"Ken, check his schedule and if free siya call him na din and tell him to meet me the day after tomorrow. May sasabihin akong importante."
"Copy Ma'am"
"You may go. See you around."
It's payback time Randolph. Napag alaman ko na marami pala itong pinag kakautangan. Hindi din ito nababayaran on date ang kinuha nyang condo. Gusto ko makita ang reaction nya kapag narinig na nya ang mga sasabihin ko.
*Tok *To-
"Come in." nakita kong iniluwa ng pintuan ang secretary ko na humahangos papalapit saakin.
"Madam" hinihingal pa ito.
"Anong nangyari?"
"Madam may nagwawala po sa baba, pinapakalma napo sya ng receptionist. Nanay daw po siya nung namatay nating empleyado." nagulat ako sa sinabi nito.
"May namatay tayong empleyado?" hindi ko na inintay pang bumaba ito, dali dali akong lumabas sa opisina ko, aalamin ko ang nangyayari.
Wala akong kaalam alam na may namatay sa mga empleyado ko! Kung alam ko iyon malamang sa malamang tutulungan ko ang mga naiwan nyang mahal sa buhay. Hindi pa ako nakakalapit sa ginang, nararamdaman ko na ang hinagpis nito. Ang sama ng loob, ang hinanakit na gusto nyang isisi sa kumpanya namin.
"Asaan ang boss nyo?!!! Bakit nya hinayaang mamatay ang anak ko! Ang bata pa ng anak ko!" galit na galit ito. Kaya't napag desisyunan kong lapitan ito.
"Ma'am?" nilingon naman ako nito agad. Matalim ang titig nito saakin.
"Sino ka? Nasaan ang boss mo?!"
"A-ako p-po yung may ari ng company na ito. Baka po madaam pa natin iyan sa magandang usapan. Tutulungan ko po kayo." lumambot ang expression nito at tumakbo papalapit saakin, nagulat ako nang lumuhod ito sa harap ko, kasabay ng bawat salita nya ay ang pag patak ng luha. Itinayo ko ito at niyakap.
"Halika po, doon po tayo sa opisina ko." sumunod naman ito saakin, tahimik kami parehas sa loob ng elevator. At nang makapasok kami sa loob ng office ko, pinaupo ko ito kaagad, inalalayan ko pa dahil sa tantya ko babagsak ito sa kaiiyak, nang hihina din ito.
"Pasensya na po kayo kung napasugod ako dito. Ngayong araw po kasi ang unang burol ng anak ko. Hindi ko po alam kung bakit nauwi sa ganoon ang pagkamatay nya." paunang sabi nito saakin habang nagpapahid ng luha, iniabot ko dito ang paborito kong panyo, wala pang nakakahawak ng panyo kong ito kundi ako lang, siya palang ang kauna unahang nakahawak nito. Nagulat pa ito sa actions ko.
"Naku ma'am hindi ko po ito matatanggap, ang bango po ng panyo mo, plantsado at malinis, baka po madumihan lamang ito saakin."
"But i insist. Use it." sumunod naman ito.
Nag kwento ito saakin at nangako akong tutulungan sila at buong pamilya nya. Hindi issue saakin ang pera, ang gusto ko malaman ay kung papaano namatay ang empleyado ko kung naisugod naman pala ito sa hospital ng may pulso pa? Nakita ang employee ko ilang minuto matapos itong mawalan ng malay sa under construction na parte ng building. Ibinigay saakin ng ginang kanina ang address kung saan nakadestino ang doctor na nag autopsy sa biktima. May mali dito. Nawalan lang ng malay si erika, may pulso pa ito noong natagpuan sya ng tindero sa cante-
"Teka, tindero sa canteen?"
Pupunta muna ako sa canteen para bumili ng makakain, hindi ko naman iuutos yun kasi kaya ko naman. Pero bago pa man ako tuluyang mag sabi ng bibilhin ko, may napansin ako sa loob ng canteen, may mga pulis doon, kaya nag tanong ako sa tinderong nasa harap ko, hindi ito makatingin ng diretso sa mga mata ko at tila ba nangangatog ito nang makita ko. Anong nangyayari?
"Ah excuse me, bakit may mga pulis sa loob? Anong nangyayari at bakit hindi ko ito alam? Wala manlang nag akyat ni isa sainyo saakin about dito?" tila ba babagsak na ang mga luha mula sa mga mata nito pero pinipigilan lamang nya.
"U-under c-c-construction p-po a-ah."
"Stop. Ako nalang ang aala-
"Ma'am wag po, pumunta nalang po kayo sa police station bukas para sa details ng nama..." napahinto ito sa pag sasalita at mabilis na tinakpan ang bibig, mabilis itong umalis sa harap ko kaya't tumawag ng ibang mag a-assist saakin ang kusinera. Isang payat at matangkad na lalaki ang humarap saakin, at mukhang tense din ito.
