀត។
Jimin<មាត់និង..អឹម..អឹស..ពិនតម្ល៉េះ..អឹម..>រាងក្រាសក្រឺតខ្នាញ់រាងតូចពេកក៏ឱនទៅបំបិទមាត់តូចយ៉ាងសុីអារម្មណ៍នោះ។រាងក្រាសធ្វើរហូតបញ្ចប់ទឹកទីមួយ..ទីពីរ..រហូតដល់បីទឹករាងតូចក៏ពោលពាក្យហត់ចេញមក។
Hoseok<ហត់ណាស់..នេះបងចង់ធ្វើអី..អាស..មិនទាន់ឆ្អែតទេហី..តិចៗ..>រាងតូចដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នាភ្លាមនោះរាងក្រាសក៏ចាប់បង្វិលរាងតូចអោយច្រកគៀវនិងខ្លួនរាងក្រាសរាងតូចគេអស់កម្លាំងតែរាងក្រាសវិញដូចមិនហត់អ្វីបន្តិចសោះ។
Jimin<បងមិនទាន់..ឆ្អែតទេ..អឹស..កំដរបងសិន..អាស..)រាងក្រាសប្រឹងដោលទៅមុខរហូតឯដៃវិញរាវសព្វពេញរាងកាយតូចចុះឡើងមិនចន្លោះកន្លែងណានោះទេ។
Hoseok<អាស..អឹស..ហ្អាស...ថើបអូន..មក>រាងតូចវិញបានត្រឹមតែថ្ងូរតែប៉ុណ្ណោះដៃប្រឹងស្រវាឱបរាងក្រាសរាងតូចក៏ងើបមុខហើយសុំអោយរាងក្រាសថើបមកខ្លួន។
Jimin<អត់..អឹស..អា៎៎ស...ៗ>រាងក្រាសតបទៅវិញមួយមាត់យ៉ាងខ្លី។
Hoseok<ហ្អាស..ប្រុស..ចង្រៃ..អាស..អឹម..>រាងតូចវិញមិនដឹងថាធ្វើអ្វីបានត្រឹមតែលួចជេរាងក្រាសប៉ុណ្ណោះ។
Jihope<អឹស...ហ្អាសៗ..អាស...>សម្លេងរងំនៅក្នុងបន្ទប់ជាន់លើនៃវិមាននោះបានបន្លឺឡើងយ៉ាងរងំរន្ដំដែលស្ដាប់ទៅមិនយល់ភាសារអ្វីនោះទេ។សង្រ្គាមដ៏ក្ដៅគគុករវាងរាងក្រាសនិងរាងតូចបានបញ្ចប់ទៅមិនក្រោមពី10ទឹកជាងនោះទេ។កាយក្រាសក៏អស់កម្លាំងរាងតូចក៏សន្លប់តែទាំងពីររាងក្រាសទាញកាយតូចមកឱបរហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ទើបភ្ញាក់។
Jimin<ហ្អឹម..អឹម..នៅទីណាចេះ..មេចក៏ខ្ញុំនៅទីនេះ..អឹម..ស្អីចេះ..អេ..ឯង..>រាងក្រាសងើបឡើងទាំងសម្លឹងមើលជុំវិញខួរក្បាលរបស់គេពេលនេះដូចជាក្រដាសសមួយផ្ទាំងចឹង..រាងក្រាសក៏មានអារម្មណ៍ថាមានអ្វីមួយកំពុងតែឱបរឹតខ្លួនក៏បើកភួយមើលបន្ដិចក៏លេចនូវកាយតូចដេកឱបចង្កេះខ្លួននោះ។
Hoseok<អឹម..ងងុយណាស់..បងកុំស្រែកមើល..>រាងតូចមិនងើបឡើយនៅតែសសៀរចូលទៅឱនរឹតរាងក្រាសដដែល។
Jimin<ឯង..ធ្វើស្អីយើង..មេចក៏យើងនៅទីនេះ..បើមិនប្រាប់ទេយើងនិងសម្លាប់ឯងមិនខាន..>រាងក្រាសរុញរាងតូចចេញមុននិងប្រមូលខោអាវយកមកពាក់វិញ។
Hoseok<ហុើយប្ដី..បងសួរថាអូនធ្វើអីចឹងហី..បងមិនចាំយប់មិញទេឬ..ប្ដីសម្លាញ់ចិត្ដអូន..>រាងតូចងើបអង្គុយលើគ្រេហើយសម្លឺងទៅកាយក្រាសព្រមទាំងនិយាយពាក្យសម្ដីបេះបួយរាងក្រាសទៀត។
