Sabah alarm sesiyle uyandım. Bu gün herzamankinden daha güzel olmalıydım. Çünkü bugün Tugay'la okula gidecektik. İrem de kaydını benim okuluma aldırmıştı.
Tugay'ın güzel kızlara bakmayacağını biliyordum fakat yinede güzel olsam birşey kaybetmeyeceğimi düşünüp hızlı adımlarla banyoya yöneldim .
Kusa bir duş alıp saçlarımı kuruladım. Ardından odama yöneldim. Giysi dolabımın kapağını açarken o çıkan gıcırtı beni biraz ürpertmişti. Dolaptan hemen bir şort alıp üstüne 'punk' yazılı bir t-short aldım.
Şortun altına fileli çoraplarımı giydim. Ardından zaman kaybetmeden saçımı düzleştirdim. Saat daha erkendi ama Tugay'a kahvaltı hazırlayacaktım. Nede olsa annemler evde yoktu. Çocuk aç kalmasın diye bende ona kahvaltı hazırlayacağım. Çaktırmayın ben ne ara böyle iyi bir kız oldum?
Sonunda makyajımıda yapıp hazırlanmıştım. Aynanın karşısına geçince kendime bir ıslık çaldım. Ve kendimle evlenesim geldi..Düşüncelerden sıyrışıp Tugay'a kahvaltı hazırlamak için işe koyuldum.
* * *
Tugay'ı 14 kez aradım ama hep meşgule attı. 22 mesaj attım hiçbirine yanıt vermedi. Evine gittim kapıyı kırma derecesinde çalsamda kapıyı açmadı.
Umutsuz bir şekilde ece dönerken sinirlerim bozulmuştu. Beni terketmiş miydi? Hani bana aşıktı. Bunları düşünürken çoktan eve varmıştım. Tam evin kapısını açacakken yerdeki not dikkatimi çekti.
" Artık senden ve senin lanet olası çocuk tavırlarından sıkıldım. Beni istemiyordun. Al istediğin oldu ben artık yokum. Hayatında sana bensiz başarılar. Bana ulaşma çalışma, ulaşamazsın. -Tugay"
Mektubu okurken gözyaşlarımı tutamadım. Kapının önüne oturdum ve ağlamaya başladım. Kapının önünde yaklaşık yarım saat ağladıktan sonra, kendimi toparladım ve kapıyı açmak için ayağa kalktım. Kapıyı açmak için anahtarımı çıkardım ve Yavaşç kapıyı açtım. Kapıyı açtığımda dehşete kapıldım. İki şok üst üste bana ağır gelmişti.