Kabanata 10
House
"Doc, kayo na pong bahala kay Gino. I'll just send the first payment for his treatment when I arrive in Manila."
Doctor Suarez smiled at me and nodded. "Don't worry Mae, we'll take care of him. And we'll make sure that he will get better in every session."
I smiled back.
"Thank you, Dr. Suarez. Mauna na po ako baka mahuli pa ako sa flight ko," paalam ko.
"Take care, Mae. If you need anything don't hesitate to call me."
Tumango ako sa kaniya at tuluyan nang tumalikod. At naisipan kong dumaan muna sa kwartong kinaroroonan ni Gino.
Pagkabukas ko ng pintuan ng silid na pinaglalagyan ni Gino nabungaran ko agad siya na payapang nakahiga sa kama at natutulog.
Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya bago hinawakan ang palad niya. Hinaplos-haplos ko ito at tinitigan ang mukha niya.
I stared at his face as my tears slowly plunged out. “Sorry sa gagawin ko, Gino. Alam kong hindi mo magugustuhan ito kapag nalaman mo pero wala na akong ibang maisip na paraan,” mahinang bulong ko.
"You will get better soon, honeybee..." I whispered to his ear and I slowly pecked a tender kissed tonhis forehead before finally leaving.
"Are you sure?"
I clenched my fist as I inhaled and exhaled. I shut my eyes as I responded.
"Y—Yes, Sir..."
I heard him chuckling. "Alright. Should I pick you up—"
"No need, Sir. Just send me your address and I'll be there..."
"Okay." He simply said as he ended the call.
Napalabi ako at napatingala ang ulo. Rinig na rinig ko ang malakas na tambol ng dibdib ko sa pinaghalo-halong nadarama.
When he texted his address, mabilis na akong nag-ayos ng sarilibat wala ng inaksayang oras upang magtungo sa lugar na natanggap.
'This is for you, Gino...'
Nang nakarating ako sa address na sinabi niya. Namamangha pa ako habang pinapalibot ang paningin sa buong paligid.
Ganito siya kayaman? Kung hindi ako nagkakamali ang mga may kaya sa buhay lang ang nakaka afford ng ganitong kalaking bahay sa exclusive village na'to. Sabagay may-ari ba naman ng hotel eh.
“Pinapunta po ako ni Mr. Villaruz,” sabi ko sa lady guard.
Humakbang ito palapit sa akin kaya napadiretso ako ng tayo.
“Wait, miss,” anito.
I was a bit annoyed because of their security. Kapaan ba naman ako ng guard! Buti na lang babae iyon at buti na lang talaga tumawag agad si Sir Villaruz at sinabing papasukin na ako.
Nang makapasok ng tuluyan sa exclusive village, imbes na tanggapin ang offer ng guard na ihatid ako sa mismong address ay mabilis ko itong tinanggihan at nagpasalamat na lang.
Para kasing mas gusto kong maglakad-lakad, sariwain at pagmasdan ang paligid.
Palinga-linga ako na parang ngayon lang napadpad sa ganitong lugar. Hanggang sa hindi pa rin ako makapaniwala na napapalibutan ako ng mga naglalakihang bahay o pwede na rin tawagin na mansion dahil sa laki.
Napabuntong hininga ako at bahagyang natahimik nang naalala ang mansion na—
Mabilis kong iwinaksi ang ulo upang mawaglit ang iniisip. Hanggang sa tuluyan akong makarating sa tapat ng address na pakay ko.
Mula sa labas makikita ang karangyaan dito. Ang gate na kulay itim na may nakalagay pang mga letrang VILLARUZ na kulay ginto. I mean ginto talaga. Nakakalula naman ang yaman nito!
I was about to press the doorbell. But I was surprised when the gate suddenly opened.
Napatulala ako rito ng biglang lumitaw ang medyo may katandaan ng babae. Kapansin-pansin na rin ang namumuting mga buhok nito.
"Welcome, Madam." Nakangiting bati niya sa akin, napatingin ako sa kaniya siguro ay kasambahay 'to base sa suot niya.
"Hello po. Nandiyan po ba si Mr. Trevious Villaruz?"
Ngumiti ito at tumango.
"Yes, Madam. He's already waiting for you..." taray! English speaking!
Agad niyang nilakihan ang pagkakabukas sa gate kaya dahan-dahan akong pumasok sa loob.
Akala ko pagpasok ng gate loob ng bahay na agad ang makikita pero dumaan pa kami sa malawak na garden, may matayog na water fountain din na nakatayo at puno ng iba't-ibang uri ng halaman sa kapaligiran bago tuluyang nakarating at nakapasok sa loob ng bahay.
Grabe!
"Good day, Krizza..."
His deep baritone voice was calm yet intimidating and it echoed around the huge house.
"G-Good afternoon, Sir..." I greeted him back as I stared at him from head to foot.
His brows furrowed while shaking his head.
