Episode 5:
FLAIR
Napabahing ako dahil sa iniabot na bulaklak ni Franz sa akin. Nagpabili kasi ako sa kanya ng plastic na bulaklak pero totoong bulaklak naman ang binili niya.
"Allergies?" Napaangat ako ng tingin sa kanya. Seryoso ang mukha niyang nakatingin sa akin.
"Yeah." Kibit balikat na sabi ko sa kanya.
"Don’t take a flowers from your admirer." Kinuha niya ’yon sa aking bigla. "Sabihin mo sa kanya na allergy ka sa talaga sa bulaklak." Napakamot naman ako.
"He is not my admirer, nakisuyo lang ako sa kanya na bumili ng plastic na bulaklak pero hindi ko naman inaakala na tunay na bulaklak ang bibilhin niya." Inirapan niya ako.
Kahapon, nagmamadali siyang umalis sa club. Nakakapanibago lang dahil hindi niya ako pinapansin pero hindi na rin ako magtataka masyado siyang busy. Nakita ko siya kanina sa registar office. May babaeng kasama at halatang malapit sa kanya. Napakalapit nila sa isa’t isa kanina.
Inggit ka?
Naglakad ako papasok sa room ko at bago pa ako makapasok may narinig akong kalabug kaya napalingun ako.
"Tss, clumsy." Nakita ko si Charlotte habang inaalalayan ang isang babae. Mas natigilan ako ng mag-angat siya ng tingin at magtama ang mga mata namin.
Napalunok ako at wala sa sarili na nilapitan siya. "P-pea." Nakaawang lang ang mga labi niya hanggang sa gumuhit ang isang masayang ngiti sa mga labi niya.
"Key!" Napatingin ako kay Charlotte na seryosong nakatingin sa akin at bakas sa mukha ang labis na pagtatanong.
Ibinaling ko pabalik ang tingin sa kanya. "How are you?" Mahinang tanong ko.
"I'm fine." Tumango naman ako. "Ikaw?" Hinawakan niya ako sa braso. "It's been a long time. Ang laki ng ipinagbago mo." Tinitigan ko lang siya. Hindi ako makapagsalita. Malaki ang ipinagbago ni Peach. Subrang laki. "Key?"
"Ha?"
"Kumusta ka na?" Lumunok ako.
"A-ayos lang ako." Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil. "Masaya ako dahil nagkita ulit tayo." Tumingin ako kay Charlotte. "Kaano-ano mo siya?" Tanong ko sa kanya.
"She's my..." Napatingin ako kay Pea. "...my special someone." Ngiting sabi pa niya’t bumitaw sa akin bago hinawakan ang kamay ni Charlotte.
Hindi naman nagsalita si Charlotte kaya naman naniwala na lang ako kay Pea. She's honest. Matagal din kaming naging magkakilala.
"Imbitahan kaya na'tin siya?" Bumalik naman ako sa reyalidad.
"Hmm?" Kumunot lang ang noo ni Charlotte.
"Sa apartment. Don’t worry, darling. I can cook. Sa dinner lang naman. Namiss ko lang kayong pareho. Isama na rin na’tin ’yong masungit mong kaibigang pinangalanang Shea." Mahabang litanya niya.
Charlotte chuckled, "You’re so cute. Okay lang sa akin." Napaiwas ako ng tingin.
"Yey! Ikaw?" Tanong niya sa akin.
"Kapit-bahay ko siya." Bumilog naman ang mata niya.
"Really?" Tumango ako. "Sabay sabay na tayong umuwi mamaya." Ako naman ang napakunot noo.
"Mag aaral ka rito?" She nodded.
"Gusto ko na makasama ang darling ko, eh." Aniya’t tumingin kay Charlotte na naiiling na lang.
"A-ano ang strand mo?"
"ICT ang kinuha ko. I missed using gadgets na rin kasi." Natatawang tumango ako.
I want to know kung ano ang naging buhay niya sa Paris ng umalis ako. Sana hindi siya nahirapan.
"Darlin', samahan mo naman ako." Tumango naman si Charlotte. "Byee..." Hinila na niya si Charlotte habang ako nakatingin lang sa kanila. Masaya silang naglakad habang may ibinubulong pa si Pea sa kanya.
Bakit iba ’yong nararamdaman ko?
"Tinitingnan mo r’yan?" Napatingin ako kay Hailey. "Mukha kang nalugi."
"Talaga?" Natatawang tanong ko.
"May bago pala sa ICT? Narinig ko mula kina Marky." Tumango ako.
"Oo nga. Si Peach Rouge." Natawa naman siya.
"Kilala mo?"
"Hmm..." Kumibit balikat lang ako bago pumasok sa loob at umupo sa tabi ni Felix.
Naalala ko naman ’yong nakita ko kanina sa hallway. Charlotte and Peach. They’re good together. Mukhang matagal na silang magkakilala. Siya kaya ’yong hinihintay niya? Siya kaya ’yong taong tinutukoy niya?
