*Blaire*
“WAKKER WORDEN!!!”
Ik wordt wakker door Allison die een kussen in mijn gezicht aan het slaan is en aan het schreeuwen is in mijn oor.
“wat!?” vraag ik haar met een kreun. Verveeld bij het feit dat ze me wakker maakte met een stom hard kussen.
“ik ben hongerig en jij wilde niet wakker worden! Ik dacht dat je dood was of zoiets!” schreeuwt ze tegen me. Ze gooit het kussen opzij en pakt mijn warme deken op en gooit deze vervolgens op de vloer.
“dus?” ik kreun. De koude lucht die mijn huid aanraakt creëert kippenvel op mijn warme vlees. Ze maakt een beledigt geluidje en loopt naar mijn rugzak. Ze pakt er wat kleren uit en gooit deze naar mijn hoofd.
“kleed je aan en daarna gaan we uit om wat te eten te zoeken, hoor je me!?” ze vraagt het me met een dodelijke toon in haar stem. Ik knik en ga rechtop zitten. Ik wrijf het slaap uit mijn ogen. Ik gaap en sta op. Mijn blote voeten komen in contact met de koude, harde vloer en snel loop ik naar de badkamer. Ik neem een vlugge douche en poets mijn tanden.
Ik kijk naar de kleren die Allison me heeft gegeven. Een zwarte strakke spijkerbroek met expres gemaakte scheuren, een wit lange mouwen shirt en een wit met zwarte trui. Ik doe het snel aan en doe mijn haar in een hoge paardenstaart.
“ben je al klaar? Je bent daar al sinds negentientweeëntwintig!” schreeuwt Allison vanaf de andere kant van de deur.
“wat jij zegt…” ik mompel, rol mijn ogen en open de badkamer deur. ze knikt als goedkeuring van mijn outfit. We pakken onze rugzakken en lopen daarna de kamer uit. We sluiten de deur en lopen naar de balie. Allison geeft de man onze kamersleutel en zet haar handtekening op een papier. Ze mompelt een zacht dankjewel en daarna lopen we het motel uit. Recht het hondenweer in.
“waar gaan we eten?” vraagt ze. Ik haal mijn schouders op en begin met lopen naar rechts met haar naast me. Na een paar minuten spot ik een klein restaurantje. Ik wijs het aan en we beginnen er naar te lopen. Nou ja meer rennen. Het koude weer zorgt ervoor dat onze neuzen en wangen lichtroze kleuren. We lopen naar een lege plaats en zien dat mensen nieuwsgierig naar ons beginnen te kijken. Vreemde weerwolven.
Kak.
Ik was vergeten dat dit neutraal terein is!
We houden onze hoofden laag en Allison pakt mijn hand en trekt me naar een andere verdere lege plaats.
“we zijn omsingelt!” fluistert ze met een lage stem zodat alleen wij het horen.
“denk je dat ik dat niet weet!? Ik ben hier figuurlijk gezien aan het doodgaan!” ik fluister schreeuw het naar haar. We kijken allebei op wanneer iemand zijn keel schraapt.
“welkom! Hoe kan ik jullie van dienst zijn?” dit vraagt een vrouw van rond de dertig schat ik. Ze ziet er erg vrolijk uit.
“we willen graag het speciaal dagmenu, dankuwel!” antwoord ik snel. Ik kijk naar Allison die diep adem haalt. Dat is waarschijnlijk een slecht teken. De serveerster knikt en schrijft onze bestelling op. Ze loopt langzaam naar de keuken.
“wat is er aan de hand?” vraag ik haar, ik zie dat ze wit is geworden van schrik. Ze schud haar hoofd en wijst naar iets achter mij. Ze sluit haar ogen, haar oogleden verstoppen haar mooie luchtblauwe ogen. Ik kijk naar wat ze wijst en meteen heb ik er spijt van.
Gatver.
Ik ben de pineut.
*Ryder*
Ik word wakker met een nog ergere pijn in mijn borst. Ik kreun wanneer ik rechtop zit. Mijn wolf huilt in mijn hoofd voor mijn aandacht.
‘wat?’ kreun ik tegen hem.
‘wat bedoel je met ‘wat’!? ik wil mijn mate!’ schreeuwt hij. Ik krimp in een bij het horen van zijn harde toon.
‘dat wil ik ook hoor!’ spreek ik hem tegen. Ik sta op en loop naar de kleerkast om me aan te kleden.
‘weet je eigenlijk wel waar ze zijn!?’ schreeuwt hij naar me. En weer krimp ik ineen. Ik val bijna door het plotselinge harde geluid.
'Ja! Ja! Ik weet wel waar ze zijn!’ grom ik naar hem. Ik wil gewoon dat hij zijn kop houd.
‘hoe?’ vraagt hij nieuwsgierig.
‘ze draagt mijn teken, ik heb haar verteld dat ze niet weg van me kan rennen, met een reden!’ antwoord ik.
‘ga verder!’ roept hij uit. Ik grijns.
‘omdat het mijn teken is, ze is van mij! Haar geur zal overal boven uit steken. Ik kan haar overal vinden in minder dan een uur!’ zeg ik lachend met tevredenheid.
