Here's another chapter and I hope you'll enjoy reading this chapter:)
Vote, Follow,Share and Comment (^^)(^^)(^^)
Thank in advance for checking this out😘:*
©lavien_liu
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
Still DAINE's POV
Tumakbo ako papuntang boys locker area kung saan ang locker ni Taehyung at hinanap ang locker 45.
Pagkakita ko nito ay agad ko itong binuksan....gulat lang ako dahil walang passcode.
Sa bagay ano namang nanakawin nila dito eh wala ngang kalaman-kalaman dahil backpack lang ni Taehyung at iilang textbooks ang laman.
I took Taehyung's bag and checked it.
Wala nga talagang mahihita dito ang magnanakaw dahil ang laman ng bag ni Taehyung ay mga iilang damit including his school uniform at mga notebooks saka yung lunch niya na walang bawas.
Sinara ko na ang locker niya at nagmadaling umalis palabas.
Parking Area
I went inside the car at nilagay sa baba ang backpack niya.
Taehyung was leaning back at the seat and he seems not feeling well.
Syempre sino ba naman magiging okay after kang palanguyin ng ilang ikot diba.
"Asan nga pala phone mo?"
Taehyung: Nasakin.
Sagot nito na nanghihina.
"Ahh okay akala ko nawala."
Sinusian ko na ang kotse at minaneho na Ito paalis.
OTW
While i was driving patay tingin naman ako kay Taehyung na hinihingal habang umuungol ng kaunti.
(Not a pleasure moan.Masyadong madumi utak ha.)
Hindi nga talaga maganda ang pakiramdan nito.
Binilisan ko nang konti ang pagmamaneho para madali kaming makauwi.
Time Skip-Trimage Complex Apartment
Ipinarada ko na ang sasakyan at kinuha ang backpack ni Taehyung saka isinuot Ito.
I went to the other side of the car at the passengers door.
Binuksan naman ni Taehyung ang pinto at lumabas.
Inalalayan ko siyang makalabas at tumayo.
Nanghihina na talaga siya at ultimo tumayo ng tuwid ay di niya magawa.
"Let's go."
Naglakad na kami at akay-akay ko siya.
We were approaching our apartment at si Taehyung naman anytime magco-collapse na any moment na bibitiwan ko siya.
Taehyung: *Vomits*
"Oyy Wag kang magsusuka dito."
Pananaway ko sakanya.
He was attempting to vomit na sobrang HINDI naman pwedeng lumabas dahil ayokong maglinis mamaya dito ng kalat niya.
Taehyung: *Vomits*
He covers his mouth.
"I'm telling you Tae....Wag na wag mo yang ilalabas....Lunukin mo yan."
Sabi ko sakanya with pambabanta.
Taehyung: Yuck.
Reklamo nito.
"Yuck ka diyan.Bilisan na nga natin."
We hurried up getting to our apartment dahil baka nga mailabas na talaga niya ang suka niya.
Pagdating naman namin sa Apartment,Hindi na nga talaga kinaya ng sikmura ni Taehyung at agad itong tumakbo papuntang kusina at dun nilabas lahat ng TUBIG na nainom niya.
Pumunta naman ako sa kwarto at nilapag dun ang mga bags namin at kumuha ng bimpo sa closet at lumabas naman ng kwarto at dumeretso sa kusina.
Pagdating ko naman sa kusina,nakaupo na si Taehyung sa sahig at nakasandal sa sink.
"Oyyy Tae!"
Gulat kong saad sabay takbo palapit sakanya.
He just groaned.
"Oyyy Taehyung!"
Saad ko sabay alog sakanya.
Umungol nalang ulit siya while shooking his head left and right....pangiwi-ngiwi din siya.
Tumayo naman ako at tumingin sa lababo na may kaunting suka pa niya.
Nilinis ko Ito at tinuyo ang lababo.
"Get up....Dun ka magpahinga sa kwarto."
Saad ko sabay inalalayan siyang tumayo.Ang bigat ha.
He help his self up and hold to me.
Naglakad kami papuntang kwarto.
Bed Room
Taehyung: Ba---bathroom.
He breathlessly said as he pointed out the direction of the bathroom.
