< ង៉ឺត!! > សម្លេងជាន់ហ្វ្រាំងមួយទំហឹងជើងរបស់ នាយកម្លោះលឺសូរយ៉ាងខ្លាំងស្របពេលដែលមនុស្ស ទាំងពីរនៅក្នុងឡាននៅតែបន្តសភាពស្ងៀមស្ងាត់តាំងតែពីទាស់សម្ដីគ្នាមុននេះម្ល៉េះ ។ ជំហានជើងតូច លើកចុះពីក្នុងឡានហើយដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះយ៉ាងលឿនធ្វើឲ្យ Jungkook បានត្រឹមប្រើដៃវាយចង្កូតឡានបញ្ចេញកំហឹងមុននឹងចុះពីឡានតាមក្រោយ ។
« បងប្រុស!! » Donghae បន្លឺហៅទៅរាងតូចជា បងទើប Tae ធ្វើពុតជាញញឹមដាក់គេ ។
« ហ្ហឹម? » Tae
« ខ្ញុំសុំបងទៅរៀនជាមួយមិត្តភក្តិបានទេ? » Donghae
« ទៅរៀនឯណា? ហើយពេលណាទើបមកវិញ? » Tae
« នៅផ្ទះគេប្រហែលជាល្ងាចខ្ញុំមកវិញហើយ » Donghae
« អ្ហឹម ទៅក៏ទៅចុះតែត្រូវទូរស័ព្ទមកប្រាប់បងផង » Tae
« បាទ » រាងតូចលើកដៃអង្អែលក្បាលប្អូនប្រុស តិចៗទើប Donghae ញញឹមមុននឹងដើរទៅតែក៏ជួបជាមួយ Jungkook ដែលចូលមកល្មម ។
« បងថ្លៃ!! » រាងក្រាសញញឹមតបទើបអាល្អិតចាក ចេញពីផ្ទះ ភ្លាមនោះរាងតូចក៏ងាកមកសម្លក់មុខនាយជាប្ដីពូកែប្រចណ្ឌទាំងក្ដីខឹងដែលគេសម្លុតឲ្យខ្លួនមុន នេះ ។
« ឈប់សិន Tae!! » ទោះបីនាយខំហៅយ៉ាងណាក៏រាងតូចមិនបកក្រោយ ឈានជើងដើរទៅបន្ទប់យ៉ាងរហ័សធ្វើឲ្យ Jungkook ជាមនុស្សមិនចូលចិត្តចាញ់នោះប្រញាប់ទៅតាមភ្លាមៗ ។
« Tae និយាយគ្នាឲ្យដឹងរឿងសិន » ចូលមកដល់បន្ទប់ នាយក៏ចូលទៅចាប់ដៃរាងតូចជាប្រពន្ធឃាត់ឃាំងព្រោះ Tae ដូចជាព្យាយាមគេចមុខពីគេរហូត ។
« មានអីត្រូវនិយាយទៀតក៏និយាយមក អូនហត់ » ស្របនឹងសម្ដី រាងតូចក៏បែរមុខចេញពីនាយព្រោះកាន់តែឃើញ ទឹកភ្នែកក៏ចេះតែចង់ហូរមករហូត ។
« ហេតុអីទៅណាត់គ្នាជាមួយគេ? » Jungkook នៅតែបន្តសំណួរជីកកកាយធ្វើឲ្យរាងតូចមើលមុខគេ ដោយខ្សែភ្នែកអន់ចិត្ត ។
« ពួកអូនមិនបានណាត់!! » Tae
« ចុះការដែលបងឃើញនោះជាស្អី? » Jungkook
« បងគ្រាន់តែឃើញតែមិនបានលឺថាពួកអូននិយាយគ្នាពីអីខ្លះនោះទេ កុំចេះតែស្មានពេក » សម្ដីខ្លាំងៗតបទៅនាយវិញព្រោះគេហត់ ហត់នឹងមកបកស្រាយរឿងអត់ប្រយោជន៍បែបនេះខ្លាំងណាស់ ។
« អ៎...នេះអូនតំឡើងសម្លេងដាក់បងព្រោះតែគេ មែនទេ? » Jungkook
« Jung កុំមករករឿងឈ្លោះជាមួយអូន អូនមិនចូលចិត្ត » Tae
« ទាល់តែដៃដល់ សម្ដីផ្អែមដូចអាម្នាក់នោះទេដឹងទើបអូនពេញចិត្ត... »
< ផាច់!! > បាតដៃតូចលើកទះទៅលើថ្ពាល់របស់នាយ Jungkook ភ្លាមៗដោយទ្រាំមិនបាន យូរទៅគេកាន់តែបានចិត្តកាន់តែនិយាយមើលងាយដាក់អ្នក ដែលគេហៅថាប្រពន្ធពេញមាត់ហើយ ។
« អ្ហឹកៗ បងឆ្កួតហើយ!! » សម្រែកលាយឡំជាមួយនឹងទឹកភ្នែកស្រក់ហូរពេញថ្ពាល់របស់រាងតូចគួរឲ្យ អាណិត គេមិនធ្លាប់គិតទេថាប្រុសដែលធ្លាប់តែល្អកន្លងមកបែរជានិយាយមើលងាយគេថ្នាក់នេះទៅវិញ នេះគេគិតខុសឬមួយត្រូវទៅដែលសម្រេចិត្តមានសម្ព័ន្ធភាពស្នេហាជាមួយគេ?
