_ ព្រះអាទិត្យនៃវេលាថ្ងៃថ្មីរះឡើងក៏ជាថ្ងៃដែល Tae ត្រូវនាំរាងក្រាសចេញពីមន្ទីរពេទ្យត្រឡប់មកផ្ទះវិញដែរ ពេលមកដល់គេដាក់នាយឲ្យអង្គុយលើសាឡុងក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដែល Jungkook ក៏នៅបន្តធ្វើជាកូនក្មេង Kookoo ដដែលស្ដាប់សម្ដីបានល្អទៀតផង ។
« អង្គុយចុះទៅចាំ TaeTae យកអីវ៉ាន់ដាក់បន្ទប់សិន » រាងតូចនិយាយហើយក៏យួរវ៉ាលីខោអាវដែលគេង នៅមន្ទីរពេទ្យនោះឡើងទៅខាងលើទុកឲ្យនាយអង្គុយម្នាក់ឯង ស្រាប់តែពេលនោះ Donghae ដែលចេញពីបន្ទប់ក៏ជួបគ្នាជាមួយ Tae ល្មម ។
« បងប្រុសមកវិញហើយហ្អ៎ ខ្ញុំជួយ » គេនិយាយហើយក៏ជួយលើករបស់អស់នោះដាក់ចូលបន្ទប់បង ប្រុស ។
« នេះធ្វើខ្លួនស្អាតគិតចង់ទៅណា? » Tae
« គឺ...គឺខ្ញុំមានណាត់ជាមួយ... » អាល្អិតធ្វើអឹម អៀននិយាយមិនចេញ រាងតូចក៏មើលដឹងបំណងគេ បាត់ទៅហើយ ។
« សង្សារមែនទេ? » Tae និយាយចំៗធ្វើឲ្យ Donghae ភ្ញាក់ព្រើតព្រោះគេណាត់ជាមួយមិត្តជា មនុស្សស្រីម្នាក់ដែលគេលួចស្រឡាញ់ហើយនាងក៏ ស្រឡាញ់គេដូចគ្នាគ្រាន់តែមិនហ៊ានសារភាពប្រាប់គ្នាហ្នឹងឯង ។
« មិន...មិនមែនទេបងប្រុស គ្រាន់តែជាមិត្តធម្មតាតើស » Donghae
« ឆើស!! មិនប្រាប់ការពិតក៏បាន ចង់ទៅក៏ទៅចុះ » និយាយហើយ Tae ក៏អោបស្មារប្អូនប្រុសល្អិតដើរចុះមកក្រោមដែល Jungkook កំពុងអង្គុយបត់ជើងនៅ លើសាឡុងធ្វើដូចជាក្មេងអាយុ៥ឆ្នាំមិនខុសនោះទេ។
« បងថ្លៃ!! បងថ្លៃមកវិញហើយ » Donghae ហៅ នាយទាំងត្រេកអរព្រមទាំងចូលទៅបំណងចង់អោបតែ Jungkook ក៏ស្ទុះមកឈរពួនក្រោយខ្នងរាងតូច បែបភ័យខ្លាចទៅវិញ ។
« TaeTae គេជាអ្នកណាហ្នឹង? » នាយអោបចង្កេះ Tae ហើយផ្អឹបមុខនឹងស្មាររាងតូចសួរឡើងធ្វើឲ្យអាល្អិត Donghae នឹកឆ្ងល់ជាខ្លាំង ។
« អឺគឺ...Donghae ជាប្អូនរបស់ TaeTae ណា៎កុំខ្លាចអី » Tae
« តែ Kookoo ខ្លាច... » គេញក់ញីមុខនឹងស្មាររាងតូចទៅមកបែបងក់ងរទើប Tae ប្រញាប់និយាយទៅកាន់ប្អូនប្រុស ។
« Donghae ក្រែងចង់ទៅក្រៅនោះអី ឆាប់ទៅៗ » Tae
« អ៊ីចឹងខ្ញុំទៅហើយ » Donghae ក៏ចាកចេញទៅ ទាំងមិនអស់ចិត្ត ពេលគេទៅផុតទើបរាងតូចងាកមក និយាយជាមួយ Jungkook វិញ ។
« ម៉ោះ Kookoo ឡើងទៅបន្ទប់ » Tae
« បន្ទប់ Kookoo ជាមួយ TaeTae មែនហ្អេ៎? » Jungkook
« មែនហើយម៉ោះ » Tae
« ហិហិបានគេងអោប TaeTae ទៀតហ្អៃ » នាយលោតកញ្ឆេងតិចៗដូចជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់មុននឹងរាងតូចកាន់ដៃនាយមាឌធំឡើងទៅបន្ទប់ដែលរៀបចំបានស្អាតព្រោះប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ Tae បានជួលអ្នកបោសសំអាតមកមើលថែផ្ទះគេមួយព្រឹកៗដែរ ។
