Ria's POV.
Napahikab ako ng napakalaki ng may matapakan akong likod. Nilingon ko ito ng makita kong isang pusang nakadapa ang nakahilata sa sahig habang malakas na humihilik.
Napahikab ako ulit habang nilabas ang cellphone ko sa bulsa ko at chineck ang schedule nito para bukas.
fan meeting... just like before.
Fan meeting the whole day. Isa sa Daegu, isa rin sa Gangnam. so... we'll spend the whole night there.
Wait... GANGNAM?!!!!! I need money, gangnam is my dreamland. I should waste my money there.
Napailing na lang ako at sinimulan ko ng gisingin ang nasa paanan ko.
Pero kagaya ng inaasahan ko, hindi na nakakapagtaka kung hindi ko to magising. Kahit siguro magunaw ang mundo, hindi ito magigising. Kahit pa sigawan ko ito with matching microphone na may amplifier na may sampong malalaking speaker. Wala di yan magigising.
Isa lang ang paraan. Kumuha ako ng malamig na tubig sa ref saka paunti unting tinuluan ang batok nito hanggang sa napatayo ito at nagmumura.
"ssiba--ya?!!" gulat na sigaw nito. Napairap lang ako at binato ang plastic cup na pinaginuman ko. Dumiretso kaagad ako sa kusina saka sinuot ang apron, i need to cook for dinner. Should I cook adobo? kinain nila yun ng nandito sila sa Pilipinas nung Summer Package nila nung May.
While cooking adobo, I cook rice too. Aba syempre kailangan natin ng kanin pag may adobo.
"Keopi." napangiwi naman ako sa narinig ko. One word na nga dinig bastos pa pagkakasabi at dahil alila ako ng lalaking ito, wala akong magagawa kundi pagtimplahan ito ng kape. he loves coffee amerikano tapos ako gatas lang. Parehas kami ni Taehyung, Yoongi's co-member at BigHit entertainment. Taehyung loves to drink milk and chocolate drink, cocoa to winter.
Nilapag ko sa harapan niya ang tasa na may kape saka tinuloy ang pagluluto.
Tahimik lang kaming dalawa habang ginagawa ang mga gawain namin, ako na hinahanda siya ng pagkain at siya na may nakasukbit na airpods sa tainga niya.
sus, pacool kala mo badboy yun pala baboy. dejoke.
I hissed then I sit to my chair, starting to eat the food when he speak.
"any plans or scheds for today?" binaba ko yung mga kubyertos sa kamay ko at tinignan ito ng diretso, habang ito ay nakatingin sa binabasa niyang diyaryo.
Nilabas ko yung phone ko at tinext ito kahit katabi ko. That's my bad habit when I already loss my patience. Instead of shouting, I didn't talk nor speak to others.
'Fan Meeting- Gangnam to Daegu.'
'Yan ang tinext ko saka tinago ang phone ko. Tumayo na ako at dinala ang plato ko na may pagkain saka dumiretso sa sala para dun kumain. Kahit nasa Sokor ako hindi ako magchachopstick or kutsara. Ngayon naiinis ako ay magkakamay ako. Wala akong pake sa damuhong yun, anong connect? i-konnect mo aba.
--
I'm heading now to Daegu for our first fan meeting venue for today morning. Winter ngayon kaya patong na patong na malalaki at makakapal na sweater at jacket ang sinuot ko plus naka bonnet at pants pa ako. Malamig, sobrang lamig.
Nang makarating ako ay kaagad kong kinuha ang mga gamit ni Yoongi saka tinakbo ang buong venue. Nasa 4th floor ang venue kaya kailangan kong magmadali. Kailangan pa naming isecure ang lugar kung safe ba ito o ano.
Mahirap na, baka nagtanim ng bomba dito yung isang sasaeng tapos kidnappin niya bangtan. Pero syempre joke lang yun. May mga body guards naman sila.
["Sasaeng" is a Korean term referring to overly obsessed fans, particularly in the context of K-pop. These fans often engage in invasive and sometimes dangerous behavior, such as stalking their favorite celebrities, invading their privacy, and even harassing them or their loved ones.]
Pagkarating ko ay dumiretso ako sa backstage kung saan nandun na ang mga staffs at inaayusan ang Bangtan.
