"The heck! Why are you wearing an engagement ring?! Gosh, masyado pa kayong bata. Look, turning 18 ka pa lang, baka matanda 'yung fiancé mo!"
Karlyn seemed so shocked and worried at the same time. Nagtatampo nang kaunti. Sabi na, e. Bakit ko nga pala naisuot itong bwiset na ring na 'to? Ah, I remember na. My mom told me na suotin na para raw wala nang aagaw sa amin na kahit sino. Pinigilan ko naman siya, kaya lang may lahing makulit. Masama sa loob kong sinuot 'yon.
Hindi ko naman hilig mag-kwento tungkol sa nangyayari sa buhay ko. Hindi sa lahat kailangan i-kwento ko, uso rin privacy.
Panibagong araw, panibagong kaboringan na naman ang magaganap. Lagi na lang ganito, kaya ang buhay ko ay boring. Ni hindi man lang ako napapa-away. Wala man lang ka-thril. Sumali kaya akong gang? Manghamon ng laban sa Underground? Nice, Lily. Talino mo talaga, maganda ka pa.
Charot! Nag-iisip lang ako pampawala ng inip sa buhay. Nakakatamad kaya makinig sa klase, puro matatanda na, e. Minsan, napapagalitan nila ako dahil puro tulog ginagawa ko sa loob. Ano ngarod sa labas? Joke. Nasasagot ko naman mga tanong nila.
Kung para sa iba, ilang minuto bago makapag-isip nang isasagot, ibahin n'yo 'ko. Kahit tulog ako nang tulog, naga-advanvce reading naman ako sa bahay.
Itinago ko na lang sa bag ko ang singsing baka maiwala ko pa, ako pa may kasalanan. Narito na pala ang professor naming mukhang kinulang sa kape kaya nakakaantok ang pagtuturo niya.
"Lily, hey. Masama tingin sa 'yo ni prof." Kinalabit ako ni Yena na nasa kanan ko. Napatingin naman ako kaagad sa unahan.
"Are you listening?" I just yawned at him. Gusto ko lang maasar siya. Saka may halong totoo na rin 'yon.
"Nope," lumaki butas ng ilong niya sa naging sagot ko. "Lods! Kailangan mo na atang uminom ng kape, o kaya ng energy drink para naman may sigla kang magturo 'di ba?" I giggled.
Malakas na tumawa ang mga kaklase ko dahil sa narinig. Seryoso anong nakakatawa roon? Mga baliw ampota.
"Tahimik! Sinong nagsabing tumawa kayo?!" Natahimik naman sila. "At ikaw naman! Grr sarap mong ibalibag bata!"
Grr pala. Mas bagay ang rawr.
Sa sobra niyang inis bumalik na lang siya sa pagtuturo. Makinig daw kami dahil tatanungin niya kami ng mahihirap na tanong. Sobrang hirap na nakadudugo raw ng utak, chos. Nakinig na lang ako nang mabuti baka lumabas na naman usok sa ilong niya, mahirap na, ano.
"As what I've said, magkakaroon tayo ng recitation quiz. You will answer it within 3 minutes, if not, minus 10 direct to the card." Nilibot niya ang paningin sa kabuuan. "Ah, there. Please stand up Kart."
"Can you explain why people should value their lives?" He raised a brow.
Nakapamulsa at bagot siyang sumagot. "Life is valuable. Kailangan nating pahalagahan ang buhay na binigay sa atin. We should know how to handle our life and enjoy also."
Wala pang sinasabi na umupo siya but he chose to sat down not minding our professor. Napabuntong-hininga na lang siya at nagtawaga ulit ng iba.
"Oy! Paano mo 'yon nagawa? Lods ampota." My tropa asked me, raising a brow. "Sabagay, wala namang takot na mayroon sa katawan mo."
"Secret, walang glue," I calmly said while eating a piece of cake. Dismissal time.
"Bobo clue, 'yon. Glue raw taena." Pagtatama nila sa akin na may kasamang mura.
Mga depota. Nagsisimba raw pero tamo kapag wala sa loob ng simbahan, malulutong magmura. Napailing-iling na lang ako sa ka-abnormalan nila.
I just shook my head and rolled my eyes.
"Whatever."
As weeks passed. Fina-fucking-lly! Today was my birthday and I'm already legal. I can't help but smile a little. I should thanks God and my family for giving birth to me. They made me, though. Sabi ko kay Mom kaunti lang ang imbitahin nila o kaya 'wag nang maghanda ng bongga. Tama na 'yung kami-kami lang.
"Your birthday should be memorable, hija. Minsan lang mangyari sa buhay ito." She insisted.
Walang magawa si Dad. He gave me a small smile. Sinunod na lang niya lahat ng gusto ni Mom. Mabigat akong napabuga ng hangin. Knowing my parents, hindi ko sila matatalo.
"I'll sleep na, Mom and Dad." I kissed them on their cheek. Sinara ko ang kwarto ko at padapa na humiga sa kama. Hindi na ako nag-abalang maligo. I just brushed my teeth and washed my face.
The next morning, I woke up early because of the fucking loud noise. Oh, they spent two months for this event. I was so happy and excited, hindi na ako aasarin ng mga pinsan ko. But I was also sad dahil patanda na ako nang patanda. Pero, ano pa ngang magagawa ko.