« ចូលមក » រាងតូចហៅ Jungkook ដែលធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗរួចកាន់ដៃនាយឲ្យអង្គុយនៅលើគ្រែសឹមដាក់ ខ្លួនអង្គុយក្បែរហើយអង្អែលដៃនាយថ្នមៗកុំឲ្យភ័យខ្លាចកន្លែងដែលគេប្រហែលជាមិនចងចាំទេ ។
« Kookoo នៅចាំថានេះជាបន្ទប់អ្នកណាទេ? » Tae សួរព្រមទាំងញញឹមយ៉ាងស្រទន់ក្រែងលោប្ដីខ្លួនអាចចងចាំអ្វីបានខ្លះទើបរាងក្រាសធ្វើជាច្រឹមភ្នែក សម្លឹងមើលជុំវិញបន្ទប់នេះ រឿងអីគេចាំមិនបានថាគ្រែដែលកំពុងអង្គុយនេះជាកន្លែងដែលគេនិងរាងតូចធ្វើរឿងផ្អែមល្ហែមជាមួយគ្នាយ៉ាងច្រើន កញ្ចក់ ទូសម្អាងដែលធ្លាប់មានអនុស្សាវរីយ៍ សុទ្ធតែគេចង ចាំបានទាំងអស់តែថាពេលនេះនាយកំពុងតែសម្ដែងធ្វើជាកូនក្មេងបាត់បង់ការចងចាំ មានដែលឬថាអាច និយាយការពិតចេញមកនោះ?
« ជាបន្ទប់ TaeTae » Jungkook ស្ញេញធ្មេញដាក់គេផ្ដល់ចម្លើយដែលធ្វើឲ្យរាងតូចត្រេកអរស្មានថាគេ ចងចាំបានវិញហើយ ។
« ម៉េចក៏ដឹង? » Tae
« គឺអូនឃើញរូបថត TaeTae នៅត្រង់នួក៎ » នាយចរិតក្មេងចង្អុលរូបថតតូចមួយនៅលើតុសម្អាងធ្វើឲ្យ ស្នាមញញឹម Tae មុននេះប្រែទៅជាទឹកមុខរាបស្មើវិញភ្លាមតែគេមិនអស់សង្ឃឹមដើរទៅយករូបថតមួយទៀតមកឲ្យ Jungkook មើល ។
« ប៉ុន្តែក៏មានរូបថត Kookoo ដែរតើសមើលនេះចុះ Kookoo និង TaeTae ថតជាមួយគ្នាពេលពួកយើងទៅអាមេរិកមើលជំងឺលោកប៉ានោះអី Kookoo សាករកនឹកល៎មើល៍ក្រែងលោចាំបានវិញ » រាងតូច នៅតែញញឹមលើកទឹកចិត្តធ្វើឲ្យ Jungkook យល់បានថា Tae ចង់ឲ្យគេចាំគ្រប់យ៉ាងវិញទើបនាយធ្វើជាសម្លឹងរូបថតនោះតែមិនបានប៉ុន្មានក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ឈឺក្បាលលើកដៃទាំងគូទប់ក្បាលរបស់ខ្លួនឯង ។
« អួយ៎!! ឈឺក្បាលណាស់ TaeTae » នាយធ្វើមុខ ចង់យំទើបរាងតូចយករូបថតទៅទុកវិញហើយបែរ មកអោបលួងលោមគេវិញ ។
« Kookoo មិនបាច់រកនឹកក៏បានដែរ សម្រួលអារម្មណ៍ទៅណា៎អត់មានអីទេ TaeTae នៅជាមួយហើយ » ដៃតូចស្រឡូនលើកអង្អែលខ្នងក្រាសរបស់ នាយទៅមកខណៈ Jungkook ក៏អោបគេយ៉ាងណែនវិញដូចគ្នា ទោះបីយ៉ាងណាក៏នាយទទួលអារម្មណ៍ដឹងថា Tae កំពុងតែយំ យំព្រោះអាណិត នាយដែលមិនចងចាំអ្វីព្រោះតែគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ មួយនោះ Tae បន្ទោសខ្លួនឯងដែលជួយអ្វីនាយមិន បានមករហូត នេះគេកំពុងតែលេងសើចនឹងទឹកភ្នែករបស់ប្រពន្ធហើយមែនទេ?