Jimin<ឈប់..កុំចូលមកជិតយើង..ឯងជាបិសាច..កុំប៉ះយើង..)រាងក្រាសពេលដែររាងតូចបំរុងនិងចុះពីលើគ្រេនោះក៏ហាមទៅគេ។រាងក្រាសក៏ចាប់ផ្ដើមនឹកឃើញនូវរឿងដែលកើតឡើងយប់មិញ។
Hoseok<ប្ដីហេតុអ្វីក៏បងកាចម្ល៉េះ..អូនណាខំចំណាយទន់ច្រើនណាស់ដើម្បីបានបង..បងធ្វើចឹងដាក់អូន..អូនខូចចិត្ដណា..)រាងតូចនិយាយទាំងធ្វើមុខដូចកូនឆ្កែកម្សត់នោះដាក់រាងក្រាស។រាងតូចដើរចូលទៅឱបរាងក្រាសទាំងដែលគេស្លៀកពាក់តែអាវត្រឹមចង្គង់តែប៉ុណ្ណោះ។
Jimin<ហុើយ..នេះមិចក៏មកតោងមនុស្សស្អិតបែបនេះ..ឯងជាបិសាចឬជាតុកែរទេនៀក..មើលលែង)រាងក្រាសដែលបំរុងនិងដើរទៅរកទ្វាក៏ទៅមិនរួចព្រោះមានរាងតូចចូលទៅតោងជើងរាងក្រាសជាមិនអោយទៅណានោះ។
Hoseok<មិនលែងទេ..បងមិនចាំរឿងយប់ចឹងមករំលឹកតើល្អទេ..)រាងតូចក្រវីក្បាលហើយងើយមុខសួរទៅរាងក្រាសទាំងកែវភ្នែកកម្សត់ធ្វើអោយរាងក្រាសមិនទន់ចិត្ដមិនបាន។រាងតូចប្រលះលេវអាវនោះម្ដងបន្ដិចៗតែរាងក្រាសចូលទៅចាប់ដៃឃាត់រាងតូច។
Jimin<ធ្វើឆ្កួតអីនិង..ពាក់ខោអាវវិញទៅ..>រាងក្រាសនិយាយទាំងសម្លឹងទៅមើលសាច់ដ៏សខ្ចីរបស់រាងតូចដែលនៅមុខខ្លួននោះ។
Hoseok<ប្ដី..បងអៀនហ..មើលចុះមុខឡើងក្រហមហើយ..>រាងតូចសម្លឹងមុខរាងក្រាសហើយឃើញថ្ពាល់រាងក្រាសក្រហមក៏បង្អាប់រាងក្រាសឡើងមក។
Jimin<អេ..មិចក៏នៅមិនស្ងៀមចឹង..ចុះមើលខ្ញុំត្រូវទៅវិញ..មើលចុះ>រាងក្រាសស្ដីអោយរាងតូចដែលទៅមកៗមកលោខ្លួននោះរួចលោតទៅឱបរាងក្រាសជាប់ដូចកូនក្មេងយ៉ាងចឹង។
Hoseok<មិនចុះ..អឹម..ក្រអូបដល់ហើយ..ឈាមបងផ្អែមហើយក្រអូបទៀត..>រាងតូចមិនព្រមចុះនោះទេឆ្លៀតលួចខាំក៏រាងក្រាសទៀត។
Jimin<បឺតឈាមគេមិនសំុការអនុញ្ញាតបែបនេះត្រូវមានសំណង..>រាងក្រាសវិញបិទភ្នែកពេលដែរត្រូវរាងតូខខាំខ្លួនបែបនេះ។គេក៏រុញរាងតូចទៅលើគ្រេព្រមទាំងនិយាយសម្ដីមកជាមួយនិងទឹកមុខព្រាននោះមកផងដែរ។
Hoseok<តើបងចង់អោយអូនសងអ្វីទៅបងទៅ..)រាងតូចលើកចញ្ចើមសួរទៅរាងក្រាសទាំងទឹកមុខសុិចសុីនោះ។
Jimin<បងសុំអានេះ..អឹម..>រាងក្រាសក៏ចង្អុលទៅកានបបូរមាត់តូចហើយក៏ឱនទៅថើបយ៉ាងរោលរាល។
Hoseok<ហ្អឹម..អឹម..បងមិនទៅវិញទេឬ..)រាងតូចតបស្នាមថើបនោះយ៉ាងពេញចិត្ដរួចរាងក្រាសក៏ដកមាត់វិញសម្លឹងទៅមើលកាយតូចទាំងដៃលូកអង្អែលនៅក្នុងអាវរាងតូចនោះចុះឡើង។
