No, thanks for everything...
They say, when you love someone you are ready to give everything, you are ready to sacrifice everything for him. but what if that love gradually destroys you as if you didn't do anything for him.
Bakit tila, wala akong nagawa? Bakit parang useless lahat ng mga ginawa ko?
Jona: kung gusto mo ng lumayu na ako sabihin mo, sabihin mo hinde yung ganyan ka, kasi alam mo sa mga ginagawa mo, subra na kong nahihirapan, di ko na alam. Subra na kong naguguluhan..
Zgem: iwan mo na kasi.
Jona; wag mo ipasa sakin yan, kasi ginawa ko lahat maayus lang to tapos sasabihin mo sakin iwan na lang kita, ako na lang mang iwan? Ginagago mo ba ako?
Zgem: hinde kita ginagago
Jona: sige na iwan muna ako, tanggap kona na hinde mo na ako mahal, tanggap ko na rin na hinde na talaga ako, wala naman akong magagawa dun...
zgem: edi ikaw gumawa.
Jona: hinde ko gagawin yun, kung nanjan ka, nandito din ako, kung umalis ka edi wala na .
Zgem: hmmmmm..
Jona: pagod na yung damdamin ko sa bigat na dala dala nito..
zgem: try mo muna makipag entertain sa iba. Try mo I divert yung time and attention mo sa kanila
Jona: di ko gagawin yun, at ayaw kong gawin yun. Kung ikaw nagawa mo, sorry di ko kaya.
zgem: kaya mo yan, nagawa mo nga yan dati eh
jona: wag mo kung turuan na mag cheat sayu
Zgem: hinde kita tinuturuan
Jona: oo, nagawa ko yun dati, dun sa first ko pero never ang bata ko pa nun hinde pa ko nagseseryuso sa mga bagay na yun. At tinuruan lang din ako ng ex ko na mag cheat sa kanya. Pero ngayun, hinde na tayo pabata para mag lukuhan at di magseryuso sa mga bagay bagay.
Zgem: hmmm. Malay natin sila naman talaga yung forever mo
jona: anung klaseng mindset yan, ako yung jowa mo pero gusto mo maghanap ako ng forever ko? Huuuu!
Napakataas ng pride! Di ko na maintindihan, alam kong marami ng nagbago, alam kong hinde na maibabalik pa sa dati yung dating kami na ok pa, kami na masaya pa. hinde ko alam kung dapat pa ba akong umasa? Hinde ko alam kung tama na ba? Di ko alam kung nagsasayang na lang ba ako ng uras sa kanya ?
Nagkasakit ako, at 3 araw na nasa hospital ako, hinde ko man na lang naramdaman na nag cared sya, hinde ko man lang naramdaman na nag concern sya, hinde man lang sya nag alala sakin, kung ok pa ba ako, kung kamusta na ba ako? Pag bukas ko ng mga messenger ni isa walang message galing sa kanya. Ano pa ba ako sayu? Gf pa nga ba ang tingin mo sakin? Wala ka na ba talagang pakialam sakin? Ano ba talagang gusto mo? bakit di ko man lang naramdaman na may isang tao na nanjan para damayan ako? Bakit parang di na nya ako kilala? Isa na ba to sa mga rason kung dapat ko ng tapusin to? Dapat ko na nga bang iwasan yung bagay na wala ng ginawa kundi ang saktan ako? Magulo....
Ayaw kong tapusin ang kwentong to, pero nagkamali ako sa naging pamagat nito...
pamagat na hinde ako yung magiging dulo mo..
pamagat na hinde ako yung magiging huli mo..
Pamagat na hinde ako yung gusto mo..
pamagat na akala ko happy ending ang magiging katapusan nito..
nag kakamali ako...
nag kamali ako, umasa ako nung una na ikaw ang makakasama ko..
Wag kang mag alala, patuloy ko parin bubuohin yung mga kwentong to.
Kwentong puro na lang sakit
Kwentong puro na lang lungkot
At patuloy paring aasa na isang pagsubok lang lahat ng to, at hinde mga dahilan para tuluyan ng tapusin ang mga kwentung pinilit kong mabuo..
naging masaya rin naman ako sa relasyung to, pero una palang alam ko ng darating sa ganito. Alam kung darating yung mga araw na to, alam kong magbabago lahat. Oo, alam ko, pero hinde ko alam na mangyayari yun, hinde ako nagsisisi na nakilala ko sya, hinde ako nagsisisi na pumayag ako sa challenge nya. At hinde ako nag sisisi na minahal ko sya, kung may pagsisihan man ako yun yung masisira yung isang pagkakaibigan na subra kong inangatan nung una. Pero bakit parang wala lang yun sa kanya, parang ok lang sa kanya na mawala yun, parang ok lang sa kanya na masira yun. Ilang beses ko na tong pinagisipan dati pero parang mangyayari na lahat ng mga naisip ko, pero kahit alam kung masisira at masisira yung pagkakaibigan namin, sinubukan ko parin kasi subrang laki ng tiwala ko sa kanya nung una, na akala ko hinde abot sa ganito, akala ko di mangyayari to.
SUBRANG MALI LANG TALAGA YUNG NAGING PAMAGAT NG KWENTONG BINUO KO...
At muli akong aasa na mali ako, mali ang pamagat sa kwentong binuo ko...
“There is only one thing that makes a dream impossible to achieve: the fear of failure.”