"Ah h-hello p-po m-madam s-sarah."
"Mr.Azul sa tingin mo bakit nasa earth si bruno mars?, Kapag hindi mo nasagot you're fired."
"K-kasi p-po ano-
"Biro lang, baka makain mo yang labi mo sa sobrang kagat mo, paki bigyan mo nalang ako ng blueberry cheesecake and bottled water, salamat po."
"Ken!!!"
"Madam? Pinatawag nyo po ako?"
"Give me the list."
"List po ng ano?"
"List of the names ng lahat ng empleyado na nag t-trabaho sa canteen. I need that list ASAP." umalis na ito kaagad sa harap ko. Bumalik ito ilang minuto ang makalipas, malamang nahirapan pa itong kunin ito dahil nasa GOX ROOM ito, ayun ang tawag ko doon, may mga ID PASS lang ang nakakapasok doon at hindi lahat ng empleyado. Andoon kasi lahat ng important details about sa Lovelace enterprises. Apat na tao lamang ang may ID pass doon, me of course, my father, ken, and lastly my mother. Kahit managers ng Lovelace enterprises ay walang ID pass dahil hindi ko sila pinagkakatiwalaan.
"You may leave now, thank you."
Hmmm so let's see. Erica Gutierrez ang name ng victim. She's 28 years old and breadwinner ng Gutierrez Family. Wala syang boyfriend pero mayroon syang bestfriend dito sa loob ng building and that's Vince Falco.
"Hmm Vince Falco, sino ka?"
Vince falco, 28 years old, katulad ni erica breadwinner din sya ng Falco Family and bestfriend sila ni Erica simula pagkabata. I need to see this man.
"Visitor po ako ni Vince Falco, pwede ko po kaya sya makausap?" tanong ko sa isang pulis. Ngumiti naman ito at iginiya ako papasok sa loob ng isang kwarto na may dalawang upuan.
"Intayin nyo nalang po si Mr. Falco."
"Anong kailangan mo saakin madam?" seryoso nitong tanong saakin.
"I'm here para tanungin ka about sa best friend mo na si erica....
"I killed her."
"I know you didn't kill her." pero tumitig lang ito saakin ng nakamamatay na titig.
"Yes,really. I really did kill her." saad nito.
"Hmmm I see. Murderers often enjoy seeing pictures of their victims. They see it again and again, memorizing the image again and again and again. They really enjoy that moment. Is that correct?" hindi ata nito napag handaan ang mga sinabi ko, bumibigat na ang bawat pag hinga nito. Humingi ako kanina ng picture ng katawan ni erica noong araw na natagpuan syang wala nang malay at picture naman ng katawan nya noong inautopsy ang katawan nya.
"What would you like to see first? Yung body ni erica na naka autopsy or yung araw na natagpuan sya?" nag babadya na ang luha sa mga mata nito, alam kong malapit ko na ito mapaamin.
"Oh? No talkback huh. Okay let's start with the first photo." ipinakita ko dito ang larawan ng katawan ni erica na walang malay habang iniimbestigahan.
"You can't even look at it straight. You easily say that you killed her, but why can't you even look at the pictures properly? At the time of the crime she was 28 years old." hindi ko pa nailalabas ang ikalawang larawan nang hampasin nya ang lamesa.
"What is it that you want?! I said I killed her!" natigilan ako saka ngumiti. Sure na ako ngayon na talagang hindi siya ang pumatay sa bestfriend nya. Tumayo na ito sa kinauupuan nya at iniaamba saakin ang bangkuan.
"Must I kill you too?!!" nanatili akong nakatingin sakanya at nakangiti.
"Who is the culprit?" kalmado kong tanong.
"I don't kno-
"WHERE IS THE CULPRIT?! DO YOU KNOW HIM? I KNOW HE'S A MAN!" di na ako nakapagtimpi at napasigaw na din ako. Ayoko sa taong ginagamit ang white lies sa maling paraan.
"Who is he? Did he ask you to shut up? Did he threatened you that he will kill you if you confess? or maybe you know him but you're protecting him?!" hindi ko na naituloy ang iba ko pang katanungan ng pumasok ang pulis at sinabing tapos na ang dalaw. Pwede daw ako bumalik bukas kung hindi pa tapos ang aming pag uusap.
Naiwan ako sa loob na nakatulala. Naramdaman ko nalang na may nag v-vibrate sa bulsa ko.
"Hello ken?"
"Madam may bago pong biktima ng pagpatay, babae din po sya. Si anastasha ng marketing department. Kagaya po noong una-
"Wait for me."