"Ulan Shikamaru! Ulan Shikamaru!"
Sinirle koridora doğru bağırıyordum. Köpek oğlu köpek Shikamaru hala uyanmamıştı.
Ona süpriz yapayım diye Sunagakure'deki işlerimi hızlıca bitirmiş Konoha'ya dönmüştüm. Shikamaru'nun göreve gittiğini yoldayken öğrenmiştim. Bu yüzden sabah eve gelir gelmez onu yorgunluktan kıyafetleriyle uyuyakalmış görünce kahvaltı hazırlamıştım.
Şu anda bu bağırmamı Sunagakure'de yapsaydım Gaara çoktan köyü alarm seviyesine getirirdi.
Huyum kurusun.Onun uyurken ki tatlılığına aldanıp neler yapmıştım.
Sinirle gülüp yatak odasına doğru ilerledim. Shikamaru hala uyumaya devam ediyordu.
Ona doğru eğilip işaret parmağımla yanağına bastırdım.
"Shi-ka-ma-ru!"
En sonunda yavaşça gözlerini açtığında uyku mahmurluğu ile önce tavana ardından bana baktı.
"Neden beni uyandırdın yaa?"
Shikamaru'nun bu kadar sızlanması içten içe aslında bir kız olduğunun göstergesiydi.
"Sabah erken geldim. Gelince de baktım yorgunluktan uyuyorsun sana kahvaltı hazırlayayım dedim. Yaptığın mualmeleye bak."
Sinirden bastıra bastıra söylediğim kelimeler meyvesini vermiş Shikamaru'nun gözleri sonuna kadar açılmıştı.
Şükür ayıltabilmiştik prensesi.
"Ö-özür dilerim hayatım."
Böyle söylemesi bile onun için yapacağım katliamların başlı başına sebebiydi. O katliamları onu sevdiğim için yapacaktım tabii.
Gülümseyip elimle geçiştirdim.
"Sorun değil. Kakashi sensei'den öğrendim görevle ilgili bir şeyler. Oldukça ciddi bir görevmiş anladığım kadarıyla Sakura nasıl bu arada?"
Shikamaru yatakta doğruldu.
"Ameliyat gayet iyi geçti. Şu anda Tsunade-sama ve Shizume senpai onun yanındalar. İyileşene kadar orada kalırlar herhalde."
Başımı onaylar biçimde salladım.
"Ellerini yüzünü yıka da masaya gel."
Tepkisini görmeden odadan çıktım.
Bugün Kakashi sensei'ye gidip Gaara'dan aldığım faaliyet raporlarını anlatmam gerekiyordu.
Tüm köyler hazırladığı planları birbirine gönderiyor fikir alışverişinde bulunuyorlardı. Ortak olarak bir şeyler yapacakları kesindi fakat şu anlık gizli tutuluyordu. Sadece ne olduğunun kageler biliyordu.
Düşüncelerimden sıyrılıp çayı koyduğum bardakları masaya götürdüm.
Shikamaru'da geldiğinde kahvaltıya başlamıştık.
"Görevde başka bir şey oldu mu?"
Shikamaru elini çenesinin altına koydu.
"Çok bir şey olmadı. Sadece İno görevdeyken hamile olduğunu öğrendi."
Şaşkınlıkla ağzım açıldı.
"Ço-çok sevindim.İno'ya en kısa sürede uğrayıp tebrik ederim"
Shikamaru bana imalı imalı bakmaya başlayınca yanaklarımın kızardığını hissettim.
"N-ne bakıyorsun ya?! Kahvaltını e-etsene."
Shikamaru seslice güldü.
"Utanman çok hoşuma gidiyor."
*************
Kakashi sensei'ye hazırladığım faaliyet raporlarını sunmam bittiğinde içimden derince bir 'oh!' çektim. Şu anda tek istediğim eve gidip dinlenmekti.
Kakashi sensei elindeki kağıtları düzenleyip masaya bıraktı.
"Teşekkür ederim Temari, Kazekage'ye senden aldığım bilgiler doğrultusunda haber veririm."
Başımı salladım. İyice meraklanmaya başladım.
"Efendim haddime değil ama neler oluyor. Gaara'yı daha önce hiç böyle görmemiştim.Fazla heyecanlıydı.Kageler arasında bir şeyler olduğunu söyledi ama..."
Kakashi sensei beni onayladı.
