←----• 12 •----→
"Elemental Game 5 (Mental Power)"
❅────────❅•°•°•❅────────❅
— Samantha's POV —
"Apat na letra? Minsan gawa ng bagay?" Tanong ni Lucas matapos bigkasin ang tugma.
Kanina pa nakatitig sa kanya si Samantha. Pagkasabi pa lang nito ng tuguma ay alam na nya ang sagot. Pero ang kasama ny ay heto pa rin at kakamot-kamot na nag-iisip.
Nagtataka naman si Samantha. Saan ko ba narinig o nabasa yung tugma? It really felt familiar with me but I haven’t read anything like that since then...
Binalewala nalang ni Samantha ang naisip at nag palingalinga sa paligid. Sa pagkakaalala nya sa mapa, nakita nya ang ubeng laso na nakalagay dito lang din sa kinalalagyan nila. Maya-maya ay napapalakpak nalang sya ng makita ito sa di kalayuan na nakapatong sa mga dahon.
"Lucas!—"
"Sandali! Nag-iisip ako!"
"Lu—"
"Nag-iisip ako!"
"Usok!"
"Aanhin ko ang usok!?"
"Tange! Usok ang sagot!"
"Usok ang— OO NGA NOH!? HAHA!" Malakas na bulalas ni Lucas matapos malaman ang sagot sa kanyang tugma. Ngunit mabilis na napawi ang ngiti nito.
"Alam mo ba na nakita ko na yung laso ko!?" Masayang sabi ni Samantha sabay palakpak. "Nandun oh!" Sabay turo sa likod ng hindi tumitingin.
"O-oo, k-kitang kita ko nga." Sagot ng kasama nya at napalunok pa ito. "B-basta Samantha, wag kang gagalaw hah? W-wag kang lilingon. Kapag sinabi kong takbo, tatakbo tayo ng mabilis hah?"
"Ano bang sinasabi mo?" Ani Samantha at tinalikuran na sya para kuhanin ang laso nya.
"WAG!"
Pero huli na. Shutanginames! ANO TO!?
"AHHHHHH!!!!" Sigaw ng dalawa at mabilis na kumaripas ng takbo.
Mabilis na nagtago ang dalawa sa likuran ng malapad na puno at hingal na napasandal doon. Nagpapakiramdaman ang dalawa at napalunok nalang sa kaba ng lingunin ang kanilang pinanggalingan at mabilis na bumalik sa pagkakatago.
"Pano yan, Samantha!? Nasa ulo nun ang laso mo!"
"Sino ba naman ang matinong tao ang maglalagay ng laso sa ulo ng malaking ahas na yun hah!?" Gusto ko na bumalik sa mundo koooooo WAHHHHHH!
"Aba'y ewan ko!"
"Aba'y ewan ko rin!"
"Ano!? Paano yan!?"
"Ano!? Paano yan!?"
"Bakit mo ko ginagaya!?" Inis na sabi ng dalawa sa isa’t isa na parang magsisimula ng away sa kanto.
"Ikaw— ahh!" Sabay na napasigaw na naman ang dalawa matapos dumaan sa harapan nila ang dambuhalang ahas.
Alam nyo yung Anaconda!? Ganun sya kalaki! Kung nasa mortal na mundo lang itong ahas na to malamang kanina pa kami viral sa social media!
HEADLINE:
POOR TEENAGERS CHASED BY ANACONDA! -_-’
Ang dalawa ay parehas na hindi makagalaw sa kinalalagyan ng tignan sila nito ng nakaawang ng malaki ang bibig nito na parang anumang oras ay gagawin silang pagkain. Ang dalawa ay napapalunok sa kaba dahil sa kinalalagyang sitwasyon.
"L-lucas, b-bakit mo ba a-ako sinama dito!?" Mangiyak-ngiyak na sabi ni Samantha dito.
"A-ano? N-nagpumilit ka d-diba?!" Depensa ni Lucas sa sarili.