"Drop the word Sir," he said. "And please take a seat, Krizza." He then pointed out the single coach on his left side.
I nodded sparingly and averted my eyes from him. I didn't have a choice so I sat on the feeble sofa.
Napayuko ako ngunit napansin ko rin ang bawat paggalaw niya kaya unti-unti akong nag-angat ng ulo… feeling awkward.
Isinandal niya ang likod sa sandalan ng coach. Tumaas ang kaliwang paa niya na ipinatong sa maliit na lamesita at nagdi-kwatro ng upo sabay lingon sa direksyon ko.
"Are you starving? What do you want? Water? Juice? Wine—"
"Okay lang ako, gusto ko sana pag-usapan ang kontrata..." nahihiyang sambit ko at bumalik sa pagkakayuko ng ulo.
Silenced envelopes between us as he sighed heavily and cleared his throat.
"We're going to talk about that later… but for now we'll eat first." Seryosong sinabi niya at inalis ang tingin sa akin.
Ngumuso ako at pinaglapat ang dalawang palad.
"Manang Lorna!" he called.
Dali-dali namang lumapit ang ginang sa kaniya habang nakangiti.
"Manang, please prepare our early dinner, we'll leave before 8," anito sa kasambahay.
"Okay po, Sir..."
Pagkaalis ng katulong naging seryoso muli ang ekspresyon ng mukha niya at nabalot kami ng nakakabinging katahimikan. Hindi ko alam kung anong dapat sabihin. It's been a few days since the last time I saw him.
He suddenly cleared his throat that caught my attention.
"So, you already read the contract?" he asked in a serious tone.
I smiled a little. "Y-Yes, S—"
He nodded as he was eyeing me from head to foot. "Are you really accepting it?"
"Y-Yes..."
I saw his jaw clenching as he averted his gaze on me. Wait, was he mad?
This is what he likes.
Nakagat ko ang ibabang labi at pinanatili ang tingin sa kaniya. Umangat ang kamay niya at nagkakamot ng batok bago ilipat ang mga mata sa akin.
"For what reason?" he asked coldly but his eyes were gentle while looking at me.
"Personal matter," I simply replied.
I heard him sighed heavily as he stood up. Saktong lumapit ang kasambahay na ready na ang pagkain. Tumango si Trevious at bumaling sa akin.
He smiled slightly at me. "Okay. Let's eat dinner early so we can leave early."
Nangunot ang noo dahil sa sinabi niya.
"Leave?"
He raised his eyebrow at me as he licked his lips as he nodded.
"Yeah."
"A—Akala ko bahay n'yo 'to?"
He chilled. "Nah, this is just our family house, I separated my own place with my parents."
Oh... Gusto ko pa sanang magtanong pero napakatipid niya kasing sumagot.
We started eating together. And after almost an hour we were already done with our meal. Sinensyasan niya ang kasambahay at lumapit naman ito.
May binulong siya rito pero hindi ko narinig pa dahil agad tumalima ang kasambahay at lumingon naman siya sa akin.
Bumaba ang tingin niya sa plato ko na sinisimot ko pa ang laman. Ngumuso ako dahil ang sarap ng pagkain.
He laughed loudly. "You can eat more, Krizza, don't stop yourself…"
Mabilis kung inabot ang baso ng tubig at nilagok ito bago tumayo. "Hindi na busog na ako…"
Muli siyang humalakhak at tumayo. Lumapit siya sa akin kaya napatitig ako sa kaniya. Biglang pumintig ng malakas ang puso ko ng mas lumalapit pa siya sa akin.
"Trevious…"
Napalunok ako ng bahagyang bumaba ang mukha niya at pumantay sa mukha ko. Unti-unting ngumingisi ang labi niya.
Napatitig ako sa gumagalaw niyang adams apple at para akong natutuyuan ng laway dahil dito at para akong kinakapos ng hangin.
Bumaba ang mata ko sa labi niyang binasa ng kanyang dila.. at parang kay sarap h-halikan.
My eyes widened a bit when he closer his face on me as our bridge of our nose pressed together.
"Trevious…"
He chuckled until I felt his thumb finger touching the side of my lips.
"May kanin ka pa, baka tukain ka ng manok…" aniya bago nilayo ang sarili sa akin.
Napapahiya akong tumungo ng ulo.
"Ready yourself we're leaving in a minute…" mahinang sinabi niya at tumalikod na.
Nakahinga lamang ako ng maayos ng medyo nakalayo na ang hakbang niya sa akin ngunit hindi pa rin mahinto-hinto ang malakas na kabog ng dibdib ko.
Self! Magpigil ka! Nakakontrata lang tayo!
"Where are we going?" tanong ko nang makapasok kami sa loob ng kanyang sasakyan.
He glanced at me, "My place..."
"Place?"
He smirked. "Yeah. In the place where I tasted you..."