"Kageler ile köyümüzdeki insanların ve shinobilerin hayatlarını değiştirecek bir şey üzerinde çalışıyoruz. Daha kesinleşmiş bir şey olmadığı için ve birçok şey gizli tutulduğu için sana bilgi veremem ama güzel şeyler olacak gibi."
Kagelerin birlik içinde çalışması yıllardır ilk defa görülen bir şeydi.
Güzel şeyler olacaktı, hissediyordum.
"Peki efendim."
Tam kapıyı açıp çıkacaktım ki Kakashi sensei arkamdan seslendi.
"Temari, bugün müsaitsen Konoha hastanesine uğrayabilir misin? Sınırlarımız içindeki tüm shinobilerin genel sağlık kontrollerini yapıyoruz. Seninde uğraman iyi olur."
"Tabii."
Kapıyı açıp ofisten dışarı çıktım.
Off! Şimdi eve gidip yatmak vardı. Shikamaru zaten bugünlük izinliydi. Onunla vakit geçirebilirdim.
Pardon onunla ve imalarıyla vakit geçirmek diyecektim.
Şu hastane işini bitirsem iyi olurdu. Zaten birkaç ay önceki kontrolümde kan değerlerim düşük çıkmıştı. En azından onlara baktırabilirdim.
Adımlarımı hızladırıp hastanenin girişine doğru yöneldim. Danışman masasında görevli olan kıza kontrollerin nerede yapıldığını sorduğumda beni üst kattaki koridora yönlendirdi.
Koridora geldiğimde birkaç shinobi vardı. Koridor kenarlarında bulunan sandalyelerden birine oturup beklemeye başladım.
Gece boyunca yolculuk ettiğim için doğru düzgün uyuyamamıştım. Bu yüzden aşırı yorgundum. Bir de bu halimle Shikamaru'yu düşünüyordum.
Yanıma gelen hemşirelerden biri omzuma dokunup sıranın bende olduğunu söyledi.
Onu onaylayıp koridorun sonundaki odaya birlikte girdik.
Odadaki doktor bilgisayarında bir şeyler yazıyordu. Beni görünce ayağa kalkıp selam verdi. Bende karşılık verdim tabii.
Muayene sandalyesine oturmamı rica edip steteskopunu masadan aldı.
"Herhangi bir şikayetin var mı?"
"Şu anda yok fakat birkaç ay önce kan tahlillerim yapıldığında bazı değerlerim düşük çıkmıştı. Onlara bakılabilirse sevinirim."
Doktor beni onaylayıp rutin muaneyi yaptıktan sonra kanımı aldı.
"Sayuri, kan tüplerini alıp kan labaratuarına gönderir misin? Bu sırada sizde hemşireyle birlikte gidin sonuçlar birkaç dakikaya oradan çıkar. Oradaki doktorlar size değerleriniz hakkında bilgi verecektir."
"Teşekkürler."
Doktor başıyla teşekkür ettikten sonra tüpleri hemşireye teslim etti. Ardından hemşire önde ben arkada odadan çıktık.
Labaratuara geldiğimizde bana kısa bir süre beklememi söyledi.
Açıkçası kan değerlerimin yükseldiğini düşünüyordum çünkü, bu ara beslenmeme oldukça dikkat eder olmuştum.
Kaç dakika geçip geçmediğini bilmiyordum fakat en sonunda kapı açıldı ve genç bir bayan kapıda göründü.
"Nara Temari?"
"Benim."
Eliyle kapıyı gösterdi.
"İçeri gelin lütfen."
Onu onaylayıp içeri girdim. Kadın masanın yanındaki sandalyelerden birini gösterdi.
"Oturun lütfen."
Oturdum.
Kadın elindeki kağıda bakmaya başladı.
"Geçen seferde vitamin değerleriniz biraz düşmüş fakat şu an uygun seviyedeler."
Hah! Biliyordum. Değerlerim yükselmişti tabii.
Elindeki kağıdı dosyalardan birine koydu.
"Rutin muayenizde de ciddi bir şey çıkmamış. Ara ara kan tahlilleri için hastaneye uğrasanız yeterli."
**********
Elimde buket şeklinde yaptığım çiçek demeti ile dükkanın ödeme noktasında bulunan masaya yöneldim.
Kasada bekliyen adam oldukça yaşlıydı ve ölen karısının mezarına götürebilmek için buket yaptırmıştı.
"Buyrun efendim."
Adam dikkatli bir şekilde buketi alıp parayı masanın üzerine bıraktı.
"Teşekkürler."
Ardından dükkandan çıktı.