Dumeretso naman kami sa banyo.
I opened the door and we entered it.
"Maliligo Ka?"
Taehyung: Mm.(yeah)
He nodded.
"Okay."
Saad ko sabay talikod.
Taehyung: Labas.
Sabi nito.
"Sigurado ka? Baka mapano ka pa dito."
Paninigurado ko.....hindi naman sa nana-nyansing ako pero kasi Hindi na nga siya makatayo ng tuwid diba eh baka madulas pa toh dito eh.
Taehyung: Wag ka ngang manamantala diyan.
Sabi nito in the exact same breathless voice.
Umangat naman ang kilay ko sa inis at inekis ang mga braso (cross arms)
"Hoyyy kilabutan ka nga! Ikaw na nga tong tinutulungan eh."
Pangangatuwiran ko.
Taehyung: Just get out I can handle myself.
Pananaboy nito sakin.
I rolled my eyes in annoyance at lumabas ng banyo.
"Madulas ka sana."
Mataray kong saad sabay sara ng pinto.
Dumeretso naman ako sa walk in closet para magpalit.
"Bahala siya sa buhay niya....wag na wag lang talaga siyang hihingi ng tulong sakin."
Pagtataray ko habang nagbibihis.
I was done changing and I was about to go out when Tae and I bumped into each other.
He's on a robe at nakahawak dito sa pader.
Taehyung: Out of the way.
Saad nito sabay hila sakin palabas ng pinto.
"Arayyy!"
Infairness din naman sa lalaking toh kahit mukhang hinang-hina na eh ang lakas parin makahila.
"Madulas ka sana."
Saad ko....
He smirked at me at naglakad.
Pag apak naman niya para maglakad papasok,sakto namang umanib saakin ang swerte at nadulas nga siya...."BAD THING" hindi siya natumba.
Ganda ng balance ah.
Taehyung: Ugh! Shit!*coughs*
Pagmumura nito....
He walked towards his closet and entered inside.
Nakarinig naman ako ng bahing.
Nagsalubong naman ang kilay ko out of confusion.
Bumalik ako sa loob at lumapit sa pintuan ng walk in closet niya.
Taehyung: *coughs*
Mukhang malala na tong isang toh ah.
TB na YARNNN😅.....V.V
"Hoy Taehyung Okay ka lang?"
Tanong sabay katok sa pinto.
Hindi naman siya sumagot.
Taehyung: *Sneezed*
"Oyyy Taehyung!"
Tawag ko at bigla namang bumukas ang pinto at niluwa nito si Taehyung na namumula ang Mata at sobrang putla.
"O anyare sayo? Para kang bilasang isda diyan ah."
Sabi ko dito nang bigla naman ako nitong inakbayan.
"Ahhhh----.Tangina! Ang bigat mo!"
Iritang saad ko habang itinatayo siya dahil nag-collapse na ang katawan nito.
Taehyung: Buhatin mo'ko.
"Ulol! Buhatin ka diyan.Ang bigat mo kaya."
Reklamo ko.Eh parang isang sakong bigas bigat niya eh.
(As if naman na nakabuhat na nang isang sakong bigas)
Hindi nga....Otor naman eh.
Taehyung: Dami mo pang reklamo eh.
Sabi nito sabay akap saakin.
"AyyyJusko Taehyung!!!"
Sigaw ko habang umaatras dahil nagpaubaya na Ito ng katawan niya sakin.Ang bigat pramis!!
Pilit ko siyang inalalayang tumayo at nilakad palabas ng walk in closet patungong bed area.
Taehyung: *coughs*
Inihiga ko siya sa kama at inayos nag pagkakahiga nito saka kinumutan.
Hinawakan ko naman ang noo niya....maiinit siya.
"Ang init mo ah.Ano bang nararamdaman mo?"
Tanong ko sabay upo sa tabi niya.
Taehyung: Cold....
"Mukhang nilalagnat ka ah..."
Taehyung: Ano pa ba sa tingin mo.
I rolled my eyes on him....may gana pa talagang magsinuplado.
Taehyung: *sneezed*
Tumayo ako sa kama at lumabas ng kwarto.
