Elimde iki telefon vardı.
Tuvalete giren Nehir'in ve kendi telefonum.
Nehir'in ekranı açık, rehberi ordan bana göz kırpıyordu.
"Hadi! Daha uzun mu işin ya? Sıkıldım."
"Sen in, al kahveleri. Ben yetişirim." Zaferle gülümsedim. "Telefonum sende kalsın."
"Tamam!"
Adımlarım tuvaletin çıkışından kantine doğru yöneldi.
Bu sırada Nehir'in telefon rehberine girmiş, abisinin numarasını bulmaya çalışıyordum.
Whatsapp'ına girerek son konuşmalarından abisi olduğunu düşündüğüm kişisinin konuşmasına girdim.
Nehir'in merak ettiğini söylediği mesajların üstüne onu sakinleştirmeye çalışan mesajlar ile abisi olduğuna emin oldum.
Tekrar rehbere girerek numara duvarını açıp kendi telefonumdan çektim ekranı.
Ardından boş kantine girerek Nehir'in telefonundaki son sekmeleri kapatıp telefonun kilidini de kapattım.
"İki kahve alabilir miyim?" Ve ekledim. "Birisi filtre kahve olsun."
Filtre kahveye vücudum öyle bir alışmıştı ki hafif şekerli kahveyi içince çöpe gidiyordu.
Siparişlerim hazır olduğunda ücretini ödeyip elimi yakmamaya çalışarak eşyalarımızın olduğu masaya ilerledim.
Ben oturmuş, telefonumdan çektiğim fotoğraf ile düşüncelere dalmışken dağılmamı sağlayan ses dengemi bozdu.
"Numaramı incelemenin özel bir sebebi olabilir mi acaba?"