Biglang nag-init ang mukha ko dahil sa pasmado niyang bibig. Tumingin ako sa labas ng bintana ng kotse nang buhayin niya ang makina ng sasakyan. Hindi na ako muling nag salita pa. Nabalot kami ng katahimikan sa loob bago tuluyang pinaadar paalis ang sasakyan.
Habang nasa daanan. Hindi ko maiwasan magbalik tanaw noong mga panahong naisuko ko sa kaniya ang bataan ko ng ganoon lang kadali.
Buong araw akong umiyak noon. Buti na lang ay busy si Gino sa online selling niya kaya hindi niya ako kinulit ng araw na iyon.
Lumipad pa kung saan-saan ang isip ko hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulugan ko na pala ang sobrang pag-iisip.
Nagising ako ng maramdaman kong may bumuhat sa'kin kaya dahan-dahan kong minulat ang mga mata.
Bahagyang nanlaki ang mata ko sa hiya at akmang bababa ako mula sa bisig niya nang nagsalita siya.
"Stay, Krizza..."
Napalabi ako at hinayaan ko na lang na buhatin niya ako habang mataman ko siyang tinitignan.
Minsan talaga hindi ko 'to maintindihan. Minsan mabait, minsan masungit at madalas seryoso.
Malakas yata ang toyo nito sa ulo.
Mabilis niyang binuksan ang pintuan ng bahay ng hindi ako binababa mula sa bisig niya hanggang sa tuluyang nakapasok sa loob, dire-diretso siyang nagtungo sa kwarto.
"Trevious—"
"Its fine, Krizza. Continue your sleep now...."
Tipid akong ngumiti at unti-unting pinikit ang talukap ng mga mata. Naramdaman ko pang maingat niya akong binaba sa malambot na kama.
Dumilat ako saglit ngunit kusang sumara ito dahil sa antok at hindi ko na nagawang pagmasdan ang buong silid dahil sa antok ko.
"Sleep well, Krizza. Tomorrow I'll start ravishing any part of you…" I heard him whisper before I finally fell asleep.
***
"Uhmm…" mahinang daing ko ng naramdaman ang magaspang na palad ang marahang humahaplos sa leeg ko pababa sa balikat habang hinahalikan ito.
Naramdaman kong bumababa ang pa ang halik nito sa dibdib ko at erotikong pinipisil ang dibdib ko.
Bumaba pa lalo ang halik nito sa puson ko pababa sa aking hita. Napaliyad ako nang haplusin niya at pisilin niya ito na nagdulot ng mainit na sensasyon sa kalamnan.
"Oohh!" mahinang ungol ko ng bigla niyang dilaan ang gitnang bahagi ko na unti-unting namamasa.
"Oohh. Oohh..." napaliyad pa ako lalo ng mabilis na gumalaw ang dila niyang dinidilaan at sinisipsip ang namamasang pagkababae ko.
"Ahh... Faster, please! " sigaw na ungol ko habang patuloy na nilalasap ang sarap na dulot nito.
Mas lalo pa nitong binilisan ang galaw ng dila niya at kinagat-kagat ang kuntil ko na mas nagpapasidhi ng init na nararamdaman. Umaangat na rin ang balakang ko upang salubungin ang eksperto niyang dila.
"Faster... Oohh!"
Hindi ko na rin alam kung saan ibabaling ang ulo ko dahil sa malikot nitong dila na patuloy na naglalaro sa maselang parte ko.
"Ohh! Fuck! Faster... I'm cumming!" sigaw na ungol ko.
Naramdaman ko pang ngumiti ang labi nito habang kinakain ang pagkababae ko.
"Ahh! Ahh..." I screamed with so much pleasure when I felt two fingers inside my pussy, slowly moving, pushing and pulling...
Pagkuwa'y bumalis ang galaw nito. Mabilis niya itong inilabas masok sa loob ko kasabay ng patuloy na pagdila sa basang-basa kong hiyas.
Mas dumoble ang sarap na pinapalasap nito.
"Ohh! Damn! Faster... Faster… it feels good..." nakagat ko ang labi at unti-unti nang nanginginig ang binti.
"Ahh..." mahabang ungol ko hanggang sa tuluyang sumabog ang katas ko...
Kasabay nito ang dahan-dahang pagmulat ng mga mata ko.
Ramdam ko ang ang tagaktak na pawis mula sa noo.
Natulala ako.
'Wet dreams' bulong ko.
"Ohh!" Pahabol na ungol ko ng maramdaman kong may sumisipsip ng katas ko sa gitnang bahagi.
I slowly looked down with a bit of nervousness. D—Don't tell me?
Dahan-dahan akong dumungaw doon at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko.
"Good morning, Krizza..."
"T—Trevious..." nanlalaki ang mga matang sambit ko.
I saw him licking his lips as he spoke with a grin on it.
"Mas lalo kang gumaganda kapag umuungol..."
Napabalikwas ako ng bangon at mabilis na tumakbo patungong banyo.
“Oh, damn! Nakakahiya! It's real!”