I went to the kitchen to make dinner.
Time Skip
Gumawa ako ng soup para kay Taehyung...it's a chicken soup.
Kumain na ako at pagkatapos ay nagsalin ako sa isang mangkok saka nilagay sa dish tray with a glass of water and medicine.
Dinala ko Ito sa kwarto kay Taehyung.
Bed Room
Nagpapahinga naman si Taehyung pagdating ko.
Nilapag ko ang dish tray sa side table at pumunta sa walk in closet.Kumuha ako ng face towel at binasa ng tubig sa banyo.
I went out of the bathroom and headed back to Taehyung.
I sat beside him and put the wet towel on his forehead.
Taehyung: Uhmm....
He groaned.
"Gusto mong kumain? Hmh."
Hindi naman siya sumagot.
"Kain ka muna."
Sabi ko sabay sundot sakanya.
Tumayo naman siya at inalalayan ko siyang bumangon.
Sumandal siya sa backboard ng kama at nilagyan ko Ito ng unan for him to be comfortable.
"How are you feeling?"
Tanong ko sabay kuha ng kutsara at sa mangkok ng soup.
Taehyung: Not well.
He answered as he coughed.
"Kain na."
Saad ko sabay sandok ng soup at akmang susubuan siya.
Nagtaasan naman ang kilay niya out of confusion.
"Dali na wag ka nang mag-isip nang kung ano-ano diyan noh."
Sabi ko sabay lapit ng kutsara sa bunganga niya at sinubo niya Ito.
I smiled at him.
"Maiinit?"
Umiling naman siya as a response.
"May masakit ba sayo?"
Tanong ko habang sinusubuan siya.
Taehyung: No.
Sagot nito sabay iling.
"Okay."
Time Skip
"Here...."
Sabay abot ko sakanya ng tubig at gamot.
Kinuha naman niya Ito sakin at ininom.
Taehyung: Thanks.
He said with a small smile.
I smiled back at him saka niligpit na ang pinagkainan nito.
"You can rest now....just tell me if you need anything."
Sabi ko sabay buhat ng dish tray at naglakad na palabas ng kwarto.
End of DAINE's POV
TAEHYUNG's POV
Pag-ahon ko sa pool I can't feel anything....nanghina nalang ako.
Daine: You can rest now....just call me if you need anything.
Sabi nito sabay buhat ng dish tray at lumabas ng kwarto.
Sumasakit yung ulo ko at sinisipon at inuubo rin ako.
I really don't feel well right now.
Wag naman sana akong magkasakit.
I stood from the bed at pinilit maglakad papuntang study area.
I sat down the study table and opened my laptop to review.
Minutes Later.......
I started to feel sad dizzy.
I closed my laptop and lay my head down the table.
Daine: Oyyy Taehyung.
Tawag naman sakin ni Daine.
I raised my head and pulled my hair back and looked at the ceiling while blinking my eyes.
Daine: Okay ka lang?
Tanong nito sabay lapit sa tabi ko.
Sumakit ang ulo ko at parang nasusuka ako.
*Vomits*
I immediately ran towards the bathroom and throwed up the sink.
Daine: Okay ka lang?
Tanong nito habang hinahagod ang likod ko.
Nagpatuloy lang ang pagsusuka ko na parang hinahalukay ang sikmura ko.
Nailabas ko din lahat ng soup na kinain ko.
Daine: I'll just go get you some water.
Lumabas naman siya ng kwarto.
I rinse up the sink at nagmumug saka naghilamos.
Bumalik naman si Daine holding a glass of water.
Daine: Medyo mainit yan....inumin mo.
Sabi nito sabay about sakin ng baso.I took it from her and drank it.
I let out deep sigh and held onto my hair.
Nahihilo parin kasi ako.
Daine: How are you feeling now?
"Still dizzy."
Daine: Tara na magpahinga ka na muna.
I nodded at her then hooked my arms on her shoulders.
Inaalalayan niya ako sa paglalakad papuntang kama.
Humiga naman ako kama at nagpahinga.
"Pakikuha mo nga yung laptop ko.Please."
Daine: Para?
"Magre-review ako."
