Merhaba yeni bölüm ile karşınızdayım.Lütfen ve lütfen oy verin.Hepinizi seviyorum.
Umut'la konuştuktan sonra dakikalarca donup kalmıştım.
Umut ve Birkan kuzenlermiş.
Umut ve Birkan kuzenlermiş.
Birkan,Umut'tan nefret ediyormuş.
Umut'da Birkan'dan.
Ama aileleri araya girdiği için ikiside aynı şirkette çalışmak zorunda kalmış.Yani Birkan'ın başında olduğu şirket,Umut'unda üstüne.Vay canına!
Yataktan istemeyerekte olsa kalkıp,banyoya doğru yöneldim.Bugün cumaydı ve yarın tatil.Yarın ki tatilde yapacaklarım listesini akşam yaparım.Tuvaletimi yaptıktan sonra elimi ve yüzümü yıkayıp,tekrar odama girdim.Dün olanlardan sonra işe gitmek istemiyordum ama babam yüzünden mecburdum.Şimdi siz diyeceksiniz ki baban para sıçıyo.Senide şirketin başına geçirse ne olur?
Olmaz.Çünkü benim babam kafayı yemiş.Ben şımarık falan değilim ama adama öyle geliyor.Benim insanların halini anlamam için asgari ücretli bir işe koyup,elimden kredi kartlarımı almıştı.Allah'a şükürler olsun ki arabamı almamıştı.
Kıyafet dolabımın kapağını açtım ve ne giyeceğimi düşünmeye başladım.Kıyafet seçimlerinde berbattım ama alışveriş yapıp kıyafet almaya bayılırdım.Çünkü ben bir kızım.Yani her kız bayılır kıyafet almaya.Siyah dar paça,beyaz gömlek ve altına siyah askılı alıp,dolabımı kapattım.Perdelerimin kapalı olup olmadığına baktım.Kapalıydı.Altımdaki pijamayı sıyırıp pantolonu giydim.Üstümdeki penye kazaktanda kurtularak askılıyı ve gömleği üzerime çekip,aynanın karşısına geçtim.Yine çok basit giymiştim ama benim tarzım buydu.Elimden birşey gelmiyordu ki.
Saçlarımı düzleştirdikten sonra aşağıya indim.Fatma abla kahvaltılıkları masaya yerleştiriyordu.Babam her zamanki reis koltuğunda oturmuş gazete okuyordu.Üvey anam ise yani Merve tırnaklarına oje sürüyordu.Bu kadının evde olduğu az günlerdendi.
"Günaydın"dedim bağırarak merdivenin son basamağındayken."Ooo,Mervecim sabah vardiyasına başlamışsın."Güldüm.Bu kadının kanında sürtüklük olsa da onunla dalga geçmeye bayılırdım.Ama babam her seferinde büyümüş gözlerle bana bakardı.Bunun anlamı "terbiyeli ol"du.Dinleyen kim babamı?
Koşarak babamın yanağına bir öpücük kondurdum ve ardından Merve'nin koluna çarparak ojenin tırnaklarından taşmasına sebep oldum.Ben yaptığım şey karşısında kahkahalar atarak gülerken,o çığlık atıyordu.
Babam bana bağırınca gülmem aniden kesildi ve olduğum yerde dikildim.Bana yaptığım şey için bağırmıştı.
"Azra tahammül edemiyorum sana,bıktım senin şımarıklıklarından.Anladın mı?"diye tekrar bana bağırdı.Gazeteyi sehpaya bıraktı ve karşımda dikildi.Elimdeki çantayı hışımla çekip içindekileri yere boşalttı.Benim gözlerim dolarken,Fatma abla ve Merve şaşkınlıkla buraya bakıyordu.Babamın bu halini ikinci görüşümdü.Normalde çok sakin biriydi ama ne oluyor anlayamadım.
"Bundan sonra sana arabada yok.Anladın mı?"diye suratıma tükürürcesine bağırdı.Hayır,ağlayamazdım.Gözlerime gelen yaşları geri iterek babama karşı dik durmaya çalıştım.Olmuyordu işte.Korkuyordum.Daha önce böyle sinirlendiğinde tokat atmıştı ve 24 yaşındayken tokat yemek ağır olurdu.Başımı tamam anlamında salladım.Babam eğilip yere döktüklerinin arasından arabanın anahtarını aldı.