Jimin<មិនទៅទេ..បងបានស្លាប់ហើយ..ទៅវិញក៏កើតជាបិសាចដដែលនិង..នៅទីនេះល្អជាង..>រាងក្រាសតបទៅរាងតូចវិញទាំងកែវភ្នែកស្រទន់។ពិតហើយការងារដែលគេធ្វើមិនបានសម្រេចមានស្លាប់ប៉ុណ្ណោះចឹងគេរស់នៅទីនេះមិនល្អជាជាង។
Hoseok<ចុះបងស្រលាញ់ខ្ញុំទេ..>រាងតូចសួរទៅរាងក្រាសដែលសម្លឹងទៅខ្លួនមិនដាក់ភ្នែកនោះ។
Jimin<សុំសាកសិនចាំបងប្រាប់អូនតាមក្រោយ..>រាងក្រាសនិយាយរួចក៏ឱនទៅបំបិទមាត់កាយតូច
Hoseok<បាទ..អឹម..ហ្អឹម..>រាងតូចទោះពេលនេះគេមិនដឹងថារាងក្រាសស្រលាញ់គេដែលឬអត់នោះទេ។សំខាន់គេបានចាប់ចិត្ដលើរាងក្រាសយូរមកហើយតែវាគ្មានឱកាសទើបតែពេលនេះគេពិតជាអាចនៅក្បែររាងក្រាសដូចបំណងរបស់គេពិតមែនទោះជារាងក្រាសស្រលាញ់គេឬមិនស្រលាញ់ក៏គេមិនខ្វល់ដែរ។
Jimin<បងស្រលាញ់អូន...កូនបិសាចរបស់បង..អឹម>រាងក្រាសនិយាយពាក្យស្រលាញ់ទៅកាន់រាងតូចហើយក៏ឱនទៅថើបកាយតូចតែម្ដង។
Hoseok<អឹម..ហ្អឹម..ហ្អាស..ប្រាប់ថាកុំខាំ..អូននៅឈឺទេ..>រាងតូចនិយាយថាអោយរាងក្រាសដែលក្បាលរឹងនោះ។
Jimin<sexy..bby..so..cute .boy..err..>រាងក្រាសមិនខ្វល់និងពាក្យសម្ដីរាងតូចស្ដីថាអោយមកកាន់ខ្លួនសោះក៏ថើបបង្អូសទៅរកក្បាលពោះដែលកំពុងតែផតចុះឡើងៗនោះរាងក្រាសសម្លឹងទៅរាងតូចរួចក៏ឱនទៅខ្សឹមជិតត្រចៀករាងតូចដើម្បីដាសអារម្មណ៍របស់រាងតូចឡើង។
Hoseok<ហ្អាស..អឹម..ដាក់វាទៅ..លឿនឡើងអូនពិបាកទ្រាំណាស់.>រាងតូចដែលតោងករាងក្រាសនោះបានសុំអោយរាងក្រាសធ្វើវាមកលើខ្លួនព្រោះពេលនេះតណ្ឌាឡើងពេញខ្លួនប្រាណទៅហើយ
Jimin<បើអូនពិបាកធ្វើវាខ្លួនឯងទៅ..>រាងក្រាសក៏អង្គុយធ្វើមិនដឹងតាមពិតគេក៏ពិបាកទ្រាំដែលតែមកពីចង់ធ្វើបានរាងតូចប៉ុណ្ណោះ។
Hoseok<អឹម..ចាំមើលណា..អាស..មិចក៏ពិបាកម្ល៉េះ..អាស..អឹស..ហ្អាសៗ..>រាងតូចខឹងនិងរាងក្រាសមិនព្រមធ្វើក៏រុញរាងក្រាសអោយដេកហើយខ្លួនគេឡើងទៅអង្គុយអុកពីលើកូនប្រុសរបស់រាងក្រាសតែម្ដង។
Jimin<អឹម..អាស..ហ្អាស..ល្អណាស់..bby..look.so.sexy..អាស..>រាងក្រាសសម្លឹងទៅរាងតូចយ៉ាងសមចិត្ដ។
Hoseok<អឹស..បង..ជួយដោលពីក្រោម..ខ្លះមើល..អ្អក...អាស..)រាងតូចប្រាប់ទៅរាងក្រាសព្រោះគេពិបាកធ្វើវាដោយខ្លួនឯង។