Daine: Wag na muna.Just let yourself rest for a while....lalo ka lang mahihilo niyan.
"I need to review isang araw nalang Master's na.Just go get it.Please."
Kahit naman hindi maganda ang pakiramdan ko hindi naman pwedeng humilata nalang ako knowing na iisang kembot nalang ay Master's na.
Daine: Hindi nga pwede.You-Need-To-Rest!
Pananaway nito saakin.
"Eh---"
I was about to talk back nang bigla niya akong sinangal ng basang bimpo na nilalagay kanina sa noo ko.
Daine: O sige mamili Ka....Magpapahinga ka para bumuti ang pakiramdan mo for you to join or attend the Master's o magre-review ka at magpapagod ngayon para matuluyan ka na at wala nang Master's for you.O ano? Mamili ka.
Mataray nitong sabi sabay cross arms at taas ng kilay nito.
At talagang pinapili pa talaga ako sa walang kakweta-kwetang choices ha.
I rolled my eyes on him at bumangon.
Daine: O San ka pupunta?
Hindi ko siya sinagot at akma naman akong bababa ng kama ng bigla niya akong tinulak pahiga.
"Hey!"
Iritang saad ko.
Daine: You're not going anywhere.
Sabi nito sabay hawak sa chest ko pushing me down.
"Hahayaan mo'kong magreview kahit may sakit ako para maipanalo yung school natin O pagpapahingahin mo'ko buong araw at hindi ako magre-review para Sure Talo tayo sa Contest?"
Tanong ko...as I cross my arms.
Nanlisik naman ang mga mata nito saakin.
Daine: Bahala ka sa buhay mo! Katawan mo naman yan so wala na'kong pake kong matigok ka man ngayon.
Pagtataray nito sabay tayo and was about to leave when I held her hand and pulled her on my embrace.
Daine: Wahhh-
Bagsak siya sakin.
"I was just kidding..."
Sabi ko sabay yakap sakanya.
Daine: Kidding kidding hmph.Bwesit!
Inis nitong saad.
She was about to get up when I pulled her back down.
Daine: Aray!
Reklamo nito.
"Wag ka ngang malikot....Lalo akong nahihilo sayo eh."
Reklamo ko naman sakanya.
Daine: Ang init mo.
"Malamang noh.May nilalagnat bang nilalamig.'
Sarkastikong saad ko.
Daine: Oo mamaya isang malamig na bangkay kana kapag hindi mo pa'ko binitawan.
Pambabanta naman niya...as if naman na magagawa niya.
"Alagaan mo naman ako noh.Asawa mo na ako in the future kaya ngayon palang dapat praktisen mo na."
Sabi ko naman with a pout.
Daine: Ulol! Tinutulungan naman Kita ah! Ang tigas naman kasi ng ulo mo at nambubwesit ka pa.Sapakin kita diyan eh.
Inis nitong pangangatuwiran at akmang sasapakin ako.
Ngumiti lang ako sakanya.
"Mananapak ka pa eh masakit na nga ulo ko."
Pabebeng Sabi ko.
Daine: Ang childish hah.
"Hiya naman ako sa hindi."
Daine: Fuck You.
He showed me her finger.
Aba talagang Nanghahamon toh ah.
"Next time baby...."
I winked at her sabay yakap sakanya na nakahiga naman sa dibdib ko BUT SHE'S NOT ON TOP OF ME.
Daine: Nilalamig ka?
"Yeah that's why I wanna cuddle with you."
I teasingly said.
Daine: Eh di pumasok ka sa Oven mas mainit yun sa body heat ko noh.
Pagtataray nito habang kumakawala sa pagkakayapos ko sakanya.
"Wag ka sabing malikot eh! Hahalikan kita."
Banta ko sakanya.
Tumigil naman siya sa pagpupumiglas.
Daine: Subukan mo nang mawasak yang baba mo.
Banta naman niya sakin with her death and warning glares.
"*Sneezes*
Daine: Eww Tae!
Reklamo nito.
Binitawan ko naman siya saka pinunasan ang ilong ko ng tissue.
"Arte neto....Alis ka na nga."
Pagtataboy ko sakanya....Nagtatampo kunwari.