« នេះអូន... » Jungkook ទាញមុខដែលបែរទៅ ម្ខាងតាមកម្លាំងដៃប្រពន្ធមុននេះងាកមករករាងតូចដែលឈរបង្ហូរទឹកភ្នែកដាក់ខ្លួន កំហឹងក៏ឡើងក្ដៅងំ ពេញប្រអប់ទ្រូងគេដូចគ្នា ។
« ចេញឲ្យបាត់ពីមុខអូនទៅ ចេញឲ្យឆ្ងាយទៅ!! » Tae ស្រែកខ្លាំងៗបណ្ដេញនាយទាំងគ្មានស្រណោះធ្វើឲ្យរាងក្រាសឃើញហើយងក់ក្បាលតិចៗ ។
« ល្អ...បើវាល្អណាស់ក៏ទៅយកវាធ្វើប្ដីអូនវិញទៅ» និយាយរួច ជំហានជើងធំៗក៏លើកបោះចាកចេញពី បន្ទប់តាមបំណងរបស់រាងតូចភ្លាមៗ បើមិនចង់ឲ្យគេ នៅគេក៏មិននៅដូចគ្នា ចាំមើលមើល៍ថាអាចបែកគ្នាបានយូរប៉ុណ្ណា ។
« ទៅៗ!! ទៅឲ្យបាត់ទៅ Jeon Jungkook មនុស្សចង្រៃ អ្ហឹកៗ...មនុស្សឆ្កួត!! ឆ្កួតបំផុត!! » Tae ស្រែកបន្ទរដេញ Jungkook ទាំងយំសោកស្ទើរខ្សោះកម្លាំងស្របពេលដែលរាងក្រាសក៏មិនខ្ចីងាក ក្រោយដូចគ្នា ពេលនេះមនុស្សទាំងពីរសុទ្ធតែចិត្ត ខ្លាំងរៀងខ្លួន គ្មាននរណាម្នាក់ព្រមធ្វើជាទឹកពន្លត់កំហឹងឡើយ ។
« អ្ហឹកៗ អូនមិនគួរណាស្រឡាញ់មនុស្សដូចបងទេ Jeon Jungkook មនុស្សគ្មានហេតុផល អ្ហឹក...អ្ហឺ... » ក្រោយគេចាកចេញទៅផុត រាងតូចស្រាលក៏ ទម្លាក់ខ្លួនយំនៅលើពូកទាំងចិត្តខឹងទាំងចិត្តស្អប់ ស្អប់មនុស្សប្រុសដែលមានឈ្មោះថា Jeon Jungkook ខ្លាំងបំផុត ។
_ ក្រោយចាកចេញពីផ្ទះហើយ Jungkook ក៏បើកឡានចេញទៅជាយក្រុងដើម្បីរំងាប់អារម្មណ៍ឲ្យ ត្រជាក់ឡើងវិញ តែគេនៅតែមិនទាន់ភ្លេចពីរឿងទាំងអស់ដែលបានឈ្លោះជាមួយរាងតូចនោះឡើយ។ លុះពេលយប់ឡើងទើបនាយត្រឡប់មកសេអ៊ូលវិញតែក៏មិនសំដៅទៅផ្ទះបែរជាតម្រង់ទៅក្លឹបហើយថែម ទាំងខលឲ្យ Yoongi ទៅកំដរនាយទៀតផង ។
« ស្រារបស់ពួកលោក » បុគ្គលិកលើកស្រាដាក់លើតុហើយក៏ចេញទៅវិញទើប Jungkook លើកស្រានោះផឹកដាច់តែម្ដង ។
« យើងថាឯងធ្វើចឹងមិនត្រូវទេ ឆាប់ត្រឡប់ទៅសុំទោស Tae វិញទៅមុននឹងគ្រប់យ៉ាងរញ៉េរញ៉ៃជាង នេះ » Yoongi និយាយឡើងក្រោយស្ដាប់រាងក្រាសនិយាយប្រាប់មុននេះ គេក៏គិតថានាយធ្វើមិនត្រឹមត្រូវដែរ ។
« មិនត្រូវយ៉ាងម៉េច? នេះយើងជាប្ដីតែ Tae បែរជា ស្រែកឲ្យយើងហើយថែមទាំងទះកំផ្លៀងទៀតផងក៏ព្រោះតែចង់ការពារអាម្នាក់នោះ ឯងដឹងទេ? យើងឃើញវាចង់ចាប់ដៃប្រពន្ធយើងច្បាស់ណាស់ » Jungkook និយាយទាំងស្រវឹងតិចៗតែក៏ចាំនូវរឿងទាំងអស់បានច្បាស់លាស់ ។