"Sana çok fazla yüz verdim,anlamıyorsun sen hoşgörüden.Bundan sonra böyle.Ya adam olacaksın ya da.."
Devamını getirmeden ben lafını kestim.
"Ya da ne baba?Evden mi kovarsın beni,senin kalbinden kovulmuşum bir de evden kovarsan ne fark eder?Seninle baba-kız ilişkisi kuramıyoruz .Baba sen zaten beni kovmuşsun."Bu sefer ben bağırdım.Haklıydım.Yüksek sesle kahkaha attıktan sonra eğilip çantamı topladım ve montumu alıp evden çıktım.
Annem bana ağlamamayı öğretmişti.Ben de ağlamayacaktım.
Elimi saçlarımdan geçirip,montumu giydim.Havada keskin bir soğuk vardı ve yüzümü tırmalayıp geçiyordu.Kapının önünde birkaç dakika durduktan sonra ayaklarımı harekete geçirip sahile doğru yürümeye başladım.Deniz beni rahatlıyordu,beni tek rahatlatan deniz değildi.Araz'da vardı ama beni 2 gündür aramıyordu.Neden en ihtiyacım olduğu zamanlarda yanımda kimse yok?
Babam benim şımarıklıklarıma dayanamıyormuş.Peki,umrumda değil ama ben annemden sonra benden 6 yaş büyük biriyle evlenmesine 5 yıldır dayanıyordum.Çok zor,annenizin yerini bir başkasının tutması.Babanızın o kadına baktığı gibi annenize bakmaması.Belki de annem bu yüzden intihar etmiştir.Çünkü o babamı deliler gibi seviyordu.Ama babam anneme hiçbir zaman sevgi sözcükleri söylememişti.Ah baba ah!Keşke o kadına baktığın gibi annemle bana da baksaydın.Belki de şu an annem yaşıyor olacaktı ve ben...
Ben böyle olmayacaktım baba...
Sahile geldiğimde,denizi karşıma aldım ve bir banka oturdum.Allah'ım deniz sesi huzur verici.
Gözlerimi ayırmadan denize bakıyordum.O anda yanımda bir nefes hissettim.Kafamı sola çevirince siyah pantolonlu ve siyah kabanlı biri yanıma oturdu.Yüzünü bana çevirince gözlerinin renginin denizle aynı renk olduğunu düşündüğüm Birkan gülümseyerek bana baktı.
"Hüzünlü günler için doğru seçim."dedi ve başıyla denizi işaret etti.Ardından sözlerini devam ettirdi."Ama hüzünlü bir ruh,insanı mikroptan daha hızlı öldürür."Tekrar başını bana çevirdi.
Gülümsedim.
"Hüzünlü olduğumu da kim söyledi?"dedim tekrar dudaklarım yukarı doğru kıvrılırken.
"Azra,babanla kavga ettiğini biliyorum.Anlatmak istersen biliyorsun dinlerim."
"Hayır."diye itiraz ettim."Babamla kavga etmedim,o yüzden anlatılacak birşey yok."
"Babanla konuştum ama o senden dinlememi tercih etti.Baban istemeseydi burda olmazdım."dedi gözlerini yeşil gözlerimden ayırmadan.
Bir kere de benim için bir şeyler yapsanız.Sırf başkası istediği için değil,gerçekten bana yardım etmek istediğiniz için.
"Babamla konuşmuşsan olanları da biliyorsundur.Ayrıca seni zorla tutan yok,istediğin an gidebilirsin."
Gülümsedim.
"Yapma."dedi."Biliyorum,gözyaşlarını saklamak için gülmeye çalışma.Hep böyle devam edemezsin."dedi bıkkınlıkla bana bakarak.
Beni 2 haftada nasıl bu kadar iyi tanıyabildi?
Pes ederek cevabımı verdim.
"Ağlamamalıyım göz yaşları güçsüzler içindir."dedim denize bakarak.Denize bakıyordum ama Birkan'ın yaptıklarını göz ucuyla görebiliyordum.Bana doğru kaydı ve kucağımdaki ellerimi avuçlarının arasına alarak ona bakmamı sağladı.Yüzümü Birkan'a çevirdiğimde gülüyordu.Ben de ona karşılık vererek gülümsedim.