Halos bumaon na ang mga katawan ng dalawa sa puno.
"S-sa tingin mo. P-paano nila nalagay yang l-laso sa ulo!?" Takot at nagtataka na tanong ni Samantha sa kasama. Talaga at naitanong mo pa iyan Samantha hah?! Baka nasa ibang mundo ka?!
"Aba'y ewan! M-malamang sa m-malamang g-gawa ng mga n-nangungunang guro sa Academ— takbo!"
"Ahhh!!!!" Sigaw ni Samantha ng makitang susugurin na sila ng ahas.
"Sa tingin mo magagawa nila yun!? Eh mukha ngang lalapain ka na nyan bago ka pa makalapit!"
"Oo nga! Pero paano nila nalagay yan!?"
'There are things that sometimes make you confused because of what you can see but aren't true.'
Narinig ko na naman ang tinig na yun. Minsan ko na itong pinakinggan at parang nagsasabi ito ng tama kong gawin.
Huminto ang dalawa at mabilis na nagtago sa likuran ng malaking bato. Hinihingal na napaupo ang dalawa. Napaisip naman si Samantha sa narinig habang si Lucas ay palingon lingon sa paligid. "May mga bagay na minsan nagpapagulo sayo dahil sa nakikita mo pero di pala totoo."
"Anong pinagsasabi mo?" Pabulong na sabi ni Lucas. Taka syang tinignan nito saglit at bumalik sa pagmamasid.
"Di pala totoo. Hindi totoo? Oo nga noh! Walang tao o hayop ang makalalapit sa ganyang kalaking ahas dahil malalapa agad, tama!?" Tanong ni Samantha sa sarili nya. Sumensyas naman si Lucas na tumahimik sya bago sumagot.
"Oo, oo."
"At merong mga bagay na nagpapagulo sa atin. Katulad nalang kung paano nila nalagay ang laso, tama ba?"
"Pwede bang diretsahin mo na!?"
"Malamang sa malamang, gawa ito sa imahinasyon!"
"Baliw ka na ba!? Nakita mo ng buhay na buhay!"
"Kaya nga! Isa yun sa bagay na nagpagulo sa atin para isipin itong totoo! Sinong nilalang ang makapag-lalagay ng laso sa mismong ulo ng ahas!?"
Mabilis na nanlaki ang mata ni Lucas at sumang-ayon sa kasama. "Oo nga noh!" Sabi nito sabay tayo. "Ahhh! Hayan na sya!" Pero bago pa man ito makatakbo ay hinawakan na sya ni Samantha at hinintay ang paglapit ng ahas.
"Ta***** Samantha! Kung gusto mong mamatay, bitawan mo na ako at wag idamay!"
"Sandali lang!"
"Ano ba!?"
"Di ba sabi ko imahinasyon?!"
"Pero buhay na buhay talaga!"
"Sandali, subukan natin yung spell na sinabi ng mama mo. Pag di gumana, edi paalam. Tumakbo ka na." Sabi nito ng may ngiti. Mabilis na nangunot ang noo ni Lucas sa tinuran ni Samantha. Napahinto rin ito sa akmang pag-alis.
"A-ano!? H-hindi pwede! Bilisan mo na!" Mabilis nitong sagot at napaiwas ng tingin.
Napangiti nalang si Samantha sa naging sagot ng kasama. "Okay." Sabi nito at hinarap ang ahas na malapit na sa kanila. "Imahinasyon ka lang." Pumikit si Samantha at rinig nya ang sariling ingay ng dibdib dahil sa kaba. Huminga nalang sya ng malalim bago binaggit ang kataga.
“I wish this will be effective. Dis… pi…ero… Dispiero! " Sigaw nya at matapos noon ay binalot ng katahimikan ang buong paligid. Dahil sa sobrang tahimik ay tanging paghinga nya at ni Lucas ang naririnig. Todo naman ang kapit nito sa braso nya na kulang nalang ay mabali ang buto ko.