« TaeTae យំមែនទេ? » Jungkook សួរក្រោយឃ្លាតចេញពីការអោបព្រោះភ្នែករាងតូចមាន សំណើមហើយឡើងក្រហម ពេលលឺដូច្នោះ Tae ក៏ងាកចេញជូតទឹកភ្នែកហើយទើបងាកមកវិញទាំងខំញញឹមឲ្យគេឃើញទៀតផង ។
« អ្នកណាថា? TaeTae រឹងមាំសឹងអីអត់ចេះយំទេ Kookoo មើលៗ » Tae នៅតែញញឹមសម្លឹងភ្នែករបស់រាងក្រាសដែលនៅនឹងថ្កល់ធ្វើឲ្យខ្សែភ្នែកទាំងពីរប៉ះគ្នាភ្លាមៗទើបរាងតូចប្រញាប់ក្រោកឈរគេច វេសពីអារម្មណ៍មួយនេះ ។
« អ៊ីចឹង Kookoo គេងទៅណា៎ TaeTae ទៅខាងក្រោមមួយភ្លែតសិន » ថាហើយរាងតូចក៏ប្រញាប់បើកទ្វារចេញទៅព្រមទាំងបិទទ្វារឲ្យជិតល្អទៀតផង មុននឹងសម្ងំហូរទឹកភ្នែកម្នាក់ឯងយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ គេរកនឹកមិនឃើញវិធីថាត្រូវនាំ Jungkook ចេញពី ស្ថានការណ៍លំបាកមួយនេះដោយរបៀបណានោះទេ ក្នុងខួរក្បាលពេលនេះគឺទទេរស្អាត រឿងមួយដែលគេអាចធ្វើបានគឺបានត្រឹមតែជួយមើលថែនាយឲ្យបានល្អប៉ុណ្ណោះ ។
Skip៚
< Ding Dong !!! > សម្លេងកណ្ដឹងផ្ទះបន្លឺឡើងធ្វើឲ្យរាងតូចដែលកំពុងរៀនធ្វើម្ហូបតាមយូធូបនោះ ប្រញាប់ចេញមកបើកទ្វារភ្លាម ។
« អា៎វ Jimin ពូYoon!! ចូលមក » Tae អនុញ្ញាត ទើបគូស្នេហ៍ទាំងពីរដើរចូលមកតាមការអញ្ជើញ ។
« ថ្ងៃនេះ Jimin អត់ទៅសាលាទេហ្អេ៎? » Tae
« អត់ទេ យើងបារម្ភពីឯងច្រើនជាងទើបសុំច្បាប់មក លេងជាមួយបងYoonទៅ នេះណា៎យើងទិញម្ហូបមកផ្ញើរឯងទៀតផង » Jimin
« ល្អណាស់ចឹង យើងកំពុងតែអត់ចេះធ្វើម្ហូបផងបានឯងមកជួយល្អហើយ » Tae
« Tae ចុះឯណា Jung? » Yoongi
« អ៎ Jung ហ្អ៎? នៅខាងនោះ » គ្រប់គ្នាក៏ក្រឡេក មើលរាងសង្ហារដែលពេលនេះកំពុងតែអង្គុយផាត់ ពណ៌រូបនៅលើសាឡុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវម្នាក់ឯង
មិនតែប៉ុណ្ណោះនៅពាក់អៀមជាមួយខោខ្លីហើយពាក់វ៉ែនតាកញ្ចក់ធំៗដូចក្មេងគ្មានខុសនោះទេ ។
« អ៊ីចឹងនាំគ្នាធ្វើម្ហូបចុះ ខ្ញុំសុំនៅមើលគេសិន » រាងតូចទាំងពីរក៏នាំគ្នាទៅផ្ទះបាយឯ Yoongi ក៏ចូលមក រកនាយ ។
« ហេ៎!! អាល្អិតធ្វើស្អីហ្នឹង? » នាយចូលមកអង្គុយកៀកស្មារ Jungkook ចាត់ទុកគេជាកូនក្មេងម្នាក់ ទើបឆ្លៀតពេលដែលគ្មានអ្នកណាឃើញ Jungkook ក៏ញញឹមហើយចាប់ទាញដៃ Yoongi មួលចូលគ្នាដូចកន្ទេះឡង់យ៉ាងចឹង ។
« ហ៊ឺយអាឆ្កួត!! ឈឺណាស់វ៉ើយ!! » Yoongi សង្គ្រឺតធ្មេញជេរមិត្ត អ្នកណាមិនឈឺបើដៃ Jungkook ធំៗជាងនាយហើយកម្លាំងខ្លាំងជាងដល់ទៅពីរដងទៅហើយ ។
« គិតថាយើងជាកូនក្មេងអាយុ៦ឆ្នាំឲ្យឯងលេងសើចហ្អេ៎? » Jungkook សម្លក់ហើយក៏ងាកមកផាត់រូបខ្លួនឯងវិញ ។