Tumayo naman siya sa kama.
Daine: You wanna eat something?
"No thanks."
I answered in a arrogant tone at kinumutan ang sarili saka tumalikod sakanya.
Daine: Eh di wag.
Nagsmirk lang ako sa sinabi niya.
End of TAEHYUNG's POV
DAINE's POV
Nilalagnat din pala ang Alien....Well gusto niya kasing makipag-cuddle sakin at hinila ba naman ako papunta sakanya eh ang init niya noh atsaka baka mahawaan pa ako ng lagnat niya.NO WAY.
Taehyung: *sneezed*
At sa mukha ko pa talaga bumahing.Ang galing hah.
"Eww Tae!"
Reklamo ko sabay bangon sa pagkakahiga ko sa dibdib niya.
Bumangon naman siya at pinunasan ang ilong niya.
Taehyung: Arte neto....Alis ka na nga.
Pananaboy saakin.Ako pa ba aayaw eh di tumayo ako.
"You wanna eat something?"
Taehyung: No thanks.
Inis nitong saad sabay kumot sa sarili at tumalikod saakin.
"Eh di wag."
Sabi ko sabay talikod.
Naglakad naman ako papuntang study area.
Since wala akong magawa bukod sa makipagbangayan kay Taehyung,I decided to do his modalities....yung mga binigay ng professor namin sa B.A...still remember?.
Ayun nga.
Bahala siya sa buhay niya....ayaw namang kumain eh Di wag.We don't have to force him to do so.
Sinimulan ko nang gawin ang Modalities ni Taehyung and so far di naman ako nai-istress.
Moments Later..........
: Ughmmmrhh...(Aching groan)
Napahinto naman ako sa pagbabasa ng marinig ko ang halinghing ni Taehyung.
Agad akong napatingin sa direksyon ng kama.
(Groaned)
Agad akong tumayo sa kinauupuan ko at tumakbo papunta kay Taehyung.
He was shooking his head left and right at napapangiwi Ito sa sakit,namamawis din siya.
"Tae....Tae...Oyy Okay ka lang?"
Tanong ko nang may pag-aalala sabay upo sa tabi nito.
Hindi naman siya sumagot at patuloy lang Ito sa paghalinghing.
Hinawakan ko ang ulo nito at nag-aapoy Ito sa init.
Taehyung: Wa---ter....
"Tubig?....Oo teka...."
Dali-dali akong tumakbo palabas kwarto at dumeretso sa kusina at kumuha ng isang pitsel ng tubig at baso saka tumakbo ulit pabalik ng kwarto.
Pagdating ko Taehyung was trying to stood up from lying down.
Nilapag ko ang pitsel at baso sa side table saka tinulungang makabangon si Taehyung.
Nang maibangon ko na siya ay agad ko siyang pinainom ng tubig.
"Inaapoy ka ng lagnat....Gusto mung kumain?"
Tanong ko.
Umiling lang siya habang hinihingal naman.
"Sige na para makainom ka nang gamot."
Sabi ko sakanya at pinipilit na Ito.
Hindi naman siya umiling o Umo-o...Dedma lang.
Tumayo naman ako para kumuha ng pagkain nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko kaya napatigil ako.
Napatingin naman ako sa kamay namin.
"Kukuha lang ako ng pagkain mo....babalik ako agad."
Sabi ko saka nito binitawan ang kamay ko.
I walked out of the room and headed to the kitchen.
Kumuha ako ng natirang soup na ginawa ko at nilagay sa dish tray,kumuha din ako ng gamot at saka bumalik na sa kwarto.
Nakasandal lang si Taehyung sa backboard ng kama,eyes close, catching his breath and coughing....sinisipon din Ito.
"Tae...kain ka na...."
Sabi ko sabay hawak sa braso niya.
Humarap naman siya sakin at dumilat....his eyes were read at namumutla din siya.
I filled the spoon with soup at akma siyang susubuan.
"Dali na."
Sabi ko sabay ngiti.
Lumapit naman siya ng konti at sinubo ang soup.
After a while......
Nakailang subo na rin si Taehyung ng soup.