"Are you jealous with them?" Mahinang bulong ni Felix kaya napatingin ako sa kanya. "Why don’t you try to confess your feeling to her?" Nagulat naman ako.
"What are you talking about, Felix?" He giggled and tap my shoulder.
"Alam kong magkalahi tayo."
"I'm straight."
"Don't me..." Umiling na lang ako kaya naman tumahimik na rin siya.
"Tamang hinala ka kasi."
"Instinct ang tawag do’n, bakla." Inirapan ko siya.
Nang maglabasan kami, naabutan ko sina Shea, Peach at Charlotte sa labas. Katabi ni Pea si Charlotte habang si Shea naman ay may tinitingnan sa kanyang cellphone.
"Key!" Napatingin ako sa paligid dahil sa biglaang pagsigaw ni Pea. Kahit sina Shea at Charlotte napatingin sa gawi ko.
"Too noisy." Rinig kong komento ni Shea at binuksan ang driver seat bago pumasok.
"Sa backseat kayong dalawa ni Charlotte, sa tabi na lang ako ni Shea." Tumango naman ako.
Gano’n nga ang naging sitting arrangement naming apat. Nang makarating kami sa apartment sinamahan ako ni Peach sa apartment ko. Hindi na ako nag-open ng topic dahil mukhang ayaw niyang pag-usapan ang nangyari noon.
She's my bestfriend.
"Close kayo ni Chary?" Napalingon ako sa kanya.
"Chary? Charlotte?" Tumango siya. "Nope. Nitong nakaraan ko lang siya nakausap dahil pagiging model niya sa art club." Sagot bago ibinalik ang tingin sa bag ko.
"Mukhang close kayo, eh." Pangungulit pa niya.
"Ikaw? Kayo?"
"Matagal tagal na rin. Gusto ko siyang samahan na lang habang buhay sa tingin mo papayag kaya siya?" Natigilan ako. Hindi niya naman nabanggit noon na may kababata siya.
"Hindi ko alam."
"Pero matagal mo na ba siyang kilala?" Humarap ako at tumango.
"Lahat naman kilala siya." Mahinang saad ko.
"Nabanggit mong model si Charlotte sa Art club?" Tumango naman ako. "Masaya ako dahil mas na-e-express mo na ang talent mo."
"Oo nga." Tumayo naman na siya.
"Tapos ka na?" Tumango ako. "Tara na?"
"Nakakapanibago lang."
"Ha?"
"Gusto kong humingi ng tawad sa ginawa ko." Ngumiti siya sa akin bago ako nilapitan. "Kung pinilit kitang isama ng araw na ’yon baka—"
"Tapos na ’yon. Let's move on."
Peach cooked for our dinner. Tumulong na rin si Charlotte. Habang kami naman ni Shea nakaupo lang habang naghihintay. Nakaka-bored nga. Gusto ko na lang sana na bumalik sa apartment ko kaya lang baka magalit o ’di kaya magtampo siya.
"Kaibigan mo si Hailey ’di ba?" Napatingin ako kay Shea.
"Oo?"
"Pakisabi sa kanya tigilan niya ako."
"Bakit?"
"Sabihin mo na lang..."
"Why don’t you asked her personaly?" Bumuntong hininga naman siya.
"Okay. Ako na lang." Pagkasabi niya no’n ay tumahimik na rin sa pagitan namin.
Sabay sabay kaming kumain ng dinner, nag-kwentuhan ilang saglit at naunang umuwi si Shea. Sumunod na rin ako. Inihatid pa ako ni Charlotte palabas, hanggang sa labas ng apartment ko.
"About nga pala sa festival magsisimula na tayo bukas."
"Noted." Tumalikod na ako sa kanya at pinihit ang doorknob.
"Are you ignoring me?" Natigilan ako sa pagpihit at napatingin sa kanya.
Siya kaya ’yong hindi namansin.
Napalunok ako ng bigla siyang humakbang palapit sa akin. Natuyuan ako ng lalamunan nang bigla niyang ilapit ang kanyang mukha sa mukha ko.
"Aren’t you?" Napalayo ako pero mabilis na itinulak niya ako pasandal sana sa pintuan ng apartment ko pero bumukas ’yon at sabay kaming natumba.
Napapikit ako. Ngunit hindi ko naramdaman na tumama ang ulo ko sa sahig dahil ramdam ko ang kamay niya na nakasuporta sa ulo ko. Nang magmulat ako nagtama ang mga mata naming dalawa.
Wala siyang emosyon na nakatingin sa akin. Blangko at hindi ko man lang mabasa kung ano ang naiisip niya. Mabilis na tumayo siya’t lumabas habang ako naiwan lang dito na nakahiga at nakatingin sa kisame.
My heart didn’t act normal.
_________________________________
:)