"Ağlamak güçsüzler için değildir,yanlış biliyorsun.Eğer ağlarsan içindekileri atarsın ve enerji ile dolarsın.Ama hep içine atarsan ilerde patlaman çok büyük olur."
"Yapma"diye yalvardım."Tavsiyelerini sakla çünkü duymuyorum,doğru olabilir ama umrumda değil."
Gülümsedi.
Birkan'la ilk ciddi konuşmamızdı ve ilk defa ona karşı güven hissediyordum.Nedenini bilmiyordum ama sanki o.Bilmiyorum işte.
"Peki,anlatacak mısın?"diye sordu baş parmağıyla elimi okşarken.Gözleri hala gözlerimin içine bakıyordu.
"Söylemeyeceğimi söylemiştim."dedim dişlerimi göstererek.Ama bana gülünce çok seksi oluyorsun lafı aklıma geldi ve anında gülüşüm üzerine su dökülmüş ateş gibi söndü.Gözlerimi gözlerinden çektim ve yüzümü beni tutan ellerine çevirdim.
Utanmıştım.
Ben ilk defa bir erkekten utanıyordum.
"Utanma benden."diye emretti bana.Elimde değilki zalımın çocuğu.
"Azra utanınca ayrı bir."demeden elimi ellerinden çekip dudağına götürdüm.Hala gözlerine bakamıyordum.
"Sus lütfen sus."dedim.Sesim titremişti.Elim dudağındayken gülümsediğini hissettim.Benimle alay ediyordu.Elini uzatıp dudağındaki elimi çekip kucağıma koydu ve elleriyle çenemi hafifçe tutarak başımı kaldırdı.Şimdi gözlerimiz birbirine değiyordu.
"Azra uzaklaşamıyorum."dedi.
"Anlamadım?"diyerek sorumu yönelttim ona.Uzaklaşamıyorum derken?
"Boşver."dedi"Kardeşimi hatırlıyor musun?"
"Evet hatırlıyorum."diyerek sorusunu cevapladım.Nasıl hatırlamazdım,onun sayesinde işe alınmıştım.
Birşey demeden ayağa kalktı ve elimi tutup beni de sürüklemeye başladı.
"Dur,Birkan!Nereye götürüyorsun?"Beni dinlemedi ve siyah bir arabanın önünde durdurup,arabanın kapılarını açtı.Yolcu koltuğunun kapısını açıp içeri girmem için işaret yaptı.
Tabiki de Birkan'la gidecektim.Çünkü şu an gidecek hiçbir yerim yoktu.
Bir dakika!!!
Umut.
Tabi ya,ben nasıl unuturum.Birkan'a olanları sormam lazım.Benim kapımı kapattı ve kendisi de sürücü koltuğuna oturdu.Ardından arabayı çalıştırdı.Gülüyordu.
Gülme sen!Çok tatlı oluyorsun.
"Birkan?"Sesim titrek çıkmıştı.
"Hı?"dedi ve bana baktı.Ardından gözlerini yola dikti.Sonuçta bana bakarken arabayı bir yerlere çarpmasını istemezdim.İyiki de döndü.
"Umut'la neden kuzen olduğunuzu bana söylemedin?"dediğim an Birkan kısık sesle küfür savurduktan sonra bana baktı ve tekrar yola döndü.Ağzının içinde birşeyler homurdandıktan sonra nihayet sesini duyabilmiştim.
"Sana bunu kim söyledi?"Ses tonu biraz yükselmişti.Acaba Umut'un dediği gibi gerçekten de nefret mi ediyordu?
"U-Umut."dedim kekeliyerek.Hayda!Bu kekelemekte neyin nesi?
"Beynine sıktığımın çocuğu."diye bağırdı arabanın içinde.Ses tonundan ürktüğüm için biraz geriledim.
"Bağırma,araba sürüyorsun"diye uyardım onu.
"Peki,şu an bunu düşünme,zamanı gelince öğrenirsin.Kardeşime bir iyilik yap ve bizimle lunaparka gel."dedi.Sesinin içinde lütfen gizli tonu vardı ve ayrıca kardeşi çok sevimliydi.
"Olur"dedim gülümseyerek.
*****
"Binmeyelim"dedim yalvararak.