Nakita ko namang nakatulog si Yoongi sa upuan niya habang inaayusan siya ng makeup artist niya. She's Elie. Ih-lay. She's already 42 years old and already married. Tumatanggap lang ng makeup artist ang Bighit pag kasal ang mg ito.
Sadly, hindi dapat ako qualified bilang personal assistant ni Yoongi kasi in reality, I'm just a 19 years old girl. Tita Kate-y faked my civil status into married and right now? I'm wearing a ring.
Dumapo naman ang mga mata ko sa palapulsuhan ko na kung saan nakalagay ang bracelet na binigay niya dati.
Dapat hindi ko ito dinala. Pero nasanay na ang mga mata kong tinititigan ito lagi. Kung wala ito sa kamay ko parang may kulang. Hindi rin naman ako nakikilala ni Yoongi. Why? With my hair now long and cascading over my shoulders, my bangs casting shadows over my eyes, and the fake eyeglasses perched on my nose, I had transformed herself into someone unrecognizable.
Well, di ko naman kailangan na matandaan niya ako. Tsk I still wanna sue him pero It's been so long. We grow up. Pumunta lang naman ako dito sa Sokor para magtrabaho at maging subsitute ni Eomma Kate-y. That's all.
I sighed then take off the bracelet from my wrist. In the first place, I shouldn't wear this thing. Nandito ako para magtrabaho hindi para ibuntot ang pwet ko sa pagiging fan.
I do have limitations and I know I'm just a fangirl after all.
Tinago ko ito sa bulsa ko saka tinignan na lang si Yoongi na tapos ng ayusan ni Elie.
Hindi ko sana gigisingin tong pusang ito dahil mas payapa ito pag nakatulog pero kinakailangang magising si Sleeping Kitty.
"Ya, Yoongi-pabo. eer-eona". wake up
Buti naman at hindi siya ngayon mahirap na gising kasi nagmulat ito kagad ng mata. Hindi niya ako nilingon o tinignan basta dumiretso lang ito papunta sa stage.
Napailing at buntong hininga na lang ako at sinimulang tumulong sa ibang mga p.a., nakitulong rin akong magbuhat ng mga ibang kakailanganin nilang pito.
From gifts to foods. I helped the other staffs from treating the other fans and BTS.
Napansin ko namang lingon sa kung saan saan si Yoongi.
Is he expecting something? Someone?
Napailing na lang ako at babalik sana sa backstage ng iabot sakin nung manager ni Jimin ang isang stand fan. Ilagay ko raw sa likuran ni Jimin at Yoongi.
I don't have a choice to say no to him kasi mas mahirap ang trabaho niya kaysa sa akin and he's Yeong-jun. Ang pinaka cute na manager. Mas maliit kasi siya kaysa kay Jimin.
Inilagay ko ito sa likuran nila at pinagana. Kahit kasi may aircon dito pinagpapawisan pa rin sila. Winter ngayon pero pinagpapawisan pa rin. Sa dami ba namang pumuntang fans.
"Ria-ssi, can you hand me that box please?"
"Mrs. Park, do you still have the wipes? Taehyung spilled the water."
"Riri-ssi. Pass me the scarfs"
"Can you please turn off the fans, the other staffs increased the aircon volume"
"I'm on it!" Its winter here but I can feel sweat droplets fall from my forehead.
I can now feel tiredness but still I need to work. The other staffs still don't rest.
[Mrs. Riri/Ria Park po tawag sa kanya kasi nga nagpapanggap siyang married.]
"Mrs. Ria, you can now rest and please do me one favor. Can you please take Yoongi with you?, the other managers and personal assistant, assist each member of the BTS. I can't be with you and Yoongi because PD-nim called me for a meeting."
With two blinks, I replied yes to her. I can't resist or just decline that favor. Staying with them for how many days, I learned a lot from them.
"You can count on me, Manager Sung."
She hugged me and I hurriedly get out of the venue and head to the parking lot.
Finally, I can now rest.
Sinipot ko naman ng tingin ang relo ko at may dalawang oras pa ako para hintayin na matapos sila Yoongi.
I wake up with when I feel that my body keeps bouncing. I rub my eyes with my hands then I finally realize that the car is moving.