Ik hoor hem grommen en daarna verbreekt hij onze connectie. Ik grinnik en schud mijn hoofd. Ik doe een hand door mijn haar om de ‘net uit bed’ look weg te halen. Ik loop naar beneden en gelijk de voordeur uit. Ik loop naar het pack-huis met stamleden die allemaal hun hoofd buigen uit respect zodra ze mij zien. Ik knik en geef hun een kleine glimlach ondanks mijn verveelde en kwade stemming.
Ik was bijna de deur uit wanner ik een hoge irritant vervelende stem mijn naam hoor roepen.
“oh lieve god! Alfa! Waar heb je gezeten!?” haar schelle stem slaakt eeb kreet terwijl ze naar me toe rent en me in haar klouwende armen sluit. Met haar stomme neppe lange nagels.
“ga weg.” Grom ik. Cassandra was de pack-hoer. Ze heeft blond haar, hele neppe borsten, ze is super klein maar met de hakken die ze draagt is ze net aan 1,60. Wat helemaal niks is vergeleken met mijn 1,85. Ze heeft zoveel make-up op haar gezicht gesmeerd dat pack-leden haar ‘poederdoos’ noemen. Wat echt hilarisch is, maar zij zegt dan weer dat ze gewoon jaloers zijn op haar schoonheid. Schoonheid mijn kont. Ze is gewoon is makkelijk en jongens hebben zou eenmaal hun behoeften dus ja dan komt ze van pas.
“maar ik heb je nodig voor een paar dingen.” Dit probeert ze verleidelijk te fluisteren maar ze faalt compleet.
“wat dacht je van…. Nee.” Dit zeg ik terwijl ik weg loop, maar natuurlijk volgt ze me.
“sommige meisjes zeggen dat je je mate hebt gevonden!” roept ze uit.
“ja, die heb ik inderdaad gevonden.” Zeg ik met een grijns want ik zie uit naar het moment dat ik haar weer zie.
“dus…. Ik wil onze bruiloft heel snel!” ze gilt het uit opgewonden en ik stop onmiddellijk met wat ik aan het doen was, weglopen van haar.
“wat?” fluister ik terwijl mijn ogen vergroten. Alsjeblieft vertel me niet dat ze echt denkt dat….
“wel dus, ik ben je mate!” ze zegt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
“jij bent mijn mate niet.” Dit zeg ik heel langzaam alsof ik tegen een klein kind praat die je iets belangrijks moet uitleggen.
“natuurlijk wel, natuurlijk ben ik je mate! Wie kan er anders de Luna van de pack zijn en de mate van de alfa!?” dit zegt ze met een stom vervelend lachje, maar het eindigt meer in een knorrend varken. Iewl.
“mijn mate is Blaire.” Zeg ik trots. Maar ook van streek omdat zij me tegen houd van haar terug krijgen.
“uhg! Die slet! Zij is gewoon tegen je aan het liegen. Ik ben je echte mate!” ze probeert me nog wanhopig over te halen. Maar ik geef haar een dodelijke blik die haar doet stoppen.
“ga weg!” commandeer ik met mijn alfa toon. Niemand kan deze toon tegenspreken. Behalve weerwolven die niet in deze pack zitten. Vreemde weerwolven. Ook wel schurk wolven genoemd. Of rogues.
Tranen staan er in haar ogen terwijl ze jammerend wegloopt. Ik zucht van verlichting. Dank u god dat ze weg ging. Ze verveeld me zo erg, maar ze was op sommige momenten wel handig.
Ik loop ook weg en pak onderweg mijn Beta.
“waar gaan we heen man?” vraagt hij.
“mijn mate is weggerend…” fluister ik. Super kwaad op wat ze heeft gedaan. Zijn ogen vergroten en zijn mond valt open.
“oh rot voor je! Sorry man.” Zegt hij, je hoort het medeleven in zijn stem en je ziet het in zijn ogen.
“het is oke, we gaan ze nu halen, nu!” roep ik uit. Ik ruik haar geur gelijk al in het bos. De geur is oud maar het is een begin.
“oke laten we snel gaan!” roept Josh mijn beta uit.
Ik volg haar geur met Josh op mijn hielen.
Na een paar uur komen we in neutraal gebied. Wat betekent dat Rogues hier mogen rond zwerven omdat het vrij land is. Kak Kak Kak.
Ik volg Blaire’s geur en dat brengt me naar een klein restaurantje en onmiddellijk vliegen allerlei Rogues geuren mijn neus in. Ik haal mijn neus op van walging en afkeer. Maar één geur staat boven allemaal uit. Één heerlijke geur.
Blaire.
schrijvers opmerking:
thnx voor het lezen, ik vind het ook leuk om te schrijven maar vooral omdat ik zie dat mensen het lezen en stemmen en reageren. maar niet vergeten te stemmen en reageren want dat is altijd leuk.
ik doe een spel met iemand wie er zoveel mogelijk volgers in en bepaalde tijd kunnen krijgen, dus ik zou het fantastisch vinden als jullie me zouden willen volgen! :)
ik heb nu vakantie dus het is de bedoeling dat er veel chappies verschijnen, maar school houd er geen rekening dat mensen ook hobbie's kunnen hebben dus ik heb volgende week 8 toetsen :0. dus ik zit onder huiswerk en leerwerk controle wat het aantal chappies weer omlaag haalt.
even voor de duidelijkheid: chappies= chapters= hoofdstukken. XDDD