Selamünaleyküm (klasik giriş dkfjhhfhkh)
Geçti ama tüm kadınların kadınlar günü kutlu olsun
Uzatmadan direkt bölüme geçiyorum
Benim bu durumdan kurtulma şansım yok.Ne yapsam boş artık.Sinirimi bile alamadım.Oturup ağlamaya başladım.Başka ne yapabilirdim ki.Annemler onu sevdiğimi ve onunla evleneceğimi sanıyor.Ya onunla evleneceğim yada öleceğim,başka seçenek yok,ve ben bu durumda ölmeyi tercih ediyorum.Belki biraz olsun acılarım diner,kurtulurum.En iyisi ölmek.Bir uçuruma giderim,atlarım kimsenin ruhu duymaz,düştü derler geçerler.Ya da intihar ettim sanıp,kim bilir ne yaptı da atladı derler.Kimse demez ki;hayat çok üstüne geldi.
.....................
Her şey üs üste geliyordu.Zaten hayattan bıkmışken,kurtulmaya çalışırken daha da çok batmıştım.Ben bunu annem,babama nasıl açıklayayım ki.Cesaretimi toplayıp annemi aramak ve her şeyi anlatmayı çok düşündüm ama korkuyorum.Kızlara bile söylemedim daha sadece Ayşe biliyor.Ayşeyi aramaya karar verdim.Telefonumu açtığımda Kaan'ın aradığını gördüm,bir de mesaj atmıştı.Mesajı açtım.
-merve umarım şuan üzülmüyorsundur çünkü ben senin üzülmeni hiç istemiyorum sadece seni sevdiğim için yaptım bunları
Sinirlerim bozulmuştu,hiç cevap vermeden kapattım.Ayşeyi aramaktan vazgeçip mesaj atmaya karar verdim.Çünkü bu sinirle onun da kalbini kırmak istemiyorum.
-Ayşe
yazdım ve beklemeye başladım.Yaklaşık iki dakika sonra bildirim sesi geldi ve telefonumu elime aldım.
-Efendim kuzum iyi misin?
-İyiyim de ben diğer kızlarla konuşmayayım şimdi.Sen söyler misin onlara toplanalım anneme gidelim.
-Tabii söylerim.Sen giyin ben haber veriyorum,hepsini toplayıp gelirim
-Sağ ol Ayşe çok seviyorum seni
-Ne demek güzelim :)
Kalkıp mutfağa gittim ve çikolata yedim.En azından rahatlıyorum.Sonra üstümü giyinip onlar gelmeden çıktım.Çok heyecanlıydım,artık ne olursa olsun kurtulmak istiyordum.Hava esiyordu,derin derin nefes aldım.Yirmi dakika kadar sonra geldiler.Bindim arabaya ve gittik.Kapının önüne geldiğimizde yine içimde korku ve heyecan vardı.O an babamın evde olmamasını diledim ama büyük ihtimal evdeydi çünkü bugün izinli olur hep.
Merdivenleri çıktık ve kapıyı çaldık.Kapıyı açan annemdi ve bizi gördüğüne şaşırmış gibiydi.İçeri girerken"Anne,babam yok mu?" dedim annem"Yok,baban dışarı çıktı."dedi ve o an derin bir oh çektim.Hemen salona geçip oturduk ve annemi çağırdım"Anne bir gelir misin?" "Geliyorum" diye bağırdı mutfaktan.Geldi ve oturdu."Anne sana bir şey anlatmak için geldim" "Neymiş o?" dedi.Anlatmaya başladım en başından"Anne en başta birisi bana mesaj attı." biraz durdum ve hatırlamaya çalıştım sonra devam ettim"Mesajda...." annem şaşkınlıkla beni dinliyordu.Söylediklerim bitince şaşkınlıkla bana baktı.Biraz üzgün gibiydi.İlk söylediği söz"Şimdiye kadar neden bana söylemedin"oldu.
..................................
Yine ben ve yine ağzım,yüzüm yamulmuş şekilde ağlıyorum.Düşünüyorum da kadınlar gününe az kaldı.Kadın tecavüzcüleri,katilleri hapse girmezken,indirim alırken neden benim babam,neden?Sadece o pisliğe bir kaç kez vurdu diye neden hapse girmek zorunda kalıyor.Biz sadece kadına şiddet uygulayan,küçük kızlara cinsel istismarda bulunan yaratıklardan bazılarını haberlerde,internette görürken başka yok mu sanıyoruz?Ya da hepsi bu kadar mı sanıyoruz?Sadece 2020 yılında 269 kadın öldürüldü.269 kadın ne demek?Kiminin elinde mesleği var,kimi okuyor hayalleri var,kiminin çocukları var.Ölmek istemiyorum diye haykıran kadınlar varken biz kadınlar günü mü kutlayacağız.Ya da bu kadınlar günü ne işe yarar.Ama eğer ne zaman onlar ceza alır,ne zaman kadınlar katledilmezse işte o zaman kadınlar günü 'kadınlar günü' olur.Düşündükçe bile üzülüyor insan.Bu pislikler dışarıda dururken Berat Şeker gibi bir kadını korurken yanlış yerde olan insanlar var ama ben adalet bekliyorum.Bizim ülkemizde adalet sadece resmi yerlerde duvarlarda yazan bir yazı maalesef.Bu durumda babamın hapse girmesine şaşırmamam lazım.Aslında babam orada onu öldürse zerre kadar üzülmezdim ama babamın hapse girdiği için vicdan azabı çekerdim.Yarın babamın çıkacağı duruşma var ve benim hazırlanmam gerekirken, oturmuş ağlıyorum.