Napalingon kaagad ako sa tabi ko then there, I saw Yoongi driving beside me. Nilingon naman niya ako at nginitian.
Wait, Did he just smiled at me?
"I'm sorry if I woke you up. There's no clear path. The other roads are now covered with thick snow. You can go back to sleep if you want."
Nakatunganga lang ako habang kausap niya ako. Nakabukas pa ang bibig ko at gulat na gulat sa inaasta niya. May nakain ba siya dun sa Fan meeting kanina?
Hala, baka may nanggayuma na sa kanya ha jusko lord.
Hanggang sa ituon niya ang mga mata niya sa harapan para tignan ang daanan ay nakangiti lang ito.
"Yoongi-ssi? Gwaenchahnayo?" are you okay?
Nilingon niya ako saglit saka tumango't ngumiti.
"More than okay and fine."
"You, hungry?" tanong ko ulit baka nalipasan siya ng gutom.
"Nope, what's the sudden questions? Are you hungry? I can buy foods first before we head to gangnam."
Tumanggi na lang ako at tinuon ang sarili ko sa bintana habang may kunot na noo.
"Nababaliw na ba itong lalaking ito at maganda yata ang araw niya." bulong ko at umiling iling.
Tinupi ko na lang ang mga braso ko at nilagay sa dibdiban ko habang pinagmamasdan ang paligid.
Mamaya na ako kakain. Gusto ko sa gangnam kasi maraming mabibili dun.
--
The fan meeting in Gangnam is super tiring but happy as well. Fans keep asking them and sometimes they throw jokes or compliments that I keep on laughing.
Pati ang mga ibang kasama ko dito ay hindi na nakakayanan ang pagtawa. Nakahawak na sila sa mga tyan nila. Ang iba naman ay maluha luha na sa kakatawa.
Nang matapos kami ay kagaya rin nung una ay kasabay ko si Yoongi pero ako yung nagdadrive na kasi pagod na nga siya gagawin ko pang driver.
Aba kahit damuho to kailangan rin ng konting malasakit kasi good mood siya mula kanina pa.
Samantalang ako, maghapong walang imik. Saka na ako sasaya at magiging active pag nagpahinga ako tapos gagala na ako ng gangnam.
I keep tapping the stirring wheel of the car when my eyes stopped from my wrist.
Teka, yung bracelet ko?!
Nang magred light ay kaagad kong kinapa ang lahat ng bulsa ko pero walang bracelet akong nakuha.
Lagot, nasaan yun? Kanina nandito lang sa bulsa ko.
I keep searching for my bracelet but I end up giving up. Mahalaga sa akin yun pero mawawala lang. I'll find you later. Baka nga nasa bag ko lang.
I clear my mind and started to imagine my plans with Gangnam when I think about something...
"Yoongi-ssi." tawag ko sa kanya habang nakatingin sa daanan.
"Ye?" sagot nito. May kinakalikot kasi siya sa paperbag. Pangiti ngiti pa. Ahh baka may nagregalo sa kanya ng kumamon. Panigurado.
"Should I drop you to your condo in Seoul? There's no schedules for tomorrow, you can rest the whole day." sabi ko.
"No. I'll stay here in Gangnam."
Napatango lang ako ng makaisip ako ng magandang plano.
"Yoongi-ssi, You don't have schedules for tomorrow right?"
"Yes you just said it a while ago."
"Then can I take my day off for tomorrow?"
Nilingon ko siya at ngumiti. Wala siyang gagawin kaya hindi niya ako kailangan. Paawa effect na to pumayag kana or else.
Nawala naman ang ngiti niya at bumalik sa busangot na panget na yoongi na di alam ngumiti.
Lagot, wala naman akong sinabkng masama ha?
"No. Your day off will be sunday. It's still thursday today so no day offs."
Bumaba naman ng kusa mga balikat ko at napatango.
Tae naman, ano gagawin ko kasama siya? Magtutulugan buong araw dito sa gangnam?
Saka di pwedeeeeeee, sabi ko gagala ako dito sa gangnam. First time ko dito kaya dapat malibot ko na lahat dito.
"Okay."
Hindi na ako tumanggi kasi pagod na rin ako at mukhang nasira ko na yung mood niya. Tignan na lang niya kaya ulit yung kumamon niya ng ngumiti siya ulit?