Taehyung: *Vomiting*
Nasusuka siya pagkatapos maisubo ang isang kutsara.
Taehyung: *Vomiting*
He covered his mouth and immediately stood up from the bed and ran to the bathroom.
Sinundan ko naman siya.
At dun nga niya sa banyo nilabas ang lahat ng kinain niya.
I walked towards him and caressed his back.
He's just vomiting continuously.
"Napaka init mo na....magpa-ospital ka na kaya."
Suhestiyon ko.
Taehyung: No need.
Sagot nito sabay punas sa labi niya at hilamos dito.
Inabot ko naman sakanya ang towel pamunas niya.
He dumped the towel on the sink and looked down for a while as he was gasping for air.
"Tara na.Uminom ka na ng gamot para naman bumuti-buti naman yang pakiramdan mo."
Sabi ko sabay hawak sa braso niya.
He hooked his arms around my neck and we walked out of the bathroom and headed to the bed area.
I let him sat down for a while at inabot sakanya ang gamot niya.
After nitong uminom ng gamot humiga na siya ulit.
He covered himself with the blanket only leaving his head out....He's shivering.
Kinuha ko naman ang phone ko sa sling bag ko at pumunta sa mini living sa study area.
Tatawagan ko sina Tita.
OTP
Mrs Kim: Hi dear...
Masayang bungad nito saakin.
"Hello po Tita good evening po."
Bati ko.
Mrs Kim: Good evening too....what's with your sudden call?
"Uhmm si Taehyung po kasi Tita inaapoy ng lagnat eh."
I said in a worried tone.
Mrs Kim: Okay naman siya kahapon ah...Why'd he have a fever suddenly?
"Eh naparusahan po kasi siya kanina dahil Na-late siya sa review session eh ayun po pinalangoy siya ng ilang-daang beses sa pool.It might be the reason why he's sick right now."
Paliwanag ko naman.
Mrs Kim: Don't worry he'll be fine...pakibantayan mo lang siya please Daine.... especially when it comes to his breathing statuses.
"Why po Tita? Yeah about that...napansin ko din po kasi na medyo hirap siya sa paghinga."
Mrs Kim: Taehyung has an acute asthma kaya kung pwede sana pakibantayan siya ng maigi....you don't have to worry that much kasi may inhaler naman siya...just asked him if you need it.
"Buti naman po....Medyo malala na po kasi talaga yung lagnat niya eh atsaka madalas po siyang masuka.Ayaw naman pong magpa-ospital."
Mrs Kim: Don't worry he knows what he's doing for now....but when things get worst ikaw na ang magdesisyon okay?
"Yes Po Tita."
Mrs Kim: Okay....thank you Daine.I'm so glad that you're there for him.
"Don't worry po Tita I'll take care of him."
Mrs Kim: Thank You.
"Sige po Tita...I'll go check him out."
Mrs Kim: Okay Bye sweetie.
"Bye po."
She hanged up the call.
9:45 na nang gabi at hindi parin ako natutulog....how am I suppose to sleep kung may babantayan ako?.
Hayyy buhay.
I walked towards the bed area at tumabi kay Taehyung.
Mahimbing naman siyang natutulog and so far he's not groaning in pain anymore.
Umupo lang ako sa sumandal sa headboard.
Taehyung: *groans.*
"Taehyung? What's wrong?"
Taehyung: Don't leave me....
He said breathlessly....Natigilan naman ako sa sinabi niya.
It's my first time hearing him say that to me.
"At san naman ako pupunta?"
Biro ko naman.
Taehyung: Stay.....
Sabi nito as he held my hand na ikinagulat ko naman.
"I'm not going anywhere."
Taehyung: I love you....
Another reason para magulat....Kung ano-ano nalang sinasabi nitong Alien na toh...Ganto ba toh pag nagkakasakit?.
"Snap out of your dreams Tae......Pati sa panaginip mo eh pinagtitripan mo'ko"
Bulong ko naman.
To be continued.......................
So I'll just end this up here....hindi naman po siguro kayo nabitin noh:))
Don't forget to Vote, Follow, Share and Comment (^^)^_^
Thank You so so much for Reading❤️♥️
©lavien_liu