« បើឃើញថាគេនោះខុសឯងក៏ទៅនិយាយជាមួយគេទៅ ហេតុអីចាំបាច់រករឿងប្រពន្ធឯង? ប្រពន្ធឯង មានបានធ្វើអីខុស? » Yoongi
« តែយើងថាវានោះច្បាស់ជាស្រឡាញ់ប្រពន្ធយើងមិនខាន ឃើញតែភ្នែកក៏យើងដឹងដែរ » Jungkook
« និយាយចឹងឯងជឿលើ Tae ថាគេស្រឡាញ់ឯង ស្មោះឬក៏អត់? » Yoongi
« ប្រាកដហើយ » Jungkook ឆ្លើយភ្លាមមិនស្ទាក់ ស្ទើរ ។
« បើចឹងឯងហេតុអីឯងមិនជឿសម្ដីគេ? បើ Tae ថា គ្រាន់តែនិយាយធម្មតា វាក៏ធម្មតាពិតមែនហើយ ឯងចាំបាច់រករឿងឈ្លោះគ្នាធ្វើអីទៅ? » សម្ដីរបស់មិត្តក៏ធ្វើឲ្យរាងក្រាសល្មមអាចយកទៅគិតបាន ក្រែងគេដឹងហើយថារាងតូចស្រឡាញ់ ព្រមក្លាយជារបស់គេរួចហើយ មានអ្នកណាអាចមកបំបែកបាននោះ?
« ឆាប់ទៅលួង Tae ឲ្យលឿនទៅមុននឹងទំនាក់ទំនងពួកឯងត្រូវកាត់ផ្ដាច់ពីគ្នា » Yoongi ទះស្មារគេតិចៗ Jungkook ក៏ស្ងៀមមិនមាត់ក ព្រោះគេកំពុង ពិចារណាលើទង្វើនិងបេះដូងរបស់ខ្លួនឯងពេលនេះ។
_ ងាកមករាងតូចវិញ តាំងតែឈ្លោះគ្នាជាមួយ Jungkook មកគេក៏គិតតែពីសម្ងំក្នុងបន្ទប់មិនធ្វើអ្វីសោះ ម្យ៉ាង Donghae ខលមកប្រាប់ថាមិនអាចមក បានព្រោះភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងពេកទើបត្រូវគេងនៅផ្ទះមិត្ត ដូច្នេះ Tae ក៏សម្រេចចិត្តមិនញ៊ាំបាយពេញមួយថ្ងៃតែម្ដង ។
_ នៅពេលនេះ ខាងក្រៅមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ភ្លើងក្នុងផ្ទះក៏ដាច់ប្រហែលមកពីបញ្ហាអគ្គិសនីធ្វើឲ្យ Tae ដែលនៅផ្ទះតែម្នាក់ឯងនោះចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លាចមិនរឹងមាំដូចពីមុនឡើយ ។
« គាត់ទៅណាអញ្ចេះ? ថ្មើរនេះហើយម៉េចមិនមកផ្ទះចឹង? » រាងតូចដើរចុះដើរឡើងក្នុងបន្ទប់ទាំងក្នុងដៃកាន់ទូរស័ព្ទខលទៅរក Jungkook ជាប់ជានិច្ច ព្រោះបារម្ភពីសុវត្ថិភាពនាយ ណាមួយគេនៅផ្ទះតែម្នាក់ឯងក្នុងសភាពងងឹត គេខ្លាច គេភ័យខ្លាំងណាស់ តែខលយ៉ាងណាក៏មិនចូលដែរមិនដឹងថា Jungkook កំពុងធ្វើអ្វីទេ។
< គ្រាំង!! > សម្លេងអ្វីម្យ៉ាងធ្លាក់នៅខាងក្រោមបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវបង្កជាភាពភ័យខ្លាចឲ្យរាងតូចស្លើរភ្នែក ខ្លាចថាជាចោរចូលក្នុងផ្ទះ តែដាច់ខាតគេក៏ត្រូវកាន់ទូរស័ព្ទដើរចុះមកមើលឲ្យទាល់តែបាន ។