Napailing na lang ako.
Yoongi rented an exclusive room for us. Para siyang presidental suite. Malawak siyang room. Magagara rin ang gamit kaso may problema. Isa lang ang kama.
Pero para sa akin ay hindi yun problema dahil makakatakas na ako. Yeyyyy gangnammmm!
"I'll just find another hotel for me. Got to g-"
"Stay here. The bed is too big for me, Mrs. Park, just sleep with me."
Sabi nito saka nauna ng humiga sa kama at tumalikod.
Napasampal ako sa noo ko.
Wala talagang takas.
Dumiretso na lang ako sa cr saka nagshower. Nang matapos ay sinuot ko na lang yung damit ko na extra na dala ko. Isang oversize shirt na may SUGA sa likod.
Akala ko plain nadala ko, hays. Bat may pa ganito? Matatakpan naman ng buhok ko kaya ayos na. Nakapants naman ako kaya ayos lang.
Nang matapos ay dahan dahan akong nahiga sa tabi niya saka nilagay yung comforter sa katawan ko.
Bye bye Gangnam ㅠㅠ [yu yu or that symbols means cry in korean slang]
Ilang oras ay gising pa rin ang katawang lupa ko. Hindi ako makatulog or makagalaw man lang kasi baka magising si Yoongi kaya ang ginawa ko ay tumayo na ako at dumiretso sa veranda ng kwarto.
Malamig nga pero gusto ko yung lamig na lumalapat sa mukha ko.
Napangiti ako saka pinagmasdan na lang ang paligid. Kahit saan mo tignan sa gangnam ay napakaganda. Those buildings give beautiful lights at nights.
Kung nandito ka ngayon sa kinakatayuan ko ay parang mga bituin sila sa langit.
"Let's go."
Rinig kong sabi ng nasa likod ko. Napahawak naman ako sa bandang puso ko dahil sa gulat. Bigla ba namang nagsalita eh nagmomoment ako dito.
Nilingon ko siya at napakunoot noo nanaman ng makitang bihis ito. Akala ko ba tulog na to, bilis ahh.
"Eodigaseo?" tanong ko pero wala siyang imik at diretsong lumabas ng pintuan. where?
Dinala ko na lang ang coat, scarf at shoulder bag ko saka lumabas na. Maayos naman ang sarili ko kaya tinali ko na lang pataas yung buhok ko gamit ang ballpen na nakuha ko sa bag ko.
Nakabuntot lang ako sa kanya hanggang sa pumasok kami sa sasakyan.
Papasok na sana ako sa bandang driver seat kaso inunahan na niya ako kaya no choice. Umikot ako para makasakay sa shot gun seat ng kotse.
Sinukbit ko kaagad yung seatbelt at walang imik na nakatingin lang sa bintana.
We stopped at the Grand Hyatt Seoul Ice Rink. I drop my mouth while my eyes keep looking at the wide skating rink.
"Y-ya. Yoongi-ssi. What are we doing in here?" tanong ko sa kanya habang hawak ang laylayan ng jacket nito habang nakatingin pa rin sa malaking rink.
One of my dreams is to experience skating here.
Konti na lang ang mga nagskates. Puro mga magkasintahan ang natira at konti na lang grupo ng magkakaibigan.
"Uh nothing. I just want to skate before I sleep." pagkatapos ay nauna na ito papunta sa rink.
Sumunod naman ako kagad sa kanya at hindi matanggal tanggal ang ngiti ko sa mukha ko.
I know I can't spend my time here in Gangnam but maybe this skates will do.
Pagdating ko sa gilid ng rink ay nakita ko kaagad si Yoongi sa may maliit na parang bahay na may dala dala.
"Sit. Don't move or we'll go home."
Kaagad naman akong umupo at tinignan lang siya. Sayang naman kung uuwi kami kaagad.
Lumuhod naman siya sa harap ko at pinalitan yung sapatos ko ng skates.
Wala kang mask or kahit ano sa mukha mo, sa ginagawa mong to pag tayo napicturan ng mga dispatch dyan nako.
Nang matapos niya isuot sa akin ay umupo siya sa tabi ko at sinuot niya yung kanya.