'Patay na ba ako!?'
Unti unting minulat ni Samantha ang mata nya gayundin si Lucas na nagtataka sa naging katahimikan ng paligid. Lumingon lingon pa ang dalawa at walang nakita ni isang bakas ng ahas na dambuhala. Ngunit isang bagay ang nagpangiti kay Samantha. "Imahinasyon ang lahat. Ang laso ko ay hayun." Ani niya.
Sa loob naman ng academia, maingay ang mga mag-aaral na nanonood sa nangyayaring Laro ng Elemento sa bundok Ilumna.
Sa ngayong Palaro ay naatasan ang bawat isang nakatataas na maestro na magtago ng laso sa Bundok ng Ilumna.
Isa sa mga nasabing maestro ay naatasan sa kulay ube na laso.
Imbes na itago katulad ng ginawa ng mga kasamahan nya ay inutusan nya lang ang kanyang ibon na ilapag lang ito sa nasabing damuhan.
"Ako, pupusta ako ng limang parihabang ginto na wala pa ring makakapasok sa Academia." Nakangising ani ni Bliz sa mga kasama sabay labas ng limang gintong parihaba sa kaharap nilang mesa. At doon na nagsimula ang pustahan. Sya nalang ang hindi pa sumasali dahil ramdam nya na mayroon na.
Pero bandang huli, sumali parin sya dahil sa kanyang naisip.
"Lahat ng taya nyo ay mapupunta sa akin kapag may nakapasok na." Aniya at nilngon ang mga kasama. Napasipol naman ang kanyang katabi.
"At kung hindi?" Taas kilay na tanong Fier na syang kanyang katabi.
"Doble ng taya ang ibabalik ko."
"Yown!"
"Whoahhhh."
"Yayamanin talaga!"
Napangisi nalang sya ng isa isa ng ipakita ang mga pwesto ng laso. Wala pang nakakakuha ng iba. Nakunan din ang pandaraya ng ibang kalahok.
At napanganga ang lahat ng saktong tumapat na ang hologram sa pinagpwestuhan nya ng laso ko.
"Ta***** Samantha! Kung gusto mong mamatay, bitawan mo na ako at wag idamay!"
"Sandali lang!"
"Ano ba!?"
"Di ba sabi ko imahinasyon?!"
"Pero buhay na buhay talaga!"
Natawa nalang sya ng makita ang dalawang tao na nagtatalo. Isang dalaga at binata. Ang binata ay may hawak ng asul na laso. Tinukso nya ang nakaatas doon.
"Tsk tsk, ang bilis namang nahanap ng sayo, Nate." Pang-aasar nya rito kaya't sinimangutan sya nito.
"Eh sayo!? Saan mo ba nilagay??"
"Hayun." Sabi nya at saktong pagtapat ng hologram sa dambuhalang ahas.
Lahat ay napasinghap maging ang mga kasamahan nya. "Baliw ka na. Paano na yan makukuha?! At pumusta ka pang may makakapsok na nyan sa ginawa mo hah?!"
"Easy lang. Kung may isip sya, alam niya ang gagawin."
Kung matalino at maisip ang makakaharap ng elemento nya ay walang takot nila itong haharapin. Bahagyang nawala ang hologram sa dalawa. Natuon ito sa iba. At ng bumalik ito sa lugar ng dalawa ay namangha sya.
"Dis… pi… ero… Dispiero! " Napatayo siya ng wala sa oras at sinabayan ng palakpak ang pagkamangha sa mata ng mga manonood. Mahusay!
Isa lamang imahinasyon ang ginawa ko. Aniya sa isipan ata manghang pinanood ang dalaga na pulutin ang nasabing laso. Napapalakpak narin ang iba dahil sa kamangha manghang nasaksihan. I'm sure, this two will gonna face the smartest and strongest top Elementalist student of the academy.
"Pwedeng, bawiin yung taya? Hehe…"