Birkan ve kardeşi Ece'yle birlikte lunaparka gelmiştik.Ama huzursuz olduğum birşey vardı.Ben daha önce hiç yüksek yerlere çıkmamıştım ve onlar beni dönme dolaba bindirmeye zorluyorlardı.Binmemek için herşeyi yapardım.
"Azra lütfen benim için?"dedi Ece hevesle bana bakarken.Ece,dönme dolaba binmeyi çok istiyordu ama benim yüzümden binmiyordu.Çünkü onunla binmezsem o da binmezmiş.
PÖF!Sanki şimdiye kadar benimle biniyordu dönme dolaba.
"Siz ikiniz binin ben de biraz yemek yiyeyim."
"Zorla bindiririm."dedi Birkan bana bakarak.Ardından gülümsedi.Gerçekten yapar mıydı?Ama nasıl yapacaktı ki!
"Nah!"dedim dilimi çıkarırken.Ben lafımı bitirdiğim an Birkan'ın kaşları çatıldı ve Ece'yi elinden tutarak dönme dolabın olduğu tarafa götürdü.Neden kitaplarda ya da filmlerde olduğu gibi elimden tutup zorla götürmüyordu?
Bir süre onların dönme dolaba binerken ki hallerini izledim.Ece abisini çok seviyordu,Birkan'da Ece'yi.Bunu ikisinin de gözlerinden anlayabiliyordum.Birkan'ı bu 2 hafta içerisinde ilk defa böyle mutlu görüyordum.Sebebi Eceydi.Keşke benim de abim veya ablam olsaydı.O zaman babamla tek başıma uğraşmazdım,destekçim olurdu.
Hep abimin olmasını istemişimdir.Ben ağladığımda gelip sarılan,kıyafetlerime karışan,bu etek boyu ne çabuk değiştir diyen,bana erkek arkadaşlarım hakkında tavsiye veren,ne kadar kavga etsekte gelip bana sarılan bir abiye ihtiyacım vardı.
Araz...Araz...Araz...
O da abim gibiydi ama eksik bir şeyler vardı.Anlayamıyordum,hem yakındık hem uzaktık.Araz'ı anlamak gerçekten zordu.
"Azra."diye seslendi bir ses.Umut.Ardından omzuma bir el dokundu ve arkamı döndüm.Doğru tahmin."Niye burda duruyorsun?"
Yanağıma sulu bir öpücük bıraktıktan sonra elimi tuttu.Yaptıkları karşısında bende güldüm.Umut,şimdiye kadar gördüğüm en kibar erkekti.
"Birkan ve kardeşi Ece'yle lunaparka gedik ama benim yükseklik korkum olduğu için binemedim.Onlar şu an dönme dolaptalar."diye açıklama yaptım Umut'a.
"Biliyorum,Ece söyledi.Bende onu görmeye geldim.Senin burda olacağını tahmin etmemiştim."
"Aniden oldu zaten."Umut'un eli hala elimdeydi.Avcum terlemeye başlamıştı bile.
"Azra,Birkan'la görüşmeni istemiyorum.O iyi birisi değil."
"Lütfen,neyin yanlış neyin doğru olduğunu senden öğrenmeyeceğim."dedim ve elimi elinden çektim.
"Özür dilerim,öyle demek istememiştim."
Elimi saçımın arasından arkaya doğru geçirirken yüzüm gergin bir hal aldı.Benim yüzümün asılmasından dolayı Umut'un da yüzüne çok yakışan gülümsemesi soldu.
Umut çok sempatikti,yakışıklıydı.Birkan'da çok yakışıklıydı.
Gene Birkan'ı birileriyle karşılaştırıyorum.
Tekrar yüzüme bir gülümseme yerleştirdim.
"Sorun değil,sabah babamla tartıştığım için hala gerginliğini atamadım."dedim ve kollarımı Umut'un boynuna sardım.Şaşırmıştı.Çünkü eskiden bu kadar cesur değildim,erkek kankam bile yoktu.Güzeldim ama kimseyle konuşmadığım için benimle konuşmazlardı.
Umut'un güldüğünü hissettim ve ellerini o da belime sardı.Ardından kulağıma doğru fısıltıyla konuştu.
"Yaşayamadığımız günlerin daha iyisini yaşayacağız."dedi ve beni hafifçe geriletti.Ellerim yavaşça Umut'un göğsüne indirdim.