Pinuntahan ako ng mga kaibigan ko at pinasyal sa Mall. Sagot daw nila lahat ang gusto ko. Tutal, araw ko raw ngayon. They greeted me earlier when I was in the home.
Mag-gagabi na rin, nagpaalam na ako sa kanila at pinaalala 'yung oras ng event. Pagkarating ko roon sa bahay, sinalubong ako ng mga magulang ko ng yakap.
"Happy legality, 'nak!"
Bumeso silang pareho sa akin at hinalikan sa noo. Kumalas sila sa yakapan kaya nakita ko ang mama ko na nangingilid ang luha. Ano na naman iniiyak nito? Buti, hindi ako nagmana sa kanya na iyakin. Baka naman buntis? Mabilis kong inaalis sa aking isipan 'yung namumuong katanungan.
Nandito ako ngayon nakaupo sa harap ng vanity table sa kwarto ko, hinihintay ang magme-makeup sa 'kin. Nang dumating ang mag-aayos sa 'kin ay inumpisahan na akong ayusan. Hanggang pusod ang buhok kong inayos ng stylist into a heart-shaped style and put a flower crown above my head.
Yellowish-colored ang gown ko with silver crystals all over it. It was an off-shoulder gown. I also wore a five inch heels.
I looked myself in the mirror.
My face was perfect size and shape. Natural long eyelashes. Noseline that made my nose even more pointed. My eyes that have ash-grey contact lens, attractive collarbone, red lips and groomed brows. My skin was soft and smooth.
The party will start at 30 minutes. I prepared myself. I inhaled and exhaled heavily, kinakabahan masyado. Napansin naman iyon ng stylist ko, so, pinakalma niya ako at binigyan ng tubig.
"Hey, little sis." Napatingin ako sa taong nagsalita at nakitang si Kuya na may hawak na bouquet of roses.
Naglakad siya palapit sa 'kin at hinalikan ang gilid ng ulo ko bago inabot sa akin ang hawak niyang bulaklak.
"Para sa akin 'to, Kuya?" Nakakunot ang noo ko.
He crossed his arms over his chest. "Gipit ako kaya binebenta ko. Mura na lang 'yan."
I bit inside of my cheeks. Aba, tarantadong 'to.
Pinipigilan ko lang sarili ko na huwag siyang patulan. Napaka-ayos kausap, puta. 'Wag sana siyang magkaroon ng jowa forever. Char.
"Ikaw ba magiging escort ko?"
Tumaas ang kilay ko.
"Heck, no!"
He pursed his lips.
"Lily, anak. Let's go, they're starting na," my Mom suddenly entered the room. "Remember, wear your sweetest smile." She reminds.
I sighed and massage the bridge of my nose.
Inalalayan nila akong tumayo hanggang makarating pababa sa venue.
They gave me a kiss on the cheek before entering the venue, leaving me outside for my entrance.
My eyes widened when I saw Jace. Siya magiging escort ko, huh!
Matapos akong ipakilala, all of my visitors stood up and clapped. Bumukas ang malaking pinto at dahan-dahan akong naglakad sa red carpet, habang nakahawak sa braso ni Jace na nakangiti, upang maalalayan niya ako. Nilibot ko ang tingin ko sa lahat. Naroon sa pinakaunahang table ang mga kaibigan ko. I'm glad that they came.
"Nakuha mo pang ngumiti sa harap ng mga tao. Hindi mo alam na may nagseselos dyan." Bulong ko saka umirap.
"Ayaw mo kasing ngumiti, masisira pa party mo. Hindi talaga uso sa 'yo ang word na 'ngumiti'." Bulong niya pabalik.
Muli akong umirap. "Kingina ka. Nakakatamad lang 'no. Sirain ko pagmumukha mo, e."
He chuckled.
"Kairenz Suarez," the emcee called for the 18 roses, the last one.
Kumunot ang noo ko nang marinig ang pangalan niya. That asshole! Bakit siya imbitado rito?! I smiled at him, a fake one. Binigay niya sa akin ang rose at saka ko pabalibag na kinuha.
Nakabusangot kong ipinatong ang kamay ko sa balikat niya nang wala siyang pakialam na ilagay ang kamay niya sa bewang ko.
"Hindi mo ba alam na mas lalo kang pumapangit kapag hindi ka ngumingiti?" Pang-aasar niya habang nakangisi.
"Hiyang-hiya naman sa 'yo na palaging magkasalubong ang kilay at parang binagsakan ng langit at lupa."
I hissed.
"Hindi pa kita nakikita na ngumingiti. So, ganito na lang." Tumitig siya sa 'kin. "What is the most meaningful experience you've ever had?"
I deeply sighed.
"Kasama ko si Kuya noon, bata pa lang kami, naglalaro pa kami ng habol-habulan nang makabunggo siya ng babae. Humingi siya nang paumanhin doon. Umalis na rin 'yong babae, nagmamadali raw siya dahil inutusan siyang bumili tapos si Kuya pagkakita ko sa mukha niya, nakatulala. Pinahanap niya pa sa mga private investigator namin noong paglaki namin, pero sadly, bali-balita na umalis na sila roon."
Napangiti ako nang maalala 'yon.
"Ayan, nakangiti ka na. Always wear that smile, okay?"
Naningkit ang mata ko. "Ano? At bakit?"
"You look so beautiful when you are smiling." He smiled sweetly.
I gasped and I felt butterfly in my stomach.
____________________________________________________________________________
:)