« ឆើស!! ត្រង់យើងលេងសើចមិនបានទេ បើប្រពន្ធវាវិញចង់អង្អែលក្បាលលេងទៀតក៏បានដែរ
អាសំគីស!! » Yoongi
« ហ្នឹងជាប្រពន្ធយើងហើយយ៉ាងម៉េច? កុំប្រាប់ណាថាឯងចង់ធ្វើជាប្រពន្ធយើងដែរឲ្យសោះ » Jungkook
« ខ្ពើម!! » Yoongi ធ្វើមុខជ្រេញដាក់មិត្តមុននឹង ដកឯកសារខ្លះចេញពីក្នុងហោប៉ៅអាវរបស់ខ្លួនហើយហុចឲ្យទៅ Jungkook ។
« ណេះ!! » Yoongi
« ជាស្អី? » Jungkook
« គឺកិច្ចសន្យាដែលឯងទិញឡានប្រាំគ្រឿងពីក្រុម ហ៊ុនយើងនោះអី » គេនៅតែមិនភ្លេចសន្យាខំតាមឲ្យ Jungkook ស៊ីញ៉េទាល់តែបានបែបខ្លាចនាយ ភ្លេចធ្វើឲ្យខាតការរកស៊ីរបស់ខ្លួនហើយមើលទៅ ។
« ចាំបន្តិចទៀតសិនទៅ ឯងចង់ឲ្យ Tae សង្ស័យលើ យើងហ្អេ៎? » Jungkook ទាញនាយមកខ្សឹបតិចៗខ្លាចអ្នកនៅផ្ទះបាយបានលឺ ។
« កុំដោះសារច្រើន ឆាប់ស៊ីញ៉េទៅ » Yoongi នៅតែមិនខ្វល់ទាមទាររាងក្រាសស៊ីញ៉េទាល់បាន ។
« ណេះ!! ហាមប្រាប់រឿងនេះឲ្យប្រពន្ធយើងដឹងឲ្យសោះ ត្រូវលាក់ជាការសម្ងាត់យល់ហើយនៅ? » Jungkook
« យល់ហើយអាកូនក្មេង Kookoo » Yoongi ឌឺដងឲ្យរាងក្រាសមួរម៉ៅប្រុងនឹងចាប់មួលដៃម្ដង ទៀតតែភ្លាមនោះ Tae ក៏ដើរចូលមកល្មមទើប Yoongi ប្រញាប់ទុកឯកសារនោះក្នុងហោប៉ៅវិញ ។
« Kookoo ផាត់ពណ៌រូបហើយនៅ? » Tae
« អូនផាត់ហើយហ្អៃ » Jungkook ប្ដូរទៅជាកូន ក្មេងគួរឲ្យស្រឡាញ់ធ្វើឲ្យ Yoongi លួចអស់ សំណើចម្នាក់ឯង គេមិនគួរណាមកមានមិត្តចរិតខូច បែបនេះសោះ ។
« ស្អាតណាស់អ៊ីចឹងល្ងាចនេះ TaeTae នាំ Kookoo ទៅដើរលេងចាត់ទុកថាជារង្វាន់ទៅចុះអូខេ? » Tae
« អូខេ!! » Jungkook ស្ញេញដាក់រាងតូចក៏ជារូប ភាពមួយដែលធ្វើឲ្យ Tae សប្បាយចិត្តបានដែរ ។
« គ្រប់គ្នាមកញ៊ាំបាយ!! » Jimin ស្រែកពីផ្ទះបាយ មកទើប Yoongi ដើរទៅឯរាងតូចក៏ចូលទៅនាំ Jungkook ។
« តោះអួយ៎!! » រាងក្រាសស្រាប់តែធ្វើជាឈរមិនជាប់ខ្លួនទាញរាងកាយតូចល្វត់ល្វន់ឲ្យដួលលើគេនៅ លើសាឡុងដោយមិនភ្លេចបន្លំថើបស្រង់ក្លិនក្រអូបនៃ សក់របស់ Tae ដូចគ្នា ។
« Kookoo មិនស្រួលខ្លួនមែនទេទើបឈរមិននឹងបែបនេះ? បើឈឺត្រង់ណាប្រាប់ TaeTae ណា៎ » រាងតូចសួរទាំងបារម្ភទាំងដែលមាឌរាងក្រាសធំជាងគេឆ្ងាយណាស់ ។
« Kookoo ធ្វើលេងតើសអត់មានកើតអីផងហិហិ » នាយសើចស្ញេញទើប Tae មិនខឹងបែរជាអស់សំណើចតាមមុននឹងងើបឡើងហើយទាញនាយទៅ ញ៊ាំបាយជាមួយគ្នា បន្ទាប់មកក៏នាំ Jungkook លេង នេះលេងនោះរួចទើបងូតទឹកដើម្បីទៅដើរលេងនា ពេលល្ងាចវិញ ។
To be continued.....🌿💝✨