Eskiden olduğu gibi kasları vardı.
Umut yavaşça yüzünü yüzüme doğru yaklaştırırken ben gözlerinin içine bakıyordum.Birkan'ın gözleri kadar etkileyici değildi.Renkli gözlü erkekleri sevmezdim ama onun gözleri...
Tarif edilemeyecek kadar güzeldi.
Umut bir eliyle bel boşluğumu okşarken ben gülümseyerek gözlerine bakmaya devam ediyordum.Umut ise dudaklarıma bakıyordu.
Heyecanlanmadım,oysa ki Birkan'ın beni öpmeyeceğini bildiğim halde heyecanlanmıştım.
Umut yüzüme biraz daha yaklaştığında dudaklarımız arasında santimler vardı.Nefeslerimiz birbirine karışıyordu.Etraftaki hiçbir sesi duymuyordum.Sadece Umut'un gözlerini görüyordum.Aramızdaki boy farkına lanetler okudum.Birkan'ın da boyu benden uzundu.
"Umut abi."diye bağırdığında Ece,Umut kısık sesli bir küfür savurdu ve gülümseyerek bize doğru koşan Ece'ye döndü.Ellerini belimden çekti ve Ece'nin boynuna sardı.Ece zıplayarak Umut'un kucağına çıkmıştı.Birkan'da 1 metre geriden gözlerini kısmış bana bakıyordu.Gözlerini üzerimden ayırmadan Ece'nin yanına geldi.Yüzümdeki gülümseme aniden soldu ve bana sinirle bakan gözlerin içinde kayboldu.Umut Ece'yi yere indirdikten sonra bir adım geri geldi ve gözleri beni buldu.
"Ne işin var burda?"dedi Birkan dişlerinin arasından tıslayarak.Ellerini yumruk yaptı ve Umut'un üzerine doğru yürümeye başladı.Umut ise hala gülüyordu.
Birkan gerçekten Umut'tan nefret ediyor.
"Birkan,Ece'yi görmeye gelmiş.Lütfen sakin ol.."dedim Umut'un önüne geçerek.Birkan ile Umut'un arasındaydım.Birkan'ın gözleri bir anlığına beni buldu ve tekrar Umut'a neefretle bakmaya başladı.
"Keyfimi bozuyorsun ama.""dedi Umut dudak büzerek ve eliyle beni kenara doğru itti.Ben bir iki adım yana kayarken Birkan,Umut'un kolunu sarmaladı ve nefretle konuşmaya başladı.
"O kızdan uzak duracaksın aladın mı?Ece'den de ailemdende benden de.Anladın mı?"Sesi çok gür çıkmıştı.
"Noldu?Bu sefer de ona mı aşık oldun?"diye sordu Umut sinir bozucu bir şekilde gülerken.
"Kes sesini!"diye bağırdı Birkan ve yumruk yaptığı elini Umut'un suratına indirdi.Umut yere düştüğünde hala sinir bozucu bir şekilde gülüyordu.
"Birkan Bey'imiz aşık olmuş Azra'ya.Çok ayıp!"dedi Umut kahkaha atarken.
"Ben yokmuşum gibi davranmayın.Umut sende kes sesini uzatma.Küçücük çocuğun önünde yaptıklarınıza bakın!"diye ben bağırdım bu sefer.
Gerçekten ben 2 dakika bile olsa rahat kalamayacak mıyım?
Birkan bağırmam karşısında Ece'nin yanına gitti ve kucağına aldı.Ece korkmuş gözlerle bize bakıyordu.Bende yere doğru eğildim ve Umut'un yerden kalkmasına yardım ettim.Dudağının kenarı patlamıştı.Umut'u ayağa kaldırdıktan sonra kolumdaki çantamdan mendil çıkardım.Dudağının yanındaki kanı silerken herkesin bana baktığına emindim.Umut kolumu tuttu ve mendili aldı.Ardından dudaklarımın üstüne hafif bir öpücük bırakıp geri çekildi.Kendi dudağını silerken gülüyordu.
Umut,beni Birkan'ın önünde öpmüştü.
Allah'ım ölmeliyim.
Uzun ve oldukça heyecanlı bölüm sizlere gelsin.
Oy vermeyi unutmayın.
HOŞÇAKALIN <3
ysmineda