Nung matapos siya ay kaagad niya akong hinila patungo sa rink.
Magpapahila sana ako kaso hinila ko rin siya.
"I don't know how to skates." diretsong sabi ko pero wala siyang tenga. Hinila ako kaagad at hinawakan yung kamay ko at yun nagskates kami.
Pag ba nangudngod yung mukha ko sa ice rink masakit ba?
Pag talaga naaksidente ako dito, ipapatadtad kita hanggang sa maging pino ka at maging asukal.
"Just trust me. I'll teach you how to skate"
"Pag ako nawalan ng pagmumukha Yoongi, gagawin kitang asadong siopao na gawa sa tinadtad na karne ng pusang Yoongi."
"Mwo?" kunot noong tanong nito.
"Eopseo. Aja." sabi ko saka kumapit sa laylayan ng jacket nito at sumabay sa kanya. Nothing, let's go.
Sa ilan beses nalamog yung puwitan kong walang puwitan sa kakadulas at napapaupo ay nagawa ko na ring magskates na magisa.
00:45 in the morning, Yoongi and I decided to stop skating. Wala ng tao kasi dito. Napatanggal ako sa skates ko saka nilagay yung sapatos ko.
"Are you tired already?" tanong ko sa kanya dahil humihikab na siya.
He just nods then he started to remove his skates too.
Nang matapos ay dumiretso na kami sa kotse at ganun pa rin. Siya ang magmamaneho at nasa tabi niya lang ako.
He start the engine ng hindi ito umandar.
"Oh." ani nito. It his expression when he don't know what to do or he's frustrated.
Lumapit naman ako sa kanya saka tinanggal yung susi saka nilagay nanaman.
I tried to restart the engine pero hindi ito gumana. Lalabas sana si Yoongi pero pinigilan ko ito. Umuulan na ng niyebe. Kumakapal na rin ang mga niyebe sa paligid at dadaanan.
"I'm sorry." tanging sambit ko. Ako na ang lumabas saka pumunta sa likod ng kotse. Binuksan ko yng pintuan ng compartment nito at kinuha yung payong.
Nang makapunta ako sa pintuan ng driver seat ay binuksan ko ito at tinignan siya.
"Let's go. We can go home if we start walking now."
Lumabas naman siya at lumapit kaagad sakin para sumilong.
Tuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makakita kami ng bus station. Duon muna kami sumilong.
Pinagpag ko yung mga nyebe na nahulog sa coat ko saka pinagpag rin sa kanya kaso tinanggal niya yung kamay ko sa damit niya.
"Mianhae." sabi ko at tumayo saka pumunta sa dulo para tumingin ng mga sasakyan na paparating. Hoping I can get a taxi in here.
Lumalakas na ang hangin at tuloy tuloy na ang pagbagsak ng nyebe kaya hindi ko na natuloy na maghanap ng masasakyan.
Umupo na lang ako na medyo malayo sa kanya. I felt a guilt into something. Dapat una pa lang di ako sumang ayon na lumabas ngayong winter.
"Still playing strangers wannabe?"
Agad akong napatingin kay Yoongi na malayo ang tingin.
"What do you mean?"
Napatawa ito. A fake laugh. Then he look at me straight. No emotions. Kumbaga tawag ng ibang fans. It's his side. The Agust D side. You can feel dangerous. Those glares.
May kinuha siya sa magkabilang bulsa niya. Isa sa left hand at isa sa right hand.
"Choose." pagkasabi nito ay ipinakita niya sa akin ang mga laman ng mga palad niya.
A ring and a bracelet.
"Ho,w did you-"
"Nice one. You fooled me."
--
Hey everyone! Ay everyone? Meron nga ba? Hahaha joke lang. Sa mga magbabasa ng libro ko o nagbabasa man sorry kung back to hiatus ako. Nagpromise ako na maga-update ako kaso di ko napost kasi medyo naging busy ako. Namiss ko ulit ituloy ang magsulat kaya I'll try again.
To those people who add this story to their lib, thank you so much. Hope you still read this story until the end.
I'll not promise again coz I might break it again but I'll finish this story. No matter happens. Annyeong!
This is the hotel room that Yoongi and Mrs. Park stayed.
Grand Hyatt Seoul Ice Rink
Nasa taas yung picture.