Jimin<អឹស..អាស..ទុកអោយបងវិញ..អាស..ស្រួលពិតមែន..អឹម..)រាងក្រាសក៏ទាញរាងតូចអោយទយកូ*មកវិញគេចាប់ផ្ដើមដាក់ចូលម្ដងទៀតហើយធ្វើចលនាលឿនទៅៗ។
Hoseok<លឿនឡើង..អូន..អឹស..ជិតចេញហើយ..>រាងតូចដៃក្ដាប់ភួយជាប់ហើយនិយាយប្រាប់ទៅរាងក្រាស។
Jimin<អឹស..បងក៏ដូចគ្នា..ហ្អាស..>រាងក្រាសតបទៅវិញទាំងស្អកៗ។មិនយូរប៉ុន្មានពួកគេកាមរួចរាល់រាងក្រាសនិងរាងតូចបានធ្វើវារហូតដល់ល្ងាចទើបឈប់។😐មិនបាច់ច្រាសបាយទេចឹងហ😐
Hoseok<បងស្រលាញ់អូនអត់>រាងតូចដែលឱបកាយក្រាសបានងើយមុខទៅសួររាងក្រាស។
Jimin<ហេតុអ្វីអូនចង់បានពាក្យស្រលាញ់បងម្ល៉េះ..ក្រែងបងនិយាយរួចហើយតើ..>រាងក្រាសឱនមុខតបទៅរាងតូចទាំងជ្រួញចញ្ចើមឆ្ងល់និងរាងតូចម្ដេចចូលចិត្ដសួរគេថាស្រលាញ់ខ្លួនអត់រហូតចឹងទាំងដែលធ្វើរឿងលើគ្រេទើបនិងរួចសោះ។
Hoseok<មកពីអូនខ្លាចថាបងមិនស្រលាញ់អូន..ហើយបងនិងទៅចោលអូន..អូនមិនចង់អោយបងចាកចេញពីអូនទេ..>រាងតូចទាំងទឹកមុខគួអោអាណិតចេញមកព្រមទាំងឱបរឹតកាយក្រាសដូចខ្លាចរលាយបាត់ទៅណាចឹង។
Jimin<ហឹម..បងស្មានថារឿងអ្វី..បើបងមិនស្រលាញ់អូនពេលនេះបងរត់ចេញទៅយូរហើយមិនមែននៅជាមួយអូនរហូតនោះទេ..>រាងក្រាសយកដៃវែកសក់រាងតូចហើយនិយាយប្រាប់រាងតូចកុំអោយគេគិតបែបនិងទៀត។
Hoseok<បងនិយាយពិតមែនហ..អូនសប្បាយចិត្ដណាស់..ចឹងពេលអូនទៅទីក្រុងវិញ..ពួកយើងរៀបការជាមួយគ្នាទៅ..>រាងតូចងើបឡើងនិយាយទៅកាន់រាងក្រាស។
Jimin<អូននិយាយថាមេច..រៀបការហេ..អូនមិនខ្លាចថាបងនិងក្បត់អូនទេមែនទេ..អូនភ្លេចហើយហីថាបងជានរណាគេនោះ..>រាងក្រាសងើបមកអង្គុយទល់មុខរាងតូចសួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀត។
Hoseok<ហឹមមិនខ្លាចទេ..ទោះបងចង់សម្លាប់អូនក៏អូនមិនខ្លាចដែរ..ព្រោះរូបកាយអូនបេះដូងអូនជារបស់បងទៅហើយ..>រាងតូចនិយាយហើយក៏ចូលទៅឱបរាងក្រាសទៀត។
Jimin<បងពិតជាអរគុណអូនណាស់ដែលស្រលាញ់បង..ទោះបងជាអ្វីក៏អូននៅស្រលាញ់បង..បងស្រលាញ់អូនណាស់..>រាងក្រាសលើដៃអង្អែលក្បាលរាងតូចដោយក្ដីស្រលាញ់។
Hoseok<អូនក៏ដូចគ្នា..ស្រលាញ់បងជាងគេ..>រាងតូចងើយមុខញញឹមទៅកាន់រាងក្រាសដូចគ្នា។ពួកគេចាប់ពីថ្ងៃនិងមករាងតូចបាននាំរាងក្រាសទៅទីក្រុងពិតមែនហើយក៏បានរៀបចំពិធីមង្គលការតូចមួយជាមួយរាងក្រាសពួកគេក៏រស់នៅជាមួយគ្នារហូតតទៅ។
🎀ចប់🎀