« អ្នកណាគេនៅខាងក្រោម? Donghae មែនទេ? » Tae ស្រែកសួរពីបង្កាន់ដៃខាងលើមកខ្លាចក្រែង ប្អូនប្រុសមកមិនប្រាប់តែគ្មានសម្លេងអ្វីតបតនោះឡើយធ្វើឲ្យរាងតូចកាន់តែភ័យលើសដើម ។
« ឬមួយជាបង Jung? បងមែនឬអត់? » គេស្រែក សួរបន្ថែមនៅតែគ្មានអ្នកណាតប ខ្លួនក៏ចាប់ផ្ដើមព្រឺ សម្បុរភ័យខ្លាចជាងមុនទើប Tae ទាញដំបងវាយ Baseball ក្បែរបន្ទប់ហើយដើរចុះមកយឺតៗតាមកាំជណ្ដើរ ភ្នែកក៏រេមើលអ្វីៗទាំងងងឹតឈឹង ។ ពេលចុះមកដល់សាឡុង គេក៏បង្វិលខ្លួនសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លួនក្រែងលោមានអ្វីខុសប្រក្រតីទាំងក្នុងចិត្តគេខ្លាចស្ទើរតែគាំងបេះដូងទៅហើយ ។
< ក្រាក > នៅសុខៗ ទ្វារផ្ទះខាងក្រោយខ្នងរាងតូចស្រាប់តែបើកឡើងធ្វើឲ្យ Tae ដកដង្ហើមញាប់ៗភ័យខ្លាចមុននឹងបែរខ្លួនយឺតៗមករកវាក៏ស្រាប់តែបាន ឃើញមនុស្សមាឌធំឈរនៅទីនោះដោយមិនអាច មើលដឹងថាជានរណាឡើយជាហេតុធ្វើឲ្យរាងតូចស្រែកមួយទំហឹងសង្គ្រប់ខ្លួនចុះទៅនឹងឥដ្ឋញ័រខ្លួនដូចកូនឆ្មារលង់ទឹក យំយកៗភ្លាម ។
« កុំធ្វើបាបខ្ញុំអី ខ្ញុំខ្លាចហើយ ហ្ហឹកៗ... Jung នៅឯណាជួយអូនផង ហ្ហឹកៗ អូនខ្លាច!!! ហ្ហឹកៗ » សម្រែកស្រែកយំជាមួយភាពភ័យខ្លាចរបស់រាងតូចដែលហៅ រកជំនួយពីអ្នកជាប្ដីទាំងមិនដឹងថាអ្នកដែលឈរនៅ មាត់ទ្វារគឺជាអ្នកដែលគេស្រែកហៅនោះហើយ ។
« Tae គឺបងទេ!! កុំខ្លាចអី បងនៅទីនេះហើយ » Jungkook ចូលមកអង្គុយទល់មុខរាងតូចទាំងចិត្ត អាណិតគេពន់ពេក មិនគួរណានាយដើរចោលផ្ទះទុក ឲ្យប្រពន្ធទ្រាំភ័យខ្លាចតែម្នាក់ឯងបែបនេះនោះទេ ។ Tae កាលបើលឺដូច្នោះក៏ងើយមុខដែលដាមដោយទឹកភ្នែកជោគជាំឡើងហើយក៏បានឃើញជំនួយរបស់ខ្លួនកំពុងនៅចំពោះមុខធ្វើឲ្យគេស្ទុះទៅអោបនាយ ភ្លាមៗ បានគេនៅជាមួយ Tae ក៏កក់ក្ដៅណាស់ទៅ ហើយ ។
« ហ្ហឹកៗ Jung...អូនខ្លាចណាស់ កុំទៅណាចោលអូនទៀតអី » គេយំអង្វរដោយនឹកស្ដាយរាល់ការ ស្រែកដេញរាងក្រាសកាលពីថ្ងៃមិញនេះឯ Jungkook ក៏អង្អែលក្បាលគេវិញដើម្បីលួងលោម។
« ដឹងហើយៗ បងមិនទៅណាទៀតទេ បងនឹងនៅជាមួយអូនរហូត » និយាយហើយ នាយក៏ថើបសក់រាងតូចមួយដង្ហើមពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់រាប់មិនអស់ នាយស្បថថាចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ ទោះបី Tae ដេញគេយ៉ាងណាក៏គេមិនទៅដែរ គេនឹងទីនេះរហូត ទាល់តែគ្រប់យ៉ាងល្អប្រសើរឡើងវិញ ។
To be continued......🌺✨❤️