Hemen ayağa kalktım,sonuçta birazda olsa şansım vardı.Bu çok az şans işime yarar mı bilmeme ama boş oturmaktan iyidir.Kalkıp lavaboya gittim.Elimi,yüzümü iyice yıkayıp kendime geldim ve koşa koşa kütüphanemin önüne gittim.Dosyaları karıştırdım,konuşacağım konuşmayı hazırladım,ezberledim.Babamı aradım ve söylememesi gereken şeyleri söyledim.O gece hiç uyumadım ve sadece çalıştım.Bu durumlarda nasıl indirim alabileceğine baktım,nasıl bu durumdan kurtaracağıma baktım. Saatin nasıl geçtiğini bile anlamamıştım.Alarmım çaldı ve saate baktığımda 08:00 olduğunu gördüm.Kalkıp etrafı toparladım,bir şeyler atıştırdım ve hemen giyinip çıktım.Zar zor da olsa babamın davasını üstlenmiştim ve benim kurtarma şansım daha yüksekti.Babama güzel giyinmesi için mesaj attım.
Duruşma salonuna girdim,herkes hazırdı ve babamda orada bekliyordu.Babamı burada görünce gözlerim doldu.İçimden "Sakın ağlama!Sakın ağlama!"diye kendime haykırmaya başladım.Babamı bu halde görmek beni yerle bir etmişti.O an yaşadığım hisleri hiçbir şekilde tam anlamıyla anlatamam.Babamın yanına geçtim ve duruşma başladı.Babama bakmaktan karşı tarafa hiç bakmamıştım.Karşı tarafta da Kaan vardı.Eğer Kaan dediklerimi yaparsa babamın hapse girme ihtimali sıfıra düşecekti.
Duruşma bitmek üzereydi.Hakim "Karar" diye bağırdı ve hepimiz ayağa kalktık.O ses,hep kulağımda çınladı."5 yıl hapis,5 yıl hapis"O an babama baktım babamın gözleri dolmuştu.Babama sımsıkı sarıldım babam o sırada "Seni çok seviyorum kızım"dedi ve polisler içeri girdi.Babamı kollarından tutup götürdüler,engel olamadım.Babamın bana bir bakışı vardı.Polisler kolundayken arkasını dönüp bana baktı ve gözünden bir damla yaş düştü,o an hıçkırarak ağlamaya başladım.Kendimi tutamıyordum.Hakim "Duruşma bitmiştir!"dedi ve çıktı.Herkes çıktı ama ben kalkamadım,sanki ayaklarım gitmek istemiyordu.
Kalabalıkta annemi bile fark etmemişim.O sıra annem yanıma geldi ve beni kaldırdı.Eve doğru giderken"Ben eve gidiyorum"dedim ve cevap vermesine kalmadan yanından gittim.Benim evin önüne gidip arabamı aldım ve Kaan'ın evine gittim.Dış kapıyı kırarcasına yumrukladım.İki adam çıktı karşıma."Buyurun"dediler."Kaan nerede?"diye bağırdım.Adam arka tarafa bakarak "Kaan Bey yenge geldi"dedi.O an ellerimi sıkmaya başladım ve kendimi tutamayıp yere eğildim ve elime bir kaldırım taşı alıp kafasına vurdum.Diğer adam elimi tutmaya çalıştı."Sakın!" diye bağırarak taşı kaldırdım.O sırada Kaan geldi.Sinirli bir şekilde "Neden şikayete bulundun?Hani seninle evlenirsem şikayet etmeyecektin?"dedim"Aramızdaki tek engel kalktı zaten.Annen dünden razı,baban istemiyordu oda gitti.Yakında sende istersin merak etme"
...........................
Uyandığımda Kaan'ın evindeydim.Neden bayıldığımı bile bilmiyordum.Yataktan kalktım ve "Kaan" diye çağırdım.Ona iyi davranmam gerekiyordu yoksa beni bırakmazdı.Kapıyı çaldı ve içeri girdi."İyi misin?"dedi."İyiyim de ne oldu bana?" diye sordum.O da "Bilmiyorum bir anda bayıldın bende seni buraya getirdim."dedi.Bir şey söyleyecek gibiydi ama sanki söyleyemiyordu.Ona baktım ve "Bir şey mi söyleyeceksin?"dedim."Evet"dedi ve yatağa oturdu."Otursana" dedi.Bende yanına oturdum"Bak şimdiye kadar yaptığım her şey için çok özür dilerim.Hayatını mahvettim biliyorum ama her şeyi seni sevdiğim için yaptım,gerçekten.Baban benim yüzümden içeride ve ben seni böyle görmeye dayanamıyorum.Eğer bizim aramızda bir şey olacaksa ya senin isteğinle olsun ,ya da hiç olmasın çünkü ben senin üzülmene dayanamam.Baban birazdan çıkacak şikayetimi geri çektim,ama senden son bir şey isteyebilir miyim?"dedi.O an ona çok üzüldüm ve beni gerçekten çok seviyordu."İste"dedim."Bu gün,en azından baban çıkana kadar yanımda kalır mısın?Ama istemiyorsan gide.."derken sözünü kestim ve ona sarıldım.İlk defa birisi beni bu kadar çok seviyordu,onu kaybetmek istemiyordum.
BÖLÜM SONU
KAAN'IN RESİMLERİ
SİZCE MERVE AŞIK MI OLUYOR?
BEĞENDİNİZ Mİ BÖLÜMÜ?
BEN BABASININ HAPSE GİRDİĞİ YERİ YAZARKEN AĞLADIM SJHFHKFFHG
KENDİNİZE İYİ BAKIIN
GÖRÜŞÜRÜZZ