Adam gidince yavaşça pencerenin önündeki sandalyeye oturdum. Dükkanın bu kısmını çok severdim. Babam savaşta ölmeden önce benim için bu köşeyi yenilemişti.
Ellerim istemsizce karnımda birleşti. Bebeğimi hissetmeye çalıştım fakat daha küçücüktü. Benim için uzun bir süreç olacaktı.
Aklım bir yandan da Sakuradaydı. Anbu üssünden ayrılmadan önce ameliyattan sadece bir kaç gün geçmişti. Ona rağmen çok solgun gözükmüştü gözüme.
Sanki kanı çekilmiş gibiydi. Onu ilk defa bu kadar bitik görmüştüm. Aynı zamanda ucuz yırttığının da farkındaydım. Sailer biraz daha geç kalmış olsaydı belki de şu an bir çok şey için geç olabilirdi.
Karşımdaki saate baktığımda 2'yi biraz geçtiğini fark ettim. Dükkanı bu saatte işe aldığım genç bir kıza devrediyordum.
Hamile olduğumu anlayınca Sai dükkanda çalışma saatlerimden kısmamı ve bolca dinlenmemi söylemişti. Daha ilk zamanlar bu kadar düşünceli davranması hoşuma gitmemişti çünkü dükkanda çok fazla iş oluyordu.
En sonunda bu kadar diretince yanıma eleman almıştım.
Arka odada çiçek buketlerimi hazırladığım masaya gidip çantamı aldım. Girişe yönelmiştim ki işe yeni aldığım kız kapıda belirdi.
"Hoşgeldin. Bende şimdi çıkıyordum."
Beni başıyla onayladı.
"İyi günler efendim. Bir şey olursa haber veririm ben size."
"Tamamdır kolay gelsin."
Ardından dükkandan çıktım.
Sai ve Shikamaru görevden yeni geldikleri için bir günlüğüne izinliydiler. Büyük ihtimalle Sai evde, görevde iken alamadığı uykusunu almakla meşguldu.
Bu yüzden eve gitmeyi iple çekiyordum.
Dükkanın bulunduğu sokaktan meydana doğru ilerlediğim zaman zeminin sallandığını hissettim.
Ne olduğunu anlamaz bir şekilde etrafa bakarken zeminin sallantısı gittikçe şiddetlendi. Yanımda bulunan bazı insanlar dengelerini sağlayamayıp yere düştü.
"N-ne oluyor?"
Konoha'yı çevreleyen uzun toprak sütunlarından birkaç tanesi şiddetle parçalandı. İrili ufaklı kayalar meydana doğru savrulmaya başladı.
Herkes kaçışmaya başlarken kayaları taijutsuyla savurmayı düşündüm fakat hamile olduğum için doktor ani hareketlerde bulunmamam konusunda beni uyarmıştı.
Sonrasında bende olabildiğince koşmaya çalışarak evin sokağına gitmeye çalıştım.
Fakat, kalabalık gittikçe artıyordu.
İnsan birbirlerini itekleyip acımasızca birbirlerini eziyorlardı. Kalabalığa girmek istemiyordum fakat sallantının şiddetinin artması ile daha büyük kayalar köye doğru yuvarlanmaya başladı.
Bu yüzden kendimi ilk bulduğum ara sokağa attım. Birkaç kişi de benimle aynı şeyleri düşünmüş olacaktı ki ara sokakta kısmen kalabalıktı.
Eğer, burası da kalabalıklaşırsa insanlar birbirini ezmeye çalışacaktı. Karnıma alacağım bir darbe bebeğimin hayatını etkileyebilirdi.
Korkudan vücudumun titrediğini hissettim. Aklımdan tek bir şey geçiyordu.
Sai neredesin?
Kalabalığa girmekten başka şansım yoktu.
Tam hareketleneceğim sırada ayaklarım yerden kesildi ve havalandığımı hissetim. Tanıdık erkeksi kokuyu içime çekince bir anlığına afalladım.
"Sai!"
Sai bana bakıp gülümsedi. Ardından beni kendine daha çok çekti.
"İyi misin? Heyelan oluyor. Şu anda en güvenli yer Hokage'nin binası."
Derin bir nefes verdim.
"İyiyim fakat korktum biraz."
Sai, bir binanın tepesine çıkıp koşmaya başladı.
"Sana ve bebeğimize bir şey olmasına asla izin vermem."
Onu onaylayıp kollarımı boynunda daha çok sıklaştırdım.